장음표시 사용
121쪽
fit iniuria , quoties manus Inseruntur I. I. f. I. D. de initi . M nus sibi inferre , i. e. mortem sibi conseiscere ι. v I . D. ι. I. c. de ban. ecr. I. 38. f. sit. D. ripae n. Quum per ebrietatem ad manus aut ad ferrum venitur I. II. g. 2. D. de poen. obiicere manus
his, qui ad rapienda bona alicujus venient ι. C. de iura Mei . si
audaces exsequutoribus objecerint manus I. υIt. C. de his qui Iairon. Manum opponere ι. 2 o. D. quod vi atis eI. Manu eripere I. 3I. C. de optri . ptibi. Manu prohibere I. Io. D. de aetiis. ver dom. Manu committere , pro delinquere violenter ι. 3. D. de εν praesid. Manti brevi . manti longa. Priori modo quid fieri dicitur , quoties celeritate actionum toniungendarum unus actus oceultatur, k intereessisse iure ei vili fingitur ι. 43. f. I. D. de Dr. do . . 3. g. I 2. D. de don. inter vis. ει tix. ut aceidit in specie I. s. D. de νι b. ered. Nam si tibi debitorem meum iussero dare pecuniam , obligaris mihi , quamvis
me S nummos non acceperis. Quod
igitur in duabus personis recipitur , hoe R in eadem persona reeipiendum est , ut eum ex causia mandati pecuniam mihi debeas , L convenerit, ut e rediti nomine eam retineas , vid patur mihi data pecunia . R a me ad te profecta Manu longa , i. e. flexuose Et adhibito ei reuitu. Iavolenus in I. 79. D. de sottit. Pecuniam . inquit, quam mihi debes, aut aliam rem si in eonspectu meo ponere te jubeam, effieitur, ut & tu statim libereris , L mea esse incipiat, nam tum quod a nullo eo risporaliter eius possessio detineretur, adquisita mihi λ quodammodo manu longa tradita existimanda est. Manus praeterea pro turba , Leollectis hominibus aeeipitur 1. s. pr. D. quod me . eatis. Man
ficta , i. e. multitudine eollacta I. 6. D. ad L. ivl. pemlat. Te rtili. ad Scaput. e.4. omnes illius eivitatis Christiani ante tribunalia ejus se manu facta obtulerunt . Manu militari ossieto iudicis posisessio transfertur I. 68. D. de rei υind. id est eohorte eivili, seu ministrorum iudieis , seu ad paritorum R exsequutorum litium: Nam post manum milirarem, interpretationis to eo additur, incis jud eis . i. e. cffciatibus iudieis , elusi modi puta manu militari. Etenim ossicia pro ossicialibus dici eertum est ex ι. . f. s. D.de Us praesd.
παυλ ν. Quumque instaret Herm genes , ut Paullum militari manu expelleret. Manus pro potestate ι. 4. D. da juss. ω iιν. Ulp. νου. tir. I9. I. I R. Adquiritur nobis etiam pereas personas quas in potestate , manu , . mancipi e habemus. Uide supra in voce manumittere. In manu quoque mariti uxores die bantur esse eo sensu Gell. Lib. 4. e. 3. Prae iuncta eonsuetaque eLset eum eo. in cuius manu mancipioque alia matrimonii caussa esisset. Idem lib. I 8. e. 6. Matrem familias adpellatam esse , ait, eam solam , quae in mariti manu man-eipioque esset. Item uxor dieitur in manum eonvenire. Cic. TU.er 3. Si ita Fabiae pecunia leg ta esset a viro, si ei viro materi
milias esset, si ea in manum non convenerat , nihil debetur. Ibid. Genus est , inquit , uxor eius duae larinae, una matrum familias, hae
122쪽
hae sunt, quae in manum con Uenerunt. Donat. ia An 'r. Ter. Ac . I. D. I. υ. 62. at haec verba , hane mihi in manum dati Confirmatae, inquit, sunt legitimae nup
tiae per sa manum eoatienti nem.
Manus de regia quoque potestate dicitur. Ita Pomponius in I. 2. pr. D. de oris. iυν. omnia manua Regibus gubernabantur. Manus impositio est positio manus super caput alterius. ordinaria est , qua diatoni presbyteri Episcopi ordinantur Aes. 6.
conciliatoria fit per quam poeniten tes , haeretici , sive excommunicati ecclesiae reconciliantur. Triplex hoste fuit in poenitentia publica Sirmond. bis . paenit. pubi. c. 7. prima per quam publicorum criminum rei ad poenitentiam agendam admittebantur ab Episco-PO, altera , quae non una , sed multiplex fuit in ipso poenitentiae decursu, tertia, in qua pae-
Di testes omnibus rite peractis ecclesiae reconei liabantur , ti hae adicitur manus impositio rec9nciliatoria. Fuit etiam in nil, i in positio in eonfirmatione catechumeis Dorum D recens baptizator uim conril. Eliber. e. 38. seq. in baptismo Conril. Cartis. IV. e. 3. super infirmos Marth. 28.
