장음표시 사용
311쪽
raIdna Exposis. Iur. Pontis. Par. 1. lib. I. sece. 46. Pag.
g. XIX. Major para Restimatur, respectu h&hito ad omnes illos, qui electioni intersunt; et ideo si eorum collogium constet eπ. gr. canonicis quindecim, nemo rite electus habetur, nisi octo suffragia obtinuerit I) . Si desit justna hic numerus suffragiorum, nihil agitur, sed electio consequenti die iteranda est, reo tamdiu repetunda, donec quis a majori parte eligatur. Absoluta, et patefacta plectione, conficitur decretum, quod subscribunt eligentes sa), quibus tunc omnia variandi potestas adimitur 3). 1) Cap. 48. da Elesce.
M Cap. 24., et 58. d. Elsci. g. XX. Alter modus eligendi est per compromissum quando fi capitulo, nemine dissentiente, iani, vel pluribus, etiam extra gremium capituli existentibus clericis , , electio committitur et . Potestas compromissariis data, re non integr&, revocari nequit, et cum ii, servatis compromissi Iegihus, idoneum elegerunt, in eum consentiro Omnes debent, eumque habere Episcopa loco 3 . 1) p. 42. de Elace. 2ὶ Cap. 5o. , et 55. cis Elece. 5) Cap. 8. 5O. et 52. eod. . g. XXI. Denique per quasi inspirationem electio absolvitiar , cum electores omnes quasi divino spiritu assiati in eum repente seruntur, de quo antea vix cogitaverant. g. XXII. Electio rite absoluta electo mox offerenda est, ejusque conSenaus Petendus, quem
312쪽
goa intra mens m, ne cadat jure suo, debet emiti re I) , et praeterea intra menses tres a Superiore petenda est confirmatio sa) . Sed Episcopi, et ceteri, qui a Summo Pontifico confirmandi sunt, intra mensem iter arripere debent ad Sedem Apostolicam , et ab ea petere confirmationem vel per se ipsos, vel per idoneum procuratorem, sumpto tempore ad itineris longinquitatem necessario O . 9 Cas. 6. des Elece. in 6.
2) Cie. cap. 6. de Elece . in 6. 59 Cap. 16. de Nece. in 6., Clem. 2. I. ula. Eod. g. XXIII. Ideo vero desideratur confirmatio, ut in electionis rationem, in mores, atque in merita electi hedulo inquiratur I). Nam per eam iscopus consequitur jurisdictionis potestatem a),
quam si exerceat ante confirmationem, jus amit
tit ex electione quaesitum δ) .
23 Cap. 15. ροOd. tit. f59 Cap. 17. eod. Cap. s. eod. in st Vide etiam Constit. Romani Pontisicis 6. Julii II. eom. I. piar. 3. Pag. 165. Betillarii ade. ed. Boman. , qua, confirmatis superioribus ea de re constitutionibus, cauturn est, ut qui Episcopulum adepti sunt in Curia Romana litoras Apostolicas intra annum impetrare debeant, utque ut anto eas impetratus Ecclesiae administratio
g. XXIV. Olim confirmatio a Metropolita
fiebat, et cum eam , ut plurimum , StatIm exciperet consecratio, ViX ah altera distinguebatur, adeout Episcopus utramque simul potestatem et jurisdictionis, et ordinis acquirere videretur. Verum confirmatio, et consecratio duo gem per distincta suerunt, ac semper firmuin, immotumque
fuit, per illam jurisdictionis, per hanc vero ordi-
313쪽
nis conferri potestatem. Nunc primum Episcopi ab aliis electi, aut nominati a Sumino Pontifica
Confirmantur, postea eorum consecratio perficitur, Uti demonstratum supra est. Cum extra Curiam Romanam electi mores, et reterct scitu necessaria ex Penduntur processus conficitur vel a Nuntio
Apostolico, vel ab Ordinario, vel si hic desit, a vicinioribus ordinariis si), et inde ad Urbem
transmittitur, ubi, cunctis diligentissimo perponsis, in consiουtorio refertur ad Summum rintificem, quae praeconi tio dicitur, deinde in altero Consistorio Judicium sertur, quae dicitur propositio , quum statim sequitur decretum , quod , consultis Cardinalibus, a Summo Pontifice emittitur sa).
coram Summo Pontifice a Cardinalibus, Praelatis , utquo aliis Sacrae Theologiae, et Iuris Canonici peritis viris diligenti, atque improViso exnmine probantur , eorumque processus in Urbo conficitur, antequam Episcopatum obtineant 3) .
