장음표시 사용
61쪽
tur. Num..pag. Catalogus Reginarum Lusitaniae, a Bur θώfa scriptus, laudatur. Num s pag. difficultas historiae pisco .patus orta legrensi MCon imbricensis tondendae exponitur. Num 6 pag. Iurandani Historiae Lusitanicae desectus memorantur. Num 7 Elogium desuncti P. Ferdinandi de oreuinsertum est. Num 3 momenta Historiae celesiasticae lysiponensi dijudicantur ejusque scribendae ratio declaratur. Num s electio novi Academici, Ferdinandi de Almeida ,-jusque gratiarum actio, resertur. Num ro in Genealogiam Stephani Agnesi de Vasconcritis inquiritur, variis Dissertationibus utilibus porro explicandam. Numou Catalogi Episcoporum Algarbiae Ieptae difficilis, Ecclesiae Eborensis Archiepiscopi Theotonii de Braganeta, vitae obscurae mentio sit. Num. ia varii errores in Historia Episcopatus Conimbricensis recensentur. Num ride Equitum Melitensium in regno Lusitaniae monasteriis, bonis ecclesiasticis sermo si Num ig&cia Panegyrici in die Reginae, Regis natali recitati, existans. Num a varia dubia in Historia celesiasticam nimbricensi occurrentia explanantur. Num a Barbosa Monumenta historica Collegii S. Pauli Universitatis Conimbricensis, a Joanne III sundati. V . I TUI, Collegiatorum ac Po tionissarum Collogii. Inde amplissimus, pag. usque ad ηas exhibentur in quo praeter alia notabilia, non pauci hue usque in Historia iteraria Lusitanica incogniti viri eruditi occurrunt. Num a Oratione, inultimo hujus anni Colloquio, de numeri septenarii mysteriis, septem annis, quibus Udisse in antro fuit, ad Λcademiam relatis habita, .num. ra Catalogo Academicorum addito, Tomus hic clauditur. In sequente. Anni Ta8, num a ratio in principio anni o flavi innitutae cademiae recitatur. Num. conjugium Principis Brasitae, Josephi cum arta Annam
ctoria Castiliae Principe, di num. 4 aliud Maria Barbara, filia Regis Lufitannae, cum Ferdinando . Muriae Principe. initum Panegyrico celebratur. Num s de primo Monasseiario ordinis Melitensis disseritur. Num 7 pro clementia Regae, o incadentiae nuptias illa futura significarat, peeuliari
62쪽
MENfI FEBRUARII A. MDCCXXXVII. st
oratione gratia aguntur. Num uionasseria qua ama. quitibus Templariis in Lusitania falso tribui ostenditur. Num. υ Elogio funebri manue de Sa Patriarcha AEthiopiae, desiimili num is Michas de S. Maria condecorattir Num. Manuscriptorum Comitis imis fratriae continuatur. Num. ara Monasterium Religiosarum de stremos ad Meliten seqPertineat, disquiritur. Num a mors Serenissimi Infantis Re .gii, Alexandri, Oratione lugubri deploratur. Num a dessnatalem diem Reginae d Regis Panegyricis prosequuntur Acades nici, ct num I Gratione ultimo huius anni Colloquio fi- item imponunt. Num Is Dissertatio amplis lina de antiquitatibus Conventus Bracaraugustani Libris quatuor vernaculo Latinoque sermone conscriptis ab Hieronmo Contador de Arisgore, disseritur. Num s Catalogus Λcademicorum adjicitur. Tomur tertius, Anni 729, num a Elogium funebre Censoris cademiae. Ferdinandi Masarenhas Marchionis de Fronteira, ct num 4 Panegyricus, in adventu Maria Anna Victoria, Principis Brasiliae, habitus, exhibetur. Num. 4 Lusitania legum initia dc progressus enarrantur. Num sinis orationes, in die natali Reginae ct Regis recitatas num a Tlo. gium Francisci do Musa, is num. Io rationem, qua ultimum hujus anni Colloquium obsigna luna fuit, ' novem anni Mais demiae fundatae cum novem Musas comparantur num. II Mpologiam Analyticam, pro Monasterio Religiosarum de Estr mos, S Joanni de poenitentia ad Melitenses pertinente a ea de S. Carbarina scriptam de cum iam Erinnes Triconserendam complectitur.