Ec energumenos . Per manus impcditionem ab haereticis bapti Eatos In nomine Patris . ia filii, R 0iritus s. purgari debere, observat Zacharias P. io P. Din. ad Bonifae. Mog. M A M E E R vid. Manser. M Ap p .in ΝουeII. fustinianixo s. de Constitibus. eap. I. Spe etatulum certantium equorum , quam mappam vocant. Fuit igi-xor ludus Circens s. Juvenal. Sa-xνν. XI. Interea Megalesiae e spectacula mappae. Quia mappa dice. batur panniculus candidatus, quem
praetor sive ludorum eli: or mita
tebit sive attollebat , daturus signum committendis ludis : inde R duinctil. I. s. usurpatum Cir
ca nomen ait . Imaginem praeto ris seu editoris mittentis mappam ex marmore antiquo Phil. Ruben ius exhibuit Elassar. I. 3 .
Sueton. ira Neron. e. 21. Univer
sorum se oculis in circo maximo praebuit , aliquo liberto mittente mappam unde magistratus solent. Et inde , mappam mittere pro sinum quodlibet dare , proverbialiter dixerunt Tertullian. vlυ. I alentinian. e. I 6. uanto meliores , qui totum hoc taedium de medio amoliti , nullum aeanem voluerunt alium eri alio per gradus revera geminos structum, sed mappa, quod aiunt, missa, semel octoiugem istam ex patre& Ennaee eius exclusum.
Mappa etiam dicti libri lintei
veterum . Sic in I. I. O. Tbeod. de alim. quae impar. Mappis linteis stri pia lex vide ibi Gothose.
num , umbraculum , quod dola tur super episcopi caput , dum procedit ad altare sacra facturus, seu statione sine it diversis imaginibus adornatum , quatuorquabaculis innixum , quod a quatuor minii tris tenetur , qui indam appularii dicuntur. significat eistiam mappuIa instratum equi canindidum , elericis proprium , quoa Paullus II. eardinalibus , mutavit in rubrum. Apud scriptores ecolesiasticos praeterea mappula est sudarium , quod in sinitito brachio sacerdos defert , quod interdum manipultis dicitur, de quo supra. MARCELLUs Ulpius iuris consultus . Fuit vir toga sagoque celeberrimus , quem iaconsilio Antonini Pii latis e testatur Jul. Capitolin. in Antonin IPio c. 12..Floruit sub Marco, ut patet ex ι. I9. D. de te lam.
123쪽
tui. sub quo non praesectus quidem praetorio, quod Jo. Bertrando Iurisperit. I. e. I7. visum est, sed legatus pro Praetore Pannoniae inferioris fuit . Ita enim intelligendus vetus titulus apud Gruter: Inseri p. C. q. Sub Cominmodo in Italiam missus eum imperio, non modo incredibilia eontinentiae , frugalitatis , ti vigi- Iantiae speeimina edidit , sed &rempublieam ibi praeclare pellit ,
ut parum abesset , quin a saevi L fimo principe, eui omnis eminentior virtus suspecta erat, Occideretur. Quas eius res gestas accurate refert Dio Cassius lib. 22. p. 8ao. L am Excerpt. Petrest.
p. 724. Mireris homini negotioso,& saepius in castris , quam in
musaeo, morato, tantum ocii su- Perfuisse , ut vel commentariolum de iure seriberet. Et tamen praeter notas ad Julianum & Pomonium , reliquit Digestorum li- ros 3I. Ad Leges , puta Juliam & Papiam libros 6. De ossicio praesidis librum singularem. De officio eonsulis libros saltim s. Publicorum libros a. ti librum singularem responsorum. Addit.
35. Notas ad Papinianum , quarum mentionem fieri ait I. 7. D. ad L. tui. de adtili. Marcellum salti in laudasse ait Papinianum I. I. D. ad Sc. Ttirpiuian. Quum vero multo antiquiorem Papini
no Scevolam ad Marcellum notasse constet De. 11. g. 6. D. de donat. inreν viri oe ux. Iaudatus
Curtius duos floruisse Marcellos iurisconsultos existimat : Opitim alierum , de quo hic agitur , alterum C. Quinctilium. Sed potui Liat Curtius non errare. Qui enim ad Pa Finianum scripsit , eumque laudavit, non est Marcellus, sed Ael. Marcianus Ulpiano aequalis. Adeoqite ad illorum temporum
iurisconsultos non pertinet ille
catus Quinctilius Hein. His. νυν.
