장음표시 사용
11쪽
stilitac directὸ colligitur . , Ut maxime enim ex fortalitio damnum dari vicino possit, id tamen praesumere in dubio non licet. E
hine recte Grotius arces in s nibus structas tum demum inter arsumenta pacis ruptae refert, si non tuendi sed nocendi gratia aedis c tae fuerint, tu idejur.bel cpisci cap.aomum. o. quia scit.alias principalis earum scopus est, ut provinciam tutam praestent. Nec ve- ro quod vicinus sibi inde aliquod damnum metuit, suis ciens est causa intermittendae aedificationis, ut jure, quod in suo habet, privari debeat princeps alter. . Nec etiam ex nuda hac aedification belli causa captanda est, ut vult Gentilis, cum non sussiciat quali cunque suspicio aut praesumptio, sed necesse est, ut constet non tantum de aedificantis potentia, sed & de animo, & quidem ita constet, ut certum id sit ea certitudine, quae in morali materia i
cum habet. Hugi Grol. lib. a.cap.aa. Arii. Convenisse tamen ali
quando principes dicit Gistilis, ut haec fieri in finibus utrinquet, possent. Recle ; & hocsusicit, quod ex tali aedificatione hostileqvid argui principaliter nequeat . Nec tamen inferendum inde , non licere aedificare, nisi propter conventionem. Conventio Gnim illa nihil dat novi, sed hoc tantum praestat, ne vicinus de facto impediat, quod impedire jure non posset,neve ex illa aedificandi rotione in suspicionem adduci se patiatur. XII. Pergit tamen Gentilis, non licere aedificare ad aemulationem alterius, per Li.F. deos pubi. Sane non licet. Sed hoc falsum est, castella aut munimenta ejusmodi semper ad aemulationem aedificari, quanquam ex hoc principio plurimi alii potestatem hanc principis impugnent. Gais .a.obf. F.num. II. Cardo negocii versatur in eo, ut recte explicetur, quid sit, ad aemulationem, alteri in aediscare.In hoc nempe conveniunt pleriq; omnes,ad aeni lationem & malitiisse aedificare eum,qui nullam exinde capit utilitatem neq; ad se neque ad alium, cui hoc beneficium praestat,resul
tian. disi is en . Iaium 37. Antonius de Pad illa ad Laltius C. deservitur. num. aa. ubi tamen de procurata utilitate tertii dissentit. Sed vero quis diceret, nullam pervenire utilitatem ad eum, in cae
jus Iolo fortalitium extruitur Z In principe enim dum publicam
12쪽
serit personam, publica etiam utilitas est attendenda, quae hIesalus est & securitas civitatis, quam regit. Et quanquam ille etiam ad aemulationem aedificare dicatur, qui plures impensas facit , quam fructus inde percepti ferunt, ut notat Gratianus d. l. num.ώ. plerumque autem fortalitia cum suis praesidiis multas dc magnas impensas requirant , si tamen comparatio instituatur inter impensa, ita factas, & fructus securitatis inde resultantes, potior horum erit ratio, quam illarum, non obstante, quod securitas ea obtineri semper non possit, comactiones morales ex finibus dijudicentur
XIII. sequitur autem Gentilis Baldum nostrum, qui con-jurrere vult & intentionem aedificantis, & aptituditiem vel actum nocendi, ad id, ut quis ad aemulationem aedificare dicatur. Rectεα hoc, quia in actionibus indisserentibus animus dc intentio agenistis est spectanda. Quod si igitur eo animo forta litium aedificat princeps, ut vicinos ex eo impugnare possit, ad aemulationem id fieri nolim negare, de hoc illicitum este, una cum Gentili sentio . sed unde vicinus princeps certus erit, aedificari fortali tum hoeanimo i Praesumptio quidem non levis est, si aedificans soleat est injurius in vicinos, atque proclivis in eorum chntemptum, Ani. se Padill, d. l. fortior adhuc ea, si minatus est vicino, Petrus Ant. d. Petra depotiri .c.I. m.M. nunquam tamen direm hanc ex se parit suspicionem structura fortalitii. Quocirca ut de animo e cintentione aedificantis in hoc casu certius constet, non errabit vicianus, si per legatos eum explorare faciat,& innoxiam cautionem pietat, Hug. Grol. dejur.ber ac lib.a. cap.r. num. t . quam si renuia
ille, haud vanam praebet suspicionem malE affecti animi, & hinc
recte defensionem parabit vicinus. Robert. sharrohis c. c.3.n. p. io. neque prohibetur hoc casu aliud fortalitium ex adverso ad . propulsandam aemulationem e truere. Nicol. Boer. decisDo.
