장음표시 사용
111쪽
bas Scriptor gravissimus, qui re gestas S. Eduardi regis Anglorum seripli tradi lii, toc ipsum p0s-leris probe leslatum reliqui verbis istis cill uae inpore quo rex Etlielberius, qui regnavit in Cantia, praedicante beato Augustiuo, si dei
Sacramenta SUSCeperat, nep08 ejus Seberius Saberethum hunc vocat Beda qui rientalibus Anglis
praesuis sidem eodem episcopo evangeligante SuScepit. Ille Londoniis, qua regni sui caput habebatur, intra muros Ecclesiam beati Pauli labricavit, et episc0pali honore, Mellitum episcopum instituens, honora il extra nauros vero in Occidentali parte in honore beati Petri m0nasterium insigne undavit, et Iimilis p0ssessionibus dilavit Noctu autem dedicationem ejusdem Ecclesiae praecedente, piscatori cuidam Tlia mensis fluvii, qui idem monasterium praeterfluit ulteri 0ri ripa in habitu peregrino
beatus IV trus apparens, promi SSa mercede, ira nS-p0ni se ab eodem et pelli et promeruit. Egressus autem de navicula Ecclesiam, piscatore cernente, ingreditur. Ei ecce subito lux caelestis emicuit, miro lue splendore illustrans Omnia, noctem convertit in diem. Λdsilit cum Apostolo mulli ludo ci tum Supernorum ingredientium, melodiaque aflastis insonuit, indicibilis odoris fragrantia nares perfundebat Peraclis autem omnibus qua ad Ecclesia dedi calionem spectani solemniis, redit ad piscalorem piscium piscalor egregius hominum seuem dum divini untinis fulgore perlerritum et alienalum Praene Sensibus reperi SSel, blanda consolatione reddit hominem ibi, animum ali 0ni. 4 Ingredientes cSmbam simul uterque piscator,
ait Petrus umquid pulmentarium non habes 3 Et ille In consuetae, inquit, lucis perfusione lu-llidus, et exspectatione tui delenius nihil cepi, sed
promissam a te mercedem securus exsti eclavi. Ad hae eo postolus ait Laxa nunc relia in capturam. Paruit imperanti piscator, filo implevi relepiscium maxima multitudo omneSerani jusdem generis pisce , praeter Unum miri enornii latis
usocium. Quibus ad ripam extractis, dixit Ap0stolus: nunc, qui pra calleris prelio et magnitudine prἴ2cellit mollito ex mea parte deser piscem episcopo pro nautica Vero mercede tulera libi tolle. Hujus generis copia abundabis in Vila lua, e longo tem P0re postri progenies tua Maniunt ne ulli a piseari audeatis celebritate Dominica. Ego sum Petrus quil0quor lectam, qui cum meis concivilius constructam in me nomine Basilicam dedicavi, episcopa lem lue benedictionem reae sancti sicalionis auctoritate praeveni. Dic ergo Pontilici qui vidisti claudisti; lu0que sermoni signa parietibus impressa testimonium perhibebunt. Supersedea igitur dedicatione : Suppleat, quod omisimus, Dominici corporis et Sanguinis Sacrosancta Ssteri : Populumque sermone erudiens, noli licet Oninibus, hunc Ioeum me crebro Visitaturum, hic me fidelium
Ealred in vita . Eduardi reg. apud Sur et v. Jan. - Dedahisi. iii l. l. II. c. a.
x0lis et precibus adfuturum, sobrie vero et pie et juste in hoc saeculo viventibus caeli ianuam reseraturum. His dictis, c0nfestim ab ejus oculis disparuit. Mane autem laeso, episeopo Mellit ad dedicandam Ecclesiam procedenti, cum ii Sce piscator occurrit, et omnia quae Sibi mandata fuerant, pandit. Stupet antistes, reseratisque Ecclesii Val Vis, videt pavimentum utrius sue alii liabeli in Scriptione signatum, parietem bissenis in locis sanctificationis oleo linitum , lolidem caere0rum reliquias duodenis crucibus inhaerere, et quasi recenti aspersi0ne adhuc
cuncta madescere. Quod iden Sepi SCOPUS, Una cum
p0pulo Deum benedicebat, et illi gratias reserebat. Dat sidem ni iraculo piscat 0ris illius lota Successio, lupe sicut a patre acceperat, i0liu emolumenti, qu0d ars illa deinceps ei conserret, beato Petro, eique servientibus de ei masisserebat. Unus autem
Semel fraudem ausus in serre, mox landiu artis caruit benefici0, donec consessus reatum, et ablatum restitueret, et promitteret correctionem D. Hucusque de his ali edus Adipe igitur tam grandia Summo Pontilici significanda Si coiijectura agerei filerdum licet ulique opinatus fuerim Mellitum
Romam c0ncessisse ad consulendum pSum, numquid standum mi et visis ejusmodi , ut amplius
Ecclesia illa nainime c0nsecrari deberet, Simulque et quae pia erant pro ejusdem monasterii optima institutione ab eodem Ponti sic requisisse. 2. Coiicilium Poleluiὶwn Ecclesis Toletano jura vindicans. - Hoc itidem anno ex censesimo decim0, qui ab Li Spanis notatur Era sexcentesima quadrageSima octa a celebratum est Toletanum Concilium sub unde maro rege qui tertius suit a Reccaredo irimo ex Gothis rege Catholico post eum
enim Liuba regnum tenuit almos duos, et annos ex meusesque decem ejus succeSSOr Willericus. Quaenam autem hujus celebrandi Concilii causa praecesserit, ex ejus Actis salis accipitur, necnon eX ejusdem regis unde mari Constitutione hoc eodem anno edita, quam subjiciemus. Cum enim Toletanar Eccle- situ primatum aliqui labefactare Studerent, quasi n0nlotius ipsa Carthaginensis provinciae metroliolis, Sed tantum Carpetaniae hac de causa, adi de definienda, Synodum hanc op0rluit congregari seu adversabaim lur, ea potissimum ratione agebant, quod apparebat in subscriptione facta per Euphemium episcopum Toletanum in Concilio erit T0lelan ipsum Se subscripsisse retropolitanum provincia Carpetaniae. Quod ergo tunc ex modes lia laetum ideri poterat, ne quid juris ob id imminuitam esse Ecelesia Toletanae, ex eaque occasione negotium lacesseretur 4 0le lanis antistitibus visum est Concilio,is,sique regi Sta iis Synodale Decretum debcre sieri notiora. Haec quidem ex iis quod in eadem Cunde-
mari Constituli 0 ne habentur, salis colligi posse videntur. Sic igitur in h0 Concilio nihil prieterea
actu in apparet ab iliscopis provinciae Carthaginensis, qui in unum convenerunt numero quindecim,
nisi ut pr0silerentur Ecclesiam T0lelanam Cartha-
112쪽
