장음표시 사용
501쪽
CHRISTI iri. 48 3, anonytiuis Vilae j iisdem sancti Bonili. C lithlericia in Massilis regnasse, O Celis Unimus, cujus antica pars exhibe ejus essiigiem cuin in inscriptione
Subter crucis brachia exaralpe sunt liae duae illurpe M l A. Quidam volunt eas significare Massiliam sed vana haec Conjectura, uni nonam civitatis, nulla praetermissa littera, ibi dein in legi sim deseribatur, et in nummis similis lautologia non reperiatur. Quare hae sunt monetariorum nota'. Resert 0 numisma Claridius Boulerous in Tra- clatu de Vetere Francoraim Moneta Ad regnum itaque Austrasi e pertinebat liassilia, in qua cum Clotarius dominium exercueri l. non Solum eustriae et Burgundiί0; sed etiam rex Austriae fuit. Hinc idem B0ulerous refert aliud numisma seu iremissum aureum, in uilis antica se itur Cui I DE Rici REX. in postica inu LOT1RIL REX, et pars anile caput exhibet Chiderici regis , postica cru- cena, utile cujus brachia sun illii dupe ille rost mel Aci inferius hae quinque, 01OD. in ii illel, inquit Coinlius anno DCLXvili num. 22, Massilioedonii nos simul fuisse Clotarium e Chil dericum quorum ille Burgundiae rex erat, hic usi rasiae. Imo si nummus hic Massiliae usus, solus Chil δε- rictu eadem urbe politus e St cum ejus solius in antica caput exprimatur ei in poSlica nomen solum
Clotorii. Si duo fratres Massiliae domini suissent, nonne potius caput Clotarii, utpote senioris iii aulica insculpi debuisset relicta postica nomini hi derici qui junior erat Quod si hoc numisma in aliqua alia civitate percussum fuerit, nihil inde contra nostram explicatione in inferri potest cur enim illud et similia exarari non potuerunt in honorem duorum regum si atrum sub lutela Bathil lis matris pacifice viventium 22. eoantes Clotari III monarchiam refelluntur. - en schenius Oe laudato, et iii ita sancti Sigiberii regis, ad diem primum mensis Februarii in Commentatio praevio et ladrianus Valesius lib. 20 contendunt, Clotarium lunquam universae Franciae prae suisse hoc praecipue undamento quod auctor anonynnis libelli de Vita sancta Balhildis lolarii et iij idelici matris, haud
multo post ejus obitum compositi Scripseris, mortuo Clodove rege silium ejus lotarium Francos, hoc est Neus fragio regelido illic suscepissu, et Austrasios opera Balhildi Chil dericum regum salutasse Verula is non Smil contrarium asserit. Haec ejus verba Deo jubente rex Clodoxeus vir ejus migravit a corpore, relictaque s0bole silloruinciam matre, suscepit illico post eum filius ejus Clotarius quondam ui c. alias fuerat Francorumr gnum. Tunc lenim praecellentibus principibus Chr0d oberi et, is copo Pari Siaco , et Onan O u- doeno, seu elabro in Majore-DOmia S, crina reliquis Senioribus, Vel taeteri quani plurimis, e regno ilia idem Francorum in pace con Sisterili. Tuli eni in
nuper i Austrasti pacifico ordine i diti ante domina Balilii id sier onsilium itidem Seniorum receperunt Chil deri cum liti in ejus regem Austii, Burgundi0nus vero e Franci facii sun uniti. Et credimus Deo gubernante juxta domina Balthil disul agnam dem ipsa tria ligna tune inter se lenebant pacis concordiam . Alius an onymus, quio: im Vitam sanet: se Balhildis luditi ali planio curalius limare, ut linia verba sic reser Cum reliquis senioribus vel arteris quam plurimis regni honore in quaerentibus, ad regimen Francorum inpae conssiluitur Austras ii quoque pacifico ordine,
saciente domina Balthilda per consilium quidem
Seniorum . receperunt silium rius Chil deri lim v. gem in Austras iam, ac lique si in Burgi in diones et Franci ex illo temporum nisi El credimus quia De0 gubernante juxta domina Balthil dis maguam fidem accidii, ut ipsa tria regna quae antea dissidebant discordia tunc in lor se lenerent pacis concordiam D. 23. I erbet eae Vita S. Bathil is desumpta e li- cantur. Nerum illo textu tempora notantur nullium liversa; cum enim Cloi Deus rex obiit, non Ebro is, sed Erchinoaldus maj0ratu in lenebat, eique Ebro inus successit. uare sensus non Tini eSt, tortu Clodoveo Clotarium ejus ilium illico regni In SUScepisse, exi SSeque pacifice rauni quia publico tranquillitati Ebro inus Major-Domus Iu doenus esii Seopus ollio magensi , Chrodo erius episcopus Parisiensis, aliique durimum studuerunt; tum quia tumultuantibus Austras iis, regemque, cui solae ditiones usi rasian L subjacerent, Oscentibus, alus est illis Itos annos quatuor Chliderieus, non ero ab obitu Clodovet; quod suadet vo nuper,
quali 00di elusa non Tmus utitur. Un Verbo a non γ-mus, lupe Variis temporibus conligere, ad sanctam Boihildum commendandam uno tenore reci lal.
21. Obitus Erehinoaldi Majoris-Domus. Eodem quo lodove usi I anno, Erchinoaldus Iaj0r-D0mus palatii ita si inclus est. Continualor enim Fredegarii cap. 92, Clodi Vei mori narrata, ait : Eodem quoque empore mortuus es Erchen ualdus Major-Domus palillii Franci alitem in incerto vacillantes accepto consilio bruinum in hujus hon0rem ac dignitatem si aluunt, Antiquior anonymus in libro de irae illis sancti Fursei reseri, Erchinoaldum Ecclesiam in illa, cui Perona voca
nrnitis in libro de iraculis Fursei lus latur, Ecelusiam illam ab episcopis Eligi Ν0xi 0 mensi ei
Autherio Canae racensi dicatam fuisse. Ecclesia sancti Fursei hodie est collogiala intra tioni erium urbis Peron id Coin litis Erchinoaldi mortem anno DCLlX, electionem ero Ebro in anno DCLx collocat Veium a uel Dalsini episcopi Lugdunensis caedes, lupe lardius quam anno DCLVlli lial rari non potuit. Ebro inum, cujus jussu Dalsin mors illata jam contino Majorem - Palatii fuisse ostendit, ut eo anno monstrabimus, idque Coinlium tandem agno isse videbimus, licet sua in de anno in ortis Erchinoaldi sententiam relinclare n0n meminerit.
