장음표시 사용
281쪽
atiaeSt. 8. cap. I. de Sacramene. Ordinat. in commvn.
29 Vide S. Thomam in Suntem quaest. 35. are.
I) Vido Thomassinum riter. ac nov.ECCles. discol. Prar. I. lib. 2. cap. 55. 4) Concilium Tridentinum Ssss. 23. cap. 11. iactReformae. satis perspicue declaravit, etiam in minoribus ordinibus interstitia esse florvanda, cum Eos conserri iussit per temporum interstitia; verum nul- Inm certum eorum tempus definivit, renaque tota tu
Episcopi arbitrio permisit. 5) Cono ilium Tridontinum Sess. 23. cap. II. 15. I 4. des Besso imae. Haud tamen Episcopo licet plures
uno die majoros ordines conforro. Ceterum hic interstitiorum annus, qui inter unum, atque alterum majorem ordino in debet intercedere, est annus eo-clesiastieus, ideoquε ordinatus Diaconus in quatuor temporibus Quadragesimae recte ordinatur Sacerdos in quatuor tempori has Quadrugesimao anni conso qu sitis, licet Pascha celerius advenerit, uti Secun dum sententiam Sao. Congregationis Concilii monet
Fugnanus in GaP. Literas niam. 2. ds Te or . Ordinat. se in caP. Ad nostram num. 18. vars. et confirmatur de Regular.
g. IX. No autem clericus, cum dodecore sui ordinis, aut Atipem quaerere, aut sordidum aliquod munus exercere cogatur, nemo sacris est
initiandus ordinibus, exceptis Begularibus si), nisi henoficium sa) habeat, aut PerisIonem, aut Patrimonium 3 , quod suppeditet ad cultum, et nil' victum , quodque nullis subjici oneribus, neque alienari potest, nisi clericus aliuia de habeat, quod suppetat ad decentem ejus tuitionem ). Qui ste-eepto Episcopo salsum obtulit, aut simulatum patrimonium , suspenditur a susceptis ordinibus , dό- nec illud integrum , at ino legitimum obtineret θ); et Episcopus , qui scienε prudens clericum . sine heneficio, aut patri mouio ordinavit, cogitur ei praesta Dissilirso by Corale
282쪽
stare necess&ria ad vitam honeste transigendam , donec aptum, atque conveniens beneficium conse
1) Regulares paupertatis titulo ordinari compertum est, Verum eos, qui professionem non is miserunt, vel extro, aut dimitti o claustro possunt, titulo hoo Paupertatis ordinari vetuit S. Pius V. in Const. Romanus Pontifo 1 2. tom. 4. pare. 5. Pag. 46. 2) Nullum αbsolues ordinari, inquit Concilium Chalcedonense can. 6. apud Labbenna tom. 4. col. 168θ.
edie. Venet. nec Presbictrum, nec Diaconum, nec Om nino Gliquem eorum , qui stine in ordiras .eecisSiastico, nisi specialitεr in Ecclesia civitatis, vel Pagi, vel mar rio, vel monasterio is, qui ordinatur , ussignetur . EOS autem , qtii absolvis ordinantur , decrevit S. Θ nodus irritam, ac invalidam habes ri Husmodi ma riuum impositionem, et nusquam exercyrs, ac opertari
Ps33e ad ejus , qui ordinavit, injuriam. Eadem habet Concilium Francosordiense Can. 28. col. Icis. UOd. Io co. Aliquem absolute ordinare idem erat atque or diuars Sitis titido, hoc est nulla designata Molesi , oui Perpetuo addictus esse, ac sorviro de heret. Nam titulus eamdem atque Ecolesia signifieationem habu hat. Baronius ad ann. II 2. num. s. eom. 2. Pag. 68- edit. Luca ann. 1758. huius nominis rationem usservbvius modi. Quemadmodum , inquit, Fiscus imposito titulo, hoc est velis quibusdam, in quihus 1 DPQ Taboris Imago, aut nomen inscripta , inscriptum quo erat rem sibi addicebat, ita Christiani crucis imR'gine, aut Christi nomino Eoolesiae inscripto locum aliquem divino cultui addi ot m significabant . Sed credibile non est, Christianos ea tempestate, Quo ethnici imperio potiebantur, signa illa in guis Lo
