장음표시 사용
111쪽
II. At suo perieulo is emat qui eam mercabitur , Mauripio ne-tie promittet , neque quisquam abit. Nimirum is iis, quae maa-cipio emuntur, praestatur evictio, λ quidem ita , ut venditori auctoritatis nomine duplo tenus o
Iigetur. Pauli. sui. a. e. I 6.uod secus, cum res mancipio nonabatur; periculo enim emtoris ea erat. neque evictio a uendit
Te praestari solebat, nisi stipulac tio duplae interponers tur , quod fiebat, si pretii alicuius res esset, vel simplae I. 27. D. de evict. quae quidem consuetudo ex alienatione mancipio facti fluxit, at-Jue, ut ait Ulpianus , assidua
acta fuit, ut etiam si sorte ea stipulatio omissa fuisset, nihilominus in actionem ex empto, pro ter bonae fidei o naturam , tacite veniret. Ea enim quae sunt moris,
di consuetudinis in bonae fidei iudiciis debent venire I. 3I. g.
Maneipium porro est ipsa pro-Prietas, quam ab usu, ti fructu separant veteres, ut Graeci χ , λκ mν Cic. lib. G. ad famil. Ε-pi'. 29. 3 o. Et Lucret. 3. v. 98 I.
itaque mancipio. nulli datur, omnibus ustis. In mancipio alicujus esse , i. e. in eius dominio ac potestate, in manu Ulp. Lir.
9. ω Io. regul. Adquiritur autem nobis, ait , etiam per eas personas, quas in potestate , manu , mancipiove habemus. De U-.xore etiam Gellius lib. . e. 3. ait : Quae juncta , consueta re esset cum eo, in cuius manu manisci pioque alia matrimonii caussa foret. Nec esse ea esse tu diversa, di uxorem , quae in manum convenisset, non minus quam liberos, te servos tum in manu . tum
in potestate & manet pio suisse mstendit Hei nece ius ex eo Gellii loco, A ex Catonis Uticensis viis
ri recti exemissi facto , qui ux
rem M rciam remancipavit Hortensio, teste Plutarcho tu Car. p. 77o. Neronem vero , Liviam uxorem , etiam praegnantem cellinse Octavio Augusto Tacit. an nai. S. e. r. R Dio Cast . lib. 48. p. 38 . memoriae prodiderunt. Ex
quibus testimoniis patet, quod inter manum, L mancipium sibi de prehendere visus est Bri ni ut discrimen , puta ius alienandisia ido sundamento niti. Mancipium , inquit Isidorus, est qui equid manu capi, subdique potest , ut homo , equus , oVis ,
haee enim animalia statim ut nata sunt , mancipium esse putantur , nam & ea, quae in bestiarum
numero sunt, nune videntur mancipium esse, quando domari , sive capi coeperint. in *ecie mancipia dicuntur se vi , quod ab hostibus manu capiuntur 3. I. IV. de iur. pers.
et pia dicuntur, quod manu capta sunt, servi , quia servati sunt, quum eos occidi oporteret iure belli I. 3. D. de diυ. rem . prae fer. Longae possessionis praescriptionem tam in praediis, quam in
mancipiis c rusti eis θ locum habere manifestum est. MANcus , quasi manu cartas, δc , ut Non. interpretatur,
debilis. At Iurisconsulti* in I. ia. f. ea. de aedilit. edict. est , qui imbecillitate dextrae sinistra utitur. Qua imbecillitate distinguitur ab eo, qui laeva est. MANDARE est gerendum quid alicui committere, quos his verbis explicari solet . mando,
rogo, volo , peto t. o. V. I x. I. 39. 3. I. D. mand. Id verbum a manus datione natum esse, cen in Isidorus Orig. 4. e. 24. Qui
enim mandabant, id faciebant prehensa alterius dextra , quippe fi
112쪽
dei consecra a. Terent. Hezut'nt. 3. Den. 3. v. 82. Plaut. Ect. 2.1icem. 3. v. 82. Sic mandare adis ministrationem I. 6 o. g. 2. D. aeua . Ic mandata administratis . 6. f. ult. D. de protur..ι. 33. I. 1. ex quib.. ea . maiMandare quid , pro fieri iube-
die. Sie s servo suo fugam man-ἐavit I. 24. D, de noxal. act. Quod patrem suum mandasset interficiendum teg. 3I. a. D. . de adim. Iegat. Si parent s voluntas, vel testatoris aliquid super alienando eo mandasse deprehenda tur I 3. C. quandocide rei. ep.