502쪽
1. In senatu Constantinoseolitano Maaeimus eo ram judicibus rostatu se a calumniis defendit et Cotholicam dem contra MOH0thelitas tuetur, donec cruciatibus fractus una cum discipulis pro claro occumbit martyrio. - Rei temploris adest annus excente Simu tu in illa geSimVS septinius, Indictione decima luinta anno Superiori jam inchoata quo S. Maximia S ejusque discipuli ab exilio Constantinopolim revocantur ad quaestiones, ad dicendam rursus causam de his, quibus a pluribus idem Maximus ut discipuli accusarentur hic prae-lexius erat, eum re era illud agerent perfidi Mo-n0iheli tu, ut eos a Catholica de divellerent, et suae ipsorum haeresi Sociarent: quod alias saepe ientalum ab ipsis, salis X Aciis es denion Stratum. Sed cum id diu multu inque ad Versarii frustra len- lassoni landum eo furoris adacti Sunt, ut sanctissimi viri jam decrepitiae senectutis eliam Angelisi severendi radicitus linguam praeciderint, et manu ui dexteram crudelissime amputarint, parique Supplicio alterum ejus quoque discipulum assecerini.
si de his elerum omnium scriptorum Ssertio,pra cipue vero ejus Vitae clorum necnon Tlieo-idianis ei aliorum Graecorum historicorum, Simulque etiam latinorum Sed et publica praeconia Ecclesiastica , quibus in ipsorum natali die, anni
Versaria c0mmemoratione eorumdem mari Trium
praedicatur, id ipsum tradunt. 2. Quomodo autem ista se habuerint ex dictis Actis publicis unima fide exceptis prodenda erunt, sed primum omnium quae spectant ad temporis ratione ui stabilientia. Hae quidem saeta esse hoc ipso anno, inde certum deducimus argumentum, qu0d in iisdem publicis Actis numerentur anni viginti duo ab eo tempore quo Sarraceni per Va Serunt Egyptum, Siliae ad tempus quo Maximus ab exilio revocatus Constantinopolim judicio sistitur; cum ex Theophane et alii dictum sit superius, ea de Sarracenis EgStilum invadentibus acta esse
a lino vicesimo Sexto Heraclii imperatoris, qui nu-nieratur Redemptori annia SexcenteSinuis rige-
simus quintus cui si addantur anni viginti duo plane ad hunc ipsum Domini annum sexcenteSinnim tu inquagesimum Septimum pervenieS. His de emporis ratione elucidalis, alia ipsa Αcla recenseamus, prodita ut Saepe dictum est ex graecis alicanis Codicibus, quae sic Se habent:
3. P0Siquam Vero mullum temporis praeteriisset, a Sanctus eSSet in exilio Drursum misi imperator, eumque accersivit seu vero die ad hanc urbem regiam appulerunt lum domnus Maximus tu in ejus discipuli, Sub occaSum Solis venerunt duo naandalores cum decem excubitoribus, eosque navigio eduxerunt nudos et in calceatos ac disjunxerunt, et in di Vel Si excubiis custodierunt. Post aliquot vero dies ducula eos In palatium senemque eo introducunt, ubi Senatus Con Venerat,
multaque alia turba, ei statuunt in medio sedentium i incipum. Tum dicit ei sacellarius iracunde Cliristianiis es Resp0ndet Gratia Christi Dei uni-
ersorum, Christianus sum. Sacellarius autem Duillo percitus furore oon est hoc Verum Rus
pondit servus Dei et dixi Tu dicis me non esse: at Deus dicit esse ni et perseVerare Christianum. Sacellarius: Si Christianus es, cur di Sti inperatorem Et sanctus inde h0 manifestu declaratur odium animi est occulta assecli , sicut e dilectio est. Sacellarius vero : Ex iis quae fecisti, omnibus apparuit te et imperatorem odisse et urbe ni ejiis cita enim solus EgSplum et Alexandriam, et Pentapolim et Tripolim, et Asticam Sarracenis
prodidisti. Et quae horum demonstrati0 dixi Ma
4. AEt introducunt Ioannem qui fuerat sacellarius Petri, dum esset prpstior Numidiae Asricde, et dixit Ante viginti duos annos axus domitii in i peravit l, Halo Petro ut exercitum in AEgSplii in duceret ad Vel Sus Sarracenos. Qui cum ibi consideret ut servo Dei, te scisci latus est per litteras , num ei aucior esses, ut duceret Ne id saceret, rescripsisti: nec enim Deo placere eraclii imperio obolisque ipSiu S imperiunt Romanorulia juvare. Dixit autem
Servus Dei: Si vera dicis, habesque Petri ad me measque ad eum lilleraS proserantur, et Suscipiam
503쪽
poenas placitas legi. Ego inquit ille non liabe liulera S, Sed neque Scio an ad te scripserit sed in castris haec omnes illo tempore tolluebantur. Et sanctus: Si 0la castra id loquebantur, quom0d0lu solus de hoc me calumniaris An unquam me Vidisti, aut ego e Respondet: unquam. Et ad Senalum Sanctus conversus, dixit: Si jus est hujus modi proferre accusatores testes judicale In quo
enim judicio judicalis judica hina tui; et in quamen Stara mensi luerilis, remetietur vobis, dicit
5. Deinde intromittitur Sergius Magudas, haecque dixit obli in novem annis dixit mihi beatus abbas Thomas, qui Roma venera : Papa Theodorus me misi ad patricium Gregorium, qui
ab imiterio desciverat, ut ei dicerem. Ite litem quam extimesceret: nam servus Dei abbas Maximus Somnium vidit, suisse in caelis ad Orientem ei occiden lem mulli luilinem Angelorum, quorum alteri ad orientem clam aliani: Constantine Auguste, tu incas alleri ad Decidentem : Gregori Auguste luvineas : clarior autem ea sui vox qua ad Occidentem. Tum exclama sacellarius ae ad hanc urbem nil sit Deus comburendum. At sanctus : Gratias ago Deo purganti Volun-laria mala mea in voluntario Supplicio. Verumtamen Vae mundo a Scandalis Oeeesse est enim ut veniant Scandala Vae autem ei, per quem Scandalum Venil.
Non sic oportuit talia dici, praesentibus Christianis, nec impunitos esse, qui haec Iaciunt ut hominibus
placeani, qui hodie sunt, cras non Sunt. Haec Vivo Gregorio hunc dicere oportuit ac suam erga in il eralorem benevolentiam ostendere Ius suit si lx ibis ita videtur lum illum qui ante hunc SyeOphanta situl impelli ut iret et adducerct patricium Petrum lunc hunc producere abbas m Thomam, et a Thoma sisti beatum papam Theodorum. Tunc praesentibus omnibus dixissem patricio Petro : Dicn0bis domine patri cici Scripsisti ad me unquam,
de quibus dixit pro testimonio iuus sacellarius Τaui ego ad te Similiter beato papae : Dic domine ego ne libi unquam somnium narravit Si me
arguisset, illius uera crimen, non meum, qui Vidissena res enim in Voluntaria omnium Dea autem s0la qua proficiscuntur a Volunt ite pulli lex.
