장음표시 사용
481쪽
geli immoleo esSu On 0SSe , qui liominum manibus facti essent s. sv ius enim rex conscientia
occisi nuper os vini fratris iactus, studuit aclum purgare lam Seria poenitentia, quani illii stribus at gumentis lam inter principes Sui temporis optimus numerari possit. Ei primus quidem inquit Malmesburiensis lib. de Reg. cap. 3, idemque amplissimus, laudum ejus cumulus extitit; quia si a- irent, ei Vunculum nobiliter ullus is valdum scilice et d vinum J Pendam regem Merciorum, illud vicin0rum excidium, illud perduellionum sena inarium exilio dedit. Hinc lolus ad officia pietatis conversus ut Dei beneficiis in se confluentilius, digna seduli sale responderet, Christiani cullus in-lantiam, pro nece germam in regno Su palpitaniena, Vi Vacilate regia, erigere, e pleno spiritu animare contendit n. 8. Penda Merciorum reae ab Osi io reste orthumbris occiditur. - Beda in Epilo me hoc anno liabel Penda periit, ei Mercii sunt saeli Christiani , quod sus in iis loria lib. 3, cap. 24,
narrat, et ex eo summari Thomas Eliensis monachus in Vita . Eihil tritae abbatissae liensis
P0s haec anno sequentis, inquit Thomas cap. 7, narrata Annae regis morte, quae anno superiori
conligit is perfidus rex Merciorum Penda Sigiberii Egerici, Annae, regum Eslanglorum id est, Orienialium Angl0rum , necnon Ed vini atque s valdi regum orthan umbrorum occisor, riginta legionibus lolidemque nobilissimis ducibus instructus, iii Berniciam ad iobellandum aegem is vitam ascendii. Cui ille cum Et si ido seu ut eum laedax0cal Alii illido silio unam lantum legi0num liabens sed Christo duce confisus occurrit. Nam si lius alius ejus Iegri sidus vocatus a Beda Ecgfrigdjlempore illo in irovincia Merciorum apud reginam ejusdem regis Tnes vidam obse lenebatur, qui accepturus erat in conjugem Sanctam irginem Et liel dredam de cujus ita et Virtutibus convenienter hic exitur liber Sed ei filius Os valdi regis Udi valdus, qui eis auxilio tunc esse debueral in
parte erat adversari ii una ejusdem contra liasi iam et patruum suum pugnaturus ductor X lil eral, quamvis ipso tempore sese subtraxerat. Ventum
discriminis luto in loco exspectabat. Ιniloque ei lamine Iugali si in e caesi pagani, duces regis triginta et qui ad auxilium ejus Venerant, δ' ne Dinnes interleni in quibus Edeli orius si aler Annde regis Esi glorum, qui post eum regna Vit, auctor ipse belli interem plus est. Tunc rex SWiii proc0llata sibi victoria duodecim possessione ad mu-na Steria construenda et sit .m Suam de illedam Deo obtulit perpetua virginitale con Secrauitam. Hoc belluna rex su ius erit decimo regni sui anno cum magna uiritisque populi utilitate consecit. Nam suam geniem ab hostili lagaliorum depopu- tali 0nes liberaxit , et ipsam gentem Merciorum sui limarumque provinciarum desecto capite persid0, ad dei Christianae gr. iliam converti s. Ita
Tu0mas Eliensis ex Beda, qui ait pugnatum esse XVII kalend. Dece=nb die Sc. v Novembris hujus
anni. Ex hoc loco corrigendum mendum, quod
exta in omnibus Leda Codicibus sedilis lib. 3, cap. 21 ubi de cyfrido sxi regis filio legitur :
Eo tempore in lirovincia Merciorum apud reginam Cynuis obses tenebat ii ii quod et in Versione Saxonica habetur. Loco enim Cynuise i gendum, nes Dide, ut ex dicendis num Seq. Imagi palebis,
nisi sorte illa binominis ueri l. 9. Penda reae prole felix fuit. - Penda habuit ex regina inesvilha qunm inosvidam a Thoma
Eliensi monacho mox vocatam vidimus filios Wedam seu Podam vel Peadam , Wiserum Ethel redum, Mere valdum sive Mergiana Mercellinum silias duas in eburgam, et ines Villiam, ambas sancia continentia praecellentes. Ita parens perpetuo in Deum rebellis sanctissimos caelo fructus effudit , inquit illelmus a Desburiensis lib. 1 de Cesiis. Reg. Angi pag. I, qui paulo post ait : Κine burgam Pendae filiam Alfridus rex orthan Smbrorum duxit uxorem quae postmodum carnali 0pula fastidit , sanctimonialem habitum suscepit n. De Peada, Wisero, et thel redo, qui
Successive regnarunt, in si a Sermo erit Mareualdus
seu er valdus in Occidentali Merciorum plastare'novit, ut prodit est monasteriensis ad annum
DCLXXVI, sed lamen inter Merciorum reges non
numeratur. Is res filias Milburstam, Mildredam, Seu Mildrydam , o Mili vitam seu Mil vidam
filiumque erevinum suscepit omnes in variis Martyrologiis memoratos uorum matrem aliqui, tali Malmesburiensis, ei est monasteriensis laudati Ermemburyam alii Don λὶqvam ut Capgra-xius in Vita . Milburgar, scriptor Vilae ancipe Verburgis Simeo iiii in linensis monachus, aliique o cant, ilia forsan binominis erat. Sancta Si γiein
burstet 0litur di xi Novemb. libui sta in Parthen0ne enlochii pelalem exegit , ut testatur Malmesburiensis lib. 4 de Pontis Angi agens de episcopi sineres ii densibus. Ita Penda artis xiiiis
insanus prole clarissimus suit. 10. Duo ejus sitim sanctitate illustres. Mine-buro enim se ii Cynebursta, Vel Cyniburga, aul uleam Beda lib. 3, cap. 2l appellat, Cynibursta, uxor Alfridi senioris silii Os vi 0rlhumbriae regis cumsonet Wilfrido Eboracensi episcopo magna amicilia 'njuncti, ei a patre aliqua regni parte donali, p0st ali suo anno in monasterium Secessit, ut tam ex Malmes bi triensi ilato, i iam ex Charia iseri regis de undatione monasterii Peli obiit gen Sis recitatario in i Monastici Anglicani pag. 63 discimus: Ego liquit is erus u faventibus fratribus meis Λlliolredo, ac Mervata, cum beatis Sit ni SorOribi is meis; ineburga et I ines vid a quarum prior regina mulavit imperitim in Christi ancillatum,
si est dens monasterio in ebur ensi, quod Suo nomine decoratur, maler sacrarum ir inum, altera
illibata xirginitate in divinum lagrat thalamum.
Ilis, ii uiuam, consentientibus trado beato Petro, etc. s Scripta es cliaria anno Domini DCLxlv,
482쪽
tui'. Ex qua etiam constat, Medeshamstedani sive Petro bin ymi sis ni Onasterii posse has sancia Soror Sciam ribris si atribus suis regribus haberi confundatrices, aut ullarum os pessionum collatrices
cujus eclesiae post S. Petrum post sacta Sunt praeeipuae patronae, inquit Bollandus ad diem vimensis Martii in earumdem elogio, ubi eos refellit, qui Afridum seniorem cum Alfrido noth sejus
l. Laudata in fundatione monasterii Petro-burstensis. - Verum perperam suspicatur laudata de ineb/irsta et Mneswida verba iii eam donali O-nem infrusa fuisse, quod Dalres sicui sorores non laudentur licet adhuc viventes esseni. am levis liae conj clura ideo quippe ineburo a Wisero fratre laudata, quod ob spretum regnum immorialem gloriam consecus esset. Utramque Sororem laudat thel redus , quando subscribit privi logio monasterio et roburgensi ab Agallione papa anno DCLXXX conceSso et recitato tomo primo Monastici Anglicani pag. 66, ubi ait Ego quoque lam prome ad anim: quam ipsorum si atrum Salute, necnone pro sacratissi nais sororibus meis beatissimae scilice mem0riae in eburga, et quae adhuc superstes sacrata Christo virginitas do servit ines vida, et rebus augere et divina auctoritate muniri cura i n. Quibus ex verbis discimus, Mneburstam an . DCLXXX jam suisse demortuam , et deceptum Bollandum citatum qui aulum avit res Penda regis statui debere lilias cum iam Verus, quam Ethelredus
duarum tantum sororum eorum metra inerint.