manda e magistratum I. 6. D. demtine U. ω honor. munus I. I p.
f. 7. ad m unicin mandare est quoque delegare ,
ad alium transferre , ut loquitUr . I. I. D. de in . pio ons Siei iuv- dare actiones , i. e. cedere , dc. praestare l. II. D. de pectit. I. 23. pro s.c. I. 24. 3. a. de pignorat. aes. ubi mandare. I iii scipere opponuntur . Mandare cogntis Itonem I. I. D. de eis ei cui
mand. ivrifae jurisdictionem I. s. I. 6. D. de iuris ..ti passim in
LIa nostris, ut A mandata iuri L dictio I. I 2. . I. D. de iudici MANDAT 'RI U S, qui mandatum suscipit. Duelaer. de Iarin. vet. iurisc. p. si s.
M A N D A T i o. I. 37. D. de qui rer. dom. nec stipulatione nec mandatione.
MANDATOR In genere est, qui aliquid mandat I. 2 . f. ti:r. ι. 46. I. ψ9. 1. 78. D. man . Sic mandytor cardi I. 6. D. ad Sc. Sil. & paul. reci feni. rit. 2 . I. II. Mandator qui alicui auctor est, mandatque , ut pecuniam det mutuo I. I. I. Nu. I. 7 I. rubrisit. D. da fideius. ει mand. I. 28.
Mandator verbis qui biiscumqueti abiens litterisve mandare potest . fideius'r non nisi praesens ,
verbisque solemnibus stipulandi . Mandatoris Ic fideiussoris praeter illam disserentiam Bristonius hanc ponit , quod hic contractae iam obligati i accedat , ille contrahendi negotii auctor sit. Manda.
torem ait, tamquam auctorem praecedere . fideiussbrem vero alienam obligationem in se suscipere. Ista nonnihi I obscuri habent; siquidem Ze nrandator i. quoque dicitur , qui alicui auctor est,m3 atque , ut tempus solutionis
ti adhiberi fideiussor tam futurae, quam praecedenti obli gationi potest , duminodo sit aliqua , vel nat aratis rutura obligatio I. s. g. t n. D. de F ei. ω mand. seu, ut ait Justinian. f. 3. Ins. eo. - . fideiuss ir praecedere obligationem dc sequi potest. Igitur magis dicendum vi actur hanc esse disseis rentiam , quod fidei utar ita accidat .alienae oblitationi ', ud alieno nomine obligetur I.' I. s. R. de cbrig. oe adi. manda or contra proprio no ne nec Fer modum accessionis. Deinde , man dator prorogandi a creditore tem
pore solution s , ab eo qui se pro alio soluturum constituit, ita di Dseri , ut ad mandatorem periculum nominis pertineat d. t. Ia.
f. 14. D. mand. . contra ad ris
sus consisti: eruem cedet actio, si die constituto . vel etiam antea t. per actorean stete est . quominus odebitum acciperet , etsi per casum abri uitum sit impeditui , m eo reus in nro non fuerit , 7 mittitur ii aifi haec actio requMη libet ea sit ante ι I6- β. Nir.
t. I 8. n. D. secvn. confit. Huber. praei. ad pan res. b. t. I. ula. qu.e amandati negotio sunt aliena. Ceterum mandator non est. qui Ia cienda nominis cat: a , Ua- ρ
113쪽
s proxeneta ilitervellit. Hic enim monstrat magis nomen , quam mandat, tantetsi laudet l. a. D.
delationis dicitur . qui mandat alicui., A itistiuit delatorem , subornatque ad accusationem , dando probationes, adlegando accisationes I. I. 9 1. eum seq.. . . iu su. D. I. 23. I. an. de jur. c.
Suet. 1in Tito e. 8. inter adversa temporum delatores, mandatores. que erant ex licentia veteri.
