장음표시 사용
491쪽
lemlens, eaque specialis Illae Ssent, elim ipsis, tim tui Biomae erant prostilina. Inde igitur discessurus Tlieodosius ui uni iis qui in urbe regia erant, deliis communicare : salutatione virum religiosum ruisum ex illii dexteraque data, se ei donata tunica linea, ei sus eo pallio, TZanlium revertitur una cum duobus consulibus ejus comitibus v.
28. Maximi Constantinopolim reducti nova erim inreticis certamina. - quid post hoc Reversi Constantinopolim qui missi fuerant ab imperatore, Omnia retulerunt quos cum Maximo gesta essent, et quomodo verilale victi manus dedissent. Quibus acceptis imperat0 magnopere commOlUS est, ac lanium ab sui ui pactis ab ipsis conventis staret, et Romanae fidei acquiesceret, pacemque in Ecclesia restitueret, ut iterum unum ex ipsi S. PaUlum videlicet, Bγχiam milleret, qui Maximum Constantinopolim perducerei duae autem cum eo acta sint, ubi C0nsiani inopolim perdueius St, eadem ficia signi sicant, dum institutam de his narrali 0-nem ita pr0sequuntur si Postea clavo die mensis Septembri pra)sentis decimae quinta indictionis ita auctor cunctispra Sen quae agebantur, scriben Sque Singula e0ntulit se rursum Paulus consul TZiam ad abbalem Maximum, mandalum asserens hac sormula si tabemus gloriam tuam TZiam prosei Sei, Maxinumaque monachum adducere cum naullo honore ac veneralione propter senium et imbecillitatem, atque ut amicum, et amiliarem majorum meorum, a quibus in honore est habitus Deumque c0d0care in religioso monasterio S. Theodori, quod pr0pe Rhegium positum est; ac Venire, OSque certiores sacer et millimus ad eum e personan0stra duos patricios, ui cum illo loquantur nobi Sex animo anticos, quique a nobis diliguntur . Hucu Sque mandalum principis Paulo consuli obla-lulia Pergit vero auctor Adductum laque eum con Sul in eo monasteri dep0suit venitque adini peratorem, ut id renuntiaret. Veniunt ad eum postridie Epiphanius e Tr0ilus, ambo patricii cum multo coinitatu ac fastu, et ostentali 0ite, item
Theodosius episcopus, quem et Sanctu praeSl0labatur, quaeque condicia erant, confirmatur Um perabal nec enim illius Subd0lum ob Scurumque ani-
nulli deprelienderat vir montem doli 1 lirimis experiem gerens. Is in illius mansioni Caleeliu- naenio nempe ubi calecti umeni instrui solerent , erat. Ipsi consueta salutatione acta, consederunt, xim ei adhibentes ut sederet. 29. a Sermonis vero cum eo in ilium aciens
Troilus, dixit orbis dominus nos ad te esse jussit, ac dicere quae ejus imperio a Deo labilito placuissent. Sed nobis primum dic Imperata acies, an non Dixit Maximus ovilia in domine, quid jus seri pium ejus imperi uin Dac libi respondebo quae 0portet. Nana ad id qu0d mihi ignoratur, quod
responsum habeo dare Troilu autem Perse Veraxit, ac dixi Non dicimus quid asseramus, nisi I rius responderis, uirum imperat0ri oblena peres. T0ML XI. Ui vidi religiosus xi eos amplius urgere in ejus Ialora, et infestius adspicere, et respondere asperius cum omnibus cornilibus qui et ipsi elati erant saecularitim honorum dignitate, respondit Suandoquidem non sustinetis dicere SerVO Vestro , quae dolia in nostr imperatori placita sunt en dico, audiente Deo et sane lis Angelis ac vobis omnibuS, me quicquid jusserit, quod cum h0 speculo dis-S0lVatur, et una corrumpatur, libenter acturii Iaa. 30. si latim consurgens Troilus exiit ac dixit:
0rale mihi : g abe hic enim nihil facii. Cum
it m Ullus exortus esset, magnaeque turba atque
c0nsusio, dixit eis Theodosius episcopus dicite ei imperatoris jussa, et c0gn0scile quid loquatur,
nec enim rationi consentaneum est, nulla re dicta,
nulla audita abire n0s. Tum Epiphanius iatriciuS dixit: 0 imperator per n0s libi denuntiat, Cilicii : u0niam lotus occidens, quique sunt in 0riente, perversi late ducit, ad te respiciunt, ac
Pr0plercle omnes seditionem concitani, cum n0lint Se nobiscum in fide conjungere ut te compungat Del S, quo nobiscum communice Super a nobis exposito Typo Λ nos ulli 0 imus in Chalcen, teque eonSalutamus, supponimusque Vobis manum O- Stram , de Vos cum magno hon0re et gloria in magnam Ecclesiam inducimus, laluimusque nobiscum, ubi de more reges stan facimus una tecum SiaaXim, et una communicamus puris ac
xiviscis mysteriis vixi sic corporis et sanguinis Christi teque praedicamus ac declaramus n0Sirum patrem et gaudium erit non solum in nostra Christum diligente urbe, Sed etiam in universo Orbe terrarum. Certo enim scimus lare, ut Si Sancto huic throno communices, se nobis omne adjungant, qui propter e luamque d0ctrinam se a nobis absciderunt. 3 l. si ConVersus ver ad episcopum abbas Maximus cum lacrymis dixit : Magnum, domine, judicii diem ex si iectamus omne Duo Sli quae Onstituta sint et placita super sanctis Evangeliis, elvivifica Cruce, et imagine Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi, et ejus Cenitricis sanctissima Dei pariuac perpetuar Virginis Mariae. piscopus, Vultu in terram demi Ss0, leniori ocu respondet in quid possum sacere, cum aliud visum sit piissimo imperatori 3 Cui abbas Maximus inur, inquit, eligisti
sanct EVangelia, et tui tecum erant, cum in Vobis silus non esset diciorum eventus 3 Revera, omni Scaeli xii liis non persuadet mihi, ut hoc faciam. uilam enim de sensio item as Ieram, non die Deo, sed conscientia meae si propter gloriam et exi sit malionem humanam, qua ex sui ratione nullam existentiam habet, duraverim delii, tuae ipsa indiligentes salvaissumis dictis, consurrexere omites, et iracundia ducti, eum crebris vellicationibus pulsando, Vexando, debilitarunt, a capite ad ungues usque sputis inundanteS, e quibus leti iam exhalabalurcaritum, quibusque Vestis ejus lota impleta est. Exsurgen aule in episcopus, dixit : Non sic eri
492쪽
Oportitit, sed antium ex eo responsum audire, et renuntiare domino imperatorici res enim, ULBAEX canonibus pendent alio imodo administrantur . e vi persuasit eis episcopus, Ut quiescerent, ei rur- Sum sederent. Cum igitur eum innumeris contumeliis ac inexc0gilabilibus diris SugilaSseni, mi
32. hi Tum multa asperitate Epiphanius dixit: Dic, peSSi me vetule, helluo ut nos pro PereliciS habens e civilalem noSiram, et imperatorem, haec dixisti. Vere magis quam tu, Christiani sumus et Orthodoxici ac D0minum vostrum Iesum Christum salemur habere lum divinam voluntatem, tum
humanam, et animam mente praeditam : nam Omnis natura men leni habens, omnino et Volun
talem natura habet ut operationem : quandoquidem vitae proprium est motus, ac mentis proprium est Voluntas. Ac novimus ipsum volendi lac illa-lem habere n0n divinitate solum, sed etiam humanitate : quin etiam duas ejus V0luntates et operationes non negam US.