DONIFACII IV ANNUS CHRISTI Gi0.ginensis provinciae esse metropolim, eamque anti-quilli conseculam esse dignitatem. Pore Decre-ium ips0rum sic se habet: 13. Ἐ0nvenientibus n0bis in unum pro religi0ne et de quam Christo debemus, placuit, ne quid ultra in n0bis absurdum vel illicitum oriatur, alterna collati0ne Decretum justissimae promulgare Senientiae, quo perspicue clareat inter nos Ordo ac disciplina Ecclesiasticae dignitatis, et agnoscatur si alerna concordia pacis. Tali ergo disposili 0 ne necessarium conluentes ob studium nostri rdinis communi lectione decrevimus congruum FSe provida dispositione judicium, salentes huju Sacro Sanctae Toletanae Ecelesi v sedem metr0 poli lanino nainis habere auctoritatem, eamque nostri S Ecclesiis et honoris anteire potestate et meritis. Cujus quidem principalus nequaquam collali 0 ni n0Strae connixentia nuper eligitur, Sed jamdudum exi Stere, antiquorum Patrum Synodali sententia declaratur, ea duntaxat Concilii larma, quae apud Sanctum Montanum episcopum in eadem urbe legitur habita. Proinde ergo dispositionem nostram in Struci ec0liali 0nis desinili 0 ne celebrantes elegimus ne qui Stilira comprovincialium Sacerdotum inani ac perversa contentione obni latur hujus saerosanctae Ecclesiae T0letanae primatum contemnere, neque pervicaci schismalum studio ad Summo sacerdotalium insularum ordines, remota hujuSSed is p0lesiale, a nobis quempiam sicut hactenus factum est pr0Vehere Talem itaque specialiter a nobis ac successoribus nostris deserri dignitalis hon0ri centiam huic Ecclesiae pollicemur, qualem in Decretis sanctorum Concilior una beatissimi Patre metropo litanis Ecclesiis decreverunt. Hujus ergo et nos reverentia observatione ni fideli cust0dia p0llicemur hujus h0norificentiam c0nservari diligenti
itum aes aliam Volumus. Sane quicumque ex n0bis vel successoribus nostris haec Staiula transcenderit, anathema si Domin nostro Iesu Christo, alque culmine sacerdotali dejectus, perpetua X communicationi sententia praedamnetur. Facta Constitutio sacerdolum in urbe Tole lana sub die x kalend. NOVemb. anno regni primo piissimi atque glori0Sissimi Gunde mari regis, Era DCXLV Iu . Sequitur deinde subscripti quindecim epi Scop0rum. Post haec ver lacla est Constituli a Gunde- mar rege probante quae a Dei sacerdotibus statuta essent quae eidem C0ncilio apposita his verbis habetur: Flavius Gundomarus rex venerabilibus Patribus n0Stris Carthaginensibus sacerd0libus. 14. si Licet regni noSiri cura in disponendis al-que gubernandi humani et eri rebit promptis-stina esse videatur tunc lamen majestas nostra maxime gloriosi 0ri decoratur fama Virtulum, cum ea quae ad Divinitalis et religionis ordinem pertinent, equitate reclisSinai tranuli disii iiiiiii lur scietates, Ob h0 lii elalem OStram non solum diuturnum temporalis imperii c0nsequi titulum, sed etiam aeternorum adipisci gl0riam meritorum. 0nnullam enim in disciplinis Ecclesiasticis contra canonum uel0ritalem per m0ras praecedentium
temp0rum licentiam sibi de usurpali 0n prceleriti principis fecerunt ita ut quidam episcoporum Carthaginen Si provinciae n0n reVereantur contra canonicae auctoritati Sententiam passim ac libere c0ntra metropolitanae Ecclesiae potestatem per quasdam si atrias et conspirationes inexploratae Vilae omnes homines episcopali officio proVehi , alque hanc ipsam prae salae Ecclesiae dignitalem imperii
nostri solio sublimatam contemnere, perturbanies Eeclesiastici ordinis verilalem ejusque Sed is auctori late, quam prisca canonum declarat Sententia, abutentes duod nos ultra modo Sque in perpetuum sieri nequa luam per millimus, sed honorem lari malus juxta antiquam Synodalis Concilii auct0ritalem per omnes Carthaginensis provinciae cclesias T0le lanae Ecclesiae sedis episcopum habere OSlendimus, eumque inter coepi Sc090 lam honoris prdecellere dignitate, quam nominis juxta quod de metrop0litanis per Singulas proVincia antiqua ca- non in traditio sanxit, et auctoritas vetus permisit. Neque eamdem Carthaginen Sem provinciam in ancipiti duorum metropoli lau0rum regimine contra Pali uni decreta permittimus di Videndam per quod oriatur varietas cliis malum, quibus Subvertatur
sides, et unitas scindatur. Sed haec ipsa sedes sicut praedictum est antiqua nominis Sui ac nostri cultu imperii, ita et totius pr0vinciae p0lleat Ecclesiae dignitale et praegella potestate. Illud aulem quod jampridem in generali Synod Concilii Tole lani a venerabili Euphemio
episcopo manu subScriptione nolatum St, Carite- laniae provinciae Toleianam esse Sedem metropolim :n0s ejusdem ignoranti e sententiam corrigimus, scientes proculdubio Carpetaniae regionem non esSe provinciam, sed partem Carthaginen Si pro inciae, juxta qu0d et antiqua rerum gestarum monumenta declarant. b hoc, quia una eademque provincia est, decernimus, ut Sicut delica, Lusitania, vel Tarraconensis provincia, et reliqu e ad regni nostri regimina pertinenles, secundum antiqua Patrum Decreta singulo n0Scuntur habere metropolitanos, ita et Carthaginen Si provincia unum eumdemque quem pri Sca Synodalis declarat auctoritas, et veneretur primalem, et inter omne cum pro Viticiales Suininum honoret arili Stilem meque quicquam contemplo eodem ultra fiat, qualia hactenus arrogantium Sacerdotum Superba len laxit praesumptio.
Sane per hoc auctoritatis nostrae edictum amodo et vivendi damus tenorem, et religi0nis vel innocentiae legem; nec ultra postmoduli inordinata licentia ab episcopis similia fieri patimur : sed per nostram clementiam, taeteritae negligentiae pie talis intuitu et veniam damus, et indulgentiae opem concedimus; et dum Sit magna culpa hac lenus deliquisse, majori tamen ac inexpiabilis censura lenebit obn0Xi0s, qui h0 nostrum Decretum
113쪽
ex auctoritate priscoriam Patrium veniens, temerario ausu violare lentaverit; nec ultra xeniam delicti faciemus admissi, adempti, si dehinc honorem ejusdem Ecclesiae liti libet Carthaginensium
sacerdotum contempseri lci subiturus proculdubio in0bediens, lam degradalioni Vel exc0mmunicali 0nis Ecclesiastica sententiam, quam etiam nostra)seVeritali cera Suram. Nos enim alia in divinis Ecclesiis disponentes, credimus sule litor regnum imperii nostri ita divino gubernaculo regi, sicut e nos cuilini ordinis, et justitiae accensi, e corrigere studemta S, et in perpetuum Servare disponimuS D.
Hactenus Constituli regia, cui non episcopi dici aeSSnodi, sed ex aliis Hispaniae provinciis et Galliae Narbonensis subscripti liabuntur numero viginti sex qua ut apparei rex nillil sua potestate decernil, sed quae a Conciliis olim essent Deci ela, servari mandat, appositis poenis per episcopos alis vel ferendis suae addita comminali 0 ne censurae. Cui quidem Consti-lutioni cum episc0pi xiginti sex ut diximus subscripti legantur, primo loco S. Isidorus chirographum suum ita apposuit : Ego Isidorus Hispalensis Ecclesiae provinciae
Baeticae naetropolitanus episc0pus, dum in urbem Toletanam pro occursu regio advenissem, agnitis his Consillulionibus, assensum pra)bui, atque Sub scripsi s. Ilidem Inn0centius Enserit ensis metrop0lilanus Lusitaniae iisdem Verbis, a deinceps caeteri.
