장음표시 사용
121쪽
AD L. XXIII. DE RE G. Iun. disnon committitur. Dena de dixi concurrere hic etiam adtionem Legis Aquilia. Nam ii commodatarius rem commodatam sua culpa, aliud est si damnum sit fatale , absque culpa cotuingens. secerit deteriorem, potest non solum directa
commodati, sed etiam a stione damni nuncia coli veniri , ad illus damni emendationem. l. rebus. 6. . Pe .imtem I. unde quaeritur. digestis commodati Tertio, datur commodatori adversus commodatarium etiam bio ad exhibendum , vj iis mentio fit in l. i. g. altim digestu diei titul quae actio solet esse praeparatoria actionis in rem livere vindicat onis tot rit digestis ad exhibend. Quarto, Rei vindicam datur commodatario, qui conventias cir condemnatus direcho commodati judicio, aestimationem rei solvit, quae res postea apud ipsum commodantem est reperta arg. l. 36. culpa digestis de re vindicatione vid. Oiden d dict. loco. Neque vero solum commodatario hae e actio datur contra commodantem in casu jam dicto sed etiam commodanti adversus commodatarium argument eorum quae supra tradita sunt, de deposito. Quinto datur eidem commodatario eodem calii etiam opidi flos re at 9, ad repetendam pecim iam sive aestimationem argument. l. r. diges de condicisne causa. Postremo quod de remedio compensationa dixi, habetur in . 1 rebi s. . ultim digesis commodati. Potest enim commodata-rriis directa actione commodati conventus compensationem objicere actori eidemque commodatori: Cui non obstati ultim Q commodati. Nam de ea supra
egimus ab cap. de Depoto ubi vide.
DIT ION E. Equiturali: us contractus,in quo aeter Dolum Latam culpam aliquid amplius praestatur, nempe Levis culpa non tamen etiam levissima, multoque minus casus sortuitus.
Principio autem observanda est differenti Emptioni sic venditionis a cognatis quibusdam negotiis, uti sunt ista Quatuor . Permutatio. 2. Locatio- conductio. ancipatio. q. Donatio, praesertim reciprocasve mutua. APermutatione citi idem differt Emptio venditio, prim im in eo; qudd Permutatio est contractus ince Mus, sive in nominatus, sed Emptio vendi io est nomina tu sive sive certus contractus, quidem recentior permutaraone. Nam ab illa,ut
antiquiore originem sumsit, teste Pλulo Liss conir Empl. i. dd Emptio venditio
122쪽
uitur solo consensu, ut notum est ex Insit. t. de obi quae ex consens in princ. t.
Tmpl. 9xend. Permutatio vero non nudo consensu perficitur, sed traditione re-1rum ultro citroque facta l. 3. C. d. rer permur. 3. Quid in per in Atatione utrinque Nersatur res, residattar pro re, ita ut dici non possit, utra iit alterius fretium, utra sit merx in Emptione alitem haec illio sint distin ista, merx pretium Ab ima enim parte est mel , ab altera vero pretitim, S citii dem fretium certum, consistit in nummis seu pecunia numerata. l. i. diges de Contr. Empi. O l. .ss. d. rex. permut. l. evretoκem Codis eod. t. q. Quod permutans cogitur rem dare; sed ven- dens cogitur tradere id est, venditor in Emptorem non cogitur transferre domuitatum ire venditae, ioc enim est dare rivulu Liris . cit.ique.I. de action. 24 ubi s.