33 si Respondit ver abbas Maximus : Si ita creditis, ut ei intellectuales naturae, et Ecclesia Dei, cur ni cogitis conamunicare Spo, qui haec Penisu tollat, qua et jam nunc consessi estis 3 Ibi Epiphanius ioc inquit, per dispensationem sa-clum est, ne laederentur populi sublili 0ribus hujusmodi vocibus. At abbas Maximus : Collira, omnis sanctificatur homo accurata dei 0nsessione Troilus in in palali tibi dixi 0n sublatum hoc, sed jussum esse sileri, Ut omne pacem lueremur. Et abbas Maximus Iacere Sermonem,
est eum tollere: nam per Prophetam dicit Spiritus sanctus Non sunt loquelde, neque Serm0neS, quorum non audiantur voce e0rum. Quamobrem qui non dicitur sermo, omnino non Si TroiluSVero tabe in corde tuo, ut vis : nemo e prohibet. Maximus universam salutem in corde non
desinivit Deus, qui dixit Q ut me non consiletur
coram hominibus, nec ego consilebor eum coram
Patre meo qui in caelis est. Ac divinus Apostolus d0eel, dicens ' Corde creditur ad justiliam, Ore autem consessi sit ad salutem. Si igitur Deus, et Dei Prophetae, et Apostoli jubent c0nfiteri Sslerium Dei bus Sanctum se magnum, et tremendum totius mundi salutare mullo modo utile est silentium ejus Voci praecipi, quae Sslerium h0 praedicet ne iacentium hominiana Salu minuatur. 34. ReSI Onden asperrimo sermone Epiphanius, dixit Subscripsisti in libello anathematis scilice adversus Monothelitas . Et Maximus : Sub scripsi. Et quomodo inquit Epiphanius auSu es
Subscribere, atque anathematigare consilentes ei credentes, ut intellectuales naturae et Calli0lica Ecclesias Revera, me judicio, inducenius te in urbem, et sistemus in I0ro inclum, et mimos mimasque ac prostibula inferemus, et universam plebem, ut Omnes le colaphi caedant, e conspuant
suum S. Ad haec sanctus respondens, dixit Siculdixisti, sal, si eos qui consilentur duas naturas ex
litibus Dominus est, ac du a naturales olunt ales et per aliones ei conVenientes qui natura Deus et homo verilale est analheurati ZaVinuis Lege, domine, gesta et libellum; ac si invenialis quod dixistis, facile quod vultis. Nam ego, et conser, mei, et quicumque subscripserunt, eos qui juxta Arium,el Apollinarium unam Voluntatem, et Unam opserationem dicunt, anathemaliga imus, quique non c0nsilentur Dominum noSirum ac Deum, Secundum utramque earum, ex quibu et in quibu est, et quae ipse est naturarum, esse Secundum laturam intellectu praeditum, et idcirco V0lendi acullatem habere, et nostram Operandi Salutem. 35. Tum Epiphanii comites inter se dixerunt:
Si hunc usque allendamus, neque comedimus, neque bibimus Verum Surgam S, ei prandeamuS, o ingrediantur, renuntienuis lue ea quae audivimus hic enim vendidit se Salanar. Surrexeruntii aque e pransi Sunt. Erat autem latio, Sive Vigilia Exaltationis pretiosae Crucis, et introierunt
Postridie mane venit The0dosius c0nsul ad abb alem Maximum, et omnia qua cumque habebat, abstulit, haec verbis imperat 0ris loeulus Suia noluisti honorem, et elongatus est a le abi, qu0 dignum ieipsum judicasti, habens judicium discipulorum tuorum, quique Mesembriae St, quique Perberis qui sui notarius beata nostrae matris. Dixerunt autem patricii Troilus et Epiphanius: Omnino duos discipulos tuos adducimuS,lum qui Mesembriae lum qui Perberis, OSque
dosius Vero consul tradidit eum militibus; qui
eum et Smbriam duxerunt, ubi biduum moratus est. Ac interea unus nillilum in castra ad exercitumes prosecluS, ac in Vulgus divulgavit, eos in Senem incitans, Venire monachum, qui Dei param blasphemaret. Post biduum miles redit, eumque ducit in castra. Legalus ero, du exercituS, 0mpunctus a Deo, millit ad beatum Maximum prim0- res e clero presbStero et diaconoS, religi0S0sque signiferos duos vir Sanctu conSpicalus, Urrexit, ac Veneralia est una ili Obsequio, submisso videlice corpore inclinan se h0n0ri ergo idemque illi secerunt, et Sederunt, eumque Sedere juSSerunt. 36. si Tum quidam senex valde tonorabilis cum mulla reverentia ei dixit Pater, quoniam nonnulli scandaljgaxerunt n0s de lua sanctitale, quod non dicas Dei param, dominam nostram an clam Virginein adjur te per Sanctam et con Suh- flantialem Trinitatena, ut nobis vertim dicas, ei hanc ostensionem de antini nostris abstergas, ne Ii damur, injusle scandaligali. Maxinnis humili prostratione corp0ri lacla, Surrexit, dixitque lanus in caelum tendens cum lacrymis ut 0ndicit D0minain nostram omnibus Sinnis celebrandam, et sanctissimam, et immaculatam, et omni infellectualii alia rae Venerabilem, naturalem
493쪽
vere aiatrem Dei saluaui, iii Dei caelum, et ei ram, et mare, et omnia quae in eis Sunt esto ana iliena a Patre et Filio et Spiritu sancto, consula stantiali et supersubstantiali Trinitale, et ab omni virtute caelesti, e choro sanctorum postolorum, et Proplietarum, in sinitoque populo sanctoriana martyrum, Onmique spiritu in jussilia consum- malo et nunc et semper et in Saecula Saeculorum. Flentes omnes, bene precati sunt ei, dicentes : Deu corrob0re te paler, dignumque lefaciat, qui peragas sine offensione cursum illam.
Atque his dictis, mulli convenere milites, audi iuri mullo egregiosque serm0nes, qui tum liabili sunt. Cum autem quidam e domesticis ducis videre mullum exercitum congl0bari, ac sancti iri aedificari sermonibus, et ea quae fierent contra eum scilice damnare jubet eum qua cogitatione ac suspicione, novit Deus inde abstrahi, duobusque millibus passibus a castris abduci, dum F-naXim sacerent, ut venirent qui eum ducerent Perbera Clerici divina moli charitate , duo illa milliaria pedibus consecerunt cum eo. Et cum advenissent qui ducerent Perbera; ipsi manibus
eum gestantes, imposuerunt umento cumque eum amplexi 83eni, salutem dixisseni atque orassent, in loca sua cum pace redierunt ipse Vero Perbera adductus est lenente eum custodia . IIucusque Acta de rebus Maximi gestis hoc anno. 37. Vidisti, lector, prίaestantissimi c0nsessoris iterata certamina, in quibus nanibus etsi furens semper obstrepuerit lamen icta semper remansii impietas cedere ne Scia, majori cum proslernitur obstinatione resurgens. Sed ea omnia ad prosectum Vangelii provenere, ut uno Maximo resistente, fides Catholica non fuerit omnino in partibus illis exstincta, usque adeo ejusmodi consession virescens, ut post obitum usandi imperatoris cecundiori caespite germinaVeril, atque fructum ex eo pr0duxeris, et quidem uberrimum; cum videlicet Ecum enica Tnodo congregata, M0n0lhelitarum ha)resis suil penitus condemnata Sic igitur optime c0nvenit, ut de Maximo illud propheticum in ab orientalibus occinatur Nisi Dominus reli luisse nobis semen, quasi Sodoma fuissemus, et quasi Gomorrha simile essemus s. Cum uno tantum Maximo alitu duobus discipulis ejus e non aliis, luod Sciatur si de tunc splendescere Visa sit, dum undique lenebrae operirent terram, et caligo populos Sed etsi grandia in ista de Maximo longe sim majora quae dicturi Sum US, cum rursum adversus eum ejus suu discipulos acerbi Ora excitata sunt proe lia, ex quibus in icti milites Christi majora erexero dei aeresi profligatali eruticis lue Superatis troidi P quam to autem ista conligerint, u loco dicturi sumus in serius. 38. Petro morti/o st/ccedit humus episcoseus Constantinopolitumis dere Vit side Catholica se nio. Sed tu id accidit qui obniti iactenus visus
os veritati, imperatoris favens pravis si delibus, idem ipse ad supernum iribunal vocatur reddere
