장음표시 사용
181쪽
corporis hoc vitium esse I. I .
Mo Raus, est habitus euiusque cqrporis contra naturam , qui usum eius ad id facit deter orem, cuius eaussa nobis ejus corporis sanitatem dedit L I. p. 7. D de dilrt. edιct. verum est, morbum esse temporali in corporis imbecil- Iitatem , υι sitim vero perpetuum corporis impedimentum , ait Modestinus in ι. Io I. 3. 2. D. de
Nevb. signis. Intellige hic non ex accidenti . sed sua natura perpetuum : Nam perpetuum quoque morbum legimus in L 63. 9. I. D. de aedilit. evict. ι. 34. D. δε procurat. I. I. D. de pinui. qui nempe ex accidenti non sua natura perpetuus est , atque ita di f. seri a vitio Gell. lib. 4. cap. a. ait. id quoque in libris veterum Iurisper torum scriptum esse , morbum & vitium distare , quod vitium perpetuum , morbus cum accessu discessuque sit : Sed hoc si ita est, neque eaecum , ne quo eunuchum morbosum esse , contra Labeonis , quam supra dixit sententiam. Ex Labeone enim paulo ante posuerat, partis corporis morbum esse excitatem . Adalia porro verba Labeonis dicen- is r Balbum ti antiphum vitiosos magis quam morbosos esse , subieeerat idem Geli. sed etii mombur U , is etiam vitiosus es . -- Me tamen eontra Fr. Potes nempe, quia vitiostis est, non morbosus esse. Sed salva res est . vitium generatiori sensu morbum sub se com Prehendit, qui est cum accessu, vel
discessu , ti vitium . in specie sic dictum , quod est perpetuum . Nonius Mareellus, morbum a vitio prudentia veterum se voluit separari, ut sit morbus eum accessu , aut temporis utique aut contagii,
Witium perpetua R insanabilis , atque irrevocabilis eaussa . Et itam. orbus , vitiivnve di in servis,
ι 48. I. de aediι. Mid . Quamis quam AEdiles moibum, ti vitium bis κατά του α ι, tollendae cubiis lationis gratiae clixisse , Ulpianus existimat ι. I. F. 7. 1n An D. se adit. edict. Morbi adpellatio in edicto AEdilium non videtuοῦ perintinere, nisi ad corpora ι. 4. ν I. D eod. 33s. Morbum esse , sine vore esse, adparet ex ι. s. D. eod. Furor quoque morbus dAxtur ι.
mori de morte tantum M. ural ,none,viIi intelligitur. Alias deportatus patronus ms sui loco habetur ι. 4 s. a. D. de bon. Liber . ac plane interire homines maxima , & media capitis deminutione seque , atque mor edicuntur ιε 3. g. tili. D. moso quod de deportatis speciatim ait Ulp. ι. I. F. ωιν. D. de bon. possess. eontra lab. sed & exheredati pro mortuis habentur ι. I. ν. 6. D.
quidem euectu , ut iuste exheredati in computatione legitimae ncm con- numerentur inter heredes. Item pro mortuo habetur is , cuius b na universa publieantur , quum in ejus locum alius succedax ι.ε s. f. I a. D. pro socio, adeoque per id distrahitur ineletas tamquam morte socii.
Ceterum ad interpretationem . ut . D. Ouand. dies Ieg. egae. ErI. I. D. M eolIarion. Pertianet , quod Gellius Itb 6. ωρ. 3. quaesitum narrat, quando morieris moreretur ρ an quum Iam in morte esset y an tum etiam cum iri vita Disiti ooste
182쪽
vita seret 8 additque , quodnam
moriendi verbum, atque momentum , manente adhue vita , diciae fieri potuisse, alios nihil in eo tempore Uitae reliquisse , totumque illud, quod mori dicitur, morti vindicaste , sed Plato inquit noster , neque vitae id tempus , neque morti dedie, sed peperit, e
Pressitque quoddam novum in confinio tempus , quod verbis propriis, atque integris νευαν , id est , repentinam naturam adpellavit. Moνi autem non tantum animales dicuntur , sed & quae anima carent, eaeque tum corpora Ies , tum incorporales. Sic mori
dieitur iis ι. 1. 3. I. I. 3. β. υἰν. D. quae in fraud. eradis. vitis ι.ε. D. de eensib. Mostro enis idem ae fatuus in I. 4. 6. 3. D. de edit. edie R apud Div. August. lib. I. eon-3ra pelag. qui ait . huius generis homines in deliciis , R ia mancipiorum aestimatione pretiosio res fui ste . MOROSE, i. e. cum sistidio, ti dissicultate ι. 6. 9. 3. D. Ea osse. prae .
