Lingua Latinae exercitatio. Io. Lodo. Viuis Valentini. Libellus ualde doctus & elegans, nuncque denuò in lucem editus. Eiusdem, In Vergilij bucolica expositio, potissimum allegorica

발행: 1539년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ster uero, hoc est uerus, iningit a sine usique ia' fortiter, o dissonit omnias ter. NON ULLI AsΤOs. Conste vino pastorum, hoc est Apostolorum cΗ RΙ-s cessati doctrinae Euangelicae in C IRRIS I morte ut necfuerint, qui doc rem nec ipsi auditores uoluerint audire,ah tis omnium mentibus ab lute. DAPHNI VUM POENOs. Velliones, hoc est bestiae immani fimae, a fensu humanitatis abhorrentes, indoluerunt necic KRIs I multi uidelicet Iudaeorum oegentilium, ut Centurio,e Pilatus, rem reuertebantis Hierofohinas,percutientes sua piliora. MONTEs QVE FER1. Nam leonum mugitibus montes resonabant,erihlare, ut pr

cui exaudiri possent ab hominibus co si erflumina de iustu i mpharum testata sint quoniam aliter scire nequiuisti sis, non enim inter illis versamur montes Ἐγluae de leonibus,

vim ill fumoso cratem nostram fugiunt.

82쪽

apertionem monumento , o ternae motum. DAPHNI ET ARMENIAS CHRI

S T V s nouae sempiternae religionis fuit author indomita o ferocis a tigri collaci- curauit,94buefecit iugum ferre. THYAsO INDVcERE BAccIIo. Ad historiam hoc pertinere dicit Semim, quod Caesar primus facra Liberi auris Romae instituit.Non memini legere me hoc apud aliu quencisam,nec est verisimile.nam ante Caesarem bocra erant Bacchi Romae:=ed nos propossit --terpretandi rationem sequemur De Bacchis cris poti limum meminit, quod has antiqui ad

animorum purgationem pertinere credidernnt: ideo Liberum appellatam, qκod curis e mo- lectis liberaret animos. VITIS V ARBORIB CHRISTUscaput est mundi, ct decus uniuersaru mentium. POSTQUAM TE FATA TVL. Non

hoc istit intelligendum, ut post cm MPS I mortem sint deferta omnia: nam statim sublui pitur, sparpit humumμψ sed quod in ipso

83쪽

larum mentes exaruerint , succreuerit imilis

pro iducia metus,o defertio, fuga a uita salute MMA quibus est, quod statuitgr.

stoli, quibus primis doctrina atque institutionec II RIPTI excultis, mand ta e concredita fuerant femina aeternae felicitatis, quum ipsis percipiendae, tum trans mittendae in dios ac di m Use flores emiserunt primum, a femine degenerantes, fi a frustibus mox insecutis.

tu rerum uniuersicram Innovatio ac reparatio,

er novit laetitis palloribus sensa nempe Apostolis, quos Dominus gregi uo pastores dedit.

84쪽

A L LAE, O MI AE assc HAE L Isuperscripti , hoc elogium. DAPHNIS EGO IN SILVI s.

Ne adscribatis ut reliquis mortuis hic situs estillesscte enim uiuit, non solum in terris,sed etiam

interfideret notus, o charas homini scipe angelis. HIN USQUE AD IDERA.

Filius Dei de caelo descendit, ut homo ieret rursusfactus homo, e terra ascedit in coetu cΗRIs T V s ergo homo, a terris comitesbe nollis, et peruenit usque ad coelum.

Ipseformosi inius, purifimus, optimus, non nisi formosios puros bonos ad pascua regnum suum admittita et iles Osfacit, qui se illi reformandos prosum ac refingenias concredunt De hoc si uersius in Psalmo . . quo Dominus ipsi sequitur Sors haereditatis meae cecidit mihi

in praeclaris, etenim haereditas mea praeclara fit mihi. Sortitus est cΗRIS TV s angelos, e

sanctos homines illissent pecus pastoris, syeciof ἶmaforma praesidis hominum, in cuius labiis

85쪽

men de nece Cresimana, acerba alioqui mi cis Octaui , , quae multis nocuit , nemini profui , t gratu fuit pastori quid erit nobis commemoratiosupplicii cm RII Lia quo ingenus humanum redundavit falsis sempiterna.

II PARAS . inita Mopsius indignabundus aemuli mentione dixerat, Tu deinde iubeto certe: γntas nunc Mendcas syrem aemulo, parem illum gistro pronuncia, et haec Lusgratior est Mops, Prior enim illi, Lenta salix antlim, oec ad leniendu iritatum animum videri poterat prolata, o apposita: nunc umpto

carminis experiment Merior est, oe certioris iudicii, ex renata, n0nex tempore. FORTUNATU PUER. Exclam

Lit, ut se pariafacturum neget, sed quocunque modo ivicem suam cantandi expletistam.