rationem, mortis nuntio interpellatus. Hoc siiluidem anno Petrus patriarclia C0nstantinop0litatuis haereticus ubi sedisset annos duo et menses tres, moritur, atque in ejus locum subrogatus est Thomas, tui in Concilio Ecumente Constantinopoli lano asseritur suisse Calliolicus Caelerum de annis quibus sederit Petrus, exius Nicephori corrigendus est, dum habe sedisse annis duodecim, cum duobus duntaxat ei Ecclesii praesui Sse legatur. Porro ista de electione Th0ma quomodo se habuerint, ut imperator insequens Maximum orthodoxum, eo quod acquiescere nullo modo voluerit ipsius sententiae de communicando cum Ecclesia
Constantinop0li lana in probando qui promulgatus est Typus idem passus sit Thomam assertum r-thodoxum illi Ecclesiae priae sici cum nil ill si qu0ddici possit, ipsum mulasse sententiam ei ad frugem
meliorem esse conversum , Si quidem in ei Seculione Maximi perseverasse usque ad bilum reperitur. Verum tunc suisse Thomam orth0d0xum n0n ut dici aliquo modo posse Cerie quidem ex iis qua de Maximo diei sunt et quae in serius suo loco dicentur, cum longe aliter re se habuisse inveniatur, c0nvincuntur ela illa exitu Syn , lituisse admodum depravata si quidem ipsa lacla Thonia repugnant elenim ipsum liquet cum Mo- nothelisis contra Maximum sedisse inde enim res
palens est, Ut ne cum e communicaret, maluerit sanctus mari Si Subire martyrium. Hunc ne ergo
dixerimus suisse Catholicum, cujus ha)resis claproconsularia coram senatu amplissimo habita salis cerium firmumque testimonium habent id quidem in serius su l0co patebit. Verum qua habent de de Calli0lica Thoma, depravata Aela sexi: Synodi, ideamus. In ii sius enim sua exta Syn0di Collatione decima Sexta, dum mentio habetur de Epistola Catholica ab eo scripta ad Vitalianum Romanum Pontificem , sed cur ad eum milli minime uerit lacullas, decla ratur, ibi ex Georgii chari0phylacis verbis haec leguntur 39. dic mihi praesto es cum his et authenti ea Synodica bullata, quae facta sun a Thoma sanctae
mem0ria quondam patriarcha ad Vitalianum san-clpse memoria quondam si apam Romam tin lupeoliam volens ad eum dirigere , propter mitiorum Sarracenorum incursum assidue imminentum ut
nostis ei obsessionem quae acta est per biennium, quo gessi episcopalum, non valuit dirigere et haec ego statim obi jubentibus profero . t paulo post jussa sun edi scripla Th0ma et Successorum patriarcharunt, eademque legi : nam in serius u Accipiens Agatho religi0sus lect0r et notarius sanesissimi patriarchiae Constantin0poleos Syn0dicam authenticani sancitu ilium otii Thom tu bulla iam, ut coram omnibus bullam quae in eo pressa suerat, auferens, reliquit habens in superscriptionuita : Per omnia sauciissimo ac beatissim , ei c0nsa-
494쪽
VITALIANI ANNUS 2 CHRISTI 'J56. cerdoti domino Vitalian0, Thomas indignus episcopus saltilenas. Hucusque inscripti 0. Epistolae autem in ilium est ui cuncta ex nihilo quidem ulexisterent protulit, etc. qu0d Synodicum collatum est cum Regesto, quod protulit Georgius Deo amabilis diaconus et chartophylax, et constiti ab initio usque ad sinem indeminule . Hucusque in clis de Synodali Thoma in Tnodo recit ala, Sed 011 integre hi iis dena Aelis descripta. 40. Quod insuper in iisdem Synodalibus reci- talis Actis Constantinop0li lana civitas biennali fuisse obsidione saligata traditur, haud medi0 rem pariter
de imposlura suspicionem augel: Si quidem neque Theophanes qui per annos singulos imperatorum reS gesta recen Suil, neque quisquam alius graec0rum histori eorum laniae rei vel exile meminisse reperitur. Verum ista toleranda quomodocumque
videri poterani, si reliqua consentientia veritali reperta suissent, ut quod dictum e Slde Tlioma Constantinopolitano patriarcha 0st Petrum, cui ut haeretico constat saucium Maximum ut ex iisdem Aelis apparet minime communicare Voluisse Sed et haec ea quae dicentur Sequenti anno perspicue dem0nstrabunt. Immulata plane suisse sextae Synodi Acta a The0doro Constantinopolitano patriarcha, X compluribus laud lexibus conjecturi suo loco inferius demonstraturi sumus ut plane u ipse mireris, considerans, Secundum illud Davidi cum quanta si maligitalus inimicus in sancto, quomodo Graecia imp0Slor velut praestigiis quibusdam sederit videri lucem lenebras, et tenebras lucem, malum bonum, e bonum 4 alum laniamque idem invenerit, ut in hanc diem Sub sextae Srnodi lilia Iomulia reperiantur inlexia mendacia. Sed de his ib
I. Concilium Toletanum decimum, tu quo post Potam episcopi racarensis Nitro poenitentis depositionem, S. Fructuosus ei substituitilr. - Celebratum est hoc eodem anno Toleti Concilium, quod
numeratum reperitur decimum, Era nimirum Sevcente Sima nonageSima luarta ann aulem ecce
sui nihi regis octav cui interfuerunt episcopi xiginti, vicarii ero ab episcopis absentibus missi quinque; pr esui autem Eugenius Toletania metropolitanus Sancitum primo loco suis ut dies sesta Incarnationis Verbi, nempe nnuntiationis Dei parae, celebraretur ante ei dies a Natali 0-mini e quod quando revera mysterium incidit, Ecclesia vel jejunii paenitentia, vel celebri late Paschae leneri solea occupala. t xi sum p0stea Ob excellens S sterium non nisi ea die qua conligit, celebrari debere. His decretis, si altili sunt a Sacro
con Venita canone numero Septem. Quibus omnibu S
rile dispositis, cognita est causa Polam ii episcopi Bracarensis, qui quod mirum visum fuit nomine accu- Sante, se PS e prodens, abdicansque, libellum obtulit sui lapsus et paenitentiae cujus gratia univerSa Synodus in laci Tma conversa Si. Editum quidem ab eo sitit dignum xere cunilentis Specini en ii ii enim a digna sacerdoti per culliam decidit majestate , se in paenilentium numerum Volens
libensque conjecit. Sed de his ipsam Synodum
audiamus : haec enim ad linem post sancitos canones habentur de his quae de ea causa loculi sun PatreS.. 2. DASSumere poteramus canoram in lanium fraternae laetitiae libiam, quia divina tela conven-lum noStrum ad concordiae convocavera Studia et convenerat L Stiliam vitare, quoniam Vi Silatione disciplina videbamur palernas regulas inno asse. Sed gravius Si Strum pro cymbal Sumimus, et funus pro carmine decantamus, gemense Sque eum Ilieremiae questibus dicimus: Dissolutum est gaudium cordi nostri, Versus est in luctum chorus noster. Unde ei Vae coram nobis conspicimus quoniam cecidisse coronam Capitis n0Stri Videmus,
dum iam n0bile in infimum corruit, quod in lam sublime sanctitatis optimum stelli. Ecce elenim tractantibus nobis in pace Dei de Ecclesiasticis regulis, delatum es conventui nostro Epistolium con- susa consessionis ei ab0lendae subscriptionis, quod Polamius Bracarensis eclesiae episcopus de lactis Pr0priis suisque ei bis annotarat et articulis duo reserato, quid obliti eranda pagina elab0lenda lille- rarum panderent elementa, selibus potius quam
sermonibus aer Smosa concio recensuit. Tunc s0
lilari laniuna secretimque adunalis p0nlisi cibus Dei, pra dicium episcopum a deSSe 0ram n0bis se
43. si uena singultibus aggredientes ampliusquam loquelis reseratam illi sua deformitatis eitio Sirpe consuSi0ni Scripturam Iirotulinius. uani accipiens ei recurrens, sciscitantibus nobis, utrum sui operis et sua annotalionis inlimatio esset, ille
Suum actum, utque oris eloquium, Suorum qu0
