장음표시 사용
191쪽
eontroυers. Quod, inquit, munerarii solent facere ad ex pectati nem populi detinendam , nova paria per omnes; dies dispensant,
ut sit quod populum delectet , Dravocet Le. Est autem munerarius , qui dat munera populo , gladiatoribus exhibendis , ut d
sinit Laur. Valla lib. I. elegaue. c. 6. Munerarium autem Augustum
primum dixis tinctilian. I. 8.e. 3. tradit. Muneratorem quoque eum, qui munus gladatorum fuisnebre edit, vocat Florus lib. 3. e. Σ . comm. 9. vide infra Munus
spectaculum gladiatorium . M U N I A . omnia ingenuitatis munia habet , qui ius anulorum
pellati sunt hi qui ex municipiis suo iure, di legibus suis utentes sine
suffragii iure munerum tantum honorariorum cum populo Roma.no participes erant,ut Gellius ι. I 6. e. I 3. tradit. Festus autem: Municeps, ut ait Aelius Gallus, qui in munieipio natus est, item qui ex alio genere hominum munus functus est , item qui in municipio a servitute se liberavit a municipe .c Haec quidem non tam ad definiendum ipsum municipem quam ad ea declaranda , quibus quis municipis iura obtinuerit, pertinent, quemadmodum ait Ulpianus I. I.
pr. D. ad municipat. Municipem,aur nativitas facit .aut manumissio,
aut adoptio. item c pergit idem
Fest. Municipes erant,qui ex aliis civitatibus Romam venissent, quibus non licebat magistratum cap re . sed tamen muneris partem , ut fuerunt Cumani, Haetani, Ateia Iani, qui L eives Romani erant,&.in Legione manebant, sed dignitates non capiebant. Idem Ulpianus in d. I. I. b. I. eod eit. &proprie quidem, ait , Municipes adpellantur muneris Participes ,
recepti in civitate,' ut munera n.-biscum acerent , sed nunc abusi.
ve municipes dicemus , stae euius. que ei vitatis ei ves, ut puta Camispanos , Puteolanos .
Hoc autem posteriori sensu dixit Paulus ι. 128. D. de verb. signis Muniet pes intelligendi sunt & qui in eodem munἱcipio nati sunt .Atque his modis accipe I. 16. D. da υs r. I. 7. D de eandit. s dem. I. 2 o. f. ult. D. si servit. υ d. Utrobique porro proeedit, quod ait idem Paul. I. I 8. D. de verb. signis Municipes dicti . quod munera ciis vilia capiant, & varro lib. deling. lat. munere municipes , qui una munus fungi debent. Posteriori vero sensu dicuntur municipes, ubi in I. 6. 3 vir. I.uIt.
q. 22. D. de mun. ρο hoo. ab ineolis separantur, quin in ι. IT. g. Io. D. ad mun. ubi muniis ceps, aut colonus, Municipes autem quam a colonis disse ant relati ad ei vitatem Romanam docet Gellius D. ιib. I 6. c. 3. vid. supra art. colonia.
Munieeps esse c respectu muni-eipum eeterorum desinit Senatoriam adeptus dignitatem quantum ad munera , quantum Uer ad honorem , retinere creditur originem ι. 33. pr. D. de muri. vide Alunicipium . MUNICIPALII, e. quod ad
municipium pertinet. Ita Municipalis lex , quae est propria cuiniusque munὶeipii lex ι. 3. g. 4.D. quod vi aut eI. ι. 3. g. 3. D. de Sepuleri vis. vide supra sub
pluuieipatis Magistratus ι. 2 S. D. ad munie. Iidem & Municiis palas simpliciter adpellantur in L
erant primi, & praeeipui Duumviri
dicti, Alias L s ατιγοι τοῦ ν πολεων praetores civitatum ι 6. 9 6. D. de exeept. Theophil. in M. 4. In'. de Atilian. tui. Hi ne illud,si alter ex Magistratibus ι. I . ad muns cipat. vide in voce otiumυiri:. MUNIO ip Iu M . Festus
192쪽
Municipium , ait, id genus hominum dicitur, qui eum Romam venissent , neque cives Romani es.sent, participes tamen fuerunt omnium rerum ad munus fungendum una cum Romanis, praeterquam de suffragio serendo, aut magistratu
capiendo , sicut suerunt Fundani, Cumani , Cetani , Lanuvini , Tu. sculani, qui post aliquot annos cives Romani essecti sunt. Alio modo id genus hominum definitur ,
quorum civitas universa in civitatem Romanam venit, ut Aricini , Cerites , Anagnini. Tertio definitur id genus hominum , qui
ad civitatem Romanam ita ven runt, uti municipia essent sua tuis
iusque eivitatis & coloniae , ut Tibur tes, Praenestini , Pisani, Umbinates , Nolani . Bobutinenses ,
Placentini, Nepesint , Sutrini ,
Muniripium dicitur pro Civitate ipsa , ut A in ι. 8. f. . D. Iulsatisd. eog. Municipium autem proprie a Colonia differt: Municipia namque sunt civitates a P pulo Romano in societatem suorum munerum, ac honorum receptae, suo interim iure utentes, Coloniae Uero, quae ex urbe Roma originem habent, & iura instituta, quae omnia populi Romani, non sui arbitrii habent. vide I. I 2.ω ιfn.D. de eensib. Gell. lib. I 6. c. 13. Dbfu. nine Municipium a Colonia separatur in I. 27. g. I. D. ad munieipaI. I apud Paul. Ita. 4.
