Annales ecclesiastici Caesaris Baronii

81쪽

vix destina stri40lesi ubi non solii in ad Angloria ingentem numerosissimam ab idolorum cultu avito

revocandam, et Verae religioni jungendam, sui illis diu noctuque haud impigre laborandum ; sed etiam ad Britannos et col0s a schismal liberandos et Catholica Ecclesiae ungendos laboriosissime in Sudandum Deoque magis, quod si seri p0luisse ut ii Calli 0licae redderentur Ecclesiae, iisdem ad conver-Si0nem reliquorum Angl0rum, qui adhuc insideles

reman Serant, illi p0SSeni. Erant plane regiones albae ad messem, et cum mulla es Sis appareret, perarii tamen perpauci reperiebantur. Sed inane est redditum hujuscemodi consili tam adversantibus illis, et invidentibus ut queritur Beda Anglorum saluti, cum peregrini lanium m0d0 illis Evangelium praedicarent sacerdoles. Verum non defuit perpaucis iis divina virtus, quae in arduis semper in Summa rerum desperatione ipsis r Sloquii, pr0ul quae suis inserius l0cis dicentur, lacile demonstrabunt.

66. Honores venales in Oriente. - Sed jam 0rientales res anni hujus hactenus inlacias invisamus E erat si alia misero Respublica consillula, ut in ea non vetus nobilitas, nec probala virtus ad ni agistratus adipiscendos haberent acceSSUIU sed pecunia tantum esse cujusque c0nciliatrix honoris ac dignitatis; et qu0d turpius atque Ordidius xideri poterat, id minime Secreto agi Soleret, sed noli la diu consuetudine publice Venales expositi magistratus fuerint, auctione propo Sila. Vix credi haec possent, nisi de his certam 'ploratamque sidem saceret Epistola sancti Gregorii h0 canno ad Honoratum diaconum his Verbis c0nseripla, cujus alia occasione Superiti etiam memini

67. a Filius meus d0mnus Venantius, nep0Squ0ndam Oi ilionis patricii, ad beatum Petrum Apostolum Venil, hoc a me summopere pelitur u S, ut causam ejus luae dilectioni c0mmendare debuissem Honores enim non habet, et charias Xe0nsu latus petiit, pr quibus triginta auri libras iransmisit, ut ei debeant comparari. In qua re Volo ut dilectio lua se summ0pere impendat quia talis vir est, cui etiam hon0 sine preti debeatur. Et quia easdem chartas emere paralia e Si, Ut dixi, non Valde necesse Stil ex me aliquid serenissimis principibus dicatur, sed magis ex se agat dilectio tua, quatenus oblatis in sacella consuetudinibus hon0res mereatur accipere. Si quid tamen potueris milius agere, maXimam de eo mercedem habebis. Sed lasae ut lab0 ejus, quo hic ad nos fatigatus est, Vacuus n0n Sil. Si vero in eadem causa dissicile aliquid esse perspexeris Deliam quia per me hoc postulet , iudicare debes, et cujus bonitalis, cujus modesti e sit atque sapientiae, serenissimis dominis intimare n. Haec Cregorius, qui dum id tribuit consuetudini, nihil est qu0 Ph0cae Srannidi solum

milio. - Quod vero ad res ipsius Phocae imperatoris pertinet hoc ipso anno inosi h es rex Persarum, pace jam laeta, collectum copiosum exercitum in Romani imperii provincias immisit ipsum namque et arses post necem Mauritii rebellans, Edessamque oblinens, adversus noVum imperat0- rem concitavit. Cum Pli 0cas creat magistrum militum omentiolum sive Domitium, millitque adversus Narselem Germanum praelo rem paelisque cum Abarum rege induciis, l0lum militiae robur in Orientem perduxit occiso vero Cermano, Leon-lium contra eumdem Narselem impellit. Sed male pugnatum cum esset a Romanis, obtinenle C0srh00xieloriam, in Leontium ira Ph0cae imperat0riscon erSa est, quem vinclum cum ignominia duci jussit. Hunc sinem res anni hujus sunt conseculae. 69. Quomodo autem anta accepta clade D0- milius incolumis evaserit precibus viri sanctissimi The0d0ri Sice0lae, de quo saepe superiuS: Eleusium, qui aderat, ista narrantem audiri ait enim, dum miracula ab eo edita referre pergit, his verbis : Paucis post diebus interfectus est Maurilius imperator, et imperio iolitus es Phocas. Qui cum in Orientem misisset Domitium consobrinum nep0lem alii hunc dicunt ut exercitum ducere adverSus P ei Sas, qui regiones nostra Vastabant et praedabantur is autem Domitius de hostium impella, qui in Cappadociam usque ei Venerant, deque Sergii patricii imperat 0ris propinqui interitu intellexisset,

magno in maerore et metu versabalur, nec iter susceptum audebat perlicere. Audita igitur servi Dei fama, ad eum se in monaSlerium contulit, Se que ad ejus pedes abjiciens, Susiplex rogabal, ut Pro Se Deum precaretur, ut scire posse quid sibi agendum esset, in dubi enim se pr0pter hostium incursum versari. Respondens illi Dei servus Abi, inquit, sit in nomine Dei, et susceptum iter per sic incolumis enim ad exercitum pervenies. Verum cum in acie stabis adversus PerSas, et proelium inibis, in magno discrimine Versaberis. Sed c0mmenda e Deo, et sanct ejus mari Tri Georgio, Ulae a periculo in legrum c0nservet. Cum igitur te periculum premel, mem0reri hujusce precationis, et Deus e a periculo eripiet. Haec et alia mulla tempori congruentia l0culus, benedixit ei, alque abire permisit. 70. Pervenit igitur inc0lumis ad exercitum, ut vir sanctu praedixerat. Cum lite nilo cum Persis certamine insidiis peteretur, magnoque SSet indiscrimine cum univerSO exercitu, meminit Verborum Sancti iri, cujus precibus Deo fueral commendatus et pedes in canneium ingressus delituit, atque ita pericul0 se subduxit collectoque exercitu, in Roman0rum loca se contulit, et ad imperatorem pei Venit. Quo quidem in linere virum sanctum invisit, ei magna cum si de ad pedes ejus prostratus

82쪽

SABINIANI ANXUS CHRISTI 604. gratias egit Deo, qui se precibus ipsius a tanto periculo eripuisset et consessus Si omnia, quae bealia Vir praedixerat, c0nligisse. 0lena ni igitur D0minico die celebrato et suscepta viri Sancti benedictione, ad regiam urbem prosectu est, et ex eo temp0re magna in xenerali 0 ne habuit beatum The0dorum, et sanctam ejus mansionem; et semper cum ab Oriente ad regiam urbem iter saceret, ad sanctum Virum diveriebat, multaque munera ejus mansioni et sancti Georgii templo eliratoriis relinquebat s. Hucusque de his leusius. Quae aulem haec secula Sint dicentur anno Sequenti.