G. Tum dicit ei Troiliis aridis abba non nosti ubi sis Et sanctus : Non ludo inquit sed lugeo Vilam meam adhuc conSer Valam, ut talia spectra experiar. Dicit domnus Epiphanius uod Deus
cognoscit, bene facis . ludens ea si vera non sunt. Post quem sacellarius rursu cum iracundia dixit : Plane omnes mentiuntur, ac tu solus vera loqueris Sanctu Vero ei verbo illaci Smans dixit: Polus talem habetis, permittente Deo et vivisi careel mortificare. Verum lanium abest ut ii vera loquantur quantum Ut Salana natura Deus esse p0ssit, quod est omnino imposSibile n. tiare Maximus secundum loquendi modum Silatum, uni
quid omnino ni possibile dici soleret. Sed et apponit adhuc jura inenluni, dicen M: Nam non merear
cum Christianis videre laciem Dei qui super omnia est, qui facior est et opi se et conditor et provisor
et judex et conservator uni Versorum, Si unquam
late somnium Vidi, aut alium narrantem audivi, nisi hac hora sex domno Sergio, qui benevolens est in imperium. Tunc adducunt tertium sycoli haniam Theodorum silium Ioannis, qui fueral Candida lus 40-ς nomine Chilan qui nunc gener est domni Plal0nis patricii, qui haec estificatur : Cum Sermo inter nos Ronu esse de imperatore, ituperabal quae dicerentur, intrita aciens et lamias. Et sanctus dixit: An unquam secum loculta sum, nisi Semel cum religiosissimo prest, Flero dolam O Theocharit si ali upraesecti propter primicerium, de e per litteras
rogalus duod si mentiri deprehendar, pretium
T. Postea adducitur Gregorius filius Pholini oldicit Romae contuli me in cellam abbatis Maximi:
cumque dixissem et imperatoren e SSe Sacerdotem dixit abbas Anastasius hujus discipulus o mereatur esse Sacerdos. Statim ei Sanctu respondet Melue Deum , domne Gregorici nec enim tecum quicquam in eo sermone l0culta est conservus meus. Ac se humi proslernil, haecque dixit ad sena-lum Servum Vestrum Sustinete. Ego, qui habitus
est, Sermonem XI Onam me redarguel, si mentiar. D0 minus hic meu Gregorius, cum Romam Venisset, dignatus es venire in cellam SerVi vestri quem cum vidissem, abjeci melli Sum ut milii moris esti in terram, et adoravi, et amplexus tam eum dixique postquam consedi SSem US uae causa es optabilis adventus domini mei Is respondit 'ancius a Deo stabili ius dominus noster imperator scili- celi, curam gerens paci Sanctarum Dei Ecclesiarum, laci jussum ad a Deo h0n0rificatum papam, missa oblatione ad Sanctum Petrum, adhortans eum, ut se cum praesule ConStantinopoli lano conjungere quae pium ejus imperium dignatum similli per meam mediocritalem.
8. st Ego lum dixi l0ria Deo, qui e dignum
fecit ali ministerio. Sed quomodo jussi unionem fieri Deo amabilis ejus Serenita. Si quidem nosti. Dixisti, TSpi causa Ina possibile ut arbitr0r hoc est. Non enim aliuntur Romani, lolli una cum imput 0rum haereticorum Vocibu lucem gerentes sanctorum Patrum VoceS, aul cum mendacio exstingui erilalem, aut lucem consociari cum lenebris. Nihil enim erit nobis quod adoramus Si verba tua docuit Deus ollanti ir. Et dixisti oon adit
TSI u Sacrarum oculia Sublationem, sed silentium ut hac dispensatione pacem tueamur. Dixi vero Idem si apud sacram Scrii, turam Silentium et sublatio. Dixi enim Deus per David : Non sunt loquelae, neque Sermones, qu0rum non audiantur voce eorum uuare nisi dicantur et audiantur, nec
504쪽
UITA UANI ANNUS I. CHRISTI 657. penitus sunt, juxta Scripturam. Dixisti : Non me conjicias in silvas : ego ni in Smbolo contentus
qui recipis Typum At tu quid detrimenti est, TUPum recit, ere . et Smbolum diei Et dixi
Propterea quod Spus aperte Tmbolum evertis. Tu vero: uomodo 3 per Dominum. Reci lemus, dixi, Smbolum Dei cognosce quomodo perim altara TSP0. 9. si Coepisti dicere : Credo in unum Deum Pa trem Omnipotentem, faci0rena caeli et terrae visibilium omnium et invisibilium. Dixi: Consiste parumper, c disce, quomodo Nicaeae Patrum sides negata est. Factor enim non erit Deus, Voluntatue operatione privatus naturali siquidem Olens, a non coactus fecit ea tum se terram si Vere dicit in spiritu David Q mnia quaecumque voliti Dona inus Dei in cario ei in terra, in mari, et in Omnibus abyssis. uod si dispensationis causa eum perfidia tollitur salutaris fides separatio est omnino a Deo, non uni O hoc genus dispensationis. Cras enim nefarii Jud Pi diceni : Dispensatione faciamus inter nos pacem et copulemur lollamusque nos quidem cireum eisionem, VOS vero baptisma, nec amplius inter nos belligeremus. Hoc et quondam Ariani eripio praetenderunt sub Magno C0nstantino, dicentes Oollamus con Sub- statiliale, et alterius substantiae, ei inter se Ecclesiae lolidi conjunguntur. Nec vero dei seri Patres n0stri id acceperunt, sed maluerunt persectili 0nem
pali ac moriem, quam eam Vocem lacere, quae OS-
tendere unam Patris et Filii et Spiritus sancti superessentialem divinitalem idque adjuncto iis qui haec proponereia Magno Constantino, sicut ab iis
meliloriae traditu In est, qui Da agno labore, et lildio, quae tum Seripla Sunt codo erunt. Ac imperatorum
nemo potui Dei seris Patribus persuadere, ut mediis vocibus conglutinarentur cuin iis qui ipsorum lem porei aeresim Sequebantur; sed dilucidis, proliri is, ac certis et accommodalis dogmali de quo quἴ0ssio esset, usi sunt, inani seste dicentes sacerdo sim esse quaerere ac definire de salutaribus dogmatibus Catholica Ecclesia'. non imperatorum. 10. Dixisti: Quid igitur 3 an non est omnis imperator Christianus ei sacerdos Noti est, inquio: non eni in assisti allari ; non post salicii sic alionem panis exf0 it, ac dicit: Sancta sanctis neque bap-liga neque unguenti TS feriunt perii gilla non ordina et facit episcopos et diacon0s, et presb SteroS: neque consecra et ungit lem lita nec signa Sacerd0lii gerit, Supel'humerale et Evangelium, ut imperii coronam et purpuram. Et tu dixisti: ii inodo igitur Scriptura rogeni et sacerd0lem dicit esse Melchisedec 3 Respondici Unius natura rogis universorum Dei ilui facilis est natura pio plernostram Salutem Pontifex, unus fuit lypus Melchisedec. Ac si quidem secundi im ordinem Melchi Sede alium dici esse regem et Sacerdote in audet o
reliqua quoque dicere: Sine patre, Sine matre, sine genealogia, neque in ilium dierum, neque finem Vita habentem considera quid ex eo mali nascatur. Talis enim alius invenietur Deus Iactus homo,
qui secundum ordinem Melchisedec, non Secundum ordinem Aaron nostram Operaretur 3 illlem.