olesiis anto omnium oculos ponere voluisse ,' nisi iUr te dicamus, haec signa tantum Christianis nota tuis' se . Rectius Mahillonius Commene. in ordin. Roman. σαρ. b., et Bertius Histor. Eccless. II. sac. tom. 2. α β sere. 1. num. I. pag. 4 . Edit. Bassiani 1769. Titul εfuisse observant loca Doo consecrata, quae sacerdo
283쪽
et Numer. cap 53. v. 52., Tituli appellantur. Parica haeo de Titulis dicenda putavi I nunc ad rem redeo. Omnes igitur in ordinatione eertae adscribebuntur Ecologiae, quam deserere non poterant, nisi ab Episcopo dimissi fuissent, quo spectabant veteres Aeeta dimossoriae . Quare cleri os, qui sino Episcopi venia
a suis Ecclesiis discesserant, ad ens redire Cogrint, et poenis etiam coercent S. Loo N. FF. I. cap. s.col. 50 . tom. I. rip., ed Ballerin. Venερ. 1758. S. Gregorius N. lib. 9. Ep. 65. col. 981. eom. 2. ed. Maurin. Paris. 17c5. , Concilium Arela ense can. 21 col. I 455 tom. I. ct Francofordiense Can. 27. Husd. Collece. Lahbsi. Quod idem sancitum est Novel. 5. cap. 2. et in Capitulari hias Begum Francornui apud Balutitim tom. 1. Captetit. I. an. 789., Cv. 24. col. 265. Copit. an. 794. cap.
26. col. 103. Capitul. I . incerti ann. Cap. II. COl. 35 L. Capitul. Caroli M. lib. I. cap. I. col. 475. edie. Venet. an.
1772. Ordinatorum titulos populo nunciabat Archidiaconus ea formula, quam deseri hunt Nomani Coris rectores in Can. 1. dist. 7o. Ab Ecclesiae titulo non Procul aberat titulus Nonasterii, Quidam enim orisclinabantur, ut sacra conficerent in sacellis Nonasteri Tum, et hi quidem his sacellis erant addicti, ut caeteri olerici Ecclesiis suis. Non desunt tarnen exempla quo rumdam , quorum insignis pietas, atque do trina , pro Pter quam Ecclesiae universae utiles videbantur; tib Episcopis impetrare potuit, ut in ordinatione nulli cer- tuo Ecclesia o adscriberentur . Ita Paulinus υ.6Pq. 7. edit. δει On. 1756.de ordinatione, qna insignitus est a Lampio Barcinonensi, habet haec:Ea conditione in Bar-
Cinonensi Ecclesia consecrari adductus stim,ut ipsi Ecclesiae non alligarer in Sacs1dotium eantiam Domini, non
Etiam in locum Eccle,ias dεd catus. Eademque lego Hieronymus a Paulino Episcopo Antiocheno ordina tus est. Erant tamen haec exempla praeter commu nem consuetudinem a qua se recte discedere Episcopi putabant posse, ut morem gererent illis, quos Ecclesiae universae utiles foro prospiciebant. Verum ea disciplina, per quam nemo ordinabatur, nisi cer te ni scriberetur Ecclesiae, citi perpetuo addictus es e deberet , ggneratini obtinuit , eaque vigebat S adhuc
284쪽
adhuc saeculo XI., uti patet ex Concilio: Placentino
apud Gratianum Can. 2. dist. 7 ., et Clara montan Cari. 15. apud Labhotina tom. 12. col. 85i. Eodem au
tem redibat Ecclesia o , a o Bono ficii titulus; nam qui cor tuo adscribebatur Ecolosiae, ei de ipsius Εο-olosiae reditibus alimenta praestabunturs qua B Prae stationes beneficii loco orant. Nunc, ut rect uni madvertit Benedictus XIV. ds Θnod. dioeces. lib. 11.
v. a. mran. 8. st seq. cum instituta sint beneficia simplicia, quorum Rectores residontiae onere non Ο
stringuntiar, cum item patrimonia ordinationis litulum Praebeant, non ea potest retineri generatim Chalcedonensis Connilii lex, ut sollicet nullius ordinatio habeatur, nisi manci potur certae alicuius Ecclesia B ministerio, quod ipso deserere nusquum Possit. Verum nunc etiam eo iuro utimur , ut omnes elerici in ordinatione certae Eoolesine adscribantur, quod quidem ius est constitutum a Concilio Tridentino Sess. 25. cap. 16. de Resorin. ab innocentio XIII. Constit. Apostolici ministerii 54. g. I. Bullar. Roman .ult.