XIV. Quod vero ulterius arguit Gentilis, etiam tona ad a mulationem videri factum, quando non necesse est fieri, & quam do fieri potest aliter absque vicini injuria,in eo partim principium petit, nempe in visini injuriam fieri ejusmodi munimenta, partim
13쪽
etiam publicae rei conditionem non satis attentὶ considerat. Nee n. in Rebuspublicis necessitas tantum, sed etiam utilitas rem agendam commendat , neque ea tantum sectari tenetur princeps, quae necessaria sunt, sed etiam quae utilia. Imo vero etiam necessarium est, habere territorium in finibus suis ejusmodi fortalitia. Etsi enim nullus de praesenti sit metus a vicino, quo cum summa mihi pax es potest tamen aliquando talis oboriri,& tum vero serum irrumis est de fortalitio extruendo cogitare.Vid.Rolaiad. a Valle cons . num.7. Ut jam taceam, non semper propter vicinos arces a dificari, sed etiam propter remotiores, a quibus periculum aliquando metuituto. Et hinc malE rebus suis prospicit, qui praesenti securitati confisus, nullas de futuris insultibus suseipit , cogitationes cum nulla tamen tam beata unquam extiterit provincia , quae non iterato & saepius ab hostibus fuerit an ficta XV. De aptitudine nocendi ita seorsim tenet Gentilis, exaedificio apto nocere causam justam esse belli de discedendi a sced re, eo quod hostes sint, qui apparatum faciunt,ut nos oppugnent. At recidit hac argumentatione Gentilis in suum istud principium , ideo extrui fortalitri ut vicinis noceatur. Quod uti ex intenti
'eaedifieantis dijudicari debet, ita in dubio id non praesumi jam ante dixi. Nec ergo justa belli causa statuitur, si vicinus nulla pa.
Aione impeditus in suo arcem faciat aut munitionem aliam, quae damnii aliquando dare possit. Nam adversus tales metus contrariae
in suo munitiones &si qua sunt similia remedia quaerenda sunt non vis bellica. Grol. dejur.besi facta . . num. F. Concedam Gentili, paci contravenire, qui metum infert, at nego, per forta, litia qua talia vicino metum inferri. Meium si is inde sine alia causa concurrente concipit, sibi imputet, qui meticulosus cum sit, levissima q vaeque facile in argumentum rapiet fractae pacis. At de rebus, ut sunt, judicandum est, non ex assectu, sed defaecato ju- , dicio de sincera animi attentione.