V. de C. O. Sed liberatur ab obligatione, ii tradat Emptori vacuam pollessionem, id est ab alio non turbatam, nec occupatam, praestet habere licere quamvis&dominium transeat in Emptorem per consequentiam, non directo, si Venditor fuerit Dominus, Mi evicia sive per alium jure ablata Emptori teneatur venditor de evictione, sive de auctoritate tot tit. D. 9 C. de Erictronibus. Sed qui rem permutat cum alio, dominium ejus transfert in accipientem, sive domisnim eum facit. Vnde Militata sequitit disterenti, nempe quod res aliena vcndi'tu-dem potest a permutari non potest. Nemo erit m dominium, quod ipse non habet, in alium transferre potest, argum l. em plus ins h. t. no . I. Devique effectu quoque differunt, qui in auctionibus cernitur. Nam Emptio venditio rarit actionem Empti tenditi quarum utraque est bonae fidei: altera datur
venditori adversus Emptorem altera competet emptori adversus venditorem, ut militis docetur sub tit. d. cf. empl. Errendit. Et praeclare Iolaan. Oidendorp. in clasi action. foret . postJohaia Petrum Ferrar. formu Iibellorum. Novis ii, quoque hanc rem iphanius accurata disputatione persecutus est in i stat. iugo adii habita, me Restondente Anno M. D. XVI. Sed ex permutatione nascitur actioylane diversa, quae tamenin ipsa est bonae fidei, ut habetur in . eliο-
Alterum Γmptioni de Venditioni vicinum Rcognatum negotium est Loc tiο- condi otio Sc quidem adeo, ut ei proxima est i magnam familiaritatem habere cum ea, iisdemque Iuris regulis consistere perhibeatur in L et diges. Loc. cond. Quod etiam ex Cajorenetii Justinianus . a. l. d. Locatione conducit. Veruntamen, quia nullum simile est idem, hi quoque contiactus inter se differunt. Nam in Locatione non agitu ride re ipse in accipientem transferenda ut fit in Emptione venditione sed tantum de usu rei, pro quo datur merces,sicut in Emptione pro re ipsa detur pretium. Hinc est , quod res locata, V. g. domus, hortus, aper, iervus, equus vestis,oc non fit accipientis propria, non enim inter contrahentes hoe agitur, neque est haec natura stius contractus. l. 6s convenit diges. d. contrahempl. L 39 nonsolet. . Locat. Tametsi uno alterove casu speciali ii Locatione quoque proprietas transferatur ut exemplum est in . 22. items pretio. cum
instilum. in .si. J jam d. t. Loc. Sed res vendita fit Emptoris propria quidem senditor fuerit Dominus rei nam alioquin tantum usu capiendi conditio in Em
123쪽
ptorem bonae fidei traiisfertur. Praetere, Actionibus quoque differunt, quod pet
te est manifestum. t. t. st . Ac . empl. 93 endit. ta Locati Coxdulcti. Item d. f. adliο- num Inst. d. Action: b. Tertib dixi cum Emptiones venditione habere cognationem qualidam etiam lancipationGn. Nam is haec est imaginaria quaedam venditio,teste Cajo,apud Boethium in comin Topic Cicer. Ea interveniebat olim in actibus quibusdam solenni bus, ut in emancipationibus libero tu in item in testamenti ordinatione, ut explicatur in Insitui rit quib. mod Ius patr pol solu 23. I. Ins. d. testam ordinani. Disterunt tamen plurimum: Quia venditio est verus contractus sed mancipatio est actus legitimus potius,quam verus contractus: imaginaria tantum venditio, ut modo dictum est. Taceo nunc quod mancipatio in desuetudinem abierit: cum venditio remanserit in usu, eaque nihil sit crebritis. Donatio deliique, quantum a venditione differat, adet, est evidens, ut penEsupervacuum ut hoc admonere. Nam donatio est Liberalitas, gratuitu naquiddam, etiamsi fuerat remuneratoria, multoque hoc est evidentius in mera dc propria donatione. Sed inemptione re venditione non versatur liberalitas, sed negotium geritur, quippe cum pro re detur pretium. Ideoq; in Emptiones Venditione est contractiis sed donatio separatur a contrae ti,in I. Arsoss. d. Don. de ibi novissime hoe monet Giphanius in commentari Praeterea Donator non tenetur Donatario de evictione, res donata fuerit forte aliena, per dominum ejus vindicata sive ablata a Donatario, nisi evictionem stipulanti promiserit. l. r. Cod. Evictionib. Paulus ilib. s. Sentento tit. xI. . s. Sed venditor Emptori tenetur praestare evictionem. t. t. f. 9.C.d.evict. de quidem etiam tunc, quando evictionem expressὰ non promisit ut Imp. Alexander relcripsit in l. 6. non dubitatur. C. d. Evict. Nam quae sunt moris 3c consuetudinis, ea in Bonae Fidei judiciis debetit venire, etiamsi lingua non fuerint nuncupata, ut est elegans texi in l. i.quodsi nolit.* quia Vidua. f. l. Edil edict. cicer in s. d. c. Rationem autem, quare donator non possit de evictione convenit, quam non promisit, redditi Paulus lib. .sent. mi de Donat. . s. ubi vide: Cujacium.