Municipia saepe in Legibus nostris vocantur Respublicae , eorumque Magistratus administrare remis publicam di euntur, ut in I. s. D. de tegas. 3. I. a. ι.8. I. - . D. admisnic. I. I 3. g. I. D. da publie G tit. C. si tui. vel eum re . eaus. Et tamen Caius.civitates praeter Romam privatorum loco haberi,
Ulpianus bona civitatum ab uti publiea dicta esse notat I. II. D. eod. tit. Qui ergo , ait He in eccius, ipsae civitates municipales dici potuerunt Respublieae Abusive, reis spondet, ut iam Ulpianus monuit, praeterquam si qua Municipia ex lege iura civitatis Romanae accepissent, ut semper Rempublicam a Populo Romano separatam haberent, ut loquitur Festus in m nieipium. De talibus civitatibus αυτονομοις plura habes apud Ezech.
liberalitas. Munificentiam princi palem uelas est revocari I. ull.
MUNIFEx, Munifex eu sus publici I. a. c. TA. de euv. pubi. Iul. Firmie. Iib. 2. Mathem. e. s. Quidam vero , ait, volentexhune locum.subtilius explicare , terna munera singulis decanis applicarunt . quos munifices adpellandos esse voluerunt , hoc est synergos: Veget. Itb 1. e. I9. Fa seleularia tamen, id est, lignum, foenum , aquam , stramen , etiam legitimi milites in castra portabant. Munifices enim ab eo adpetis tantur quod haec munia faciant &e. Contra beneficiarii nuncupabantur, qui vacabant muneris ossicio, ut Festus scribit. Settieet beneficiarii eis rant milites principales, quibus e iusmodi munia obire ignominia erat non levis . Ambr. in Luc. c. 22.
Nullus enim ab hoc immunis est censu , quia omdis aetas munifex Christo est .
ae munifex vulgo legitur in I. . 3. I. D. de pubI. ει υελ quo significatur, ceu patet ex contextu, vectigali o noxium. At veteres obnoxios cuicumque muneri non munificios, sed munifices adpellabant. vid. Fest iii benefetaui & veg.lib. a. de re mi
193쪽
munificus pro munifex dixere, ut ex sequentibus patebit.
tributario. vectigali, ti certis pei sionibus ossiciis, vel oneribus obnoxio. Sic eam Partem, Quae eminia est, pro suo ,modo, ac ratione, esse munificam , ait I. a. c. de praed. oe omn. b. naυieuι. adde ι. 3I. C. T,. de ann. ω trib. ι. q. I. II. C. Th. de in ula. debit. Et quosdam milites ossietis seu oneribus. quae L munera dicuntur mi is
litaribus subeundis adstrictos Μυ-nis os exinde adpellari tradit Paul. in I. 38. D. deieνb. signis. pro quo
verbo munifices ex Haloandrina reponunt nonnulli. At probum illoque eadentis latinitatis aevo non ignotum esse voeabulum mansetis eo sensu usurpatum variis testimoniis ostenderunt Do. Frid. Gm- Nov. obse . in Scrip . Eccles e. 22. L Ducker. de Iatio. vet. Ictar. MUNIMEN. Munimina sententiarium violare ι a. c. Theod. de frian . urb. Conflant. Gloriosae uotis confisi munimine l. I . C. da asior. divers. iud. MUNIMENTA iu e. quam vis Io. in sin. de Elect. in 6. sunt Iuxta glossam, ea quae causam mu-Niunt , ut probationes, di instrumenta, arcta. M D N I M E N u M sepulcri , vide Monumentum . Mur a RE est firmius, vel totum reddere , sartum tectum servare , defendere , coercere. Μυ-
exceptione I. I. I. I. C. de excep
xion. praescriptione ι. 3. C. de his, quae vi privilegiis ι. a. q. 32. D. ad SC. Terauit. Μωn re aggerem
vi in I. II. I. g. D. de damn t Dei. Munire ignem, ne latius diva-3etur i. 27. 3. 9. D. ad L. Aquit. MUNIs, E. oneri obnoxius,
s unus ex pluribus heredibus remmunem caussa vectigalis surripiat ι.8. I. I. D. de ρυMiean. ω υere. Festus : Μtinem significare certum est of tofum. Unde .e contrario immunis dicitur , qui nullo fungitur ossicio vid. Cuiae. ad lib. I 3. ν Dons. Papin. in I. g. de publici
quid in R. pubι. Munitionis instruitum ι.ε. pr. C. N. da itio .mun. Munitio limitis, atque fonsati I. 1. C. Theod. de sere. Iimie.