I 2. Siuebertus reae post introductam dem in Inoliam Orientalem occiditur. - Penda occiso, Oswii ex Christianissimus regnum dia sibi inuit, et Orientales Saxonos, quibus dominabatur Sistber-liis rex, amicus ejusdem sWi, ut jam insinuavi, si dona acceperunt, ac cum ei a Finano episcopo
baptigatus est idem Sibertus Pelit is ab Osinio rege, it aliquos sibi doctores daret, qui Ventem situm ad sidem Christi converterent, et Oswius rex misi ad eum Ceddum cum alter quodam presbJ- fero, qui omnia perambidantes ni ullam Domino Ecclesiam constrestarunt, inquit Beda lib. 3, c. 22, qui p0slea narrat, qu0 modo Sisiberius rex occisus
fuerit, et ex eo Baronius hoc anno Occisus autem ann. CLX, Ut X lorie ju succeSSOris constabit.
Successit autem Sigeberio , inquit Beda italus, in regnum uidelmus filius Sexbaldi, qui baptigatus es ab ipso Cedd in provincia Orientalium
Anglorum, Sta Scepitque eum Scendensem do 10 ille sancto, det valdus rex ipsius gentis Orientalium Anglorum, frater Anni e regi eoru indemn. Fuit Sui-lelmus Sigeberi frater, e Ceddu anno DCLVII nuncupatu est epi Scopii Londinensis, quod indicat Beda loe citato ubi ait, id c0nligisse quodam lem pore post balitisinum uidelmi. 13. inti erus Oswio Xyulso sit Me=wiori/m reae. - saviuS, qui imperabat Merciis et Orientalilius Angli S, quorum regeS cciderat, Peadam Plini adsilium, cui Il siedam filiam in uxorem Venerat, voluit Iustrales Mercios quos Trenta luvita a Borealibus dividebat regere. Pernnisi etiam Edel al- mmi, thel heri Iratrem serientalibus Anglis prur- esse uae regis Os vi indulgentia Christiana fides, Per plures provincias , progressum fecit. Peada lamen post biennium occisus est de eo scribitra es monasteriensis Peada filius Pendae, anno gratia DCLviI militum nefarie peremptus eSi proditio ite, ut dicunt, uxoris suae se Alfrid P in ipso tempore Festi Paschalis : cui successii Dale ejus Wol serus s. Et quidem 00dem anno DCLVII, Ut habet chron ologus Anglo-Saxo, et certum reddit Diploma ejus citatum. In illo legitur Sanellum hoc Privilegium ait no D0minicae Incarnationis DCLXIV, Wiseri rugis VII, D usdedit i s. est in Onasteriensis citata Verba accepit a Beda lib. 3, c. 2i, qui subdit completis tribus annis post interfectionem Pendo regis rebellasse, ad Versu regem is xium duces gentis Merciorum levato in regem Visero si silio ejusdem Penda adoleScente, quem occullum servaverunt; et declis principibus regis non proprii sine su0 sortile simul et libertatem receperunt: Sicque cum suo rege liberi Christo vero regi pro Sempiterno in caeli regno servire gaudebant. Pra)suit autem idem rex genti Merciorum annis decem e septem , quod Vigorniensis ad
annum DCMX, et Thomas monachus laudatus ei consentiens ad annum quartum post in oriem Pendίρr vocal et addit, miserum uxorem accepisse filiam Erconaberii regis ei sex burg st 0r0ris . Ethel di edid nomine Ermenii lam, et ex ea genuisse Sanctam virginem mer buryam. 44. Concilium Toletan . u. - Ad num. q.
Celebratum hoc an ii Concilium Toletanum IX, cum in ejus Praelatione dicatur habitum illud esse : si Post diem Lalendarum ovembrium, annos septimo Ruccus uinii principis gloriosi s et in sine : Consum malum est hoc sanctum C 0n ilium die iv kalend. Decemb. anno feliciter septimo regni serenissimi atque clementissimi domini nostri ecce-
suinii regis, ira DCXC iii . Verum annus rae
addi filius si alioquin Morales hoc Cone ilium n0n
contulisse in annum DCLVII, neque a Salu in Chronico iii annum superio rena Concilium istud provinciale celebratum est a Sedecim episc0pis, in e0que condita Capitula VII. 15. Obiti s S. Astili abbatis Iesbacensis. - Sanctus Ioilus irimus abbas Resbacensis e vita Ini gravit, III kalend. Septemb. seu die XXX Augusti, ut habet auctor a non Smus, qui Vitam ejus scripsi is Teut ii Benedici in ore citatam. a lusis iarentibus nobili late subliuiibus, sed religionis apice sublimioribus, a patre adhuc puer se pleianis Sancto Columbano, qui nuper ex Hibernia in Galliam venerat, ut ei uani benedictionem inpertiretur oblatus est Factus postea monachus tradisus est sancto i/stasio sacris illeris erudiendus cum aliis nobilium virorum siliis qui postea Ecclesiarum proesules eaetiterunt. Postquam Clotarius II monarchiam Franco -
483쪽
rum oblintiis, Istiti/λλὶ cum Elistas tollinc Luxoviensi i libale elegit, qui Vilina gentes, quibus necdum
Christus annuntiatus fuerat, Vangeli Zarent, Warascos se et Baj Oarios. Aliquo pos annos sanctus sit Mem/s adluic laicus Dionasteri ulla Resbaeen Se,
gallice Rebois, in dioecesi Meldensi construxit, ac sancti Faronis episcopi Meldensis consilio et operasyllum accersi Vii, qui eidem praeesset, ut legitur
in Vita sancti Λudoeni Tandeli mullarum exercilia xii lutum longo alia senio asseelus, cum Deumr0garet, ut eum de hujus vllae ine0lalu educeret, ei mors ejus nuntiata est postquam biennium X
Xolis ad Vitam S. Agili recte observa ii provectam adeo a talem repugnare ruelis sancti Phili herii Agili discipuli, qui post magistri obilum monasterio Resbacensi abbas suffectus dicitur, cum Philibertus hoc opus molitus sit vivente adhuc rege Clodoreo secundo, qui anno Christi sequenti e vivis abiit et ipsemel non Smus tradat, Vlium adhuc se pleianem benedictum suisse a S. Cotilmbano qui
ante annuna LXXX in Galliam non Venit Quare syllus hoc vel aliquo ex praecedentibu anni in Or-luus es sese tuastenarius, non ero centenaritis, ut
perperam legitur in iis Vita laudata, lupe ideo vel interpolata, et auctor ejus inserior es septimo saeculo. Certe salso ille as erit S. Salabergam tu omitatem inviolabiliter servasse cum ei plures silio fuisse in ejus ita dicatur. abillonius tamen
perperam eum Scriptorem Stibo qualem appellat. Nec virum doctissimum movere debuit, quod ano-nSirius scribal aliqua se accepisse referente Donato, episcopo se Bi Suntinensi qui hoc sarculo vixit.