Constitutis ad hunc modum disserentiis, quibus emptio venditio Leognatis negotiis discernitur, iam non erit dissicile eam definire Est enim contractus, sis consensu factus, de incrce Emptori a venditore tradenda Idem intellige in perso na heredum D precio certo venditori ab emptore dando in ni museu pecunia num diata. Explicatio husus definitionis traditur in Institui indeqtie huc assutili Sciet et potest, ut non sit neceste in ea hic immorari. Tantum obiervetur memorabi is differentia inter obligationem venditoris&Emptoris. Hic enim tenetur nunimos sacere accipientis proprios at illes venditor Ooligatur tantum ad tradendum rem venditam mon etiam ad dandum, ut dominium in Emptorem transferat tametsi per consequentiam etiam emptor, cui res tradita est, statim fiat dominus il lius, sivi venditor fuerit dominus, ut est elegans text. in . exempto. II. 3. r. ct in primu .ssi deaci .empl. Ubi etiam Gothosted videatur. Hoc ita receptum est propter libertatem commerciorum, quae non parum impediretur, si prius anxie de Iure
venditoris ellet disquirendum ala etiam penes illum sit rei vendendae dominium
124쪽
nuod dominium saepesest dissicilis prQbationis.Accedit huc, quod nihil impedit,
quo minus etiam rem alienam liceat habere,ex eaque fructus percipere quam duires possidentia ver P dominio non aufertur. Sed longe alia est conditio nummorum, in quibus consistere debet pretium in hoc contracturi pretium.a Insta Empt. 9,end Aeeursus kBartoliis harac quoq; reddiderunt disserentiae ratione, quam etiam Gothostedus retulit& probavit, ad . G. d. Act Empt. venis. Vitia venditor est debitor speciei; emptor est debitor Generis: iroinde ille gravius oneratur, quam iste. Cum igitur magis gravetur in uno, quod scit praestare tenetur certam rem,&eam ipsam, quam vendidit, non aliam ejusdem generis hoc enim est 6se debitorem 'eciei merito putetur relevandus in alterca, ut non cogatur rem dare,id est,sacere emptoris,quod effet alterum onus, multo etiam majus graviais, Sed qii id est ner debitorem esse 'Nihil aliud, quam iam debere certos aliquos mimmos,sive corpora nummorum, . . quae sunt in illo faeculo inclusa, quae sunt in illa vel illa arca hoc enim esset speciem certam debere, sive certa individua, ut vocant Logici. Sed in genere tot vel tot nummos debere. Quae etiam causa est, quare incendium, vel similis casus fortuitus, aere alieno non liberet debi torem. I. h. incendium cisi cert. petat ubi post alios Gothost quoque hoc notat. Ratio est,quia debet Genus, quod perire non potestia An verbuenditor praecise teneatur Empori rem ipsam trad ere, an vero libe retur, praestatione eius, quod interest, antiqua est dedissicilis controversa de qua diligentissime omnium explicat Giphanius in commcn ad i. q. Cod. d. ci empl. τend. Jcindi 'ut de eod. argum .habita Ingo adu anno is9r.
Sed omissis in praesentia pluribus, quae de contractu hoc dici possent id quos hujus legis proprium est, videamus quid scit ex natura ejus sit praestandum, si de quid in eum veniat, quid recipiat hic contractus Regula haec est Venditiim rei iapit dolumis culpam: sive ut hoc paulo explicatius dicamus, in venditiones hac prae an
.usunt, doluso lata culpa, ac lepis culpa ut hic doconvenit. . cum a. In .d. Empt. 9τend. in perbis, quicquid ne doleo culpaveuditori accidit, in eo venditor securus est. Item convenit l. s. quodsipe. . . digest. d. Vntrab. empi interb. talu ch odia
desederanda est a venditore, qualem bonus paterfamil. suis rebus achibet quam si aesti terit o tamen rem perdidit, securus esse debet. Quibus verbis describit . Cato di ligentia quaedam media, opposita culpae levi, nec aliud dicitur, quam hoc ven ditorem ultra levem citi pa nihil amplius teneri praestare. Similiter Alphenus in I..