86쪽

ligi, quem credo Caesari nunquam esse cognitrum, ac ne Misimilκide: erat enim Vergilius puer

ιdhuc, qu Caesaris occisius nec Cicero quicquam vidit uel audiuit Vergilii, qui uix duobus cnnis uspersi e fuit Caesaeri Comentitigm pomm stillia , quod scribit nescio quis in Vergilii vita, ut alia illic permulta, hausta de uulgifermonibus o fabellis exclama*e Ciceronem, Μιμrnis sipes altera Romae. Itaque sub persona dicuntur Menalcae, senioris Vergilio: dukum d men uter est Vergilius Merim cutem laudes iuIus celebrat, a quo fuerit dileἱtus. Quid non debet, qui diligitur qui non fortunas amantis resipicit,sed amantem ipsum AN QVIc TAI NOBIS. Res O fio mollis, iuxta Saseientis sententiam, frangit iram.Iam placatior Μο us, o blandior, respondet alii , quod dixerat qκocunqκ modo Imo

87쪽

issa div c OLIc VERGIL. anon dubito,inquit, quin Mio uafutura fit optim sequod de tam foecunda materii, e quod iampridem laudata mihi abstimicone , quem ego exij limo posse ea de re censere itaque magni muneris loco erit mihi, eam audire. CANDIDUS INSUE UM. Prius decantauit Sibγlla mortem, hic ascensium ad c lis,oeaeternitatem regni Mumanitas GH MI-s 1 in coelum ublita,gaudet sipectare ubiecta sibi ei Se omnia quod ex bacris oraculis discimus.

NUBE ET SIDERA. Coelestia omnia, ct terrestria. ERGO ALAc RI SYLVAS. Dens censu OH RII TMn coelum maxima dims

. nauit laetitia, in Apostolos primum, Sosacro b uest shiriti inde in homines omnes, cendens, inquit, in altum, captivam duxit nostram

captiuitatem, dedit dona hominibus. NE LUPUS INSIDIAS E cOR I, NE RETI A. Pax cΗRΙ-s P, quae exi perat omnem siensium superio rum cum inferioribus, ferocium cum mansuetis, Ebitorum cum simplicibus exaecii ante omnia chari i

88쪽

A L L E G UAE. asschmine, re reddeste tuta omnis secura. AMAT BONUS cIA DAPHNIS. Charitas enim peculiare praeceptum est cHRIS TI, pax, oebaereditas. IPs I LAETITIA. Spiritus fractus

diffusius es in cordibus nostris rearis V MGH RIs Τ Vm,inavit Paulus. hac laetitia,

pleti, agnoscimus qui sit c KRII T VIGES V s , profitem Deum fle. Nemo enim dicit Domine Es V, nisi in sipiritu fracto. er in Euangelio: Beatus es Simon Bariona, quia caro e sanguis non reuelauit tibi,sed pater m us, qui est in coelis Montes vero, id estproceres Dclesiae, π Ettifim quique rupes fit m diocres re arbutita, hoc est plebes infima omnes cm RII I diuinitatem aperte prose

tentur adorant.

MENALc A. Ad afflictum, ollige gentem mortem cM RII T dicitur quid tu flesi qui uti nm,es animes Deus enim est iub. Quidqκ eris uiuentem intermortuos Delis est , Alliens in aeternum. Unde re laetitia redit

cordibus, aspes optima beabitudinis pol

89쪽

bis ratum est e, quod nos de illa nobis pollic mur ex ipsius praeceptis ac iuJu.

T VI T. Bene tuis tibi fidunt, qui se tibi quoad 4bunt adiungunt sintvlim patrocinium conbi iunt tanquam in athlum o fac u

t be Vergilius de uo addit, more gentilicio. Et multus est in mentione Apollinis,liel propter camen a loricium, vel quia poetarum omnium est deus, vel propter Caesarem Augustu Ousdsi hoc quoque est ex Sibγlli significatur adoratio humanitatis CH RIS I in Dapsiride, o diuinitatis in Apothne. Idcirco de Daphnide aras dixerit, de Apolline altaria haec enim dicuntures, deorumsupremorum sicut arae illorum qui ex mortalibus fiuntμἱti q. Qi in er c ΗρΙ-s T V s ipse Phoebus est, hoc est foliustitiae,

ac veritatis. ET MULTO IN PRIMI S. Sacra GH RIS TI, n t mortia clim maerore et Banigr

90쪽

brantur cum filetio et luctu sed cu laetitia, hilaritate, ut viventis, γ' regnantis, interpretis

sempiterni pacis nostrae, et gratiae epis patrem.

HAE TIBI SEMPER ERUNT. Sacrificium c Η RII TI, e cultus eius in E clibra, non accipiet finem, nisii sim humano genere, vicibus naturae reru.Hic est,mqliit, calix noui oeaeterm testamenti Paulus: lyties panem ilium edetis, o de calice bibetis, mortem Domini annunciabitis, donec veniat. V BAccHO ERER C E.

Vt dissis maxime necibaritis in uita, Crisine id-bus homines propagare non poJunt argum, itae tibi sent uota Nec tu minus quam illi potes. nam quemadmodum illi annuunt optatis uta

ligi aliquibus posset, Henalcam J Vergilium:

sed non uidetur nam non solet Vergilius eam personam, quam umit, anteferre alteri Tu maior,tibi me est aequum parere Menalcar Et laus illa, Nec culmis tantii aequipar ssed uoce magistrut

SEARCH

MENU NAVIGATION