장음표시 사용
11쪽
accommodatione. WEBERES 1) jam hanc quaestionum tetigit. Secundum eum, motus pupillae arctius nexus
esse videtur cum gradu quo aXes oculorum ConVergunt, quam cum gradu quo radii lucis divergunt, cui oculi adaptandi sunt.
Hujus eXperimenta, quae in eo consistebant, ut nunc per Vitra ocularia ConeaVa nunc per COΠVeXa perspiceret, repetiimus, neque tamen cum eodem effectu. Concludit enim 'VEBER, accommodatione Oeulorum ad radios plus minus conVergentes reote frangendos, Sine axium motu perfecto, pupillam neque contrahi nequo dilatari. Nos autem per Vitra ocularia Concava
prospicientes, simul ratione habita distantiao intor duo Vitra, ne ad objecta, ad certam distantiam posita,
conspicienda requireretur nXium motus, Semper Contractionem observavimus, e contra per Vitra conVeXa
prospicientes, dilatationem, licet haec non semper aeque manifesta esset. Vitris concavis, quorum focus negativus 20 vel 16 centimetris aequabat, usi fuimusot ad diversam distantiam objecta argute conSpicere licuit, absque eo ut duplices imagines apparerent. Dimotis vitris alia accomodatio requirebatur ad idem objectum conspiciendum, nullus Voro axium oculi motuS; neque minus constans erat pupillae dilatatio, lentius quidem insecuta, quoties Vitra dimovebantur. Vitris utentes convexis, quorum focus 16 contimetris aequabat, objecta conspicientes ad 2 centimetrorum
distantiam, sensionem ingratam percepimus ad eanthum oculi externum; exigua autem erat neque Semper
a, Programma etc. cui inest Diss. E. H. WEBERI summam doctrinae de motu iridis continens, P. 12.
12쪽
manis usta pupillae contractio, si, dimotis vitris, major jam accommodatio pro propinquis instituebatur, quod forsitan minori jam radiorum incidentiae copiae tribuendum est qua compensatio fieret. Haec experimenta, CRAMERI 1) inventa comprobantia, sola aceommodatione voluntaria, nullo accedente musculorum rectorum internorum oculi contractione pupillam contrahi extra dubium ponunt. Facillime autum vitri ope prismatici, cujus angulus 10 aut 15 gradibus aequabat, efficere potuimus, Sola quoque aXium conVergentia, absque ulla accommodationis mutatione, pupillam contrahi, dilatari majori axium divorgontia. Non solum igitur
eum accommodatione, sed cum aXiam quoque Convergentia motui pupillae neXus eSt. Qui contractionem voluntariam iridis in mammalibus negant, affirmant in avibus. Nos vero hac in re, pro nOStriS Observationibus, aves inter et mammalia differentiam statuero non possumus. Sane abSque lucis mutatione interdum avium pupillae dimensiones mutari vidimus, sed idem phaenomenon non raro in mammatibus occurrit. ObservaVimus autem
in columbis ot gallis gallinaceis contractionem pupillas, in irido vividi coloris facile conspicuam, quamvis nictitationem comitantem, de qua contractione in mammatibus et homine, speculi oculi ope,
l) Doct. DRAMER rati0nem non habuit de distantia requisita interdu0 Vitra, et minus recte inde quidem ortam c0nvergentiae mutationem in experimento quod assert l. c. p. ll5ὶ, nisui tribuisse Videtur axes oeulorum c0nvergentiores reddendi, quare ejus experimenta rem non ab omni parte extra dubium P0Suerant.