que digitorum esse robur asseruit, quod illic relegendo pervidit. Rursum divini nominis conleSlali 0ne hunc ad jurantes . obtestati sumus, Pan de Se ponte mendacium diceret, aul alicujus violentia premeretur, et perterritu talia enarraret, Veracile indicaret. Qui mox flebili voce, luminibusque ploratu madentibus, e fragore Singultuum cum unius Dei 0 minis uramento clamavit, se et Vere eadem mala de se c0nsileri, ei ad pste consilenda nulla se violentia praegravari. Unde etiam serme per OVem menses sponte deseruisse regimen EccleSi de Suae, et ergastulo quodam pro admisso flagilio acturus poenitentiam se coneliis isse, edixit. Tunc per delem confessionem ejus agnil quod actu semine sorduisset, et declarato licet hunc paterna antiquitas sacris regulis dejicere ab hon0re decernat nos lamen miserationi jura SerVantes, non abstulimus nomen honoris , luod ipse sibi sui criminis consessione jam luterat sed valida aucl0ritale decrevimus , perpetuae poenitentia hunc inservire ossiciis et aerumnis providentes, melius illulia per asperam et dumosam ire paenitentiae S0litudinem, it tuandoque perveniret ad refrigerii
495쪽
mansionem , litam relictum in v0luntatis suae lalitudine, ad pra)cipitium dejici aeterna damnali 0n0.4 1. Iunc ero Fructuosum Ecclesiae Dum tensis episcopum conmul ni omnium nosti una electione constituimus Ecclesiae Bracarensis gubernaculac0nlinere : ita ui omnem metropolim provinciar Gallaeciae, cuneiOSque epi Scopo S popul OSque Onventus ipsius , Omniumque curam animarum Bracarensis celesiae ulternandam Suscipiens, ita componat alitu consei Vet, ui et Dominum nostrum de rectitudine operis sui glorificet, et nobis de inc0lumitale Ecclesia ejus gaudium praeSlei. 0uia vero ad mlura prospicere conVenil, ne exoriri possit in statu pacis quaedam commotio litis: Patrum sententiam , quae jam dictum Polamium episcopum reclitudine damnat, huic Decreto connectere, nostra Vigilantia procurat h. Ilic advertendum est cita lima et reci lalum canonem ad 0ndemnationem Polam ii, non aliquem fuisse ex canonibu poenam infligentibus ejusmodi lapsis, sed canonem Concilii Valentini Callit , qu0lracla fur de eo qui Sua sponte proderet culpam, qui omnino damnandus esse : nam sive revera peccatum admisisset, ob peccatum puniendus; si vero non admisisset 0b id quod se mendacio insam a Ssel, graxius plectendus oret. Sunt enim hi de
45 afui eumque subirdinatione Vel diaconatus vel presbTleri vel episcopatus mortali crimine dixerint se esse polliit03, a supradiclis ordinationibus Submovendos reos scilicet Vel veri consessione, vel mendacio salsitatis. Neque enim absolvi potestis qui in seipsum dixerit quod dictum in alios puniretur quoniam uanis qui sibi fuerit mortis
bis superius suo loco dicta in eodem canone C0ncilii Valentini. absent eadem ela pst infra si actu ni est Decretum sub die kalendarum Decembri S , anno felicitericlavo regni gl0riosissimi domini nostri Recces uinthi regis . uod ad eumdem Pola inium Specta l. interfuerat ipse clavo Concilio Toleiano, sederatque quarto loco in consessu quinquaginta duorum episcoporum , auctor que cum aliis fuerat, ut sanciretur ea non ad Ver-Su carnis inquinali 0 ii possulos, quo elii Se0pi deberent inquirere, eosdemque SeVere Corrigere, ne quid hujusmodi admissum audiri posset cujus memor tantus episcopus, in seipsum statulam in eo lioenam sponte convertit, dignum Vere paenitentis edens Xemplum.
46. Sed et illud ut vidimus bene consultum fuit, ut sancta Synodus in locum lapsi episcopi
substituere sanctissimum sacerdotem Fructuosum, de quo haec in olis suis d0elissimus arsias si Fructuosus ex regi Gothorum Sanguine ortus,
ducis silius episc0pi Palentini Tonantii discipulus,
mullorum monasteri0rum conditor et paler, ex Comi ilulensi abbale, cum monasterium exaedifica-xerat ad Virgidiensem iraclum usti et Pastoris martyrum nomine, Dum tensis episcopus creatus in P0lamii dejecti locum subrogatus, Bracarensis Ecclesiae curam suscepit; clis hujus Concilii nempe T ileiani noni , post Eugenium Toletanum ei Fugitivum Hispalensem subscribit. Mus mem0ria cum sane litalis opinione a populi Bracarensibus et Coni postellanis colitur, est die dicat ad sextum decimum kal. Maii Corpus ejuS a monasterio ab ipso exaedificato inter umium et Bracaram Sepulturae mandaliam, o Stea a Celmeride primo Compostellae archiepisc0po Compos fellam transi tum, ubi magna populi Veneratione colitur . Hactenus ipse. Sic igitur magna c0nsideratione a Patribus actum, ut in locum ubi S. Ecclesia ali 0x
ullius acceperat, lanii succeSSOris ornamento eam,
qua irrogata videri posset, delere infamiam. Porro ejusdem S. Fructuosi memoria in Romano Mari yrologio recensita anniversaria die publico prieconio in Ecclesia una cum aliis sanctis recepta est Sexto decimo kal. Maii.
1. Posco t/latus. Hic annus ista mi milia Senient a unum celebrem Collationem uia hilam n0 lalus o post consulatur Constantis Aust. iii inter Sanctum Maaeimum et Theodosium os i sc0imiri 2. De stuplici Disputatione S. Maximi. - esare de Bithyniar ac duos consules, sui cum eo num i ad 38. Bar0uius accurate confert iii Iu e crant, dum ad castrum Diri δ' in provincia Thra-
496쪽
ciae postilina, ubi sanctus Maximus in exilio agebat Venit Verum exemplar, quo Sus est, in aliquibus mancum erat ac praeterea haec Collatio, quae collocancla ora post Relationem motionis facts inter domnum abbatem Maae uim et Socilini ej/is, atqile principes in Secretario, quani certum est ad annum praecedentem pertinere, in eo exemplari praeponebatur laudat ae Relationi indeque factum, ut Anna lista d0elissimus eamdem elationem in annum
sequentem distulerit Aliqu0 p0st Bar0nii mortem annis ii monitus publicavit Collectanea nastasii Bibliotheearii, in quibus inter alia continentur lam Relatio seu Collatio sancti Maximi cum principibus
in Secretari0, quam Collatio ejusdem sancti martyris cum Tli eod0Sio episcopo Caesareae ac prae-lerea in eisdem Collectaneis C0llatio Maximi cum principibus aliam Collationem ordine, si cui lem pore antecedit Combesi siti opera sancti Maximi, quae reperiri p0luere, in lucem dedis, iisque pra)misit Acta et certamen sancti Mainimi ac iramque Collationem magis correctas et quae hoc anno habita est, ibidem integra exhibetur cum in Colle laneis Anastasii sine suo mutilata sit quemadmodum e Collatio saneli Maxi uni cum principibus in Secretario apud Baroni uni integra non habetur Quare utraque apud Combesisium legenda. 3. Secunda Disputatio S. Maximi ad hunc an mim pertinet. - Post primam Collationem anno superiori, ut mox dixi lial illam Maximus Bigyam in exilium actus est secunda, cujus hic litulus in C0llectaneis Anastasiici Tomus conlinens Relationem de dogmalibus, quae mola Sunt inter . Maximum et Theodosium episcopum Carsareae Bithyniar, sola consules, qui cum eo erant Ligyar in ipso exilios, peracta eS hoc anno, quo recte eam Baronius recitavit. Ipso enim Disputationis in illo legitur : igilia non Lat. SeptembriaS, quae nunc transacta est litaria decima Indictionis, exivit ad eum in exilium, in quo positu Ser abalur, id est, ad castrum Bigrae praedi eius episc0pus Theodosita S, e per Son I, ut dixit Petri Constantinopoli lani praesulis missus, etc. 0uare die Vicesima quarta mensis Augusti Theodosius episcopus cum Paulo ac Theodosi consulibus, ut in ea Relatione licitur flavam perrexit, et ubi illuc advenit, sancium Maximum interrogavit. Haec Collatio litteris mandata est currente Indicii0ne xv kalendis Septembris hujus Christi anni inchoata, et post eamdem Theodosi/ts episcopus Bigya discessi cum Theod0si consule et C0nstantinopolim rediit.