Mandatores denique in re militari dicebantur mandata ducum ad milites celeriter perferentes, ex praeco vertit Imp. Leo. Sic
mandatorio nomine I. II. C. ad AC. Vellai. I. I9. I 21. Cod. de
MANDATUM contractus bd-xae fidei consensualis , quo alteri negotium gratis gerendum committitur . R ab altero suscipitur, vide l. I. D. mand . Aliud est generale , i. e. de universis i negotiis teg. 23. ult. D. de min. quo non continetur transactio de-eidendi causa interposita lag. 6o. D. de procur. aliud speciale. Quae autem speciale mandatum deside. rent vide l. 26. D. de min. l. 63. de procvr. Ex eo contractu nascuntur utriusque dictionis cognomina. Alia quidem mandari dijecta
mandanti competens , quo iudi cio ob dolum vel eulpam latam damnatus mandatarius fit infamis I. 6. g. 1. D. de his qui not. infam iuxta id quod ait Cicero pro R sic. e. 38. IK privatis rebus si quis rem mandatam non modo malitiosus gesti siet , sui quaesitis aut 'commodi celata ,
verum etiam negligentius, , eum
maiores summum ρdmisisse dedecus existimabant Iraque mandati
eonsti tutum est iudicium , non
minus turpe quam furti ; credo propterea, quod , quibus in re-husi ipsi interesse non possumus in his operae nostrae vicaria fides amicorum supponitiir , quam qui laedit, oppugnat omnium commune praesidi uiri , & , quantum in ipso est . ilisturbat vitae societa
mandatario, qui mandatum perfecit eiusve heredi, contra mandatorem . eiusve heredem , ad indemnitatem. Eam quoque habet fideiussor si solvit I. Io. 9. II. D. mandati. Hinc vetus. glog rium, mandati actio , αγωγη ,
σιν ωπερ αυτουί ea actio . qua'sdeiussor , qu expuoxit debitui irrinei pale, mstituit adversus eum, cujus ipse debitum suscepit. Mandata seu praecepta princi- m , quae praesidibus in provin- cIas proficiscentibus dabantur ,
quibus ore Aia , quae eoruna mune ri ia officio incumbebant, continebantur l. 3. D, de colleg. I. 3. f. I. DP de don. int. viri 9 ux. Atque interdum horum mandatorum capita quaedam a praesidibus in provinciis sub edicto proponebantur, Ut adparet ex ι. 6 g. I. D. de euso . oe exhib. Nir. At erant etiam arcana principum mandata , κοῦυm. α αγγελυατα , renon. publicanda , quae incidentibus potissimum: rebus novis ex ira Or
duplicibus i/bellis , vocat Her dianus I in lib. I. rap. 6. ceu
114쪽
I. I 6. D. ad mun.c . c, de ἰn:ol. Denique di Mandata morientium dicuntur apud Tacit. in vit. Agricolae e. 4e. Et talia sunt mand ta de funere apud si et . in avg. e. titi. & suprema mandata apud Senec. in Medea Act. I. D. 2. . MANDATUS, M. Saepe enim in L L. mandatu pro mandaro legimus I 33. IR de proce0. U. 3. D. de osi. ejus cur mand. iuris . I 26. D. de minoνib. Mandatueredi torum Ieg. 3 . . uot. D. manc mandatu meo , tuo l. 24. I. a. 9 3. s. D. eod. MANDRAGOR A herba soporifera ti venenata. Plin. lib. 2 i. e. I 3. Ea Annibal rebellantes A. fros vino permixta sopore obrutos cepit, ut resert Jul. Frontin. Strat agem. Ita 2. staque e3m inter venena adnumerat Marcian.
i. r. 3. I. D. cd L. Corn. de sica . M A M ERE eli consistere in is eo vel statu, vel caussa. Uti manet aedificium ι.ε. D. de νeν. dixis manet arbor in suo statu ι. . D. de ferv. praed. Mib. Manere in civitate ι. II. D. de pruciar. in familia I. I. D. . da b.s qui sui vel aI 1υν. in matrimonio ι. I. f. q. D. de legar. 3. Si in eadem caulsa maneat l. 38. D. da folui. Manere, pro pernoctare , Hor. I. cu. I. 2 s. Manet sub iove frigido venator , tenerae coniugis immemor. Sic manere in caupona viatores dicuntur Ieg. r. p3. D. π t. caum Iab. Unde ipse caupo me, u:i paullo post adparebit, mansiones dictae sunt. . Maneνe dicuntur res incorporale, , veluti actiones, ostigationes' iura , aliaeque , quae non tolluntur, non diolvuntur, non infirmantur', non mut/ntur , ita passi in in L Mane e quoque est expectare , ut , quos necessitas obsequendi manet , non auctoritas imperandi c. cum laicis ult. dφ reb. E cI. ali a. vel non.