4. Phocas consul procedit. Is annus hac so: mula n0 latus: Ii Phoca Arist. yrimum solo conside, licet per errorem in Chronico Alexandrino h0c anno legatur : hoc in ii post consulatum Phoca Aristusti l . Annis sequentibus ex ipSomel auctore Chroni ei Alexandrini eum errorem emendabimus. Pr Pterea in assis Heracleanis a Dod vello publicaiis Phocin consulatus huic Christi anno illigatur, quemadmodum et in Chronico Theophanis , ut anno superiori vidimus. Denique Epistola divi Greg0rii papae ad Felicem subdiaconum a Margarino initiolo mi ii Bullarii Casinensis relata, his verbis subscribitur u Dala Ulla l. Februarias D. N. D. Phoca

Aug. anno Secundo, et consulatus ejus anno primo,

Indici. VII s, quae kal. Sept. praecedentis Christi anni inchoata est. Quare Pelaxius in Notis adire viarium hi si0ricum Nicephori patriarchae Constantinopol Phocam anno sequenti consulatum iniisse

perperam credidit indeque anno eumdem conSU- lalum consequentes cum imperii annis sine errore

copulare non p0luit. Quod si vir doctissimus sub scriptionem laudata Epistolae Greg0rianae apud Baronium h0 anno num 46 legi SSel eam opinis nemamplexus non esset. Considalus enim anno prim9, idem est, ac lino bs considatum, modo se loquendi a Mario in Chronico usurpalo. 2. Moritur S. Gr ortus I P. -Αd num. 17. Sanctus restorius Magnus immortalis memoriae Pontifex mortuus est, et sepultus in Basilica beoti Petri postoli, die Xumensis Martii, inquit Anastasius, tui iam Solitus si diem lanium sepultui denotare, eo l0quendi modo indicat, illii in uno eodemque die et in ii tuum, ei Sepullum. Quare durali 0nem ejus Pontificasus accurate conSignavit,

cuin dixit eum sedisse annos tredecim, menSes eae,

dies decem die scilicet emortuali in eam Summam collato. Qua de re inter omnes con Venit.

3. Et succedit Sabiniamis. - Ad num 54. Ail Anastasitis: Cessavit episcopatus menses V, dies xviii, qu0d etiam legitur in aliqu0 manuscriptis ejus exemplaribus et in Orderico lib. 2. Verum Ana Stasius ex iis, quae ipsemel de duratione edis Sabiniani sancti Gregorii successoris, et Sequentium Pontificum scribit emendandus. Ex illis enim certo constat, inter pontificium fuisse mensium Sexe diei unius ac Sabinianum alione Tuscum Ordinatum esse die decima tertia mensis Septembris, in quam Dominica hoc anno incidet al. 4. Pontifices Romani eae ordine diaconorum

S 'pe assumpti. - Fuerat Sabinianus sancti Gregorii diaconus, eo nomine in Epist. I, lib. 2 Indici. i, nominatus. 0s erat diaconos potius quam presbyteros eligere, ut ex Velerum m0 numentis eo perlinentibus Inanifestum est; hi enim Ecclesia res non emporales lanium, sed etiam spirituales penitus OVerani cumque omnia in potestale haberent, reliquorum anim0 sibi facile devinciebant. Dubium esse polesl, an quando Romanus Ponti sex ex diaconis creabalur, Praetermisso presbyteri gradu.Pontifex ordinaretur. Assirmativam partem tuetur Mabillonius in Cor me talario praevio in ordinem Romanum para grapho 48, innixus secund libello ordinis R0mani, in quo, ubi de Pontificis I 0 manieleeli 0 ne mentio sit, ha)e leguntur u Eligitur unus de cardinalibus d qualicumque litui suerit lantum ui a praedecessore sit Pontilice ordinatus, aulpresbser aut diastonus. Nam episcopus esse non p0lerit s. At vero in ejusdem elueti consecrati0ne nullum est diseri meu electi diaconi aut presbFleri,

sed una eademque pro utroque praescribitur ordinatio. D. Pontisices eae diaconis assumseli per saltum ordinari soliti. - Hanc conjecturam roborat abillonius exemplis Valentini et Nicola I, quorum

1 Puruui ab errore esse textum Chronici Alexandristi a Nola ad annum superiorem dem0ustravi.

83쪽

ille ex arcti id iac0no, hic ex diacon electus absque alia ordinali 0n Pontifices creati sunt, quod ex Λnaslasio manifestum est. Valentinus quippe u la- lini a sua electi0ne condignis gl0riae laudibus ad Lateranense patriarchium deduclus et in P0nli- scali es positus hi 0n0. Deinde ejus c0nsecrali O-nis die illucescente eumdem ad beati Petri Ecclesiam omnes pariter Romani a palatio deducentes, in alio thron summum consecravere Pontificem qui mox culmina scandens beati Petri, sacrificiis pie oblatis ad palatium remeavit s. Nicolaus ero,

ubi apud Lateranensem Basilicam postolico solio imp0silus suit; u postmodum in Basilicam beati

Petri deductus, praesente Caesare consecratu e St, Apostolicaque sublimatus in Sede actus est Pontifex, et missarum solemnia super aerati Ssimum c0rpus Apostoli celebravit s. Vides utrobique nullam collati ire si, Sistratus actam mentionem. Negnatrum; cum diaconi ad episcopatum electi per salium apud Romanos ordinarentur, ut ad Struerexi detur libellus prior ordinis Romani. Eadem enim ejus, qui ex diacono, atque illius, qui ex presb lero ordinatur, consecratio. Ninairum lariasse quia, ut sentit Hieronymus Epist0la Lxxxv, in episc090 et presbyter continetur. 6. Quod Latinis Pholius eaeprobrat. - Hanc sententiam confirmat ista Pliolii adversus Romanos objecli 0 cur levitae episc0pi sierent, presbSteri gradu non prius accepto ' Istam quidem objectione ni ex calumnia oriri dicit Rali amniis, ani luere torque in adversarios, qui ex laicis si bito lonsis faciebant episcopos contra restulas EcclesiaSticas. Ai Eneas Parisiensis episcopus acli velitatem non

dissiletur, respondetque u qu0d 0rie illi, qui istiusce ordinationi assentiunt, hoc intelligi vel in f, quia qui benedictione Pontificali perfungitur, reli tuarum benedictionum honore decoretur; et qu0d in sublimi late maj0ri P0nlisicis consistat etiam hon0 minoris sacerdotis . Tum subdit: Forsitan autem illi, qui de diacono ordinant episcopum praetermissa benedictione presbFlerali, assertioni beati Hieron Tini 0quentis ad Titum, ex parte concredere identur qui ossicium presbrieri in aliquo comparticipari assii mal ministeri episcopaliis. Ex quibus liquet, neum admisisse id quod Ph0lius objiciebat, nempe qu0d si tunc apud

Romam plerumque diaconus quodam Sallu, non percepta presbTlerali benedicti0ne, in episcopum subito consecraretur quae erat septima objectio Ph0liana Haec abillonius citatus para grapho 16. Quando mos in ordinandi per allum R0mae desierit, suo l0e dicetur. 7. Syn0dus a S. Augustino celebrata. - Λnum. 55 ad 66. Iustustinus primus D 0robernia seu Cantuariae archiepiscosius anno incerto S nodum celebravii in consilii iniciorum et Occidentalium Saronum inquit Beda lib. 2, cap. 2, ideoque Versus Ieremi dia comitatum, ubi populi illi habi- labant. In ea Augustinus pellit ab episcopi Septem, e plurimis doct0ribus Britannicis, qui intererant,

Toaar XI. ut Britones essent Romanis conformes in tribus istis, in Paschale celebrando, in baptismo ministrando, et in praedicando Anglo-Saxonibus Verum

illi oblola sibi perpetum salutis consilia spreVerimi, inquit Beda. 8. Auctoritatem Rom. Pontisicis in hae Synodo controversam asserunt prolestantes Anytis .