4. S. Marimus Perberim in custodiam nim luctus. - P0Si quam Vero abierunt praedicti viri sexto idus Septembrias pr aesentis quinta decim: Indictionis, exivit rursus Patilla consul in Bigyen, ad abbalem Maximum , ut legitur in ea Collatione, ei apud Baronium num. 28 et seqq. Ferebat aut una jussio, ii Maximus Constantinopolim adduceretur, clo,oneretur in monasterio sancti Theodori quod et faciunt est Sed ut viderim nec ni tui nutu virulii sanctu in a Sententia moveri, post e Stu in ut X allationis pretiosae ac vivificae Crucis adductus est Perberis in custodia iij, qua continuis exationibus',
5. Obitus Petri Episc. Constant. - num. 38 ad 4 l. Petrus patriarcha Constantinopolitanus omnium sancti Maximi tribulationum ac persecutionum auctor vixi usque ad annum excentesimum Sexagesimum Sextum Tarasius enim in Actione u exit Syn0di generalis de Monothelitarum haeresi loquens, ait Petro usque ad Sextam Tiro dum non plures anni transierant tuam quindecini, quinque intermedio eo tempore ponti sice fuerunt, Thomas, et Joannes, e Constantinus a praedictis haereticis fuerant ordinalici nec propterea reprobati sunt s. Quare cum S nodus illa anno DCLXX celebrata si ierit, Petrus anno lanium Sex en-le Simo sexagesimo sexto exstinctus est. Ad haec Zonaras radii eum post annos sedis duodecim demortuum esse, lotidemque anni in Tabulis Theophani insertis eidem assignantur. In editione quidem Chronici Nicephori, iam caligeri quam
regia, anni duo et menses Septe in Petro altribuuntur, sed sine dubio errore librariorum, qui denarium misere, et locum depraVariani. IS enim ultra annos undecim et mense Septem Vitam protrahere non potuit, ut ex dieli conStal. Baronius, qui reprehendit Nicephorum, quod illum annos duodecim sedisse scripserit, Videtur nactus SSe
aliquem Codicem Nicephori in quo l0cus ille purus erat cum Petrus annis duodecim incompletis Ecclesiam Constantinopoli lanam rexerit; sed quidquid
hac de re sit, certum est Baronium male eidem annos ducis tribuis3e, et Petrum ad eum, quem dixi, annum pervenisse Ex annis quibus ejus suc-CeSSOres usque ad Sexlam S nodum, juxta ipsummet Nicephorum sederunt, hujus et potius librariorum error ex dicendis manifestissimus sui. G. Thomas vir orthodoxus in locum Petri ho retici subro statur. - Ε clam brevi Petri pontificio Baronius insulis, Thomam riti Succes Sorem er- peram in Actis sexta Synodi Catholicum appellari, et sancium Maximum ei conana unicare nolui Sse. At patriarcha, qui sanctum ainimum ei Seculus est, et una quo S communicare noluit, alius non est quam Petrus, qui po3 S. Mainimimari Trium superste suis, et lana Thomas, quam Ioannes et Constantinus, qui eum excepere, jure merito in Actione xiv sexto Synodi dicuntur u in omnibus in uinculati et irreprehensibiles circa reclam Christianorum fidem quod c0nfirmat Sanctus Tarasitis loco laudato, ubi dicit, eos reprobatos non suisse, lice ab hae relicis ordinatos Baronius quidem omnem ingenii d0eli inaeque vim adhibuit, ut incla sexit Synodi quae habentur, sincera n0nesse ostenderet, licet antiquis Scriptoribus nunquam in mentem Venerit, ea aut arguere illi aut in dubiuin revocare. Verum haec ejus opinio non Videtur amplius sustineri posse ex iis, tu Sparsim docui nitis, evidenter patet. Quo ad biennalena obsidionem civitatis Conflaulin0 politana: cujus
497쪽
monlio in clis latinis j iisdem Fnodi, ex qua
salsi talis eorumdem argumentum lesumit aronius, quod Sc Tlieophane es alii seri plores ByZanlini ejus non meminerint, ea quidem olbsidio common filia, sed nullum ejus inaciis graecis vestigium. Quare is error interpreti altu tribuendus, ut infra demonstrabilNUS.
T. Concilium Toletant in X. ad num 4 et seqq. In Prael alione Concilii Toletani X legitur, illud habiliam, si die kalendarum Decembrium, anno octav gloriosissimi domini et religiosissimi
Reeesuinii principis, Era DCXLIV D, ideoque currenti anno, quo mense Decembri Reece Suinius annum regni octavum agebat .annum Erί0 Hispanicae addi lili iam esse inde colliginius, quod ni bro Siti SM0rales illud c0ngregatum assera an Cliris liDCLVIII et Vasaeus anno D0mini DCLV. Nam si an misini ad uolatus suisse in odicibus hujus Concilii, quibus usi suill illud a praesenti anno removere non potuissent. Eo in Concilio decem capitulis constante inier alia decernitur ut solemnitas Dominicae Matris die xv kalendarum Ianuar. omnimodo celebretur, et ali visas filii Hus Salvatoris n0siridie octavo kalendarum earumdem, Sicut 0 est, solemnis in omnibus habeatur , quia, ut inquiunt Patres, prior Festivitas non potest celebrari condigne, die qua Angelus Virgini Verbi conceptum nuntiavit, interdum ob dies Quadragesimae, interdum propter Pascliale Festiani. Etiamnum Solemini-ias Inminitationis celebris est die XV iii mensis Decembris in Ecclesia Toleiana, Vocaturques spectatio parti/s, et in cita Histiani a colitur ut sestivus dies.