AEGIDII SCHUDII, PRAEFECTI PUOM
63쪽
Impe Romano-Germanico,sed etiam in ditione Helu rica , eique conterminis regionibus gestarum. Omnia secundum Epistolas authenticas Documenta, s maxi
mam partem Diplomata sngulari sudis perpolita, ex praecipuis pagorum Helaticorum tabulariis collecta,
Irimum nunc ex autographo evulgavit, Praefatione in-sruxit c Annotationibus necessariis itastravit, O. R DOLPHUS ISELIUS A U. D. Ordinis rid Basi Assessior, Regiae Societ Berotinensis Mem brum. Pars prima, ab Anno M usaue ad MCCCCXV.
Basleae, sumtibus Io De Episcopii, 734, Alph. 7 plag. s. Quanquam argumentum hujus Iibri . totaque rei tractatio,
ex inscriptione fere pateat, tamen Cl. Editor in Prae-- fatione Lectorem fusius edocet quae hujus operis facies quae conditio sit, probe sciens exteros non adeo cupidos esse is messici laboris saltem non tantam adhibere curam, ut univer , sum piis evolvant nisi in limine'tatim dilucide exponantur memoratu dignissima, totusque libri ambitus in nuce quasi lecturis propinetur Hujus igitur ossicii partibus satisfacturus, enarrat primo qua via quibusque meritis gens schudiana, seu uti alio loco nominatur. Sehudiana. ad equestrem dignitatem sub auspiciis Ludovici III. Regis, adspiraverit, quantosque viros ex eodem stemmate prognatos viderit aetas nostra, in magna sacrorum reique publicae dignitate constitutos. Salis enim constat Dominicum Λbbatem Murensem, qui de origineis genealogia Comitum Habspurgicorum scripsit, de ιrgium, Abbatem reuiglingensem, qui temporibus repurgatorum authero sacrorum vixit, huic stirpi suos debere na . tales quanquam in eo plerique vehementer errant qui, statrem nostri AEgidi Georgium fuisse, sibi persuadent. Eam ob causam, ne diutius in his eruditi tenebris vertentur vitam sata Diuitiae by Corale
64쪽
fata Didii Phudii enucleatius delinea vit, dixitque ipse in
Λ iso Lali leae natum fuisse jactisque ibi literarum fundamentis sub Henrico Lorito Glareano, populari suo invisa cum eo Lutetia, non tantum in patria, sed & apud exteros, splendidis interfuisse negotiis muneribusque gravissimis eo usque defunctum esse, cum summam Praesecti cujusdam publici dignitateri dipisceretur, o non ita multo post A. Is sp ad Imperatorem Ferdinandum I, in Comitiis Augustanis tum commorantein solenni ritu formulaque mitteretur ubi benignissime exceptu , o tandem rebus seliciter consectis, cum applausu civium ' laetissima gratulantium acclamatione, in patriau rediit aureo torque ab Imperatore donatus Naturae debitum
persolvit Λ iuera Postea Cl. Editor ostendit, nullum ut ore nostro fuisse aptiorem ad ejusmodi opus historicum consciendum, propterea quini non tantum insigni doctrinarum copia instructus erat, sed etiam, praeter splendidissimum librorum
apparatum, quotidie per literas cum eruditis egerat animosque libi plerorumque Maecenatum devinxerat a quibus omnino praesidia haud ficulnea peti poterant . Nam illa eruditoriim muta confabulatio animum eruditione multijuga perpoliebat hac autem summorum viroruin gratia efficiebat, ut liber ipsi ad tabularia Principum urbium atque monasteriorum pateret aditus, siquidem nemini tunc temporis ita praeclusa erat adeundi scrinia rincipum via sicut nostro mmo fieri solet. Quod vero non perfunctorie rem pertractaverit, sed totum se rebus patriae suae conscribendis dederit, satis abundeque patet ex Cosectaneis Diplomatum, aliisque ad hanc rem facientibus scriptis quae magnis post fata voluminibus relIquit, 'uae, velut cimelia maximam partem incognita postera gens sanguine ipsi juncta recondidit. xl. Editor
primum mentionem injicit Descriptionis pris, Alpinae Rhaetiae ab Autore adumbratae, quae licet inscio a invito Λu- ore A. is38 Basleae typis exscripta, ct Latina ejusdem versito.