- duardus Stillingsseelus decanus Londinensis in libro de Orio inibus Britannicis, ut Verta patriarchalum Pontificis R0mani in omnes Ecclesias0cciden lales pr0 ponit ea, quae occasione legationis Augustini dicta putantur a monachis anchorensibus, et episcopis Britannis in Sin0do de qua agi-INUS, aitque o Augustinus plena, ut putabat, instruetus potestate rogavit episeop0 Britannic0s, ut sibi occurrerent in l0co dicto Augustino .... Illis autem eo venientibus prop0suis, ut amplecterentur unitalem Ecclesia Catholicae, ei postea operam conserrent ad conversionem Gentilium. Multa enim,

inquit Beda ab illis fiebant, re pugilantia unitali

Ecclesiae: quibus verbis eos schismatis accusabat. Conditiones oblatae conrmunioni continebant, quod se subjicerent celesi e Romanae, et auctori-ialem Augustini agnoscerent sed nihil aliud ab eis blineri potuit, quam quod promitterent, Se

consilium super ea re inituros, et quod iterum eo frequenti0res convenirent. Convenerunt laque Se-

plena episcopi Britann0rum, et mulli alii viri eruditi, praecipue ex monasterio Banchorensi, cui Din0llius lune prateras, ibique laudem conclusum suil, quod Britanni nullatenus se subjicerent Ecclesiae Romanae, aut ad millerent Augustinum in suum archiepiscopum . Addit prae salus Scriptor, istius istoria veritalem n0n solum inniti estimonio Bedae, sed etiam si de manu scripti per pel- In annum editi, in quo Dinothus abbas Banchorensis sertur dixisse, se nescire, qui MeSSel ille papa, quem patrem Patrum vocabant, cui Aristustinus a Britannis episc0pis obedientiam praestari volebat. Quamvis autem h0 manuscriptum Supp0Silionis a quibusdam argui saleatur, adducit lamen auel0ri-ialem Spei manni, si qui, inquit, illud reser bri lan-Lice, anglice, et latine, ac iudicat, unde illud habuit accurale illud transcripsit, additque sibi

visum suisse antiquum manu scriptum, et de Scriplum ex antiquiori sine anno aut n0mine auct0ris, et adhuc asservari in Bibliotheca Coll0niana Haec omnia Sunt signa candoris, et fidelitalis, nec quicquam ulterius exigi potest. Spei mannus enim erat

vir acrioris judicii, et sagacitatis, quam ut ipsi Dcile imponi p0sset nuper inventi0ne aut noxiler

seripla Sehedula D. 9. Refelluntur. - hujus auctoris Verbis facile ccilligitur, illum, etsi praecipuum cauSI SUMIundanaen tum in auctoritale Bedae constilual, 0n lamen negare uel ori talem manuscripti a pel-niann editi, quod tanquam recens confictum ejiciendum videtur ut ostendit Seliel stralius in Disse

talione de auctoritate patriarchali et metropolicaadVerSus ea, quae scriptor iste litteris mandavit.

84쪽

Neque enim Verisimile est, Dinothum abbalem Ban-ch0rensem illa dixisse de R0mani Pontificis polestale, quae eum dixisse manus eripiunt illud perhibet. an nova res non erat auctoritas Pontificia in Britanniae insulis, neque recens aliquod in en-lum patria retialis Romani Ponti scis in celesias Britannicas auctoritas, ut antiqua Anglicanae Eccle- Siae monumenta pervolventibus manifestissimumst duo ad illud, quod Spei mannus produxit, non adeo antiquum Videtur, ut 0S schisma exarari non poluerit: si se tu autem tempore , inquit pel- mannus omo I Concit. Angliae, si confectus fuit Codex ille, vel quo auctore, nec mihi in eodem c0nslilii, nec alias certe expl0rare polui, sed haberi cense Codicem in Colloniana Bibliotheca, etc. Nihil corti de h0c Codicis auctore se habuisse igni sica Spei mannus, sed plurimum de eo sese dubitare, non obscure innuis. Deinde cum aleatur, seneSeire, quando nam con Scriptus Si Codex, in quo

monumentum illud habetur facile colligitur, illum

antiquum non esse quin imo ex di0male salis Superque Ogn0Scitur, monumentum recentiorem delatem Sapere, et nequaquam ad tempora Augustini, ac regorii Magni reserri posse. docta aulem, quae ex Beda lib. 2, cap. 2, ab illo auctore adseruntur anadiuviri docti responderunt, nullam quaestionem de primatu Romani Pontificis inter Augustinum et Britannos epi Scopo fuisse, Sed s0lum de quibusdam Ecclesia traditionibus, et de meli 090li lana Augustini dignitale, ac Britones episcop0 S0lummodo contendi Sse, Se Illyristino lan- quam archiepiscopo Subjecto eSSe non debere. P0namus tamen controversiam etiam suisse deprimatu R0mani P0nlisicis, quis non videt hela apud Bedam hujus aueloris placita evertere Testantur ea, Britones controversiam instituisse de raditionibu S, quas uni Versis, quae per orbem sibi in Christo concordant, Ecclesiis praeserebant ut si qua)stio fuerit de primatu Romani Pontificis, manifestum Sil, uni VerSas per orbem Ecclesias primatum Petri Success0ri lunc agno isse. Supp0Silo itaque qu0d Britanni inter caeteras traditi0nes etiam illam deprimatu oniani Ponlisicis decerint, quid inde aliud sequeretur, quam quod observavit Laronius, illos post Sax0num iri utilionem a rilibus et religionis Catholicae d0gmalibus deiecisse, et tanquam schismalico a centro communionis Ecclesiasticae separatoSsuisse. Desinanti laque prolestantes Angli se

p0nsa Calliolicis objicere. Sed hac de re plura Schelsiralius Legendus etiam l lardus in Annal. Ecclesia Anglicanae hoc anno num 2 et Seqq. 10. Altera Synodus Cantuaria habita C0n-x0cavi Augustiatus aliud Concilium Cantuarim et Ethelberto Caulii rege adstipulante, Petrum monachum, qui cum e in Angliam venerat, abbatem praeposuit monasterio a se juxta Cantuariam sun- dato. Meminit hujus Concilii Thomas proflus, ait que celebratum fuisse anno Dominiose Incari intio-γii Dcv die quinto idus Ianuarii. In M0nastico Anglicano pag. 23 et seq. resertur donali standi,