Mu Mus tribus modis dieitur, uno donum , & inde munera dicuntur dari, mittive I. I 8. D. daverb. segnis Munus tamen a dono separatur ι. 6. D. de Q. Prioris Sei licet quatenus donum genus est , . munus vero species . Nam munus est donum cum caussa ,
c eonsuetudine Nevta ut puta natalium , nupta litium I. I94. D. de verb. signis. Ita si vir uxori munus immodicum Kalendis martiis, aut natali die dedisset ι 3 I. g 8. D. de donat. in . vir. π ux. Varro lib. 4. de ling. Iaν. Munus , quod mutuo anima qui sunt, dant ossieti mussa. Festus Munus , donum , quod officii caussa datur. Huc pertinet muneralis lex , c nempe Cineia de qua Festus , qua Cineius cavit ,
ne cui liceret, munus aeeipere is Plautus , neque muneralem legem . neque lenoniam roga. Sed iatranslate munera divina dicuntur . I . C. da mal. s matbem. item munere divinitatis ablutus I. . pr. c. Theod. ne sanes. bape. iteret I Altinus altero modo onus dici
no contenta , quae nomine generis donum dicitur. Quam differentiam ita exponit Ulpianus: Munus, inquit, proprie est, quod ne-
194쪽
eessario obimus, lege, more , imperiove eius,qui iubendi habet po-Iestatem. Dona autem proprie sunt, quae nulla necessitate iuris , ossicii, sed sponte praestantur, quae si non Praestentur, nulla reprehensio est, Plerumque laus inest; sed in summa in hoc ventum est , ut non quodcumque munus , id ti donum aecipiatur , at quod donum fuerit id munus recte dicatur I. 2I . D. da verb. signis Vetus glossarium:
da ling. lat. Munus, quod muniendi eausa impetratum , a quo etiam municipes, qui una munus funqi debent . vide in municeps.
Munus autem c hoc sensu aut ublicum, aut privatum est i pulicum munus dieitur , quod in ad ministranda Republiea cum sumtu sine titulo dignitatis. Ita Callistratus in I. 4. 9. I. D. de mun. ωhon. Javolenus autem in ι. 239. g. 3. D. de verb. senis Munus pubi um, ait , est ossietum privati hominis, ex quo commodum ad singulos, universosque cives , rem que eorum imperio magistratus extraordinarium pervenit. Idem Callistratus in d. I. ro. pr. ita munus ab honore differre docet , ut
hie sit eum dignitate, illud eum
sumtu sine titulo dignitatis. Proinde munera, & honores in L 1. 3. NIt. I. 7. D. de detur. diversa auctores nostri faeiunt. Ceterum ad munus publicum pertinet munus iudicis I. q. D. de iud. legatio I. 27. D. eod. tit. tutela vel cura pr. In β. de exeus tui. adversus Modestini sententiam in I. 6. . II. D. de excus quia tutela non est reipublieae munus , nec quod ad impensam pertinet, sed civile, cui sententiae favit L Callistratus ia
Eum qui AEdilitate fungitur , tu torem dari idcirco posse , quod IEdilitas inter eos magistratus nu-
meretur, qui privatis muneribus excusati sunt l. 17. Nam ex ι. I 3. 3.ptu. D. de ex s. excusatio mani festum tutoris iure dati argumentum est. Nec movent, quae eX d. ι. II. 3.1. eiusdem Callistrati verisba adferuntur : Eos qui in corporibus sunt, veluti fabrorum, immunitatem habere dicimus, etiam circa tutelarum exterorum hominum administrationem habebunt excusationem , nisi si facultates eorum adauctae fuerint, ut ad eo era quoque munera publica comis pellantur. Non movent, inquam. haec ultima verba , eum verbum cetera ideo a se inserendum Tribonianus existimare potuerit, quoavieerat sententia contraria,qua placuit, tutelam munus publicum esse. Munus porro est aut personale, aut patrimonii , aut mixtum. Personale generaliter est, quod corporibus , labore cum sollicitudine animi,& vigilantia solemniter existit i. i. g. 3. D. de muner. crbon. quod animi provisione , tieorporis laboris intentione sine aliquo gerentis detrimento perpetratur ι. ult. f. I. D. eos. tie. .
