Vindiciæ diatribæ de mutuo, esse alienationem auctore Johan. Jacobo Wissenbach ..

31쪽

j . de fumi. vit. l. i. c. eod est omnis actus. per quem dominium istius flandi

vel jus dominio proximum transfertur, d. L i. frua. Iuli. c. de reb. alleu. u abeu. Traditione, qtiae oli in non erat aliena- stio, te ite Ulpiano d. tit. I9. CXCniendatione Salmasi, praedia Italica hodie, praecedente justa causa, transfertilatur. g. per traditionem. o. Inst. de rer.

diris latiod igitur de prohibitae praediorum dotalium alienationis, ad omnem actiim,quo domitatum transfertur, favore dotium extensione a Severo lsa sta Salinastis aspergit. pro cancellato habendum est. Nam imo etiam extra dotis causam omnis ac tus, per quem dominium transfertur, alienatio est. d. Luit. I. . g. a. D.de abeujudicistit.

cavs. DE . VII. Pro Oraculo est Salmasio , Aliquam dominii translationem j re Justinianeo fieri citra alienationem, omnemque alienationem esse perpetuam , quo de tu Dispqtatione tertia.

32쪽

hlieh e est dominium transferre,l.6 . iuprisc. Due V. S. Alienatio cum fit, cum sua causa dominium ad alium transferimus, inquit Pomponius in l. O . D. de contrah. empl. Hoc concedit Salmasius, sed negat, transferre dominium, idem esse sempei, quod alienam. Ego contra eadem facilitate assi mo, transferre dominium, idem esse

semper quod alienare. .

Ex l. 3. c. de condict.ob caul. dat. quam adduxeram, probatum, alienare esse d0miniuin transferre, clare ostendi ait Salmasius, aliud esse, Domihium alienare ii aliud, transferre. Si enim, inquit, haec tuter se reciprocarent, alienare, cic dominium transferre, lex quae explicat, mentem donationis , ea conditione factae, ne alienetur res donata, B 3 domi- .

33쪽

dominii translationem prohibitam sa- tis habuisset dicere. Nunc vero illa

vetitae alienationis nomine, omnem

prorsus dominii alienationem interdio m explicet. Quam argumentationem esse nullam, facile deprehendet. quid l. 3. pressius inspexerit. Fit in h. Loppositioi non inter alienationem dominii, & ejusdem Translationem, sed inter Alienationem dominii , five Τranslationem, Temporatiam & Perpetuam. Re donata ea lege, ne donatarius eam allenet, non prohibeturis eam alienare , ejusve dominium transferre ad tempus, sed prorsus eam alienare , i. e. perpetuum ejus dominium transferre vetatur. Potest igitur

eam iri dotem dare, vel venditione

fiduciaria alienare. Dotis datione vel venditione sub lege retrovendendi facta,res alienatur ad tempus. l. m. de rei uxor.nct.tit.D. & c. siol. matris. La. depact.int. Mursempl. in. Quodn. omnem alienationem esse perpetuam Sau

34쪽

. Salmasius contendit, a vero abit quam longissinae. Sed opponit Vir Nobilissi-rnus, dictam l. 3. esse Valeriani & Gallieni Imperatorum. horum a. tempore,& jure istius temporis transferri dominium solitum citra alienationem. Ego duo repono. I. Jurisconsultorum & Imperatorum Rei onsa ac Rescripta ita e sse accipienda, ac si ab ipsi, Justiniano essent prosecta. G ψεν ei ομιον , inquit Justinian. confirmat. Digestor *. Io.

mina quidem Veteribvi servavimus, Muma.. veritatem nostram fecimus. Alienationem igitur, cujus meminit d L mente Juitiniani interpretari convenit de quovis actu , quo dominiurn transsertur, ut dictum supra ad Thesii HI. conser i. a. I. hujus studii. verb. iu sectis. D. de I s L Rittersitus pari. i. expot. Novellor. c. r. in prisp. II. Si de usu juris Romani Veteris d. l. 3. cum Sal

35쪽

VINDICIAE THEs Iu bonianum legem exauctoratam, eX- ,

plosam, damnatam dudum, pro bona recepta , ac probata nobis obtrusisse: quod eum alibi fecisse , multis rerum argumentis demonstrari pbtest, gQ. D. ML iunci. l. r. D. ad L. c . deficor. l. 19. D. tam d. R. l. I. Discat. de pacta dotal. i R. l. ult. 3.ult. c. de restud. l. p. D. is V. o. junct. Lary. D. eod. l. 8t. D. defurt. junct.

jwrct. l. ra D. eod. Las. c. de locato, junΗ. l. litibus Io. c. is agris. & cens Caeterum, qui negant,legem traditioni rei dictam, ne accipienti eam alienare liceat, hoc ope rari, ut translationem dominii impediat , 'non moventur eo argumento,quod aliqua dominii translatio sit diversa ab alienatione, contraqu1m: Salmasius ipsis imputare vide

tur , sed quod pactum liudum pers

36쪽

nam tantum assiciat, non Rem, cum sit nuda conventio,quae non nisi actio nem pariat contra accipientem , qui in legem traditioni rei impositam peccaverit. quod non est de nihilo. In Emphyleusi dψminium transferri, nec tamen alienari, dixit sane alibi Salmasius, & alibi confutatum est.