13 Cono. Trident. Sess. 22. Cap. Reseim. Et nss. 24. cap. iis Γεform. , ubi accuratius rei totius conficiendae methodus, et ratio deelaratur. 2ὶ Vid. cie. Constit. onus Apostolicas Gregorii XIV., et instructio noua oditam ann. 3627. ab Urbano VIII., quae est in Bullario tom. 6. par. I. pag. 75. Const. 2O4., ubi etiam traditur ratio, quam servaro oportet, cum Regulares Episcopatum consequuntur, et ostenditur, quae tenenda sit methodus cum extra urbem, quae item, cum in urbe processus conficitur . 3) Vido Fagnanum in cap. Nisi cum pridem nu.65 da Renunciat.
314쪽
XXV. QOid postulatio sit 8 XXVII ΙΑ qno cum ea conis XXVI. In quo differat ab voniat.
Cum aliquis eligendus est, qui canonico impedimento laborat, ita ut ejus electio rata firma haberi non possit, rogare oportet eum, cui jus est dandae veniae , ut vitium illud , et impedimentum removeat. Quod fit per postulationem , quae est petitio a collegio Electorum apud majorem Potestatem iacta ejus, qui ob aliquod canonicum impedimentum eligi non potest; ea Vero respicere debet dumtaxat illos , quorum tolli impedimentum solet, et potest, ceteri inutiliter postulantur i , i) Cap. I. de Postralat.
. XXVI. Diffori ab electione postulatio , quod haec gratiae innititur, illa jori; hac Superiori offertur, qui idouens non est, ut ab eo vitium , et impedimentum avertat, illa qui est idoneus, ut electus confirmetur; in olectione, quaerite facta est, electores consilium maturo uon sunt, possunt 1 . in postulatione, antequam ea Superiori offeratur u), electus consentirct in suam electionem potest, postulatus non potest, nisi subeondition , si eadem rata habeatur; denique election majori suffragiorum parte perficitur, Postulatio,
ut probetur duas saltem eorum partes desiderat 3,
315쪽
I XXVII. In ceteris sadem est electionis, et postulationis ratio, et qui eligendi, ii etiam Postulandi jus habent. Praesint tamen electio P atulationi, et ideo si pars capituli aliquem elegerit, pars vero Postulaverit, tum Postulatio electioni praesertur, cum postulantium numerua du-PIla m or est numero eligentium I . Postulatio autem, ut electio examinanda est, et post lantea adire debent Superiorem, qui jus naistiet confirmandae electionis. Sed hodie generatim omnes, quibus vel aetas, vel alius Episcopatus,voI quidvis aliud impedimento est, quominus etiagi possint, a Sede Apostolica venirem, sivo, uePragmatici vocant, indultum eligibilitatis impe
316쪽
XXVIII. Oi id sit collatio' Summorum Pontiscum. XXIX. Episoopias collator XXXV. ad XXXVII. Reseris
Iator beneficiorum om- vationum discrimen. nium . . . . , XLI. et XLII. Annatae, XX XL Apostolicae resor- et earum ΔΘquitas. vationes. ' XLIII. et XLIV. Cardi. XXXII. Reservationes cla-nales, et L gati a Iausa. in corpore iuris . ' fere, quae beneficia oo XXXIII. Resse ationes Εκ- ferant p- tr Vagunti ram. , . ,XLV. et XLVI. COIIa-XXXIV. Reservationes tio quomodo axpedia comprehensae Bullis tur '
Collatio est modus alius, quo Ecclesiasticoa M gistratus, et beneficia adipiscimur. Definitur benefiicii vacantis ab habsente potestatem libere fa- Ctta concessio . Summo jure collatio dupliciter dinsert ab electione. Primum, quod plectio locum habet in beneficiis, quae vacua viduam faciunt Ecclesiam, uti Episcopatus , Abbatiae, collatio in ceteris; deinde quod electio fit a pluribus, uti
sunt collegia Canonicorum, collatio ab uno solum Tertissim absolvitur . Sed mori hos hominum et Consuetudine factum est, ut quibusdam in locis Dignitates etiam capitulorum electione tribuantur, Rique interdum electio dicatur ea honeficii Conzessio, quae ab uno conficitur.