Mons proprie est σωματος, κω, υ , ης δια ms , ut Gell. lib. 2. e. 8. tradit, id est . ut Cie. I. Tusc. exponit, discellus animae a Corpore. Eaque vera, L naturalis mors est, quam ultimam rerum, i. e. vitae , lineam esse dicit Horatius 9. ep. I 6. 79. Huc pertinent mortis cogitatio I. 33. D. Ad mora. eatis donat. Mortem sibi consciscere rubr. D. de bon. eor.
qui ante sent. veI myt. sibi eousc. 1i mors contigisset ι. x . D. de mori. eaus . don. mortem obire L. I 4. D. de jure eodieiII. Morte Praeventus I. I 3. 3. 4. D. de iur. c. Mortis poena I. I. D. debon. eor. qui lib. mori. quae videlicet damnato vitam adimit , ut loquitur I. 6. g. υἰι. D. de pan. 2 om. III.
solemnia mortis peragere I. D. de man. tas. Sila morte deis cedere ι. 28. D. de bon. Iibere. Mortis causa capitur , quum propter mortem alicujus capiendi occasio obvenit , exceptis his capiendi figuris , quae proprio nomine adpellantur. Certe enim iaqui heredit rio , aut legati, aut fideleommissi jure capit, ex morte alterius nanciscitur eapiendi occasionem. Sed quia proprio nomine hae species capiendi adpellantur, ideo ab hae definitione sephrantur. Ita Caius in I. 3I. pr. D. de mori. catis don. Nimirum mortis caussa capio generis quidem nomen est , quod omnes species com
plectitur , quibus quid propter a licuius mortem capitur , veluti hereditatis, legati, fideicommissi, sed eum illarum quoque proprium
nomen haberet, tactum est , ut quae specialem nomen non habet,
communi nomine adpellata sit, suo designetur adquisitio rei cuia iusdam propter mortem alicuius
citra ullum hereditatis, legati, aut fideicommissi titulum. Ita moristis caussa capimus , non tunc solum , cum quis suae mortis caulia nobis donat, sed & si propter at terius mortem id faciat I. I9. pr. D. de mori. ea I. don. Confer L l. 22. D. edd. tis. Porro mortis caussa capitur pecunia , quam statu liber . aut legatarius -lieui conditionis implendae caussa numeravit, item ea, quam quis in hoc accepit, ut vel adeat Le- reditatem , vel non adeat , velut legatum omittat. Sed R dos, quam quis in mortem mulieris amarita stipulatur, capitur mortis
Alias hae elata contentas species vide in I. 8. I. 13. D. de mori. ea . donat. I. I. 3 8. item ι.is. D. ad Leg. Falaid. ι. I s. D. daeongit. oe dem . ubi hereditario i re, vel testamenti nomine habere,
183쪽
& mortis eaussa capera separantur. Adde ι. 28. g. Μιε. D. Φυι ει quib. Mortis ea a donario quid sit, R e 1us species, vide supra in v ce donatio . Ad similitudinem mortis naturari
iis alii quoque casus admissi sunt,
qui mortas vicem repraesentant,
qualis est aquae, R ignis interdictio ι. xy. F. s. D. de liber. Irpinis. Sed ti servitus morti adsi.
milatur . Hi easus sunt morais enutiis , quae in maxima, mediaque eapitis deminutione eo sistit. Romisso enim Iibertatis, civitatisque statu personae et e desinebant homines , ac proinde mortuis similes habebantur. vide Capitis deminυ io. De aquae, R ignis interditione Paulo aliter Lactantius .n divin. λβ. lib. z. c. Io. Interdicto , inquit , usu earum rerum , quibus vica constat hominum aquas lenis ) perinde habebatur, ac
si esset, qui eam sententiam ex-eeperat , morte mulctatus. Utcumisque vero se res habeat , ex ea
fictione est, quod exsules diem, quo restituti fuerant natatem sistim dicerent, veluti Cicero psss redis e. II. R quasi rixarius vita quoddam innitim : Idem ιώμ. ad at-Me. Di'. I. immo Cotta apud Sallust. in fragm. ideo se bis gο-
nisum adpellaret . Mo sua honoris alieni I. Io. C. T,. da νe milit. id est, ut Jae. Gothois. interpretatur , d lor , R sensus aculeatus , quem
quis exinde rapit quod alios sibi
praelatos videt. MORTALIs, e. Saepe etiam de rebus .animatis usurpatur. sic mortale opus ι. I9. ι. Ιχ. C. TRda pagan. id est, vaducum. Moris tales res ι. II. s. S. D. de mianoν. Lactant. Lib. 7. e. 17. Mo talia sunt mortalium opera. MORTALI T A s pro morte, L naturali fato I.22. D. ad Sc.
