Jani Vincentii Gravinae Originum juris civilis libri tres. Ad Clementem 11. Pont. Max. Tomus primus secundus

발행: 1713년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류:

271쪽

batur in exemplo Imperator Princeps nuncupabatur, tamquam iii Urbe Primus . a Quod egregie notat, ipsius Tyberii verbis distinguit Dio , cum refert Principem Senatus ritu prisco vocatum Tyberium , eumdemque dicere consue- v sis Dominum se esse semiorum , quos rabehat, Imperatorem militum, ceterorum vero Princ pem, hoe est caput civium . Talis nimirum est Imperator , qualem se profites,atur Adrianus , in concione . Qin senatu, cum palam diceret se Remp. ita gesturum, ut sciret populi rem esse noli propriam . Hinc , Ac Alexander Severim dispentatorem se publicum re , verbisque serebat. Dispensator vero servus erat is , ad quem totius familiae rationes , S peculi adminiastratio pertunebat , ut intelligamus non arbitrium Reipublicae, quod erat penes S. P. Q R. sed minist rium tantum illius ad Imperatorem, delato Imperio , pervenire. Cuius ministeri moderatio . Re potestatis temperamentum imperandi ouam bubendi verbo mesius exprimitur Lois mitius est Imperare, quam jubere , ut es rvare licet apud Ctos primaeva , propriaque in sisynificatione prae ceteris verba locantes . Unde Paullus se ex verbo Impera, fideicommissum docet emanare, quod gant f sere si . non legatum, quod est jubentis. d)G--rim id Propterea Cujacius se Principem a Domino Aina; -7 distinguit , quod dominus iubeat , princeps i. ampleret e quamvis apud auctores alios in ei ho-quas. Papin 7. rum proprietate remissiores ubere M. mperarennum ex ram confundantur. Novit vero . S diligenter eorum

PD serentiam notavit Antonius Poma,s f)docensiar imperare esse onus impollere . ut peragit fruω

mentuma iubere autem esse aliquid necessario velle, ut bellum ex surim ita te Patrum popula Ium. Non

272쪽

Non negaverim tamen majorem hoc verbum traxisse sole teni is vim abisse militari , cum dux exercitus ob eminentiam virilitis , latidis

parta insigni victoria ingenti plausu appellar tur Imperator etiam Imperio In Rep. constitum, quod de Blaes memorat Tacitus. 93 ut hoc 3 μι--vetho ducibus honos militati clamore augeretur.

Quod postea S. Cons coiifirmabatur b QMςm bara in AAummis honorem vicies circiter a militibus ac Bri/-- v. ceperat se Sed eo anno, quo quintum Consul ac p. D.

fuit, Imperatoris titulum in perpetuum suscepit d

ad explicandam extraordinariam potestatem armo rum , in quem usum idem titulus Caesari suerat d)Dio ιβ.D. Husique polleritati tributus . se Hinc postea haec M. e sq. oc summae potestatis militaris exprimenda fi vice fungobatur,in honorandi post victoriam duo in cis , atque ipsius etiam Caesaris celebrandi . qui toties Imperator appellabatur , quoties re feliciter gesta militari acclamatione hane meruisset laudem, unde Imperator III. IV. V. ac deinceps pro numero victoriarum inscribebatur. f Cum vero Imperatoris nomen ad potestatem smiscandam adluderetur, ea voce non veniebat regia potestas, ut male illemontius, 2 Causa se in hono etiam auctore M cum vulgo Scriptorum eX rLI. Dione colligit a sed militare tantum imperium; hin 'quod vi tamen, oblique , atque obstiire perveniebat eo quo potestas regia palam is directo ferebatur si Tradit quidem Dio Imperatoris suis tἱ .id Sines.se jus conscribendi exercitus , belli pacisque ar πώ em embitrium , peculisiarum contrahendarum facultatem, ' capitalem animadversionem . Verum non ad Ti, α Imperatoriam auctoritatem haec omnia revocat, D --s sed ad munera veteris , popularisque Reip. quorum suprema princeps in se transferebat . veluti crebros consulatus, potestatem Tribuiticiam, Pro-