Sanctus Fructuosus ex Complutensi abbate Dumiensis episcopus pridem factus, in Potamia ab episcopalia Bracarensi in hoc Concilio dep0sili 0-
cum Subrogatus est, eique tanquam archiepiscopus Bracarensis subscripsit. Is inter Hispalliae viros praecipu0S, Ut hoc saeculo floruere, jure meri l0 numerari Olesl, cum prs ter plurima a Se constructa monasteria duplicem his regulam pra)Scri-PSerit, quae adhuc exta l. Ex monasteriis ab eo aedificalis decem in clis ejus mem0rantur l), Sed Sedecim numerantur a Tali uti in Martyrologio Hispanico Vita ejus auctore ut aiunt, Sancto Valerio monasterii sancti Petri de Montibus abbale, sere aequali extat apud Mabillonium saeculo secundo Bene die lino et apud Bollandum ad diem XVI mensis Aprilis, quo colitur Rodericus a Curalia Ecclesiae Bracarensis antistes, qui duos de episcopis Bracarensibus scripsit idio male Lusitanico omos, et alium racla tum latinum de Primatu Bracarensi SEcclesiae in universa Hispallia, asserit Sanctu in Fritctuosum obiisse anno SeXcentesimo sexagesimo quinio Certe an ivsa in brae regis, Christi DCLXXV, Leodecisius c0gnoine illo lilianus, Fructuosi Success0 C0ncilio Bracarensi III subscripsit. 9. Moritur Sistibertus reae listrastin. - Αrebus Ilis panicis ad lallicas transeo, ad mortem Scilice Sisyiberti ustra si a seu Orientalis Franciae regis, et Clod0vei II ejus fratris lustria et Burgi indiae regis licet enim Baronius de morte illius
anno se luetili, et de Clod0 vel obitu an iaci ci xi V Verba saciat, quia tamennio narchia Clolarii regis III, qua ab hoc anno ad DCLX duraxit, non meminii, eaque ab aliquibus recentibus eruin Galli earum Scriptoribus negatur, ab aliis Vero, et an licipatur vel nimium pr0ducitur, n0Stra narratio dilucidior erit, si Baro iiii ordinem hac in parte in-xertamus. Si yibertus ita lue intelligens mortem
sibi imminere, Grimoaldi Pippini an densis lite praesecti palatii do Dagobertum silium suum
commendan roga ti, ut parvulum Austriae regem c0n Stiluendum curaret, essetque ei lutoris et Drentis loco. Dein kalendis Februarii hujus Christi
anni 0rtuus est, anno a lali vicesimo Sexto inchoato, regni vicesimo erit o. 10. Mus virtutes. - Εjus pietas, liberalitas, ac magnificentia a pluribus laudat tu nec ullus ex ejus decessoribus plura el maj0ra, imo lania intra paucissinio anno caenobia aedificaVit, e possessionibus ac rebus neceSSariis instruxit Episc0porum conciliis pnaecipue usus St, e quibu suo temporem ulli saneli tale illustres st0ruere Sepultus est Mellis, quae regni caput, regum queaustriae regia erat, in Basilica salicti Marti iii ad radices Dion lis urbi imminentis posita, quam ii Se extra muro extruxerat. Verum sacris ejus pign0ribus gaudet hodie civitas Naneeiana, quae I 0lharingite ducatus caput est. omen ejuS Variis Martyr0logiis inscribitur ad diem primum mensis Februarii, quo Sigebertus in Chron. eum vivis excessisse testatur Ex lani duo libri de Vita Sigeberti restis, alter longior, brevior alter atque coniracli 0r; quorum prior a Stoeberto
coeli 0bii emblacensis monacho composituS; posterior ab eodem MI Silan in epilomen redactus, certe iisdem ac prior Verbis scriptus. Sed cum juvenis mel febe='tus, ita arido libros illos elucubravit in mullos errores incidit, quorum aliquos in suo Chronico pauci ante mortem annis exarato emendavit; nec mirum , cum Sigeberius chrono graphia anno serme quingenios iosi Sigibertum regem vixerit, eoque lenaliore, quo res historica magna caligine circum Septa erat. 11. Quot annis est navit Slibertus. In Vita sancti Sigiberii scribit Sigebertus, eum umbiisse Lalendis Februariis, expletis ae lalis ut anni XXXI, regni autem XXVIII, anno ab Incarnali 0nu Domini
Dci xii a transitu Sancti Martini CCXX iii , e quibus characteribus nullus ei consonat, eo excepto
qui de die ejus emortuali est. Standum igitur
ejus Chronico, in qua ad ii in annuin legitur : Sigeberius rex Austrasiorum litoritur Dago berlo
1 Ex monasteriis ab eo indisiculis ecem in Actis eius memorantur ele Im0 0vel : decimuim enim Castri-le0nis monasterium ex discipulis ejus Theodi feliciis construxit. Vide Aclara Fruelu0si cap. 2. MANSI.
498쪽
i Mendato, ill in regnum ejus auxilio prom0Veatur p. Haec epocha sirmatur ex Indice seu Laterculo regunt Francorum, quod ex Codice Titiano Ducti es-nius o mora eripi Franc edidis, vocaVilque Chronicon brevissimum, ubi aucl0 ejus elusiissimus
haec habe Sigoberius nepos ius Cl0larii Iregis regnavi annos xxiii, Cliti deberius adoptivus
silius rim0aldi annos VII, Sed loco, λὶHOS VII, legendum menses amanuense enim menses Verterunt in annos, seu M. in ΛΝ, quem in errorem e08 0n semel incidi SSe constat. eque GrAmoclidi Traianis diutius duraVil, quam a mense Febrii ario usque ad aensem AuguSlum. uare cum libertit anno excentesimo rigeSimo er-lio Francia Orientalis rex renuntiatu fuerit, Sige borius in Chronico ni ortem ejus cum praesenti anno recte illigavit, nec minus Vere auctor Cala-l0gi Titiani eum annos XXili regnasSe ScripSil. Male itaque a recentibus historicis Sigiberii mors consignata, ab adriano quidem Valesio lib. xier. Franc anno DCL, a Coinlio in Annal. Ecclesiast. Franc anno DCLIV a abillonio lotia. iii ualeel. in Disseri de Anno ordinationis et obit iis . Des derii Cadurcensis hiscopi, anno DCLV, et ab Hen S
Vante praest Xa lom. III S. mensis Aprilis, anno DCLVIII. Haec ultima opinio cum omni antiqui late
pugna e monarchiam iam Chlodo vel II quam Cl0larii III exertit. Duas priores annus Sigiberti
regis XXII cum men Se 0Vembri in Vita sancti De siderii Cadurcensis episcopi conjunctu salsas esse
demonstrat.12. Grimoaldus Childebertum silium restem
sitstrasto renuntiat. - Sistibertus rex reliquit siliuna, patris sui nomine Dastobertum appellatum, eumque anno circiter decem natum, e filiam n0mine Bilech iidem, quam p0stea Childericus nepos Sigiberti uxorem duxit; quae omnia infra dem0nstrabo. Varia hiijus silii fortuna suil auctor enim GeSlorum Francorum, qui Carolo praefecto palatii in Francia dominante floruit, cap. 43, ait Destinclo Sigiberio rege, Crimoaldus Major-Domus silium ejus parvulum nomine ago bertum totondit. Didonemque Pictaviensis urbis episcopum in colla
ii Hibernia lim appellata ad peregrinandum
eum dirigens, silium Suum in regno constituens. Franci laque commoti atque Velienaenter indignati Crimo alit insidias praeparan Deumque eximenteSad condemnandum regi Franc0rum Cl0dove deIertur et Parisiis ci Vitale in carcere mancipalia S, vincul0rum cruciatu constrictus, ui erat morte dignus, pr0pler sceluS, U0d in dominum exercuit, morte vilam si nixit s. Huic narrationi luce in asse ilauci0 Vitae sancti Rem acti dilae apud Sutium
rum a Clodove fratre Sigiberii Parisios evocatus illic eum in itinere a pr0ceribus Francis aplus suisset retentus est , id Si in carcerem irrisus. Hen schenius quidem citatu c0ntendit Clodo Deo regi demortuo libertum regem biennio super-
Stilem fuisse, eo anno DCLVIII praerepto Grimoaldum anno insequenti Parisios deductum, ibique per Varios cruciatus Vitam si nixisse quo pael n0n solum Clodorei II et Clotoria m0narchiam evertit; sed etiam meris conjecturis relus post annos mille in dubium revocat quod veteres omnes historici disertis verbis asseruere, Clodoveo scilicet regnante, Gri Oaldum poenas dedissse. Id etiam 1eSlantur auctor Vitae sancti Bonili Arvernorum episcopi STnchronus, Sigebertus lana in Vila sancti Sigiberti, quam in Chronico, erigerus abbas Laubiensis lib. 1 de Vita . Urs mari abbatis apud abillonium saeculo iii Benedici in in fine prim se pariis, auct0r Chronici Engolis mensis, seri pl0 Vitae recentioris saneli Romarici, scriptor Vila S. The0dardi episcopi Trajeciensis, iijus verba recitas Baronius
anno DCLVIII, iam 5, lodoardia S, cujus Verba mox in medium adducam, aliique.