ll. stat quid mi illa percurrimus In oblatione, quae in sancia mensa sit os pontifice , et Sacerdotes et diaconos ac omnem ordinem a Crum, Cum
laicis inalteratores commemorantur, dicente diacono in laicorum, qui in fide dormierunt, i 0nstantini, Constantis, e reliquorum : Sic et vi Ven-lium regum meminit post omnes sacris in iliatos. Cum haec diceret, clamavit Menas io Sermone ei disti Ecclesiam. Ad quem Maximus : Si qui sanctarum Scripturaru in Sanctorumque Pa-lrum erba dicit, scindit Ecclesiam : qui 10llit Sanctorum dogmata, quid demonstrabitur Ecclesii sacere, in quibus ile h0c ipsum Eccle Si esse li0les 3 Sacellarius autem dixit apparit 0ribus praefecti Q Dicile prsese elo unc h0minem debuisti Sinere V Vere, ubi cum potestate es 3 12. Ibi eo oras ducto, discipulum ejus intromittunt, ab eo postulantes, ut indicium faceret in praece litorem, ut tui Pyrrhum afflixisset. At ille
Sedala voce Sic erum resi, ondit: e in aeque honorem habuit PS rrho, ac neus magi Ster. Cum
igitur de mullis interrogatus, non potui SSet adduci, ut a decente et religiosa voce atque ab obServantia decederet jubet eum sacellarius, coram iis qui aderant, Verberari. uem pugni caedentes, seminecem secerunt. Diuiis Si illis in carcere in ad senem eiii Mena S, eique praesentibus principibus, dixi Huc e c0njecit Deus, huc adduxit, Ut prelium habeas eorum luae aliis fecisti, omnes in rigenis doginaliam trahen errorem. Ad que in SeneX, omnibus praesentibus : Analliena a rigeni ejusque doctrinae, e cui Vis cura eo Sentienti. Tum dixi patricius Epiphanius Sol illum est, abbas doliane, Menae a te illatum si probrium : nam etsi rigenis les fuisset postquam anathema ligavit, se eo liberavit limine : Ego, inquit, in praesens nihil tale de eo amplius accipio Pos h ic eo unuSquisque
e0rum abductus est, ubi custodiebatur. 13. Postero Vero die, circiter lucerni accensionem, Troilus patriciu Sel Sergius Euphratas regiae mensae praesecius ad euin Venerunt: cum ille Se dissent, eum quoque jusserunt Sedere, eique dixerunt: Narra nobis, omne abba S, que in cum Pyrrho in Africa et Romae sermonem habuisti, quibus lue ei argumenti liersuaseris, ut proprium dogma anathenia ligaret, tuoque S Sentiretur. ReSpondi abbas Si penes me libri mei esse sit ex iis
obis, nuda re praetermissa, quae in commentarios retuli, narrassem Sed quia a me ablati Sunt, exponam quae me Inoria revocabit. Et luaedam coin-meniora it eorum quae dicta suerant li0cque aditidi : Ego proprium dogma non habeo, Sed Catholicae Ecclesiae comi nune nec enim Vocem Ullatuin n0xavi, ut meum proprium dicatur d0gma.
505쪽
- 4. P0s omn0m narrati0nem ei dicunt: oncommunicas edi OnSt:inlinos, lis 3 Responde :Non communic0. Dicunt: hiam ob rem respondit: ilia sanctas quatuor nodo decer tiat per novem Alexandriae acta Casillula, et per Ecllies improxime a Sergio in linc urbe faciam, et ieri Spum deinceps sexta Indictione expositum et quod ea quae per ellie sim dogmati Iaxerunt, per Typlana repudiaverunt, ac Sei S0 lolies destruxerunt se ui ergo a se damnali sunt, et a Romanis, et ab ea Synodomus postea sexta Indictione acta esl, depositi et Sacerdotio nudati, quam nam conficiun mTSlagogiam 3 aut qualis spiritus ad 0 Venil qui a latibus perficiuntur 3 ordinantur scilicet. Dicunt ei
Quid igitur riti solus salvatis, et Omne pereunt Et dixit: enlinem condemnaverunt ire PVeri,
cum omnes statuam adorarent: non enim re aliorum respiciebant, sed ne ipsi exciderent a verat,ielale. Sic quoque Daniel conjectus in lacum leonum, non damna Vit eos qui Deum non rarent ex edicto Darii sed de se cogitavit, ac Sibi pro Spe Xil, mn hiil lue mori, et in Deum non delin luere, neca propria flagellari conscientia ob divinarum legum praevaricationem. Quare milii Deus non dei, ut de quoquam judicem, aut dicam me solum salvum
conscientiam perturbari meam, quod in fide quocumque modo peccarim.
15. a Dicunt ei: Quid tabe sacere , cum Romani Byganlii uniantur Nam ecce heri venerunt apocrisiarii Roni , et crastino die Dominico
communicant cum patriarclia, ac Omne manifesto
cognoscent te depravasse Romanos videlicet, luillinc sublato, nostris assentiuntur. Dixit Maximus: Qui Venere, praejudicium edi Roman P, ametsi communicent quoniam quidem non allulerunt ad patriarcham ille ras non saetim t. Nec mihi unquam
persuadeo Romanos iis qui lii Sunt Communica- luros, nisi confiteantur Dominum nostrum ac Deum secundum utramque naturam, ex quibu et in qui-bia est, quaeque ipse Si habere olendi facultatemel operandi salute in nostram. Et dicunt: Si vero his c0njungantur Romani, quid facis Qui dicit: Spiritus sanctus per Aposto him , et Angelo anathematigal, qui praeler i dedicationem novi aliquid
Dicunt ei An omnino necesse est , duas voluntate dicere in Christo loperationes Respondit: i mnino necesse, si quidem pietatem erilate colere VolumuS. Nihil enim erilium sine naturali operatione Subsistit. Sancti enim Patres alteriudicunt, neque e SSe, neque cognoSci absque essentiali eju operatione quam cum lue naturam. Si ergo
li 0 ne, quae eam essentialiter denotat et characleri Z it quomodo aliter possibile est, sciri Christum, aut noscitari Deum vere natura et hominem 16. Tum dixerunt: Scimus re Vera ita esse Verumtamen se asseras imperatori dolorem quives pacis solum causa hi in secit Typum, non ut quicquam eorum tolleret, ita iii Cli risio intulit giliatur , Sed ut pacem lueretur , dispensatione Silentium earum vocum faciendo, quae dissidium alebant. Servus autem Dei, humi se abjiciens, responde cum lacryinis: on debuit bonus ac pius do ininus ex mea humilitate percipere dolorem non enim possum contri Siare Deum a lacendo, quae ipse
jussit dici e consileri. am si juxta divinum Apostolum , ipse est qui posuit in celesia primum Apostolos, deinde Prophelas, tertio doctoreS lier