273쪽

Lis Est si Nauri Aa Iseonsulare Imperium , quibus Inmerator induelut

summam, ac supremam civilibus etiam in negotiis potestatem in primipem transeuntem non j re ciuidem regio , quod Brutus extinxerat, neque

ex Dictatura quam Augustus utpote sibi maxime periculosam iiivisamque populo recusavit, sed jure ordinariorum magistratuum a se susceptorum: mbus in unius peribitam vel perpetuo cumh-tis, vel crebro repetitis ad exitum Regiae potestatis arte hac subdola perveniebat is , cui trade-hatur militare imperium , per quod munera quae vellet ad se civilia trahebat cum leges plerum .s μ' Pareant armis Ideo Dion a postquam consuetos Imperatoris magistr tus enumeraverat , subjicit illius facultates non ex Imperatorio iure,

sed ex illis magistratibus tofluentes ait tum Imperatores rur- τω ονοματα echorum s nempe magistratuum nominibus exercitus -- .stribere, pecuniam cogere, bella suscipere, pacem

nem induas Reipublicae robur ... Psurima vero eorum quae Imperatoribus adscribunt historici siune mentione magistratuum susceptorum ea ominia illorum ad magistratuum potestatem , non adi testatem ullam regiam Imperatoris esse revocanda, plurima antiquitatis mouumenta testantur , pra cipue illud Ancyranum, quo res ah Augusto gestae, atque a se piis in breviarium redame continentur, Praecipue cap. a. cujus haec supersunt. Patricioσum Omerum auxi ausu κρος uti Senatur, Senat tiri ter Hi , ct in com

274쪽

alia licet conserim, non imperator;ae potestatia sed consilitibus, ct potestati censoriae a populo,

senatu impetratae tribuuntiar mos item Scriptorum est, ii qui causam mortis reo dedit pro auctore prostrant et tesuti Suetonim initio vitae Vitellianae inquit accusatis, cim navitque, cum idem accusator con lamnator esse nequeat. Sed quia causa fuit ut coralemnaretur ex accuratione sua, propterea iudicis etiam ei personam imposuit . ad quod exemplum trahi possent plurima quae tribuuntur Imperatoribus , non e auctoritate imperiit a prolecta, sed ex occasione ab ipsis Caesetibus oblata . Nam Ulpianus accinniori condemnationem tribuit , Dropterea quod per illius accusationem reus a judice condemn tur. Unde scribit perexisse remis accusatori non alias videtur . nisis condem-verit hoc est nisi se

secerit ut condemnaretur. Est igitur Imnerator summus , a per tuu o,istiust dux exercituum Romanorum . Quam Augustu uisa sic auctoritatem, ne per hanc viam redire occulto videretur ad Dictaturam , nunquam in perpetuum,

ita aliquando in quinquennium, saepius in decennium accepit, ut cam tamen tota vita continuarit, decimo quoque anno Imperio sibi proringat per ausim rebellantium provinciarum, quas decennio pacari posse toties obtendebat, quoties exeunt Imperii die rogatus, ac tanquam invitus. erat illud iterum recepturus . inde orta decenn lia sequentium etiam Imperatoriam, qui eis crearentur in perpetuum, tamen decimo quoque anno

stilis diebus , solennibus ludis , velut Imperitisbi remisis laetitiam simul cum populo capi hant sal Provincias vero ita cum Senatu divisit et Augustus, ut indomitas. tumultuantes, quibus coercendis opus esset copiis militaribus, ipse sust

275쪽

merit, verbo quidem quasi majus periculum pro

Rep. ultro subiturusci re autem ut simul cum provinciis illis etiam exercitus ad eas provincias inittendas militiam universim, qua cives perterrefaceret in potestate haberet in pacatus vero provincias tranquillas unde honorificentiae plusquam virium trahebatur Senatui, opuloque permisit: de S Italia in Senatus administrati ne permansit ideoque inter Cainteas provincias a Dione e minime recensetur . quod inde contigit, quod nemo unquam imperatorum, ac ne quidem triumviri ipsi de Italia , quae domina erat Omnium provinciarum, sed pro Italia certare se ostendebant , ideoque in divisione Imperii inter Lepidum, Antonium δε octavium viii eorum Italia sui attributa med in Senatus potestate mansiit , nec ad eos pervenit , qui ai tui pacandarum provinciarum causa, quibus It lia praeerat militare Imperium retinebat . Hae nimii scribit Italia K α' ---πε ν δ -υπιν μιν εν p.ras . . Sed iam Imperatorem ex acie productum, perilucamus ad eos magistratus, per lios potestatem omnem civilem occupavit . Quam Principes tuto runime sperarum retenturos, nisi ema ligione muniissent , susceptoque Pontificatu Maximo , arripuissent potestatem rerum divinarum, se quibus humana omnia obligantur atque Olvum tur. Igitur, ut per divini in arbitrium suum humana omnia redigerent, Imperatores non solum Auguratum , . Quindecimviratum sacrorum quae amicerdotia erant, sed Augusti exemplo, ipnim susceperunt Pontificatum Maximum. Quo jure Pontificibus aliis , ac sacerdotiis omniis inas imperabant, de sacris cerimoniis, ritibus,