a mnsero elucubrata, Schardi Scriptoribus rerum Germanicarum inserta fuerit, nihilo minus tamen ab Λutore, dum i veret, purgata naevis aucta Ornataque egregiis annotationi-
65쪽
bus, procul dubio cum reliquis ipsius operibus Geographleis a Cl. I li prelo subjicietur Deinceps conscripsit Autor
mum, de insignibys Igillis nobilitatis priscae Helveticae exisponentem, quem R. P. Nisiberi, Ord Bened. h. t. Praefectus Eeelesiae urtutilens, Collectioni suae Diplomatum copiosae adjiciet. Potro duos Tractatus composuit, de igne purgatorio, de in earium Sanctorum, qui sitis superque probant Autorem saeris Rotnanensibus addictum fuisse, quanquam corruptos Eeelesiassieorum mores subinde in Annalibus suis admodum reprehenderim Praesens Chronicon, quod indicandum nobis sum- sinus ita comparatum est, ut non indigeat multis verborum lenociniis, longoque laudum syrmate, sed sua se doetrina. scri- hendi jucunditate. documentis fide dignis commendet. Hinc etiam factum est, ut multoties descriptum ubivis fere tanquam
ornamentum gentis Helveticae sancte reponeretur, nec ad
exteros unquam perveniret, nisi quod Iutariss Comes δε auimansdorfillud ad exemplar templi Murensis accurate deseriptum Vindobonam transferendum curaverit, qui etiam Codex Stus in hac editione non neglectus, sed cum cura evolutus, multum adjumenti praebuit Cl. Editori. adeoque mirari ne subeat Lectorem, quod in inscriptione professus sit Cl. E ditor, se autog aphum Codicem luci publicae exponere. Nam, quamvis omnia studiose perquisita suerint, ut autographum ipsum ad manus esset nullibi tamen illud eomparuit hinc Murensi tantum utpote tersissimo ae idiographo ipsi non dissimili Codie usus, properavit ad evulganda Nostri scripta, spe sectus fore ut, si viderint erudiit populares ipsum strenue in hoc opere pergentem, sorte inducantur, ut vel idiographum exire uberent, vel saltem cum ipso communicarent ullae spes etiam non inanis fuit sed paulo post tantus scriptorum numerus confluxit, ut tres sat magnae molis Tomos publici juris facere posset, qui res ab A. Imo usque ad 4 o in Helvmtia gestas percensent, a Ichua ipso in ordinem Chronologicum redacti fuerunt. Neque his ineludi terminis animus Cl. Editoris plus ultra tentandi di solertia ejus laudabilis se passa
est, sed iam erga Musas Thraudianas ipsum impellebat ut
66쪽
MENfI FEBRUARII A. MDCCXXXVII. s
alium sibi comparare Codicem ipsa Autoris manu nitide perinscriptum, cujus prior Tomus ab A. ioco incipit, ct ad A. 3oopertingit. Hanc a fortuna sibi datam occasionem edito jam Iibros secundum avtographa sollicitius expendendi ambabus manibus arripuit. & lacunas inde relimorum librorum sup-llendi negotium libi datum esse existimavit de quibus omnius Praefatio, huic operi adjecta fuse eleganterque ille rit. Pars prima, si inscriptionem spectes continet Historiam, seu potius Annales, ab Λ ioo usque ad 4i4 Libris VIII. Qiioniam vero Cl. Editor partim ex quibusdam Chronici hujus testimoniis partim vero etiam ex aliis fide dignis Documentis, exploratum perspectumque habet, Autorem non solum rerum investigationem altius a Seculo XI, et quod excurrit, repetiisse,
sed di fila longius duxisse, i ultra Λ. 4 o progressiim fuisse,
nullis se deterreri sumtibus, nulla infringi animum opera, pa titur, sed contendit, ut residuos etiam ingenii Iehudiani cetus ex umbra in lucem protrahere possit. Cujus itaque desideriis di precibus ut quidam genti Fhudianae proxima cognatione conjunctus locum relinqueret. Nostrum spe demulsi certissima se reliquos Iehudii libellos manu exaratos, inprimis Historiam Burgundici Suevicique belli, additamenta Chronici usque ad Λ.4679, ingenue cum ipso communicaturum esse. Quorum cum particeps factus fuerit monumentorum navabit operam Cl. Editor ut literato brbi quampriinum innotescat talismodi liber quali aetas nostra non vidit persectiorem, tum si dicendi genus consideres, tum vero etiam, si rei gravitatem paulo accuratius perpendere non dedigneris. Prior Historia, in qua nihil prorstis immutatum est, sua pulchritudine, suavit te, atque deliciis, ita sibi devinciet animos lectorum, ut nullum dubium sit quin interius admissi lautitias ct rerum affluentiam demiraturi sint. Nam pracipua rerum gestarum momenta tutis nituntur testimoniis Latine pariter ac Germanice adjectis. adeo ut si quis Autoris diligentiam, fidem S animum veritatis ludiosum, inficias ire auderet hominis oppido virulenti lividi mores proderet. Ne autem fugiat Lectorem, qui
luerint labores, qui conatur Cl. Ediloris, moneadum est, ipsum
67쪽
majora praestitisse, quam in consilio quodam antea evulgato, promiserat Scilicet dispescuit totum opus in Libros cuilibet Libro adjecit argumenta porro margini succincte breviterque universum apposuit rerum complexum, deinceps calcem uniuscujusque plagulae annotationibus exornavit, ubi plerumque multa attexuntur Diplomata. errores Autoris emendantur, denique agmen claudit index bene digestus, quo etiam reliqui Tomi exsplendescent. De cetero is, cujus sumtu prodiere scripta Fbudii, omni contentione laboravit, ut terse, eleganter, nitideque typis exscriberentur. Quapropter non tantum curam habuit chartae, quae satis splendida est sed etiam, ne quid decoris huic Editioni deesse videretur, Figuras
nonnunquam aeneas admiseuit. Q
tibus in in sterio Fabariense, G de quibusdam Di-pumatibus Chronici SCH UDIANI.
