장음표시 사용
31쪽
hullum Gratiani Codicem antiquum, recentemve Grandi is edere obsiet, a quo leges in Digestorum abessent,
tale. sine sedamque temerari litigatoris Paenam iuue unciam lini,
sentiret, argumentationibus conqcere putidis , figidis, ridiculis , puerilibus conatus est alienas ma. nus , quae Gr tiano leges illas adiecerint . Itaque maxima cacatariana illarum Viniicia eum , quas
mihi opposuit , ars est Occupata suspicionibus esse rendis, non pertinere leges illas Diges lorum ad ea Gratiani loca, quibus sunt intertextae , t. eoque Juniorem Gratiano aliquem imperitum , 2 Canoni- ei juris rudem emblemata inepta addidisse. Scitis, quant os confutatione suspiciones illas futiles dimaverimus , quae est in primo Secundin defensionis libro ad Pisanae eipublicae Curiones . Scitis qua modestia, qua diligentia amentem illum , qui arma sumpserat , in quibus nihil rationis erat, corripue.rimus. Scitis, Luccaberii nomine triplicantem illum , cum oppressum et curra ratione , iat aucto. ritate Te , cognosceret , honestamque evadendi
viam sibi esse nullam imposturae sese latibula
proripuisse. Itaque Sacerdotem, Monachum, Abba. em, Antecessorem sceler turpissim obligatum irata, moerensque vidit Etruria falsum librum a ciconfictum vulgare , cui titulum de interpolationstG istiano auctorem Diomedem Bravam , tempus seculum Chr.decimum seXtum commentus est Eath quei renituit perfidi , malefici , eonturbatoris hu-G ,αου iis, naanissimo , diuturnoque hospitio non excepti mo- pusio. sed eruditi di nutriti S culti is celebrati,
ciui nunquar aucitque , cum Pecunia, tum dignitate , quemque
ficulnum , cum scamnum illa posuisset, Deum habere maluόrat. Ergo Lege agat in illum Cornelia quicunque in Republica literatorum
32쪽
Castigatque, auditque dolos subigitque fate LExpleat ille numerum i inpostorum teneorisque redis datur . Nobis , quibus alii mores sunt, manus sunt & verba abstinenda, neque enim ---fas eastis ceterutum insistere limen Ut hine tandem integri abeamus, securique nostri propositi, hic est nobis murus ah aeneus nondum quassus, nunquam a Monacho quatiendus, quamlia het perversa intorserit , qua auiuet Prava minetur. Gratianus saeculo XIl componebat Decretum dGratianus citare consuevit eos libros, quos dei ba-bst, ita Correctores Gregoriani ita Joannes Molinaeus ita Covarruvias 4), ita Bellaria minus ita Augustinus ita Baluatus Elia I UA. ita Fontaninius ita Grandius ipse testantur 9 , AEM. ita omnes, quos anespenius, Mastrictius, Struvius attulerunt, quum de erroribus, qui in Gratiant ei.
33쪽
tationibus deprehenduntur, disputaverunt. Grati/nus Pandectas habere potuit, cum jana Irneriana do. na ita dissus esset, ut Irnerii discipuli , praece. Grandius tore mortuo,celeberrimi essent Pandectarum expli-Mb. . ωρ catores in ea ipsa Urbe, quae Gratianum habebat, puluit ut ipse Grandiuscum suo Astens fatetur ex orena maxime auctore ix, quem Struvius post alios, quibus ingratissimi sunt nostri isti, detexerat. Denique Gratianum voluisse Ius Civile juri Canonicos ungere, ut illius aetatis mos erat,tesatur Petrus de Marces a), anesipentus 3 Conringius se , Brantius s)ipseque Monachus Noster cum nondum tot vidisset a Gratia. no sumpta de Pandectis nodis universim D gestorum opus in manus eorum s Donis . Gratiani veni et nemo persuasἰrit , initias Cano ettim collectiones mut
berti, abuten' ite edi is , ne in postura illa una Diomeda me jugula e VideIςtur . 7 mendacia,
34쪽
4 ea villationes pristinas repetiit, quas ego confutaveram quarumque Pars maxima , sola comparatione , t locorum Gratia ui, quos citat lectione evang-scunt , quos ille involvit , invertitque pueriliter. ii haec legent attentius, i conserent, refutatione nostra non indigebunt Gis, quorum veritatem inquirere non intersiit, neque mea interest operam navare meam. Unum itaque illud , quod Lucca, tus novusa attulit commemorasse suffciat. Ait rubricas non eis Gratiani, adeoque nec citationes Pandectarum. Quid de rubricis Guido nugaris Rubricae sint tituli, e pri ne ipia Scriptorum , quod erindrubrica , quae rubra terra est, ornatus causa scribi ε Φια consueverunt . Tituli plerumque rubricae dicuntur, cum aliorum Scriptorum , tum legum maxime
deatur , ut addere caussas possit terroris a Menbus sanguineo colore inferendi, scriptarum sanguine Dracon clegum , sanguinearum virgarum , quas Legati gerebant, ne laederentur. In Pandectis qui . dem veteribus illis Pisanis tituli omnes is nomina Iurisconsultorum, e quorum libris singula capita, seu eges desumptae erant, minio scripta sunt At Comm. verbo . iuris .