eo philosopho adpellati , qui Cerdonis dogma secutus . alterum bonum , alterum iustum Deum aifinxit tanquam duo principiaereationis, & honitatis ea . 24. quaess. 3. c. 39. β. 2 O. MARcus aliquando nomen, quod exempli caussa usurpatur , quemadmodum Caius L Lucius. Sie apud Persiam lat. s. v. 78. Verterit hunc Dominus, mmmento turbinis exit Marcus Dama. MARCos Aurelius Antoninus Imperator ι. 36. D. de manum Iressam. I. 67. g. υIν. D. de Iegat.1..in qua a Papiniano princeps providenti ssi mus, & iuris religi sissimus adpellatur , ut & a Justiniano prudentissimus princepsti philosophiae plenus in I. II. C. ad Sc. Silanian. Hi e passim R
fratre Lucio Vero , quem initio imperii consortem habuit, inter. dum eum filio suo Commodo , quorum itidem imperium senex communicavit, interdum per se, i. e. solum , non adhibito , nec adjuncto fratris filii ve nomine
rescripsisse, eonstituisse ve patet ex g. 6. IV. de excusat. Enimvero , post excessum D. Pii Mariaeus hie Antoninus, ut in eius υ ta Capitolinus e .7. a senatu coactus regimen publicum capere
fratrem sibi participem in imperio
designavit , quem Lucium Aurelium Verum Commodum adpella vit , Caesarem atque Augustum dixit. Atque ex eo pariter coeperunt rempublicam regere , tuncque primum Romanum Imperium duos
Augustos habere eoepit. Antonini mox nomen recepit, & quasi pa
124쪽
rum eum adpellavit, addito Antonini nomine , filiamque suam Lueillam fratri despondit. Idem
Capitolin. in Vita veri l. 3. De functo Pio, Marcus in eum omisnia contulit , principatu etiam imperatoriae potestatis indulto , sibique eonsortem fecit , quum
illi soli Senatus detulisset imperium . Dato igitur imperio, Rindulta tribunitia potestate, proconsulatus etiam honore delato rVerum vocari praecepit, suum in
eum transferens nomen , quum ante Commodus vocaretur. Mar
eo itaque frater Lucius Cetonius Commodus Verus Antoninus a Scaevola a Papirio Iusto additur hunc in modum , Imperatores Antoninus ti Uerus Augusti Ieg.
29. D. de prob. I. I. de eon trab.emi. Divus Marcus ti Lucius Imperatores rescripserunt ter. 7. g. I. D. de ri . nupt. Divi Mareusti Verus I. 24. D. de tui. oecur. dast. Divus Marcus L Lucius Verus rescripserunt Ieg. LI. g. 23. D. de legat. 3. Idem sunt,
qui Diui fratres toties in libris
noliris , interdum ti fratres Imperatores Vocantur. At poli Lu-eii obitum solus ipse Marcus rescripsisse memoratur , ut Divus Marcus constituit I. a. D. da II . dctae. I. 1. C. de impub. oeal. subsit. I. 4. C. de re milit.& passim. Item eiusdem Semeis stria memorantur, de quibus infra. Nec vero post Lucii fratris mortem solus Marcus impetavit, verum etiam in societatem imperii Commodum filium adhibuit. Siceiam de eo Capitolinus in eius υ sa c. I 6. scribit. In filium Commodum , & quidem scelestum atque impurum, cito nomen Caesaris, ti mox sacerdotium , statimque nomen Imperatoris , ac triumphi participationem, L con-lultatum contulit. Inde haec : Oratio imperatorum Antonini &COm-
modi I. I s. D. de Donfat. Illic enim Divi Antonini divum Mar- eum intelligi, adparet ex I. 67.
g. 3. de' rit. nupt. Divi Mareusti Commodus Imperatores rescripserunt ι. 64. D. de legat. 2. l. .
ai Ieg. Corneι. de DU. Divus Marcus cum filio suo rescripsit L3. D. qui sine manumissMARC Us Βνutus , vir Praetorius eorum numero , qui ius civile standaverunt , ponitur RPomponio in I. 2. g. 39. D. d. Orig. fur. eumque septem de tu
re ei vili 1ibros reliqui Ie , ibidem
scriptum est. An Ciceronis temporibus tres tantum genuini ha biti videntur , ceu patet ex libro a. de oratore e. s s. nisi apud Pomponium legere malis r Brutus tres , Manilius septem , cum Corn. van Byn Hrgh d. in prae-
ermis . p. 67. Videtur porro ad Brutum vel notasse , vel ei aliquid nuneupasse Sulpitius, ut colligere licet ex ι. a. β. 44. D. d orig. iur. Vide Cicer. in Smi. e. 3 s. oe 47. Lib. I. de suis. e.7. oe lib. 7. a i famiI. Γρι'. 21. M
libri ei tantur. MARcus Cato Vid. supra
M Ancus Manilius, vel potius Μ unius Manilius,ceu Heine cius legendum esse ostendit ex Fastis Consularibus x explodens quoque Forsteri nomenelaturam , qui illum lib. 2. Ili'. iur. e. 2I. Marcum Manlium adpellat, quod quidem nec stare potest cum eo quod eonstat , Marci praenomen in gente Manlia ob Marci Manialii supplicium communi familiae lege quasi proscriptum esse Liv.