Hic non pauca occurrunt castiganda.

I. Ad id, quod dixeram, Solutis rem esse steriem inquit Salmasius;

me non ausuri apetae dicere, esse alienationem. Quid vero potuit dici apertius' Alienatio est genus , Cujus multae sunt species, Legatum. Donatio, Dos, Noxq deditio, Solutio, l. r. 3. a. l. a. l. D . S seq. D. de publie. mrem aB. f. a. influ. L . qui alien. l. e. g. adeo. Itist ct Aeat. eoud. ubi pupillus sine tutoris alictoritate .lvere posse Megatur, quia nullius rei alienatio ei sine tutore aiactore concessa siti Argo qui solviti alienat. B r Hunc

37쪽

Hunc locuin surda aure transiit Salmasus, cum non haberet,quod responderet. Sane in L mu distinguemus. 3 a. f. ι . D. de ras' pl. ais. Locutio, quHamappellandi Jectra, improprietatis, & similitudinis quandam vim habet. II. Solutio contractus est potius, quam alienatio. Terminus hic est, quem jura non noverunt. Quinimci Distractus potius est solutio , quam contractus. Qui solvendi animo pecuniam dat,distrahit magis negotium, quam contrahit, inquit Justinianus ins a. Inst.de oblig quaere contrab. S in 3. 6. Inst. de Obli quae quasi ex soni. v c. tennq; Cajus in L si quis s. g. 4. D. de O. V A. ubi articulus, Magis , secundum plerosque non ιπγκριτικως, comparative,

sed λοκωs, positive & elective accipitur, ut in I. ι. D. c. . divid. l. 6. D. delegat. i. Alibi sumitur. , ut m I tempus. ap. D de rejudic. l. jubere.

38쪽

-hujus verbi fgnificationem Diogenes Laertius expressit in Pyrrhone: άυτο3 το μαλον ἡ γκυπικως εκφερευμ,

λει, δ' ύ. Mel magis dulce, quam uva. Virtus magis prodest, quam obest. Citata l. solutiomi r . nihil juvat

Salmasium. Sensus enim est: Solutionis verbo omnem satisfactionem Contineri, quae juxta cujusque obligationis substantiam, liberationem a nexu adia fert. Solvisse dicitur non is tantum, qui nummos selvit,sed omnis omnino, qui ab obligatione liberatus est, L .f. sisse. o. D. de rejudic. Lbolutionu. 176. D. de HS. Qirandoque juridica quadam Synecdoche Blutio pro una tib rationis specie , quae fit nummorum Praestatione, accipitur, L p. l. peu. D desolui. . l. ιι. g. flutam. F. D. depl-

39쪽

III. Cajus in Ist. g. a . D. de aucto . tui. redditurus rationem, quare pupil-1us selvendo sine tutoris auctoritate, nihil agat, inquit, quia nutam dominium, transferre te= Non dicit, inquit Sal cmasius, quia nihil alienare potest. Dici tamen Iuttinianus in 3. nunc ad uendi. a. in m. quibassen. lis. Sic enim ulte :Pupilli vel Papisiae solvere ne tutoris Mino ritate non possem i, quia id. quod solvunt, non fit accipisntas i, qμMm 'licet naestius res alienatio eis fine tutoris auctoritate concessis fit. Qui locus conjungendus est cum id. l. 9.,a . nisi forsan verba extrema d. f. a. Institui. sint a mala manu. quod Salmasio in promptu est dicere.

no, & alienum quod erat sibi, in eum, a quo acceperat, transfert. E. ΠΟΚ alienat. . au sensu pecunia credita: dicatur debitori esse aliena, creditori . vero sua, expositi disputat. Secundat iΤhesi xvi. ubi commodior erit hac de re disserendi locus. Certe pecuniam

40쪽

Mutuo debitam , vete ac propriε creditoris flon esse , liquido constat ex ' L fingularia. r,. D. de reb. cred. Si tibi A bito rem meum jussero ditis, pecuniam . dum eam tibi creditam volo) obliga

riis mihi, quamvis nummos meos nω aecep

ris. Τu obligaris mihi, non idcirco, quod meos nummos acceperis , mei namque revera non erant, utpote at me non profecti, I. 3 . D. -d. ubi fit oppositio inter nummos depostos , &Dummos debitos ex causa mandati.sed

quia singulari jure, benigne, e κοινονας, ut est in

Basilicis, in receptum circa pecuniam creditam, ut si tibi, cui credere vole bam, debitorem meum jussero dare pecuniam, & dederit, debitor liberetur , & tu obligeris mihi' ex causa crediti , quamvis nummos meos non acceperis, d. L fingularia, l. 9. eod. uod benignum & singulare receptum istinetur nctione quadam, quae brevis manus dicitur, L liceι, 43. fati