AtqDe haec adscriptio non ea quidem omnia efficit, quae a Concilio Chalcedonensi, vetustisque canonibus sano Ita erant, sed tamen clericus sorvira debet Ecclesiae, cui in ordinatione adscriptus est, Pra B sertim si ea Parochialis sit. Nam clericus susceptos ordines in ea dehet exercere, tum suam Paroohooperam Praebere, cum pueros rem christianam docet, cum sacris in Ecclesia muneribus fungitur, cum ad aegrotos desert sanctissimum Eucharistiao saoramentum . Omnis clericus, qui non haec sese prae stitisse demonstraverit, non est ad superiores ordines traducendus.
θ) Patrimonii titulo occasionem dedisso videtur Alexander III. Cap. 4. do Praeben ., eum Episcopum
qui clericum sine beneficio ordinaverat, liberata poena eidem suppeditandi necessaria , doneo ecclesiasti. cum beneficium obtinuerit, quo sese alere hone8se possit; nisi foris ealis qui ordinatur , extiterie , qui de oua , vel palsrna hereditate subsidium vitae possit hinbere. Si recto Alexandri mentem inspiciamus, non
hic prosecto ipso Patrimonii titulum instituit, sed
285쪽
eantnm proponit casum . quo Episcopus ab ea poena Iiberetur. Vor imitamen Canon istae hoc freti decreto Alexandri indiscriminatim ordinari putarunt cleri- eos, vel beneficii, vel patrimonii titulo, sed Conoi- Iium Trident. Sess. 21. cap. 2. ds Reform. statuit: μquis Disricus sa culatis ad SacroS ordinEs Pi Omovctatur , nisi pilus legitime constet, eum benincium ecclesiasticum , quod sibi aes victum honesto stinctae , ptici es Possiderct.... Patrimonium vero, vel pension m obtinesntes Ordinari posthac non 'sint, nisi illos, quos Episcopus judicaverit asSumendos P O risCE Sitat , vel conrnwditate Ecclssiarum suarum . QuibuS ex verbis mainnifestum est, recto definitum a Sac. Congregations Conoilii apud Fagnanum in Cap. 4. de Prasbesn. num. 24. ex sententia Synodi Tridentinae beneficii titulum legitimum, utque ordinarium esse, titulum vero patrimonii, ac pensioni θ extraordinarium, uo veluti ex dispensations admitti, cum nimirum Episcopus pro Eoclesiae utilitate, aut necessitate aliquem ordinandum esse iudicaverit. 4) Synodus Tridentina loc. cie. tantum in maioribus ordinibus situlum postulat beneficii, pensionis, aut patrimonii; sed in locis compluribus, si vo lege,
quam multi cum Glossa repetunt ex caP. 2. de Praeben. , ubi ea in re nullum inter majores, minores quo 'ordines diserimen constituitur, sive consuetudine re CePtum est, ut etiam in minoribus ordinibus titulus Tequiratur. Confer Girat dum Z vosit. jur. Pontifc. pari. I. lib. 5. tit. 5. Seotion I . tit. 1. P. 25o.s5ὶ Cit. Constit. Romanus Pone ea. S. Pii V. 6) Cap. Cum secundum cis Praebctu. Hac autem poena , Per quam Episcopus clerico sine titulo ordi. nato utimenta praestare cogitur, eum tantum libois rari, si ipso Clericus obtineat beneficium, non item si Ox bonis patrimonialibus obtineat, unde vi vero honeste possit secundum ius novissimum Conc. Tri-dontini, ostendit Rigant. ad Regul. 24. l . s. num. 192.
g. X. Utque ordo clericalis turpitudine omni
careat , et Idoneta scientia sit praeditus, nec se est
inquIrere in vitam, mores, scientiam singulorum I),
286쪽
antequam ordines suscipiant, quoia examen qu suhterfugerit, prohibebitur obire munus ordinum susceptorum, si Ordinandis se clam in seruorit, ut
Episcopum deciperet sa). Quin etiam si quis sa
rris se miscuerit ossiciis, cum non esset ordinibus initiatus, spem ordinum smittet in poste runa, at
que ab Ecclesia abjicietur 3).