6. e. 2 o. M in Ilus autem noster inter eos numeratur , qui fundaverunt ius civile , eumque tres vel potius septem libros scripsi .se refert Pomponius I. 2. j. I y. D.
125쪽
H ον e. iuν. s iuxta Pynhershoe-kii erio testuram paulo ante sub ar- titulo II ritis S tittis propositam, verba Pomponii lee re volumus .Eκ dare se tip a Manilii monimenta , consulatum quoque gessisse eum . ibidem uidi eat Pomponius. Ac plane Censorino χ Manilio C ss primum L. Pimnem de pecuniis repetundi legem tulis
Cicero in I re. 4. e 36 narrat.
Valae quoque prudentem Manilium L acute dixi me idem Cie. rn P uto e. I s. scribit. Det iure1lnus omnium in axime consultus
est , immo non modo de Iure , se ii R de s liabus elocandis , fundis emendis. eolendis agris. deque omni ossicio, di negotio Cie.
de orat. 3. e. 33. Ac proinde ram eontinentiae artumentum est
honesta huius viri negotiosissimi pauoertas, de qua idem Cic. paradox. 6. es=. 3. Citatur L eum Bruto a Paullo isti m Manilius , ut L leges, quae in rerum venitionibus dicerentur , composuexat, ut ex Varrone lib. 2. de rer . e. 7. miligitur , apud quem tamen Mamilia vitiose pro Mani- Iii letitur. Hi ne apud eundem Varronem I b. a de re νυβ. e. I. di euntur Manilii actiones , quas Cicero Manilianas venalium vendendorum leges dixit Iib. I. de
MARcus TtiIlitis Cisam sive eloquentiae , sive variae diffusim. maeque doctrinae habeas rationem, inter sieculi sui portenta numerandus. aliquoties laudatur in libris nostris .. Papianus : Coniurationem , inquit Catilinae mulier detexit . R M. Tullium tonsi Iem indicium eius instruxit I. 8.D. ad L. Sul. mes. β M. Tullium aiunt , quum arbiter esset , primum constitui se . littus esse , quousque maximi κ suctus e mari pervenit t. s6. p. n. de verb.
signis. Post M. Tullium in caus-
ss orandis primΗm locum Servius obtinebat t. a. β 43. D. Morag. ivr. Cicero in oratione pro Cluentio Avito scripsit ι. 39. D.
de poeu MARE in eorum numero est, quae naturali rure ninnium sunt commum a I. 2. D de 3er. divis commune omnium est . Iclittora sicut aer t. II. 7. D. de in ur. t. 3 ult. D. ne quid in ioc. ptibi. Notatu dignum rit, ea sum epiam sextum huius nominis saepe formari in E. De mare pr' de mari ι. 6. D. de incend.
νυ in. nati'. Ex mare extracta l. I 8. D. de adquir. rer. dom. In
mare enata insula ι. i D. deIεgat. 3. in mare piscantibus I. 3. 3. DIr. II. de diυV. rer. Exi Nare deducere L I. D. de dammi ect. Rubrum Mare I. I9. g. 17. D. de auν. aQ. Ieg. vel rubens fretum , ut vocat Seneca in Trois ad . cct. I. Gen. I. quod & pers cum mare vocari Herodot. lib. 4 tradit, libro vero r. idem esse eum mari australi statuit. Dici nysius autem Perus v. 833. Indico oceano adsignat. Plane hoc mare geminum terras irrumpuns , quod in duos dividatur sinus, quorum is, qui ab oriente est , Persicus , alter Arabitus ri
minatur , a Graecis Θωλα σωσα UOzatur. Quod autem a Curtio lib. s. e. 9. Lb. I . e. I. astra oone Iib. 16. Philostrato lib. a. de vita Apollon. Dan. e. 3 S. ω so. Suida Tom. I. p. 864. statuitur, non a colore undarum ,
ερυρο α Θαλωσσαν et Quod porro ab ea sententia diversum adfertur ex Plinio Lb. 6. e. 23. R Pompora. Mela lib. 3. e. 8. ex Stephanori urbiku . p. a a. ita mare illud dictum esse , quod selis repercussu rubeus color in unda refera
tur, alias quoque diversas ita adpel. Diuitiam by G
126쪽
pellandi rationes e natura ductas,
poni t Brimonius , missa merito facit He ineleuis post Bochartum aliosque . qui hanc unam eius adpellationis caussam admittunt, quod mare illud dictum sit Idumaeum , ah Edom vel Esauo , eiusque posteris Idumae s. Quum enim Eacim hebraico si νubιν,