si mali 0 datum aulem utrumque scriptum inclitate Dorobernis anno ab Incarnatione Christi Dcu Didictione vi Verum error in Indicii0nem irrepsit, legendumque, Didictione VIII, quae anno DionSsiano DCV, quo Aela illa exarala, in cursu erat, mense Januari0. Alia quippe donali regis ibidem recitata, in qua Petrus abbas eligitur, hanc exhibet subscriptionem Lactum quadrastesimo quinto anno restiti nostri si milie V idus Ianuarii. Quare Angli ab initi suae conversionis ram Christianam ab Augustino, qui tribus illis cli subscripsit, acceperunt, eamque Cantii reges in suis Diplo malis ex-Pre Ssere; cum contra Francorum reges stirpis Merox in icae nunquam eam in fictis publicis adhibuerint. Reges Cantuariorum imitali sunt p0stea alii Angliae reges cuni fidem Christianam amplexi Suni, ut infra videbimus l).M. Era Christiana cum de in Anytia recepta. - Respondebit sorsan aliquis annum Incarnationis in laudata diplomata in sarium fuisse cum id actum videamus in quam plurimis regum MerO- vingie0rum chartis. 1 licet erum sit, annum Incarnationis variis regum Angl0rum diplomatis, ei illis sorsan, quae mox produximus, additum fuisse, supersunt lamen adhuc in Anglia, non quidem aul0gra plia, Sed exemplaria ex illis alias descripta, tu e hujus rei indubitatam fidem faciunt sustuslinus laque, ut Angl0 facilius Christo lucraretur,

ab e quidem die, quo antea annum exordiebantur, ejus in ilium removendum n0D Sse duxit, sed in l0 eum arae ab eis antea usurpatae, ram Incarnationis ante quinquaginta anno et amplius a Dionysio Exigia Latinis propositam, ab eodem die auspicari suasit Dan liqui enim Anglorum populi, lesie Beda lib. de Temp0rum ratione cap. 13 Incipiebant annum ab elaxo alendarum Ianuariarum die, ubi nunc Natale Domini celebramus; et ipsam noctem, nunc nobis Sacrosanctam, tunc gentili Vocabulo odi eneclis, id Si matrum noctem appellabant, nisi legendum si matrem noctium B. Dionysius Tram Incarnationis a die xxv Martii et Annuntiatione beatae Virginis inchoandam docuerat;

Verum quemadmodum aliqui, quando postea eam in usu in vocarunt, a PaSehale, a quo antea annum

exordiebantur, dia in ilium ducere voluere ita Angli antiquorum Saxonum Vestigia Seculi analoma die xxv mensis Decembris inchoandam cen Suere,

eo magis quo dies ille alatis Christi, cujus sidem

amplexi erant, ainiliti acer SSel.

12 Ea opulantiquos si loca Natali Domini

l Si conjheluris indulgere si re dubia lideat, suspie0 Conditium lioe Cantuariense, siquidem habitum fuerit dies id Ianuarii, ad annum D vipertinere. Eo uim assii dies illa mensis in Dunliuidam indidit qua die Conditia cogi pr0 0nguet m0re s0lebant. Hae si admittantur, illustri exemplo patebit ΑΒglos elate illa alluum serius quam ab hili danuarii ex0rsos fuisse, ineunte enim anu DcvI, annus DCV40ndum apud illos totus illuxerat. MANSI.

85쪽

inchoata. - II in licet ab aliquot saeculis noliaram Incarnali 0nis a die xxv naensis Martii anni Juliani XLvi, uti Dion Ssius instituerat, inchoent, certuna lamen e0rum decessores a die Natali Christi anni Iuliani XLV, eamdem exorsos esse. Ab eo die Beda in Historia gentis Anglorum, a non SINUS, Uiojus Epilomen continuavit, et auctor Chronologiae Saxonicae, qui iiiiii undecimi saeculi vixit, annum auspicali sunt. Licet enim ex citatis hisl0ricis, quibus Vetustiore non extant, hujus rei exempla in

medium proferre non p0SSinatis; cum tamen c0Π-stel, 0 ante diem xv Martii annum incoepi SSe, inde equitur, non ab alio die, quam a Natali Christi anni Iuliani xi v eosdem anni ex rilium deduxi SSe. Manifeste id c illigitur ex charta Eduardi consessoris in Monastico Anglicano omo , pag. 62 recitata,

quae his verbis clauditur : Acta apud est in onasterium V kalendas Ianuarii, die Sanctorum Inn0centium, anno Dominicae Incarnalionis ML xvi, Indi-clion stilis. Εllamen annus is secundum Dionysianos erat lanium MLxv. At tu hinc fluxit, ut his ami0rum elia raeleri SmisHIi Storias, et Clu onica Sua scriptores Anglici notaverint Cervasius Dor0Vernensis, seu Cantuarien Sis lonachus, qui Vivebat an MCC postquam dixit in sua is l0ri , quosdam annos Donii ni ab Annuntiatione , quosdam a Nativi ias , qu0sdam a Circumcisione, quosdam Vero a Passione computare, Subdit a Praedecessores me0s

Sequi cupio, et annos subseris,los a Natali Domini incipio s. Durabat adhuc mos ille in Anglia anno MCLI xii , nam in lum ii Monastici Anglicani pag. 457, exta charta Roberti unet mensis episcopi u data apud Dunelmum die sabbati in crastino Epis,haniae Domini, anno ab Incarnalione Domini,cci xii, Pontificatus n0Stri anno xis. Quod si iunc Angli annos rae Christianae a die xxv Martii, ut postea ab eis praestilum, numeraSsent, sui SSeiis Incarnalionis annus CCLXI , ut illi temp0rariae notae demonstrant. Hi Scripti S ad manus meas venit Disseriali de Cyclo Paschali Ravennate annorum XLV, a cardinali 0risio in lucem emissa, in qua existimat, Bedam in Historia Anglorum epocha annorum ab Incarnatione Dominicata Si in illi, eosque non a Natali Domini anni Iuliani XLV, sed a Christi Conceptione, quae conligerit die xxv Martii, sedam dinumerare. Verum ex iis, quael assim in h0 Opere ex Beda proferemuS, eum In caritalioni epocham ante diem xxv mensis Martii anni duliani XLvi inch0are, certum siel; quo p0sito ii ullii in dubium remanet, quin Leda Era Vulgaris Seu epochae Incarnali 0nis initium a Natali Christi anni Juliani XLV repetat. 13. S. Petrus primus abbas monasterii Cantuariensis. - Porro Petrus S. Augustini adjutor primu Sque ab eo constitutus abbas monasterii

