De Apsine rhetore

31쪽

codices praebent, in αυτῶν. Propius a vero abest Spengelius seriabendo mi. Sed facili opera emendaveris a ny τινά 'ν,-- -- cabulum etsi non memini apud Aminem lagere, tamen saepe reperitur apud poetas tragicos, quom hi menti est, velut Sophoel Ai. 136. 96 Berg p. 396 14 99 103 Seriptum est in odie PMisin Α γα- μων ne , reliqui xhibent εν γαμου, D χηρε in in lectionem sublatis praepositionibus Barius recepit, pengelius eiecit utramque. Sed si Hermogenis, qui saepe eadem, quae Apsines, proseri exempla, progymnasmata περὶ κ λινοῖ τοπον vol. II p. 11. 5 Spengel.) εἰ λέγοις κατ' ἀνδροφόνον, κοὰ το παρακολ- Τντα, υν his χηρεία, παMες ορφανοί, cum hoc Aptivis loco comparavorimus, facito in obiibimus, cum in utroque logo similis sensus sit, legendum esse γυνὶ - χηρείθη. Παιδε Do ναιοί. nec enim re dant nato eun necessario eveniant, ut iudices absolvant, orator utit. Similem p- sinis locum videas v. 21 et p. 401 18. p. 397 8 100 15): 'Eπεὶ - αἰσχράμ- ῶν πρεπωνεκαμον λεον κινησει. Scribondum in ἐκ των - , cf. v. 10 et p. 403. 20.

fluxit in storis codicibus ex vocabulo insequenti καὶ bis scripto; f. v. 6 Ληριοσθενης επὶ Iolci 'Αρπαλειοις si ιμασι, haλω. p. 408 14 117 22 δἐ λυσεις προς τα ἐγκλμματα τροπω αυξησεως παραλαμβανοντες. Bahius coniecit παραληφεται. Propius abest fori se παραλαμβάνομεν. Similis personarum variatio est . 12. T.

32쪽

ριους καὶ το μῆκος του πλου τι νεθυμνεῖτο, καὶ παντα - καὶοντως μεταβήσεται. Post πολεμους interi ungendum hi A puto et corrigendum καὶ τὼ ριῆκος του - τουτον ἐν μαω καἰ παντα κτλ.p. 11. 28 122 16ὶ o D ας ριπαλιν ἐρεῖ, τι καὶ ἔδοξε καὶ ταντα -- ἀντιλέγοντος καὶ ἀποτρέποντος. τίς ὁλορος σοι μαι Barius interposuit τοιουτος anto τίς Ialo; sed post ἔδοξε interpungiuidum est, tum inserendam ara anto τίς Dantur enim Me loco praecepi sebosiastica, quomodo in ludis His toritas partes dela oris et Meusatoris sint distribuondao.

Iam in Apsinis aris cum nivit corrupta me videi nus illiniliterpolationes reperiuntur eret rae. tque doctas quaAdain a lo8Ηa Oaκ dico, quae non vi ex IO illovi loco quam ex arguiri illo totius libri vel aliorum librorum ex lectione ac cogia itiOIie umptu gunt.

Velut p. 344 10 20. 26) 'M δε ποτε ἀναγκασθῆς κοινον προοίμιον εἰπειν, τὴν κατασκενην αντον ἰδίαν προσπε, οἷον

, M μεγάλαι aeo inter lata sunt ex argumento orationis, quam Dest Isocrates de a .

o ἔκείνι τψ x xx μυστι. Haec altius recte ex ratione semovit.

Apsinem enirn orationem de Hermone, qui idem a Minuciano p. 418 21 Spengel. laudatur, fines Me eamque ali neia i quo illutatii esse supra dii trini est. Idem statuendum est de loco l M. 355. 6 36. 20): καὶ πάδε εα εκει iow Σκυθαι πολιν Ἀκησαν, καὶ νω

Ichabemus, tum exemplum sum ex v. s.

