Henrici Meibomii Ad Saxoniæ inferioris imprimis historiam introductio in qua ultima notitia ad nostra usque tempora breviter ejus historia delineatur, ..

발행: 1686년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

11쪽

illius cunctos gratulabundi excipimus, qui pericu .lum a Christianis aliis, nobisque suo periculo depulerunt Barbarisque irruituris generosorum corporum objectu iam occluserunt, receptaculaque illorum destruxerunt,4 longius a nobis amanda-darunt, ultra Danubii cum mari connubium mox

propellendos . Maximas vero nunc eo nomine

gratias debemus DEO Opt. Max qui tot palmis exercitum nostrum beavit qui non menses sed dies pene victoriis urbiumque expugnationibus distinxit, ut, qua nitio belli huius contigerunt, qua cive superior anno minus cesserunt feliciter, ad augendam hujus expeditionis magnitudinem, gloriamque praecedere debuisse, arbitrer. Recen sui ego ex Annalibus vetustis, quae olim SERE NISSIM DOMUS contra infideles gessit haec ultima vero Fxpeditio Annales omnes, Fasto que omnes implebit, si qui erunt, qui digne omnia

memorabunt, aequatis cum rei magnitudine cogitationibus verbisque. Quod si Annales deficiant, homines tamen nepotibus suis narrare,&quasi in anu tradere, non cessabunt,& ipsa loca rei testi monium perhibebunt, Veniet tempus, quoso. steri visere, visendumque tradere minoribus suis gestient,

12쪽

lo de

llaeis sed

isibus unis iter stem, cen

anta

uasti

suis

exercitus ad Neuheuselium steterit ubi opera sua primus admoverit, ubi muros disjecerit, ubi GEORGIUS LUDOVICUS sua casti habuerit, ubi sudores ejus campus hauserit, thrtitudinemq; stuli nere non potuerit hostis Transibit in Orientena fama, transgredietur mare, MAXIMILIANO ILHELM in Peloponneso quoque victorc, fataliaque sibi imposterum illa arma putabit Tur ca quorum confunctione facta, Christiani vince . re, Barbari fugere, Urbes expugnari, terrae iv mina jugum pati didicere. Crescet perdos Uici rias BRUNS VICO-LUN EBURGICAE Domus gloria,suisque defendendis non impar censebitur, quae aliis salva tecta, salvos socos, salva jura, salvam religionem praestare potuit Non sine interiore sensu apud Eneam Sonium denensem Cardinalem, qui postea sub Pii II. nomine Ponti sex Maximus sedis in ejus libello de Stat Europa subis, , Frider III legi, quod, cum Serenissimosi Nostros tota Germania noli mos esse, itonum sobolem, scripsisset, deinde addat eorum . ritatem, eum potentia, labente rampore desueret .

13쪽

Nec negari forte potest, illo seculo decimo quinto multis de causis minus floruisse, minoremque inclytae Domus potentiam fuisse tanto vero magis nunc gloriari possumus de claritate iotentia adaucta , sique nunc Cardinalis aliquis de Eruropae statu sub Leopoldo L scriberet, longe aliis verbis sibi utendum esse facile intelligeret, potentiamque Domus non parvam esse, claritatem vero a Visurgi Albi ad Danubium fluere, in Orientem ipsum usque propagari agnosceret. De DEUS, ut nunquam non posteri nostri idem dicere quoque de Principum nostro. rum piis telicibus contra Turcam expeditioni bus gloriari semper possint Dabam Helmaesta di

in Acad. Iulia xx. Novemb. A cII CLXXXv. Quo a

14쪽

ritari

Iostri

tioni. Vocunque oculos menteSque nostras convertimus, ingentem armorum apparatum, nec in longinquis tantum, ad Danubium 8 Germaniae nostra extrema, audimus, sed ante oculos interque manus nostras cernimus, qui tamen non contra