Geball. Quum mariti mortalitas
intervenit ι. a. o. δε pass. da . Servitutem mortalitati sere comis
De hae loeutione, an satis latina sit, remittit Hei neceius ad Du-eker. vi latio. vet. Ictorum p. 376. Most Trν Est vel mortiferas, a, um c quod mortis causam praeis stat, ut loquitur ι. I. g. s. D. ad Leg. Aquiι. Mortiferum vulnus inflixisse eenseIur , non solum,qui ita vulneraverint, ut e nia festim vita privarent , sed etiam hi , quorum ex vulnere certum esset, aliquem vita excessurum I. II. D. ad L. Aquit. MORTIFER x vulnerare L36. β r. n. ad Leg. ae iI. aegro
tare dixit Plin. ιiἶ. 3. Dis. 16.
i. e. lethaliter . MORTUUS . De mor uo i
ferendo interdictum habet locum, ut quis non prohibeatur mortuum inferre, ti sepelire , quo licet ei inferre , ti sepelire ι. I. yr. D. de mors. infer. ut si in via prohibeatur . vel sepulcrum aedificare, vel lapides ad aedificandum perfundum dueere .. ι. I. β. I. ω g S. Mos Ulpianus rix. I. νου. g. 4. Mores definit tacitum consensum populi longa consuetudine
scripto ius venit, quod usus com probavit. Nam diuturni mores consensu utentium comprobati , legem imitantur I. s. IV. MIM .
eustoditur , & hoc est ius , quod
dicitur motibus constitutum L 3 2. D. M Iegsb. atque hi sunt νγ σταγναε σε f. 3. IV. da iurinat. gens. oe eis. Suidas obae,
Mos est ius non seriptum . MOLporro non est inventum homirium, sed vitae, ti temporis. Servius ista
7. AEneid. Varronem tradere scribit, morem esse eommunem CDα- se
184쪽
sensum omnium simul habitantium, qui inveteratus consuetuis
dinem facit Quinctilian. ιib. I. IO. Pleraque, inquit, in iure non legibus , sed moribus constant Festus hoc verbum ad religionem , & cerimonias saeras restringit his verbis : Mosest in.
itutum patrium , pertinens maxime ad religionem,cerimoniasque Deorum antiquorum. Ex illis autem omnibus vix aecurate pro Iege habendorum morum prodibit
definitio, qua intelligi pollit, cur, R quatenus , R qui mores legis habeant vigorem. Mores sane, eon.
suetudinem, & usum synon ima es.se ex dictis apparet, siquidem &reciproeantur velut abundanti definitione , & unum pro altero invicem ponitur. Neque tamen per
feeta illa est synonymia. Etenim actus similes, qui nomine morum in genere veniunt, vel eos ipsa Iex scripta comitatur, quae eosdem fecit, uel ex ipsis nulla lege seripta existente ius quoddam indu- uin intelligitur, qui tunc mores in specie , seu consuetudo dicuntur. Priori sensu videntur intelligi mores in I. I. D. de extraord. cun. ubi status legibus, moribusque comprobatus leg. 3. f. r. D. de donat. int. vis. ω tiae. Si matrimonium moribus, legibusque nostris constat , R I. I9. D. de eap . oe possI. revers. Moribus,
' legibus constitutum est ius post- Iiminii. Sed absque lege scripta
veniunt mores apud Ulpianum dicto stit. a. rae. f. 4. item in ι.ΣΣ. g. I. D. de juriD. his verbis,
Pleraque in iure non legibus, sed
moribus constant . Et eo sensu coniunguntur eum consuetudine, ut ferias secundum mores ti consuetudinem , quae retro obtinuit, dare ι. 7. I. I. D de pro- cons. Quae moris sunt, & consue. tudinis I. 3I. D. de aedit. edict.
Quod moribus, A consuetudine in-
ductum L 3 a. D. da Iegib. ubi
Moras, ti consuetudo κατα To αυT dici videntur. Porro leges Regiae abrogato Regio Imperio non equidem pro legibus amplius habitae, ut discanus ex Pomponio I. 1. 3.1 D. de oris. iur. Sed eas valuille ως ε 3 ιμμους προτείους , tam quam priscos mores, docet in nys. Halle. lib. I. antiq. R m.