33쪽

interpolatione supra conclusi, Apsinem vel commentarium scripsisse ad Midianam Demosthenis orationem se orationem in laudos Midias

Annotati autem a lector vel explicati a magistro sunt hi loci, in quibus Apsine exemplum hausit ex splendida Demosthenis orations titulum autom, cum eam rationem notam putaret, ut saepo,

ωνος . Haec aliena additamenta esse videmus ex aliis exemplis et antecedentibus et insequentibus velut p. 372. 16 ως ἐν ἐκειντ, p. 374 21 ως ἐν ἐκείνου. Restat aliud genus intorpolationum quasi explicantium, quibus, ut nonnunquam augeatur orationis vis, similis notio adiungitur, velut p. 348 20 27. εστιν ἀνηπλωμενέος καὶ Hyηματικως J. Εnumerationi enim horum locorum longa inius loci explicatio repugnat. Inde fluxit verbum εἰσάγεται in Parisino , εἰσάγοντες in Gudiano aliisque. Itaque totus locus, ut haesi enumeratio postulat, si constituendus est: ζ αυτ τὰ κεφάλαιον τὰ πρωτον καταστατικως νοημα κεφαλαίου προαπολαβοντες οὐ κατάστασιν εἰσάγομεν. Nempe codicis lectio ἀπολαβων ex compendio misso non minus orta est quam εἰσάγεται et εἰσάγεις.

εστι χροστέονJ, εἴπωμιεν. Hanc glossam esse apparet iam ex varia codicum lectione, quam exhibet classis altera: τουτεστιν ἐν Ἀρη- στεον. Atque vocabulo τουτεστι facile explicatum esse docemur p. 348. 17 27 4 , ubi codices cl. H. post προδιορισμου habent τουτέστιν ἐξ υπογραφῆς. Multa autem discipulorum causa interpolata esse, hic totus locus magno documento est, cum in libris du-terioribus omnes catastasis paris praepositione inducuntur, quae in dirisinois recte omittitur.

ἰδιότητος. Repetita sunt haec ex . 21 ἐκ κοινότητος μεν ως

34쪽

παρα ama. quibus subicitur exemplum, cuius in finesidem non posse Remam collocari apparet, s. p. 367 10 sq. p. 370. 13.

δα ρινήστραν J. - interpolationem esse ad μη si facile qui-m sibi persuadebit Barius autem, hae in uno arisino A inesse,

Minotare neglexit. p. 389. 12 88 17 Ex ἀναμνήσομιεν ἐπὶ fori ut saepe τῆς καλουριενης γνωσιγραφίας κατα τανοὶ κεφαλαιουμενοι τά εἰσι ιενα εστι et γνωσιγραφία κτλ. Conseras p. 386. 5: ναμ ησομεν δε καὶ διὰ προσ-oποιίας τί εστὶν vi προσωποποιία κτλ. Etiam in excerptis Gudianis, si recte margini annotavi, illa

desunt. Iam vero Aminem etsi non summum, tamen non contemnendum

scriptorem rem rhetoricarum habemus. Referebat enim illa minia sua praecepta ad summi omnium temporari orat is exemplum, non repudiabat, ubi res postulabat, metarum carmina, emendabat ea suis exemplis, quae ad suas aetatis mores et instituta rem Mat. Quae eum ita sint, quisquis artem veterum rhetoricam ex ipsorum libris, non ex compendiis cognoseere volet, non poterit non inspicor hanc Assinis artem oratoriam, unde et multa in suam Oeendi professio madhibeant et magnam peresine lectionis voltimatem.

35쪽

12 V. S. II. 33 p. 275.13 Suida s. v. Νικαρορα - σαίου ητορος, Αθηναιος σοφιστής γέγονε σε κὴ Φίλιππον τον Καίσαρα βίους ελλογίμων περ Κλεοπάτρας τῆς ἐν Τρωάδι πρεσβευrικον προς ληπον O 'Pωμαίων βασιλεα.