pensi. i. peru.ct commo .r ιν nil Si venditur,inquit,eam diligentiam adhibuiset in tu
sodienda insula, qttam debent homine siti io fit geniti prUAEre squi accidisset iis fortunii,nihil ad pertinera b e Venditor ultra culpam levem praestare nihil eo gitur. Atq; ita etiam intelligendum est, quod scribit Vlpian ana. I .inprg. de Fu i. dummodo custodiam praestet venditor ante traditionem , periculum rei ad em plorem pertinere. Hoc ergo eueamus firmiter : Perfecta Emptione squando au tem persecta censeatur,ex Institutionibus otiim est Venditorem in re velidita de nondum tradita,tantum praestare dolum. sub quo semper in contractib. eo morehendimus etiam culpam latam, quae hixuriae aut dolo proxima esie dicitur urbὸh
125쪽
etiam te visamam. Ratio est,qtita in hoc contracti titriusq; contrahentium Utilitas Veriatur, venditoris qui dein, ut consequatur pretium pro re, quae ei supererat si-Vequa abundat, at Emptoris ver , ut rem sive mercem, qua indigebat, habeat.
Nan ob hoc inventa ei emptio venditio, ut id quod alteri superestri nobis deest,
comparet as,spotiiore velut interveniente nummo,propter faciliorem commerciorum rationem et ut eleganter explicatur ab Arist. in s. Ethic de a Paulo in Liss .con .eλλι 't. Iam veri, in alii, negotiis dolus e culpa praestatur , id est culpa levis, non etiam mistima. I.; i. in naven ver aram in re, quae utrius , aust&c .Locat. 9l, si V certo Duunc videndum. ver sed ubi utrilini . comm.Vbi Vlp. diserte talibus etiam annumerat Emptum. Dicitur autem ut hoc obiter admoneam nunc concisEEmptum, Hac Tenditum,pro eo, quod erat plenius Emptum venditam,ves Tenditum emptum. Nihil enim hic interest ab utro correlativorum incipias cum semper u
no posito, necesse sit poni Sc alterum ,.g. posito empto, necesse est poni tenditum, alioquin feret illud Plautinum Emis antequam ego vendam, quod est absurdum. Si levi ilimam quoq; culpam i venditore exigeremus, fieret i pia injuria quia plus oneris, quam lucri sentiret sin autem De levem quidem culpam praestare te-aderet Ur venditor, cum culpa illius noceret alteri, quod ipsum iniquitati spirinum foret, ut eleganter explicat Mirc. Ant. De rio ad hanc .nostr cap. 9.in n.
Aliquando tamen es quae est notabilis exceptio a regula. ut venditor dolum
malum duntaxat praestet non etiam culpam levem nervis est emptor sit in mora accipiendi rem, id est si venditore parato rem tradere sicut ad id tenetur secundum superius dicta emptor recusaverit accipere, atque ita per emptorem steterit, qui, minus rem habeat. Ita tradidit Paullis in L s. spe emptorem laterit, ocim ponius in Li7. illudficiendumss. de peric ct con . rei rend. Vbi etiam quaerit: ii id uris sit, si uterque moram adhibuerit, tam venditor scit quam emptor i Et respondet, posteriorem moram cuique nocete reprehensa sententi Tabeonis, qui volebat moram per utrumque adhibitam emptori potius nocere, quam venditori. Contra Pomponius docet, heri posse, ut venditori noceat, non empto ii quod tunc accidit, quando venditor posterius fuerit in mora. Huc pertinet regula Iuris Carionici, qua dicitur, mora sua cuilibet est nociva cap.rs ubi videatur Dynus de P. Peckius, de Reguliis Iuris insexto.