eos videlicet ipse est locutus ex omnia talem sancta Scriptura tu in eleris, iam novi Testamenti, et a sanctis doctoribus ac Synodis edocemur facultatem volondi et operandi habere lum Dei tale tum humanitate, incarnatum Clitis lilii Iesum Doli linum ac Delim nostrum nihil enim ab ipso abest eorum, quibus ut Deus cognoSCitur, aut eorum, quibus ut homo noscitatur excepto peccato. Si ver perseelus est secundum ill rumque, nec tilia re descitur: pro seclo totum de eo adulteraim Ssterilim, qui non consiletur, ipsum Sse, quod est cum iis quae ei in Sunt Secundum utraSilue earum, ex quibus et in quibUS St, et quae I Se Si, Omnium laturalium pr0prie latum. 17. Tum illi paulisper conlicuissent, ita fer se annuentes, dixerunt Unde demonstrare pol e S, OS qui sedis Constantinopoli lanae Suni, Synodos aspernar 3 Respondet: alii singillatim ostensum est ex eo Sermone, quem cum Olim Gregorio, qui primus a secretis, Romae habui nunc vero si ila videtur lio etiam dena onstrabo. Jubele dari hanc Veniam indigno servo Vestro , et nolii iam acto librorum, quandoquidem mei adempti sunt, idque omnibus manifestum facio sine ullis verborum flexuosis atra bagibu S. Cum inde alia multa dicta essent, converterunt Se ad tractationes, considerationesque pelitas a Seri Illura, a natura el ab arte quibus oblectati, hilariores suerunt, eae perulitque dicere : No it Deus, haec nobis pr0 fuerunt atque ex hac hora non habe inus quod vobis lacessamus mole Slia in Domnus vero Sergius ei dixit Saepe veni ad cellam luam in Bembas, ac luam audivi doctrinam Deus potest tibi opitulari noli tiliam agoniam SuScipere. Hoc uno omne dolent, quod commillis, ut mulli ac0mmunione hujus EccleSi P separentur. 18. acquis est ait servus Dei qui asseveret, me cuiquam dixisSe, ne Ecclesiae communicaret Byχanliorum Respondit domnus Sergius: Ocipsum, quod non communicas, magna ad omnes desectionis est vox. Servus Dei dixit: ihil violen- litis accusante coit Scientia, ac nihil ea dein patrocinante liberius. Cum vero audisset 0innus Troilus,
in toto occidente Typum anathema ligari, dicit Dei servo Pulchrum ne est, luod pii d0m iiii 0 stri
506쪽
servus ignoscat iis eius, qui doni in auctoressuerunt ut TSpum facerei, et iis qui assensi sunt. Dici Troilus: ut auctores Quinam a Ssensi sunt Respondit servus Dei: Qui sunt Ecclesiar, impulerunt: principe conceSSerunt. Et ecce obn0Xiorum
sordes in insontem et ab omni haeresi purum
19. Verum consilium lio ei date, ut sui avis nempe ueraclii inalteraloris , piae mena0riae exemplum sequatur lue enim cuni Seu Si SSel, a non-
nudis in Oecidente probrum sibi adspergi edictos liberavit omni Ecclesiastica reprehensione, haecque scripsit Lethesi mea non est, nec ego dicta Vi, aut fieri jussi Verum cum Sergius patriarcha eam quinque ante annis condidisset, quam ab Oriente redirem , Oravit me postquam ad hanc felice in
urbem adveni, ut nomine ni eo promulgaretur, cum
subscriptione Rus hortatu id se ici nunc vero
cum cognoverim eam a nonnulli oppugnari; declaro ad omne non esse meam. Hoc jus Sum Si VeΕdicium fecit ad beatum Joannem papam, qui damnaret ethesim in iis qua ad Pyrrhum tum scripta Sunt ac Sergii ex illo temp0re illa expositio habetur. Faciat 10 qui nunc pie nobis imperat, et jus existimatio penitus omni vituperatione
carebit. Illi tum quali eriles capita, Silii erunt, cumh0e lanium dixissent: Dissiicilia omni, nec uulnuhabeni exitum. His igitur, aliisque variis habilis sermonibus, inter Se Salutarunt uni omni hilaritale, ac receSSerunt s. ac lenus injus diui de Maximo habita qui sesii coram judicibus. 20. Ex quibus, inter alia plura notatu digna, perspeXisti Vera SSe quae a nobis ulterius dicta sunt in lustiniano nimirum, ut imperatore Orientis tot sancirent leges Ecclesiasticas, quo relatas vides in Codicem et Aullieulicorum librum, et alias quae extra vagantur, auctore illis fuisse Constantinopolitanos epi Scopo S, qui iura luae ipsi sancituri esse iii Seirent haud ab oninibus recipi lil,servari nomine imperato lis ea roborari curarint quo vel timore saltem sui, dili fideles ei culsi, eadem reciperent imperatoris nomine sancti Deci ela Lia illi uiale consulentes celesiastic tu liberiali , jus Eccle Siasticarum legum condendaruna quo nillil in Ecclesia Dei praestantiu S, sponte pr0Si illa erunt imperatoribu SQ usque adeo, ut eliam Decreta id , imo et persidiae et impie lalis, quibuS Suam iiisque haeresim fixe Schisma roborare vellet, ea imperaiorum nomiii promi ligarin qui Oblatam occasi0nem liaud inviti abrili uertital, qua se sicut laicis, ita et Ecclesiasticis imperare docerent. Consessu Sest id ingenti emerari ius, cum id ei elix Lethesi suo
nomine promulgala non nisi infamia in Se contraxisse, notaque haereticae Praxit ali a Stici sum esse.
Sed qua in sequenti con Se Ssucitidi cum de Maximo ejusque discipulo facta sint, ex iis leni Actis publici audiamus in quibus ista subriciuntur :2l uoli rursum sabbato in palatium ducuntur Maximus scilicet et Anastasius ejus discipulus : priorque introducitur discipulus senis, cum duo lunc patria retia adessen n. ilorum alter Constantinopolitanus episcopus Thomas uti, qui hoc tempore illi Ecclesii praeerat: si ergit auctor
et a diseipulo et alii, ut illorum dictis asSentiretur. Mulla vero eum libertat ac intrepide discipulus ad senatum dixit : Constantinum adducitis in Secretum Secretarium palatii Hic nec presbi ter est, nec mona ClauS; sed eum norunt Afri et Romani tribunum Thimelicum. Venit illinc , nescio quaS muliercula pascens. Omnes ejus flagitia norunt, astulamque malitiam ad sallendum et ad laedendum
promptam Modo dicit ea Sorores esse Sua SQ Od0 ero, quia illi non communicant celesii Cou- stantinopoleos : idcirco eas abduxi, ne haeretico contagio macula relatur. Ac rursum, si deliciae ei desuerint eam regionem in Veniat, quae ipsum n0nno Verit: adem faciet turpis lucri causa et sordidae Voluptati : magia una namque est dedecus, hujus CongreSSUm non itare eos, qui gravitalem atque honestatem susceperini ilae. 22. Postea interrogatus, Spum ne anathematigasset sine melu dixi Non Solum anathema ligavi, sed etiam libellum feci ac porrexi, sanathematis scilicet . Dicunt ei principes Nuid igitur 3Νon consileris male e secisse Respondet : Ne permillat hoc Deus, ut quod recte feci, atque ex lege Ecclesiastica, dicam male factum. Multaque alia interrogaliis cum respondisset ut ei Deus subministrabat, educitur e Secreto, et adducitur
st Cui dicit r0ilus patricius: Vide abba die
veritatem, et dominus lui mi Seretur quandoquidem si in legitimam ud glionem xeniamus, et Vel unum eorum criminum quae ibi 0bjecta simi Verum inveniatur lex te iiii erficit. Respondet Gam dixi, ac rursum dico, an lum possibile esse ut ex iis vel unum Verum ii, quantum ut qui est Salanas, Deus si Sed cum Deus non sit, nec SSepossit, qui es ali 0Stala crimina quo lue haec salsa sunt, nec Subsistunt. Allamen si quid jubelis sacere, Iacile : Deum colens, non assicior injuria. Didit ei Troilus o0nnu Typum anathematigastigRespondit senex : Sae perat Xi, 4e anathema ligasse. Troilus: Si Typum anathemaligasti, anathematigasti quoque imperatorem. Respondet Dei servus: Ego ina peralorem non anathema ligavi, sed chartam
alienam ab Orth0doxa et Ecclesiastica de Dicit ille ibi anathematigatus est S. Maximus reSp0ndi Synod R0 in ana in Ecclesia Salva loris et in Dei Genitrici S. 23. Iunc dixit ad eum parchus : Communicas liuic celesi ae an non Respondit ac dixit: Non communico sit xii ei: uamobrem Respondit Sanctu dui rejici Synodos. Dicit eici Si rejicii S nodos, quomodo in Dil,lycha reserunt sir fidicit : Ec qiuae lilitas nominum, cuni 0gni ala ejecia sunt Poles impii e pare lius hoc docere.