Nam interpolatores, et qui Vilas ab aliis scriptas,
post aliqua saecula edunt, abbre iani, Vel augent, eadem Verba, quae a prim se visa uel oribus prolata, de more relinent, ut lique de Melaphraste, mullisque aliis Coinlius anno DLXVIII num. 4 e S qq. cum n0n observasset, stilum ante Cl0d0veum II prae- replum suisse, illius mortem Usque ad ann. DCLX
contra sidem clorum sancti Philiberti perperam distulit. Legenda quae anno DLXXX de adventu sancti Columbani in Galliam diximus. 17. Obitus S. Salaber96 abbatissm Laudunensis, Hoc etiam anno xkalend. Octobris S Sala-bersta abbatissa monasterii a se Lauduni, seu Lugduni lavali cotiditi, civitas est episcopalis Submel ropoli Rhemensi animam caelo reddi consortiis justorum sociandam Xupserant eam paren leSejus natalibus et divitiis in i Dcesi Tullensi claris
simi viro nobilissimo Richramno nomine, contra illius voluntatem. lui cum post duos menSechumanis rebus exenii, lus suisset, doctrinam, quam ab Elistasio, a quo caecitate ei fluxu ante mali im0nium liberata fuerat, de mimili contemptu hau se ral, allentius in animo versans de monasterio ingrediendo cogitabat. Sed Dayoberti regis jussu
Blandinus cognomento Iaso et ipse e prosapia spectabili ortus, ob liberorum procreandorum cau-Sam eam ad suum adscivi conjugium. Ex eo matrimonio ala Salaberya ex aviae vocabulo Sa- retrutis dicta, Instrudes quae p0stea in regimine monialium successit, alia filia ac dii filii Verulii Salabero vir converso prolibu Sque De Sacrati S, religionis veste accepta, nil cum B. Walberto Lu-xoviens abbate consilio, conniventia existente mari licoenobium puellare in suburbio Lingonicae urbis in haereditate Ae successione paterna AEXSiruere coepi f. maxima dabricae parte aedificala venit in mentem non esse in eo loco puellarum coenobium iu luna; quare cum Sororibus a De sibi commissis Laudunum proficiscitur, ibique Ecclesia ac noxpud 0mus fundamenta jacit u Infra exigui temporis Stialium coacervata in eodem loco sunt, vel monasterio adunata plus minusve trecen laesamulae Chri-slici illisque dispositis per turmas, ad instar AgaUnensium monachorum, Habendique de quo monasteri de sancto malo loquentes egimus normam disposuit, die ac nocte pietae cepit psallendo canonem omnipotenti Deo personare , inquit auctor non mus sere eo aevus in ejus ita, quae exta apud Mabillonium s eculo ii Benedicti no Coinlius Sala-bertas in ortem anno superiori, abillonius Vero praesenti anno collocat, sed uterque conjecturis
quibusdam tantum innixus Ionasterium illud
monachis Benedi clinis postea concessum est, a consilio et auctoritate Innocentii apte II, ac RaS-naldi Rhemorum archiepisc0pi, Lud0xici quoque
Francorum regi Ss, Bartholomaeo Laudunensi episcopo procurante, ut prodi Hermannus monachus in lib. 3 de Mirae. B. Mariae Laudunensis, cap. 220 Seqq-18. Maria sit alifa. - Theophanes anno In carnal secundum Alexandi'. DCXLVII alend. Septembris hujus Christi anni inch0alo, ait: ut 0c anno Uthmanus Saracenorum dux Amerae provincia decem annos unctus ab Elliribensibus d 0lo ap- politus inlerii l. Dissidium autem inter Arabes exorium est. Qui nilia deserti loca lenitere, Alis allerius Alim ne polem, Muam ei generum, desiderabant principem qui vero Friam et gSplum
incoluere, aviam promovebant: cujus par Superior extitit, et imperium obtinuit annos viginti qualuor . Idem habet Elinacilius anno egi rar XV, qui narrata ismani seu Ultimani caede, sequentibus annis bella Ilim inter et Maviam Seu Muaviam gesta pluribus pr0Sequitur.
Prima disputatio S. Maximi abbatis cum M0nolhelitis , de qua ann Seq. num . . Prinium judicium de eodem S. latum, de quo anno DCLVll, num 2 et Seqq.
484쪽
4. Aeta Maximi abbatis chim estatis imperatoris, qui eum ad seresim perficere co=mλὶles, adsidem Catholicum conoertuntur. - Sequitur Chii Silannus sexcentesimius quinquagesimu Sextus, In - dictione decima quarta quo ab imperatore Constante decernitur legali ad Maximum consessorem Bygiae in Thracia civitatis exulem existentem, quo eum iu 0nolhelitarum errorem perducere poSSel. ui missi sunt, suerunt praeclarissima dignitalis viri, nempe Theodosius et Pauli is patricii, iidem que proconsulari dignitate insigniti, et una cum eis Theodorus CaesarienSis epi Scopus, xii Omnium ejus sectae doctissimus. Scripta fuerunt ab aliquo qui pra)sens sui omnia quae in hac legalione mutuoque congressu cum Maximo conligerunt. Quorum clorum duo fragmenta cum recitata reperissemus in quarta cli0ne septimae
STn0di Ecum enicae, ingens exarsi in animo desiderium ipsa integra cla perquirendi. Sed visis scriptis Maximi, inus in Vaticana bibliotheca asservantur, nec in entis cum jam Spe excidissemus ea amplius inveniendi' accidit ex insperato, ut eadem inlexi in Vita ipsius Maximi reperiremus. 2. vi igitur missi sunt ab imperatore, cum
diu contulissent cum Maximo, ut reVocarent euma coeptis, et reducerent cum lion ore Constantin0polim; lanium abfuit ut id uerint conseculi, ut polius summa polentia Veritatis ipse illos in suani sententiana raxerit, alque ad jurandum adegerit, qu0d abjecta haeresi, Calliolicam sidem amplecterentur; sicque reVersi fuerint ad imperatorem, tu et ipsum in eamdem sententiam perducerent
seu0d cum minime facere imperator assentiretur, misit rursum Pauluna, qui eum perducere Constantinopolim in quem magis renitentem inventum duriorem decernit relegalionem. Haec ipsa Acta, quἴ cuncta hoc eodem anno consecta, nola
Indicli 0nis in eis app0sila d0cet. Accipe igitur anieadem ipsa digna Annalibus Acta quam sidelissime
ab exceptore conscripta, ei bonastasi Maximi discipulo una cum aliis rebus gestis ejusdem Sancti simul c0llecia : quod et Ioannes episcopus Ephesinus pariter pr0siletur, nempe res gestaSipsius ab eodem ipso nasiaSio esse scriptis mandatas quam fidelissime, quae sex tribus Codicibus Vaticanis accepta Petrus Morinus theologus Pari- Siensis, vir doctissimus, e graeco primus ranstulit in latinum non sine magno labore, quibus iusi uere sic enim se habent 3. Plurimis autem diebus interp0silis, millitur ad sanctum in exilio degentem Theodosius ille taesarea Billi Tniae episcopus, et Pauliis, ClTh00dosius alter, uterque patri eius et proconsulari digni false veniunt quo ad eum, ut ab imperalore e patriarcha Constantinopoleos missi. Hi
mullos variosque Sermones beato Viro pra)lenderunt modo adulantes, Diod comminantes, modo etiam aliquid sciscitantes, alque interrogante v.