Hinc moribus receptum ius patrue potestatis ait Ulpianus I. S. D. de his qui sui υel alien. tur. etsi ex eodem Dionys. lib. 2. pateat , ius patriae potestatis lege Romuli inductum esse. Ita& poenam cullei more maiorum institutam, ait Modestinus I. 9. D. ad Leg. Pomp. de paνris. quam
tamen vel Atilium , vel Aquilium quemdam, iam sub Tarquinio parricidii aeeusatum , dedisse , denuo
testatur Dionys. Halic. tib. 2. e. o. ceu observat Hei neecius. Μο-νe maiorum puniri quid sit , vide supra in voce mafores. Morem gerere pro obtempera re ι. I. D. do rei υind. I. I. D. famiI. Geisc. I. I D. de prob. Μorum adpellatione , quemadmodum Quinctilian. lib. s. e. 3. tradit, omnes habitus mentis continentur , adeoque omnis vivendi ratio morum nomine venit. Es que Verbum μεσον, ita ut sint vel
boni, vel mali mores, ut in hisce phrasibus. Matremfamilias faeiunt boni mores I. 46. f. tili. D. deverb. signis. Propter nequitiam ,
malosque mores I. I. I. . D. d. AEdilit. edict. Sed & pro malis moribus aliquando absolute mores legimus , ut ob mores cominpetit retentio dotis I. tin. g. S. C. de rei tix. act. toII. Ulp. ris. 6. .ρ. Item in g. 9.es d. tit. ait: Mores graviores, seu majores inter virum , Κ uxorem , adulteria tantum , leviores, seu minores Omnes reliqui. Sunt vero morer vel sngulorum,
185쪽
vel pu liti . Ad illos spectant
phrases modo citatae. Ad publieos vero hae pertinent: si liberis sublatis reversa post iurgium per dissimulationem mulier , veluti venali concordia ne dotata sit , conveniat , conventio secundum ordinem rei gestae, moribus improbanda ea' stipulatio est ι. 27. D. da pact. dotaI. ubi mores' abinia iure , pro bonis mosibus, quemadismogum ι 3 s. s. I. 'θ-νb. ObI. 8. Adversus bonos mores festinasse dieitur, qui proiimae cognatae viis ventis bona donavit t. q. f. ult. D. da donat. Parta , quae contra bonos mores sunt ι vim nullam
habent L 6. Q da pact. In editio de iniuriis. quod it Praetor,
eitim eui fuissa dieitur , Labeo ait , se accipiendum , non eius qui fecit , sed generaliter ae ei-piendum , adversus honos mo res huius eivitatis ι. I s. g. 28. oe j. 38. D. de injur. Mores boni pro viris probis ,
ut mores mali pro improbis ho. minibus aliquando accipiuntur . Sic exceptio, quae patroni, parentisve opinionem apud bonos mores sugillet ι. v. . I. s. D. de λι. mal. ει me . excepi. Quum tape materiam peccandi maIis mo-νibtis praestaret. Et an Consul . vet.
Icti. p. 8a. Tibi, & bonis moribus
Mo Tio. Cunctis motionibus L machinis amputativ I. ult. C. Tbeod. M. reg. pro quo Codex Iustinianus in I. MIy. eod. ti . habet molitionibus. Mo Tus arborum naturalis, per quem translatio a rhorum in alium locum intelligenda videtur in I. 7. D. de servis. praed. urb. Beeuratus intelligit agitationem arborum; Cuiae ius lib. 27. e. I 4.ti Tannetus ressit. ad lib. D. e. a5. pro carumdem vegetatione ac-
eἰpiunt. Primam fovet sententIam Rad. Forner. Reri quotid. lib. a. e. o. Pro secunda ti tertia remittit Hei nece . ad Ever. Otto praefat. Tomo a. Thesaur. 1ur. tramissam. Motus quoque animi pro eiu dem affectione , vel deliberatione ponitur. Ita motus aequalis tuis dieis I. ult. C. Th ad Leg. cons.
da DIT. Qui ex diversis animi motibus in unum consentiunt ι. I. g. I. D. M pas. Finis negotii iajudieis potestate, ac motu situs ι. Io. C. de aecus Motus etiam pro animi esse vescentia, ut motu iudieis villa diruta in I. xo. D. eomm . diυM. M o v T E s se res sunt res mobiles. animales,ut loquitur I. Ig. 2. D. de re iud. Res moven es pro mobilibus etiam se ipsas non mov*ntibus ι. I . D. M vij rvi arm. I. 3 s. D. δε donas. quae e iam dicuntur moventia ι. MILD. de requir. πιι absent. Μουensium enim, & mobilium adpellatione idem significari Celsus tradit. Si tamen adparet, defunctuin animalia dumtaxat, quia se ipsa
moverent, moventia vocasse ι. 93. D. de νου. iων. Tunc a mobiliabus moventia separantur .
MOVERE proprie est e loeci in loeum transferre . Ut qui
terminos statutos extra suum gradum , finemve moverent L uls.
Moisya etiam nos dicitur, qua in aliquam sententiam adducimur, vel ab ea recedimus ut in I. E. I. p. D quod ιυσι. ι. I. g. 3.D. de legat. I. Nec nos moveat
quod L 37. D. vi adu. edict. Malibi passim. Movere pro instituere , intendere . Ut movere aecusationem I. 2 o. D δε Me . actionem LI . D. de act. empl. arma adversuΩ
aliquem Pavi. ιib. s. Sen . s. 29. g. s. Caussam I.2. g. MIe. mde Stat. defunct. controversiam
186쪽
δ. 4. D. de Carbon. edict. crimen ι. s. C. ad Ieg. Fab. de plagiar. disceptationem L 3. C. de ordiu.iud. interdictum I. 3. g. . D. de Lib. exbib. iudicium I. 8. g. ΙΣ. D. de inoff. tess. litem I. 33. D. de doI. mal. negotium I. I 6. D. M Iegat. quaestionem . t. s. D . c. me de flat. d.funct. querelam inofficiosi I. 8. β. ro. D. da inoff. te'. seditionem ι. 3. 3. 2 o. D. de remiIit. i. e. comitare .