SS. Petri et Pauli, quod deinde S. Augustini est

appellatum, inter primos Anglorum Apostol0s, jure connumerari p0lest. De eo legendi Beda lib. 4, cap. 33 e Boliandu ad diem vi mensis Januarii, quo ejus a late c0nsignatur in Martyrologio Angli cano Monasteri uin illud maximis qu0ndam opibus ab AEthelberio rege locupletatum , situ in erat in suburbi Cantuari ae duravitque usque ad en ri- cum VIII Anglorum regem, qui inde monach0Mexpulit. Nunc ejus maxima pars ruinis inv0luta, reliqua in aedem regiam conVel Sa. 14. S. Iuyustinus Londini nunquam sedit. - Anno Dominicae Incarnali 0nis DClu, Augustinus Brittaniarum archiepiscopus ordinavit duos episc090s, Mellitum videlicet et usium Mellitum quidem ad pra)dicandum provinciae rientalium Saxon Um , quorum metrop0lis Lundoniae civitas est; Justum vero in ipsa Cantia Augustinus ordinavit epiScopum in civitate Doro verniis, inquit Beda lib. 2, cap. d. ordinalus fuerat . Ugustinus a metropolita Gallit episcopus Britannioe Gregorius enim duas metropoles in Britannia esse voliterat, Londine ii Sem c. et boracensem, ut videre Stapud Bedam lib. I, cap. 29, jusseratque AuguSlino,ul sedem suam L0ndini collocaret. Sed is non eam Londini, ut sanxerat Gregorius, Sed Cantuariae, qua regia civitas erat, fixit, quod ibi exstructam a Christianis Romanorum antiquorum, aut polius Britannoruin relii luiis Ecclesiam S. Salvatoris Domini nostri Jesu Christi invenisset, ut habet Beda lib. 1, cali. 33. II in perperam Ioannes Martiamus in Pro pilae ad monasticum Anglicanum scribli Λ rgus linum L0ndinensem metropolitam fuisse Illo dant eu in Sigeberius in Chronico, hoc anno insinuaral, dicens Per Augustinuin archielii Scopum translata est dignitas archiepiscopalus, quae prius Londini erat ad Cantuariensem Ecclesiam B. Etenim in priori donatione ex Monastic Anglicano m0 reei lata legitur Ego Augustinus gratia Dei archiepisco lius testis consentiens libenter sub Serip Si D. In secunda : uago Augustinus gratia Dei archiepiscopus libenter subscripsis. In tertia denique Confirmata est haec doli alio praesentibus testibus reverentissimo patre Augustin Dorouernensis Ecclesio archiepiscopo primo Mellit qu0que et Iusto Londonia et Rosensis Ecclesiae praesulibus, etc. s Denique illelmus Malines buriensis lib. 2 Londinensium praeSulum calat0gum texen S, Mellitum primum e0rum fuisse dicit uuare sedem quidem Londonensem D. Gregorius designarat Augustino, Sed hic cum ejus approbatione Cantuariam elegit, neque unquam Londini sedit. Porro Iustus ordinatus est episcopus Doro verni seu R0nsensis, vulgo Rochester, qua urbs in Ili uerari Anf0nini dicitur Durobrio , de qua legendus Cambilenus in Cantio. 15. Saberetus Orient Saaeonum reae baptizatur. Augustinus laque ordinavit Mellitum, inquit Beda laudatus, si ad praedicandum provinci B Orientalium Sax0num, quioam est fluvio dirimuntur a Cantia, et ipsi orientali mari c0ntigui, quor ulnmelr0p0lis Lundonia civitas St, Super ripam Prae- sali fluminis posita, et ipsa multorum emporium P0pulorum terra marique venientium in qua videlice gente tunc temporis Saberethus nep0Sindol-

86쪽

SABINIANI ANXUS M. CHRISTI 604. bercti ex sorore nil illa regnabat, quamvis Sub 0- testate p0silus ejus te in Edelbercti, qui omnibus ut supra dictum estὶ usque ad terminum umbrae fluminis, Anglorum gentibus imperabat s. Seberius, Sigeberius, et Sebe relus etiam dictus, regebat regi0nem illana, quae h0die a situ Insulae Essetis et Media appellatur Pelii in eam milli Cliristianae doctrinae praecones, qui illam dei rudimenta d0cerent, et h0 anno, ut habet etiam Chron0graphus Saxo, primum Sacramentum Suscepit, et quidem Ethelberti regis cura Cantia ergo et Saaeonia Orientalis uere duo priora hepi archiae regna, quae Christi sidem amplexa Sunt. 46. Inqtiarii tir in annum mortitalem S. Au-yustini. - Beda Melliti et Iusti ordinali 0nibus memoralis recita obilum . Augustini, quem dicit contigisse die XVI menSi Maii ejusque pilaphium, in qu appellatur Doroυernensis archiepi-

rum ex dictis liquet, illum mense Januari anni DC adhuc in vivis fuisse. Im initi anni Christi Dcvii adhuc vixisSe 0nStal. Nam in Monasti ei Anglicaui 0m i, pag. 90, narratur fundatio caenobii Eliensis in agro Cantabrigensi, et in Hislciri aras. Eliensis Ecclesiae in Bibliotheca Colloniana asser-xala ista scribuntur In primili V Ecclesiae nascentis sidei et Christiani talis B. Augustinus Ecclesiam ibi fabricavit in h0nore semper Virginis Mariae, anno ab Incarnatione Domini DCvii, adventus sui in Angliam, anno XI, cujus peris rex Ethelbertus fundalor extitit s. in Pape br0 eius ad diem xxv Maii, qu S. AuguSlinu colitur, et HenSchenius ad diem secundam Februarii in C0minentario praexi ad Vitam S. Laurentii immediali success0ris . Augustini hujus 0rtem illigant anno Cli risii Dcviii, quod ig0rnien Sis asserat, eum de-m0rluum VII kalend. Junii feria tertia; quia inquiuul, eo anno duplici littera Dominicali GF insignito seriale inia in diem xvi M: iii incidit. Verum

feria tertia denota lanium annum cIV vel annuna DCX. Nam anti DcVlii dies xvi mensis Maii cadit in Ieriam primam, ut Melliodus Selica de-imon Strat. Anno autem ex Augustinus jam mortalitatem expleverat, ut infra Videbimus. 0uamobrem ille characterismus nocet aciendus.

crui videtur e schemate seu figura suuinii altaris Ecclesiae coenobilicae S. Augustini Cantuariensis, quae extat 10m. I 0nasiici Anglicani, pag. 4.Εxhibentur ibi reliquiarum scrinia, in eo allati, aut circum, p0Sila, et inscriptiones in Veter ejusMs insertae In medio legitur:

Auli qua Eeclesia praesentis m0nasterii dedicata uit a S. Laurentio archiepiscopo, anno Domini DCXIli, anno XV abadVensu Sancti Augustini in Angliam : quo anno translatum fuit 0rpus saucii Augustini a l0c quo prius jacuit per VII annos soras juxta Ecclesiam n0ndum persectam in eamdem Ecclesiam jam c0nsectam, ac rexerenter in porticu aquilonali, ubi m0d est Ecclesia sanctae Mariae lumulatum suil, ubi acuit per CDLXXVIII annos Sque ad annuu D0mini XCI, etc. vitiae legi possunt in eodem monastico Anglicano Tain auctoriisl0riae Ecclesiae Eliensis citatus, quam qui hanc inscripti nem posuit, adVentum . Augustini in Angliam ab anno Christi ixcvii deducunt, ut passim etiam Beda,

et alii scripl0res Angliei. Si itaque . Augustinus

anno cxili jam per Septem annos in Sepulcro jacuerat, in eo anno DCVII fuerat lumulatus. Anno

MCCxL, VII Lal. Octob. Sanctuarium S. Augustini altaribus tribus dedicatis ornatum suil, et sanctorum corpora per circuitum a ple disposita, ut Videre est in priae claro illo monumento, in quo legunturn0mina indecim archielii Sc0porum Cantuarien- Si una, Videlicet, si S. AuguSlini Laurentii, Melliti, Jusli, Η0norii, Deusdedit, Theod0ri, Bril Waldi Tab vini, Ν0lhelmi, e Latiaberi s. Praeterea S. Mil-dredo viro in is, et S. Adriani abbatis. Ad haec i- silur Mausoleum cum hac inscriptione : Sanctus Ethelbertus et duo cernuntur oratiota, quorum uni ad Scriptum Sanctus Letarii, qui Silva nec-lensis episcopus fuit duo ex Schemate Henschenius ad diem xxiv Februarii in Commentario praevi ad Vitam S. Lelardi hujus saucii et diciorum archiepi Scoporum antiquae venerationis certa vestigia eruil. Postquam haec scripseram, vidi abillonium iisdem undamentis innixum m0rlum D. Augustini consignasse anno DCvii, ut legere est in saeculo prim Benedielino, ubi Vitam ejus a G0lsel in scriptam refert. Falendum lamen hanc ep0cham sat certam n0n esse, 0lisque conjecturis innili.