item quod eorporis ministerici obitur d. i. f. II. oea 6. quod ideo etiam corporale dicitur i. 3 I. 3.D. eod. tir. cor hori indicta ossicia vocat I. - g. 2. D. e d. rit.
quo sumtus in xime postulatur ι. I. g. I. D. eod. tiι. onera patrimonii vocat I. 4. I. D. eoA. tit item onera, quae patrimoniis, vel possessionibus indicuntur ι. Io. D. de vaca . oe excus mun. & mu nia pecuniaria I. IyI. C. Theod. d. dec. Munera mixta I. υIt. pr. D. de muner. ω Mn. de caprotiae, Ricosaprotiae, quibus, qui fungebantur , praeter corporale ministerium, etiam de propriis tacultatibus impensas faciebant d. I. vlt.
195쪽
Tia, MI extraordinaria. IIIa sunt quar lege SCO , constitutioneve
Principum iniunguntur ι. un. C. de vacat. pubI. mian. Vetus glossarium . Munera ordinaria sunt, quae ex consuetudine debentur. Μωnera extraordinaria , quae extra ordinem indicuntur d. I. um
C. eod. xit. I. 3. g. pen. C. de Episse. ει Clar. Vetus glossarium. Nunera extraordinaria sunt, quae extra ordinem solitum , ex ino-Pinata necessitate contingunt. Ceterum M uetus non modo onus
publieum dieitur , sed quodvis
aliud onus. Ita Ex eo patrimonio , quod munus collationis pati debet ι. 34. ad SC. TrebeII. Munere Falcidiae fungitur fidei commissum ι. 77. f. I. D. de legat.2. id est, quod Falcidiam patitur . utinus tertio fient fieatu notato a P ullo in d. l. IS. D. de verb.Mn. est officium , unde munera , ait mmilitaria. Festiis Munus signifieat offetum, quum dicitur: quis munera fungi- Munus militiae adpetere , L contra detrectari I. . I. D. de re milit. Qui stationis munus eliquit i. 3. I. s. D. eod. sit. Munus petitoris, id est partes, vel ossicium I. 73. D. de re. υind. Munera denique ludos gladiat
Hos veteres vocabant, eoque nomine proprie funebres ludi ab Q-eio , ut Tertuli. de Dectaculis e. I 2. auctor est , adpellabantur , quoniam incitim mortuis se talibus
spectaculis faeere , veteres arbitrahantur Lactant. lib. s. divin. ins. e. 2 o. ' primitus quidem vexationes , quae vocantur munera , Saturno attributae sunt, sueton. in
Jυι. e. 3 q. Edidit spectaeula varii generis, munus gladiatorium. Bestiis primo quoque munere obiiciatur ι. I. C. Theod. ad Ieg. fab.
Hinc edere munus, h. e. spet acu.
Ium, seu ludum gladiatorium in ι. 36. D. de eondii. oe demoUr. ι. Iaa. D. da legat. I. vide di
ductus quidam legunt in I. Io. C. da aquaeduct. Alii reponunt muscωιarsus, sed perperam uir que modo vide supra minu cul
re infici, ae tingi vestes solebant, ut Plin. lib. s. e. 23. uberrim doeet Vide & Cassiodor. ιib. I.
Musti A ut & oleum forte , garum , mel non sunt esui potuique , sed ea sunt, in quibus esse solemus , id est per quae solemus esse,
ceu docet ι 3. 3. I. D. de penu Ieg. Muriam autem proprie adpellatam aquam sale commixtam , Isidor. Isb. 2 . orig. e. 3. scribit. Sed tisolutorum a salsamento pisciculorum humor usuria, eodem auctore , dicitur. Vide Auson. Eps. 7. ad Paulin. Columell. lib. 3. e. I 6. Maiorag. Aliseelι. ιib. 2. e. 9.MURILEGULUS, qui murices tingendae purpurae caussa legit. rubr. C. de murileg. Alio nomine adpellantur in iure Conchylioteguli, sive Conchyliorum pi-
Teatores.' Huic autem muneri originis,& eonditionis iure addicebantur, adeo ut non possent ad dignitatem ullam, vel militiam adis .irare , vel si ad eam adspiravita sent, revocabantur, redditis bo
nis, si qua eiusdem originis, L
eonditionis homines aliquo titulo possiderent. Quod si ea exteri possedissent , maluissentque eidem conditioni se subjicere , quam ea bona restituere, audiebantur , ita ut in futurum essent muri leguli, ti in praeteritum reliqua publico
canonis fisco persolverent, MURRAT Us, a, um. Uel
196쪽
rha. Sic murrala potio , Verbum NII. Tab. de quo Festus. Lauti Lsima apud Priscos vina fuisse, myrrhae odore eondita , L inde
murrinam non modo inter vina, sed inter dulcia quoque numeratam esse , Plin. lib. I . e I 3. ex Plaut. pseudolo tradit. Non. Marcell. Murina potio conlaeta. varro Anth popoli. Non modo vinum dare, sed etiam, ut Plautus ait, Murrina , pallum, defrutum.