Superiora tunc locum habent, quando persecta est venditio. . . . . cum duabtuseqq. C. d. peric ct commod rei vend. Quando autem perfectarit aut dicatur venditio, diligenter explicatur a Caio iii l. s. quod ape. . in his, quae pondere o c. diges de contrahe id empl. 2 in L 8 necessario diges. d. perti ut is commod. me vendit. juncto princ. tit Institui. d. Emp. tendit. Donec igitur imperfecta est venditio, V. g. dum pendet dies, vel conditio, si res vendita sit in diem vel sub conditione, non porest emptor esse in mora, sed venditoris tota est culpa,adet, ut etiam praestare debeat id, quod per levissimam ipsus culpam acciderit,' tantum excusiatus litabe quod fatali damno sive casu fortuito vel vi majore contigerit L 2.3. I. O L cu- sodiam. f. d. pericul ct commod ubi Paulus scribit, venditorem pi aestare deberetem rei custodiam, qualem praestant,quibus res est commodata, ct diligentiam ex-
126쪽
eolpam signifieat hane enim supra diximus commodatario praestandam esse. Et rpraestat venditor levissimam quoq; culpam non semper neque indistinistri quovis eas salioquin hoe repugnaret superiori regulae, qua dictum est, eum non nili
levem culpam praestare. Sed tinc quando nondum est psersecta venditio, puta, cum vinum ea lege venditum est , ut admetiretur, si quid ante diem ad metiendi factum sit Itemque est etiam in aliis rebus quas solemus ad metiri, imo etiam, quas annumerare scappendere. d. ι quod epe. D f. in his quae pondere. g. . contrab.empl. Neque hic ullant injuria vendito i nam sibi debet imputare, de se ipso eQnqueri, qui se vendiderit, cum posset aliter sibi consulere. Praeterea etiam is venditor omne periculum praestare debet, quamvis ex levissima ipsius culpa processerit non tamen ex casu fortuito qui custodiam rei venditae in se recepit, expresso sc pacto in promisit emptori, usque ad traditionem. 3 cum. a. res. quo se restitui. d. empl. νend. Ratio posita est in vi pacti seu
Sed quia in rebus,quae pondere, numero S mensera constanta liquid peculiare. major quaedam di Incultas est, quam in caeteris rebus faciendum omnino vi detur,ut de his seorsim explicetur, per necesiarias distinctiones ex ipsis legibus desumptas. Sunt autem hujusmodi res, V.g. Vinum, Oleum, frumentum, argentum, desimilia,quorum alia appendimus,alia adnumeramus, alia admeti munii vendendo. In talibus igitur rebus ita distinguendum est . Vel venduntur illae res aversione. vel non. . versione sive per personem ea dicuntur vendi abi Vlpiano in l. . si quis vina. . i. a. digest de pericul. ct commo . rei vendit quae universaliter uno pretio venduntur, quasi cumulatim acervatim, quantae δι quotcunque fuerint, quod Graeci vocant αθροως Germani, uber hau Ita explicat Caius in d. l. 3s. g. in his quae pondere. ct .seq. ergoos grex diges. d. contriab. empl. Modestinus emam vocat rem in apersone emptam, ivl. 62. qui licii. 3.f. diges eod. titu L&videatur de hac formul Cujacius lib. 8. Observat cap. s. Item in Notis ad Insit. r. e Empi ct vendit. Non aversione vendi res dicuntur; quando non uno pretio venduntur, sed singillatim puta pretio statuto in singulas amphoras vini in singulas metretas olei, in singulos modios frumenti, in singulas libras argenti denique
in singula corpora sive capita gregis annumerata. d. l. 3s .f.in hisque pondere atque haee distinctio aperte etiam indicatur ab Alexandro Imp. in I.2. C.d peric. 4omm.1ei vend. Vbi separat venditionem,in qua singulae amphorae vini certo pretio constituto veneunt, ab illa,in qua universium,quod in horreis positum erat, sine menasura venit. Similiter etiam Locatio duobus istis modis fieri potest nempe, ut vel aversione opus faciendum locetur, vel ut in pedes vel mensuras merces praestetur quae st distinctio Florentini in I 36. Visss. Locat Africani in i praeced.eod. t. cin dicatur etiam a Iavoleno in Lyi .ea lege. f. isi eod.r.
Videamus primum de rebus per aversionem vendi tis. Secundd de rebus, quae noli per aversionem venduntur, quid tam in his, quam in illis sit uris, qud ad perieuli
praestationem. . Igitur, si respem vertionem venierit, id est acervatim uno pretio omne in una omne oleum, Omne frUmentum .dcc quantumcunq; fuerit, simul
taque emit, si nihil eonvenit degustatione vini, vel de pexiculo praestando, peri
127쪽
eulum in emptorem transiit, utpote statim perfecta emptione&venditione per consensum de pretio domerce. d. l. s. qaodsaepe g. in his. l. 6r qui σcij. .sn .ss.