Graeci mare Idtimaeum vocarunt
νυμ tim , R ex Edom vel Esauo filiverunt Epi 3 ραν. qui olim iis Iocis regnaverit. Vide Bocharti
de aequir. ων. dom. margaritae in littoribus inventae. Ammian. Marcellin. lib. 23. e. 32. Apud indosti Persas margaritae reperiuntur in testis.marinis , robustis A candidis , permixtione roris anni tempore praestituto eonceytae. Graecis vero dicitur μιργαριτης ,'ut a pud Athenaeum Iib. 3. deipnos e. 13. R Clem. Alex. 3. lib. 2. paedag. e I a. p. 2 6. ubi quoque μαργαριτις λιγας legitur. At μαρ, ρι- is λιγος apud Philostrat. lib. 3. davita pollon. Dan. e. 3. Maringaritum etiam dicitur , ut in I. 26. D. ad Leg.Faleid. Linea margaritorum triginta quinque L. Ic8. s. 13. D. de legat. I. qui mArga
xit a Titio pignori dederat l. 44. D. pro Deio si margarita tibi
xendenda dedero I. 37. I. I. D. de eυκῖ. si margarita forte venierint. Tertullian. ad ma Vr. e. 4. Si tam vitrum quanti margaritum. Idem de eultu famin. c. I.
Sed si quid , ait de mari Britan
Nico . aut indico ambitio piscatur, conchae genus est, non dico
conchylio , aut ostres , sed nec
peloride gratius de sapore , ad hoc
poma. id si concha illa aliquid intrinsecus pustulat, vitium eius magis debet esse , quam gloria .
Et licet mamaritum hocetur , non aliud etamen intelligendum, quam conchae illius aliqua. durati rotunda verruca Sosipat. lib. I. Non enim ipsa aro, qua concha praegnans est margaritum est,
sed dicitur illi inesse ealculus hic,
quem nos margaritum vocamus B. Ambros. ιib. 7. Η x m. e. II.
Unde etiam ostreis pretiosis imum
margaritum natura infixerit, quomodo eam maris aqua in tam molli carne solidaverit. Agargarita Rgemmis ti lapillis separantur ι.*I. g. vlt. m. de aur. arg. legat. I. a. f. a. D. ad L. Rbod. de iact-ι. tili. f. p. de publican. Illas sa ne nec lapillis nec gemmis conti-
heri , satis eonstitiise , Sabinus
ait , .quia concha apud rubrum mare di erescit, ti coalescit I. I s.f. 18. D. de aur. aQ. legat. At Servius in Ain. I. v. 639. gemmas a marga Atis eo separari . ait,
quod illae diversi eoloris , hae albae , vel quod illae integrae , hae
pertusae sint. Eaedem uniones dicebantur , ut apud Tertuli. dicto e. q. ad mar r. Conchas, au, etiam captas , multo obrutas sale in varsa fictilibus , erosa carne Omni , nucleos quosdam corporum , hoc est, uniones decidere in ima. Dos omnis in candore, magnitudine , orbe , laevore , pondere , haud promptis rebus, in tantum . ut nulli duo reperiantur indiicreti. Unde nomen unἰonem Romanae s licet imposuere deliciae .
Nam id apud Graecos non est, noapud barbaros quidem , invento res ejus, aliud quam margaritae. Solinus in mἰνbilior. e. 34. de Margaritio loquens : Numquam duo simul reperiuntur , unde iatinionibus nomen Isidor. lib. 16.
127쪽
e. o. Ex quibus margaritis qua dam uniones vocantur , aptum
nomen habentes , quod tantum unus, numquam duo , vel plures simul reperiantur Plin. m. 9. e. 38. Procerioribus sua gratia est . Elenchos adpellant iustitiata longitudine, alabastrorum figura, in leniorem orbem desinentes. De oc plura dicere eorum est ossicium , qui naturam destribunt , quorum hodierni utiliorem operam praestitere quam veteres, quod erudite suo more Brissonius recenset. Hi enim, rei genesin perscribere volentes , a vulgo sparsa magis quam comperta tradidisse videntur. MARIA B. Virgo, ex qua natus est Iesus hominum salvator . filius Dei unigenitus. De ea ut senserit Iustinianus Imp. videin/6. g. I. I. ult. g. 1. C. defvimma trinit. R in larmula juramenti Iubjecta Novellae octavae. Pro illius conceptu immaculato edixit Sixtus IV. in m eraυe 2. de reliqu. oe vener. sandy. extri.