43. Idoptio Childeberti sietitia. - Auctor Ca-ialogi Tilion is de Childeberto, quem Grimoaldus pater post Sigiberii mortem in regnum Au Sirasiae si ab limaxis inqui Chil debertus adoptivus id est Sigeberii filius Crim0aldi genuinus et naturalis , regna it annos iis, sed legendum, menSes VII,
ut supra dixi Childebertum adoptivum Oeal, n0n quod Vere adoptatus fuerit a Sigeberio sed quia Grimoaldiis adoptatum suisse finxii. Verum nec autor Gestorum Franc0rum nec ullus antiquorum hujusmodi ad 0plionis meminit. Nam quo paelo Si-Vibertus re de adoptando ex aliena stirpe sili c0gilasses, qui filium ex In nichilde legitima uxore habebat Grimoaldus laquo persid finxit Childebertum a Sisteberto rege adoptalum me quisquam e proceribus Austras iis ejus consiliis adversari ausus est, aut potuit polentiam enim hona inis diuturni late temporis ac adolescentia principis auctam labili iamque metuerunt praelei quani quod qui Pippino Crimoaldi patri amici fuerant, laverunt sali 0 pluribus animi dolibus praedito. Posteriorum lamen Saeculorum scriptores, uti Sigebertus in Vita S. Sigiberti ei in Chr0nico, aliique passim, hanc adoptionem, quasi Vere lacla fuisses, memorariani; qua in re non audiendi. 14. Childebertus in Iustrasia restriat. - m- ne Au Siraside procere ac etiam episcopi Sancti tale eminentes Childebertum regem agno Verunt: alia Fl0doardus lib. misi Ecclesip Rhemensis cap. 7, de Nivard metropolitatio lie mensi tolluens inquit: si Praeceptum etiam immunitalis a Clii ldeberi rege Super eloniis, et quibusdam ribulis Ecclesia Rhemensi obtinuit n. 0lvenerius Super
ora libri Flod0ardi dili uadi reposuit , Childebertus II verum si filium Theodori et Ill intellexit
Colvenerius Valde hallucinatus est; ioardus enim obiit annis iliginta antequam Chil debertus III regna Francorum capessivisset. Ipse Grimoaldus munificus sui erga Ni vardi Ecclesiam is Hujus etiam lem jores, ait Flodoardus cap. citato, dura didi Cri- moaldus vir illustris sancto Remigio villas suas
499쪽
VITALIANI ANNUS . CHRISTI 656.
li est Witri pro an tua diu silae re inedio . Postea, lasserit Flodo ardus illa 2 cap. li, Bistobertiis epi-SCOpus Rhen)ensis praeceptum seu Dil loma oblinui confirmationis a Theoilorico rege tertio ei licet non IV seu Calensi sub quo Rigobertus Xulabat si specialiter pro villa Caluiiciae , quam Grimo ab is vir illustris Ecclesi: Rite mensi conlulerat s. eslatur ibidem Flodo arcius regalium praeceptionum monimenta adhuc levi scilicet suo in Archivo Rhemensis Ecclesiae conservata suisse. Interim Clodo Deus II eustriae et Burgundis re X, videns se si atris haereditale privari, tantique regni fastigium in privatos humeros ruere, quod si atre Orho In Oriente non ad alium, quam ad ipsum aulliberos suos pertineret, hoc demum consecutu e Sl, ut ad se Parisios Grimonidus audiendus damnan duSque perduceretur ut supra dixi et licet e
teres historici 0stri quid do Childeberio ejus silio
laetum Sil non referant nequa luam ilia hilare debemus, inquit Hadrianus Valesius citatus, quin ab Austrastorum optimalibus una cum linire comprehen Sus, regi Soli dejectus, et aut clericus actus, aut eliana occisus fuerit. 5. Clodoneus it monarchiam Francomtm Obtinet. - Austra sit, qui Childeberi in regali solio deturbarant, et Grimoaldum patrem ejus Parisios ad Clodoverim adduxerant, huic, Seu proximo defuncti regis Sigiberii sui agnato ac luseredi regni In Austriae nomine popularium videntur detulisse; propterea quod sui Silan tuam in regionem reto a tus esset a Grimo aldo ago bertus Sigiberti filius, ignorabant Dastoberto onso ac in Hiberniam insulam relegalo, quo tempore quave ratione in regnum Aia Strasipd Sit restitutus suo loco dicennis. Clodo-veus Austriam post Grimo alitum a Chil deberium oppreSsos oblinui locum in Neu stria dudum Burgundiaque regnia rei et I lema linodum patri ipsius Dago berto, avoque Clotario It conligerat, lota in Franciam, dum Vixit, OSSedit, mense Augusto, tui septimus est a morte Sigiberii regis absque bello monarchiam adeptus. Iumultus lanien quosdam eXcilatos es Se in Campania, quos brevi et nullo negotio repressit, discimus ex Fl0d0ardo lib. 2, cap. 7, ubi scribit audo Vicus quoque rex Clo-d0veus scilicet sub Ecclesiae suae Rheniensis n0mine res quasdam in Malli ac super fluvium Vidulum galli eo Mailli-Sur-Veste vico Silo Supra urbem Rheniensem quas quibusdam illi delibus Suis ejectis receperat, AUCTORlTΛTIS SUAE PRAECEPTO ConceS-
sits scilicet ivardo Rhemoriani episcopo. Ex hoc Praecepto, quod in Archivis Rhemensibus servatum xjderat Flodoardus, invicte dem Oii Siratur, Cloi neum II iii aut pania Rhemens supremam oblinuisse potestate in et idcirco uiollarcii alia extilis Se . 16. Moritur Clodi fetis totius Franci in monarcha - Verum Clo Deus I brevi tribus Fraiicituregnis politus est hoc enim ait no vitam cuin morte commula xit, Ostquam regnasSet inius decem et Octo ac aliquot linen SeS; cum, ut Supra ostendin His,
rege Iupplicium Suml, serit, et mense Januario an iii DCXXXV iii regnum iiii erit. Annos et XVIII asSignant continuator I redegarii cap. 9l, cinae huSSalidionysianus cap. 5l l 52, auctor Chronici MuSeiacensis, quod vulgo Moisacen se apstellant, Scriptor non Sinus post serioris Vitae S. mandragesiliabbatis Fonta nollensis Hermannus Confractu S, et alii 'osque annos xviii in regni administratione completos esuisse, diserte tradunt uel0res tironicorum Divionensis S. Benigni. BesVen Si abbatiae, et aliorum. In Vila sancia Bathil dis leguntur lan-lum a /. XVII, sed interpolator, qui eam ex pri iri deserit, Sit in eo, siculi et in quibusdam aliis erra-Vil. Errarunt etiam auctor de Gestis Francorum ea . 44 archan herlus, et recentiores, qui illos Seculi sunt cum illum annos XV regem sui SSuscribunt. Clodo Deum II ad huneu Sque annum per- Veni SSe diro argumenta demonstrant Pitu deducitur ab annis qua litor, quos auctor de Gestis Fran- COTUI J, continualor redegarii, ei mannus Contractu S, Sigeberius , caelerique veteres historici Clotorio II ejus silio tribuunt; quo recen leSRerum Francicarum scriptores ante adrianum Valesium ad unum omnes seculi sunt. PoSi quem lanaen annos quatuordecim Clotarium regnaSSe, Veleresque qui eidem annos lanium quatuor altri-b Uere ra iter errasse, 0mmunis consensus fuit.