rba, vel murra gemma consectum. Ex hac enim poeula fiebant, Chalcedonii nomen, ut notius ei tribuit Agricola. Hinc murrea vasa, quae
ad usum edendi, ti bibendi eaussa
parata essent ι. M. Dda suppellect. Iegat. Propertius videtur existima Dia huius nominis vasa fuisse fit iis Ita, cum in Parthorum caminis c qui ea seribat Iib. orrg. s. υ. 26. N urrea quae in Partheis pocula coincta faeis. Mart. Lib. 4. ep gν 86. Nos bibimus vitro, tu murra Pontiee. Quare Prodat perspicuum
ne duo vina calix . MURRINA vasa eius generis videntur esse , quod modo dictum est..Nam quod Senec. eps. II 9. mureum dixit poculum, myrrhinum adpellat in epis. m. absolute myrrhina in epis. I 23. ubi ea crystallinis adiungit, ut pote pretiosiora, quod Leit ti Paulus , qui an utraque debeant supellectili adnumerari , dubitat propter eximium usum, & pretium I. 3. g. MI . D. dε supeII. D de his quoque
Mart. Iib. 4. epigr. 64. Opimia num morionibus nectar. Crystallinisque murinisque propinat. Plin. ιώ. 37. c. a. de Pompeii victoria. Eadem, ait, victoria primum in Urbem, murrina induxit. Et eodem capite: Oriens murrina mittit. lnis
veniuntur enim ibi plurimis locis, nec insignibus , maxime Parthici
regni , praecipue tamen in Germania. Humorem , putant , sub terra calore densari. Et mox : Sed in pretio varietas colorum , subinde circumagentibus se maculis in purpuram, eandoremque, ti te tium ex utroque ignescentem velut per transitum coloris purpura rubescente , aut lacte candescente. Sunt , qui maxime in iis laudant extremitates quosdam colorum repercussus , quales in caelesti a reuspectantur . Aliqua ia in odore commendatio est. MUR Us. Varro lib. . d. limgua Iast. Quod age erem contineret murus, quod muniendi caussa manu parabatur, quin sepiebant oppidum , e quo munere murus. Muros municipales nee reficere licet sine Prinei pis, vel Praesidis auctoritate, neque aliquid eis coniungere, vel superponere ι. q. f. uit. D. daver. div. vide L I. MIt D. eod. tit. ι. . I. DI . D. ne quid in Ioe. De . Muri ei vitatis. vid. Moenia . MusCULARII aquaeductus, pro quo in ι. Io. C. de aquad. minusularii legendum esse .dixi. mus in voce munusculaxius Mus EA Rr I in I. I. C. de exiseus artis perperam vulgo legitur, ad Μωυaνii reponendum eue discimus ex LI. C. Th. eod. rix. Mus I A pro Mysia in I. I 6. . uls. D. de paen. Latinum enim V. graecum votλον repraesentarae
ejus loco in referendis dichionibus graeeis antiquitus suffiei solitum ,
non est ignotum . Mus Iu ARII ι. I. c. Tβ. da extus artis. ω ι . I. C. JU. eod. rix. a musivo opere, cujus meminit Spart. in Peseris. Nigro. e. 6.
Hunc, inquiens, in Commodianis hortis,in porticu curva, pictum de m iso inter Commodi amici sis mos videmus . Gregor. Turon. ιib. s. biso. e. 43. Ecclesiam 1 brieavit , quam columnis fulcivit. var vir marmore, musivo depin
197쪽
xit. Sic enim illic emendandum est, quemadmodum recte apud Almonuit m lib. 3. de gel . stanc. e. z. se ibitur . Erant vero musiva , tesselata ex minutissimis lapillis, vitrisque varii coloris ita coagmentata , ut integras picturas exhiberent. De iis videnda Jo. Cale- pini verera monumenta , in quibus Praecipua musiva opera sacrarum, Prophanarumque aedium structura, ac nonnulli antiqui ritus dissertationibus, eonibusque illustrantur. Roniae I 6o I. DI. Heio. Musina voeat Prateius , & ita Culaeius contendit scribendum apud Fimmicum in su. e. 4. tib 2. Aut inauratores , aut monarios. Mos TUM ex uvis Letum ι. 2. g. I. D. ad exbib. Isid. lib. 1 o. Orig. e. 1. Mussum est vinum elaeu stati in sublatuin, cuius tanta
vis Ervoris est , ut vasa quamvis grandia ex eo plena absque spiramine relicta illico disrumpat. MUTAR p tritae est lignificationis. Notandae tamen formulae. Nec mutat, i. e. nec refert I. 32.
s. i. D. de Ade ussor. non movet, non obest , nec ad rem facit I.