bestiae , quibus terrestres opponuntur ι. 44A D. de adquir. re . dom. Marinae naves , separandaea fluviatilibus ι. 3. D. de vaea . oe extus mun. marina tempestas ι. 3. C. de nati . faen. MARITAL Is e. maritalis adfectio I. 3. D. de donat. dolor ι. I s. Cod. ad Ieg. iuι. da adule. honor ι. 3. D. de dona . Obitus ι. 3. c. Tb. de do . sermo I. ων.
quando idem ac marinu . Sic maritimae naves I. g. s. D. de ivri immun. tempestu maritima ι. a. s. 6. D. si quis cati . MARITU 1 , a , um , Ita vir maritus , & uxor marita Hor. epoA 8. ovid Iib. a. de
3x. domus maritae LIV. 32. e. t. Dedus maritum Ovid. lib. 3. de Ponto elag. I. Lex marita , i.
e. Iulia & Papia , seu de maritandis ordininibus Hor. Carm. Devi. Pecuniae maritae , pro dote uxoris Plaut. in Epidie. act. m. D. I. v. II. Maritias alias substantive su mi tu r , ut Secundus
maritus in ι. 47. g. 7. D. de Iegat. 3. V
que madmodum dicuntur Soeeri , pro iseero ti socru , virgil. ΣώχEneid. v. 447. filii , pro filio &filia, Calpurn. deetam. I 2. fratres pro fatre ti uxore deeIam.
3. pueri , pro puero ti puella ,
observat Hei nece. Maritus alias
est vir, & quidem talis dicitur
qui uxorem iam domum duxerit, in capite Legis tuliae de adulteriis quod est in ι. II. g. . D. ad Legis tui. da adtiIp. quae dum iure mariti adulterii accusandi potestatem marito dedit, idem sponso concessisse non intelligitur; atque idem maritus a sponse separatur : Uerum in alio capite eiusdem legis , quod est in I. 3. D. de f-do Graii oe ι. 2. c. da bon. ma rem. mariti adpellatione , sponsus quoque continetur. Sic Seris vius Sulpicius Ictus , adprobante Pomponio in ι. 8. D. de gra dib. ω ad n. dicebant, soceri , Ω erus, & generi, & nurus , adpellationem ex sponsalibus a quiri. Hebraeis quoque aliisque Gentibus, maritus ti uxor , sae pe sunt sponsus di sponsa , ceu
exemplis docuit Grol. adust . ad marib. I. s. ad υeνbum τον πιδρα. MARMOR. oris , aliquando pro elaboruta materia ejus generis sumitur, ut, si quis Domum, deductis marmoribus legaverit
doque pro rudi materia , ut Marin
128쪽
more legato, nihil praeter rudem materiam demonstratam videri potest I. 78. 3. 4. D. de legat. 3.
MARMORARI U s qui marmorum in erustas secandorum artem exercet Ieg. I. C. de extras.
artis. Marmorarium labrum dixit Seneca Epi'. 9o.
moreae lapicidinae I. 7. q. 3. D.
solui. matvrni. I. ulν. de fund. dotali. Marmoreum metallum,
idem quod lapicidina marmorea I. I 3. C. Tb. de meenII. M A R o C I. Marorarum lana inter speetes vectigales recensetur , L laeeo & capillis Indi eis
iungitur l. 36. g. 7. D. de ρυ-b: te. ετ vectigσI. De ea omnia incerta & ambigua esse docuit Bynher h. obse . iuri lib. q. e. I. ubi postremo veros millimum putat ; Marocorum vero intelligi populum vel regionem , cuius memoria exciderit . Inter Indiae populos Plinius lib. 6. e 1Ο. nu merat , & Marobas vel Maroas, eosque liberos , L rerum eXpem tes , montium tractus iuxta oceanum occolere , scribit. Potuerunt ibi vel oves molliore Iana praeditae vel arbores lanigenerae . quarum India teste Strabone lib. II. fuit feracissima , nasci , unde desumpta lanugo lanae Marobavum, Marotharum vel Marota rum obtinuere. Hein.
MA s in Gallia, inter Deos, quos senatusconsulto, eonstitutionibusque principum heredes insti tuere permissium erat, ponit Ulp.
tiam , quem bella gerere credebant Druidas coluisse Caesar Iib. 6. de HII. gall. e. II. scribit. Mars pro eventu litis forensis. Hinc marte suo lis eurrere dicitur I. I. C. ne ID. pol. I. I 3. s. q. C. de iudie. Lia. C. de reb. ered. Et fora marte suo litigiose
vacent, ait Ovid. lib. q. factor.
υ. 188. quae metaphora apud alios occurrit. At marte suo aput Cicer. lib. 3. de est . e. 7. ω pbia ιip. I. c. 37. est suopte ingenio, ti propriis viribus vivere .
tius campus 3. 4. Inst. do Iega .