Quod vero nec dicto C0ncili 0, neque C0nstitutioni Cunde mari subscriptus reperiatur episcopus Car-lli aginensis refugisse idem videri potes his tuler-eSse Decretis, quae Sciret in prἴ0judicium praeroga livae suae Ecclesiae ferri, cum si Se nieli 0 politanum se esse ejusdem Carthaginensis prox incipe actares, Tole lanum Vero partis ejus quae Carpetania dicebatur. Ut autem non unius Carthaginensi Spr0vinciae, sed 10lius Hispaniae T0leianus episcopus primas esset, ab Ecclesia Romana Tole lanam Ecelesiam SSe conseculam certum est, neque id Senael,
sed repetilis spe pius p0stea privilegiis perpetuo labilitum. Quando autem primum acciderit, ut Toletana Ecclesia ab Ecclesia Romana hujusm0di consecula si privilegium id fateor mihi hactenus inexploratum. Nam qu0d aliqui tradunt id esse c0nseculam Ecclesiam Toletanam a temporibus . Petri p0- stoli et ab ipso Petro, haud probari potest. Quo-m0do enim id tunc factum potuit, si an prima lumipsa gereret unius provinciae Carthaginensis, in con-li 0versiam deductum uilesio tempore Gunde mari
regis, ut ex ipsius edi et liquet 3 Certe quidem id
rex minime praetermisisse as Serere, qui Toletano episcopo tantummodo tribuit, ii inter coepiscopos provinciae Carthaginen Sis ipse prima lus jure praecellat, ut ex recitato conflat edicto. Iaec et alia sunt quae me deI0le lanae Ecclesiae primatu hujus temp0ri Super omne Hispaniarum Ecelesias dubilare compellunt. Caelerum Summo honore Super omnes alia3 Hispaniarum Ecclesias semper habitam esse T0le lanam, evidens illud est argumentum, qu0 longe frequentiora illic reperiuntur sacra C0ncilia celebrata.
l. Poslconsulatus. - IS annus hac formula n0ialus oui post consulatum Pho in Aust. I. Ita auctor Chronici Alexandrini, qui postea Iudicii 0 ne XIV kalend. Septemb. inelio ita, inquit u septim00ctob praesentis Indici usque ad ni Januarii Indi et ejusdem in publicis Tabulis imperii Heraclit anno pri in0 pare duae ultimae Voces ab ama
2. Conjuratio in Phocam imp. - Dum 1 ad 6. Aucl0 Chronici Alexandrini scribit u IIoc anno mense Sperherelaeo, 0 manis Octobri die tertio In liel. XIV Sabbal 0, apparet magna classi Sad Castellum R0lundum silum ad civitatis angulum; iii Prop0nlide in special, Rotundia in appellatum, qu0d in orbicularem sormam exstructum esses, de quo Ducangius in Constantinopoli Christiana lib. 1 num. 6 , in qua erat Heraclius Heraclii filius. Tunc Phoea eodem die a Processo Hebdomi erat Hebd0mum partim intra, parsim extra urbem Constantinopoli lanam ut ibjdem Ducangius lib. 2, num 4 et Seqq. circa vesperam quo Venit in urbis palatium. Die sequenti qui sui Dominicus, navibus urbi admolis Bonos is, qui Phocae imperio magna et atrocia acinora in magna urbe Antiochia designaras, impulsu Theophanis aeterna digni
metu Oria, cum ea tempestate esset Constantinopoli.
conjecto igne in C aesarii xiciniam, descivit, et sugil, in portum Iuliani ad locunt, qui Mauri dicitur,
114쪽
BONIFACII IV ANXUS CHRISTI l0. redactus ad angustias seipsum praeeipitem dedit in
mare, acceptoque ab quodam excubitore vulnere ictus gladii in mari, ut erat, opitellit, cujus eteolum cadaVer raptum et fractum es ad B0Vem exu Slum. Die sexto legendum, die quinto, in quem h0 canno feria secunda incidit ejusdem mensis seria secunda illucescente Pliolius curator palatii lacidiani, o Probus patricius raptum Phoeam ex palatio Λrchangeli omnibus nudatum vestibus deduxerunt in portum velut ad aedem Sophiae imp0silumque axi ostenderunt Classi, et hunc opor arunt ad Heraclium : cujus Ph0cae precisa ab humero dextra; et capite amputato, manus quidem ipsius cuspidi imposita a soro per mediam urbem ira ducia est, caput autem conto pr adfixum, et ita ipsum quoque circumlatum est Truncus autem corporis P r Venirem raptalus, ad Chalean Hippodromi deportalus est, pone quem iraelus est, et Leo quidam Frus officio sacellarius, cumque adhuc Spiraret, quispiam illum juxta Chaleam ligno percu sit, e qua plaga decessit, caput tu illius pra)sxum cuspidi si Corpora ita dolata illius et Phocae ad BDVem concremala sunt. Similiter etiam ibidem exustus est apparius e Taxeola, qui cognominatus es ab da monariis. 3. Occidit . - Hora nona ejusdem diei limae
Heraclius in imperatorem inauguratus es a Sergi 0 patriarcha Constantin0poli lano in lemplo magno. Postero die, qui sui dies Martis, dum celebrarentur Circenses ludi, Leontii Siri caput illatum est, et cum statua Plioca', quam dum vivere illi in Circum Cum cerei accensis candidali vani mortales intulerans exu Slum est. Concrematum est eodem
tempore Venelum andum .ia uel0 Chronici Alexandrini. 4. Theophanes anmDn nram proetermisit, et multa e Georgio Pisidio desumpsit. - Photii, quem Cedrenus Photinum perperam Vocal, uniuSex illustribus, uxorem Frannus xi constupraras, utleslantur idem Cedrenus Zonaras, ef S. Niceti h0ruSpatriarcha Constantino li0lilanus in suo breviario historico, quod ab imperio Phocae exorditur, et cujus ope his l0riam Ecclesiasticam usque ad annum DCCLXVIII quo perdueitur, illustrabimus Crispus imperatori gener, praefectu urbi, Phocae ob recentem injuriam intensus Heracli Mn omnibus in rebus adjuxit, inquit idem Nicephorus qui addit,
Heraclit&n, Statim a urbem accessit, in omentis-lum Phocae fratrem, e Bonosum ac Leonlium sciquἰ Psiorem mortis supplicium deerexisse. Sed B0nosi mortem, ut mox vidimus, uelo Chronici
Alexandrini aliter narrat The0phanes, qui Georgii Pisidii historiam legerat, S. Nicephor ign0iam,
anno Incarnal secundum Alexandrinos cit qui additis septem unitalibus non vero octo, ut Vulgaris est sententia, duci n0s ad annum i de Christiande cix cujus mense Septembri in eliciatur , in narratione interitus Ph0eae, non disser ab aliis, sed in temp0re graviter hallucinatur, e cum anno aer id Christianar DCiX, quae prae Senti conligere coiijungit: ait enim : Ἐ0c anno, mensis elobris die quarto, Indictione decima quaria, Heraclius X Asrica appulit cum axibus turrilis, in quarum malis arculis e Dei matris imagines appensae, prout Pisidius Georgius narrat, ingenti exercitu ex Africa el Mauri lania advecto n et caelera, quae Baronili exauct0re Miscelli recitat. Is enim auctor ex Theophane tanquam ex fluuii ne suos rivos deduxi et Baronius Theophanem non viderat, ex quo ideo mulla in Annales n0bis c0rrivanda suere. Porro Indicti xiv non resp0ndet anno sit Pae Alexandrinae mense Octobri, neque ideo anno arae Chri-