XVI. Id restat, ut consideremus, cujus sumptibus aedificati& resci debeant fortalitia. State Arcadii & Honorii urbium , liinsulariam incolis hoc onus imponebatur, ut ad constructionem
14쪽
operis publici conferrent pro viribus, uti patet ex LII. Coae de o. peripubl. eamque sententiam adhuc observari debere contendit Ioli. Georg. Bechtius de securi σώθ. cond. num.Jo.'add. Riocride contribui. cap . num.a .aF. Sed iidem tamen Impp paulo ante
tertiam partem de reditibus fundorum juris rei p.reparationi deputarant,LD. Qeodd. C. de diverseraeaeEt hinc duas tertias redituti publicorum fisco, reliquam tertiam construendis de reparandis moenibus dc aedificiis publicis addici debere , statuit Rotandus a Valle conss. M. num. I . quandoque turres eorum usui deput bantur, per quorum fundos murus ductus erat, ut tamen illi re, parationis onus in se reciperent l. V. Coae deoper. Mi sed hodie turres, muros dc propugnacula ad civitatum munitionem in privatorum agris extructa publico sumptu reparari, dicit Sim. a Groenemegen ad M. . quae ipsi Scaliis est lex i8.Imo vero&aedita cationem & reparatione propugnaculoru dc munimentoru Prin- cipis ex marsupio fieri debere pleriq; omnes hodie statuunt juris Doctores, Ioli. Gars. de expens o meliorat. cap. al. num. . . Petr. Anton. de Petra de potes. princi cap.Ι. num. . Petr. Iacob. rubr. . num. r. in appenae adgrax. Fiens propter rationem,quod princeps teneatur subditos defendere, quod', in eam rem accipiat annuum censum de tributa. Quod si vero marsupium dcreditus principis non sirissc i ant, ad collectas civium deveniendum esse, dc ex eorum facultatibus munimenta fieri debere constans est eorundem Doctorum assertio. Sed enim si recte res de
sententia haec aestimetur, in effectu omne hoc onus expensarum ad subditos devolvitur. Dum enim ex censu de tributis expensas fieri, & si quid deest,per novam collectarum indictionem suppleri volunt, non ad alios pertinebit hoc onus, quam ad subdi
tos. Nec vero ideo dantur tributa, .ut principis inde patrim nium augeatur, nisi expressὶ id dictum fuerit, sed ut potestates publicae habeant, unde sumptum faciant ad bonos tuendos ac coercendos mitos, Rom.XTrais.1. Manet igitur pecunia ea pu- blica, nec in alios usus vertenda est. Et quando ex ea pecunia
sumptus facit princeps in usus publicos, non ex proprio eos facit marsupio, uti putant allegati Doctores, sed ex pecunia publi
15쪽
XVII. Quae diximus hactenus de jure fortalitiorum e
truendorum, ea locum inveniunt etiam in jure praesidiorum i ponendorum. Nec enim alius est fortalitiorum usus, nisi ut pex praesidia defendantur, de inde securitas civitati salva praestetur. Soli igitur principi jus constituendi milites praesidiarios competit, quippe cui soli jus belli & pacis tribuendum est. Casp .mock. econtribui. cap. 7. num. Π7. Et interest principjs nosse, qui viqvot castris imponantur milites, cum exi psorum fide aut perfidia multum vel utilitatis vel damni sentiat Respublica. Stipendia autem eis praestanda itidem ex tributis petuntur H Ad hoc enim tributa praestamus, inquit Augustinus, ut propter necesi xia militi stipendium praebeatur, tiara. conre. Fausi cap.7 . & 'citus non male : Neque qpies gentium sine armis, neque arma et sipendiis,neque sipendia e tributis haberi queunt. lib. bis. XVIII. Ejusdem conditionis est jus armandiarum, uti vocatur a Ff quod etsi diversimodὸ exponatur,ab aliis de vecti- igali ex armentis percepto, ab aliis de eo,quod pro licentia armorum fabricandorum penditur,ab aliis aliter , communius tamen hodie vocabulum istud de ossicinis publicis acςipitur, in quibus arma fabricantur dc reservantur. GothoD.Anton .d .Feud J.n 'Dn.Tabor dejur.arm. c t. n. . Quandoquide autem in armis mari ma vis & potentia, tum & securitasReip.consistit, jus totum, quod circa arma versatur, principi ut tribuatur, majestatis jubet ratiQ-raq; pr0pter poterit princeps dc adimere arma subditis & pe mittere, quatenus vel studia eorum dc propensiones vel aliae circumstanti* patiuntur. Anton. Pere et Coae ut armor. in m. A mandiae tamen ipsae h. e. ossicinae tales, in quibus arma ad usus bellicos reservantur , ut de tormenta majora privatis plan non sunt concedenda, nec uniursitatibus aliter, nisi quatenus causa imperii publica per eas est defendenda. Sed de tota hac materia opiosE disserit Dn.Tabor in armamentari Iusinian, ad quem cu pidum Lectorem remittimus.