Μουeri etiam est removeri, pel Ii , et iei. Ita Moveri ordine ι. s.
D. de decυν. ordine deeurionum I. I S. D. ad munie. senatu I. 7. D. de senar. Praescriptione motus ab exeusatione proserenda I. I. D. da operib. pubι. i.e. summotu .
statim , in continenti ι. 6. F. 9.D. de inius. νυρα orit. Mox quam unus ex heredibus adierit hereditatem VI p. xit. I. β. 12.Mox quam a selo separati sunt fructus ι. I 3. D. quis. mod. usus D. id est, simul atque ut ι. II.
Alias mox ponitur pro deinde, postea , A interiecto aliquo in.
I. I. D. dε verb. ObIQ. R passim. MUCAT RAUL Us, ad quem variae datae suntReonstitutiones , qumvis in ejus nomine male passim erratum eise , veluti in I. I . C. qui secus non poss. I. 7. C. de resind. υerid. I. M. C. depositim. redemt. ι. 8. C. depact. observat Jae. Cui ac . Comm. ad ιras posser. libr. C. ad ι. . do
MUCIAND s , a, iam a Mucio, de quo infra. Muciana cauistio a L. Mucio P. F. Scaevola inventa, quae praestita impedit ne conditio in non faciendo concepta, hereditatem, vel legatum usique ad mortem suspendat. De earat Ulpian. io ι. 7. D. de cund.
di dam. Mucianae cautionis utilitas consistit in conditionibus , quae in non faciendo sunt conceptae , ut puta , si in capitolium non ascenderit: si Stiehum non manumiserit , R in similibus. Nec solum in legatis placuit, verum in hereditatibus quoque idem remedium admissum est , vide &ι. 3'. g. y. D. eod. rit. I. 76. F. . D. de legar. a. t. 72. g. I. D. de eoud 9 dem I. Io6. D. de eondis. ω dem. ubi Muciana cautio satisdatio etiam dieitur. MUCIA Mus P. Licinius
Crassus c a Publio Lieinio Crasso adoptatus Μueianus , unus
e filiis P. Mucii , Quincti Mue ii
Auguris fratris , quorum alterfuit P. Mucius Se evola . Fuit autem ante hunc Augur, post autem Consul Uno 61 a. psum Iurineonsultissimum , eloquentissimumque perhibet Gellius Itb I. e. II.& ita a Cieerone a ellatum tradit Pompon. in I. a. . o. D. de orig. iων. etsi nulla suae seientia monumenta reliquerit. Vide sis Balduin. iuriis rus. Muciau. p. 7.
MUCI Us. Quintus Mucius. F. R. N. Scaevola Augur, Conis sui fuit anno s36. quem tamquam civitatis suae oraeulum laudat Cicero in Bruto ea . 39. R Iib. I. de orat. c. II. quemque a se aliquamdiu auditum esse idem tradit ibid. e. 89. Eum praeteriit Pomponius recensendo veteres pruden
tes , quod nihil de iure ei vili seripstiset. Nec confundendus is est eum uinto Mueio P. F. Scaevola Pon tifice Maximo , euius mentio fiti. 7. pr. D. δε am . legat. ι. I. s. i. s. f. s. D. quod υi auaci. I. 29. ι. II. pr. D. de paea. Ie- ear. I. 3. β 6. D. eod. sit. I. 27. D. de aur. 4rg. regat. Vellei.
187쪽
Paterc. II. a. e. 26. Scaevola, ait,
Pontifex Maximus D divini, humanique Iuris auctor celeberrimus. De hoc vid. infra sub art.
Publius Mue tis P. F. Q. N. Scaevola , Pontifex Maximus , frater patruelis Quinti Mucii Auguris . Eum Pomponius iis accenset, qui fundaverunt ius civile ι. 2. g. 32./D. de oris . tur. Consul fuit anno ab U. C sao. collega L. Calpurnio Pisone Frugi. Vellei. Paterc. ho. Iib. 2. e. z. Gruter. Inscrip . p. 2ox. fe v. biennio post Pontifex Maximus factus Cie. Iib. I 1. ad attici epi'. q. De O-
νaων. lib. 2. e. Ia. Decem eum
libellos reliquisse. Auctor est idem Pomponius I. a. s. 39. D. de ori jur. e quibus nonnisi paueissima
in iure nostro supersunt ἀποστατ ματα I. 66. D. DIul. matrim. I. I . D. de Iegation. I. 4. D. de
raptiυ. oe pollim. νευ's. Huius filius fuit Publius Mueius. P. F. P. N. Scaevola Consul anno ab V.C. III. Iurisconsultus eximius, de quo idem Pomponius I. a. q. I. D. de orie. λυν. Stemma Muciorum dedit Rupertus in Comin me . in Pomponii Enebird. p. 389. Mucon in I. 4. q. pen. D.