Martis campum vocat Tacit. an in naI. I. c. I S. Martio aere in hostem inealescere I. un. Cod. Th. qui a praebit. tiron. MARTius menss Martiae kalendae. Festus: Martias kalendas matronae celebrabant , quod ea dies Iunonis Lucinae sedes co li earpta sit Sueton. io Vespascap. I9. Si eut Saturnalibus dabat viris apophoreta, ita ti kalendis martiis feminis. kalendas hasce eredit Brisson. matνonalia adpellari apud Tertullianum de idolatr. cap. I . cum ait: Saturnalia iaJannariae, & Brumae, ti Matronalia frequentantur, munera commeant , strenae consonant, lusus,
convivia . constrepunt. Alii vero ad Matralia reserunt, id est, Matris maturae festos dies, ut Festus explicat : Quibus in testa ealida
cibos coxisse matronas, varro lib. . de ing. Iat. scribit. Uid .st alendae. M A R T Y R I. 3. C. de Deros.
eccles qui mortem pro Christo &pro fide Christiana oppetiit Isidor. lib. 7. eap. II. Ita ecclesia hoc nomen usurpat. olim vero tempore Cypriani martyres etiam vocabantur, qui usque ad effusi
nem sanguinis pro Christo passierant, licet superstites, ne consummato martyrio , cum eonfessores dicerentur, qui sola voce constanter Christum consessi essent.
Vid. Cypr. epis. Q. a I. 3 o. Ira terdum tamen utrumque nomen
confunditur ab antiquis , & confessores adpellantur , quamvis toramenta passi. Etiam illi dicti maria tyres , qui ob nomen Christi in carcera moriuntur , vel in fuga aut latitudine a latronibus , aut
129쪽
a bestiis interimuntur , vel prae in necessariarum rerum inopia exstinguuntur . vel quacumque correptis eritudine inureunt Idem Cypr.
v. 37. MARTYRIUM I. I s. c. do facros eceles quod ti martyrum sedes adpellatur I. a. c. eod. sit. aedes sacra, locus martyrum , . e
quod in memoriam martyris sit constructum , vel quod sepulcra sanctorum ibi sint martyrum, Iador. lib. 13. e. 9. Martyria pro-Prie etiam ipsa martyrum sepul. Cra , memoriae , confessiones, quihus superaedificantur altaria, Augustin. de eiυ ι Dei lib. 21. c. Io.MAs L femina separantur in I. I. g. Io. D. ad SC. Tων iti. ι. 38. g. I. D. ad Leg. jul. de aliaI-
seri x alibi passim. Masculino tamen sermone sexus lamininus non modo extensivae significationis beneficio , sed maxime sermonis proprietate comprehenditur Per ι. 93. D. de υerb. signis Li6. D.de im a sei ι. zo. D. de adops. I. I. β. . da petuI. ι. I. pr. dι conGι. pr. I. 3 I. I. D. de negor. se'. quod
etiam in delictis. I poenis obtinet ι. 7. D. de is Ud. l. 8. iunct.
Massa rudis auri, argenti, seris , vel cuiuslibet metalli materia ι. 7. et 3. 7. D. de adquis. νεν. m. Massa argen ea ι. I9. Ia. 3 4. D. de Dry. argentum in massa I. 27. g. ias . D. de aur.
ars. Isai. Si pocula quis legavit, R malia facta est , massa legatastyphi ex ea facti exigi possiunt
Massa pro eomplexione, vel universitate plurium rerum. In mas
iam completi omnium debitu a. I. I 2. C. Tb. de IusFr.
MAssu Rius Sabinur, qui fain bini nomine designatur in legibus nIstris ι. 39. D. Ineat. I. 8O. D. da legat. I. ita Massurii apud Pl.
Massini apud Pers. Sat. I. υ. 9 . Huie iurisconsultorum suae aetatis
facile p ineipi , qui Ateio Capitoni successit, beneficium publice respondendi concessit Tiberius Caesar I. 1. β. Mi. D. de orig. fur. Seripsit autem libros νesponsorti duoῖ, ad es ictum p r ρoris libros quinque . ad Virellium libros aliquot ; item libros oris e vilis tres, qui illi ipsi, ut putat Helis
nec eius , videntur , quos Am nus lib. 4. Di f. t. Epictet. e. 3.Mατουρ ου ν vi ους , teges Massurii,
Masuris vocat. Singuli enim Iibri varios titulos , quorum species a Iae. Gothostedo in quatuor iuris ei vilis fontibus ostenta est , eomplexi sunt. Hi cum m re veterum minio fuerint distincti, rubricar nnmine veniebant. Comnulus in Persium : Massurἰus sa binus legis consultus fuit , cujus rubricam vocat minium, quo tituli legum adnotabantur. Ad Iibros hos notas tam Pomponius , quam Ulpianus, L Paulus scripserunt, ceu testatur inscriptio I. I. D. de legation. eum Iustinuino in I. ult. C. de hared. ins. ει prisc. IV. eod. sit. & praeter eos Ariasto, ceu ex ι.ε. D. δευμ ει --bit. ostendit He in ecciu ς, qui horum iuris civilis librorum partem fuisse putat de furtis tractatum, quem citat Gellius lib. II e. Isianee omittit ipse Hei nece. librum adsessorium , cuius fit mentio LI. g. 8. D. de injuri Massurii ejusdem esse idem putat, quos Maciarii Fastorum libros semel atquctiterum lautat Macrobius Itb. i.
