De capella regis utriusque Siciliæ et aliorum principum liber unus auctore Josepho Carafa c.r

21쪽

LIbrum numeris omnibus absolutum De Capella

Regis citriWque s ici hae a D. Josepho Carasa C. R. summa diligentia, labore, & industria elucubratum , jussu Reverendissimi P. D. Joseph dei Peggo Praepositi Generalis Congregationis Clericorum Regularium cum attente perlegerim , &cum nihil a Catholica Fide alienum, verum se cras omnes Aulicas caeremonias studiose conquisi tas complectatur, quibus juvari respublica litteraria plurimum possit, illum luce publica dignissi

mum censeo. Datum Romae an. I 6.9.

D. Franciscus Palmini C.

22쪽

Praepositus Generalis Clericorum Regularium.

Hoc opus inscriptum De Capelu Regs utri que

siciliae a R. P. D. Josepho Caraia nostrae Comgregationis Theologo compositum, & juxta asser tionem Patrum , quibus id commisimus approba tum , ut typis mandetur , quo ad nos ipectat, facultatem concedimus . In quorum fidem praesentes literas manu propria subscripsimus , & Ω-lito sigillo firmavimus . Datum Romae in iudibus S. Sylveltri Montis Quirinalis die I. Martii 17 s.

D. Paschalis murice C. R. Secr.

23쪽

Si videbitur Rmo P. Mag. Sac. Pulatii Apostolici. F. M. Ae I Lbris Ara bim. I ars Vicen. Librum , cui Titulus, De Capella Regis utriurique

siciliae, Auctore Uiro Clarissimo Sacrae Theologiae, & Canonum Lectore Josepho Carali Ordinis Clericorum Regularium, quum mandante Reverendissimo P. Sacri Palatii Apostolici Magi-- stro F. Nicolao Ridolfi, diligenter expenderim, in eoque omnia Catholicae Ecclesiae regulis con- . sermia invenerim, dignum publica luce centeo,& quidem summae non modo Regiarum Capellarum , sed & totius Litterariae Reipublicae utilitati, ob quarundam praesertim rerum notitiam e latebris erutarum, quae sorte vel ipsos Viros eruditissimos

latet .

Datum Romae in Domo Oratorii S. Hieronymi Charitatis xv. Kal. Martii MDCCXLIX. subus Catalanus e Udem Oratorii Presbγter.

Fr. Nicolaus Ridolfi Ord. Praed. Sacri Pal. Apost. Magister.

24쪽

CAPUT LDE CAPELLA PALATINA .

An Principes Ethnici, Iudaeique habuerint domestica oratoria. ii. me quam antiqua ct usitata apud Chrisianos. iii. De Oratorio Palatino Imperatorum Orientis. IV. B Regmnia a Francorum Wimc stirpis. v. Castellae Meo tum unde dedu-Hum. vi. De Caseus Regum Galux . VN. Hi paniae. VIII. Angliae. IX. Lustaniae. X. Ducum Subaudiae. κi. De C pella Palatina Panormitana sub Normannis. xu. Melis. xiii. Aragoniis ct Austriaris Suiliae Regibus. xiv. De Capella Palatina Neapolitana regnantibus Andegavensibus. XU. Aragoniis. xvi. Et Austriacis Neapolitanis Regibus.

Hristianorum plurima instituta , eum Iudaeis Ethnicisque communia suerunt, quin id vitio dari possit ; ut enim optime ajebat Hierony

mus contra Vigilantium exprobrantem cereo

rum usum tamquam ab Ethnicis desumptum et illud fiebat idolis , & idcirco detestandum hoc fit Martyribus , & idcirco recipiendum. In harum rerum num mero recensent nonnulli domestica Gratoria, queis similit Ethnici habuere, ubi eorum Mines, &Dii, & Heroes colebantur : Lararia dicta, quod Diis Laribus; Sacraria, quod rebus faeris essent consecrata. Haec nedum in privatorum domibus , sed.& in Imperatoriis AEdibus extitisse, testatur Lampridius scribens de Alexandro Se vero, hunc matutinis horis rem divinam feeisse in Larario suo, ubi Deorum , & Heroum effgies servabantur, quibus etiam addidit Abrahami, & Christi A sim