XIX. pergimus nunc ad ius faciendi foedera, quod quam necessarium sit in Rep. satis cognitum habent ii , qui rerum gu mycvla tenent. Cum ςnim nulla provincia sibi ignis usiciens
16쪽
st, ut non aliquando alterius ope dc auxilio indigeat, ipsa ha tura
duce inter duas pluresve Resp. conveniri saepe solet vel de commerciis invicem habendis, vel de auxilio sive mutuo siue etiam e c una tantum parte praestando. Duae igitur inprimis causae sunt, quae gentes ad foedera contrahenda impellunt, indigentia scit. de necessitas,sed quae invicem ita sunt connexae, ut fere unam cons cere videantur, sive indigentiam eam dixerit, sive necessitatem. Istud enim, quo indigemus, necessarium etiam est, nec necessarium quid dici potest, nisi necessitatem illam induxerit indigenatia. Indigentia tamen ad commercia magis refertur, necessitas ad defensionem contra vim externam, ain ad repetitionem ejus, quod nobis debetur. Quod commercia attinet, videtur natura bono consilio non omni terrae dare voluisse omnia, ut tanto aretius sibi jungerentur gentes, & mutuis subsidiis se invicem j varent. Idq; qua ratione fieri possit aut debeat, singulari exercitatione erit explicandum. Nunc enim non alia de commerciis ad nos pertinet tractatio, quam qua confoederationes propter ea fieri solent. Ut autem injuriae propulsentur,aut damna data resarciantur,bellica vi opus est,qua saepe minus instructa est Respubliaca. Cumq; hinc fieri possit, ut potentia majorum&iniquitate, populi imbecilliores opprimantur, non aliud remedium super est, nisi ut in auxilium vocentur alii, qui vires addant,dc hosti pares aut etiam sit periores faciant. ,
XX. Quemcunque vero in finem foedera tineantur, Rei p.,
interest, ut id fiat autoritate ejus, qui αοκπιο tenet. Et sit enim commercia & negociationes non semper nomine publico, sed a privatis plerumque privata autori tace exerceantur, si tamen propter commercia foedus contrahendum est, quia tum publia cum geritur negocium, quod Respublicas inter se certa conventione jungit, non debet id fieri aliter, nisi interveniente autoriatate ejus, qui sumnium tenet imperium. Et hoc est scilicet, quod in foetore Haiasico, per quod commerciorum maritimorum causa plurimae tum in Romano Imperio , tum extra illud civitates coluerunt,maxime reprehenditur, coivissescit. tam ingentem societatem nulla automate publica, Id vero si factum fuisset, ni
17쪽
lora adhuc aut salte magis firma incrementa illi accedere potui gehaud frustra ominantur permulti. Et profecto principibus suspectum esse potui siet ejusmodi foedus , ni si suas quoque civitates in illud recipi animadvertissent, & lucri expectatio omnem s*spicionem sustulisset. Hinc enim factum,ut a multis principibus pro urbibus suis in Hansae jura recipiendis intercederetur, quod
quisque eas omni commerciorum genere florentissimas esse ei
peret. Quanquam vero successu temporis multa de magna securitas atque autoritas foederi huic ab Imperio &Regibus aliis concessa sit, ex quo confirmatum id, dc ex privato publicum elum haud temerE coneludunt nonnulli. Vid.Κnipschi id de eis lat. Imperi cap. . ne sic tamen collegium istud tueri se adversus hostes sufficienter poterat, quippe quod ipsae solae eivitates e cipere vim omnem exterorum populorum cogerentur, quibus repellendis nec susscientes erant semper, nec eum in finem sesciatae ab initio fuerant, ut adversus integros exercitus os H Dbuo facerent. Etsi enim,ut commercia salva haberi possentias versus piratas dc latrones agere eosque vi armata persequi HanGcae societati jus esset; si tamen gens aliqua non intra piratarum amplius dc latronum numerum constiti siet, sed integrum hostilem exercitum confecis et, publicoque nomine Hansicae societati vim intulisset, deficiebat hie vel facultas vel autoritas vim