13 Vetus est in Ecclesia lex, ut nomo ordinoistor, nisi primum Episcopi iudiolo probatos Reeit
Can. 2. I. s. dist. 24 ., quae lex consentanea est. Prae. opto Apostoli I. ad Timoth. V. 22. Manus cito nemi ni imposueris , eamque commendant SS. Patres, praeis serrim S. Jo. Chrysostomus Homil. 16. in a. rad Timoth. tom. 11. Pag. 6 2. Edie. Paris. ann. 1734., S. Leo M. Ep. 12. cop 2. Col. 659. t. 1. edie. Baltsi in. ,
S. Gregorius M. lib. b. u. 49. , et t. 4. D. 26. Col. 66 ., 7 3. e. 2. odit. Paris. 17O5. Atque huc spectat Decretalium titulos ds scrutinio in Oi dins faciando, n quem videndus Cironius in Palaeiti. Consultissis mam hanc legem probavit Synodus Tridentina Sass. 25. cap. 7. da Η Orm. , cum. Statuit, ut Episcopus oris dinationes factis rus sibi etiam ascitis peritis viris om
mores , doctrinam , et fidem di&gμnter inuestiget , se examin e . Plura simul eadem Synodus dooreta edidit de solentia, qua clericos pro singulis ordini hos praeditos esse oportet d. Marion. 25. cap. 4. 11. 13. 14. At que ut ordinandorum vita omnibus osset exploruta , vetus Ecclesia eorum nomina coram olero, et POPulo nunciare consuevit, uti putet ex Concilio Chalo donensi apud Gratianum Can. 1. dise. 7O. , ubi habetur ordinationis publicatas vocabulum , ex S. Cypriano Ep. 53. Pag. 47. edie. Paris. 1666. , aliisquis apud Hallier. cis Sacr. elem. lib. I. cap. 2. art. 2., Bi Em. Gonetalea ad tit. da Sc utin. in oldin. facisn. Synodusu identina Ssss. 25. cap. 5. ds B orm. statuit, ut
aa mrnores ordines pi Omovendi bonum a Parocho, et mm istro scholae , in qua aducamur , testimonium ha. Besane. Hi vero, qui ad lingulos majores amne assu mandi , Per monsem ante Ordinatio m Episcopiam ada
287쪽
aene, qui Parocho, aut arreri, cui nivis expedire M. uebitur , fommittae, ut nom nibus, ac desides io sortim,stii volunt promovera, pub'ice in EccIssia pi opositis ,rict ipsorum ordinandorum natalibus, aestate moribus, cte vita a fides dignis diligenter inquirat, et litteras esseimoniadss Osam inquisitionem factam Continesneesaia ipsum Episcopum yua rimum transmittat.
2ὶ Cap. ultim de Eo qui furtiv. ordin. suscep. Potest tamen Episcopus suspensionis Poena solvere furtivo ordinatum, nisi ministraverit, uti stat nitClomons VIII. Const. Romanum Pontif-m , abroga-- oonstituιione Sixti V., ouius paulo ante facta me lio egi. 5) Cap. 1. de Ger, non Ordin. Ministr.