25쪽

simulacra. Suetonius memorat Augusti Imperatoris Sacrarium:& en irrans Liviae cum Tiberio dissidium , resert illam desumptis e codicillos quosdam e Sacrario Augusti. Sacrarii autem nomine , et ii aliqui opinantur Secretarium denotari, ubi res secretae recondebantur: tamen videtur aliis, idem plane suisse Sacrarium cum Larario , locum nempe aedium a profanis usibus sejunctum , sacris rebus dicatum, ubi imagines Deorum , R sacra omnia servabantur. Sunt qui, praeter domestica Orsetoria , domesticos quoque Sacerdotes iisdem Imperatoribus adscribunt, quos Palatinos Sacerdotes, antiqui Scriptores dixere : & Flamines Augustales, Traianales, Flaviales autumant dictos, quod in Aula apud hosce Imperatores sacris operarentur . Sacerdotem etiam Palat ualem, qui Palatuae Deae, cujus tutelae commissum erat Palatium, sacrificabat, arbitrantur sacrum fuisse Aulae ministrum . Uerum enimvero Palatini Sacere

dotes dicebantur , non ab AEdibus Imperatoriis, sed ab ea Vrbis regione, quae mons Palatinus dieia est, ubi & Templum erat Apollinis Palatini: Flamines autem Augustales, Trajanales, Flaviales, non qui in horum aedibus secra faciebant; sed qui his Imperatoribus, ceu Diis , foedissima adulatione tuam labant . Ad regionem quoque Palatinam spectat Dea Palatua, sacrificium Palatuat, Sacerdos Palatualis : cujus quidem meminit Varro libro sexto de lingua Latina , quo tempore, non dum Caesaris domus , Palatium dici coeperat, cum ab Augusti imperio , qui primus in Palatinam Urbis regionem migravit, domus Imperatoris vocari coepit Palatium. Non ita proinde constat, in Aula Caesiarum aliquos suisse a sacris domesticis, quemadmodum constat ibidem Lararia extitisse. Neque id de Judaeorum Regibus compertum est: quamvis libro quarto Regum, ubi Salomonis familia describitur, inter caeteros Aulae ministros enumerentur Sadoc & Abiathar Sacerdotes, Zabulfilius Nathan Sacerdos & amicus Regis; qui e domesticorum coetu fuisse videntur, uti Ahia Scriba , josaphat Historiographus, Ahisar Praepositus domus, aliique. At nullibi Scriptura indicat Sacerdotes, qui in Aula Reguna sacra facerent, quod minime silentio praeteriisset: ibi vero Abiathar Sacerdos dicitur , quod eo munere olim fungeretur , in cujus locum , Salo-

26쪽

monis iussu, Sadoc fuerat subrogatus. Uterque non in Aula, sed in Templo sacris operabatur. Quoad Zabul attinet, hune non Sacerdotem , sed filium Mathaia Sacerdotis , legendum eo se plurimi censent: aliis vero placet, Sacerdotis nomine juxta vertionem Septuaginta, nonnisii Principem designari. Observat tamen ad hanc rem Turturetus lib. de Sacello Hispano cap. 2. Reges quidem Iudaeorum non habui se in Aula domesticum Templum , cum in Republica Iudaica nonnisi unicum esset Templum a Salomone constructum , neque fas esset alio in loco Deo immolare : attamen Regiam domum Templo propinquam fuisse, ut inde Regibus facile esset iter ad Templum. Qeterum loco oratoriorum Judaeis fuere Proseuchae dc Synagogae , ubi extra Templum, ad preces conveniebant. Hanc vicinitatem Templi, & Aulae comprobat locus , ubi necem subiit Athalia , nempe extra septa Templi, R in porta equorum Regiae domus. Denique cum Salomon , peracta dedicatione Templi, Sacerdotes & Levitas in quasdam classes distributos, statuisset in orbem sacro ministerio vacare ἱ li qui in Aula debuissent sacris operari, eo loci innuisset. II. Apud Christianos domestici Oratorii originem adeo antiquam facit Gallicus in egregio libro de his Oratoriis nuper edito , ut ad Apostolorum rus erat aetatem , quum domi si e peracta sunt sacra Mysteria: & Lupus scribens in canones Trullanos, ad persequutionum tempora, quum mos erat Christianis, domi suae Eucharistiam asservare . At sievientibus persequutionibus, et ii certum sit Eucharistiam in privatis domibus celebratam, & asservatam fuisse: attamen vix esse potuerunt Christianis domestica oratoria fixa, & siolis rebus divinis consecrata , ne se , & sacra facile Gentilibus proderent. Hinc Tertullianus monebat uxorem , ne sciret conjux infidelis quid