Quorum sermonum per parte narrationem compositus ab egregio nastasio ut ante a me dictum
est commentarius ostendii. Ex quo non insem pestivum fortasse est, a nobis pauca commem0rari, cursim et hic narrationem exsequentibus, imagis virum hunc capi non potuisse cognoScamus. Nam cum mulla Ssent, quae cum conculerent, fluctuationemque mullis modis alterrent; ipse nullo m0do indignatus, conflantiam obtinuit,
firmus lotus, ac mentis sensu non mulalo. 4. Tum igitur ad eum Veni Ssent, OnSederunt, eique ut sedere permiserunt, cum videlicet una cum iis TZia esset episcopus s. Erat Bygia sedes episcopalis in Thracia cuju epi Scopus nona in Georgius intersuit sexta Synodo pro Calliolica fide luenda si Theod0sius laque ei dicit ille habes, omne abba Maxime rad quem ille mi
ante omnia saecula praefinivit Deu Vilae mea acliana ex ejus pro identia pendentem, sic habeo. Ac Theodosius : Quid igitur, inquit, ante omnia saecula reSuniti ScujuSque nostrum Deus praefinivit 7 Maximus Praecognitio, in luit, cogitationum Si elSermonUm, ei operum, ut in noli a sunt poles late praesinitio vero determinali est eorum quae eVeniunt, in nobis non sila. Tum Theodosius: Quaenam potestalis nostrae sunt, quaeve non sunt Cui Maximus omnia cognoScen dominu meus,eXplorandi causa cum ei V suo loquitur. At Theodosius : Per Dei verilalem, ignorans interrogavi ac discere V0l0, quid discriminis sit inter ea qua
485쪽
in n0stra potestale lini, et ea ita non sunt, et quotmodo alia in praescientia in Dei cadunt, alia in praesinitionem. Et Maxiuius In 0bis Sila sunt x0luntaria ovinia, ut Virtute atque illa : nostrae ero non sunt poleStalis, poenarum qu ae nobis accidunt irrogationes, aut contrariorum. Neque enim potestatem habenui punientis morbi, aut jucunda Sarai talis, Sed causarum quae har efficiunt ut ni orbi causa S inlena perantia, temperarilia bunde alelu diuis, et regni caelorum causa est iandalo Punicustodia, uel nadn40 luna horum praevaricatio igitis
aeterni TheodoSiu SQ uid, inquit, affligeris hoc exilio quod quaedam hac calamitate digna perpetraris 3 l axinius: Deum Oro, ut 10 incom-n40do definia eorum poenas, quae in eum deliqui transgressione justissimorunt mandalorum. Tum Tli 00dosius onm0n probationis causa mulli calautilas infligitur. Maximus : Pro bali sanct0rum est, ut perserendis incona modis vil e hominum ostendatur
eorun erga ea quae natura honeSla Sunt amor,
si in ut declarans ips0rum omnibus ign0ralas Viriu-les, ut in Job et in Ioseph : Dan ille ad deni OnStrandani occultam sortitudinem leniabatur hic probabatur, ut sanctificans ostenderetur temperantia. Ε quivis sanctorum in voluntarie in hoc culo afflictus, ob qua nidam a leni dispensationem assi-gebatur, ut per infirmitatem, up ipsis permis lebatur inferri, superbum et apoStalam conculcareti ldraconem, id est diabolum Palici ilia ei lim probationis opus es in unoquoque Sanctorum. 5. Theodosius vero : Per veritalem Dei, inquit bene dixisti, et confiteor utililalena, ac vellem in talibus sena per vobiscum loqui. Sed quoniam in aliud caput ego et domini Diei magni licentissimi patricii ad te venimus aulo locoruui ille rvallo
rogaliut tu, ut quae ad te asserimu S, accipias, Uni - ei Sumque errἴ orbem l tisices. Cui Maximus :0uaenam haec sunt, domines Et qui ego aut unde Suin, ut Ssentiri is, quae tiro in illis, orbis Plilia sit Per Veritalem Domini n0stri Iesu Christi ait Th00dosius, quae ibi dico et do inini ni ei
imaguificentis sinii patricii, ex ore domitii nostri patriarchae, ac pii 0 ni tui orbis terrarum audi xi
Tum Maximus Gubele, domini mei, licere quae ullis, quarque audistis. Λ The0dosius II 0riantur imperator et patriarcha, ut per n0s a te discant, quam ob causam non Omna unica throno Constantinopoleos Et Maximus : De hoc habetis Scriptam procurationem pii SSi in ini peratore, aut a patriarcha Tlieodosius ero : Non debebat, ait, doni inus meus nobis dissidere: quamvis en in humilis silii, lameli episcopus Suni, ac donii ni mei par Sunt senatus nec te veni inu leniatum teperinilla h0 Deus. Maximus : Quacumque ratione venistis ad servum ipsius et vestruui: ego sine ulla tergiversalione et sine dissimulatione dicavi vobis causam Vertina lamen quamvis ali 0rum Sset percontari nast, quam ob causam non es vestrum, qui hanc imagis nostis, tua in eg0. 6. Scilis en in factas innovationes a sexta Inditione iistior ili circuli, quae ab Alexandria inceperuit Itur expositionum n0vem Capitulor una a Cyro, qui nescio suo nando ibi praesiit suis, ita con- si mala sunt a throtio Cotistantinopolis et alias mulationes, additiones, uini inutiones Synodicus ictas ab iis qui pra suerunt BSχanli 0runt Ecclesiar, Sergio e Pyrrho, et Palilo luas nox italesiuinis novit Ecclesia. Prolator hanc causa in ii On con Inu nic serVus ester Constantinopoleos Ecclesia). Tollantur 1 sensiones positae a prae salis viris cum
illis qui eas posuerunt, sicut dixit Deus, et lapides de via disjicite, ac planam ac tritam ab onani haeresi liberam Evangelii iam incedit , et inveniani
Sicut erat et ego inveniar ut siti et incedo absque omni exhortalione humana. uandiu vero positis offensi0nibus, et iis qui eas posuerunt, Se Venerabiles putant praesules Constantinopoleos nuda milii alio persuadet, nullus sermo, ut iis aliquo
T. Ibi Theodosius : Quid, inquit, mali consilentur, ut a nostra communione e segreges 'At
Maximus uod unam operationem dicentes divini latis et humanis alis Salva loris nostri Jesu Christi confunditis et the0logiae et dispensationi Verbum. Nam si credi oportet sanctis Patribus dicentibus,
unam qualerni latena facilis sanctam Trinitatem quasi ejus incarnalio suerit Verbo con naturalis, ac discesserit a cognata secundum naturam deuii tale quam Obi Scum et cula sancta Dei Genitriculi abel Riirsum una lolii ii S I erationes, et sancilis linam voluntatem divinitalis ipsius atque humani latis, detrahitis ei bonorum distributionem. Si otii in operationem nullam habet, Secundum eos qui id asstrinarunt : Videlicet quamvis velit, naisereri non li0leSi derogata ei bonorum operatione : Si quidem absque peralione ei es sicacia naturali, nulla re Olaerari aut gere nata est. C:ulerunt et carnena laciti voluti late qui leni opili cum omni uin Saeculorum, Onaniuntque rei uintilia clini Patre et Filio e Spiritu Sancto, naturaxero creata in aut erili dicetido, Voluit late ex lier-lem princi liii stiluidem divina Voluntas Sine pri 1icipio est, ut Dei tale irincipiunt non habente natura vero recentem, quod Oninem noli Solum
amentiam XSuperat, Sed elian impietatem tonenim dicitis solum Sinipliciter unani Voluntatem sod hanc divinam Divinae autem Voluntatis nemo potest princi iii una c0gilare temporari una, aut sinem; hiandoquidem nec natura divina', cujus est essentiali voluntaS. Item aliam inducentes n0xila leui detrahitis ninino Chri Slo in ne notas et characteres, quibus noscitamus divinitatem ejus et humanitalem, qui legibus ac Thi Sancilis, ne una, ii ex e duae in eo Voluntales aut lierationes dicatili ir; quod est rei ut inime existenti S. Entium ni in nudum, si e intelligens ii, care volendi facultate
