장음표시 사용
656쪽
41 in eo nuntio Tob bel Tarquiti. ometi patrea erecta plebs. sed patribus nimis luxuriosa suit ea laetitia: plobi - iniuriae a primoribus fieri coepero Pin. 2, 21. 423 Sion. 5, 63 ff. παρασκε ζόμενοι δὲ τα ευ τον πόλεμονι-ήδειa - εἰς πολλὴν ἐν ἔπιπτον αμηχανίαν - οι γαρ ἐνδεεῖς βίου καὶ μάλιστα es rα χρέα τοῖς συμβαλουσι διαλύσαι οὐ δυνάμενοι π. r. a.
658쪽
63 12 an sinu Iogle , ba, ein Ioloeε unternelimen gerabe hier
659쪽
Do Dioeso Magneto. Laortius Diogenes ut singularum solos philosophiao disciplinarum decreta eis libri sui partibus expliciso, ubi do earum auctoribus disserit, praecepta Stoicorum Zenonis vitae his verbis usus subiecit VII. 38 κοινῆ δε περi παντων 1αι σIωι- δογμάτων εδοζέ μοι εν τρο Ζήνωνος ειπεῖν βι ιν διῶ τὰ
τούτον κτι στην γενέσθαι τῆς αἱρέσεως. εστι μεν ουν α-οὐ
καi τῶ προγεγραμμένα βιβλία πολλα, εν οἷς ἐλάλησεν ώς
Di δεις τῶν στωικῶν. τὰ δε δόγματα κοινῶς εστι τάδε. λελέχθω δ' ἐπὶ κεφαλαίων ἄζπερ και εni των αλλων ποιεῖν εἰώθαμεν. Oui proposito satisfacere ita instituit, ut primum do diversis apud Sisicos totius philosophiae partitionibus exponeret : qumn tris in partes dividendam esse omnes consentiunt. Vehementer vero inter nobiles atque ignobiles Stoicos de iusto ordino dimicatum est, quo has partes inter se deinceps sequerentur: quorum nominasso satis est Zenonem ipsum, Chrysi pum, Panaetium, Posidonium eiusque discipulum Phaniam, vidismum, Archedemum, Diogenem Babylonium, Eudemum, Diogenem PDlemaeum, Zenonem Tarsensem, denique Apollodorum Epholum i , euius partitio a Laertio servata est. His praemissis totam Zononis Stoicorumque de dialecticis
sententiam inlustrat neque eam summatim exposuisse contentus ost VII. 48 έν ουν τοῖς λογικοῖς ταντά τε αυτοῖς δοκεῖν κε-Iὶ Omnes codi eos verba ὁ Ἐφιλλος exhibonit nisi quod F Laurent. plui. LXVIIII 13 sAeoul. XIl membr. ἔψιλος, N eod. Burbon. Graeo. n. 258 saeoul. XII mombran.3 ἔφηλ i ex ιeorr. praebent. Sine dubio eum Burbonico scribendum est ὀ ἔτη λος l. a. lentiginosu . Diuitiaco by Corale
660쪽
. Do Laertii Diogonis fontibus. 633φαλαιωδως. καi ινα καi κατὰ μέρος έλοιμεν, καὶ τάδε απεραντῶν εἰς την εἰσαγωγικην τεινει τέχνην καἰ αυτὰ ἐπὶ λέξεως
τίθησι Βιοκλῆς ο Μύγ νης ἐν τη επιδρομῆ των φιλοσόφων
λέγων Ουτως. ἀρέσκει τοῖς στωικοῖς κτλ. Quid apertius quam Laertium, si Diocli καi τὰ δε so debero confiteatur, iam alia ex eodem sonis antea hausissoy Id vero quaeri potest, quantum valeat illud καὶ αυτά: in quo si quis sandem vim inesse censet quam in καὶ τάδε vocibus, non me assentientem habebit. Immo illud καὶ αυτὰ cum verbis sequentibus ini λέξεως artissimo cohaeret atque in hunc modum est interpretandum: Vt etiam particularia reseramus, Diocles Magnea in philosophorum percursiono etiam haec, quoad ad artem i. E. compin-dium) isagogicam quadrant, o aque item ad verbum his Verbis usus ponit. . Significat igitur Laertius se iam antea Dioclem ad verbum descripsisso. Quas si recte sunt explicata, primum errare Laertii editorea apparet, sui post τέχνη ν vocem interpungunt, non interpungunt post ειποιμεν : unde efficitur ut καiτάdε απερ αυτων εἰς την εισαγωγικὴν τείνει τέχνην vorba ab illo ει ποιμεν pendere videantur. Quod cum sacerent oditoros simul existimavorunt Laortium unum omnino enuntiatum de Dioclo descripsisso. Cuius opinionis otiam signa luculenta in contextum intulerunt. Sed prorsus contrarium conligendum est ex nostra
illius loci into rotationo, utpoto quo ipse Laertius indicet, qua eumque do Stoicorum logicis speciatim afferrentur, de Diocle ad
At Laertium tam impudenter descripsisso putas Τ Quidni
putem Τ Nonne idem cum tres summae amplitudinis epistolas. quibus Epicurus doetrinam tamquam compendio complexus est, integras in librum sutun recepit, tum longiorem de Pythagor orum symbolis ex Alexandri Polyhistoris commentariis descripsit disquisitionam 3 Haec eadem ost impudentia: si cui Laertius impudenter egisse videtur, cum quae apud alios bene explicata Videret, ipsis alienis verbis mallet adscribere, quam suis exponere minus dilucido. Laertius igitur iam antea de eodem Diocle alia ad verbum descripsit: quid verisimilius quam haec, quae Stoicorum logica κατα μέρος antecedunt l. e. logica κεφαλαιωδῶς ot Stoi- e philosophiae partition . Quae opinio eo stabilitur, quod ad 3dem auctoritates, ad quas Diocles in λογικοῖς κατα μέρος striam scriptor illius do partitionibus comment&tionis provocat, in Chrysippum, Apollodorum, Posidonium, Archedemum, Dio- gedem Babylonium, qui aetato Posidoni discipulos ibidem excitatos non superant Antipatrum, Boethium, Phaniam. Vix enim mirum illud intellegi potest, undo laetum sit, ut ex multitudine illa Stoloorum, qui dein ps floruerunt primo P. Chr. saeculo,