507쪽
Respondit: Si hanc veniam a vobis accipiana ac jubelis admodum facile possum0Stendere. Cuin onmes lacuissent, dicit ei sacellarius Cii diliuis Ronianos Graecos vero odisti Re Spol: dens autem servus Dei dixit : Praeceptum habu-INUS, De Oderiuriis uena luant. Diligo Romanos
ut ejusdem si dei, Graecos ut ejusdem linguae Rul Sum sacellarius : Quot annorum eipsum dicis Respondit : Septuas inta quinque. Dicit eici uot jam annos tecum habitat discipulus tuus Restiondit: Triginta septem . Tum quidam clericia exclamavit o ibi reddidit Deus , quaecumque ecis libealo PS rrho Ad quena nillil omnino respondit.
24. si Cum ero tam uilla in Secreto Secre-lario diei sunt, nussu patria retiarum quicquam loculus est. Cum autem Sermo de In0do Romanam OVeretur, clamat Demosthenes : on valuit ista Synodu S, cum eam congrega Veri Martinus, qui
dep0silus est. Tum dici servus Dei: Non depositus
eSl, Sed perseculionem pasSus seu adnana enim lacla
est super gestis S nodalis et canonica expositio, quae certo habeat jus depositionem ' Verumtamendemus ut ea nonice depositus fuerit lio n0n sacitiis praejudicium, quae canonice Secundum SacrOScanones decreta sunt; quibus et ea quae a Sancto papa Theodoro scripta sunt, conveniunt. Haec audiens Troilus patricius in luit oescis quid dicas, abba quod actum lactum est. Hi dictis, cum
Sanctum Senem paulum a secreto Summovissent,
consilium capiunt, Vitam quidem ad specimen clementia non adimentes ut homines inlium alii aliquid per humanitatem sacere viderentur, morte ero acerbiora his supplicia instigentes. Et quidem cum eos urbis praesectus sibi radito accepisset, atque in I, rhetorium adduxisset primum qui deni dixi num laximum distentum nervis durissimis jussit Verberari, non senectutemne sarius vir mi Seratus, non membra quali la et rugis confracta, non corpus illud jejunio et laboribus consumptum adeoque crudeliter caedis, ut ob detulentis Sanguini copiam Subjectum laxi
naenium cruentaretur, caroque Uni Ver Samon Stimeretur, nec dum membrum anum et integrum relinqueretur.
25. Iulia edua se ad ejus discipulum trans- seri, deinde ad ejus cognomen, Anastasium itidem appellatum mulla Sque ei phigas imponii. ibicibus corpora eorum repleta S. Atque ii pr. coneSadhibuit, qui dum flagellarentur, haec clamarent:
quidem aegrum lenuemque Spiritum ducentes, in
Postero vero die religiosum virum una eum discipulo istunt, lotum ibi cibus exaratum, Olum scalentem umoribu S lotum lilagis inustum uti in etiam cum tot doloribu consectus esset, non tamen sibi temperarunt, quin alia priora ei sacerent, naturana penitus aspernanteS. Linguam enim illam ille Oligam, quaeque eritionibus fluxiorum instar
Scaturi erat, a faucibus usi Iue et a conligua epigiolii de scelestissime praecidunt ut vocis adempto in-Strumento, doctrina ei quoque et serniones eriperuntur, postea lue confice Scerei, et mutu esset. At Vero, egregie Maxime, non eras vel lingua exsucta iaci lupus. Verum sui linguam perficit insantium, et nullo surdoque dedit sermonem, ipse secit ut praeter opinio uena l0quereris, SermoneSque mille res magis quam antea articula loS.2s, u 'OS quana autem idem et discipulo Anastasi secerunt ejusque linguam inli 0rsu praeciderunt eadem ipsum corroboravit talia, Se I monem dans, absque loquentis in Struli lenio, eumque
ubere in inopinato et copiosum duare majori invidia scelesti h0mines perculsi , alium generOSi Sathletis inusitatiorem cruciatum inflixerunt, quasi Se injurios esse existimarent, nisi omnem in e0Sacerbitalem experirentur: qu0s et mullo Salius erat, morte asseclos tollere de medio, sicut illis quoque idebatur , quam hujusmodi suppliciis addicere: nam restibus tenuibus beatum comple- Clenies, ac lormentis undique adhibitis, ei culli oel malleo dexteram manum abscindunt et in a Vimentum abjiciunt confestimque certaminis Socium Anastasium adeunt, idem ab eo supplicium expetentes, ut paris gloria fructu omnino poliretur. Hos linguae et manus expertes ejiciunt epr aetorio, trahunt ei circumducunt per larum excisa membra ostentantes, clamoribus lenies incertis, eosque ludibriis et die teriis appetentes. Tum post inhonestam illam circumductionem exili longinquo tradunt hina cum apocrisiari OΑna Stasio, ab omni cura et ope desertos et nud OS, Sine calceis Sine cibo, omni vilἴ lacullate privatos, procul a mari propter misericordem hominum visi talionem, et quod omnium gravissimum inter se disjunciosa hoc solum facientes pulchre, an elOS Scelerali a Se segregantes . Pepere erant autem in serre dicta supplicia alteri Anastasio, muneri Squ sianctus erat, apocrisiarii, rationem habenteS.