M peνie. ω comm. rei υend. lanuginem significat , quae ex nimia vetustate vino aeeessit , aut quo alio vitio contrahitur. Columella lib. I 2. e. 43. Ne situ pe
Mυ , R Μulus. Mulorum adpellatione generali x Mulae continentur ι. 62. D. de legar. 3.Mula carrucariae I. 38. g. 8. D. de AEdilrν. edis . rhedariae apud
Mulas enim earrueis, & thedisiunti se litas, patet ex I. I 3. D.
MULCTA est specialis enere itio peetati , euius animaduerso pecuniaria est l. 13 I. D. da verb.
signis Poenae peneralior est significatus, ideoque mutita , A poena separantur in I. 68. D de fideiuss. olim peeore mulcta dicebatur auctore Festo, & Va r. lib. q. de Iing. Iar. qui de vocis origine ait : Quod singulae dicuntur adpellatae multae , quod olim unum dicebant multa . itaque, addit, eum in dolium. aut culeum vinum addunt rustici , prima urna addi
ta , dicunt etiam nunc mulιa Getistius lib. H. e. I. ex Varronis veri humanar. I st. libro . ait . Vocabulum ipsum mulctae non Latinum, sed Sabinum esse , idque ad eiusdem Varronis memoriam mansisse in lingua Samnitium , qui sunt a Sabinis orti. Sed, pergit Gellius,
riam dictionem , ut quaedam alia, ita hoc quoque diei trad derunt. Huc pertinent phrases Misciam dicere, & irrogare in I. 6. q. ut .
facere apud Aul. Gell. eitato e
pile in sua. Mulcta damnari t. 2. D. si quis in ius voe. Mulcta
committitur l. 6. D. de eondict. ω dem. Mulcta exigatur Perantiptosin in I. s4. C. Theod. dabinos. Decem librarum auri mulis E a serietur I. s. Theos. de me tat. Mulcta mulctari I. I. 6. tile. D. de aIeatori mulctae subiacere I. 8. C. Theod. de paeo. Mulcta argentaria ι .ao. C. Theod. quor. adpeti. pecuniaria I. 3. I. I. D. de re mili . frumentaria in inis scriptione I. I. I. 1. I. 7. c. TF.
de prae3. ει quae'. quae L conindemnatio frumentaria dicitur L
MULCTARE , ait Nonius , condemnare est . Igitur hoc tam ad eorporalem, & aliam quamlibet,
quam ad pecuniariam condemna tionem pertinet. Corn. Ne p. ira Epaminonda. e. 7. Lex , ait,
rat Thebis , quae morte mulctais
188쪽
bat, D e. 8. Epaminondas a meis hanis morte mulctatus est . Vel- Ieius Patere. lib. 2. e. I 2. hominesque exitiabiles in hostilia euria morte mulctavit. Cicer. ρνσCaecin. e. 3 . Malefietum exilio mulctatum. Heredes magna pecunia mulctat testator ι. 27. D. de eond. ω dem.
Mulctare. alio signis extu in I. 1 o. pr. C. Theod. idem ac male tractare , ti plagis adficere . omisit eam vocem Tribonianus in I. s. c. Iussin . eod. ti . MULCTATI o est mulctae irrogatio in I. 1. C. Theod. de
prator. MULCTA π ITI Us servus in I. I. C. Th. de Iiberat. eatis
est servus, qui mulcta notnine tradendus est . MULIEBRI s , e. quod ad mulieres pertinet. Muliebria vestimenta sunt, quae matris familias causa sunt comparata , quibus vir non facile uti potest sine vituperatione, velut stolae, pallia, tunicae , capitia , zonae . mitrae, plagulae , penulae , ait Ulp. in I. 23.
bri veste legata L infantilis eonistinetur , ti puellarum , & virginum d. ι. 23. 3 9. D. d. xit. Muliebνia pati dicuntur mares,
qui pudicitiam suam praeposterae libidini substernunt , L stupro e L
feminantur ι. I. I. 6. D. de ρο- Tanto flagitio pollutos Praeistor a postulando removet g. I. huieque steteri Impp. gladium ultorem eonstituerunt l. 3I. c. ad Ieg. iuι. da adulter. MULIER. Eo nomine omnes
dici , quaecumque sexus feminini
Iegae. Si e mulieribus legatis tiui retines debentur ι. 8 i. 3. I. D. de Iesar. 3. Melius est mulieribus pmpter fragilitatem sexus, quam maribus subveniri I. Io. C. G.don. an . nur . Tertullian.