35쪽
in Gratiani ibro minio scripta inveniuntur duntaxat summae , primae literae canonum singulorum, caussa , quaestiones, distin tiones , non citationes, non verba , quibus Gratianus proponit qui amr- mandum sit, quid negandum, ut discordantes in re canonica Opiniones concordentur , non Conciliorum non Patrum , non Pontificum , non Legum auis oritas , qua Gratiani propolitum confirnaatur . Adser Gratiani Codicem aliquem , qui citationes habeat . rubras Acse gravem aliquem fides, Jurisprudentia Virum , qui ad eum modum , quem tu somnias, . scriptas citationes legisse sese , testetur Expecto. mendacissimo homine . perfido Diomedem aliquem Bravam , qui confictum a se Gratiani Codicem Carottio et vulgandum , sum rubricis istis suis, quas nemo sanus, nemo probus hactenus viait Scitis , Academici, de appellatione Gratiane Farraginis disputari inter doctos , quod veterum Codicum
aliqui , concorae iam discordanιium Canonum alii De elum appellandam ii Iam eis , demonstre at alii
vero Decrὸta Cum vero antiqui multi Codices nomen Gratiani non praeserant, de illa ipsa inscriptio ne rubris litεris scripta, qua Gratiani opus incipit Concordia discordantium c nonum non addito Gra- 44;. tiani nomine,dubitatum est Gratiani ne sit an alterius. inpudenter Gregoriani Correctores ita de hac re scripserunt In ς' / ' ' plasimqtie eiustis titus collectionis exemplaribus haec tanquam instriptio rubris literis posita est Concordia discordantium Canonum, addi a in quibusdam dictio Di, Anton. Zet de emend. Grat. lib. I. Dia . I. Balvet in praesar. not. ad Augustin. Emendat.
36쪽
dictione incipit sine ulla Gratiani mentione. Ita Antonius Augustinus I , ita Mastrichtius ita Balu Eius . Post titulum est in Decretis a pri-mtim de iure Divinae humanae consiturunisci rubrica scriptum et Correctores de his verbis dixe . runt ea, quae Tu Guido mendacissime adcitationes trahis, de varietate,quam in M. SS. deprehenderant hune titulum exhibentibus erumtamon inhaestanista arietate, argument esse potes,nullam bie a Gratiano postam erue rubricam . Correctoribus rubrica fuit titulus, non citatio. Hoc mendacium sussiceret ut caetera quae in hanc rem affert perfidus, pervicax ' falsos homo , falsa haberentur. Sed αε-pollam expendamus Felinum , quibus trium Phat. Sunt ambo eadem fides, eadem fronte a Monacho testes allati. Quaerebat Caepolles a Dan summa can ebaris io Curiae .nullus est enim in De
ferat, cum sum na sit reo absente , Iibellus actu-fationis frustra offertur abrica scripta , ait Caepolla malam esse summam , quia Cano non de libello accusationis est, sed de attestationibus me in de Gratianum defendit, quod summa non sit Gratiani rubricae decrelorum noπρofunt allegari , neque ius fuciunt, tum quia sun amae, tum quia alius fuit consero Decretorum , , alius rubricarum I u. brica itaque ii summa est, non citatio , de qua nulla hoc loco quaestio erat. Ipse Caepolia hoc ipsum expli- In add. Dialog. I lib. I.
37쪽
explicat paullo post illa verba, cum argumenta erroris glomerat quinta istima ratio e fecundum e dem quiasummariasunt, non rubricae , ideo muLti appellant rubrum , et non rubricam modi rubricae reperiuntur . Mendacissi iram a Fe lino Grandium inveniet quicunque legat, quae ille in c. exρ arte de consit. non de rescriptis ut male Monachus citavit, ubi nulla rubricarum mentio est de rubricis dixit , neque enim citationes in animo Felinus habebat, sed summas ut habuit Speculator , cujus explanator distinxit a rubricis, quae orationem perfecti habeant , eas qua nihil constituant. is non videt hanc disti nictionem ad
summas canonum , non ad citationes pertineret
Quis enim quaerat de citationibus an vim legis habeant, quod Caepolia quaerebat, 'peculator,&Felinus, Malii, quos Monachus attulit de rubri cis meque ero me diei velim , quasi iis assen
tiar, 1ummas Canonum ori eum Gratiarii, quod
rubrica scriptae sant, Waliquibus M. SS. desint. Defectum hunc rubricarum librariis imputandum aliquando esse , arbitror , qui ne moram scriptioni
sacerent, dum minio atramentum mutant, minium
disserebant in finem scriptioliis, quod postea aut obliti, aut fraudem emptoribus facientes, vacuis relictis non adhibebant, secundis curis omissam luculentis. simum hujus suspicionis audiorem .habeo doctissimum Mabillonium , qui rem librariam tractavit diligenter a accessi autem purumque, ut miniat illi tituti cum codicibus jam deseiptis fecundae manus adbiberentur , incuria librariorum omissi sunt, vacuo 9ja- Lib. a. par. a. s. s. num. I s. lit. E. De re ipsimat. lib. I. c. I O num.