Slianae DCIX, eodem mense senare manifestum St, Theophanem annum unum, paulo ante currentem, praeteriisse, et anno Alexandrino DCII recitasSe, quae anno DCIII ejusdem Erae consigere Imposterum itaque usque ad annum Di 0nSSianum DCXCIII anni SIncaritalionis a Theophane usurpatis, non Septem, siculi antea, sed et unitales addenuis, ut Era Incarnationis ab eo usurpata cum Dion Ssiana conVeniat, ut jam anno praecedenti dixi. 5. istoria Geoi oti Pisidii medita. - Quoad Georgium Pisidium a The0phane l000 laudat citalum, scripsi is de Heraclio imperatore, de bello Persico, itemque de Darico ac lai relationem InaStasii martyris, hi testatur Suidas in suo Lexico Sedea Opera n0ndum lucem viderunt. Claudius Malii eius S Jesu, qui mist 0riam Pr000 pii in linguam latinam Vertit, in Pr Platione suae versionis, dicit, penes se habuisse libr0s ill0s adhuc in editos, H0l-slenii beneficio, seque eos, excepta laudali 0 ne S. Anasta Sit, cujus n0n meminit, in lucem editurum, Sed eo morte praeveni0, libri illi adhuc desiderantur. Erat Georoius Pisidius magna Ecclesiae C0nflantinopoli lana diaconus et chartularius. 6. Quot annis regnavit Phocas. - Ph0cas intersectu esl, si cum imperio per annos et in Sullasset , inquit Zonaras, cui c0nsentiunt auctor Chronici Alexandrini Cedronus ei alii ex quibus demendi mensis, et aliquo dies; cum die XXIII Novembris anni Dcri coronatus fuerit : Heraclius vero hoc anno die quinta mensis oct0bris imperat0r inauguratus sit. Sed Theophanes, qui annum unum ejus imperii omisit, septem ei lanium tributi, cum lamen ipsemel errorem suum aperiai, dum asserit Ph0eam Indictione sexta, eunte scilicet, imperium invasisse, et Indictione XIV, etiam ineunte, periisse. 7. Nicephorus Calliaeli Bistorium suam ad hunc annum perduinit. - Usque ad interitum Phoebe
Nicephorus Calli xli Xanthopuli lius Ilisl0riam
suam Ecclesiasticam perduxit, ut ipse leslatur in sine libri xviii qui ejus peris ultimus est. Legitur quidem in ejus Historia argumentum quinque aliorum librorum ab Heracli exordio usque ad mortem Le0nis Sapientis imp seu annum Christi MX i, sed a quibusdam viri doctis addi lilium creditur. Historiam illam Andronico Seniori, qui exeunte Sal culi Ecclesis decim ferii apud Constantinopolim imperavit, dicavit et in illam varia inseruit quarvix alibi iecurrunt, libris ex quibus illa desu in la
115쪽
de per lilis. Utitur Era a in Incarnali in is, iram mulidi sibi propria, in qtia lamen non sibi Semper constat. Ait enim fuisse lunc in cursu annum ab orbe condit Gl30, a Christi auten Nativitate excentes inui in ei vicesimum qui illum cum lamen Constantinopolitani Lal. Septemb. hujus anni numerent lantum annum mutuli Gllu, Ilicarnationis
vero DCXI. Certum est Constantinopolitanos in minori nuna ero annorum Incarnationis annos octo minus, quam in minori numero annorum mundi numerare, icephorum vero in minori numero an-n0rum ali vitalis Christi annos quinque minus culligere, quam in minori numero annorum mundi; et lamen aliquando ipsemel non ann0 quinque, Sed anno sex in Incarnatione minus numerat, ut patebit percurrenti clausulam chron logicam in sine cujuS-
cap. 10, Scribi Salxalorem nostri in natum SSe anno mundi 5505, ab ligusti imperio Lu et a Maced0nicae ditionis solutione xxviii : qui chara cleres anniani Julianum XLII certo designant, a qu0 anno duliano ad annum ejusdem rae DCLV qui concurrit cuin anno iae Dion TSi ante currenti, Seu DCX, Si utrumque extremum compuleS, fluxere
anni cxiii, qui additi anno mundi 5505 reddunt
annos mundi 6 HI, Utroque extremo in summam collato. Et lamen laephorus numerat annum 6l30. Ad haec praesenti Christi anno numerat annulli ait vitalis Christi cxxv cum habere debuisset annum DCXIII. uare in auctore illo iam anni mundi, quam alix italis plerumque corrii pii, nec supereStaliud exemplarus ejus Histori u quam unicum X reliquiis bibliothecae Matthiae regis in praeda Tur-cie repertum et in bibliotheca Caesarea aSServatum, quo usi sunt Ioannes Langus et postea Fronto Ducaeus in suis versionibus Historiae Nicephoiianae. Quare errores illi Chronologici emem lari non pos . Sunt, nisi deducendo annos ali vitalis ab annoduliano XLiii, eidemque anno duliano annum mundi 5505 assigendo. 8. Perso vincunt Romanos. Adium. 6. Cum victoria a Persis de Romanis in Tria repori ala, de qua Baronius ex auctore Miscellae, et Theophanes sub Indictione xiv c0nligeri mense Maio, utroque historieoclesie, pertinet ea ad annum Sequentem praeterquam quod mense Maio hujus anni n0nduin Heraclit/s imperabat. 9. S. Ioannes Eleemosynarius sit epise Aleaeandrinus. - num T ad 10. Obilus sancti Thomo patriarcha Constantinopolitani, luem Ba
ronius cum anno Cui II collulavit, ad praesentem spectat ut ibidem demonstraximus Theodorus Vero Seribo patriarcha Alexandrinus anno Super i 0ri interfectus eodemque Sanctu Isaranes Eleemosyna rius in ejus locum uirectus, ul Videre est an DC IX.
Scribit itidem Metaphraste, seu auctor Vilpe ejus de insaneli Ioantiis a Bollando ad diem XXIIIIa iii larii, quo is Sanctus colitur, pag. 517 recitatae, Beraclium sceptra lenuisse R0manorunt, quando Daune pa-T0It XI. triarcha Alexandrinus renuntiatus est; sed cum Leontius Neapoleos Cypri episcopus auctor eodelaneus, ex quo Sua deprompSi Melai,hraste , aut qui auct0 est illitis Vitae, id non dicat, ver0Simile est, errorem illum inde pr0fluxisse, qu0d quia Heraclio imperant Ioannes epi Scopatum gessit, eum Sub ejus imperio episcopum creatum existimaril nisi Iorte episcopalus Alexandrinus per annum integrum vel amplius vaca erit. 10. Concilium Romanum in causa Anylorum. - num. 10 ad 12 Beda lib. 2, cap. 4 resert Mellitum primum episc0pum Londinen Sem R0mam e contulisse, de necessarii Ecclesis Anytormn causis cum hostolico papa Bonifacio tra- claturum, ipsumque in F nodo Romana anno octaDo imperii Phocalis principis, Indictione XIII, tertia die Hendarum Mart. habita inter laliae episcopos assedisse, ut postea discessisse cuin pistolis quas Bonifacius IV aichiepiscopo Laurentio, ei dilberili regi direxit. Cum vero Beda, quae essent causi illar colesiastica non reseral pula it Baronius Mellitum R0mam prosectum, ut sciret, utrum consecrali Ecclesiae eo quo fuerat modo peracta, rata haberi deberet Ethelbertus enim rexm0naSlerium unda erat extra muro L0ndinen Sesin honorem B. Petri, qui apparens cuidam pi Scalori, eidem dixit, se episcopalem benedicti0nem prae Venisse, ut reseri Baronius ex Vita sancti Eduardi Anglorum regis, quae recitatur a B0llando ad diem mensis Januarii. Verum post Baronii mortem Hols lenius in Collectione Romana, pag. 242, Publicavit B0nisacii pappe IV Decretum Silo late promulgatum in hoc Concilio Romano, quo discimus, qua de causa celebratum si ieris. Erant quidam qui in Anglia asserebant si Monachos, quia mundo mortui sunt ei Deo vivunt, sacerdotalis ossici polentia indignos, neque paenitentiam, neque Christiani talem largiri, neque absolvere poSSe per sacerdotali ossicio dixi nilus injuncta mi Olesialem s.