13쪽
lentibus convexis muniti 1), observatis, nondum certiores fieri potuimus. Hanc observationem in avibus jam a KIE SERO 2) . notatam postea reperimus.* III. De nervis, qui motum iridis regunt. Musculorum actio augeri et diminui potest. Quod, quemadmodum de musculis in genere, de sphinctero valere ac dilatatore pupillae in promptu est. Pupilla dilatata aeque ac contracta causam igitur et activam et passivam habere potest. Nimirum dilatatur pupilla tam sphinctoris diminuta quam dilatatoris aucta actione, contrahitur sphincteris contractione aucta aut dilatatoris imminuta. Facito arridet hypothesis, alterum nervum, oculo-motorium scilicet, actionem regere Sphincteris, alterum, sympathicum puta, dilatatoris, nervo trigemino autem iridis sensibilitatomdobori. Quam hypothesin in genere confirmant observa
PETIT 3) jam anno 1727 pupillam contrahi vidit,
secto trunco nervi valli in animalibus, et jure hoc phaenomenon simul secto trunco sympathico, in pluribus quadripedibus ad nucham cum Vago juncto,
14쪽
ΡΕΤ1To tributum esse, DUPUY l) exstirpando primo ganglio sympathico cervicali probavit. Plurimi expe-ximentatores, inter quos REID 2) imprimis recenserimeretur, hoe factum confirmarunt; BUD GE et WAL.
LER 3) autem in eo imprimis de physiologia bono
meruerunt, quod haec filamenta nervi sympathici omedulla spinali, et quidem e radicibus motoriis ne vorum cervicalium duorum inferiorum dorsaliumque SeX Superiorum originem petere probaverint. Haec origo, uti ab illustrissimo WAGNERO 4), a nobisme, ipsis confirmata eSt. Nervum sympathicum in ranis, in cuniculis, simul eum vago in canibus secantes semper Vidimus pupillam ejusdem lateris foro statim minorem reddi, dilatari autem, modo vel mechanico Vel chemico vel galvanico hoc nexuo irritato. Bis etiam in cuniculis ganglion cervicale primum exstirpavimus, quo facto due minutae etiam fuerunt pupillae dimensiones, neque tamen, uti accurat mensuratio docuit, minores erant quam in casibus, ubi nervus tantum infra ganglion sectus exat. Disserentia inter pupillas utriusque lateris major erat, quando oculi debiliori lumini exponubantur:
nimirum action0 reflexa irritato nervo oculo-motorio tanta est Vis contractio uis musculi sphinctexis, ut
dilatatorem facile superet et hujus actione illius com
15쪽
tractio parum limitetur; e contra, ubi minor est actio sphincteris, absonio majori luminis stimulo in nervum opticum, actio magis. perpetua musculi dilatatoris
jam multum valet ad dilatandam pupillam, quae dilatatio multo minor est, ubi, hujus musculi ob sectum nervum sympathicum virtute amissa, solummodo ex ini- minuta sphinctoris actione pendet. Congruit cum eo,
quod, facta instillatione Belladonnae, qua lucis e sectus in pupillam coarcetur, citius lucis effectus itorum visibilis fiat in oculo illius lateris, cujus nervus sympathicus sectus fuit adeoque musculus dilatator contractionem pupillae sub leviori actione sphineteris non impedit.
Ranarum et cuniculorum pupillae sectione nervi sympathici non tantum contrahuntur quantum Pu pillae canis. Modica luce observatarum dimensiones
in primis erant - 2: 3; in cano - 1: 3, post biduum M 2:3. Disserentia illa non prorsus eadem manet; perstitit autem paulo minori aut majori gradu
in omnibus animalibus, quorum nervum sympathicum secuimus aut ganglion sympathicum primum eXstirpavimus. In pluribus cuniculis per tres aut quatuor hebdomados hoc observare licuit, atque inter pupillas cuniculi, cujus unius lateris truncus sympathicus ad collum erat sectus, post 22 hebdomades manifestam BUD GL 1) observavit disserentiam. Partem nervi sympathici a loco sectionis adscendentem post tres hebdomades ad ganglion usque degenerationem subiisso adiposam comprobavimus.