titui. Idemque dicendum est, si convenerit, ut vinum degustaretur, quod tamen.raro fit, dissicile est,ut quis ita emat. Veruntamen, si quis ex magna fiducia erga venditorem sic emat sine degustatio ues, perieulum statim erit emptoris: Si vero aliquid, ut plerunque fit, de gustatione facienda inter emptorem tenditorem convenerio siquidem ut intra certum diem emptor gustaret, non poterit cogi,ut ante illius diei adventum gustet; nam dies pr stitutus meliorem facit conditionem em proris. l. . f. l.in n. f. de pericul. com. rei vend. Sin autea simpliciter, id est, nullo praefinito die, poterit emptor, quandocunque volet, degustare. Vtroque autem casti ante degustationem periculum pertinebit ad venditorem. Ratio est,quia hie videtur esse venditio conditionalis,quasi sub hae conditione facti, si gustata merx placuerit emptori. Q. d. l. 3s.3.s in his in n.ss. de contrab.empl. Iam vero conditionalis venditio non potest dici perfecta, quamdiu conditio est in pendenti haec enim est natura dc vis conditionis app0sitae , ut suspendat actum 9.sub conditione L de verb oblig. Et conditionales venditiones tunc demum perficiuntur, cum impleta fuerit conditio, ut eleganter docet Vlpianus in l. 7. hac venditio in r.' .de contrah. empl. Sicut etiam in heredum institutione. t. t.ss. de condit. instit. Illud tamen, quod dixi, de periculo ante degustationem pertinente ad venditorem, videtur hanc limitatio item recipere, nisi Emptor fuerit in mona, cum es set ab monitus de deg statione sectendi Mora enim sua cuique debet elle nociva, ut supra dii tum, ex Lis.si rinast. de peric ct toni rei vend. Quod etiam Deirio hic
Secundo Sinon per aversionem venditum sit v. gr. vinum oleum, e sed certo pretio in singulas amphoras, vel singula dolia, nominato constituto, siquidem aliquid convenerit de periculo, id servabitur, sive ad mensuram, id est, ut au-
metiatur Dium, sive non ad mensuram venierit. Si nihil convenerit,& res venierit ad mensuram id est, ea lege, ut admetiretur periculum spectabit ad venditorem usque ad tempus ad metiendi. Nam ante non videtur persecta venditio; sed prope est, quasi res nondum venisset Sinon ad mensuram; id est, absilue patre ad-nretiendi, res venierit, periculum erit venditoris usque ea tempus degustationis, quia tum demum plenissime videtur venditum, cum fuerit degustatum. Videatur . de per o comm juncta l. a. C. eod. t. tabella, quam fecit hac de re Mare.
Ant. Deirio adb L n. Quid si Emptor signaverit vasa vel dolia videturne secta traditio,ita ut iam periculum sit emptoris Putabathbe quidem Trebatius, sed re
prehensus est a Labeone cujus sententiam magis probat Vlpianus in . i. qui obsignatio non tam solet fieri in hunc finem, ut res per eam tradaturi quam ne quid submutetur Ratio differentiae, cur, inquam, periculum vini per aversionem venditi statim sit emptoris, postquam depretio convenit,nec pertineat ad venditorem
usq; ad tempus degustationis, sed altero casu singuli, doliis vel amplioris venditis suo pretio, venduor sustineat periculum usque ad degustationem 1 haee reddi po-
128쪽
runque rebus qualescunque fuerint, bonae, malae, mediocres, o Qui vero vinum ad menturam emit, id est per amphoras, et dolia singula, is plerunque non line gustatione emit. Illud probe notandum est iculum, de quo agitur, subiit. de perac. ct conam. m d. intelligendum esse, ut plurimum de tali periculo&dasano rei, quod ex naturali vitio illius procedit, ut est,.g. mucor, vel acor, item effusio in vino non autem de damnis aut periculis aliis, qlia non ex rei natura, sed extrinsecus catu aliquo fortuito, vel fatali damno seu vi magna accidunt hujus modi namque damna ad emptorem spectant, postquani depretio convenit,etia inpendente adhuc conditione, in venditione coalditionali. I. ros is venditione 2 L