Milix. id est interesse. MUTATIO MEs vel αλλαγαι in materia cursus publici , quaeri ταλασι, seu stationes dicuntur - 4n I. 36 C. Theoq. de curs pubi. Mentio earum fit in I. II. 17. 13. C. Iuliin. ει ι. 36. 33. 38. 6 o.
C. Th. eod. t r. I. q. C. Th. dea zon. ubi a mansionibus separantur, L in hoe differuns , quod inmutationibus equi,& iumenta tan-
quieti iter iacientium essent destinatae Bisth. lib. 4s. adversar. e. I. Iac. Gothos r. comm. ad ι. 9. C. δε ann. ti Jac. Guth. da os
n7a mutescant tempora I. II. c. Th. de pae . MUTI A cautio. viti Mo
MUTILARE , deminuere. Ita muti Iaνe urbis commoda I.
ius I. ust. C. de Iong. temp. praescr. patrimonium I. I. C. de pericul. nomin. prata ι. 2. C. Iussin. l. 3. C. Th. de sua . MUTILATUS manu ad sacros ordines non potest promoveri iuxta e exposuim 6. de corpor. υ tiar. Id ipsum A veteribus cautum, monet declamationum tib. . Sene-
ea, ubi de Metello inquit: Sacerdos integer fit. Metellus Pontifex, cum arderet vestae templum , dum rapit Palladium , oeula perdidit , sacerdotium illi negatur. vide Coel.
T- . de tiro α. sunt, qui d;gitos ad declinandam militiam Iibi amputarunt, seu , ut ita textus verba lixbent, qui spurca amputatione digitum declinant, alias Mia vi dicit. Sed de eo vocabulo Mureus quo ex Amm. Marcell. lib. I s. e. I a. usus est, plura sac. Gothose in comm . ad d. I. Io. Car. Du- Fresiae in glossiar. med. lat. hac voce. valer. ti Lindebr. ad Amra.
Mareell. L qui in illud maiore cura inquisivit aegid. Menag.
MUTITARE In vetusto S , quod a Gellio Lib. 2. e. 24. referturm ut ua inter se convivia agitare significat. Quo verbo idem auctor usus est tib. 8. e. 2. At Turnebus lib.
que R oocurrit , D utrobique quidem eodem illo sensu. Id quum in
198쪽
in reprehensonem auctoris vi vet. Ictoν. ιatrnit. apud Ducker ρ y . incurrat , vir hie doctissimus octendit, vanam esse eorum obse vationem , qui mutua νe interpretantur mutuum dare , multi avi accipere , quia veteres , A boni auctores utrumque verbum proinuscue pro mutuum accipere usuris Parunt. Hein. MUTUAT Io sumtio mutuae pecuniae. Cic. pro Uaeco :Quum multis minutis mutuatio
nibus fraudavisset. Et ita I. 2. g. a. D. ad SC. Vellai quod ad fide-jussiones, & mutua tones pro aliis, quibus intercessierint feminae, per tinet. Sic legendum esse , non mutvidationes , vult Hottomanus I. obseri . S. er 4. obf. I . quia SCum non prohibet, ne mulieres dent mutuam pecuniam , sed ne pro aliis aecipiant T. obf. I 4. infn. Sed Cuiacius 4. ad Ast. ad ι. W7. ad Sc. metu, sic aeeipit, mutui dationes, id est cum mulier alii datura, vel ab eo , qui
alii daturus erat . mutuum Ecce pit, L eod. ractat. ad ι. 9. eod.
xit. ostendit fide jussione pro alio recipi veterem alienam obligati nem , mutui datione pro alio novam recipi. Quapropter , iuxta hane Cuiae ii observationem , legi recte potest in d.: I. a. g. I. mutui dationes, ut vulgo fit. MUTUO, id est invieem. Ita Praedia quae mutuo serviebant L 34. D. de serviι. praed. rus.
MDaeus intelligitur, qui et qui nihil potest , non qui tarde Ioquitur di. 3. IV. Dib. non es permis fari ras.
vi non eamdem quam dedimus spe ciem, sed idem genus. Adpellata est autem mutui datio, quod meum tuum si I. a. pν. ω g. 2. D. de reb. ered. L apud Caium lib.2.