Bonifacius decertantes contra monactio sacerdotalis polentia arcere ossicio praeeipii Recita libidem Bois lenius Bonifacii IV Epistolam in e0dem C0ncili ad thelbertum regem Anglorum alam, in qua Ponti sex in iiii Quod ab Apostolica Sede per coepiscopum nostrum Mellitum postulastis libenti animo concedimus id est ut vestra benignitas in
monasterio in Dorouernensi civitate c0nsillulo, qu0d sanctus doctor Vester Augustinus consecravit, licenter per Omnia monachorum regulariter Viventium habitationem statuat n. Quare pec duo lan-lum in Anglorum favorem ibidem peracla repressi nempe qui monachis adversabantur, et confirmatas in latio monasterii Dorouernensi Seu Cantuariensis, de quo anno civ eginalis. Porro cum in ea ad
Ethelberium regem Epistola Laurentium dilectissimum fratrem appellet, asseratque Beda citatus Mellitum detulisse Iilleras quas idem Pontife Deo dilecto archiepiscoseo Laurentio direXit, lique sanctum Augit Slitium ante praesentem annum mortuum esse cum exeunte Februario hujus anni Bo.
116쪽
BONIFACII IV XXUS CARIATI lnisaeius IV ad Laurentium ejus in episcopalia Can- rariensi success0rem litteras dederi l. Decretum illud, et pistola ad Elliet bertum regem inserta sunt a Labbeo lom V Conciliorum. l. S. Mellitiis sim dat monasterium Vestino steriense. - Monasterii sancti Petri Londini sun duli, et ejus dedicali 0nis mentionem n0n facit Beda Willeluius lanaen Malmesburiensis in lib. de oni Angi testatur, uellitum monasterium B. Petro in occidentali civitatis Londoniensis partesecisse, lysius postoli it fertur admonitum
nuntio, ejusque EccleSiam Sanctum Petrum dedicasSe, eo modo quo recitat Baronius ex beato
Ealred abbate Biexallensi in Anglia in Vita S. Eduardi Angliae regis, quod etiam legitur apud
Sulcardum monach uni est m0nasterienSem in
Chronico Nicolaum lapam II in litteris ad eumdem Eduardum alis, auctorem fundalionis abbatiae
Monasteriensis, aliosque, quorum loca integrar seruntur tona I monastici Anglicani, pag. 55 et seqq. Vocatum Si poSlea n SimonaSterium, quiasilum es ad Occidentalem L0ndini plagam. Celeberrimum illud fuit cum regum Angliae inaugurali 0ne et c0ronatione, tum etiam sepultura, ita ut a Lelando orbis miraeidum appelletur. Verum regnante in Attighia Elizabetha ejecti et varie divexati monachi, et Ecclesia in c0llegialam et erodo-XOrUm conversa, ut Videre si apud Cambdenum in descriptione Britanniae, aliosque De hoc amen monasterio in Concilio Romano h0 anno habito actum non est, ut palei ex dictis.12. Concilium Toletanum III. - Λd num. 120 seqq. Isidorus in Clironic ait, Willericum Wisigothorum regem, OSiquam annis Seytem regnaSSel gladio periisse conjuratione quorumdam inter epulas 'interfectum, additque undem arum Era DCXLVIII, currensi Scilicet Christi anno ei dena successisse. Eo regnante celebratum est Concillum Toletanum numer III ab eo tempore, quo Re ca-
redus rex si leni Catholicam amplexus est. In Actis habitum legitur u sub die x kalendarum ovembrium anno regni primo piissinat atque gloriosisSimi Gundomari regis, Tra DCXLVIIis Eidem inier-suer xv episcopi provinciae Carthaginensis, qui Omnes agnovere in T0lelana Ecclesia sedem metropoli lanam jamdudum c0nsillulam suisse. Infimalum liam Patribus sejusdem Syra di Decretum Gundemari regis, quo statuit, ut sedes Toletana primatus ac dignitatis metropoli lanae honore poliatur, non in Carpeiania solum, sed in ola provincia Carlli aginensi, ut videre est apud Baronium. 13. Exilii Dii S. Columbani. Sanctu Columbanus in exilium missus a Theodorico Burgundiae
rege, Ut anno DCXII Ostendemus Sancius Anastasius
patriarcha Antiochenus occiditur, ut anno praecedenti diximUS.