imperii cognatos Principes , non in vicinos hi istianos Reges , aut Rest tibi sed versus Turcam illum terrarum praedonem M Christiani nominis uratum hostem dirigitur, accens cum in aliorum, tum Serenissimorum Ducum nostrorum pectoribus novo igne ad Germaniam haruculenti vicini barbarie, iuram religionem, veramque de D Eo ejusque Filio fidem h*urcitie alio metica defendendam. Igne, inqU'am novi qui tamen 1 sexcentis amplius annis RTESTINO GUELPHICI gentis Heroum animos in sedit, quacunque occasione ita agitavit, ut gloriam DEI contra infideles, Saracenos, Turcosque omni ope viri. busque Se proprio sanguine tueri an nisi fuerint. Praequidem mihi nunc ex Annalibus recensere, tanto voluptas major est, quo non tantum Serenissimorum DOMlNORUM nostrorum, Ducum Regentium omnium, intentior cura est, ut magno , duodecim pendmillium, exercitu, laboranti ungario in vicina Gem maniae

15쪽

mamae succurrant , sed ipsi PRINCIPES JUVENTUTIS, magni R NEST AUGUSTI filii, GEORGIUS LUDOVICUS , Imperator Exercitus,t reliqui duo, FRIDERICUS AUGUSTUS, MAXIMILIANUS WlLHELMUS ipso Serenissimorum corporum objectu, dirum hostem arcere nituntur, gloriae aeternae litaturi. Dum scilicet Heroicos Patris: Cognatorum ausus: dum consilia, pia magis incertum, an prudentia, intelligunt, continere se generosae mentes nequeunt, quin pis in partem gloriae veniant, nec vel Patris provida monita, vel Matris preces, carissimo sanguini, inter tot expeditionum bellicarum& praeliorum

pericula, metuentium, avertere animOS, magnarum

rerum avidos, potuerunt. Et quid Achillem remorari poterit ad Trojam iturum inapitur semper indoles excelsa ad fimilitudinem eorum, a quibus taxit, seculoque nostro reddere GVELPHI volunt virtutes eorum, quorum sanguine orti sunt. Quod si igitur libeat alicui mecum in Historiarum campos exspatiari, non ipsos tantum, sed etiam antequam in hac Saxonia sedes fixerunt TESTlNO-GVELPHI, per matrimonia terrarum harum Dominia nacti sunt, Uxorum Cels,mmarum Majores piis hujusmodi bellis maxime inclyto fuisse inveniemus. HENRICUS sane, AUCEPS

iuctus, qui inter Saxones, primus, ad summUm Imperii culmen elatus est, Minde Gertrudis, Henrici Leonis mater, suam originem habet, bellariam sortiter,

quam feliciter plurima contra illos gessit, qui nondum Christo nomen dederant, Christianosque in hac Saxonia continuis bellis lepraedationibus infestabant, hinc

quidem Danii lavi, inde vero Bohemi, Ungari.

16쪽

-i qui

indoinxit, se

'i, non a sedes monia

hincngari.

Annotavit ho fide dignissimus scriptor Adamus, Ca

nonicus remensis, qui sec. XI. historiam Ecclesiasticam scripsit, quemque plerique in talibus pressu pede sequuntur Henricus Rex inquit jam tune a Ierest o mens Deum re in ejus miliericordium totam suam habens Duciara, Ungros quidem multis gravibusέ praeliis triumphavit item Bobemos D Ssrabos, ab aliis Regibus d mitos, re caeteros lamorum populos uno grania praelio ita percussit, ut residui, qui pauci remanserant, Regi tributum , meo Christianitatem ultro promitterent. Quinam fuerint illi Stavorum populi, quibusque tum

nominibus appellati, discere Ecet, non ex hoc Admotantum, sed Helmolis imprimis, initio chronic . Nec minus eos distincte appellat itiobindus, quibus Cou-tinuator Reginonis addit Slamos Uncrianos ad An οῖ . tributarios ab Henrico salios stribit quod de suis Sta- vis accipit nuperus doctissimus Carniola antiqv. 9uomae scriptor Schbnlebe pari. III. putatque esse in se r rioris Carniolae incolas die linter Ermirer cum sint si ne dubio ex lavis nostris Ucri, qui nomen reliquerunt integrae Marchiae, dictae die illiteriniirotiri Ungaris imprimis observari meretur, OS, Um,eX ultima Schythia orti, via ubique ferro facta, in Pan nonia consedissent, cum alibi Germaniam rapinis itacendiis vastasse,' tributariam sibi fecisse, tum Saxo niae quoque hoc tempore graves, ubique eam exscindere conatos, ita ut Parochiam fremensem Ungarorum impetu demolitam, conqueratur modo laudatus Adamo, quantam stragem fecerint, quanta monasteria succenderint, melius judicet Here Witicii indus , quam cala-r mitate merbis iterare. Neque tamen, cum ferociam a saevae