Sed pergit auctor: 27. P0Si illam autem ut sermo narravit in exilium Maximum deportarunt conligit ulcis in Viam Ulia perpeteretur, mulla Silue aerumna subiret
ac dolores, utpote qui nec in ument0, nec in Sella aut lectica sedere posset multis d0loribus consectu S, ac innumeris asilicius angoribus . iam igitur in quemdam grabatum Vimine contextum imponunt, ac ix aegreque gestantes longo illo linere adducunt. uem in quodam lania castello , qu0d Schimaris appellatur, custodia inclusum collocantes, Sinunt ab Ope et cura desertum. Cumque praeclarum ejus discipulum cum ejus cognomine ambo nastasios , eodem itinere duxissent disjungunt utrumque a praece plore eosque etiam ab invicem dirimunt, singillatim in ulla commulanieS loca, et uage in Absagoruin inducunt regionem. Ex his alter mussis incommodis sessus, ipsum Spiritum, qui Solus reliquus erat, uti sit: nec satis
508쪽
minis ap0crisiarius Anastasius. At divino Maximo in castello lania jam irienniram concluso, Sibi meique in corporis cura ministranti quamvis plenus dierum esset ut dictum est ac infirmo cor-p0re, divinum quoddam visum superne oblatum est mortis dien ei significans, et ad illa accersen Stabernacula. Qui dies cum venisset erat autemdecimus eri ius mensis ligusti ha dini illens percurrit ad caelos, re era ea lis et illa ha hilatione dignus Monumentum autem, in quo sacrum ejus corpus depositum est, re lueida saces per unaninoelium ex fune splendore illustrant, mirificum quidem millentes fulgorem, mirabiliorem Vero ut par est stuporem inluentibus afferentes, munissetque Dei erga famulum suum ditissimam Stendentes gratiam. 28 u Verum ibi quidem, an elissime pater, magna praesentium gloria et Splendor est, cum leeliam Dominus plus hic tonorificaverit mullo Vero major Sl longeque praestantissima sibi illa tribula s0rs, caeleste illi honores, cum magna luci assistis, ac beatae Trinitalis principisque lucis in erecipis splendorem Deumque quod maximum, maximeque mirabile est vides ac videlicet ipsa unione actus sis Deus, et participalione solus dei
si calus, dei sic alionemque inenarrabilem sta Sceperis. Quamobrem cum eam gloriam is adeptus da quoque mullum abs te auxilium nobis, qui adhuc in praesentibus alamia Undi S, Ut Sum hunc per- agimus, et hanc xi iam axigam ii mullis tiro collis plenam Ut e gubernatore, te duco, mare iocin Stabile enavigemus, et in uerno tranquilloque portu stationem adipiscamur in Christo Iesu Domino
nostro cum quo Patri gloria, Una cum Sancto et ix ilico Spiritu nunc et Semper et in Saec lata 3 cu lorum. Amen n. aclenia auctor. Vae autem sequitur oratio, nonnisi in uno Volumine cum sinti res alicani Codices, in quibus eadem S. Maximi et sociorum Acta conlinentur Scripta reperitur addita ut ideri p0lesl a notario, qui in gratiani cujusdam episcopi, icolai 0mine, ejusdem sancti Maximi ludiosissimi, eadem cla c0nscripsit. Sic enim se hab0l: 29. mare a nobis libi oratio, o patrum optime, et filiorum amantissime rebus ipsis sui et ipse D0vi omnino in serior, desiderio autem ut puto
nemini cedens. Orationis Vero causa et auctor sui tantistes ex te pendens, qui dilatus est luna nomine, tum et similitudine morum ejus, qui suit M Srorum gregis princeps Imirabilium sermonum tuorum Semper ipse cupidus, te maxime desiderans , luumque jucundissimum nomen linguae
lactens delicias. Cui ei redde, societatem iecum eleontubernium nancisci qui mullum ut vides pro honestate , ut chrisque in Stilulis certamen capessit: quique i iam ipsam libens pr0jiciat, modo ei contingat aliquid melius in rebus gerendis peragere in Cliristo Domino nostro, cui gloria et imperium
nunc ei semper et in Saecula speculorUm. Amen B.
Porro his de Maximo atque ejus discipulis dictis
Graeci his l0rici omnes adstipulanlur , Simulque eorumdem Graecorum Menologia, nec non Latini auctores ita ut gloriosum Maximi martyrium lamin Oriente quam in Occidente scriptorum omnium m0 numeralis fuerit celebratum. 30. Inde librorum quo S. Mazi nus eli/cubravii. - Accedit ad gloriam lanti martyris, quod sui nobilissimi ingenii et de Orthodoxae, qua pollebat, dignas post se lucubrali 0nes reliquit, quibus licet vivens fuerit ab adversariis ut di cluniosi sp0liatus haud lamen, Deo ea protegente, perire penitu valuerunt , Sed magna e parie inlegrae remanserunt quarum hic ibi indicem, veluti insignem coronidem ad ea quae sunt dicta de ipso, ex ali an promptuario ex Scriptum alip0nimus , depromptum ex tribus O mi graece c0nscriptis, et ex Pholio Collectum quorum ulla ilior
sit tibi cogniti0, quatuor alphabeti litteris dis line laserie Scripta Singula numeramus h0c ordine: P. significat Pholium ejus operis meminisse. A. reperiri d0ce in Codice Vaticano numer 335. B. esse ostendi in Codice alican numer 330. C. reperiri in Codice alican numer 337.
P. P. AP. AP. uuaestiones in sacram Scripturam numero sexaginta quinque cum earumdem solutionibus, ad Thalassium presbSterum ac prae 90Situm. Expositio symbolica eorum quae in sacra Synaximunt in Ecclesia. Exp0silio in Psalmum qilinquagesimum non in . Expositi orali uis Domini et ad quemdam Christi famulum. Scitolia iura Dionysium Areopagitam. Ad Tliomam Dei fantulum, di diversis ejus quaestionibus in DionSSium, et Greg0rium Epistolae dup0. Scholia in Gregorium Theol0gum ad Ioannem Cyrici archiepi Scopum. Centuriae quatuor de charilale, ad Elpidium presbyterum. Centuriae Septem de Trinitale de Verbi incarnatione, et de Virtute ac Vitio. Sermo aScelicus per interrogationem et respon Sionem.
509쪽
P. Sermo compendiosus adversus Severi d0gmala, ad Petrum illustrem, per capita distinctu S.
P. o. Dialogus Tri lii et Maximi, de duabus volain talibus et operationibus in Clarisio. A. Iomus dogmaticus in CSpruna missus ad Marinum diaconum Iiresb Slerum l. A. Expositi summaria de Pascha Dominico, in qua totius kalendarii canonici ratio explicatur, cum brevi sub sine chronologia.