omnique moriam cultu non edicta proponebant

276쪽

modo , sed & ferebant leges; ci ae, si vellent, a Dionys . simul cum aliorum Pontificum collegio multabant 'μ 3 μ' violatores sacrorum causas religionum judicabant is obscurum quod esset in jure sacro in terpretatione rundinant. A qua ne potestate cadmrent Imperatores Christiani , duni vetus superstitio adhuc maneret ad Gratianum usque, Pontificatum Maximum, etsi animo rejectum, extriniseus tamen hactenus, arbitror, usurpaverunt, qu tenus eis necessaria esset sacerdotii illius auctorutas quam ita cum nomine , mrsi cum amictu etiam Pontiscatus iii duebant, ut ritus tamen, eerimonias. sacrificia Pontificalia, quae in falserum numinum honorem vertebant , omnino repudiarent. Nam si auctoritatem ipsam Pontificiam injecissent δε reliquissent adus tantam muneris potentiam non solum amisissent omnes jus sacronim ' auspiciorum sive civilium, sive milit Hum , quibus populus milites in fide inibnebantur neque tantum se in superstitione nomdum satis inclinata magna imperii portione, multinent, sed & grave periculum sibi creassent, ab eo qui silarum saeronim auctoritate per homines veteri errore correptos rei consilia Principis turbare potuisset . Quam sacrorum potestatem, sistam amictu Pontilicio, exprimere oportebat et ideo*ie haud facile a Zosimo dissenserim, qui r Rr potestatem simul hanc, minsigne illius prae uium iis ab Imperatoiabus etiam Christianis usque ad Gratianum , qui primus, egregio pietatis exemplo, recusato amictu Pontificio, exteri rem quoque iaciem huius superstitiosi muneris a se avertit utcumque cothosredus junior, cum recentioribus aliis eruditorum Tillemontius contra Zosimum pugnent et quem alia praeter argumenta , tuetur haec potissimii a nobis addissita

277쪽

cui exercendae iam ii Restatis , iurishue auguralis quo sine vinculo quonam pacto Imperator tot milites a vero cultu aberrantes ad militare sacramentum adegisset, militarique disciplina rexis set, quae salsorum numinum reliuione nitebatur pQuinim no eligio non solum vera , quae dimicat armis divinitatis a sed etiam falsa , quae armatur viribus mittitudinis , adeo pollet in rebus humanis , ut quando Princeps tulisset ullum se

sacrorum auctoritate majorem, si qua contentio sacrorum causa erupis et , periculum suisset ne inter motia vulgi rerum divinarum arbitrum arbitro humanarum iacile praeserentis , ah ipsis mili-

tibns religione perstrietis o dirarum formidine correptis adduceretur in Pontificis Maximi potestatem a Postquam autem Imperatores praesidio sibi adiunxernn auctoritatem divinam suam in mi stodiam vim etiam adhibuere popularem , assumta potestate Tribunicia osa in qua populus vires

zza, te omnes suas, ac talem immunitatem collocaverat, in qui tribunum emo aut e dolasset, is iam' quam sacrilegus, ae devota Diis victima Impnne

interficeretur et proptereaque tribunitia potcstos erosancti dicebatur , qu a sancitum erat ut sicer sque immolandus esset quisquIs tribunum onsendisset .susniam autem tribunus creandus erate plebe , Imperator vero in Patriciorum numeroeensebatur , propterea non tribunum se constitu M , sed suscipiebat tri hunItiam potestatem, ut rei;cto munere plebe, muneris tamen auctoritatem adsequeretur quae In sinis in mediendis pei intercessionem tribunorum propriam, Gn legi-hus ad populum serendis, Win defendendis civi-hus versabatur is praesertim in vitae famaeque sciuitate, quam omnem Princeps trahebas arm

278쪽

testate secrosancta tribunorum, in qua undata tu maiest tis leges quibus eo: noniine rei damnahantur, quod populum in tribuno M tribunum in Principe Iolasse censerentur et admut animadversio capitalis Mira plurimos sbi insensis , aue suspectos imperatores sustulerunt , non e regio jure , quod Roma exulabat, sed e potestate trib

nitia profluxerit , per quam jura populi universa πια Princeps erilauserat . ideo Tacitus Gait: usum lat. is fusistra vocabulum re rape Augustam ne μοι, aut Dictatoris nomen ad meret umesa pestitione aliqua retera m ria, amis: ti m M. Ti. Suetonius sue refert Tiberium aure Tribunitiae erocpotestatis ultum suisse convicium in se actum, cum inter graeculos sophistas Rhodi verseretur: citato pro tribunali, atque in carcerem convici tot coniecto . Tribunitiam porro potestatem, excepto Tiberio, cui tribnebatur in quinquς0nium μν&ierem μse Augustus Theu lo Julii Maris accepit Tiberiis, ε.