486쪽
VITALIANI ANNUS I. CHRISTI 656. ei opstrationen si V sentiens , Operatione Sensus sive prorsus inanimum et omni ex per Vilae, pe- ratione quae secundum liabitum dicitur, ei a plitudine : idque ostendunt liae omnia quae sensibilia comprehendunt sensibus Sui : eorum enim quae sentiuntur, aelus est, quod Subjiciuntur, visui quidem per propriana superficiem, auditui per Sonum, olfactui per odorem quemdam innatum , usi alui quibusdam saporibus , faelui per reni Sum. Quem admodum enim operationem dicimus visionis, videri aliquid et caelera omnia eodem modo se habere perspicimUS. 8. . Si igitur nullum ens omni prorsu operatione vacuum est Dominus stillem ac Deus noster
propitius sis Domine nullam alie natura lena voluntalem aut operationem in alterutro eorum ex quibus ei in quibus ei quἰ ipse est; quomodo possumus Sse aut Ocari Dei cultores affirmantes nullo ni odo lacullatem Volendi aul operandi hahere Deum , qui a nobis adoratur Plane enim a sanctis Patribus docemur, dicentibus : uod enim nullam lacullatem habet, id neque est, nec aliquid est, nec ulla ejus omnino positio Tum Theodosius, utpote inopia lab0rans o quod per dispensationen sit inquit, noli accipere ut cerium dogma; quemadmodum nunc qui a nobis praetenditur Ty-pus dispensatorie actus est, non dogmatice. Maximus ero : Si non est, inquit, certum dogma eorum qui Suscipiunt TSpum ac legem sancientem nullam dici Domini voluntatem aut perali 0nem qu0rum ablatio declarat nullam esse ejus existentiam, cui haec auferuntur quam ob causam Barbaris ac Sine De gentibus vendidisti mosine prelio Quamobrem danmatus sum incolatu Bygi: P, e conservi mei alle Perbam, alter Mesem briam relegaliss
i. o Theodosius ter eum qui me examinaturus est, et cum laetus Si dixi, et nunc dico, male Tybuni actu in esse, muli iuni malo Cldamno. ccasio autem e praelexius suil, cur is exponeretur, Orthodox0rum de Voluntatibus ei ope rationibus contenti atque ut Omne inter se pacem haberent, prospexerunt quidam, ut hujus-m0di lacerentur voces. Beatu autem Maximus :Ε quis, ait, fidelis dispensationem accipit seditione eX pellentem VoceS, quas magnus Christi Apost0lus Paulus per Eliis10las jubei el0qui 3 Vide igitur, alti ecla lum hoc capitulum , in quod malum desinat. Si enim Deus posui in Ecclesia prinium qui- domo postolos, deinde Prophetas, lurti doctores incon Summationem sanctorum qui dixit in vangeli Αp0sl0lis' ac per ips0 eorum Successoribus: duod obis dico, omnibus dico me rursu ni : uirecipit vos, me recipi lci et qui vos Spernit, me spernii manifestum Si et apertum, uni qui non accipit Apostolos et Prophela e doctores, sed eorum Voce Spernit, Spernere ipSum Chis sum. 10. Aliud quoque consideremus Deus elect0s
excitavit Apostolos et Propheta et doctores ad consummationem sanctorum diab0lus ero Seu d0- apostolos et pseudoprophetas ei salsos doctores eligens, contra pietalem Xei laxit, ut et elus oppugnaretur lex et Evangeliea. Falsos alit mrapostol0set salsos Prophetas et falsos ociores solos cogito hae relicos, quorum sermone et ratiocinationes pei VerSae sunt. Quemadmodum igitur qui veros
Apostolos et prophetas et doctores recipit, Christum recipit; sic eliani qui pseudoapostolo et pseudo pro lihelas et salsos doctores recipit, diabolum recipit. Quam0brem qui simul expelli Sanctos cum scelestis et impuris perelicis, Deum dicentem: Accipite me veritatem, Una cum diabolo aperte
coiidem navit. Exercentes ergo et alente incla n0xi tales nostri leto poribus, qua comperimus ad hoc summum matula per enire : videle ne quodamm0do pacem obtendentes , desectione inveniamur laborare, eamque iraedicare, quam Antichristi adventus praecursatricem ore dixit divinus Apostoli S. 1l. Haec sine dissimulatione vobis dixi, do mini mei, ut vobis ipsi ac nobis pareali S. Jubetis, ut cum haec scripta habeam in libro cordis mei, intrem communicaturus Ecclesiae, ubi ista praedicantur, etiam eorum particepS, qui re era quidem Deum, in speciem Vero diabolum cum Deo diciunt ΤΗoemiihi non conlingat a De0, qui propter me, Se cundum me actu e Si ab Sque peccato. Et βαλω με τά- ώι , , dixit : Si quid jubelis sacere Servo vestro, facile Dego enim, qui ista recipiunt, nunquam ero
Quod ad locum hunc Maximi pertinet, in gra)corum verborum interpretalione cito claros esse lapsos interpreteS, AnaSlaSium, Perioni ulti, Ceni ianuin ei velum, Godest idum Tilmannum, vel alios, dum eadem Verba, Si V apud Joannem Daina- Scenum, Sive noctione quarta secutuli icae iii
Concilii ex iisdem S. Maximi Actis, Sive in ursio itula lina ita saucii Ioannis Chi Ssostomi a Georgi 0 patriarcha Alexandrino conscriptae, vel in Lilurgia ejusdem sancti Joannis Chrysostomi, vel alibi 00dem serme modo eade in Verba exponunt, agere
poenitentiam, duci inutilentia, mille re paeniten-liaria, sive ut Perionius franstulit injicere desiderium' quem corrigens Billius in scholio trigesinio secundo in priniam Orali 0nem S. Joannis Damasceni de Imaginibus, alio pariter interpretes errorelas Sosis inendat, dum sic habol:
Joanni desideriti in injicien SQ graece, L. is, ' τα Μοια τω Ιωά, η. Iam quidem locutionem non salis intellexisse videtur interpreM: βαλεῖ enim ιεταυριαv Si
honoris causa ad alicuju pedes Se abjicere, ac Venerabundo animo ante ipSum Se prOSternere, Ve-lulque benedictionem ab eo OSlulare. In Graec0rum Elich0logio diaconii mulli S loci τω ρεῖ τρεῖς Lετα-vMας βάλλει, hoc Si lio nitentis in modum tertio ante ipsunt se incurvat. uin etia in inii cortilia historiis sacris, cum quispiam eximiae sancti talis viro obvius sebal, I Si βαλεῖ, - ι.ετχυοια, dici balur,
487쪽
id est, ad ipsius genua accidere. Eodem itaque
modo hic quoque Proclus cum D. Paulum Sanctissimo suo magistro velut in aurem insusurrantem Vidisset, admiratione perculsus, Venerali 0 nis au Sa ante praecepi0rem suum sese incurvavit h. Ut
et h0c loc Maximus dicatur sese illis veneralioni SCRUS incurvasSe, cum ea esset dicturiis verba Sed pr0Sequamur Caeli lana collationem
l 2. Ἀ illi bios sermones defixi, capitibus pronis interram, diu silentium tenuerunt Theodosius demum episcopus0culos extollens, et abbalem Maximum inluens : Nos quidem, inquit, Spondemus pr0 domino nostro imperatore, ab eo, Si communi celis, Typum Iactum iri leviorem Λ Maxinui : Admodum, inquit, disrer tuleri0 longe invicem absumus. Quid facimus de Voce uniuS VO-luntatis Synodaliter confirmata ad rojiciendam
Omnem Iterationem, Sub Sergio, e PS ri lio, et
Paulo : Cui Theodosius rassa charta deposita est elabjecta Deposita est ait Maximiis e labulis lapideis, non elabulis mentis Assentiantur etiam damnationi Romae synodica expositae piis dogmatibus et regulis e medius paries S0lulus eSi nec adh0rtali 0n indigem HS. 43. Ium Theodosius: on est valida Synodus habita Romae, quae imperatoris facta sit injussu AlMaximus : Si Tnodos ac las regum imperia sit malil non pia de S recipe Synodo quae contra Honio usi 0n sunt habitae imperatoriam ju SU, nempe primam quae TFri, alteram quae Antiochitae, tertiam Illae Seleuciae, quartam quae Constantinophili sub Eudoxio Ariano, quintam quae icaeae Thraci u Sextam quae Sirmii, ac mullis post emporibus se liniam quae Ephesi, cujus princep Di0Scorus