MANEs, haereticus, qui Manichaeis nomen dedit, servilis eo n-ditionis homo , antea sive scythia hus, ut Tlieodoritus scribit, sive Curbicus. vhrum ti Manetis non ne ob invidiam ejus offensi eius sectatores, eum Manichaeum dixi se feruntur. Omnia haec satis noti pervulgat que sunt ex scriptoribus de haeretibus, Epiphanio,.Augustino , Philastrio , uini libui
vel manus, quod bonum significabat, auctore Festo in mana e , RNon Marcell' I. 337. Sunt autem animae melioris notae , ut ait Apuleius de daemon. Socrat. p. 3 P. Manes defunctorum propinquorum numina vocabant, ut adparet eTOvid. Hero. 3. Io I. ubi perque trium sortes animas, mea numini fratrum. Cic. de L L. a. 9. Deorum manium iura sancta tan cio. Iis nempe sepulchra erant consecrata . Unde formula: Dumanibus sacνum. Manes defunctorum eolebat antinuitas sub Deον tim Manium n mine , quare eorum iura sancta esse voluerunt , R ab hominum iniuria munita. Lex vetus erat et Deorum Manitim jura sancta Duro. Manium aedifitia imperator Julianus t. 4. C. Triod. de spuler. viu. sepulcra vocat. Quis sit e rum favor propter publicam ut iis bitatem ι. frent persona D. de re-ιQiU. Ibi requiescere mortuos cre
diderunt , di eorum sepulchra domum aeternam , perpetuam securitatem , -& quieten aeternam nun es pabant : Gutherus lib. a. cieto. M nes adorari dicebantur , eum
quis illos alloqueretur , illisque bene precaretur : Senec. eps .
Maenes aut byni, aut mali . sunt. S. Augustin. lib. s. de eivit. Desca' ἔ I. Quos vero neque preca
nes eontentos nominabant . PIO- Perm
115쪽
pertius eleg. 8. lib. a. Et tua eonis temnens transibit ora viator. Tibulliis lib. 2. eιeg. 6. Ne tibi neglecti mittant inala somnia ingnes. Ex Nimiae instituto placandos manes Pontifex edocebat. Liv. lib. I. Manes cum prauata essent, ani
mam quasi ad vitans Avocabant. Propertius Ity. I. elag. g n: Sed fili stra mutos revocabis Cinthia manes. Maniupa expiatio propitiationem respicit, quae Diis, aut hominibus violatis' debebatur Cicero de arusp. reo. etiam homicidae expiabantur , Bi id iis ad I. atii. facta β. eventus D. da paen. Manes χος unu iisque patitur, Virgil. lib. s. Diis Manibus plures inferiationes Romani fecerunt.
D. de V. S. appellantur. , quos Venalitiarios vocat Suet. m D smit. G7. qui mancipia venalia'. habent; tametsi magno nota modo servorum vendit pres sit, sed alia. Tum quoque rerum. S nec . de e-nef. q. e. II. Mereator urbibus prodest, medicus aegris., mango venalibus. Idem Epis. 8o. . Man
gones quidquid est , quod displi
ceat, aliquo lenocinio 3bscondunt. Et plane'id geous' hominum ad
MANic A serrea pro catena, qua manus reoruit' vincitur I. I. C.' de iussu. νeor. Non. Marcell. manicae, qRybus manus vinciuntur. M OCHAEUs . haereticus,
a persa quodam Manete, de quo supra , dictus tita . C. de haeret. man ch. Haec secta praeter alia deliria , duo prinsipia coaeterna , bonum alterum, alterum mali m . . MANstatui . Et matrimonium detestabatur Dis 3 o. in pr. υers eati Cassii. Philosophiam persicam Zoroastris iniicuit doctrinae Chri Itianae, di id somnium postea eo ina-iere plausa auditum est, quod illud ti in plerisque philosophorum
sectis occurrere , videre nc utimines. Rem egregie demonstravit
Jo. Christ ph. Wolff. Diatriba si batulari de Manichaeisino ante Maἀ
ti m facere. Sie opinionem suam per relationem mani testare '. D. do adpell. reci . Quae mani se stabunt tot possielsores I. r. f. 3. D. da bon. damnat. Usu pinnem procellosse manifestatur I. 28. D.
m. Pro. inarnifesto. Si e mani se narii plenoriς caussa in I. 9. D. in quib. esusI. pigo. ita enim , non manifolari legendum esse probatCar. Harm. Fabrorto in cna 6, r. ad Cui re .paratiri. C. quando Me. vel priυat. debit. Pignus autem manifeliarium interpretatur Cujacius expressum ti diserte obliga tum ;quo differt ab eo, quod propter pensionem tacite obligatur . Gotho-fredus tamen in not. ad d. l. 9.rat. 6. speciale potius pignus ea , voce indieari existi inat. Ceterum dieitur maxime hoe vocabulum, quando de sceleratis hominibus , in ipso crimine oppressis , vel certe eriminis convictis agitur se. Ita manifestarius homicida apud Lactant. de mortib . persequ. c. 3 . Quin furem , vel expilatorem a stium absolute , & sine addito manifessarium vocat Plaut. in AtiIul. 3. D. . υ. Io. ubi teneo hunc manifestarium. vid. manifestus. MANIFEsTE, aperte. Sic manifeste adparete t. 32. D. darecepi. arb. Nisi testatorem manifeste probetur. Nuilla I. Ist. D. de ann. I g.