Ablegatus, ut te sine dubio non fugit anni praeterit autumnali tempore ad Sarvnetes, ut Monasterii Fahariensis Do-eumenta inspicerem, examinarem, deque eorum genuinitate juxta eum dignissimo Comitatus Sarvnetani Praefecto apud amisplissi nos antonum Tigurini, Bemensis. ωGlaronensis Senatus reserrem non laboriosam magis quam tristem vitam duxi eoque etiam magis ipsemet mihi invisam . quo ponderosius ipsum hoe negotium facile conjicere possem. Desudavi hactenus in sorinanda visorum a nobis Diplomatum idea imo detuli nuper oretenus coram summo Ducentorum Consessu sumismo quidem cum applausu, ast ut vereor, non sine gravi Monachorum Fabariensium secutura invidia, o eorum forsan et-tiain, qui hactenus ordini huic monastico. inprimis inter Cantones ita vocatos Catholicos, faverunt; sinceritatem honesti viri ossicium, inde fluentem veritatem, omnibus irae invidiae incoinmodis longe praetuli. dixi, scripsi, detuli, quod rei 'eritas exigebat nimirum plura, eaque praxipua, praefati Mo-
68쪽
MENfI FEBRUARII . MDCCXXXVII. M
nasterii Documenta aut mani sesse falsa esse dc supposititia, aut falsitatis summopere suspecta. Res, si Documentorum talium pluralitatem spectes, hactenus inaudita Chroni. et Abudiani apud vos Editor multis encomtis extoIIi quendam Iosephum rodegarium Ichuri, laudat etiam
editum ab ipso anno praeterito scriptiun de Samnetorum teris ra sub titulo Historisve Nuctrichi vom Sarganser Land omni sine dubio hunc in finem publicatum, ut per hoc ipsum exactius &jam diu meditatum a tribus Ilustrissimis Canioniblis Documentorum examen impediretur offendit me in dicto Uuudii scripto temerarium facile dixerim, pag. I assertum, quod Λ ioso ab Henrico III, Rege, Fabariensi Monasterio cou. ces m s donatum fuerit jus omne superioritatis territorialis super toto tuo Rucantiorum disrictu, quod ex Diplomate originali se vidisse subjicit cum e contrario Abariense M nachi uno saepius ore affirmaverilit, ipsum hoc Diploma Henricianum in Monasterii Fabarisnsis incendio A. 1666 fiammis consumtum periisse Uidit sorte Uehudius ille originale quod.dam quod Fabarienses illi oculis nostris subjicere ob adhaerentes falsitatis notas inaxime sunt veriti Circa Friirui I Diploisma de A. Ii6 pag. ti Instrumentum originale allegare Iehu- diu idem arullus dubitat cum tamen de eodem asseruerint Fabarienses Monachi, eodem illud incendio periisse, imo eo etiam procedit, ut citare audacter Chronico Thhudii MStum, ejusque Tomitan L non erubescat. Nulla hujus Diplomatis mentio occurrit in copia illa Sti, quam possidet Bibliotheca civica Tigurina; quapropter audax illa citatio suspirari me fecit, copiam forte illam aliquid ad hunc annum omisisse Ast. eandem cum exemplari nuper typis vulgato praecise convenire, miratus sum, cum e contrario idem , prorsus ut copia ista mentionem faciat Diplomatis alicujus riderieiani dein iis8, quo Fabariensi Monasterio ejus privilegia fuerint. quidem sinpliciter confirmata. Reticet novus ille Thehuis
diui non, ut opinor, sine artificio Diplomatis datum smdia. Constat etenim, ridericum in II 6 non Ersordiae,
sed in Italia fuisse. H Moniis
69쪽
ritum Collectorum Actorum Eruditarum.