sui : nam has omnes jussa imperatorum Cougregarunt allamen damnatae Sunt m neS, Polite rea
luod sancita in illis dogmata, siue Deo lacla Deo
ad V IS9bantur. Cur autem eam non repudiatis,
ilia a Paulum Samosalensem deposuit, habita subsanctis elidalis Dionysio papa Romae, et Dionysio Alexandritu e Gregorio Tliau malu rgo, qui ejus Synodi princeps suil quia jussu im Iieraloris saeta
non est Illas n0vit probas et Sancta ST nodos pius Ecclesiae canon qua recti ludo dogmatum probavit. Et sane ut novit dominus meus, et alios d0cel bis in atino Synodos in una tuaque pro luci sierica non jubet, jussioni regia nulla mentione acta; idque ad munimentum salutaris nostrae dei, et emendationem eorum quae pertineti ad id quod di vinum Ecclesiae caput St. 14. Theodosius autem dicis ita est. Verumtamen n0n recipis libellum Menae Mennaein, quo unam voluntalem et unam operationem Chiis lid0gmali 1 avii Ei Maximus: Ne de hoc Do in iuus Deus. Vos non recipitis, Sed rejicilis On me doctores, qui post sancta in Chalcedone habilam Su0dum contra Severi nefariam hae resisti decertar uni; ei ego habe recipere libellum Menali 0st Synodum ac luna, quo aperte Severo patrocinatur, et polii-l ario, et Macedonio, et Ario, et mni haeresi ut iis
The0dosius : uid igitur ait non recipis
unam operationem lectissimorum doctorum Et produxit Theod0sius eas, quae salso nomine ab eis a fleruntur, ut Iulii Roma), et Thauma turgi Greg0rii, lollianasii Sanctorum auctoritale S, et eas reci laxi l. Dixit vero Maxiliati S MeluamuSSane Deum, et nolimus eum ad iracundiam 3I OVocare , has proferendo li: urelica auctori late : nemo enim ignorat lias esse in iiii Aliollinarii. Si quidem alias habes, Stende iam has asserente S, alia lilius onmibus I et Suadelis, vos revera Apollinarii, et eorum qui cum e sentiunt, malitiam Pen O Vasse. Et alterialia duo ostii nonia, nomine clutio hi Ssostomi. Quae cum legisset abba Maximus, ait idec Neslori sulit, qui de Christo laboraVil morbo personalis dualitatis . e statim ira esse rVeScen Theod0sius dixi Domne monache Salanas loculus est persi cenum tuum os se ilicet, nam labia et dentes
si innum sunt linguae . Tum MaXimus oe, quaeso, indoluerit dominus meus ad SerVum Suum. est alim in manus sumens, Stendit ei has Voces esse Nestorii, et quibus in Sermonibu ea silit essent. Theodosius ver Deu n0Vil, si aler auctoritales
has patriarcha mihi dedit : Verum lam n ecce alias dixisti poni naris, alias Nestorii. Et producens
S. Si illi auctoritalem, quae dicersi, Unam et con- generem per ambo Stendens Operatione in , ait;
uuid ad haec dicis 315. o Maximus 0nnulli, inquit, ostenderunt, eam reVera additam esse inieri, relationi
Evangelii ab hoc sancio Patre acta', a Timotheo
mus igitur sententiam Vocum Patrum, et intelligemus veritatem. The Od0SiUS VCro 0n concedo ut 0 sal necessu enim habeS, Voce Sinai, lices accipere. Ei Maximus : Dic mihi, qua)S0, quid illu-rant simplice Voces a Variis Theodosius : Utv icem, sicuti St, acciti iaS, Oli Serulari ejus sententiam Maximus raperiem OVaS, Peregrinas, alienasque ab Ecclesia de Vocibus leges inducitis. Si secundum O non oporte Scrutari Voces Scripturarum et Patrulla, rejicimu Omnem Scriptura inveterem et noxa in audi Vi enim dicentem Davidi: Beati qui scrutantur es lim0nia tua, et ii loto corduexquirunt ea : qu0d ne in Sine Scrutatione lios sit De uiti acquirere. rursum Da mihi intelleclum, et Scrutabor legem tuam, et custodiam illam in ol corde me ui Scrutatione ducente ad cogniti0nem legis, et cognitione lier de Siderium Suadente Sanctis ex corde eam custodire, sancta mandata implend0,mitu in ea sunt i 0Sila. Et rursum Mirabilia estimonia tua, ideo Scrutala est ea animam a uuid autem palabolas et a nigmata et obscuro Sermones scrutari non Vult proverbialis ferino duid Dominus in ii arabolis o luetis vult
intelligere et considerare i ii Scillul OS SUOS, OCC iis
488쪽
VITALIANI ANNUS 2. CHRISTI 65 J. parabolarum sententiam duid vero imperans QScrulamini Scripturas, ulleslimonium perhibentes de ipso. Quid postolorurn primus Petrus docere vult dicens 'ci De qua salute exquisierunt et Serulati sunt prophetae Quid Paliliis divinus Apostolus, dicens 'ci Si operium est Evangelium in iis tui pereunt est opertum, in quibus Deus hujus saeculi excaecavit corda et oculo menti ipsorum, iii non fulgea illis illuminali scienti ae Dei verisimile est elle non similes no Judaeorum S Se,
qui in simplicibus v0cibus ut appellatis hoc est
in sola illera, ut in quadam magna Strue, Obruentes sententiam, a Veritate Xciderunt, Velamen habente in corde suo ne intelligant spiritum Domini occultatum in illera, de quo ait ' : Lillera occidit, spiritus autem vivisiicat. Salis habet d0minus meus,
qui non sustineam Vocem recipere Sine ea quae
ipsi inest sententia, ne manifeSle sim Iudaeus.16. Ibi vero Theodosius inam inquit, Ope rationem Christi typosiaticam debemus dicere. At Maximus : Videamus quid mali ex eo nascatur, et fugiamus peregrinam hanc Vocem : haec enim est solum haerelic0rum qui plures deos inducunt. amsi hypostalidam Christi dicimus unam Operationem, Verbum autem non conVenil secundum hSpostasim Patri et Spiritui, ac videt' cet ne Secundum hSpost alicam quidem Operationem cogimur autem ut
tiones tribuere Secundum os quatuor operationes habebit beata Deilas Hres, quae determinan personas, in quibUS S ; et unam coni munem qu significet conilia unionem Secundum naturam trium hypostaseon ac Secundum Patres siquidem eorum doctrinam accipimus morbum contrahemus opini0nis quatuor deorum naturalem enim , nonhSposlaticam lamem perationem SSe dicunt. Quod sic ioc verum est, ut Sane Si demonstrabitur nos dicere quatuor natura el qualuor deos
inter se Spostasi ei natura disserentes. Et lamen quis unquam dixi aut contemplatus est propriam
operationem cujusvi earum rerum , qud Sub aliquam Speciem reducuntur, et quae natura Subconunia neni desinitionem Speciei ponuntur 3 unquam enim qu0d natura Commune St, alicujus
unius et Solius P0 lirium est: nam hypost alica Signacula, quae personam deSignant, ut aduncus nasus, aul SimuS, aut glaucus c0lor, delerminandi xim habent numero inter se disserentia et maximet, ropria, et distinguillitur ab iis quae communia sunt e communiter dicuntur, ut animal rationale moriale, quod est ejus rationis, ut generalis est: omnes enim ejuSdem ille participes suuriis et rationabili latis, fluxus, defluxus, sedendi, landi, loquendi, lacendi, et Videndi, ei audiendi, et langendi, qud ejus rationis Sunt quae communiter in nobis consideratur uuamobrem ea vox inu0vanda non est, quae Vim nullam habet, quaeque nec a Scriptura est, nec a PatribuS, Sed peregrinam exi-
stimare debemus ac perversi late inveniam, eam salassistende mihi positam apud quemvis Patrem, ac rursu quaeramus sententiam ejus qui eam dixerit.