17쪽

saeva gentis expenderet, militem tuum ineffertitatum illis sustinendis, nec vinero etiam, parem, deDr

henderet, totam Saxonia salutem dubiae belli aleae exponere voluit, sed prudente consilio inducias novennales pactus, ilio temporis spatio, cum alibi Barbaros minorum gentium subegit, tum patriam suam, excitatis paliam urbibus castrisque contra repentinas hostium incursiones munivit. continuis exercitiis militaribus.

quid contra hostes in bello agendum esset, pacis tempore cives edocuit. Frustra igitur deinde per Legatos suos afrtissimo me solita munera petierunt Unpari, illis non sine ludibrio la extrema ignominia remissis. Cumque muriam vindicaturi, ab omni parte Saxoniam gravi manu in umerosissimo milite invadere festinarent, non uno praelio victi sunt ab H ENRICO, liberatis captivis plurimis, Ducibusque ipsorum vicissim

captis, ceu narrat ea Milichium sub D. l. I. aliis post illum, Iocum pugnae 3 numerum cassorum barbarorum n praelio A. C. 93 . commisso , plenius ex- - , primentibus. Quibus tamen nunc missis, duo ex mi-tichindo addam, quorum alterum ad gloriam HENRICI, ad pietatem alterum pertinet. Victor enim reve ius, liberata abiungaris Saxonia, Pater Patriae, rerum Dominus, Imperator ab exercitu appestatus es, si cum antehac tributum Ungaris datum fuisset, exigi

quidem illud a suis voluit, sed Dimin cultui mancipas .ri, largitionibus pauperum defer ire insigni pietatis

argumento, quam etiam, erectis variis Episcopalibus, uberius declaravit. Non tamen ita domiti fuerunt hae clade Ungari, ut non animis exintervallo resumtis, praeia

18쪽

ros mi- lxcitatis

tostium aribus, is tem-Legatos ungari, mistis,loniam festina- , libe-icitiam

iis post

, exigi

, prae

cilicet

HENRR o, succedente OTTONE filio, tau Magni

nomen res fortiter gestae pepererunt.' jus enim virtutem inter crudiora adhuc regni initia, probaturi Franciam intrantes ab occidente invadere Saxoniam tentaverunt, Ottonis tamen armis mox feliciter repulsi Non diu post vero feroces, inquieti hi Barbari, cccupato alibi Ottono, in Saxoniam . si haec ipsa, quae nos incolimus, loca, invasionem fecerunt. Quod quidem exponere ex illius aevi Annalibus,, simul miseram illius temporis faciem considerare, inuantum Ottoni M. debeamus, perpenderes fortastis non iniucundum uerit, pium certo Milichindus, quem ex illo aevo optimum c fidelissimum scriptorem habemus, Corbejensis monachus, in suis Annalibus, irruptionem P, ID Barbarorum ita narrat, ut ipsa loca, quae exercitu suo insederint, ante oculos nobis ponere non negligat. Diserte enim scribit, eos super littus Bodae fluminis castra collocasse , meminitque Urbis Mideraburg , Saltus rimmi , unde facile conjicere licet, quousque Barbaros illos immanitas sua in ipsa scilicet Saxonia nostrae interiora , detulerit. Saltus enim Thrimmininon est alius, quam qui hodie ad oram, Alarim, in confinio Marchiae veteris , Ducatuumque Magdeburgici la Brunsvicensis, hodie accolis de Dromting vocatur nec Stideraburg aliud intelligitur, quam quod non procul a Wolfenbuttelo, validum quondam Se contra Hunnos, si famae credimus, primitus exstructum ea- tirum , nunc solo caenobio virginum Deo dicatarum, eo: loco a riderianda Alim anni, Comitis is burgen- is filia fundato, Dederburg dicto, notum hodie est. Vastrorum vero Hungaricorum, seu Hunnicorum uti a tum