de virgἰn. velo d. e. s. uxores
vulgi loquendi more mulieres nostras cnom ne se. generi eo θ diei notat, additque : Ita mulier non
natura c i. e. non quatenus a virgine separetur 3 est nomen uxoris, sed uxor conditione est nomen mulieris, denique mulier L non uxor diei potest, non mulier autem uxor dici non potest , quia nee esse . Ita Tertullianus . Et sane Mulieris adpellatione etiam virginem integram viri potentem contineri , observat etiam Caius I. I 3. D. δε υσνb. Quis idque verissimum esse , cum multa Ueterum testimonia , tum ti illud servii ad Vimia. AEneid. lib. I r. v. 68 . ubi ad verba , advenit , quae vestra dies muliebribus armis. verba redargueret. Apud maiores,
inquit. indiscrete virgo dicebaturti mulier. Utrumque enim c v tabulum mulier se. R virgo sexum significabat , ut ecee hoc loco dieit c Virgilius armis mω- Iiebribus. quum Camillam innuptam fui sse manifestum sit. Item in Bucoli eo legimus : Ab Virgo,
uum Pallabam eon'di ex Minoe ante amorem tauri, filios suscepisse. Quin etiam Terent . in Hιυν. act. I. s. 2. v. 61. Mulierem post vitium oblatam virginem vocat.
At Ambrosius lib. I. Eρ0 . I. Mulier sexus est , virgo species. Et ita virgo a muliere separatur
ι . . D. de manum. vind. Si me virginem emere putarem , cum iam mulier esset I. II. D. de contrab. em . I. LI. I. I. D. de act.em . vend. Nam usus obtinuit,c dei neeps ut innuptas virgines,
nuptas mulieres vocemus, ait Sem Uius , ante verba modo citata,
Hine est , ut in iure nostro , mulieris vocabulum modo viraines simul eomplectatur, modo de nuptis , vel viduis, modo promise uadieatur . At notatu dianissi nux est locus I. I . g. 7. D. de adicit. M 4 ώια
189쪽
edire. Mulierem ita aristam , ut mulier fieri non possit , sanam non videri , qui per πλοκηs mulierem primo loco personam , P steriore qualitatem designari observat voT. lib. s. IV. orast. e. . f. 3. MULIERCULARI Us io
I. a. pr. C. Th. est , qui mulieres adsestatur , sicut ancillarius , qui ancillas. Interpres luxuriae deditum interpretatur , sub quo tamen aleatorem simul comprehendit. Glossa Isidori mitis ritim δέ semellarium adpellat. Plautus mulierestim in Paenula My. s.
MULio qui mulos mulasve agit ι. I. g. 4. D. si quadrup. pavp. fee. die. muliones de urba no artificio sunt, nisi propter opus rurestre te stator eos destinatos habebat ι. 99. g. a. D. MDga . . Erant L muliones publici , qui curandis mulis , cursui publieo destinatis , praeerant . Io.Lra. in Fn. I. 3I. 34. I. 33. pr. . 38. C. TA. ει ι. 4. c. Iusin. δε euus pubI.
de exeus artis. Ibi enim hoe verbum esse inserendum eum ex Aeeursi glossa, tum ex ι. a. c. Theod. eod. tit. A veteribus libris patet. Fit L mutomedicorum mentio in I. 31. C. Th. de eurs pubI. R apud Firmie. Matern . ιib. I 8.ma heg. e. q. Sunt autem Mul
mediet, qui animalibus aegris Medentur , veluti equarii mediet,
ceu vocat Valer. MaX. Iib. 9. c. NIL cr 2. Ceterum ex eo, quod
non inter prosemres , L mediem, sed artifices numerantur Mulomedi ei ιππαιαυσι, vel veterinarii , facile patet, abiectiorem esse hanc Rrtem , quamvis a medicina secundam , A respublieae utillissimam , eeu demonstravit , qui ex tristituis ci hane artem exeoluit, L sing lari commentario illustravit V ge sus de ee ve=eν. in prGat. quod observat Min.
melle eone innata ι. s. β. I. o. da res vind. I. 7. g. . de adqMir. reri dom. f. 23. IV. de νεν. div. A Graecis σινσυελι adpellatur , εἴς μελικρατον , ut Polliax lib. 6 sum. I7. Id ex vino vetere factum ad appetentiam , & aviditatem eibi revocandam , auctor est Plin. lib. 21. de natura πMIID. UIp. in ι.9. pr. D. de tritaeo vino , vel M.
et. Si mulsum, inquit . sit factum . vini adpellatione non .eon. tinebitur , nisi forte paterfamilia etiam de hoc sensit. Et in ι.υIst. g. uis. D. eod. eis. Mulsum inister dulcia numeratur. Quin Mulusum ex pluvia aqua fieri λlitum, ex Galent Iib. 4. tuendae fani aν. adnotat coelius Rhodi g. ιib. 23.
e. uti. Iect. antiq. MULTIFARIAM, i. e. mulistis modis ι. r. pr. D. de incens.
multiplex facere , hoe sensu, multiplieata actio I. 6. D. da publie. ει υectie. Multipli eata Seita Di valia, id est, consti tutiones Principum multae I. 48. C. Tis. da
M ULTIPLICATI ver borum ι. 36. 3. 6. D. M au
MULTITUDO hominum, i. e. turba I. 4. D. da vi bonor. pr. Paul. lib. I. Sen . rix. 3 .