17. usuid igitur ait Theodosius, nullo modo in Christo unam operationem dici oportet Et
laxinuis A sacra Scriptura e sanctis Patribus nihil hujusmodi dicendum accepimus: Sed quem adm0dum duas Christi naturas ex quibus est, itae naturales ejus voluntate et operationes convenientes ei qui natura Deus honao Sl, credere et consileri, n0bis permissum est. At Theodosius : Sic et nos c0nsi femur e naturas et disserentes operaliones, id est, divinam ei lium anam, ac ejus divini-lalem volendi vim habentem, itidemque humani talem quandoquidem sine voluntate anima ejus
non erat duas Vero neScimVS, ne eum Secum
pugnantem inducamus. Tum Maximus: Cur igitur numeria naturis assignatus non dividii cum vero in voluntalibus et operationibus dicitur, vim dividendi habet The0d0sius: In his omnino habet divisi0nem, nec Patres numerum in x0luntatibus ei operationibus dixerunt, divisionem fugientes sed aliam et aliam, divinam et humanam, ut licem, ut ipsi dixerunt, et dico et iustificor. 18 si Cui Maximus: Per Deum, si quis ibi dicat, aliam ei aliam : qu0 intelligis Τh00d0sius ero: Scio, inquit, quom0do intelligam : duas ero non dico. Tunc conversus abbas Maximus ad irincipes, dixit Per Dominum, si audietis unam et Unam, aut bis duo, aut bis quinque: suid intelligentes respondolis la dicentibus Et dixerunt: u0niam adjurasit nos. Unam et unam , duas intelligimus, duas quoque aliam ei aliam bis duo, qualuor bis quinque decem. Et quasi Verecundus Theodosius illorum responso, dixit: u0d a Patribus dictum non St, non diCO.
Et confestim sumens abbas Maximus librii nigestorum Sanctae et Apostolicdu Fnodi Romanae, Ostendit Patres, qui alteri dicerent duas Salvatoris nostri Jesu Christi voluntates et operationes. Quem librum ab e Theod0sius consul accipienS, OmneS sanctorum Patrum auctoritales legi l. Tum respoudens Theodosius episcopus dixit Ν0vit Deus nisi personaliter anathema Tn0du illa p0suisset, eam magis quam qui Squam alius reciperem. Verum ne tempus eramus hic, Si quid dixerunt Patres, dic0, et statim Scripto facio duas volunt aleS, duaSque operationeS. Accede ad nos, communica, et si unio.ls. Ibi Maximus: Non audeo, inquit, domine,
tali de re seri Illam assensionem a Vobi accillere: nudus sum et merus monachuS. Sed quoniam Deus vos compunxit, ut Sanct0rum Patrum voces reciperetis sicut canon requirit ad Praesulem Romae de hoc Scriptum millile, si e imperator, et patriarcha cum Suod Sua Nam ego non Comum nico, ne si alc quidem aut, cum in saneta oblatione Osrerantur anathematigali metuo enim judiciu in anathematis . de idcirco Maximus , qu0d ab Λp0stolica Sed excommunicatis nemo c0utati uni -
489쪽
care debet, nisi ab ea prius fuerint absoluti alioqui
Ei Maximus : Quod consilium vobis de hoc dare possum Ile , palpate si quid hujusm0di
unquam laclum est, ac post imortem quis crimine circa sidem est abs0lusus et hoc suscipiat imperator atque patriarclia, ut milentur Dei condescen-Si0nem, ac ille nempe imperat0r , Jussum horta-l0rium , ethesin vulgo dictam , hic nempellatriarcha , Tnodicam ad papam Romae illant. Et oum in si inveniatur Spus Ecclesiasticus hoc
permillen , propter reclam consessi0nem deic0nvenit nobis de hoc . Haec quidem Maximus eo quod eodem anallie male adversus Monolhelitas Rompe in Tn0d pr0mulgato lum imperator qui Εciliesin promulgassei, ium patriar tuae Constanti-n0p0lilani ejus defensores haeresis pereulsi suissent: qu0s absolvi post mortem, quod in eodem errore et anathemale defuncti esseni non liceret opus aulem esse si ipsi vellen absolvi, ad Sedem Aliostolicam
Se conferre. Hi namque ei SuaSu Theodosius
ostenditur ex iis quae sequuntur in iisdem Actis, in quibus ita: 20. ac Theod0sius: ocimn in sit. Sed danai hi Verbum Si miliar, mecum Venire MaXiINUS: Tibi conseri, domine, conServum meum, qui MeSembriae Si tecum ducere, quam me: nam et ille linguam noxii, et eum digne reVerentur, qui landiu am punitur pr0ple Deum, e reclam dem, quae in illo throno est Theodosius vero Ceriamina Varia inter nos uere, nec libenter cum illo prosi-ciscor. Tum Maximus filia, domine, ita fieri visum est, placi10rum ventus fiat, et quo jubetis. Vos seqUOr. Postea Surrexere omnes cum laeli lite lacryniis, et humili revere ulla inclinarunt sibi invicem et oratio laeta est. Et unusqui Silust 0rum Sancta EVangelia, et pretiosam Crucem, et imaginem Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi, et genitricis ejus Domina n0stra Dei parae salutarunt, et proprias manus posuerunt ad dictorum confirmationem D. Locus iste citatus reperitur in sancta Synodo Nicaena Secunda ab EuthTmio Sardensi episcopo, lectusque est a Joanne Nolario, hoc libulo : Ex dogmatibus, quae agitata sunt interii ae memoria Maximum, et The0dOSium episcopum Cίaesareae, qui est in BilhF-nia, ejusque asseclas . Sed male ibi loco mutua)rexerentiae, poenitentia lacla ponitur, ut Superi u ex Billi correctum est. Lecto italo loco ad confirmationem Venerandi cullus sacrarum imaginum, haeclune addita sunt ex iis, qud et inserius in eodem Codice scripta leguntur: 21. 0nVei sus autem ad episcopum abbas MaX iniuS, cum lacrymis eum sic assatus es : Ma-guus Dominus diem judicii omne eXSpectamuS.