116쪽
MANIFESTUS , a 3 um. apertum, certum, indubitatum. Sic inanifestum est, testatorem vo-Iuisse I. b. 3. II. V. diis fidele. Iib. mantiastius est IIIo. C. f miI. ercis. manifestissimum est L48. Dia de pact. Manifesta calumnia ι. I. I. I . D. de ventr. in ρο f. mit t. manifesta caussa c. de manifesta 37. Cavs. a. θυαβ I. offensa manifesta eap. cum cIim de υe . siqnis extr.
Itan06lum surium cui opponitur nec mauisorem. Illud autem intelligitur, quandiu lur rem iuris c Ilvam tenens visus, vel dEprehensus fuerit, sive in publicoe, sive id privato, vel a domino, vel ab alio, antequam eo pervenerit, quo perferre, ac deponere rem destinaverit 3. 3. IV. de obt quae ιx deIict. Mamfisus fur est, qui eum furto, deprehenditur , A ut Graeci dicunt in I. 3. I. 4. I. s. D. de stiri. vel, qui in faciendo deprehensus est , R qui intra terminos eius loci, unde quid. stulerat, deprehensus est, vel antequam ad eum locum , quo desinaverat , Perveniret . me misHis sus fur est , qui in faciendoquidem deprehensus non est , sed eum surtum fecisse , negari non ' potest. Plautus manifestaritim furem adpellat AtiIDI. Act. 3. δε-4.1o. Moechum inani se starium eadem loquendi tithra idem in haethid. Aes . . se. 8. v. 77. Tria
num. Act. q. D. a. v. sio. vocat.
Manifesus enim, di manifflarius utrobiquὴ dicitur, qui in flagranisti delicto deprehensus ac v luti op
ρυ idem est ac furantem deprehendo. Inde est ετ' αυτο οῦ ω ,
quasi in ipso furandi aetii. sui
αλους , Eπ' αυτος o, idem est, ae sub oculis , in i pis sutandi. actu captus. Manifesus est, hoc facere, pro manifestum est, eum id facere.
Ulpianus 'Nullamque competentem ei curam in serre , manifesti L . simus est. Item : Sin vero dotem ita dis spaturus , ita mani se itus est, dotem quoque relegasse leg. 22. g. 8. D. Iolu . mat im. Julianus manifestustest dotem quoque re legasse I. 3. D. de dote praelam Paullus: Nisi ipse testator ex scriptura manifestissimus est , utrumque eorum eccipere voluisse L33. D. de legat. I. Similis helle- nitimus cc turrit in L. II. D. darit. πυpt. Postquam apertii si meitiei it pater ignotus, ubi degat,& an superstes sit, quod ita era primunt Basilici lib. 28. tit. O.
Th. ad Leg. jul. repetund. suit miles , qui in manipuni numella erat. Apud Senecam f. de ira α2Σ. est manipularis, ut A apud Varronem lib. I. ubi : Quum lungit plures manus ii .anipui s. Unde manipuladiis utiles. MAMI pu L Us Varro lib. q. manipulos adpellabant ex et Eltus minimas manus , quae unum sequuntur signum . Ita autem diaetum Donatu ad Terent Eunticbac. s. 7. ad vena manipulus Iu-rum , ait , a serto di corona exi mani Eulo herbae conicita , queli pro signo sequebantur milites. Veisset. lib. a. I . inter pedires
117쪽
manipulum L Centuriam adpellari ait, uti in t r equites turmam. Manipulus etiam fuit sacrum; n-dumentum subdiacona. Antiquitus er i linteum , seu sudariolum ad extergendum fudorem vel laerymas , L subdiaconus ilium ferebat praecipue ad polienda sacra vasa ; quare diversa nomina sortiistus fuerat . Adludit ad 1lmiem ,
quo Christus in passione ligatus
fuit.' Indui debet ita, ut non exiscurrit brachii cubitum. Graeci &Naronitar duos man pulos pro uia i quoque brachio ge ista ni. M A N L E R , is . e. Misi tum pridem Io. V s. u Fn. X. de renuntiat. ibi tipponuntur Maiiseres nothis, ut naturales spuriis. Unde secundum Abbat.