I. Caeterum in foederibus istis, quae propter comme eia ineuntur, haud vulgaris quaestio est, an populo alicui liceat cum alio populo pacisci, ut is populus certi generis fructus, qui alibi non nascuntur,sibi soli vendat. Assirmat Grotius,sed cum hae limitatione, si is qui emit populus paratus si aliis vendere aquo precio, quod aliarum gentium non intersit, a quo emantea, quae vita desiderat, lucrum autem alteri praevertere non sit illicitum, maximἡ ob causam promis ae defensionis dc faciendirum eo nomine sumptuum. liar. dejur.best re c. Da. in s . Haec
ita Grotius ut Hollandus in pratiam conterraneorum pacta ejus modi
18쪽
riodi quam saepissime eum exteris ineuntium ὀc quandoque e
primentium. At si principia Grotii attentius consideres, num stare cum illis pacta talia possint, merito dubitare licebit. Inroacca fus min. u. Dpposuit jus commune omnibus lis inh us ad actus tales, quibus ea comparantur, cne quibus visa eo modE duci neqvi t. Atque id jus tam firmum facit, ut nee lege ata nec conspirationς impediri queat, propterea, quod tale impedimentum naturae societatis contrari um sit. Posito bo contrarium erit etiam pactum impeditivum cum alia gente initum, quod in respectu caeterarum gentium pon multum abest a com piratione. In sequentibus sub num.aa. statuit, in actibus illis,
pumius aliquis externis promiscue permittit, si unus populus excludatu ei fieri injuriam. At in actibus illis, quibus necessaria ad vitam comparantur, major inseretur injuria, si unia' cui p0'ilo permitrantur, reliquo humano senem pro lo. b i Et hinc scilicet videat Gxo lip , num qum libertate ona. ripi0rusi,qvym tanto per itassex Vm,c ii ii xi pp ῆς P agi d seu bus non alii vendendis qra quocum convenit. ii ΣXII. Illud insuper dissicilem reddit sententiam Grotii, ' quod per eam monopolium quoddam inducatur. Quod enim
in civitate est civis, ibi uni rerum vendendarum potestatem vindicans, id in humano genere dc inter gentes est populus simit qri Oectans. At in monopolii. multa vi magna latet .in , . in Miluustula, quam acriter perfringit Tiberim Decian t aris a. 'piari.i Hermann. Lati ptopterea non civili tantum Romanorum jure prohibit sub Dun. C. de monopol. ibique Sichard. sed etiam juri gentium repu-
Pugnant , cum publice intersit, ut a. vovis mercimonia liberὶ
id, quod in monopolio injustutii est , sustulisse videatur Grotius, dum non ali rsactum, de quo numagmus, admittit, quam si is, qui emit, populus paratus sit aliis vendere a quo precio, tanta tamen est humani ingenii malitia tu in lucro captando saepetnec modum nec finem sibi praeserita patiatur. Et profecto dissicile est, menat et gere sae fraude, optime tem istam delis
19쪽
neante scriptura, Ecclesia c. TXVII, 1. Dum igitur , qVi soli rei vendendae potestatem habent, δεῖ πλω ν justo precio comtenti non sunt, sed id pro arbitrio suo ponunt, sublesta facile fieri poterit fides promittentis, se aequo precio merces emptas r vendere velle. Nec enim tum inter populos quisquam arbiter erit & moderator, qui exerrantem coercere intra metas justi de aequi possit, qui j; precium constituat, uti in permissione monopoliorum inter privatos requirit Grotius lib.a. cap. a. num. H. Et hinc igitur tentabimus contra Grotium, pacta ejusmodi inter gentes minimὶ probari posse, dc libertatem commerciorum ma