g. XI. Ordinum ubique conserendorum potestas nning est Romani Pontificis sa) , Episcopi in
dioecesi sua. Aliena dioeceseos hominem ordiri Nare quia nequit, nisi ab ejus Episcopo veniam neceperit literis, quaa appellant dimissoriales. Dabantur olim hae litorae , ut clericus dimitte Tetur ab Ecclesia, cui erat addictus, atque ut altΘri Ecclesiae adscribi posset 2); nunc dantur Di ordinetur ah Epiactim non suo, sed is inmen, ut antea , Pertinet ad suum Epiacopum , cum his die tantum auseipiendorum ordinum gratia claris
I) De ordinatis a Summo Pontifice illud egi sol
madvertendum, quod qui- ab eo minorem ordinemaooepit, maiorem ab alio accipere non potest, quum ab ipso Pontifice, aut ab Episcopo, cui idem Pontifex factillatem dederit. Confer Benedictum XIV. in Gaastit. In Pinti emo 64. pag. 298. tom. 4. ejus Bullarii ed. Romae 1758. , ubi ea de re agitur copiose, ut di
2ὶ Buo spectabant antiquae literae dimissorias, quae et pacisca ,ee formatae dicebaritur , quamquam . uti demonstrium supra ost Tittit: III. sece. 5. g. L. .
noe. 2., formatarum literarum vocabu1um nomen .s et Diuitigod by Cooste
288쪽
Sot generis , quod of commendatorias, et dimissorsas. iteras comprehendebat. Omnes enim olorini in ordinatione certae Ecclosiae adscribe haristar, nequo earn deserere poterant , nisi primum Episcopus ipsos ah eius servitio dimiti ret, et quasi emanciparet: Concit Curthagin. I. Cian. 5. coli 749., et Triallant m Can. 17. apud Lahbeum tom. 7. col. 1555. sdito innis. quo decernitur,.ut nulIin omnino Clericus, in qtιDCunquffsit gradia, potestatem hab ae sin' proprii Discopi scri .pta dimissoria in alienae Ecclμsias Cain Jogum rPDrri.
Ex quo evidens ost, datas literas dimissorias, nore ut oloricus ordinar lux, sed ut raerri posset in alis. nae Ecclessiae cathalogum, quod fieri non poserat nisi primum ab Ecclesia, cui erat addictus; dimitto. rotur. Duas literarum dimissorialium formulas prinponit Gratianus Gn. se 2. diεtince.'7 . , sed hactoommentitiae sunt. Clerici Peregrini, qui sino Episcopi litoris vagabantur, graviori assiciuntur poena a Conoiliis Arelatensi I. Can. 2. col. 14si. pom. I. Νi
., Arelatensi II., Gan. LI. cia. 4. tom. apud Labo boum edit. Venet. atque a Canone Is. Apostolorum apud Cotolerium P P 'Aeol. eom. I. pag. 444. ct d. sistraoctbmi I724., nhi his ius modi eleriens ulterius mini seriare prohibetur, et tamquam largus communic
g. XII. Episcopus, qui sine literis dimissioriis
filienum subditum ordinavit, anni spatio ordinum collatione interdicitur; ipse Rutem. clericus susceptos ordines exercere non potest, nisi prismum a suo Episcopo.veniam obtineat 1). Diu in utraque Ecclesia proprius Episcopus is tantum fuit e qui aliquem primum clero adhcripserat Nulla enim habebatur ratio originis, Rut domicilii a); et cum clericus. relinquere non PoS8et Ecclosiam, cui adscriptus in ordinatione .suerat, ab ejus Episcopo reliquos etiam ordines susci
289쪽
1 in Concit. Trid. nss. 23. cap. 8. de reform. Vivido Rigant. ad BGtil. 24. Cancel. g. 4. num. 59., EeSFq., Ubi etiam explicatur poena , qua plectitur Epis-oOpus , qui aut extra tempora constituta, aut anto legitimam aetatem Ordines contulit. 2ὶ Vide uallier do sacr. Ordinat. Par. 2. SEct. s. ππ. 5. art. I. . 4. , qui multis exemplis ostendit,oli in velitum suisse solum alienos Cis1iCOs, non aulem alienos laicos ordinare. Revera tantum de clericis, nulla do laicis mentio est in vetustis ea nonibusCOno I. Sardicensis Can. 18. st 19. col. 679. apiad Lah-heum edo. I nee. eom. 2., Carthaginensis III. Can. 21. Gol. 14 2. eom. 2. 