Manseribus Dortum , sed wrchanotbis dedit ortum ,
. Ut seges a Diea , t se Durius es
tur eam c Ecclesiam manser , troe est , de scorto natus. Unde non perpetuum est, quod ii id Isi.
dorus, manseres eos dici , quina untur ex virgine vel vidua Dp li, pure vero ignobili. Manis stris nomen haritarum est , nec aliis notum esse potest, quam quorum ex lingua desumptum eli . Suspieor autem esse germanicae ori ginis vocem compositam ex Mann, quod homo est , & Zerre , quo; omine venit me etricula , a Ver-ho Zereen trahere , quia Iuvenes in rete trahit , R iliis uicis. sm attrabitur. Vide Jo.'Georg. . Vath teri vitisar.germanic. in veris
lites expeditionis temporc ; erantque stationes ad iter metiendum, tam militum officialiumque , quam animalium . cursui publico deputatorum , dispostae, quae annos isti pabulis ex collatione vicin rum instruebamur l. vlt. a
in Tito Vespas e. Io. Spectaculis absolutis, sabinos petiit, deinde ad primam statim mihsioi'em febrim nactus. ' Lan prid. o Alexis Ita ut edictum penderet ante menses duos , in quo scriptum e. set Illa die , illa hora ab urbe sunt exiturus , se si Dise voluerint. Deinde per ordinem mansio es, per ordinem stativae Le. Maniones quomodo disserant a mutationibus tau station bus, vide in mutationibus. Sed 'in lib. sud. marisio pro Damo seu aedibus sumitur ; utia apud Gregor. Turon. bis. lib. 3. his, verbis : ille intressus mans nem uom. ni sui , apprehendit scutum ejus, D frameam. Hel mol-dus in bis Stavo r. I. occupavit mon em qui antiquitus alberg dieitur, i inposuitque illic mansiunculas, intendens ibidem communire castellum. Mala mansio quid sit, dictum est supra in articulo malus.
idem ac cicuratus . Mansuefacta animalia emitti, ac reverti:soli in I. 4. D. de A. R D. MAN su ETUDO. Mansuetudinem sitam adpellare solent imperatores, ut ita l. 3. C. de QT. praef. praer. I.6. C. N. de diis .
ad manuui venire suetus , Fest. Cervos ita quidem mans elos lia bent, ut se Silvas eant, A redeanc,
118쪽
quorum seram esse naturam nemo ambigit. E sero fit mansuetus facile, ti e mansueto ferus numquam
ait Varro lib. a. de re νU. c. 6. de onagro . MANUALIs, e. Manualium
libros seripsit Paullus tres , quibus , ceu ex fragmentis patet , differentias iuris exsequutus est ,
eamdemqtie perpolinat materiam ,
quam postea L Modestinus scriptis libris Θifferentissum trat avit. Em. Merii l. libello sngulari disserentiar. iuris , relli tuto ex libello Manual. Iulii Paulli. pag. et 638. ubi 'ti eap. 7. ostendit , Paullum libros suos Ilantiales inseripsisse , non ob brevitatem , quo
vola manus , tamquam enchirictium , seu pugio , comprehendi posset , sed quod isti libri semper
prae manibus haberi debeant. De his enim sex. Pompeius : Man tieularia dicuntur ea , quae frequenter in usu habentur , & quali
MANU xire adpellatae sunt Pecuniae a quae flore ex priedae, id est ex corporum ipsorum captarum rerum venditione redactae Ceil. lib. I 3. ME . EA . e. 23. Tamen tropica quadam figura praedam pro manublis sumi a quibusdam non ignobilibus ipse fatetur. Quin non praedam , sed ipsam
.depraedationem, seu expoliationem mantibias vocant Arcad. ti Honor. Impp. 333 I. ult. 3. I. C. de modo mulct. M NUMIssio est de manudatio. Nam quam diu quis in semvitute est, manui ti potestati suppositus est. Manumissus liberatur potestate pr. IV. de libertin. Manumissio peν censum fiebat: Si servus nomen suum in Censum iussu Domini conserebat . Ulp. fragm. rit. I. g. 8. qui de inde intererat lustro. Cie. de re. lib. I. e. 4o. qui modus iam Justiniani tempore pridem ab usu
Manumissio per Testamentum directe fit, vel in lirecte. Ditecte, cum Dominus iubet servum liberum esse , vel diserte , aut saltem tacite , veluti eum heredem vel tutorem instituendo I. I. Inss.