secreto ante omnem cibum gustaret: & Cyprianus memorat, servatam Eucharistiam in arca. Cum tamen adhuc, diuque post pacatam Eccletiam, perduraverit usus celebrandae, alter vandae, & sumendae domi Eucharistiae; hinc domestica oratoria invaluerunt, & longe lateque in usu recepta sunt. Saeculo sexto Justinianus Imperator Novella I 8. vetuit in domesticis Oratoriis sacra Mysteria celebrari: permisit tamen illorum usum , A a so-

27쪽

solius orationis gratia, dummodo non ibi sacra fierent, utpote quae in Ecclesiis solis essent peragenda. Et alia Novella sua, quae est II i , noluit ad haec oratoria Presbyteros, Clericoseque ordinari; sed ex iis, qui jam ordinati erant ad Ecclelias publicas, justit delegari aliquos , qui in domesticis Oratoriis

sacra ministrarent. Uerum Trullani Patres can. 3 I. facultatem

celebrandi sacra, & baptizandi in hisce oratoriis secere; dummodo tamen adesset consensiis Episcopi loci. Deinde Leo sapiens Imperator Novellis q. & I s. cuicumque Sacerdoti liberum iacit, in domesticis Oratoriis rem divinam facere; aliarens jam non optimates tantum , sed & mediocris sortis homines Oratoria suis in aedibus habere. Exinde, ut testatur Balsamon in commentariis ad canones Trullanos , non jam Graeci

requirebant Episcopi sui consensium; rati implicitum adesse Episcopi consensum, quod in domesticis Oratoriis sacra My-

seria agerentur, modo in mappis ab Episcopo consecratis. Tamque apud ipsos crevit Oratoriorum numerus, ut cum ex inde negligerentur Parochiales Ecclesiae , Alexis Patriarcha Constitutionem ediderit, quae extat in Jure orientali, ne Magnates ad oratoria sua turbas hominum admitterent, neve

Baptismata & sacra Mysteria ies administrarentur, nisi festis

diebus. Conjicit doctissimus Thomassinus de Benes. p. I. lib. 2. cap. 96. hanc oratoriorum frequentiam apud Graecos derivatam , quod apud eos olim non nisi unum esset altare, & in uno altari non nisi una Missa eodem die celebraretur . Qua de rΘ . eum ex tanta hominum multitudine plures sacrificio adeste non pollent, excitabant sibi Oratoria, ubi divinis rebus vacarent. Neque minus obvia Occurrunt in Occidente. Gregorius M/gnus in suis epistolis saepe memorat Oratoria, quae suis in domibus Magnates construxerant: & ep. 3. lib. 6. jubet Epist pum Syracusanum sacra facere in aedibus Uenantii Patricii, ut cum eo rediret in gratiam. Concilium Aurelianense IV. sexto saeculo celebratum can. 26. diserte memorat Ecclesias in Magnatum domibus constructas, quae Parochiarum loco erant, &quarum ministerio Clerici serviebant. Sequentibus saeculis,

cum neglectis jam publicis Ecclesiis, domestica oratoria nimium frequentarentur; statuit Carolus M. in suis Capitularibus