0usdem Cottice. Quod etiam confirmant S. Leo M. Ep. 14. cap. 9. col. 689. eom. I. Edit. Ballorin. net'. 3 55., et S. Augustinus Ep. 64. cor 155. eom. 2. ρdit. Venet. 1729. qui tradit disertissime, Carthaginensi canone de solis clericis statutum, non etiam de traicis . De Orientali Ecclesia testatur Balsamon in R/mons. ad Marcum apud Lenncta vium Dr. Graeco Roman. p 582. et 585. edit. Francosur. 1596. primum in Synodo Constantinopolitana Michaelis Anchiali Patriarchae actiam fuisse de alionis Ialois non ordinandis . Atque huc spectant exempla Origenis , Hieronymis Augustini, aliorumque complurium , qui omnes ordinati non gunt ab Episcopis, quorum in dioecesi nati erant, aut domicilium hahebant. Quin Dem tritis Episcopus Alexandrinus licet Origeni esset infensissimus , tamen ei numquam vitio vertit , qvod ab relieno, Episcopo ordinatus fuisset, ae tantum obiecit voluntariam qui ipsius mutilationem, cuius Busa Bum. irregularem contendebat: nihil niamques aliud habebat, qtiod ei objicerest, uti narrat Eusebius lib. 6. Histor. Cap. 8. pag. 25 . ed. Atigia tae Taurin. 1746.
g. XIII. Sed deinceps non amplius prioris ordinationis , verum originis, et beneficii ratio b heri coepit I). Accessit recentiori aetate titulus
ritatis 3). Itaque certo Episcopo nutio omnes su
bjecti sunt aut propter beneficium, quod aliquis
habet in ejus dioecesi, aptum, et conveniens ad
ducentem ipsius tuitionem se); aut propter or/gia
290쪽
nem, cum nimirum ipse in ejus dioecesi nasus est non Artuito , shd domo pridem a parentibng cou-
stituta s); aut propter domicilium , quod quis in ejus dioecesi perpetuum , saxumque posuit 6); aut
propter familiaritatem, cum per triennium Episcopo familiaris fuit, et cum eo commoratus est 7 .
si) C F. 1. ds rimpor. Ordsnat . in ἀαὰ . Cap. I. Eod. eis. θ) Cono. Tridontinum Sess. 23. cap. 9. dct Reform. 4) Quemadmodum olim ipsa ordinatio clericum certae ecclesiae adscribe hat, ita hodie hene fietum onoclesiasticum olerioum facit ministrum Ecclesiae , in qua habet hono ficium, et subiectum Episcopo, cuius in dioeoosi illud situm est. Quare haec subiectio prinptor beneficium omnino est consenta non antiquae ΕGolesiae disciplinae, uti ostendit Hallier do Sacr. Oidi. nas. Par. 2. S e. s. τυ 5. a t. s. g. I. Ut vero omnes amo Merentur fraudes, quae ea in re fieri possent,
statuit Innocentius XII. in Ilulla Speculatores m. tom. 9. pag. 574. Bu latii ute ed. , ut illud satis esse cle-hoat ad decentem Clerioi luitionem. Qua quid B Bulla accurate recensantur, atquo expli Dantur qua tuo e illi tituli Mnescii, Originis, domicilia, famili ritatis , quorum causa quis certe Episcopo subjicitur , et alia in conserendis ordinibus servatu necessaria
5 Episcopum orginis memorat Clemens ΙU. in
.ap. 1. do Tempor. Oidiuat. in 6. . sed ita memorat,
tit facile constet, disciplinam hano iampridem fuisae honstitntam. Et licol originis nomen secundum Ius divite in Leg. 6. I. I. st. Ad Municip. non tantum propriam ipsius ordinandi, sed otia ui patris originem comprehendat, tamen in ordinatione uulla hahetur paternae originis ratio, sed tantum specla tur Iocus' originis, aut nativitatis ejus, qui ordiniistius initiatur; modo ipse eo in loco casu nastus non fuerit, puta cum Pater in itinere esset, a ut thi mer-
usurae ex. gr. , Ossiciive causa temporalem mora in duoeret.
63 Innooentius XII. in cit. Constit. Θρculatores iuge in Ounstι Luit, Per quam doiniuilium acquiritur,