I. XXIX. Collator rit omnium beneficiorum
317쪽
anae diostoegeos Episcopus ; sed lex aliqua , saepe
impedimento est, quominus ipse certa beneficia conferre possit. Atque huc spectant Apostolicae reservationes , per quas certorum beneficiorum collatio pertinet ad Summum Pontificem , huc leges, eonsuetudines, fundationes, per quas certa beneficia vel Ab Episcopo cum Capituli consensu, vel conjunctim cum eo, vel altern Atim, vel a solo Capitulo conseruntur. Quas fundationes, consuetudines, leges, quae in unaquaque Ecclesia vigent, tenere, ac servare diligenter decet . g. XXX. Sed summus etiam Pontifex, cuius potestas sertur in omnes dioeceges, omnium beneficia conferre potest; et ideo sibi merito quorumdam collationes reservavit I) . Eo jure certe uaus est S. Gregorius M. a , quem suspicari non licebjus alienum invadere, et rem non suam urripere
voluisse . Saeonio praesertim XII. jus hoc explica-hatur per triplex genus literarum 3), qu Re conse-rondi ratio cum minus commoda videretur. satius visum est literis consignare certas beneficiorum regervationes, ut omnes intelligerent, quorum collatio ad Summum Pontificem, quorum ad Episcopos, retque ad ceteros pertineret. 13 Papa jurs poeule, inquit Petrus Allia oonsis da
Eccles Conc. gener Rom. Ponti s auctor. Par. 2. cap. I. unde ulterius tom. 2. ore. Gcti sonii PM. 945. edie. Ameusrpias I7C6. oruinationes majorum , et electivaarum dignitatum , ao collationss aliorum bene ficiorum sibi, et Apostolicas sedi ressctrvare, quia haec antiquissimo jure sibi compstobant. Haec etiam non solum Iurs uniet si sali administrationis Papiat spolias runt Com. Pst Erct, sed etiam ex spes tali Causa rations matcti iactsυbjectas: utpotes quia inferior s in suis electionibus , et ordinarii collatoress in beninicior tim collationibus abutEbantur, et Per potentiam lai Ism saeps jurs suo noti Lbere uti psrmittebantur , seu cilia aliqua meciali ratione. . . . Ex quo subinfertur, quod cum Sedra 'oseoli
318쪽
Ica in praemissis praescripsar e supposito quod Stimo mi Pontifices in hoc abusa fuerint, usi excesssrint , non propρsr hoc ase ab eis hujusmodi jus pollendum , sed
rebustis petiendus , et excessus restringendi sunt . Confer Paululium Iurisp. sac. tom. 2. lib. 6. eraCt. 1Ο. Cv. 4., et Thomassinum me. , et nov. ECClcts. disciplin. Par. 2. LB. 1. cap. 45. , Et SEq.
2ὶ Vide S. Gregorium M. Ep. 8. 79. 8o. Iib. I. cor. 495. 563. , D. 1 ff. 24. ,ee 57. lib. 2. col. 577. 587.,
de colligi possit, S. Gregorium primum fuisse, quiso iure uti coeperit. Quinimo cum ipso antiquarum
regularum studiosissimus esset, certe dicendum m
Tito est, eum nihil novi induxisse, sed illud tantum egisse, quod ab aliis Pontificibus superiori aetato
actum fuerat. Revera ante Gregorium M. In noeentius I. anno circiter 413. ab Episcopo Naissitano reo stitui iussit Presbyteros a Bonoso, antequam dum nu-τentur, ordinatos, qui Naissi fanae dioecoseos Ecclesias administrabant Ep. 16. apud Coustantium cor. 82 I. seq. Coelestinus an. 45o. aperto Sedis ApostoIicae rauctoritiatem sanxisse scribit, ut clerici do dignitatocleiecti locum suum recuperare deberent. D. 14. ad Cier. et Popul. Constantinopol. uti m. I. col. 1146. ibid.
Leo n. an. 454. Anatolio Constantinopolitano Antistiti iussit, ut Aetium de Arentataeonatu eius Eoolesiactdejectum restitueret, ei icoretque Andream, qui eius
1278. OPP. tom. 1. edie. Ballerin. Venet. 1755. Simpliacius anno eirciter 475. Gaudentium Λu finiensem Epi. scopum ob illicitas ordinationes, munero saceTdota. Ii, et magna ecclesiasticorum rodituum parte mulctavi L D. 5. ad. florent. Apud Lah um tom. s. C-MI. col. 96. edit. Vanet. Noque multo post Gelasius I. do reditibus Ecclesiarum universo gonstituit, Poe namuue indixit in Episcopos, qui secus facerent Ep.
319쪽
4us. Mitto celera generis eiusdem, ex quibus mani
festum .st , semper Romanos Pontifices ecclosiasti corum honorum arbitrium, et potestatem haho isse.