87쪽

SABINIANI ANNUS CHRISTI 605.

1. Idali valdus reae Lonstobardoram. Sexcentesimus quinius adest annusi clavae Indicii 0nis, algore et flerilitate, ex qua dira ames est orta lugubris de quibus ista Paullis diaconus Fuil, inquit, hiems frigida nimis, et emortuae sunt xlle S

dine passim evanuere. Debui eleni in mundus samem sitimque pali, quand0 decedente iant,d0clore, animas hominum Spiritali alim0niae tenuria, si- iis iue ariditas in VaSit s. Haec Paulus diaconus h0c anno octava Indictionis, licet penuriam alii ad superiorem reserant annum Sed prima ista est hiems post Greg0rii obitum, quem anno Superi0ri, Vere inchoante, desim clum constat, eademque clavae

liujus sui Indicii0nis. Subdit idem auctor Se liuenti mense Iulii Adaluualdus Adul0valdus Agiluis, hi filius creatus est Longobard 0rum re apud Mediolanum in Circo in praesentia patris sui Agi-Iulphi regis, adstantibus legalis Theodoberti, et pax strui ala Si perpetua cum Francis . Ha)c ipse, qui et de obitu Severi patriarchae ista subjungit δ:2. De Virileiensi et Gradens patriarchis. diis diebus defuncto Severo patriarcha, ordinalus est loc dii Joannes abbas patriarcha in Aquileia vetere curia consensu regis Agilulphi In Gradu qu0que ordinatus est patriarcha Epiphanius, qui fuerat primicerius nolari 0runa, ab epi Scopis qui erant sub Romanis : et ex illo empore coelierunt duo esse patriarchae . Nempe Aquileiensis, alque radensis rimo et ea lena ex causa incolatus AquileiensisF0rum Julii eliam e0dem est nomine nobili latum adeo ut idem Aquileiae patriarcha, dictu quoque inveniatur patriarcha Forri uliensis ita apud alfridum Strabonem Vel apud Marianum colum appellatum invenias. 3. Quod autem ad hist0riam de duobus patriai cliis, quileiensi altero, altero Vero radensi simul realis pertinet qui rem gestam minime sunt accuratius prosecuti, divinantes dixere, alle

rum, nempe liqui ieiensem ab Agilulpho electit in

Cradensem vero a Graden Si popillo, remque dela- iam ad Romanum Pontificem, ab eo lue Ioannui eject0, probatum esse Candidianum. Sed haec ipsi ut diximus divinand0. Porro Vertia gestae rei ex Mantuano Concili pr0ditur, qu0d celebratum est sub Eugeni papa anno quarto Pontificatus ipsius. Extat in nostra bibli 01heca in Velia Sio C0dice, quo et Pauli diac0ni hist 0ria scripta habetur ad sine monim ipsius posita sunt cla C0ncilii, in quo agi lata est ejusmodi c0nlroVersia inter Aquileiensem et Gradensem episc0p0s. Res igitur minime elaes inter Calli 0licos et Calli 0lic0s ut isti putant neque inter hae relic0 et hae relic0s, Seliis mali 0 et se his malicos, sed inter Schismalico et Calliolicos, laventu electi0ni schismatici quileiensis episcopi

Agilulpho rege L0ngobard 0rum, raden Sis ero pr0 inolioni Italia exarcho Exarchus enim lumibquietum pacificumque ccle Sidu latum, c0m primere studuit A luileien Sem epi Scopum Schismali-c0rum validissimum propugnatorem, tum eliam 0b Reipublicae commoda nigre patiebatur Siriae episeop0 Schi Smale SS dixi SOS, qu0 minis et paenis Ecclesia Calliolicae cogebat S Se conjunct0s. Ut igitur contra schismalicum epi Scopum Aquileiensem eligeretur qui Romanae communicaret Ecclesiae, laboravit ex archia S, compulitque Istriae provinciae episc0pos non equi Aquileiensem, Sed Gra-deia Sem, quem elegisseni atque ila duo diversi, inter seque contrarii electi sunt patriarchaea pro R0manis Catholicis scilicet, Candidianus Gradensis episcopus; et pro Schismalicis Ioannes Aquileiensis,

cui favebat ut audisti a Paul diacono Agilulphus,

exarchus autem radensi patrocinabatur. Sicque res fransacta est, quouSque Aquileienses ei Severarunt in schismale redditis vero ipsis Ecclesiae Catholicae, aeque sublatum St schisma, sui Sque juribus inlegrala a Mantuano C0ncilio atque R0mano Ponti sic Ecclesia Aquileiensis. 4. Sed praestat ejusdem Concilii jam hic reci-lare parte in Aelorum, qua ad ejusm0di historiam elucidandam spectare noScuntur. Sic enim se habent, dum causa ponitur migrationis quileielisis

88쪽

SABINIANI ANNUS 2. CHRISTI 605. episcopi Cradum, ex scriptis allatis pro quileiensibus schismaticis, Verbis istis: si Relatum ergo a nonnullis est in eadem Synodo Mantuana videlicet)qu0d eo tempore quo L0ngobardi Italiam invaserunt, Romanam Ecclesiam vir sanctissimus Benedictus papa regebat; quileiensi qu0que civitati, ejusque populo Paulus patriarcha praeerat. Qui Longobardorum barbariem et immanitatem metuens, ex civitate Aquileiensi et de propria sede ad