38쪽
ipatio relicto, aut certe inconcinne scripti , aut dif-ρμι ob alium male commensuratum. VI. Nihilo aptius resutavit Monachus , quas ex Ivone attulimus particulas Pandectarum Si Grandiis, verba , di sententias Digestorum aliquando ontra GJ2 'xisse , aliquando invertisse , aliquando suis mi adiz: De. sculis Ivo dicatur, habebit hoc cum Seriptoribus :m. II. plurimis Ivo commune. Quis sisti Psit unquam, qui uis uehicis, non aliquando minus integre aliorum verba red 'diderit, qui alios idem peccasse, questus non sit 8 Qui hoc castigabunt lvonis vitium severiores, dili. gentiam in eo, non Pandectarum notitiam desidera. hunt nisi forte velit Adversarius ille Noster, Virgilio , qui Lucretii , qui Hesiodi , Homeri,
Theocriti multa , quae sua fecerat, leviterum utaverit, Lucretium , esiodum momerum, Theocritum ignotos fui me Horatio Alcaeum , cujus carmina quaedam in sua cum aliqua detorsione tran D
euterieci Miciero em octini ιαα ina. Rempublicam Panaetii ossicia, Crantoris Consolationem cum multa
verborum sententiarum trfectione retulerit, Platonis libros , Panaetii, Crantoris non egi Teia, Cum Pan deictas vo citaverit cum Pan dediarum verba ipsa saepe , cum saepe sententias verbis utcumque diversis extulerita cum ea fuerit Ivoni cura ut Graecos colle flores imitaretur , qui Nomocanones ediderant jus Civile Canonibus conjungentesia ;Cumqvoni Pandectas visas , Pandectas usitatas do-
39쪽
Oissimi Viti esse , amrmaverint eum tu a , Guid, scripseris idem epistolas Ivonis ostentans, quas Cironius quas Gravina CO , quas
Brenem annus s), Struvius, alii te priores attulerant, quod tamdem ibi supererit argumentum probabile, quae veri tamdem similis cavillatio fingatur, qua voni possint extorqueri Pandecta tMastriclitius&Balua ius occupaverunt quidquid de auctore Decreti, Tannormiae disputari hactenus possit utiliter . Utriusque operis auctorem I vo-nem illi fecerunt, qui sunt historiae Canonicae laudatissimi Scriptores . Uterque refutavi eorum argumenta, quibus annormia alteri , quam Ivonitribuebatur, cum de Ivone auctore Decreti nemo dubitaverit. Primus, qui dubitaverit, Grandius fuit, cum se, quem ego negligentia reprehenderam, tueretur ut sibi placet magnopere, inuam se de auctore Decreti Ivoniani haeresim fundare posse gloriatus est Uni eos Duo prinei-hio ed gni opinione, o verebia , rana ova furti a credo, ut augeret in Iuris prudentia nume
rum eorum, quos enchenius Garlatam erudiator
pran. n. lib. e. q. sun. I. Augus de emend. Gratian lib. I. Dialog I9. c. .
40쪽
ros appellat, inter quos Guidonem nostrum, quantum ad Geometriam attinet, collocavit , quod ea scripserit , qua repugnant omnibus Geometriae Ieagibus Di . Mastrichtiunt, qui aluetium legent, comperient , quam sint a Monacho deformata vetera monumenta , quae duo illi docti homines expenderunt , quam temere Monachus , cum nihil novi dederit , item reduxerit iudicatam
Comperient, antiquissimos Pannormite Codices esse sane iis , quae adjuncta aliis Codicibus suspicioni caussam dederunt, cum sim Ivone recentior . Tu vero Guido, qui , quod Melchio quaedam capita Pannormiae sine ulla citatione in Codicibus suis esse, testatus sit, argumentaris , defuisse etiam citationes Pandectarum, eur caput aliquod ex Pandectis descriptum non affers, cui citatio defuerita Quod autem Melchior ille tuus ait, citationes multas esse falsas , multas vitiatas, nihil nobis aliud argumenti
neat, quas aut librarii male descripserint, aut Ivo
negligenter adjecόrit . Neque enim contendimus Ivonem pro homine habendum esse qui errare non potueri Illud vero aflirmamus, Ivonem citare consuevisse , citavisse Pandectas VII. Quae cum ita sint, quis vetabit insitutiones Catholicιrum Regum , quas Ιvo locis annumerat, Glandio se quibus sua sibi messas constiterit, ad Ius Theodo sanum Iustinianeumque produci imos jam quam liber Guidoni monstravimus, quam late pateat, Regis, E lini. y' Regumque apppetistio , maxime vero Imperatores