2) Dabantur primum literae monteoriae , quibus nisi pareret Episcopus, adhibehan r PraecePloras, etsi nequo iis mos gereretur, mittebant Dr executoriae, et simul eum iis Exeoutors ouius erat curare, ut pontificia mandaeta exitum consequerentur. EaTum
mendio est in decretalibus, praeser im In nocenti i III. , et Honorii III. cap. Io. 57. 58., et 4O. ds Rescripe. Non inde tamen confici potest, Praeceptorias, atquo exscutorias literas primum ah his Pontificibus datas fuisse, quasi superio ros Ponti fieos rem omnem Egerint hortatu solum, uo precibus, quae deinceps in mandata conversae fuerint. Nam anto hos Pontifices non Preces, sed m- eum, hoc est praeoptorias literas adhibuerant Hadrianus IV. D. x1. ad Theobal. Disc. Paris. , D. 14. ad Canon. S. Crucis Aurasian. , Ep. 16. ad GodUiid Ep. Atrab. COI. 25. , et SEq. eom. 13. concia. collect. Lab he sdie. Verare., ot Alexander III. in cap. Si quando de Rescrip. ; atque eius qui dem ea in re Potestatem non solum' nomo in discrimen Tevocavit, sed etiam Rex ipse, atquc Episcopi
agnoverunt. Nam Ep. 167. ad Decanum, et cultui. Parisien. Col. 224. Die. eom. II. concit. Nepoti MoI-
densis Episcopi Beneficium , aut Dignitatem contulit Precibus, ut ipse loquitur, Garissimi in Christo flii illuseris Frianeorum Betis, Regina quoque, M a
liarum magnarum personarum precibus inductus . Quid
opus verbis est ' Quanta, at quam late Palens antiquissimis temporibus potestas fuerit summorum Pontificum in administratione, cura, ot distributione redituum Ecclesiarum, ostendit S. Gregorius M. non solum litoris, quarum supra facta mentio est, sed etiam Ep. 12. lib. 6. col. 757. ibidem, qua iussit, ut Visitatori , quem ipse miserat ad Ecclosiam Agri.
gontinuat, quarta pars redituum eiusdem Ecclesia unoquoque anno tribueretur, itemque Caesarius Arelat Bnsis Ep. ad Θmmacum P. eo, m. s. comeli. Colle .Labbai ori. 424. . d. MO M. D. 17. PM. 8s. Par. 2.edit. Roma 1765. , aliique complures. Non in omnibus quidom Pontifiolis literis eadem est verborum formula ν sed omnest tismon eodeo redeunt, ut quη1- quid
320쪽
ri id iis litteris eomprehensum est, Exitum haber ebeat. Orto schismate inter Urbanum VI. Et Psendo Papam Clement in VII. ius rogor vationum in discrimen revocari coepit; verum ipse Ludovio DA Bavaros in stio, oui favebat Pseudo-Papa potestatem agnovit reservandi sibi Oollationem bene fioiorum ;tibicumques Ludovicus dominium habesbat temporalium, aut pravalebat adimis, Antapapa in militualibus pra-sid bat, dignitates , ac benincta confestebat, uti nar-xat Cornelius Zanisti et in Chronio. apud Martentu inriter. Scrotor. tom. 5. Pag. 187. Ex quo facile intol- Iigitur, quomodo catholici reservationes, quae a FG ro Pontifice fiobant, accipero debuerint. Revera eas uelles, et salubres appellant antiqui Soriptores, qui ea aetate floruerunt, quoniam Per eas effectum est, ut averterentur mula, et vitia, quae in collationes beneficiorum ut quo in Episcoporum electiones irro- Psecant. Conser Bernardum Guidonis in Vie Dan. XXII. apud Balvetium me. Papar. Avsnion. eom. I. Col. 157. Petriam de Heronfals ibid. col. 182., Auctorem Ano
nymum , qui suppar fuit Joanni XXII. in Cod. Vari-
cauo num. 4869. Pag. 9., et confer etiam acta Clori Gallicani tom. 12. pag. 15. edie. Paris. 174O. Dbi in ter ceteras, hanc etiam Tationem proposuit Henricus III. Galliarum Rex, cum quidam essent, qui anti uam electionum rationem redintegrari cupiebant. ed et aliae, eaeque iustissimae fuerunt reservationum inducendarum nausae, ut scilicet BGmani Pontifices oloricos bene de Ecclesia meritos remunerandi, tum
Principibus pro aliquo rogantibus gratifioandi, eos que in Ecclesigni propensiores reddendi copiam haberent, atque etiam ut beneficiorum collatione fisemior osset Romanae Ecclesiae communici cum ceteris Ecclesiis, atque ita unitas Religionis, et mutua EO viratio, atque concordia ecclesiastio ae disciplinaeo servaretur . Consule Thomassinum Vat. Et nov. ac Cles. discipi. Par. 2. lib. 1. Cap. Et SEq. , Di Cl. Zaccariam in Anti-Febronio par. 2. lib. s. Cv. 5. num.
8., et seq. eom. i. , ubi de his reservationibus diligenter, atque erudite disputatur . Actum est de Pomtificiis reservationibus in Concilio Constantiensi, atque hoo ulterum erat caput, quod a futuro Ponti Dce emolidari debebat, ut Patei ex nos. M. Col. 7z6.