Cradus insulam confugienS, plebem Suam omnemque hesaurum, et sedem Sanctissimam Marci et Hermagorae Secum ad eam dena insulam detulit, idcirco non ut sedem aut prina alum Ecclesiae Suae Suaeque provinciae constituere inibi, sed ut Barbarorum rabiem posset evadere. Qui duodecim annis sacerdotium gerens, ab hac luce Subtractu eSt, regendamque Ecclesiam Probino reliquii. Isto quoque defuncto, prae salae Ecclesiae Aquileiensi sacerdos Elias praeficitur. Et hoc quoque mortuo, SeVerus huic succedenS, regendam suscepit Ecclesiam. Destinclo itaque Severo, ordinatur loco ejus Joannes patriarcha in Aquileia eo tempore quo Agil ul-phus rex Long0bardorum regnabat in radiiqu0que ordinatus es haereticus Candidianus . 5. Hic allende lector, quod dum Candidianus

haereticus appellatur, quem Romanum, nempe conam unicantem Romanar Ecclesii P Paulus diaconus nominavit aperte cognoscere p01eS, ejus adversari0s fuisse schis inalicos qui ut sarpe superius dictum est haereticos appellare consueverunt dam

nantes Tria illa Capitula qui revera consentientes quintae Synodo, Calliolici erant reliqhi vero qui his adversarentur, Schismatici De qu0rum scriptis haec quae recitata Suni, illata suere in dicta cla Synodi Mantuanae, sicut et reliqua, quae sequunturtiis verbis Hic enim Candidianus non per c0n- Sensum comprovincialium epi Scoporum, nec in civi late Aquileia, sed in dioecesim et plebem quileiensem Gradus, quae est perparva in Sula, contra canonum Statula et an cl0rum Patrum Decreta r-dinatus est. Inter alia pr0bal hoc hujus Aquileiensis Ecclesiae J0annis antis litis Epistola ad Agil ul-phum regem directa, cujus extus inter caetera ad I0cum latis est: 6. vitialis autem unila dicitur acta, ubi spatha, ubi claustra carcerum, ubi flagella sussium, ubi l0nga exilia, crudeliumque cenarum discrimina parabantur' i miseri sus Iraganei delesiae

nostra scilicet episcopi Istria cum Sumina vi, et necessitate a Gradensi castro Ravennam compulsi0ne distri elissima ducebantur Graec0rum B. Exarchi potentia scilicet a Cri co imperatore in Italiam missi, cujus imperio ad Candidianum ordinandum ut dictum est vocali fuerant Stri ae episcopi. Sed pergii a Necnon etiam ibi loquendi licentia negabatur, atque Candidi anu inutilis, qui iti sui sceleris in una nitalem praesalae sanctae rec0rdalionis a domino Severo decessore noStro Sub anathematis interpositione obligatus est, ne ad potiorem gradum unquam accedereici quam a Se eique corde

laventibus in praedicto Gradensi castro adulterium matri Ecclesiae improbe ingerens,irdinatur episcopus. Et Petrus, Providentius, seu Agnellus episcopi Istri Ρ, qui adhuc fidem sanctam lene hant, et Candidiano necdum consentiebat, de Ecclesiis sui S a militibus fracti, et cum gravi injuria et contumeliis ad eum Venire c0mpulsi surit. Si enim ei recte consentientes essent, voluntarie illi 0nsentire debuerant, non autem pervinas Et post pauca Sic laborale et agite, qualenus et fides Calli 0lica vestris augeatur temporibus, et in raden Si castro, postquam infelix Candidianus de hoc speculo ad aeterna Supplicia transmigrarit, altera iniqua ordinali ibi minime celebretur, nec populus iste amplius ribuletur. Et vere si hoc, Domin auxiliatile, egeritis: quod primum est, Christus Dominus polestalixestrae erit bonorum perum retribulor et quia Gradus mari et fluctibus cingitur, et Istria quae prius Aquileio suae metropoli subjecta fuerat, maragdo exarcho existente, tum a Longobardis capi non oluerat, sed ad jura Graecorum transiit quo factum est quod rex nullum ei poluit praestare aiax, lium in per hoc ipso anni lente exarcho, striae episcopi de Ecclesiis suis a militibus Griaecorum tradii sint et hunc Candidianum Ordinare compulsi s. Hucusque ex Ioannis patriarcha Aquileiensis Ei istola ad Agilulphum regem L0ngobardorum, quem patronum interpellat adversus Calliolicos proschismaticis. T. Sane quidem propensiores fuisse Agilulphum atque ejus conjugem reginam heodolindam erga schismaticos, cum ex Epistolis sancti Gregorii papae Superius S demonstratum, tum etiam ex recitatae Epistolae fragmento salis apparet. Factum est autem liostea, ut patriarcha quileiensis Gradensi castro exulus, non amidius apud Gradum Sedem tempore turbinis bellici collocaverit, sed sese contulerit ad Forum Iulii unde et accidit quod nuper diximus jut idem et Iuli ensis patriarcha nominaretur hactenus enim qui Aquileiensi erat episcopus, idem et Gradensis dicebatur, ut vidimus de Severo e Gregori0. Elenim extant Acta Synodalia subalia Aquileiensi episcopo tunc Catholico et Romanae Ecclesiae communicante, in quibus de his agitur, et recita- iura pistola Pelagii lapae ad Eliam, qua conceditur ut Gradum loco Aquileiae ipse teneat, Sitque eadem

metropolis, quae et noVa quileia ab ipso est nuncupata : unde evenit ut idem episcopus et patriarcha aliis uando quileiensis, aliquando Vero Gra- densis nominaretur. At de his modo salis. 8. Sabiniani apse obitus. - Moritur aulem hoc anno, claVa Indictione, undecimo kalendas Martias Sabinianus papa, cum edisse menses quinque et dies undeviginti. Iia consentiunt omnes veteres, alque etiam Graeci, nempe ipsum esse defunctum eodem tuo creatus est anno Scripti Codices repentini ejus obitu causam terribili 0rem asserunt: cujus lolius rei gestae tragoediam Sigebertus il Sunilii alim complexu est uium Sabiniam is

papa et ipse liberali lati Greg0rii praedecessoris sui

89쪽

deroglarei, Gregorius eum per visum ter pro culpa tenacite et hujus derogali 0nis increpaltim qu0d non resipisceret, etiam quarto torribiliter increpan S, et Oniminans, in capite percussit: quo ille dolore ex alias, non multo post 0rtem obiit n. Haec Sigeberius Cujus rei gratia accidit, ut eo defuncto ut liabel Anastasius non ex more per medium civitatis deserretur cum sunebri pompa 0rpus ejus ad Basilicam saneli Petri, sed diceretur extra' rbem per portam sancti Joannis deserreturque extra muros usque ad pontem Milvium, inde ver inserretur in ipsam sancti Petri Ecclesiam, ubi es sepulturae mandalum: exasperatum enim admodum fuisse adversus eum populum Romanum e quod riticum Ecclesiae non erogasset ut . Gregorius consueverati in pauperes, sed Venum eXP0suisset triginta solidis modium unum De eo praeterea haec idem Anastasius Hic in Ecclesia beati Petri luminaria dedit . t aut inferius dic Ecclesiam clero implevit. Hic fecit episcopos per i

Versa loca numero viginti sex. Et cessavit epi Scopatus ejus mense undecim, dies viginti ex s. Haec de vacalione Sed is cum Anastasius scribal, nescio qu0modo unum uia laxa diem tribuat aliquis ex recentioribus : nos quem antiquiorem elideli 0rem Anastasi Sequamur, habemus neminem. Praeterea repugnat ratio, cum non sedere solere electus Pontifex nec consecrari, nisi ut serebat iniquitas len)p0ris imperator alum id habuisset quare diu

liores esse consueverunt Sed is Romanae Vacaliones.