l. Ludocio Iustusim portus et obitus. - Christi Redemptoris annus sexcenteSimus undecim US, Indictionis decima quartae, qui sequitur, aerumn0sus Roman imperio extitit, cum ii ex Theophane produnt Annales Persae ex more irrumpente in Armeniam et Cappadociam, post ingentem praedam hominum et astalionem politi sunt Carsarea Cappadociae, populumque capti Vum duxerunt. Iam
libere quo volebant Persae ab3 lue obiee grassabantur, exercitu Romanorum pessumdalo duo pariter
anno Eudocia Augusta, tertia die Maii Heraclio imp peperi silium Heraclium min0rem, qui et C0nslaulinus juni0 dictus est sed 00dem anno
ipsa decessi imperatrix decima quinta inchoata In
dieli 0ne. Quid Ver inhumanum accideri in ejus- dein Augustae stinere a Zonara accipe ita narratum: Cum ejus unus ornatu regio per sortim esset relur, puella quaedam Barbara pr0Spectans, pulum imprii dens in seretrum dejecilla b ii0d actum c0mprehensa et cremata, imperatrici infeliciter parentavit n. IIare ipse. 2. Obitus S. Austreyesili Biluricensis episcopia quo Guarneri Mucioris furor et avaritia repressa. - uod ad res ecidentalis Ecclesiae pertinet scriptorum inopia remanserunt prorsus obscurae, nisi quod celesia Gallicana vita et obilii sanctissimi r aesulis Biluricensis usi regis ili claruit de quo erroris arguas eum qui in annum
117쪽
vice silmina septimum p0St sexcentesimum ejus obitum reseri. Etenim cum c0nstet ante Tlieod 0ri cum Francorum regem esse defunctum, quem pos triennium lique ex hac Vila mi in asse; nequaquam ad tempus illud poluit pervenisse. Res ab eo gestas quam fidelissime conscriptas fuisse, lector accuratus intelliget. Hic adolescens inter aulicos apud Curallistramnum regem militans, bene insti-lula vitae splendore emicuit, ope lue tandem ilieri Lugdunensis episcopi missionem e curia obtinuit, ut inter cleric0s vitam in Ecclesia ageret, in iliatus tu sui subdiaconatu a B. Aunario Anti-si0d0rensi episcopo ac tandena p0st digna facta, praecedentibus pr0pheliis, vocatus es post Ap0llinarem ad regimen Bituricensis Ecclesiae, cui cum bene praesuisset annis duodecim, egregie virtutibus
atque miraculis coruscans, Vila sun elus est tempore isto, cum Theodoricus rex ad corradendas pecunia Si0lus esset, et ad id a pl0s delegisset viros improb0S, alque inter ali 0 Guarnerium arvum immisericordem tu penitu Shominem exactorem misisset cum interim ipsum sanctum usi regi silum conligit diem Xtremum claudere, post tuam exactori Sacerdotali robore restitisset. Sed tuomodo id accideris, ab e0dem auctore cuncta sutelissime pr0Sequente Sic accipe' 3. Tum adhuc, inquii tu humanis ageret beatus Austregi Silus, tanquam pastor bonus curam Ecclesiae et plebis sibi commissae quotidie pervigilem gerebat, eamque a lup0rum saucibu Servare studebat. Accidit autem, ut ex palatio Theodorici regis, iis rege permilleni ad urbem Bituricen
riliae et turpi lucro addictus. Superbia tumidus, ab
ea urbe pecuniam regis nomine, quam dare non consueSSel, exacturus Permoliti Ves insolito onere,
omnes ad beatum Austregis illam confugiunt orant ut hanc vim ab ipsis propulsare velit. Vir sancius ad Deum se conseri diurni alitu nocturnis precibus ejus aure continenler ut Sal, ut populum suum hac vexatione liberaret. Iam ad urbem adventabat iiij se ille Guarnerius, et ad eum exit Sanctus episcopuS, atque pro commissa sibi plebe murum se opponit, paratu eliam, Si res postulet, Christi exemplo pro ovibus sui animam ponere. Dicit Guarneri : Unde venis, homo improbe, et
quid facere instituisti Τ 0n permilla Deus, ut in
hanc intres urbem, et i Vium cen Sum agas. Tum ver Guarnerius acri ira commotus, quod invito episcopo 0n posset regi et Suam explere Voluntalem, suribundus ad regem abit nuntia illi, renitente Austi egisti episcopo, quod ipse jussisset, se
sacere non i0lui SSe Interea Vero beato sine Austregi situs quievit in pace cum magna adhuc cura super gregem invigilaret, miracula eden S, quae auctor enarrat idemque qui in Guarnerium sac-lum p0st viri sancti obilum sit, Verbis istis refert,
Ejus diaconus Sulpilius illi successit. Redit
postea Guarnerius, exsecuturus sub Sulpitio, quod sub Austi egisti non p0lerat Sulpilius Ver anxius, ad 0minum c0n sugil, ab illo consilium rei bene gerenda petens : erat enim xi milis et lenis hominisque violentia ul resistere p0SSet, n0n Videbat. Deinde uaria eri uni adit orat, ut qui sub ipsius decess0re ab hujusmodi nere immune fuissent, ill0s etiam suis emitoribus pateretur Solita gaudere liberiale Λ Guarnerius h0mo serus, viri Dei preces contempsit. Dixit laque illi Sulpilius: Si quidem contra jus ei fas tua eris politus voluntate, non diu lamen mi iure feras. Ille vero in urbem ingreditur, lacit ut erat ju Ssus omnibusque pro Olo expeditis, corp0re, non animo adit S. Austregi sili celesiam, tanquam prece illic oblaturit S. 4. Ut vidi autem m0 numentum sancti viria si delibus Christianis auro argent0que miri sile ex-0rnatum, dixit arrogantissime ratisi regi Silus aurum suum et argentum in pauperes erogare debuit, non jubere ut Suum sepulcrum illo legeretur. Non h0 ille dicebat quod ei curae essent paupere S, sed instar Iudae proditoris avarilia aestuabat Postea a sepulcro viri Dei discedens, orationis causa altaria circuibal. Cumque in ipsa Basilica ambularet: lignum quoddam, ad qu0d Vela suspensa erant, ab alto ruit super caput ejus Manavit igitur sanguis a capite per ocul03 et barbam, et ad terram usque defluxit. Et miser ille clamavit V0e qua potuit: Λ usi regis illis dum vixit, semper in me hostili animo fuit, ei jam mortuus me prope interficit. Ita in selix nec culpam agno Vii Silam, nec a beat viro veniam petiit, imo vero ei Vens malitia Augustodunum ire instituit, ut ejus l0ci episcopum perderet. 5. In ipso autem itinere in pago quodam,
cum Omne recubuissent, surrexi a mensa, et ad ex0nerandum ventrem Secessit. Interim Somno
correplus obdormi evigilans dicit assislentibus :Aus regi situs et Sulpilius hac hora urceum aureum miserunt mihi. Quis vestrum habe illum scita illusus h0mo aurum rapiens, aurum omniat: sed plenum ira Dei as illud suisse, declaravit eventus: nam pergit auctor: Negantibu illis, se quicquam hujusmodi vidi SSe, Sua Verba repellit, neSciens quid diceret. 0 Ver intestina ejus et viscera omnia in cloacam deciderunt, eaque nocte Vilam perdidit. Ex eo tempore nemo auSus sui regiorum ministr0rum ab urbe Biluricensi eam pecuniam extorquere , absterreni omnes tam diro interitu illius, qui talis exactionis primus auct0 sui SSet B. Subjicit auctor alia admiranda de eodem sancto adversu rerum Ecclesiasti earum invas0res. Sed de his hactenus. Propagata es ad poStero memoria sanelio usi regis ili luna b ilam sanctissime du- clam ei miraculis insigniter illustratam, tum ei iam quod in caeli ipsum vivere mundo destinet una post obitum signa edita declararunt colit Dei celesia memoriam ejus anni Versaria celebritate vices in adi Maii dui autem ipsi successit Sulpilius, pariter
118쪽
BONIFACII IV ANNUS 5. CHRISTI Gil. 6. P0i r qui ob bella quibus Theodoberium
fratrem e regno pellere laboraxit, theodoricia rex Stubditos graviter asstixit; in se divinam indictam concitavit: adeo ut ubi se voli compotem faelum, si uire peremplo, pus axis, ipse miserrime luens cena S, e num atque ilam perdiderit: sed liae positi iennium acciderunt, cum antea Sanctum Culilmi ianum e regni sui sit ibi: expulisset, ut dicturi sumus anno Sequenti. Sicque omni illa, quae non super justitiam religi0Samque Christi an rege decentem xi iam regni moles innixa erat, sed super
prudentiam carni S, quae m01 S 4 Si uno ferme moment collapsa perii funditus, nulla relicta p0Sleris sui regni propagine. Sed de Theodorico ex impiae Brunichil dis axiur consilio hauriente divinam ulli 0nem dicturi sumus anu Sequenti.