Sed huic sententiae valde obstare uidetur . 33. un . vers. noles vendi δε- η - . Locati. 2 l. n. laclas, cum duab ιι legib. sequentibus. . e peric b commod ubi
di terte scriptum est, periculum pertinete ad venditorem, v. gr. si fundus fuerit publicatus prius Quam vacuus traderetur, tenditor tenetur casu hoc, ex empto. d. l. 33 similiter venditoris erit periculum lectorum, quos concidit AEdilis, cum in via publica positi essent, si neque traditi sint emptori, neque in mora velit emptor, qu minus traderentur. d. l. M.quodsi in pr .de peric. 2 com rei Pend. Respondendum est cum dicitur,periculum rei vendita casse petemptae ante traditionem, pertinere ad venditorem tamen alibi dicitur, idem este emptoris utrumque verum est, sed diverso tamen respecturi modo. Nam venditoris quidem est periculum eo respectu, ut pretium rei peremptae neque exigere possit ab emptore, iam exactiam atque acceptii in reddere cogatur repetenti. dict. I. undin. Hsi. Locat. Earg. t f. J de condici causa data, causa non secuta. Emptoris autem periculo res est,hante traditionem casu aliquo fortuito fuerit perempta, eatenus&hoc resumetu,quod non potest convenire venditorem ad praestandum id quod interest ipsius pluris, id est ultra pretium rei, rem habere licere aict. L 33. rei quod hacten Q. G- gestis Locat. Pretium, in litam, vel retinet, si nondum solvit en litori, vel reo
tit ac recuperat, si iam dedit Sed quod ultra precium sua fortὸ interest, rem a bere, id non consequitur Saepὰ autem fit,ut plurimum intersit emptoris, remi bere potius quam elus pretium: quod interesse, quia non potest emptor petere
venditore idcirco dicitur ad ipsum quoque spectare periculum rei peremni ante traditionem. Videatur Curacius tract.8 ad Asticanum. Dices Immd sitim amittit hoc casu emptor, non tantum id,quod interest, non conserati traieci . . Inst. de empl. 9vend.l. 8 de peric. ct comm re vend. 9 n. C eod ii
te Stricto, inquam, ure emptor etiam pretium peidit sed ex uitate id h vel recipit ac salvum habet, reperempta. Ita Cui acius & Gothos redus ςonciliant quos&Henricus oderit, sequi tu . V μ' ς iv bos textus Rursum quaeret quispiam, cur periculum agrorum seu praediorum mphi
distractorum partim pro praemio assignatorum militibus veterani des Iairecisi,alibi negatur irertiitere ad venditorem, qui nihilominus positis rei
129쪽
AD L. XXIII. D Rrc. Iu R. in praediorum illorum petere, ut respondit Paulus in L Lucius Titius. I . deerict Diacendum est, hoc ideo ibi fieri, quia traditio praediorum tam facta fuerat emptori, ut recte ibi observavit Cuja eius post Agone in . Si distractio illa de assignatio fuisset
facta ante traditionei', tum vero ad venditorem pertriauisset periculum, nec pretium illorum praediorum petere potui siet. Nunc autem,quia illi casus acciderunt post contractam emptionem, ut loquitur Pauhis in d. lni id est, post eam traditio-rre consummatam, periculiam dicimus elle emptoris ita ut cogatur re pretio carere. Ohannes tamen, antiquus lollator, ita conciliabat d. l. II. cum l.33.1 Locati ut diceret, ind. I. Ita fundum elle publicatum ex delicto culpa emptoris,
ideoque huius esse periculii in sed inci L 33 publicationem elle factam ex delicto
venditoris. Quam so itionem retulit Accuruus inci. Lita post alteram solutionem Azonis quae AZonis procul dubio est verior& melior, Dictum est de venditione quid in ea praestetur. Quia vero Permutatio cum venditione magnam habet uti ilitudinem rideb quae de venditione diximus, eadem etiam videntur, praestanda in Permutatione, arg. l. 2. Aris. I . de rerum permisi Diversum est in aestimato ita actione, in qua etiam casus fortuitus videtur praestandus l.i. g. in . de aestimaror.o. l. s. icut certo. g. forte. 3ss. com=nod.