32. l. a. D. de resam. ttit. lndi recte , i. e. per modum fidei-eominissi cum testator vel heredi vel legatario in jungit, ut servum manumittat 9. 2. IV. de reb. sing. per fidere. relict. Circa
manu mi ilionem Testamentariam , notanda veniunt ea quae in fraudem testi L Fusiae Canimae , numerum manumittendorum testamento limitantis , fiebant, servorum nomina in circulo , seu in orbe tereti ita adscribendo , ut qui prior, qui postermor non posset agnosci. De qua fraude meminit Caius lio. I. Ins. 3it. q. g. a quem describendi modum egregie exponit Merii l. obf. 7. 4O. Manumissio per vindictam , qua manumitti dicebatur, qui vindicta imposita , apud Magistratum populi Romani potestatemve, apud quem legis actio esset, pro tribunali, vel in transitu manumittebatur i. II. 9. 2. I. 37. D. de manum. υind. ι. II. β. uti. D. quio a quib. manum. Ulp. tis. I. 9. 7. Imperator utique quum manumittebat, vindictam non imponebat , sed quum vellet , liber fiebat is, qui manumittebatur , eTlete Augusti t. 14. D. M manu
inius. Quin etiam apud Consulem in villa , recte manumisium se vum , etiam si lictoris p ut sentix
non esset, Ulpianus testatur l. 8. D. de manum F. vin . Hermogenianus vero suis temporibus manumissionem per lictores , domino tacente , expediri consuevisse, verbaque solemnia , quae a Festo perstringuntur, licet non eiceren-H tur,
119쪽
tur, pro dic is aceepta tradit in ι. 23. D. eod. ei de amplius in voce υindicta. Manumisso novis minusque s lemnibus modis fiebat per epist Iam, vel inter amicos , vel per convivium , vel per nominationem filii. Per epistolam L absens manumittebatur I. 38. M. D. de adquiν. vel amitt. pQ sed justiniam constitutione nonnisi subscribentibus quinque testibus ι.un. g. I. C. de Iat. lib. toII. Inter amicos , quando Dominus servum , quippe convocatis testibas, liberum esse iubebat I. un. 3 1. C. eod. Per eonυiυitim, si Dominus servum adhiberet mensae Caius ιib. I. IV. iit. I. . II. Vid.
nationem filii, quae ex constitutione Iustiniani actis intervenientibus fieri debuit . nec tamen amplius ad adoptionem , sed ad li- bertatem sufficiebat β. 0. IV.
de adopt. Alios modos minus solemnes omittimus fere innumerabiles d. ι. ian. C. et .
Mantimuso in Ss. Eeelesiis, quam, loco manumissionis per tensum , Constantinus M. introduxit . I. ω a. de his qui in Eecl. manum. Cons. Sozom. Hi R. ees. I. q. In Ecclesiis nempe , reeitatis iussu domini tabulis a cleiaro signatis, servus libertatem conis sequebatur Augustin. Serm. S. δSirmond. edit. Papinian. in υ- θοU. 13. p.829. Videtur quidem Constantinus exemplum gentilium
sequutus , qui R ipsi subinde uel in templis ad aras Deorum , vel in publieis populi coetibus manu
Ante Iustinianum , ex Lege Iunia Norbana , qui modis minus solemnibus erant manumissi, non fiebant Cives Romani, ut mos fuerat antiquissimis temporibus ,
sed Latinorum tantum iura eonia sequebantur Ul P. fragm. I. I P. Cai. IV. li; . I. tit. a. Ex Lege porro AElia Sentia non quivis servus vindicta , aut testamento majnumitti . poterat. Quin ex capite Iegis eiusdem , erant qui manuismi stione non aliam obtinebant con ditionem ac dedi titiorum. Hade te .gem totam, una eum probationi. bus egregie exhibitam vide apud Hemecc. in antiqui . Rom. ad Iuse Iib. I. tit. 6.