1. Consuliatus Heraclii. - uelo Chronici Alexandrini P0Siquam asseruis, a septimo el0bris Indictionis i usque ad Iti Januarii hujus anni publica labulas consignatas fuisse imperii Heraelii anno primo, addit: it a XIV ejusdem mensis ejusdemque indictionis Scriptum est in reliquum
tempus anni usque ad Decembrem ne ii pe exple
lum INDICTIONE ET CONSULATU EJUSDEM RELI-ciosissi MI NOSTR PRINCIPIS . Veruli locus corrutilus, et aliqua erba mi SS Sunt cum Indictio vn0nnisi Lal. Septemb. hujus anni inchoari potueri l. Quae depravatio Ducangium in nova edili 0 ne Chronici Alexandrini, Seu, ut ipse Vocal, magni Paschalis, traxit in errorem Existimavi enim consulatum Heraclii anno sequenti gestum eSSe licet, ex Serie possc0nsul aluum ab auctore Chroni ei Alexandrini digestorum ceri constet, consulatumni hunc annum incidisse l). 2. Imperium Ioman. a Persis labefacta trini. Ad num . . aroniti S, qui Theophanem non legerat, quia os ejus mortem in lucem prodiit, sed idera lanium quae Anastasius in suam istoria Ecclesiastica, et auctor Miscellae ex eo reserunt, gesta subieraesti imperi anno uno plerumque anticipat, quae juxta methodum duobus superioribus annis a nobis in Sinuatam, in Suum locum restituenda sunt, ea quidem eodem, quo Baronius anno recitantes, ut nostra narrati ejus narrationires siondeat, Sed annula indicantes ad quem ea revocari debent The0phaue itaque anno Alex DCIII, qui kal. Septemb. anni Christi currentis ineli 0atur ait: umo anno Persae Caesarea Cappadociae politi,
plures hominum Triadas in captivitatem egerunt. Ileraelius autem, imperi assumpto, rem Omnem Romanam labefactatam reperit Europam enim Barbari reddiderans deseriam, universam Asiam Persae pessum dederant, et urbe integras in caseit vitalem abduxerant Romanumque exercitum bellis c0nsumpserant conlinui S. Si conspiciens imperator, quid ageret dubius p rebat. Exercitu si quidem omni perlustrato, num aliqui ex iis qui eum Plioca Trannidis ejus aulo res adversus Maurilium proeliali inter xivo Superessent perscrutatus, per legiones cuncta rimatus duos solos invenit residuos s. duae perlinen ad annum sequentem; ad hunc ver reserendum, qu0d anno superiori n. 6, Baronius refert de Syria a Persi mense Maio du-
3. Constantinus Heraclio nascitur. - Constantinus, qui P0Si ea imperavit, natu est Heraclio anno lanium sequenti, quo auctor Chronici Alexandrini scribit: si Hoc anno men Se Artemisio, R imanis Maii iii, seria quarta, natus est in Processo Sophia non eraclitis junior Constantinus eraelii et Eud0diae filius s. Anno enim Sequenti seria iv, conveni in diem ui mensis Maii Auctori Chronici Alexandrini consentit The0phanes anno Alexandrino mox relato, qui ait, eadem die radictione retina quinta C 0nstantinum in lucem prodiisse Iu=usti vero mensis die xiv eadem Indictione Eud0ciam Augustam
1 Nesei unde verba illa Clar0nie Alexandrini anus desvirpserit certe ex versione mendosa pr0batissima enim iis restati, qua ut 0redit siet pag. 305 si recte eeit orab ipso vii Octobris die praesentis uilicli 0nis XI a Sepleuibri an ii DCX eu Pt i iis lite ad XIV . auriarii mensis Jusdem ludicti0nis anni cxi seris, tum est iu Aelis publiei imperaute es actio; et a xiv ejus leui indicti0uis ipsius meusis seripium Stiri r liquum lini, usqtie ad ueste uili rem scilicet explotum xv Iudi tionis a Septembri ceptae Sic : Et coiisulatu ejusdein iissimi do
119쪽
diem exire inum obiisse Auctor Chronici lexandrini eamdem mortem recitat anno Sequerili, ait luec0nligisse iii I/lyristi, XV Indici. die Dominica, ideoque anno DCXlI, quo seria priina et dies iii Augusti concurrunt. 4. Nascitur etiam Epiphania. - Π0 Vero anno in eodem Chronico legitur Ipso mense Xant laico, qui stlinis es Aprilis XX, laria ili, hora septima, ingens terrae motus extilis, ut cogerentur ante PentecoSlen XXII ejusdem mensis, seria quinta in campum prodire, preces sundere et illud s0lemne Trisagium psallere Septimo Julii ejusdem Indictionis, seriamitaria hora VIII nata es Elliphania ilia Heracli et Eud tela in suburbi Hieriae s. Hoc enim anno seria quarta in diem uri Julii, et seria tertia in die in xx Aprilis incidunt. Ex his verbis duo discimus primum in more suisse, ut Tri-
sayium in sesto Penteco Stes caneretur, et non antea. Secund0 Xonthici in convenire cum nostro Aprili, non vero Artemisium, ideoque anno DCVIII n. 2, errorem, qui irrepsit in idem Chr0nic0n, recle an0bis suisse emendatum. 5. Moritur . Iristrestis illis. - num. 2 ad 6.
Sanctus Iusti eoisilus, qui inter illustriores Ecclesiae Biluricensis episc0pos uit, ad Deum migravit
anno sexcentesimo Vice Simo quarto quo si plenus
dierum in bona c0nsessi0 ne obii XIII alendas Junii , ut inquit uel0r non Sinus ejus Vitae, plane coaetaneus, ut liquet ex numero 14 et 16 ejus dem ita ab Hengelieni ad diem XX Maii, et a Mabilloni saecul Secundo Benedi clino recitatae se ui uterque auel0 ac etiam Coinliti in Annal. Eccle
oisilum dem0rluum demonstrant. Annus enim ejus em0rlualis a nullo ex antiqui mem0ratu ex ejus Vita colligendus fuit. Sanctiis Sulpicius Severus Bituricensis episcopus biit anno DXci, ut Supra ostendi. Et successit Sanctus Et Stasius, Seu ut ab aliis vocatur Eustachius, qui anno XII episcopalum gessit, obii que pridie kalend. Januar. Ul Scribit J0annes Chentilius Bituricensis in N0lilia archiepisc0p0rum dioecesis Bituricensis describenda accuratus, ideoque anno Chri Si DCII exeunte. Anno iii sequenti sanctus Apollinaris juxta eumdem Chenullum Eustasium excepit, seditque ann0S 0-xem, ut idem Chentilius habel, ide0que obiit vel
anno excentesimo undecimo, ut idem refert, vel
potius anno DCXll, si Verum est qu0d tradit Roberius in Gallia Christiana, Iusti eoisilum ex abbate sanet Niceti in Basilica Lugdunensi c0nsecratum fuisse episcopum Bituri censem die decima tertia Februarii, in quam anno DCXII Dominica cadebat: In e gradu dignitalis du0decim anni rexit Ecclesiam Sicut ipse Angit revelante c0gnoveratu, ut ait noli Smus laudatus lib. 1, cap. 2 num. 10. uare ita in cum morte c0mmulavit anno excentesim Vice Simo ita Plo die vices iii a mensis Maii.