De Actionibus empti tenditi, Meastinibus remediis videri possim sacses Oideia loripit, Sc Giphiari ius in distulat.de hi sitionibus Ingol aut habita, quam supra quoque non semel laudavi aditaque potest Donellus tu Comment. uris civiLNos hic in explicatione illarum immorari nimis longum S quodammodo alienum foret. Illi id summatim admonendum est Ex contractu Emptionis venditionis duas praecipuas oriri actione : unam venditi, sive ex vendit alteram impii, sive exempto quarum illa datur venditori adversus emptorem, ad consisquendum praestandumque inprimis rei pretium venditae, ad usuras ex mora, ct si quos sumptus in rem venditam fecerit ante traditionem, ut eos recuperet: denique ad implendum praestandum id, de quo inter contrahentes convenit, vel quod fert natura hujus contractus. Alier datur emptori contra venditorem, inprimis ad rem tradendam, sive ut liceat emptori rem habere, sive vacuam ejus
possessionem. Qiuod si evicta fuerit, ad praestandam autoritatem unde sepe in Iu re pro venditore autor usurpatur. . re Cod. t. de frict ct alibi. Venit etiam in hane actionem id, quod interest emptoris rem habere, item id, quod in conventionem est deductum. 'traque autem harum actionum est in persona utpote ex conistractu de est bona fidei, directa sve princi polis, Hattar tam heredibus,
tum contra heredes Plenior horum omnium explicatio ex dictis Interpretibus petatur. Videatur etiam I. Ii .ex empto. l. Iulianus. ID .ex vendito. st . de Aia.
130쪽
DIgnus quoque est ex eorum numero Contractuum,qui fiunt ad utriusq; utili- tatem, ut mox intelligetur. Quocirca recte d. ordine fecit Vlpianus, cum venditor statim subjecit pignori acceptum, docens, quid in eo sit praestandum. Quod priusquam cognoscamus, initi pauca sunt praemittenda, irati. o quidem devocabulo tum de distrientia pigia oris hypothecae deni lue quotuplexiit pignus. Ad vocabulum quod attinet ab hujus enim interpretatione ordiendum EDse Vlpianus quoque nos monet, suori praecepto&exemplo in L I. d. de reb credit. fieri peid pignus a pugno appellatum est, si Cajo credimus in La;8. plebs est. g. r. pignussi des. S. quia scit res, quae pignori datur, manu traditur, pignus proprie est rei mobilis. Dia Giphanius in Traelatu de pignorib. derivabat prgnus ab antiquo verbo pigneo, quod ait significaste necto vel firm p; cujus reisues penes autorem sit. Ego id nusquam legi. Duae autem sunt hujus verbi notiones, Nam interdum usurpatur pignus de ipsa re, quae creditori datur securitatis causa. Si edicitur passim debitor dare pignus, ct creditor accipere pignus item vendere vel distrahere pignus. .f. in quib- ο . re contrab. oblig. in verb. qui pignus accepit. o l. 8. 7 necessarias j. si annulo in Verb acceperm pignu .F. epCnorat, aci sic in I. c. . f. in Verb qui dederit pignus. .item Serviana ν Unam pignoris. U.de sition. t. t.j ct C. de diser. pignorum .is plurium aliis in locis. Alia pignus usurpatur de contractu, qui re fit, tui . in.Ins quib.mo . re contrah. l. I. creditor .de oblito act.l.solutum. g. 1s quasi daturiu, in verb- obvam pigημ έρ'tract- Τ. de pignerat act L .su .in verbjecte pigntu a muliere contra: . de pignori , Atque ita etiam in h. l. nostra verbum
pignotis accipiendum est, ut appat et satis ex principio legis. Seeundo diluenter discernendum ei pignus ab hypotheca Neque enim frustra hae duo separantur in ipsa inscriptione rit de pignorib. 'pothecis tam in C. quam in D. ut etiam in aliquot seqq, titulis. Papiniano in L 1a dedi ho in νιγb. qui pignora vel pol eca s cepit Etsi enim, ut Martianus ait, interni gnus hypothecam tantum nominis sinus differt, i.s .ml 'ρι theca 3 1 si dies nempe quia alterum sit Latinum, alterum Graecae originis, sed usu amen sui uri
Latinum, ut sint multa alia ex Graecia in Latium traducta nomina, denuibus 1libi
ex professo tractatur.' tamen hoc Imperator recte restringit S limitati sonem nypothecaret satis ex inscriptione
aliud autem est formula hypothecari , quam actio hypothecaria u