19쪽

tum confundebant imperitiores super littus Zodie fluminis collocatorum vestigia in nomine la ruderibus arcis ibi superesse, non vana conjectura arbitror. Non procul enim ab urbe Magdeburgositum est tLesburg , seu,ut in antiqui chartis vocatur, Iun&burgum, quibusdam scriptoribus undsburgum ad Bodam fluvium, jam tum in Ottonis . tabulis memoratum, Praedium lio' die egregium, quod a Burchardo Archiepiscopo Magde-hurgensi magna pecuniae sum ma coenobio suo emit Otto, Abbas Riddageshusanus A. C. roga ubi Castri alicuius rudera antiqui operis, hodieque visuntur, quod, sive ab ipsis ungaris, sive contra illos sub Henrico Au cupe exstructum, ab illis nomen habere, non dubito. Quomodo alterum Castrum , inter Magdeburgum Schanc nostra urbem, tertio ab utraq; milliari, iamdstnixa

vocatum, illustris gelis Alvenslebiae hodie sedes, ante duαςentos annos per Ludolphum ab Alvenslebeia 1 Bussone de antalebe emptum , sine dubio quoque a Barbaris illis nomen accepit, .hodieque servat. Et polliem ortassis pluribus illorum in his locis vestigia ex nominibus ostendere, quod tamen alio loco rectius fiet nunc tantum, in ipsa urbe Magdeburgo ea non de- , verbis Viri, harum antiquitatum peritissimi, eo pii Torquati, ex Annalibus Magdeburg la Halherstad. qui Sti penes me sunt, expὀnam. Cum enim de bello illo, tempore Ottonis .gesto, disseruisset: In b ,i quit, tumultibus reterroribus Hungaricis extructam Tur-

rivi ilium lateritiam musto perbibent, quam supra dixi reliquum esse a eteri ea eli Romanorum δέ debum ,

nune in coenobium D. uariae Magdalenae commutato.

Appella re enim trii uncirclorurn veluti Tartarori iupri ad Albini in moenibus hujus urbis ex ad Uerso Au-

20쪽

M Archiepiscopassi, posita a. d. I 2Iρ aedificatur1netu Tartarori in quorum crudelitat, amatum terrebat lini versam Germaniam. Et quia ex scapula D costa. bincorporis Hungarici miri, in nremoriam lingaricorum beliorum Ogeritati in in deburga urbe suspensis, hac intemplo D. Iacobi, illa vera D. Petri non minus, quam ex mola Herculis, aestimari potes, ungaros fuisse corporibus mastis atque proceris ideo promerbiali locutione no- frates etiam hodie hominem prodigiose staturae appellant tinen grosson attiacm Ab ipsorum etiam morum feritate ac multu horrido Germanica mox remansit unget ni quae est nis et Ocabulo Ungari.

Sed redeo ad Ottonem in quo tum temporis HUngari ita caesii dissipati sunt, ut teste mitiobin , dein La. .is. per triginta annos in Saxonia non apparuerint. Quindenique Otto in superiori Germania Francorum Ba-joariorumque copiis auctus, in campo Lechthid prope

Λugustam, anno sec. . quinquagesimo quinto, Hun- garos, cum immensis copiis accedentes, tanta clade affecit, ut centum millia Barbarorum caesa, nec intra Heνidinu ducentos annos quisquam Regum ante eum tantam μ' p. , victoriam obtinuisse scribatur. Non minus tamen ab altera parte contra Imp. Germaniciat religionis Christianae insensissimos hostes lavos Otto Imperator fortitudinis potentiae suae experimentis inclaruit, dicitque hic iterum damus Bremensis multa paucis con Lia hist.

ferendo Henrici Patris motionis filii res gestas: inquit, Pater ejus tino grandi praelio domverat, ipse Othotant deinceps DEI adjutorio constrinxit, ut tributum G christianitatem pro ita simule, patria libenter errent victori. Si verum tamen fateri volumus, Othonis quidem

SEARCH

MENU NAVIGATION