perpetuam, quam sequentes Imperatores sibi re Dio. ib. novabant singulis annῖ quibus Tribuni alii crea 394 2 ρα bantur et adeo ut ex annis Tribuniciae potestatis opes notantur , anni colligantur Impertici quam ocissis φ. 7. vis Imperatores non a kal. Ian. quibus Tribuni magistratum inibant , sed a die potesta tem susceperant annos potestatis iae ribuniciae ad Claudium usque in Caesarem numerarent. . Ut autem Princiρο sunam in statum aliorum me in propriae potestati subaicerent, atque In vitam,

mores civium animadvertentes, quem vellent Senatorem e Senatu moverent, Equitem ex equestri ordine ad plebejos reiicerent, bonaque aliena censu pendo pro suo arbitrio aestimarent censoriam poteram sterebant, vel solo exercitio sine ullo O is Dio M.

nom ne , se vel cum nomine, atque

279쪽

sa CP.M.s stram perpet in suscepit , vel sub nomine piae

aeli et murae morum , ut ullus Caesar osa aut m

i. Aia si rum logumque regiminis ut Augustus , sh qni pa - σε. tris exemplo, mutato ejus magistratus aromine, cem b) se, surae odium invidiamque mulcebat. ω Sueton Urbanis hisce magistratibus in eorum perso- δεμο 7 7 iiiiiii collatis Imperatores conjuXerunt supremum Dε P minis provinciarum regimen delatum a Senatu per i rami perium proconsulare, quod iis tribuebatur omni huc adeout non modo in provinciis uni et sis eam potestatem lanciscerentur , quam singuli Piconsules in sua , ubi rebus In civilibus pol statem, S in miliis rihus imperium habebant lege Curiata ; sed imperium quocu liherum, ac sum vn sine provocatione, quale Cn. Pompeius et se Plutareh. o piratico lege Gabinia impetraverat , se ubi Ponto, fuissent Imperatores creati a Senatu accipiebant. mydrimnerium proconsulare extra pomoerium, sive iube statim Hredientes sublatis insignibus promebant in omnem rhem Romanum, propterea- Ny οι,. n. ve, Proconsules appellabantur id quamvis & 03. intra poniserium Augustiis Idem imperium ex S.C. retinuerit. Idque imperium est illud militare, in uo cardo vertitur principatus e quod forente republica perquam rares paucis , ac praesarito empore Imperatoribus vero tota vita tradebatur,

tamquam consules crearentur provinciarum mmnium a cum proconsul in certam provinciam

inuisulerem potestatem explicaret . . imperio

eum prIncipes omnem Procousulum potestatem adprehenderint , Dropterea non consueverant solenniter inscribi rarans lis, ne velini certis pro vinciarum finibus inclusi modum imper; suo a cipere Iderentur . Quae causa latuit Casauhonovalde admiranti, quod in suis titulis principes ilium rem filii non infeste a . Et non desint

280쪽

D ROMANO IMPERI in

inscriptiones antiquae Imperatorum a in qui ut Salmas bus abscisse testitur Prores vel Prorans. Sed vel ab in M Anto

ignari nam , plerumque imperatis rerum civilium fabris adjecta suerunt , quod intelligerent

Imperatorem agere , atque haberi ubique Proconsulem; vel Proconsulare significant imperium. Quo facilius mihi persuadeo ex omnibus Imperatorum iuribus Proconsillare imperium, velut eorum suisse ordinariam potestatem cum nunquam illis a Senatu deesset , ubi semel a militibus Imperatores appellati sub ductu , auspicioque suo P. R. eXercitus accepissent . Tum enim eos, tamquam cognata potestas, Proconsulare imperium perpetuo mitabatur: uti mi auctoritas militaris , quae a Senatu ad confirmandum militum judicium, ad expediendum munus Imperatorium tribuebatur e de ut in Imperio Proconsulari juris Imporatorii summa versetur quo imperio ablato, ipse videtur ademtus Imperator cum si auserantur magistratus urbani, nempe tribunitia potestas , censura , nihil de Imperatorio munere pereat Lleoque Tribunitia potellas utpote adventitia simul, summopere principi necessaria, titulis interjicitur semper . ne sua cum fraude intermissa videretur ab Imperatore ς Proconsulare vero Imperium saepius omittitur , quia Omnium opinione cum iure Imperatorio cohaerebat , ut opus eo expressis non esset . Quod enim in discrimen v nire nequibat nullis titulorum erat monumentis reparandum . Ad coercendas quippe provincias per Imperium Proconsulare, Respublica ediderat Imperatorem . Ideo Trajanus , ut videretur sibi designasse succetarem Neratium Priscum thyliaee M Spartiansma eum verbia direxit monimendo tibi provincius, y ο ρ ε .ri quid nubi fata contigerit. Ad horum magistratuum plenitudinem , Sona D Iu, Rh

SEARCH

MENU NAVIGATION