MDLTo eonstruitur eum mparativo , ut Miato iustius
gis ι. 36. g. I. D. da berad. petis minus I. 1 . D. M mun. ω δ nov. pluris I. 6 I. D ad Ieg. Du. MULTUM adu. Multum esse pro multum interesse l. 6. D. da
190쪽
MULTUI, a, iam , Multi dixerunt l. I. D. de recepi. a b. Post multum tempus I. I. I. I 2. D. de separat. MuLUs. vide supra mula.
MUNDAMI in t . , 3. I. C. de Epist. ει eler. sunt laici, qui sunt idiotae μυ. s. e. i. ti saeculari eonversationi dediti in I. 56.
C. dict. tit. MUNDUS, a, um , ut ait
Festus , lautus , & purus . Munda esse potest mulier , non tamen
ornata I. I. g. Io. D. de aur. arg.
Sed & res mundae dieebantur. Salicis mundae annua librarum sin- tula millia I. I . de ann. legat. Nundas consequi pro mundis annonis dixit Lampr. in Alex. SeU. c. 42. uti mundas bucellas ι. I.
Mundiam charta pura , scheda-ve, in quam contractus redieitur I. 16. C. de M. infriam. χαρπις
Θαρ:ν vocat Just. Nov. I. c. a. init.
Mundus . Subli. in tenere est, instructum euique rei instrumen
metam. lib. . perae melioriae munisdus omnis apud eumd. lib. 6. mesam. Mundum etiam rustieum dixit Plaut. Mere. . . I. G. I.
Mundus autem Muliebris est,quo mulier mundior fit. Continentur eo specula , matulae , unguenta , vasa unguentaria . lavatio, riscus
ι. 23. g. Io. D. de aur. arg. Iegat. item argentum balneare, non etiam ornamenta , vestes , monilia , anuli I. 32. I. . D eod. eit. I o. g. a. D de leeas. 3. Unde &.a veste, R ab ornamentis mundus separatur ibidem , quamquam ti vestem sub mundo comprehendat Apul. Iib. 2. metam. Tertuli. de eultu fem. e. 4. Habilus seminae , ait, duplicem speciem circumseri cultum, L oriana tum , cultum dicimus , quem
mundum muliebrem vocant , O natum , immundum muliebrem convenit diei. Ille m auro argento , & eemmis, ti vestibus disputatur, i ste in cura ea pilli, L cutis,ti earum partium corporis, quae oculos trahunt. Alteri ambitionis crimen intendimus. alteri suostit tionis. Et ita mΗndum muliebrem accipe I. 3 ρ. D. de usia 9 Ur ieg. I. 39. D. de aiar. arg. Iegat. Varro lib. 4. de ling. Iat. Mundus muliebris dictus a munditia , Festus. Mundus etiam dicitur ornatus muliebris, quia non alius est, quam qui moveri potest. Aite ius cum uirginali mundo clam pater. Liv. Iib. 34. c. 7. Munditiae , ornatus,& cultus haee seminarum insignia sunt. Hunc mundum muliebrem adpellarunt majores nostri. Inde Senec. Iib. I. natur. quas . Adeo
que omnia indisereta sunt perversi dimis artibus , ut, quidquid
mundus muliebris vocatur , sarcinae viriles sint, minus dico , etiam militares. MUNERARE pro munerari
dixisse fertur Ulpianus I. 6. infin. D. de boo. damn. Sed ita habet Haleandrina dumtaxat, quum juvetere Florentino codice sit munerari , uti I. Io. f. ut . mandis compositum remunerari . Neque ramen, & prius soloecum esse ostendit Due es. de latin. vet. Ictor. Cic. pro Dest. e. 6. Iocus erat quidem , in quo erant ea composita, quibus Rex eum munerare constituerati senec. Epist. 1Iy. Inani me lance munerat. MUNERARI pro munus gerere ex Hotomanno affert Calvinus , quasi eo verbo usus fuerit Ulpianus ι. I. g. a. D. de vocat.
ω excus mun. ubi tamen non munerabantur, sed numerabantur vuI-go Ietitur. Nec ullum huiusmodi
significatus exemplum apud probatos aut ores occurrera memini. MuMRRARI Us. Senec. lib.