28쪽

que ne ibi sacra Mysteria conficerentur sine Episcopi auctoritate. Eo res venerat saeculo nono, ud in Gallia, nobilis fere quisque, suum apud se Presbyterum , Capellanumve haberet, qui sibi &Mysteria celebraret, & Divina recitaret officia . Hujus rei testis est Agobardus Lugdunensis in tractatu de privilegiis & jure Sacerdotum, ubi graviter conqueritur, quod hi domestici Sacerdotes inhumanis etiam Ossiciis inservirent. Eodem saeculo Ticinense Concilium aegre tulit, ob nimiam domesticorum Oratoriorum frequentiam, nobiles personas rarius ad Ecclesiam accedere. Et in Germania mos erat apud nobiles viros donandi libertate quemdam e servis suis, eumque Presbyterum instituendi, ut in oratorio sto divina ministraret: cujus moris meminit canon Concilii Althei mensis relatus Cap. Nullus de Servis non ordinandis. Tandem in Neapolitano Regno, domestici Oratorii usum plurimum viguisse , indicat testimonium Hugonis II. Gui dardii in Provinciali Synodo

Beneventana anni III q. tit. I a. cap. 8. ubi Permittitur euil

bet privato habere Oratorium privatum in domo siua, ibi or re ; sicut habet communis barum Partium obfrsantia : sed multum cavere deberent sic facientes, ne in eameris suis, aut locis, ubi tenent, ct faciam Oratoria, quidquam inhonesium,

aut turpe exercerext. In talibus autem Oratoriis prisatorum

fidelium non debet Missa celebrarisine auctoritate Episcopi, ct propter necessitatem, ct tune sinestrae judicio juris Parochi alia Ecclesiae; nee infestispraeci is, sed aliis diebus, ct Me de-δα continere licentia , quando conceditur a Di mee sano. III. Oratorii Palatini initia, a Constantini Magni pii Dsimi Imperatoris Aula, sunt repetenda ; quem habuisse in Palatio Ecclesiam, ubi scripturas meditabatur, & preces Deo sun dciat, scribit in ejus vita Eusebius lib. q. c. II. In Palatio amdam veluti Belesiam Dei constituit . . . . Praeibat cunctis , qui in Ecclesiam illam erant ad cristi, saeros cinera in manus suwens, oraeuia a Deo edita attento animo meditabatur ,ssbae solemnet preces eum Aulicorum coetu recitabat. Aderant sacri Ministri in ejus Aula: nam Eusebius lib. cap. IS. testa tur, Diaconos, atque Deo consecratos Ministros, vitae gra

29쪽

vitate , & reliquis virtutibus ornatos totius domus custodes constituisse. Addit Sogomenus lib. I. cap. g. Oratori uin quo que portatile, ruligiosissimum Principem ad castra deferre s litum; Sacerdotes etiam, qui rem divinam facerent, quos in bellicis expeditionibus volebat eo mites libi adhaerere. In Palatio extruxit Oratorium , ct Tubernaculum Ecclesiae Aguram exprimens , cum contra hostes praelio contenderet, secuis eircumferre cossuruit , ad euWHem , ut ne uesibi institudine vitam agenti , neque exercitui deesset aede aera, in qua qui dem deberent Deum laudibus efferre , ct sera MUeria stercipere . Nam Sacerdotes O Diaconi, qui secunduis Ecia fixinsitutum isa munera obirent, Tabernaculum assiduo secuti sunt. Subdit Principis exemplum caeteros imitatos esse mili tes , ita ut quisque Numerus cujusque Legionis, & Tabernaculum habuerit, & Clericos ad sacra munia obeuno a. SO-erates etiam lib. I. cap. I S. enarrat pugnaturum Constantinum adversius Persas, secum detulisse castronse Oratorium ex variis, pictisque velis consectum, ut in locis desertissimis rei divinae vacaret. Jam tum itaque Oratorium Palatinum fuit ad instar Ecclesi e compolitum, ubi cujuslibet ordinis Clerici, &in celebrandis sacris Mysteriis, &. in persolvendis divinis O ficiis, solemni ritu deservirent. Constamini filios ab ea tantilinarentis pietate minime discessisse , restatur ibidem Eusebius