6. Mus alit has et tonitates. - Labbeus lolia ii nov00 bibliothecae, pag. 350 ef seqq. eamdem Λ usi regi sili Vilam refert, ei pag. 363 Elogium olim lumulo ejus marmorea inscullitum ex libro s. Ecclesia collegialde de Castro, in tua post inor leui se pullus suis, in quo legitur Tertio Deceni bitum kalendarum proles edita procedenSab alvo abs0lvit genitricis viscera, bis vicenis et primo Childeberio regnante in anno Feria hic quarta elupus signatur, et quarta decima quoque luna sertur per alia Scorpii et c. s Ausi regis illis natus est anno Christi DLI, qu dies ill kal. Decemb., Seu dies XX ix mensis Novemb. in seriam quartam incidii, regni vero Childeberii regis iujus n0 minis primi annus XLiincoepi die XVII men Sis Ν0Vembris, quo ideo anno DX Clodoveo Mayn patri SucceSSerat. Quare chro-n0logiam n0stram hoc pilaphium egregie coii- firmat. In obsequi regi Gunit amni Austrest istius depulatus a patre, non m0dicum temporis spatiuin sub speculari disciplina pi fidenter militavit: ad 00-que regi gratus erat, u linteum, quo S lolis inanibus tergere solitus erat, ipse proferret, et ob hoc Mapparius vocabatur. Aulae perlaesus a beato Aunario seu clunachario episcopo Aulissio d0rensi subdiaconus ordinatu est sactus deinde abbas
jussu Aetherii episc0pi Lugdunensis. Denique sancto Apollinari demortu episc0pus Biluricensis
7. Mus ita ab ansuum scripta. - Caelerum res gestae, et miracula ejus iribus libris c0mprehensa sub unius an0n Smi laudati nomine, a diversis auctoribus di Versisque eliam saeculis scripta sunt. Prim libro ejus irtute et pr delara opera usque ad ejus bilum litteris manda Vilaucl0 cotu-xus sed liber Secundu conline potissimum miracula adverSu rapi 0re b0norum Eccle Siasticorum, temp0re Eudonis ducis Aquilaniae, qui vixit lem. p0re Car0li Martelli Postreinus liber recenti0ris
mem0riae miracula c0mplectitur. Quod vero Baronius refert de Garnerio, Seu Parrieris exactore, cui dicitur Sanctu episcopu sese opposui SSe, et qui postea misere perii SSe memoratur sub p0nlisi calusancti Sulpilii cogn0menio Pii Austregi Sili succes-s0ris, prohibentis dari hujusmodi tribulum sabu-l0sum esse dicit Co in liu ann DCXXIV n. 8, qu0d reseratur tantum in Secundo libro, cujus aueloria in salis s0lide in omnibu procedit, ut etiam Ilense lienius italus observavit. Ibi enim insinuatur Varnerium ultimis usi registii emp0ribus, et xi vente Theodorico rege, 0 luisse urbem Biturigum sub tribus censere; cum lamen Theodoricus anno DC xii e vivi eXcesserit, et uristes parerent Cl0lari ii, qui eidem The0d0rie regi agnat su0 jam successerat. Qua de re plura Coinlius. 8. Bellum inter Theodebertum et Theodoria cum . ad . . De bello tuler Theodebertum et Theod, cum Francorum reges gesto, et de exilio S. Colunibuni abbatis Lux0xien Si anno sequenti
120쪽
l. Sarracenoraim tu Syriam incursiones. Qui noxias volVitur annus excentesimus duo lect-mus, Indicii iii decimae quintae, irae Dei minime expers suis, cum mal0rum ingruentium nullus sinis esset, vel saltem m0men lanea quies. Cessantibus enim h0 anno Persis jam vict0riis exsatialis, praedisque expletis, invadenses Romanum imperium Sarraceni in Syriam incursiones saevissimas habuerunt, ferro igni lue cuncta miseentes cum interea Heraclius Epiphaniam siliam Augustam nuncupa-xit, quae ut habet Theophanes in Sergio patriarclia
coronata est idque anni hujus ex0rdi Vergente vero ipso ad sinem, jam prima Iudicii0ne currente, ab e0dem patriarcha Heraclitis junior ejusdem imperatoris filius, idern que Constantinus cognomina-ius, coronatu est, cum imperator adversus Persas in sequentem annum expeditionem pararet. Hunc silium fuisse secundum Spiritum Joannis episcopi
Alexandrini , auctor est 60ntius in Vita ipsius
2. S. Col/tmbanus a Theodorico et Bruntehilde
veratus, et a Gallia pulsus, sanctis estis, miraculis ac propheliis clarescit. Quod ad res Francorum anni hujus pertinet, infeliciter accidit, ut The0 doricus rex malis consiliis Brunichil dis obtem perans, adversu Dei serv0S bellum gesSerit, ex quo diram in se indictam provocaVit, qua postea exuitur vita simul et regno Hic enim est ille aiinus, quo sanctus C0lumbanus probatissimae sancti talis ab has, cum opera Brunichil dis per Theod0ricum regem expelleretur e Suo quod in ejus regno construxerat m0nasterio, Vaticinatus es fore, ut intra triennium ipse penitus regno privaretur, et monarchiam lotius Galliae Cl0lliarius blineret. Cum igitur intra triennium ea conligissent impleri, errare plane noSeuutur, qui ju Smodi per Seculionem ad alia temp0ra reserunt. Nos autem rei est e historiam a J0ua non a Beda ut err0re aliqui putant qui his em p 0ribus vixit ei ab Eustasi successore Colu urbanili aec accepit, omni Sinceritate conscriptam, ab omnibusque sida auctoritate receptam, hic reddamus. Magno i ii Dei beneficio factum apparet; ut vir lanius ex Hibernia in Gallias veniens, ilius raret
lemporibus his perdilissimis Ecelesiam Dei quem
praeexcelsum erilis si quis aliqua ex parte exaequei Eliae, haud mea sententia a scopo veritalis aberrarii cum videre sit in sane lis Sini viro eremum cum sui colente, praeter mirificam abstinentiam, set exactissimam monasticam obserVanliana, alque alias ejus eminente Virtutes, Dei honori S Zelum, et sortitudinem animi ad principes arguendos qui et ne similiores Vi Su Eliae, quod persecutoribus non caruerit, novo Achab, et altera desabele, ut ii ipse probe cogn0Sces, cum res anni hujus ab eo gestas accipieS. 3. dam annus Vicesimus agebatur ut idem Ionas abbases auctor ex quo sanellis Columbanus veniens ex Hibernia uxoviens in Gallia m0nas lerium erexerat, cum perseculi 0 ne cogente, inde exul cogitur proficisci qua Vero causa praecedente, eumdem auctorem X acie cuncta pr0Sequentem
altende qui ab exordio regni Theodo berii ac Theo-d0rici incipiens, ita ait 'ci si ortu Chil deberio
infra adolescentiae annos, regnaverunt filii Clii lde berii duo , Theodo berius et Theodoricus cum avia sua Brunichilde. Regno Burgundionum Theodoricus politur, regnum usi rasianorum Theodo bertus suscepi regendum Tlieodoricus ergo quia interminis regni sui beatum Columbanum haberet, gratulabatur non minimum. Ad quena cum saepissime veniret, caepit eum Vir Dei increpare, cur concubinarum adulleriis misceretur, et non p0lius legitimi conjugii solamine rueretur, ut regalis proles ex honorabili regina prodiret, et n0n potius ex lupanaribus videretur emergi. Cumque jam ad viri Dei imperium regis sermo obtemperaret, et Seab omnibus illi cilis segregare sponderet mentem Brunichil dis aviae, secundae ut erat Iogabetis, an li- tuus angui adiit, eamque contra virum Dei stimulatam Superbiae aculeo excitat, quia cerneret viro Dei ite doricum obedire. Verebatur enim, ne Siabjectis c0ncubini reginam aulae r seci SSet, et digni latis et h0noris sui modum ampulasSet s. c aecam allacemque ac sibi ipsi penitus mentientem