D. da bon. liberi. I. 3. D. de obsequ. parent. ει patron. MAM UMITTERE est de manu, i. e. de potestate dimittere, seu potestate liberare & dia mittere , ut loquitur Caius in I. 28. D. de adopt. Manumissus vero liberatur potestate iuxta I. . D. de iuss. ω iure. Eo tenore manum illi. k obligati ordini elericali , quod manumittendi Eeclesiae, dum vixerint, deberent impendere famulatum in obsequiis divinorum e. eo libιntius 6. de Ierυis non ordiu. Manumitti dicuntur non solum servi , sed L liberi l. 2. D. da Q. pioeons ι 28. D. de adopτ. I. Io7. D. de verb. obtig. ι. I. g. I. si a parente quis manum Ulp. fragistit. Io. g. I. Filius quidem termaneti patus, ter manumissus , sui jurisht. Id autem propterea quod dieis causa ter a patre liberi uenduntur , R in imaginariam quandam servitutis conditionem rediguntur priusquam exempta sit patria potestas I. 3. 3.uIι. D. e pir. minut. Crebrius tamen manumissio de servis, emanet Pati de liberis usurpatur ι. I. g. . D.
MAND PRETIUM quod Pro artificis opera datur ι. 3γ. b. s. D. Ioeat. his verbis : Qui aedem faciendam locaverat , in lege dixerat . Quod in opus lapidis opus
erit, pro lapide A manupretio do-
120쪽
minus redemptori in pedes sngulos septem dabit Ulp. ι. II. . I. D. de V. S. Quoniam plerumque plus est in manus pretio quam in
re ibi Goe Id. n. s. AscOI. Pae dian. in ανν. 3. Manupretium dicitur , ubi non tam materiae ratio , quam manus atque artis ducitur Tertullian. do idola ν. c. 3. sed de mercedibus ti manupretiis interest. MAM Us . Huius vocis usus multiplex admodum est, cuius praecipuae partes ex LL. nostris hie notandae. Blantis abstinere a patrimoniis I s. C. Tiseod. ad L. itiI. repet. Mania adscribere I. 2.
nias collatione adstruitur scriptura . tin. C. Tb. si certi pet. de ebia rogr. Ad manus, di prae manu quid habere ι. I9 3. s. D. ad SC. μιι. I. 17. de act. pign. Manu captus ager t. I 6. D. δε θυιν. rem iam. est ager quem quis sublata manu a publico emit, de quo vide in verbo manceps. Manus pro eo quod manu scrip. tum est. Sic manum suam fateri,
manum defuncti probare ι. ian. C. Th. si rare. pet. de ebirogr. manum injicere in rem dieitur quando quis eam nulla iudieis au- Elaritate expectita pro sua vin licat . 1 o. D. da manumisII. 9. D. de serv.
4o. Et dicam, mea sunt, iniiciam que manus. Id. ιῶ. 4. factor. v. 9o. Quem venus iniem vindieat
alma manu. Liv. lib. 3. c. 43.
virgini venienti in forum, mi aister deeemviri libidinis manum in-jieit , serva sua natam esse A gustinus Itb.I. eontra a eadem. Iam tibi prosem in ieeisset manum, suique iuris te esse proclamans,
R in bonorum possessionem traducens. Imperatores in ι. I s. C. . da bon. proseripi. Uxor pro Prias res , velut manu iniecta mox
vindicet ι. 3. C. Theod. Ad pri-
stinam sortem, velut manu iniecta mox revocentur , R passim indicta Codice. In LL. XII. Tab. Manum tendo taeito. Hi ne in iliadem LL. Post deinde manus inisiectio esto. Haec est rei vi iuris
nostri adprehendendae abducendaeque saeuitas ι. 9. D. M se . ex pore. Manus injectionem excepi Dia dicebatur, qui ius sibi prehendendi ablueendique mancipii retinuerat I. I. g. 4. c. da lat. In bert. loll. Vid. supra art. injectio
pud Cio. in Top. e. s. quae, Boe thio interprete , est aqua , quae itR aliquo loco excipitur , ut inde profluens vicino noceat, si Iocus is non sit naturaliter talis , sed m nu hominis excipiendae aquae fuerit ad paratus. Μania ista dieuntur, quae singulis annis seri solent, ut fructus eorum tollantyr ; ti opponuntur eis quae in perpetuum sata sunt, quaeve ex stipulis nascuntur I 8 o.
nu iata, quibus interdum iumenta pascerentur.
pungere. Μanum mittere pro capere , ut:
Ad eas quoque res legatas J mainnum mitterς oportet ι. I . 3. L. D. de relig. oe D st. 1 Uu. Maniam porrigere ad aliquem, pro actum conveniendi , aut ex cutiendi ad eum extendere ι. I . ι.7. ι. I 3. g. 4. D. de hered. pex. g. a. c. quod quisque ordine conum.
Manus pro via. Ita : Si filius patri aut matri impias manus inis fert ι. I. D. da obsequ. par. Re