16쪽
Ganglion ipsum ac fibrillae eXeuntes, quarum numerus numerum intrantium longe Superare videbantur, nullam mutationem offerebant; in uno autem casu, addita soda caustica, pauci tubuli, liquo longe crassiores quam caeteri, absque ulla praeparatione statim visui sese obtulerunt, multo caeteris obscuriores, singulatim inter pellucidas fibras tenuiores decurrentes et degenerationem, minus licet characteristicam, reserentes. Quaestioni inde ortae, num paucae hae fibrae, quae probabiliter nullum cum ganglio ineunt nexum, dilatatorem pupillae regant, negativam jam Solutionem dederunt eXperimenta a BUD GE et WALLERinstituta, qui, secto trunco sympathici ad collum, post plures hebdomades irritatione ganglii primi sympathiel pupillam dilatari viderunt. Neque tamen ex
illorum experimentis probatum aut refutatum Velim, novas fibrillas ex ganglio ipso ortum ducentes his accedere. Cum vero nutritio fibrarum e ganglio exeuntium nequaquam turbetur atque irritabilitas secto trunco sympathici persistat, sano OXpectandum fuisset, majorem insecutam iri dilatationem exstirpato ganglio quam Solummodo Secto trunco sympathici. Quod eum non ita sit, concludendum videtur in ganglio ophthalmico iterum talem esse fibras inter transeuntes ae globulos nucleatos noXum, qualis ad nutritionem nervorum ciliarium illorumque irritabilitatem integram Servandam requiritur. Hanc vim ganglio Gasseri, quod tangunt fibrillae, de quibus sermo est, non eXerceri probaverunt experimenta a BUD GE et WALLERO instituta, nequo est quod cum B GIO 1)
17쪽
hanc diversitatem miremur, quandoquidem penitus latet, an ullus omnino nexus, in ganglio sympathico primo facile confirmandus, globulos inter nucleatos et fibras has sympathicas in ganglio GASSERI otiam
Ῥvum oculo-motorium in sphinctorem pupillae agere, ConStat.Haec longe jam fuitfere omnium physiologorum Sententia, quam vero eXperimenta a VOLKMANNO et ab E. WΕBERO instituta in nonnullis saltem animalibus itorum improbabilem reddiderant. Erroris causam indicavit BUD GR. Nimirum norvi sympathici irritabilitas longius post mortem persistit quam irritabilitas nervi oculo-motorii. Quod jam o dilatatione
maxima, mortem animalium brevissimo tempora in-Secuta atque ex superstite actione musculi dilatatoris
explicanda, abunde patet. Si jam minus cauto irritatio galvanica nervo oculo-motorio applicatur, facile accidit, ut in basi cranii flamonia simul nervi sympathici irritentur, quorum irritabilitas sola superstes dilatationem officit, perperam oeulo-motorio jam paralytico tributam. Aetio nervi oculo-motorii in contractionem pupillae etiam in homino ipso, scilicet in damnatis jam capito trianeatis comprobatum est, tum a physiologis Francoviallicis DUVAL, ROCHART et PETIT I), tum a BUD GIo ct WALLERO 2). NUΠNIUS autem 3) in homine, quemadmodum VOL ΛΝN et E. WEBER in cuniculis ot solo, in homine docollato, irritato nervo Oculo-motorio, dilatationem pupillae Vidit,
l in Gazette medicate do Paris. l852. p. 457.2ὶ Archio fur physiologische Heli unde. l. c. P. II 5.5ὶ Zeitschri' fiar rationelle Medicin . Neve Folge. T. III. l855.