Publicamus haec Excerpta botra de nobiscum ab Amieo ignoto communicata. de cujus fide, non est, cur dubitemus, propterea quod Monasterium Fabariense non solum est illud Monasterium, quod tot salsa Diplomata, tot salsas chartas, an servat. Quin potius peropportune recordamur eorum quae Rach. Simonius in Dis. Crit Tom. III pag. os ex Antonii Ga Ionii Libro Apologetico pro assertis in Annalibus Ecclesanicis Caf Baronii Romae Λ.46o4 impresso, excerpsit, ex quia hua patet in Monasterio Cassiiens Benedictinorum plura etiam salsa Diplomata inveniri quae quidem si vera sunt, ab Λnonymo nonroin a Gallonio asserta certe vel nobis non monentibus est eorum, qui Diplomata in lucem protrahunt. ut in eorum veritatem diligenter inquirant, nec spuriis ejusmodi chartis sibi aliisque imponant.
MOSIS CHORENENSIS HISTORIAE AR
menicae Libri III, cum ejusdem Scriptoris Epitomene
graphiae, opera o studio G IMMI α --GII, GUL HISTOM Filiorum, Armonice a Latine editi.
o rariores sunt ac pauciores Historici, alii seriptores Armeni eo majore applausu ac laude digna es in eo gratior esse debet reipublieae literariae opera quam no-hil illud par Interpretum doctissimorum Historiae uie Armenae, splendide editae impendit dum non silum eam ex dimetii admodum lingua in Latinam vertit, sedis seleetia Notis additum textum Armenicum illustravit. Luententa etiam Praesitione insigne hoc opus ornarunt in qua de literatur Λrmenica, cuius primm hoc specimen in Anglia per eos typis vulgatur, ac versione codicia sacri Armenica, agitur, ejus
70쪽
MEus Is FEBRUARII . MDCCXXXVII. ρ
antiquitas ac praestantia laudatur, ac dictis ex Vet. Nov.
Testamento, cum ea collatis, confirmatur, in fine vero tam de
ipso hujus libri Autore, qui probus, simplex, sincerus, appel. latur re a Ners Cloen carmine historico in compendium
velut reda mi dicitur, quam de ejus conditione ac versione, laboreque ei impenso, disieritur Historia ipsa continetimeeipis Principum Regumque Armenicorum ae Episcoporum vitas. ex quibus sequentes annotabimus: scilicet inter Principes Arni Ueos Haicus maxime clarus est, Minenteae gentis ae linguae eonditor letius, de quo. aliis pluribus, ut Arad Ire II, An favano Phareto Arbaco ct Principibus Libro primo varia commemorantur pag. seq. Primus Λrmenorum ex fuit Parseos, de quo pag. sδ α aliis, qui ei successerunt ueHaso, Pharma Paetoeeto, Babio, pag. 4, a Pari pag. Atisque ad Vale ab Alexandro is devictum, agitur Possa ius mortem inrarmenia interregnum per ducentos circiter annos filii Dei ex Regibus Armeniorum Arsacidis fuerunt ursace pag. at Arsaces I, Arras L pu roa, O IMgranes II pag. o MX. Artavam a pag. ἐμ amamur pag. ratiras, Abgam pag. 21, 4t Sanatruces pag. M. I. Ervandus
II pag. 47 σ3, ct reliqui uecesibres usque ad Artas ren, R gem vigesimum ratum, qui in serie Principum ae Regum, a nexa, ct exinutore decerpta pag. M & subsequentibus porro nominantur ac in Notis adjectis ut in ipso opere eorum viatae ac res genae, amplius illustrantur. x Episcopis Armenieis sunt Gregorius, Muminator dictas,pag. Zψ, π, Mi reer,iem sanes, Iusseus, Pharneses, Nemes agnus, Isaacuri, avenus, purarer Isaacu II Magnus, cujus tempore mirobes, literarum Armenicarum inventor floruit, pag. 2s .in nonnulli alii, qui in allegata serie senu recensentur. Historia aut ad juncta Epitoine Geographiae ab eodem Autore ex Pan Λlexandrini cimmentariis depromta fuit, quam Useanus. E. piseopus, qui versionem micanam edidit in lucem primus protraxit, quod tamen opusculum nimis ejunum ac incondi tum atque a librariis mendosissime depravatum esse, judieant Clarissimi Editores, naidi Appendicem addiderunt, quanquam H E divero