Sed nec Hadrianus Valesius, nec aliqui e recentioribus vulgaris illius erroris originem detexit. Auctor quidem de Gestis Francorum cap. 45, Scribit Clolarius re puer obiit, regna Vilque anni Squaluo Conlinualor ero redegarii cap. 93, ait lolarius obiit in juventute regnavitque anno quatuor erum uterque id de annis ejus monarchi P unlaxa intellexit e prior per pueriliam aliud non designa quam quod posterior per
juventutem Clotarius ni in anno aetiit is circiter decimo Octavo mortuus est ea Scilice aetate, quam tui alligere, aut etiam egressi sunt, Voca ulli rab antii tuis, modo seueri, modo adsiescentes, modolitvenes. Sed Sigeberius, Hermansita Contractu S, aliique, cum non animadvertissent utrumque histori eum loqui lanium de annis ejus monarchia', arbitrati sunt, eos dein loculos de annis quibus inutii versu in Clotarius pritici palum obtinuit, aliisque omnibus idem persuasere usque ad 0Stra tem pol a. uare cum monarchia D tam quadriennalis fuerit, utilem luem non Sulla nos edocet, annoque Sexcentesimo sexagesimo Childericus Austras id rex renuntiatus is manilesium est, Cloi Dei mortem
17. Secunda Novembris hebdomada adhue in vivis erat. - Secundo, ab illius ius iii Disseri sieanno mortis Dostoberti primi et Clo Dei junioris
qu: lom lii Analeci legiti in Veterem iii scri lilione in in lucem protulit, ex ita ineluctabile argu naenium eruit de atino morti Clodi vel junioris, alleo lue et Dagoberti priuii lii scriptio liae lib. , de Vilai. Ioannis alitialis Reoina 'nsi Salona abitate
500쪽
praefixa Sl, qtiam ei in si iis naevis ex Codico Ossalen Si repriae Senial Anno centesimo post explicionem numeri sancti Victori episcopis telum recapitulantem , anno tertio domni CLOTARII REGIS indolis, ex jusso Iisius principis vel genitrice SUI)praeceis e Domnaeia Tui Lia regin QP, cum ad urbem Cabalonnensem noni mensis secunda hebdomada
doNas abbas per Riomas sancti Johannis monasterio pri Pieriens, paucis diebus inibi pro labore itineris quievit, etc. hoon dubium quin integra inscriptio sit ipsius Ionae qui in B. Joannis annomaorsis designando caleta lima itidem Victorii , sicut in hac inscriptione, adhibuit. Ex ea deducit abillonius,
Clodor fit in il ira)senti anno altri ae debitum Sol xisse cum Clotarius III ejus si ius anno excentesimo quinquagesimo nono tertium regni numeraVeri l. Certum est enim eo Christi anno cense sim una secundae periodi Victoriana in cursu fuisse: Victorius quippe Cyclum suum quingentorum et triginta du0ru in amiorum incipi akalend. Januarii anni rae Dion Ssiana xicesimi clavi, ut o mopriori hujus operis ostendi ideoque anno ejusdem AErἰ DLIX desinit, et secunda periodus Victoriana anno insequenti exordii iii , cuj is ideo annus cente-Simus convenit in annum Christi sexcentesimum quinquagesimum nonum. Fallitur enim ab illonius in eo irod existimat, Victoriim annos magnἴ si in periodi a Paschale inchoare luim quippe eosdem aes alendis Ianuarii deducere an DCCXXXVI patefaciam : quare ex ea inscriptione in ledigimiis etiam Clodo Veiam Ii ixisse adhuc hebdomada secunda mensis Novenibi is in Ordine men Si iam noni,
a quocumque .men Se et die annus exordiretur,
ideoque nihil refert quod i lotius periodum Suam mense Undecimo Januarjo c. auspicatus uerit; alioquin Clotaritis III ejus filius ac SuccesSO Secunda hebdomada in ensis Novembris anni SeXeeit lesimi quinquagesimi noni quartum regni antium jant num ei aSSet Ila cobservatio ad varia Clotarii illDiplomata suis annis reditenda condueel.
Denique in Vita sancti 'Vaud regi sili abbatis dicata
sancto Lalalberio ejus successori, e scripta ab auctore non m Coae Vo, ilii: exta lapud abillonium saeculo ii Bene die lino, legitur: His diebuS, an VII
lertii regis Lolliarii qui erat regiminis ii taedicti
patris annia S decinius quintus, isdem vir Domini ad eumdem regem accessit, et iri Vilegium regi e confirmationi super area prae sali caenobii liberalissima alio ne suscepi s. Annus xv Vandrogi silikalendis Martiis anni ci xii inchoatus est, ideoque et optimus Clotarii Ill regis. Quare is anno currenti regnum iiii erat ei quidem p0st diem xii mensis Julii, ut ioc argumento Stendo manifestis itiis an ii DCLXVlit, die xii Julii undecimo Clo-lari III regis anno, ut infra id ebiimus, ad De linmigravis, ideoque anno DCLXV si , OS diem XXII melisis Iulii duodecinnam regni annunt inchoa luria erat, quia scilicet currenti anno li0s eum diem ac mensem Cl0d0xeo II patri successerat inde tu certa et indubitata est alio, quam abillonius ex praedicta donae inscris ilione des una il ex qua e liquet Dostoberti regis hujus nominis primi mortem anno DCXXXV lil conligisse, ab eoque Clii isti anno Clodo De II annos prosicisci, cui epochiae praecipua par chron0logiae Francicae hujus te culi innititur. 19. res liberos reliquit Vixit Clo Deus Iannos Viginti tres malu enim erat anno XII regni Dagoberti patris, ut scribi Fredegarius cap. 76, anno Se Christi cxxxiii. Ex Bathilde regina res
reliqui filios, Clotarium, Chlidericum et Theodoricum. Erant omnes admodum insanies quantume. Diale Clodo Dei ipsorum parentis intelligi potest: prior Vix quimus, posterior quadrimu S, aut etiam trimulus. Dagoberti lilii libertus a Clodoveus Francorum reges a sortitudine majorum plurii num degenerarunt, ac sum primum Majores-Domus Sub specie administrationis palatii regnum ipsum administrarunt, ac nudo inanique nomine regio pueris principibus relicto Summam virium polentiamque regalem occuparunt, ut ex dicendis manifestum siet. 20. Clotarius in universa Francia restuat. Clolarium natu maximum post Clodo Deum patrem in uni Versa Francia regnasse, deducitur ex auctore de Cestis Francorum et continualore redegarii, qui regno ejus annos quatuor assignant, licet certum Sit, eum annuin regni quarium decimum alligisse, quia scilicet uterque auctor sermonem lanium ha bel de tempore quo tribus Franciae regni dominatus est, ut Supra exposui. Praeterea Chliderium diis fratrem anno tantum sexcentesimo sexagesimo post diem vicesimum quintum mensis Julii regem Au Sirasiae renuntiatum fuisse infra demonstrabimus. Quamobrem ante annum illum Clotorius tria regna oblinebat Tertio non Tmus ipsi coiaevus qui
Vilam sancti Wandregis ili abbatis scripsit, et ant- bello tunc episcopo Lugdunen Si dicavit num io, habe Postquam vita decessit lodoxeu reX, remansit Bathil dis regina cum tribus siliis, ut olliari0xidelicet Hildorico ac Theodorico ex quibus lo-lariu8, qui ni ajor alia erat, fastigium adeptus est regni f. Denique abillonius in supplenae illo ei lii saeculi Bene die lini parte , pag. 618, produci Diploma Cl0doxei III, in quo hic rex effatur, sibi exhibitum sitisse Praeceptum Clotarii aDwὶculi sui, quo ronachi Dion Isianis confirmaverat centu Insolido annui redditus percipiendos ex scali et regio patrimonio urbis Massiliu Massiliam vero
nuisse Hadrianus Valesius e Coinlius sub iugulis Austras id regibus quibus Massilia paruit, certis
2I. Ostenditur Clotarium dominum fuisse Austrastin. - Cum Childericus Austri; rex inaliOsilus est, ipsi Aquilania usi rasiaca et provincia MaSSiliensis cessere, cui eidemque iii bi Chil fericus praesecit Bonitum ab Arverna civitate riundum, ut testatur Chil derico coaexus et suppar auel 0r