Ins. rit 9. I. I. Ea autem con-sstit in his rebus , quae pondere,
numero, mensurare constant , ve-
luti uino , oleo, frumento , pecunia numerata, quas res in hoc damus , ut nant accipientiss possea alias reeepturi ejusdem generis, ti qualitatis L I. β. 2. D. do obI. Ex ais pν. IV. vib. morire eontν. oblig. Ex quibus hanc brevem colligere licet definitionem , Mutui contractum esse rei nitum , quo nempe res fungibi-Ies ita dantur, ut sani accipientis , L tantumdem quandoque in
eodem genere reddatur. Mutui datio etiam acceptionem continet L. a. D. ' ad SC. Velui. seuti emtio venditionem I. 27. O. de reb. cud. vide supra in mutuatio. Mutuum eone Iiatum re ipsa non nomine occurrit in Iure nostro .
Ut puta si quis ab eo , qui ob deficiens iudicium, vel ob potestatem alterius prohibetur mutuum dare, mutuam sumserit pecuniam , nescius aut conditionis, aut iuris dantis , eamque statim expenderit, nummi vindicari nequibunt, quippe non amplius exstantes;
placuit igitur ex post fac o eluia
inodi mutuum convalescere I. I s. g. r. D. de reb. eres. vide etiam ι. II. ει ι. I'. g. I. D. eod.
Μtitutim palliatum nominant quoque moderni, quod simulato alio contractu initum est. Huc referas contractum, quem aiunt M hatae , quo res datur, ut ea vendita peeun μὴ cedat in mutuum ,
qui filiorum familias ingenio debetur in fraudem Macedoniam Senatusconsulti. Vide Nurisei. iv νύρνυ d. defuir. I. 3 9. IIo.ΜYops in I, Io. g. 3. D. de adit edict. Myopes autem 'iux Ia Pauli. AEgine tam Iib. 3. AE t. lib. . di oribasum lib. 8. esse dicuntur, qui ita nati sunt. ut quae prope sunt, videant, quae procul non item.
M a τοι vero a Locrensibus ἀγχραν vocatum Hesychius auctor est. MYRRI Nus, a , um. Vide supra MDrrinus.
199쪽
MTII A, prouincia', quam olim sub Germania habitam , ac
deinde sub proprio Praeside constitutam fuisse, docet ι 3. D. de Q. adsess. Ac plane Mysiae Praesdis fit mentio in rescripto traiani apud Pl. lib. Io. Epis I 3. sed ia hanc provinciam divisam,R sub ducibus Praesidibus constituta n , ait Macer eadem I. 3 D.
de Q. adses Uysia itaque d*plex fuit . inferior , L su perior. l ilius meminit ις D. de capi. s p mim. Fit L mentio Mysiae mediterraneae , seu Dardaniae ist ι. 4. V. de metallar. & Mysiae primae in ι ult. C. de di*ers css. In Mysa porro vitium ii censores gravillane plecti , tradit Claudius
gionis , di fidei. Sic Mysteriis Christianis imbuti ι. I 2. C. ΤΘ.da judaeis. In sacris, & secretioribus Dei mysteriis perseverare L
tum dieitur mysterium , quod 'secretam , R reconditam hab et di spensationem cap. 84. multi se
MVetti vox A de haereticorum, L infidelium ritibus aliquando usurpatur. Siz. mysteria exsecrabilia celebrare 27. C. Theod. de haeret. Consueta feralium mysteriorum sepulcra constituere I. 7. O. Theod. cod. ι t. Nullus haereti eis mysteriorum locus pateat ι. 7. pr. C. Theod. e d. tit. ι. a. ρνί C. Iul. eod. tit . ubi male nonnullae editiones minisse rich. m legunt. Mysteriorum autem locus est, in quo sacra sua Pediaetane haeretici. . M Urii vox figurate de Curia- Iibus, eorumque sunctionibus, quas
sustinere te en hir in I. 122. C. I b. de d.cur on. his verbis: Hin/mque praerogativa quideri eoncessΛ dianitatis utamur, atque eos
r inliti honoris splendor exornet,
sed maneant in Linu patriae , ve uti dicati insulis, mysterium perenne custodiant. Vide Comment. Iac. Gotho r.