Pisano constat eum scripsisse Μemoraliam vel Mι morabilium libros,
130쪽
qui historiei videntur sulci a
pumenti Geli. ne se. Itb 4 c. 2 o. Iib. I. e. 6. lib. 6. e. 7. Macrob. Saturn. Iib. 3. e. 6. I. ςς D. de
et e b. sign. An qui Sabiniani adpellantur I. II. g. 3. D. de δε- Mat. int. vis. ω ωx. I. II. D Gadquir. re . dom. I. 3. C. de lib.
oe post. fx s. IV. de ver. divis intelli endi sint huius Massurii , an vero Caelii Sabini auditores, disquirit Hei nece. supra in voce
sileophori qui agonothetas in certaminibus comitantur. ait Arcadius Charisius I. ult. I. I7. D. de mi uner. ω hen. ut virgis insolentiam certatorum, spectatorumque coercerent. Iidem apud Xiphilin. in Heliogabalo μας ιγs εχυ , & ρνβδου σι. Suidas seribit fuisse επι δυμ λεν ραβδρῖος- τι
per orchestra sagelliferos quosdam ad continendos spectatores in oridine designatores adpellat Plaut.
o Poenul. prol. υ. 8. Horat. lib. I. vid. 7. v. s. Vid. Lips. G- συνnat. lib. 2. eap. I. MATER , genitrix. Ea semis per certa licet vulgo conceperit I. s. D. de in os υce. Eius loco sunt socrus & noverea g. . Insi. de nupe. Mater ex alio matrimonio facta I. 6 1. 3. DIt. D. de vit. ειυρι. Mater adoptiva ι. 29. I. I. D. da inoff. res. MATERFAMILIAs pro semina sui iuris, quemadmodum paterfamilias is dieitur , qui sui iuris
est ι. I. I. 4. I. I 39. D. de Uerb.
signis ti opponitur filiae familias
. I. I. I. D. ad SC. TertuII. Rse materfamilias adpellatur , sive sit pubes, sive impubes I. 4. D. de bis qui fui vel alteri. 1αν. Tertullian. de virgiu. veland. e. II.
Nater familiae, inquit , vocatur Ileet virgo , & paterfamiliae, licet investis.
Mare familiast pro. semina honesta in I.46. D. deverb. signis. i. II. g. 13. D dei uri et si ea fit liberta ρεν dictam legem ει ι. 4 I. D. de ritu nti t. quamquam aliavmateriamilias ponatur pro ingenua honestae conditionis separatim a liberta in I. I. I. 3. D. de concub. Et in interdicto de liberis exbibendis , quo , donee res iudicetur, feminam . praetextatum eum que qui proxime ad praetextati ne talem accedit. interim apud matremfamilias deponi praetor iubet, quum audis matremfamiliau, accipe notae auctoritatis feminam I. 3. g. υIt. D. de liber. exbib. Materfamilias pro femina ma- .ritata, etiam vidua I. Io. D. ad Leg. Iul. de a Iter. Alio respiciens Festus I b. I b. ait : Mat ei familias non ante dicebatur, quam
vir eius paterfamiliae dictus esset: Nee possunt hoe nomine plures iii una fain ilia praeter unam adpellari . Sed nee uidua hoc nomine , nee quae sine filiis est . appellari potest. Cicero porro Top. respiciens ad diversitatem uxorii nε-xus ; Genus , inquit, est uxor peius duae rinae, una malium familias, hae sunt, quae in manum
convenerant, altera earum, quae tantummodo tixores habentur Eodem respexisse videtur cel l. lib. I 8. e. 6. aiens : Matremfamilias adpellatam eme eam solam, quae esset in mariti manu, mancipi que, aut in eius , cujus maritus manu mancipioque esset, quoniam rizain matrimonium tantum . sed in
familiam quoque R in sui heredis locum venisset. Quod turbaruvidetur Nonius Marcellus , ubi ait: Matralesamitias , quae in f milia mancipioque sit patνis, etsi in mariti matνimonio esset; nisi intelligas familiam mancipiumque patris ipsius mariti ; verum eaqrioque materfamilias audit, quae in ipsius mariti mancipio est juxta Ce Diuitia orale