Ν0visti quae sancita sunt per sancta Vangelia, i-xi sicamque Crucem, nec non imaginem Dei Salvaloris nostri, ipsiusque sanctam Semper Virginem mali uni. His lectis, ConStatilinus Sanctissimus episcopus Cypri dixi Verbum hoc, salutarunt, hoc loco sanctus Pater sumpsit pro Adorarunt. Si quidem sanctum Evangelium et Viviscam Crucem ipse adoravit, deinde imagine Venerandas Salva foris ei inculpatae ejus matri s. Lecta iterum eadem verba sunt ex alio Codice, quem allulerat Petrus episcopus i comediae. Quibus lectis , de 00dem S. Maximo haec idem Petrus: u eque enim Vulgaris Vir, qui hoc secit, sed Maximus Dei phi-lOSophia S, et cum Patribus certans ulpol non illis impar), quin etiam consessor et Veritali propugnator Sussiciat igitur nobis, ut in salutando Venerandas imagines, illum Sequamur s. Haec ex Concilii Actis Prosequamur reliqua inter Maximum atque Theodosium iunc gesta, quae Sic se habeni 22. Deinde cum inter se paulisper Serm0nem habuissent de Vita Secundum Deum, ac de divinorum mandatorum obser alione conVersus Theodosius ad abbatem Maximum, dixit: Ecce sublata suilli nimia scandala, et sacta est pa per Deum, elsiel. Sed per Dominum ne celes me nullo modo dicis unam voluntatem et unam operationem in Christes A Maximus on capit me hoc unquam dicere. Et dico causam. Quia peregrina haec est sanctis Patribus vox duarum disserentium naturarum unam Voluntalem et operationem Deinde Vero, et omnimodo lui hoc dicit, invenit ex adverso absurditatem ibi occurrentem. Primum enim, Si dicam naturalem, timeo confusionem. Secundo, si Spost alicam , divido a Patre et Spiritu Filium, ac tres x0luntates videbor inducere, non c0nVeniente inter Se quemadmodum ei hSposlases Tertio, si dicam ut unius unam Voluntatem et perationem , cogor et ut unius Patris, et ut unius Spiritus dicere, tametsi nolim, unam voluntatem et perationem ; ac sermo incidere invenietur in mullos deos. Quarto, si dicam per cognationem ac necessitudinem et amiciliam relativam, esi0rii personalem divisionem induco. Quini0, Si dicam, praeler naturam, corrumpo Xistentiam volentis natura enim corruptela esl, quod est contra naturam, sicut Patre dixerunt. Ibi Theod0sius ' nam propter unionem, inquit, Salvatoris nostri voluntatem omnim0dis debemus dicere, quemadmodum Si rhus, et Sergiu pulchre ui arbitror intelligentes Scripserunt. 23. Et Maxinuis : Si propter lanionem Una Dei e Salvatoris nostri ut Pyrrhus et Sergius et Paulus scripserunt sacta est oluntas prim alterius Volunt ali S, Secundum eos, Filiu erit, quam Pater, qui propter naturam Voluntatem habet, non propter unionem, quae in Fili quandoquidem non idem est uni et natura. Item secundo, Si propter Unionem Una, Secunduim eos, Salvatoris n0stri lacla est oluntas causam ejus habebit omnino unionem, neutram crGearum, e quibus est
490쪽
Secundum eos aperte eril oluntas, non naturae naturam enim , non retali 0nem Veritalis noxii
Sermo Tertio, si propter adunationem si dicitis una Salvatoris acta est voltuatas : qua Voluntate aiunt ipsam factam esse unitionem 3 Non enim si veritas iis es curae, et volunt effugere quod praeter rationem est dixerint, ea quae per ipsum est facta duario, si propter unitionem una ab Valoris lacla voluntas es Danie unitionem videlicet aut mullas x0luntates lialiel)al, aut penitus nullam. Λ siquidem ullas liabebat, diminutionem mullarum subiit in imam coniraclus voluntatem ; et conversionis aperte recepit passionem . imminutionem eli, pe multaru a Voluntatum, quae ei naturaliter inerant. Sin erat absque Voluntate, P0-liorem quam naturam Ostendit unionem SSe, X qua Olim alem adeptu est cujus natura erat indigens ac rursum convertibilis apparuit, relatione id consecutus, quod per naturam non inerat. Quinto, Si propter unionem, Salvatoris nostri Voluntas facta est una secundum utrumque OI Ume quibus est fuit Deus voluntate recens idem propter Unionem natura manens aeternus, ac homo voluntate expers principii, Dranens Secundum Naturam recens mu0d impossibile est ne dicam impiuna. Sexto, si ob unionem facta est naturarum voluntas una cur eamdem ob cauSam naturarum lacla non est una naturas
24. Interpellans autem longiorem horum pro leSSum Theodosius episcopus, dixi uidigitur iropter unitionem a luna esl, si ob eam nihil horum fuit Maximus vero istendit eum, inquit, qui Sine carne erat, Veracitor fuisse in Cδrne : eum, qui natura Deus erat, et omnium opifex, praebuit aperte natura hominem actum,
non con Vel Si0ne naturae, aut diminutione ullius eorum Uae naturae erant, Sed Vera asSumptione
carnis intelligenter animalae, sive indeficientis humanitalis, omni perpurgans contraclo Secundum naturam Crimine primorum parentum ratione niuiuae connexionis, admirabilem Vere rem ac Slu
pendam fecit, t0lum inter h0mines Deum eumdem integrum manentem in propriis eumdem tolum in divinis hominem, lotum manentem in propriis, nec iis exciden lem Commeatu enim e commercium naturarum inter ipsas e naturalium quae iis insunt, ex Dei loqua Patrum nostrorum doctrina. non transilio Ob unionem, nec mulatio facta est; qu0d pr0prium es eorum, qui Veritatem inlerpo lantes, unitionem laciunt confusionem, ac idcirco mulli modis versantur in novitatibus, ac propter inopiam stabilitatis rationi suae pios persequuntur. eo. Haec uni audiSSet Theodosius episcopus visus est cum caeleri S, qui cum eo aderant, ea probare rurSumque ad Sanctum dixit : Fac charila-iem: quid illud est, quod nobis dixisti, neminem
secundum SpOSlaSim perari, Sed operari nil militemque, Secundum naturam mihi enim illud, propterea quod non intellexerim, officit. Et Maximus: Non operatur quisquam secundum hyposta-Sim, sed Secundum naturam ut Petrus e Paulus aliquid faciunt, sed non Petrice e Pauli Ce verum humanitus Dambo enim naturaliter homines juxta communem X desinitione comprehensam rationem
naturae, a noni Spost alie juxta id, qu0d proprie quale St. Eodemque modo Michael et Gabriel sunt in opere, Sed non Michaelice, aut Gabrielice, sed Angelicen ambo enim Angeli. Sicque in omni natura quae mulio numero praedicatur, communem inluemur, non Singularem operationem. Quam0brem qui hyposlaticam e personalem operationem dieit, inducit ipsam naturam, quae una eSi faciam esse operationibus inlinilam, et a seipsa disserentem secundum multitudinem individu0rum quae sub ipsam reducuntur. Quod si pulchre se habere accipiemus in omni natura alionem, quom0d ea
sul lassent, dixit Theodosius c0nsularis consul : Ecce bene omnia processerunt. An in se recipiet imperator, ut jussum faciat adhortalionis Didii Vero abbas Maximus omnino, si velit imitator Dei
esse, ac se cum ipso humiliare, Communis nostrae Salutis causa, Sicque cogitare. Si quidem Deus, qui natura salvat, non salvavit, qu0ad humiliatus est Volens, quomodo qui natura Salvatur homo, aut salvus erit, aut aliis Salutem asseret, nisi humilietur Tum Th00dosius consul : Spero, inquit,
Deo meam consei Vantem memoriam ei cum hoc dixerim, persuasum iri. POSlea inter Se Salutarunt et abierunt in pace s. Haec autem quae Sequuntur
in alio Codice scriptorum Maximi itidem in alicana bibliolhqca existente leguntur, his verbis : Cum religiosus vir omnes Theodosii episcopi in sermonibus et ali 0cinalionibus objectiones Iacile vertisset mandem hic sessus qui nihil in praesentia haberet quod responderet, alia ratione
Sanctum abstrahere conatur, ei amicius cum eo loquitura seipsum quoque Velle omnia de medio scandalae offendicula auferri, pri S linamque pacem reddi Ecclesiae duae res inquii, aliter non siet, nisi ad eos qui Romae sunt jam prosciscamur, et ad conditiones reconciliationemque OS PI OVOCCINUS, unum videlicet cum ipsis et spirantes e sentientes. 0uare sanetus ille bono animo magis esse coepit: ixque dici potest quomodo ad haec ueri asseclus, quibusque laudibus ei, qui Sic locutus eSSel, reSponderit. Qui sane cum ilia corpore asseclo esset, ac exerciliis m0nasticis, senectaque afflicto tamen prompto animo parabat se, ut Romam rurSUS COIJ-lenderes et una cum illi ea quae in rem essent atque utilia conficeret Modo, inquit, re haec Sil, non sermo frustra habitus. 27 6 Cum ero Theodosius jurejurando dicta firmasset, et inviolabilia Evangelia manibus conligisset quamvis vir non intelligens, horum nihil SerVarii, utpote eorum Voluntate qui rerum poliebantur, alli actus magis ac magis religiosus Virb0num animum suscipiebat, se lotum ad lor in-