TAEvus excusationis I. 6. c. IN Th. de agent. in νeb. NAM particula plerumque cauis salis est.. sed ti saepe inceptiva, idemque valet quod plane ut G. nat. in Her=ν. Terent. EH. 2. D. 2. notat , Plautique testim cinio comprobat. Sie apud Val. Max. ἐῶ.8. e. s. R in I. I. g. ult. D. de rex diυI I. 83 3. s. de υρολobL ι. 3. 4n sn. D. de tess. miliet. ut L in I. ro. C. si eert. N LIn hac tamen Cuiae ius, L Doneulus evistimant vocem nam usu pari conminuative , veriusque esse ait Done Ius . particulam hanc seminper esse causalem. Quod L Cujacius in ι. IS C. de εur. dot. Observat. Nota porro N m ecce l. s. g. 9. D. ρυώυi aut elam. Nam eis nim Io est. D. de Neo. lignis. A .rm pro sed ι. I. g. 3. D. de calumet. I. 8 . f. 7.τD. quib. mod. pign. vel hypoth. I. I9. β. a. D. de itidie. l. a. D. de eond. ω δόμων. Nam abund t in I. Io I. g. a. D. de vexb. senis N A M V s A. Namulam eum a dis in I. 2. β 44. D. de origis ivr. Ausidium Namusam intellite,de. quo etia in I. 32. vIt. D. pro focis I. as. D. de opt. υeI ele s. IV. I. a. f. 6. D. do aqv. s.aqu.ptvυ. I.I. I. 7. D. eommod. ι. O. g 3. D. de eand. oe dem. Refert Pomponius d. I. 2. f. 44. D. de orig. iur. Aufidium Namusem octo illustriorum Servii Sulpicii auditorum opera diressisse in een tum quadraginta libros. Hos ipsos
vero eme libros collemneorum, Vel conlectaneorum , quos ob locum Gellii lib. 6. e. s. Alfeno Varo
200쪽
tribuunt, acute conjicit Bynhersh. ib. 8. obg. e. I. ubi & ostendit, idem con ectaneorum volumen Iaudari, quoties in Pandect. citenis tur Serv. Sulpicii auditores , vel auctoriis , veluti ab Ulpiano I. I. g. 6 D. de aqu. ω aqv. p υ ρ. I. 6. D. de dose piaeleg. I. Iz. mo. δε laser. via. nsir. Dil. Hem. NANCisCI . adipisci consequi , adquirere. Sic nauesset actionem ι. 63. f. 9. D. ad SC. Trebeli caussam l. 1. D. de RartiIib. dominium I. I. D. M ad vir. υν. dom. exceptionem ι 66. D. de reg. jur. facultatem I. 4.
potestatem I. 28. g. D d. ii heri oe posue. proprietatem I. I. C. ut in posse . legat. rem ι. 4. I. 7. D. de adquiν. pessin sacerdotium ι II. D. de vacat. ω extus tabulas I. 3 2. D. de fuν t. tutelam I. 9..D. de legit. tui. Alias Nuntisci iuxta vim totam Uerisbi non est simpliciter a uirere , sed , ut Donatus in He r. Terent.. adnotavit, nancisci proprie dicitur, qui paratus ad retinendum . antequam possit reperire, quod teneat statim, quod occurrerit , prehendit.
NARBONEMs Is provineia,euius meminit L 2. I. 32. D. demig. jur etiamnum Provinciae nomen retinet , & olim Germani, auris fuit. . Narbonenses in Viennensi iuris Italici sunt , ait I.
uis. D. de eensib. NARDUs, vel nardum. Nar Rum purum , unguentorum adpellatione eontineri, licet valetudinis eatissa eo ungamur, tradit Pompon. I. 2I. I. I. D. de auri
am. Iegat. additque, hoc quidem etiam, quo elegantiores sint , &mundiores sint , unguntur feminae. Ao plane nardum praecipuum in unguen iis esse , ait Plin. lib. I a. e. Ia ex quo nardi descriptionem pete , ut 8c usum in re medica
pura procul dubio fuit ναρδος πι- , qua Dominum Iesum , Bethamae coenantem inunxit mulier Marc. I . v. 3. t , nempe est πή Pura , Eenuina, vera , non adulterata. Nam L Cedrenum πι-τικος pro πισας diacisse observa Uit
Casa ubonus. videsis , quem citat Hei nece. Wolssium curi philolog. ω erit. iis nov. Tes. Tom. I. p. fNardi stachys in I. vlt. s. 7.D. de pubi. speciebus ad vectigal
pertinentibus adnumeratur. stachys autem nomine suo graeco spi- ea est. In elegantibus Cod. Humelbergii Comment. legimus nar
dum fruticem esse odoratum . in India. nascentem . cujus spieae, tifolia in honore sunt, & celebrantur, esseque hujus nardi spicam longe aliam ab iis , quae vulgo vocamur spica nardi, k lavendu ja. Spica autem nardi nos carere late prosequitur Brunsialsius in herbarii sui Tomo secundo. Est au- terr radix,licet spica dicatur , vide Mathiol. lib. I. Comment. Dioscor. N A s c 1 de homine dieitur. pata sim in legibus nostris. Si e nasci tur patri filius I. 43. D. da vula.
uxore mea nascitur l. o. D. de his qui sui vel alien. jur. Natum plane accipimus etiam utero exinsectum . Quamvis enim nytus ab eo , qui post mortem matris exsecto ventre eius extractus est, separetur ι. II. g. s. .D. de publie an I. 6. D. da inoff. res. 2salsum sit eani peperisse , cui moristum filius exsectus est ι. 131. V. I. D. de in b. signis. attamen LN 2 ea