ib. q. cap. Sa. scribenS, quod non tam paternis monitis quam

Da sponte ineuati praecepta Parentis sui alacritate animisve rarunt, quiue qui Diploc Religionis observantiam semper coculis haberent, functos Ecclesiae Risus in ipso Palatio eum unipersis Domesuis eusto rem . Simile Oratorium habuisse Theodosi uin juniorem colligitur ex quotidianis pietatis officiis,

quibus ipsium operam dedisse, resert Socrates lib. I. Hiit. cap. 22. Palatiumsuum sic insiluit, tit a Monaserio non mul sum discreparet; matutino tempore i e una cum Sororibu uisomnos in Dei Iaudem alternis recitare consueverat. Memorat Theophanes Capellam Palatii, ubi Imperator Heraclius cum conjuge sua, corona Imperatoria redimitus est; ubi & nuptiae

celebratae suerunt. Antequam Imperatoriam Sedem conscen

deret Iustinianus construxerat in suo Palatio Oratorium D. Per

30쪽

tro dieatum , cujus ipse meminit in epistola ad Hormisdan Papam , quem exoravit quatenui Reliquiis Sanctorum Apost Ioram tam mos, quam Basilicam eorum his in domo nostra sub nomine praedictorum venerabilium constructam illustrare ct illuminare large dignemini. Hanc Balilicam dicitam suisse Sancti

Petri in Hormisda, Scriptores testantur: atque eatndem sortasse eum oratorio Palatino S. Petri, cujus meminit Anastasius in vita Agathonis Papae; ubi refert Legatos hujus Ponti-fieis suseeptos suisse a Principe in Oraculo S. Petri intra Palatium extante. Oraculum enim idem significat ac oratorium , seu locum orationi deputatum. Aliud oratorium in Palatio. Mauritius Imperator D. Paulo Apostolo consecravit: quod Constantina Augusta, Sancti Apostoli Reliquiis ditari a Gregorio Papa exossitabat, ut is testatur lib. 3. ep. 3o. Imperiales ei iam sceminae, quibus Palatia distincta aedificabantur ,. domestica habuerunt oratoria. Theophanes enim refert Pulcheriam extruxisse Oratorium S. Stephani in Palatio, & in eo collocasese S. Protomartyris Reliquias. Idem narrat in Domo Marinae celebratas nuptias Dementiae filiae Phocae Imperatoris cum Prisco Patritio . Cedrenus etiam meminit Palatini oratorii, adan. I9. & ao. Theodosii junioris, ubi non raro coronabantur Imperatores, eorumque filii. Suum quoque Oratorium domesticum habuit Placidia Augusta: cujus altare subvertere ausus est Paulus Pseudo-Patriarcha, ut injuriam irrogaret Apostolicae Sedi , uti resert Anastasius in vita Martini Papae. Hoc Placidianum Oratorium dicitur ab Anastatio Oraculum Altare

Sedis Apostilitae; quia in domo Placidiae, Legati sedis Apostolicae recipiebantur : imo Uigilius Pontifex se in Placidiana. domo habitasse scribit in epistola ad Ecclesias . Quptidiana

pietatis ossicia, quibus vacabat mater Alexis Imperatoris, indicant, eidem suisse domesticum Oratorium .. De ea namqu

scribit Anna Comnena neptis, quod noctu diuque , statis horis, divinis persolvendis ossiciis, & Liturgiae vacabat. Cum igitur Imperatores & Imperatrices sibi excitarent Oratoria illine plura suerunt in Aula Constantinopolitana Oratoria Palatina, sicuti plura erant Imperialia Palatia. Fuse de his oratoriis agit Clarissimus Cangius in Constantinopoli Christiana