9. emtria. - Porro eadem dira urgente a me, in detestationem immiseric0rdis avaritiae magnum Sigeberius narra accidisse miraculum, quod Verbis istis deseribit sub Ponti sic alii ejusdem Sabiniani Η0e temp0re, inquit, pauper quidam clam

natali eleem0SSnam peteret, nec acciperet, dicente nauclero : Desiste eleem0SSuam petere a

nobis, qui nihil praeter lapides habemus cum subjecisset pauper : Omnia ergo vertantur in lapides : quicquid manducabile in navi erat, in lapides

conversum est, colore ei larma rerum eadem permanente . Hae ipse. Et quidem ex divinae Seri- plura praescripto , quod est in Ecclesiastico aceidi Non exasperes pauperem in inopia sua. C0 inopis ne afflixeris, et non protrahas datum angustianti Maledicentis enim libi in amaritudine animae exaudietur deprecatio illius exaudiet autem eum, qui secit illum . Ut non adeo mirum ideatur id factum esse : sed potius mirandum sit, si maledictionem pauperum non Semper latimque divina ulli subsequatur Alde anni hujus penuria

sali S. 10. Narses vivus combustus ab imperatore.

Qu0d spectat ad res rientales, nihil praeterea hoc

anno factum proditur . nisi quod ad cladem R0naani imperii duces ad 0srh0 missi sint cum Phoeas in necem Narselis, qui rebellarat, cuncta miscens, per a et nefas, iteralis eum juramentis praestitis ad Romanos redire tandem persuasit: quem cum in pole Stalem accepisset, ei jurus atques disragus vivum comburi praecepit. Hunc tandem consecutus est sinem celeberrimus dux, Persarum et ali 0rum Barbarorum victoriis si quis alius an legiori0Sissimus. Quare ex ejus obitu magnus Romanis dol0 accessit, ac lim0r neu Ssus Persae vero gaudio exultarunt, eo quod vel ipsum lanium Nar- Seli n0men pavendum omnibus illis esset Esse eerunt ista, ut Ph0 eas lyrannus potius quam imperator ab omnibus haberetur, utpote qui non hostium, sed R0manorum caede stabilire sibi conaretur imperium, eo pridsertim temp0re, qu0 Persae adversus Romanos in dies magis magisque saeviren l. pSevero Ph0cassentiens se ab omnibus limeri tantum,

amari autem a nemine, omnes SuSpecto habens, amabat ipse nullum , ac novas Suorum aede protenuissimis suspicionibus in dies medi laus, civium sanguine civitatem infecit.

90쪽

. Poste sulatus. - Ηic annus ista formilla notatus rati post consulatiim Phocin uousti primum. Ita auctor Chronici Alexandrini ex quo manifestum sit Pli0 eam anno superiori consulem pro

errore amanuensium legitur ij. 2. Idaloaldus sit consors resin Lonsto bardiei. Ad num. l. Paulus lib. 4 de Cestis Langobard. cap. 3l, postquam Superi0ri capite mortem sancti Gregorii papae, e samem quae propter ii Semis sit giditatem conligit, narra ii, inquit Sequentiresiale praecedentis scilice anni mense Julio leva lus Adalo alitus rex super Lang0bardos, et desponsata est eidem regi puer silia regis Theudeberti, ei firmata est pax perpetua cum Francis . De illis sponsalibus non loquitur Baroni asa sed Hadrianus Valesius lib. 16 Rerum Franc et Coinlius in Annal. Franc. Seribuni, ea hoc Vel superiori anno peracta esse. xla qui dein diploma lomo ii Bullarii Casinensis ab Adal0ald rege ad Berlulsum abbatem Bobiensem directum, quo bona monaSieri per Agilulphum regem Patrem Suum collata confirmat, Datum Papiae sub die vi mensis Augusti anno regni n0stri feliciter VII, per Indictionem primam , quae anno Christi cxxviii qui praeiecturae Bertulli primus erat, in cursu sui l. Quod si verum laret, anno sexcentesimo undecimo p0st diem decimum sextum niensis Augusti, Idaloaldus patris collegadicius suisset, illique silia Theodeberii Francorum regis desp0usala a in subscriptionem illam erro

rem irrepsisse anno DCXXVI, Dum 9 Slenilem US.

Theodeberius, qui juxta Gregorium Turonensem lib. 9, cap. 4 anno Childeberii regi Si natus est, hoc armo elatis suae icesimum vix alligerat. Ada-loaldus ero X eunte anno sexcentesimo ferti in lucem enerat cum in registro dixi Gregorii n- dict. Vii Epistola vii, ala Sit Theodoti nil de reginae Longobardorum, qua et Idaloaldum siluam natum gratulatur, et quidem mense Januarii, ideo lue su-90ri 0ri Christi anno duamobrem Theodeberi silia, cujus nomen ignoratur, rima Vel quadrima hod

3. Obitus Sahiniani P P. - Ad num Mot seq.

Anastasius scribit, Sabinianum papam sedisse an-nlim unum, menSes quinque, dies novem additque

qui et sepultus est in Ecclesia beati Petri postoli

die xxii mensis Febrilarii. Annum etiam Unum, men-

Ses v et dies IX eidem assignant duo Mss. 0lbertina Anastasii, unum Thuaneum, Regino in Catil0g0 Ponti si cum R0m. Hermania iis in Chronico Ordericus lib. 2 Honorius Augustodunensis, catalogus posterior Corbeten Sis, aliique catalogi uuare cum Pontificatum inierit anno superiori, die XIII mensis Septembris, mors ejus accidit anno sequenti, die Vicesima secunda Februarii quo et sepullum dicit Anastasius, non vero XI kalend. Martii, seu die

xi naensis Februarii, ut perperam Baronius seribit, addens, eum sedi 8Se menses quinque et dies XIX, 0nsentire Omne Veleres, atque etiam Graecos;

quod memoriae lapsui altribuendia ira cum utrique Anastasio suffragentur, nisi forsan aliqui erraverint, iique nullius hac in re auctoritatis. Ex hac Sedis Sabiniani muli tali 0n laclum, ut in aliqu0lsequentium Pontis eum Sede describenda unius anni proeli r0nismo Baronius peccaVerit Papebr0cius in Conatu Chronico-Ilisl0rico Pontificum Rom. mortem Sabiniani consignavi die xxii Februarii sequentis Chiisti anni, ejus ero ordinali 0nem die xxx Augusti Superioris anni quo pacto 140n die XX ii, sed die VII Februarii sequentis anni salo functus esset cum ipsemel lateatur Anastasium durationem Sed is Sal mrant recte recensuisse. Verii in alimen est quod Papebrocius observavit.

Baronium sidem adhibere non debuisse fabulae a Sigeberio in Chronico emere relatae, Sabinianum scilicet pr0ple tenacitate in a suo deceSSore sancio Gregorio per noctem apparente increpitum, percusSumque in capite, non multo p0s obiisse. Nihil enim late habe quisquam antiquorum de Vita ei miraculis sancti Greg0rii scribentium, nequidem J0annes diaconus, qui lamen sinem lib. 4 ejusmodi iudicis exemplis per XII capita deductis, implevit. 4. S. Columbanus seribit ad pontisicem Rom. de Paschale. In Collectaneis perum dixi Columbarii a Patri et Flamingo editis, legitur iiij us

t Auetorem Chr0nici Alexandrini ui tuam a recla via aberi asse supra ad A. 603, , ee: . o Stravi.