θυουσαν μάλιστα ση πόλεων ταῖς τῶν σοφιστῶν Μουσαις.

23 Philostr. v. s. II. . p. 252 sq. s. aumgari. Aelius Aristides ala Repr sentant de soph. Rhetori des 2. Jahrhunderis derastisereteit 1874; cf. cens meam in Indice Philol. 1875. 24 Neque dubium est, qui nonnulli Apsinis loci ad Aristidis exemplum reserendi sint. Ita p. 343 10 Speng. ωσπερ 'Αριστεω rc ποίησεν,

36쪽

quae ibi de orationibus sacris praecipiuntur, ex eius orationibus Apsines sumpserat. Idem concludere licet de Apsinis Iocis p. 384 22 ota πολλα πειρῶ Αρισrεί 1, p. 352.1 ιυ ἐν-'Iσοκωτει Αρι-είσου. oc etiam ab Menandro περ ἐπιδεικτικῶν actum esse bene demonstret Baumgari. l. c. P. 2.25 Philostr. v. s. l. II. c. m.

28 Walch. Comment de ubi hon. p. 38 sq.; estemann comm. de pubi Athen hon. Re Praem. Recte legendum putat algius Καικίλος. Fortasse θῶσι. 31 Inde sequitur, Barium rapianis et Longini Rhetorica Ox. 1849prol. p. 9 - , qui illum scholiorum locum referendum ad Apsinis caput περὶ παραδειγμπιος contenderet, salso conclusisse neque magis probatur eius suspicio, locum velut vol. V. p. 465 . ex Αpsinis Commentariis in Demosthenis orationes fluxisse. Quae post haec Barius disserit, cum coniectura mea congruunt. 32 cs Demetr de eloc. 1. p. l. d. G Her Volhmann Rhetoris derGr. u. R. 1. Aufl. p. 332.

33 Wala vol. IX. p. 100 et prol. . . 34 Walet vol. IX. p. 100, ubi annotatio Schneideri est. 35 Quintil. II. 112 III. 1. 18.36 Bali prol. p. IL

40 cs. v. p. 465 . ubi ab eodem scholiasta memorato orationis Midianae exemplo haec dicuntur: ταττε σε τουτο 'Aφίνης μετα των σχηματων. 41 cs. Vothmam, Rhet. etc. p. 309. Ab Apsine ζητημα idem intellegitur atque μελετη. 42 Hue etiam reserendi sunt loci hi Aps p. 364. σιαφόρους γαρ προς κατερέω νέγκαμεν υσεις, et statim τουτ ον αὐελομεν ει μὴ ἐδειμεν καὶ αυτο δι ἀντιθεσεις τεθεικοτες. Item p. 367 20 rotirc ἀντι Πρέστησα rερον τροπον μελrίω, cui egregie aptatur illud exemplum in ea Rrte usitatissimum p. 351. 13 355 28. Atque ipse confitetur se talia fin-.xisse p. 364. Ita εσre με καὶ παμ ως ἀρχαίοις παρασείγματα εστ σε παρ' ημι ιδ εν ἐκείνω τι ζητημοι.

37쪽

βάν ώς καταστασιν εἰσαγεις, ι πο- παρα Ἀριστείση es Walet ves. N. p. 302. n. ubi Apsinis ratio exemplo ex oratione idiana sumpto firmaturi48 Bah. prol. D. M. 49 Wal g. vol. IX. Prol. p. II. 50 Wala. M. IX. Prol. P. II.

codices praebent, velut p. 36.16 ἐπιμοι multi codices, tum dicendum erat ibidem ιπορίαις Gud Ald et quae sunt alia eiusmodi. 54 Ad ea conserendus est Sc eideminus in Museo Mnano 1847 P.

254 sq. . .

56 e Bah. p. 177, 16, 15. io Apsine quidem seri potuisse me monuit christi V. D.