XXIII. Belli vel inferendi vel avertendi causa quam neuntur foedera, aut aequalia flant, aut inaequalia, distinguente ita Proculo ICto in L . g. r. J. de captis. σpossim. Inaequale, iniquum dicit mare mundus ab Elirenberg de foederib. lib. r. cap. g. vum. 3. inique prorsus deum non ita dicatur in respectu ad justi iam, sed propter obligationis imparitatem,' quae ex se nulla involvit ini quitatem.*Inaequale indus describit Proculus, quilibdo tabulis comprehenditur, ut is populus alterius populi majestatem comiter conservet, sive ut Grotius explicat, quando tenetur populus operam dare, tum ut alterius populi imperium iri tuto st, tum ut dignitas, quae majestatis nomine significatur, e, constet, lib. . dejur. ber σpae. rvd. n.ar. Ubi quidem in dis qui sitionem principaliter venit illud, num inaequale ejusmodi sce dus proprie foedus dicatur, sive quod eodem recidit utrum in t Ii foedere, qui plus promist, majestatem suam ipse retineat sal
vam. Sed ea de re anticipavimus dicere exercitatin numis. . ad quae tamen simul legi possunt ea, quae not vimux ad Grol. lib. I. cap.Larum I. Quem autem post Carolum Sigonium & Guillelmum Budaeum foederis aeqvalis dc inaequalis apud Romanos
effectum ponit Iacobus Menochi Exulibus Romanis in civitates aequo foedere junctas migrare licuisse, notiticuisse ineas, quae inaequali foedere iunctae fuerunt , iste ex Pol bii dc Livii verbis num . σ i . citatis probari fassicienter nequit.
Nec enim sub perfusia dc Daitivis, quoa memorat Livius, exu-
20쪽
las intelligi possunt, ut maximὶ surae vocabulum Ictis quan
ad aliam gentem confugiunt. Vid Marcell.Donat. in Liv. lib. so. Et omnino hic locum habet,quod ait Perseus apud Livium: Artinet cuiqvam exutam patere, si nusquam exul uturm es locu de quod Aristides habet Leuctrica secundi: Commune jus hominum exules recipere. praesertim poservam in exules nultam ampliusis es civitati. Vid. HWpGrol. O. deis . best. F paci P. s. n. . σω.
XXIV. Circa personas, quae scedere jungi possunt anti'
qua est, sed saepius iterata & nostro etiam hoc seculo agitata comnoversia, utrum cum infidelibus arma jungere & foedus in liceat: eaque de re superiore maxime seculo disputatum fuit, postquam Franciscus I. Galliarum Rex Turcas in auxilium .vocasset,& in Christianum orbem singulari foedere excitasset. Hugo Grotius operosus est in enodanda hac quaestione lib. a. de jur. H. resac. ωρ . num. I. Praemittit autem in jure naturae re eam dubitationem non habere. id jus enim omnibus hominibu ita commune essedit religionis discrimen non admittat. Dubi rationem tamen fortE movet illud, quod nec natura quidem omnis expers sit religionis , & quod naturalis adeo theolosia contra dictionem & dissensum ab notitiis & principiis innati
haudqvacuam admittat. Paganismum autem &Muliam me daniasmum Religioni non Christianae tantsim, sed naturali etiam re pugnare , no uni illi, qui dogmata diligentius examinarunt , ut adeo speculative saltem in ipsa natura aliquod religionum dis rimen sit attendendum. In genere morum, quanquam hom homini ita iunctus sit, ut propter humanitatem nemini ossicia vitae deneganda sed omnibus benefaciendum sit, suadet tamen tura, ut huic potius quam illi nos committamus ac familiares reddamus, & per consequens, ne nimium confidamus aut arctiuiri foedere jungamur illis, qui pessime nohis cupiunt, qui trita dςiςxo optant, Tt in t minii fortioribu