18쪽
institutis autem experimentis, ut rem illustraret, in diversis animalibus, eamdem cognovit causam erroris, quam BUD GE indicaVerat. - Experimenta physiologica prorsus confirmant casus bene multi paralyseos nervi oculo-motorii, in homine observati, semper pupillae dilatationo comitante, qui casus soli fere sufficerent, ad nervo Oculo-motorio vim in sphineterem pupillas vindicandam. rvum frigeminum sensibilitatem iridi tribuere,
per exclusionem concludere licet. Nimirum neque nervus sympathicus neque nervus oculo-motorius fibras sensiles continet, quae magnam iridis sensibilitatem, jam mechanico stimulo manifestam, explicent. Ne Vus autem nasoqiliaris non tantum radicem
omittit ad ganglion ophthalmicum sed recta quoque
Via nonnullos ramulos ciliares iridi tribuit. - Multo obseurior actio est, quam nervus quoque trigeminus in motum iridis habere videtur. Secto nervo tria gemino in basi cranii, cuniculorum pupillia minor reperta ess,i quae contractio, uti lentius oritur, non nisi per aliquot dies aut horas perdurat. Idem phaenomenon tum in ranis a JOHANNE MUELLERO, tum in e nieulis observatum est, secta dimidia parte modullae oblongatae; post tres dies pupillae autem aequales erant. Antea secto oeulo-motorio in cuniculis, non minor dimidiae modullae oblongatae aut nervi trigemini sectionum sequebatur pupillae contractio. SOlo etiam comprimendo nervo ophthalmico Willisii contractionem pupillae jam sequentem viderunt DUD GE
ix sufficiunt haocco experimonia ad Oxplicandam actionem nervi trigemini in iridis motum. Si autem
19쪽
vis illa, secto nervo oculo-motorio, integra maneat, refluxio nervi trigemini in oculo-motorium in cerebro non accusari potest. Si porro irritatio nervi ophthalmici WILLISII contractionem producat, Vis Centrifuga quorumdam hujus nervi filamentorum negari nequit. Si denique contractio pupillae, sectionem nervi trigemini sequens, non minor sit, ubi nervus
oeulo-motorius antea sectus est, Videtur stimulus
nervi trigemini secti in ipso ganglio ophthalmico
in alias fibras transferri. Haec nobiseum reputantes, non est quod vituperemus doctissimum CRAMER, hypothesin Statuentem, a nervo trigemino voluntario in majorem actionem inducto proximo pendere oculi accommodationem adpropinquiora. Lentis anterioris superficiei convexitati auctae hanc accommodationem deberi, duobis annis aratu HELMHOLTZIUM 1), CRAMERUS 2) noster, cujus
hic merita vindicaro juvat, probavit, atque iridis
Singulorum musculorum actioni conjunctae in forma lentis mutationem tribuendam esse sere extra dubium posuisse videtur. Hane autem nervo trigemino
deberi, aetionem suam tum in fibras nervi sympathicitum praecipue in fibras nervi oculo-motorii in ganglio
14 Monaisberichi der Ednwι. Preuss. Ahad. der Wissensch. au Berlin. Febr. 1855. S. 157. 2) Paucis verbis commemoravit inventum Ds. CRAMER in libro, cui titulus Tudschrist der mauticha ij v0or Geneeshunde. 1851, D. II. bl. 1l5. Clarissimus autem promotor historice breviter detectum mem0ravit Nederi. Lancet. 2e. serie D. I. bl. 529) et sere ante annum et dimidium discipulis, a CRAMEsto doctus, demonstravit, ante duos vero annos Cl. B0WMANN0 Londinensi et GRAEPio Berotinensi
20쪽
ophthalmico transferenti, hypothesin statuit ingeniosam sano sed subtiliorem et ulterius probandam 1). Ubi do actione Atropae belladonnae in pupillam
sermo erit, nonnulla huc pertinentia adhue commemorabuntur.
J IV. De actione bellai nnae in pupillam.
Secundum WEBEREM, RAY 2) primus observationum a foemina nobili factam retulit, quae ulcusculo cancroSO, paulo infra oculum particulam bella- donnae recentis inposuit, quae noctis unius spatio iridem adeo relaxavit, ut omnem eXplicandi sese et
pupillam contrahendi facultate ei adimeret, siquidem pupilla clarissimo lumini obversa dilatata perstitit, alteri pupillae plus quadruplo amplior, donee amoto
solio tris musculosam Vim et tonum paulatim ree peraret. Similem vim in Hyoscyamo et Aq. Laurocerasi inesse HIMLY 3) testis est. Hac virtute belladonnae nostro tempore ad scopos diversos utuntur ophthalmologi, tum ut diagnosin firmoni morborum iridis vel partium profundius sitarum, quippe speculi oculi ope jam facilius conspicuarum, tum ut Synechiam, synizeZin aut prolapsum iridis avertant, aut lentis crystallinae int
l) Cons. CRAMEst in libro citato, p. 108, cujus licet nondum a Societate IIarlemensi cunctat0re editi exemplare Ds. CRAMERclarissimum DoNDEiis donavit, quo jam frui licuit. 2ὶ Bistoria plantarum. T. I. P. 680.3) Ophthalmologische Beobachiungen. Bremen. l80 l. S. 1-Il.