B. Auxenli 0. P. i. Cononi presbTiero ac praepoSilo. P. i. Constantino illustri ex sacellariis duae. P. o. Cosma diacono Alexandrin0, de c0mmuni ac proprio, deque essentia, ei hypostasi conline capita OVem. B. Cydoni epi SCOPO . P. i. Tyricio, seu Cyri scio epi Scop0 duae. B. Eulogio episcopo Alexandriae de duabus Christi naturis, c0nlinei capti se Iiiem. P. o. Georgi praesecto cum appulisset C0nstantinopolim. P. i. Georgii Asricae praesecti nomine, ad 0nachas AlexandrinaS, quae ab Ecclesia Catholica defecerant. 33. A. me0rgi preSbytero ac praeposito, qui per Epistolam interrogarat de Christi m7sterio. P. a. uaniae praepositae, de monacha quae coenobium reliquerat. A. Joanni archiepiscoli Cygici, quod antina sit immortalis. B. Joanni cubiculario, de cliaritale. Λ. Joanni cubiculario, de tristilia secundum Deum. P. Joanni cubiculario duae. P. i. Ioanni episcopo duae. P. Ioanni pii il0sopho continet capila undecim. A. Ioanni cubiculario, de rectis Ecclesiae d0gmatibus, ei c0ntra Severialia duae. P. Joanni Sophistae. P. o. 0rdati presbytero, de animae operatione Osi moriem. Ρ. Juliano Alexandrino ab haeresi Acephalorum con e PSO. B. Juliano Scholastic Alexandriae, de dogmate Ecclesiae circa Christi In ea ruationeni. P. O. Marin preSbJlero, de naturali Voluntate, etc. conti uel capita n0Vem. A. Nicandro epi Scopo de duabus operati0nibus in Christo. A. B. Petro illustri Epistola d0gmatica. P. i. Polychronio abbati quatuor. P. I. Srrho adhuc presbStero. Α. Sicilia insulae praepositis, m0nachis, et plebi rihodoxae, contra eos qui unam operatione in ponunt in Cliristo. 34. B. Stephan abbati. P. Stephano praeposito ac presbStero duae. P. A. i. Sophronio monacho cognomenio Luci alae duae. A. Thalassio praeposito ac prest, Flero, de regibus ethnicis, qui filios immolaruni. P. A. B. Thalassio presbyter ac pra)p0Sit quinque. B. Theodoro presbFlei Laurae Railliu de SSentia e natura. A. Ἀn0mpei sive Ariani disputatio cum ilhod0x0. A. nomaei et Orthodoxi altera dispulatio. Λ. Macedoniani haeretici disputatio cum Orthodoxo. A. S. Athanasii cum Apollinarista disti uiali 0.A. Quaenam Si anim Bois comprehensi Va.
B. De duabus unius Christi Dei nostri40luntatibus. B. me disserentiis desinitionum. Capita X de duabus v0luntatibus, ad Orthodoxo subjiciuntur Epist0lae dogmalicae ad
510쪽
Capilari de naturalibus voluntatibus et operationibus. Capita iii de v0luntatibus, seu contra eo qui unam in Christo diciarii olim talem. Capita cile essenii et natura hypostasi ei personi S.
Capita irae essentia, natura et hypoStasi. Quod impossibile si unam dicere Christi voluntatem. Λdversus eos qui asserunt unam in Christo dicendam esse voluntatem. Ex tractatu de operationibus et voluit talibus caput quinquagesimum, ei qu0d Sequitur. Du duabus Clii isti naturis contra Apium, estorium, Sabellium, et Eul Sebem. Melal, lirasis ex carminibus de silentio et virtutibus. In illud: Pater, si possibile est, transeat a me calix iste. In Porph Trii Isag0gen, et calegoria Aristotelis, quid desiniti etc. Variu desinitione S.
Excerpta ex antiquis Patribus. Incipit ab Irenaeo, desinitque in aliqu0l Cyrilli Epist0lis.
Hactenus lucubrationes Maximi, qui n0n Orientem solum sed ei Occidentem illustravit, et eo clarius, quod ea quis Scripsit, martyri etiam consignarit. Sed de Maximo hac lent S.
37. S. Eustenti episcosei Toletani obitus et
Scripta. io eodem anno, qui et numeratur nonus Recces uini hi Hispaniarum regis ex quo Solu Sregnare eo pii, anno Domini Sexcentesimo quadragesimo nono, S. Eugeniti STOlelanti episcopus Oritur; in cujus locum tib rogatur ululans usaeque Sanctus. Porro Eugeniti egregii sanctitatis merito adscriptus relinetur publicis Ecclesiae Tabulis inter Sanctos, X quibus anni Versariadi qua obiit, idibus Ν0Vembri S nomen jus publice reditatur Al culta Viri hujus egregiae res gestae
magna ex palle ObScurae reman Serj ni pallia quae
de eo reperiuntur seris,la in libello ejus dein S. Iidem usi de viris illustribus, hic reddamus : ait
si Engonius alter post priorem Eugenium Onti sex subrogatur. Hic cum Ecclesia clericus esset egregius, ita monachali delectatus est. Qui sagaci fuga, urbem Caesaraugustanam petens, illic martyrum sepuleris inhaesit ibique ludia sapientiost et propositum monachi decenter excoluit. Unde principali violentia reductus, ei in pontificatum adsci-lus, vitalia plus virtutum erilis, quam viribus egit. Fuit namque corp0re tenui S parvus Ob0re, sed valde servescens Spiritus virtute, studiorum bonorum iam pro Sequens Canius passivis usibus vili al0s, melodiae cognitione correxit siliciorum remissos ordine S, curamque discrevit. Scripsit de Trinitale libellum, et olo luto nitidum, et rei veri tale perspicuum qui LibJae rientisque partibus milli quantocius poterat, ni Si ,rocellis resultantia Dela incertum pavidis itur Vialoribus distulissent s. Quos enim praepotens armi evertisset secta Mahomelana, quae ab Arian homine Venena suerat in ulvas a mis quam primum Eugenius suis scriptis occurrendum putavit : quae in Orientem perserrici trans haud perficere aluit. Cum enim nefaria secta non disputatione, sed armis robur sibi comparare haud prosperia in Deus secit iter libr0sserentibus non profuturos. Sed quae fuerint aliae ejusdem viri sanctissimi lucubrati0ms, idem ita pergi offendere. 38 si Scripsit ei duos libollos, unum de diversi carminis metro, alium de diversi peris pr0Sa Oncretos qui ad mull0rum industriam, ejus ex h0clenaciter sanctam valuerunt commendare Daemoriam Libellos quoque Draeontii de creatione mundic0n Scriplos quo antiquitas protulerat xiii al0s, ea quae inconvenientia reperit tali trahendo, immulando, vel naeli orando, i in pulchri ludii iis sorinam coegit, ui pulchriores de artissicio corrigentis, quam de manu processisse videantur auel oris Elinitia de die septimo ille in Dracosilius relicendo, Semili lenum olius visus est reliquisse iste et Sex die ruin recapitulationem singillis xersibus renovavit, et de die Sel, limo, quae illi visa sunt, eleganter dici subjunxit Clariis liabitus sui temp0ribus Chindasvindiei Recces uiuitii regum fere duodecim annis lenens dignitalem simul et gloriam sacerdotis si eque post lucis mundialis occasum in Basilica S. Leocadiae lene habitationem sepulcri n. 39. Antequam autem de ejus successore Iide fons agamus, hic ejusdem Eugenii sepulcri in pilaphium reddendum putamus; quod habet acroslic his his versibus ipsius Eugenii n0men expressum
Excipe, Christe potens, discretam c0rp0re mentem, Ut possim picei poenam vitare barathri. Grandis inest culpa, sed tu pietate redundas. Elue pr0bra Paler, et vitae crimina t0lle. Non sim pro mei'ilis sanct 0rum caelibus exul. Judie te prosit sanelum videre tribunal. Vis, lect0r, li0, quis Sim, dign0 cere verS 'Sigua pri0ra lege, mox ultima nosse valebiS.
40. S. Ilde onsus eidem succedit, de sede Toletana bene meritus et ero De aram eo otione convicuus. Ildeson Sus autem successor ipsius, cum ut dictum est scribatur anno nono Recee -