장음표시 사용
41쪽
EM ORTHOGRAPHICAM absque ratione conssiluere eomnia est. qui quod scribant exactum non habent: eam autem ratione regere si voles,nihilo plus proficias, quam si des operam, ut cum ratione insanias. Nam ecqua dominetur in parte rario, ubi Analogiam, seu Competentiam resupinat Scriptorum Auctoritas,aut multitudo pr rauat quae ratio. ubi Originem,& Elymum Consuetudo vel praua,dum in nervum erupidi iugulat Libri,& Iescriotiones stylum se*iuntur.& calamum: nituntur
praesidio Saxoruni sepulcrurum,Imaginum, Nummorum,Pyramidum . Columnarum, Annulorum, Apsidum, Valbrum. Trophaeorum ad rati nem non hebetandam modo, sed uti videtur,procul amoliendam . Sta vetere Inscriptione: ea te plerumque de rationis polialsione deturbabit. Sin Libris: nihilo plus agas. Ergo in hac rei literariae incertissima tractatione quam aram teneam Rationem profligare. aut sequi detrectare hominis non est Ub rationem Voluit Protagoras πάντων χρομιτων Lναι μέτρον ρ ἀνθρωπον. ominium rerum mensiuram esse hominem. Rationi tandem ancillentur Origines racabularum, Eumologia Aristodia. Euphoma, Inscript in omne min, auctoriza Consuetudo, Variotia, ex Cosyri dine nata. Per hos inquam,Canones ad rationis fastigium aperienda via. & connitendum. origo porro, atque E Olo ad intimam Vocabulorum pertinent substantiam Ex ipsa substantia' 1.aieitur Eup nia. Analogia partim ex ipsa, partim de foris: unde Simbrutinis. Pru nimis, Comρ tentiae nomina. Di ptinus, Lιλι, nii'MIM.Auctoritas Consuetudoran pariunt, de a Conjuetudine ellua viperino partu singula intereunt,& nonnimquam uniuersa. Cosuetudo inconstantiae stabilis adiuta viribus Uariotiaun progenerauit. Per has, inquam, vias connitendum ad recte semibo iscientiam quam interprete Quintiliano Ordo qαpίαν Graeci appellitant,Galenus Eo ρα-ἄτιαν. , Lector beniuole. utere,fruere.
SI Q Bassi exstarent hodie monimenta, quae de Origine vocabaeorum composuit, G
tib i. c. .ad id quod,quaerimus,indubie praesidii multum, lucisque allatum mete 8e Der uatiua νerba,quorum dubia est originario. Eutychis v erbo libro primo exeunto firmari sene pollet. Ea etsi non superant: haut coepto animus demouendus. Originum igitur arpellatione stirpem cuiusque vocis primiginiam complector,&concinnam rationem nomen clationis, nec elementorum similitudine abhonentem, nec significantia discrepantem admindui . Ut autem insitione traducta suboles a parente nonnunquam usqu adeo degenerat,nsucci prioris obliviscatur tota, totoque ramo, di cortice princisialem truncum inficietur: sic contra Vocabula hac ut illa sui parte, seu Sillaba, & Sillaba ipsa sui parte eu Elemento, aut editam se tota parentem, v nde nata sunt. referunt. Quae auctoris similitudo cum in subole reuit scit Originem velut in speculo recognoscimus,cumque ea rectae scriptionis lineamenta Paucade multis documenta dabo. ACHEMENIDES sit ne scribendum, ut i se si v statuemus an aliter, ut Ninnio pIαμ tum video: consulta origine nil dabites Achemeniden aniplecti. quem τὰ πη μιν . Haec enim Origo certissima. Sic ex dolore Vi es, Craecis Ouo ευ; εἰκ τὼ ὀύίσαβαι sic ex Luctu Pentiam,
AMRvBAIARUM COLLEGI A quo pacto apud Horatium siccine, an ut aluambubeia vel ambubaeae' Vox est pura puta ab Origine Syriaca. FORMIIS digammum praelocari nullus mirabeiis, si ad originem animum reseres:
Plinius lib. 3.cap. s. opidum Formiae Ηοrmiae dictum. nexistimauere, antiqua Laestrnem sedes. F stus paulum apertius: Formiae opiduna appelliam ex Graeco velat Hormiae, quod circa is crianis fuminis intacti e . Straboni vero lib. s. O rμαέ.
42쪽
GALATEA maris nympha poetarum optimo cuique cantata non asperat T. Docemur origine ab insolenti patrico Γαλατ Θ ex quo S Galat Me uterque ab ol is colore lacteo. Neque diphthongum ultimae proxima admittit lill.iba tu enim ex Et, si per quo plura effudimus extremum Silii volumen, ac mihi vide sertatim collocata. LAM SACVS delito P Carrio tuis Val. Flaccusotheniat Imago evanida , praesertim
Nec ratione ulla, nec usu P decidit apud Tliucydidem, Athenaeum, Demosthenem, Flaccum, Ovidium, Plinium . RABBINI Leuato P: nec enim Iudaei similiter Graecis adspiram rara . ROMA qtioq; si Originem D. Hieronymo probatam probas,noII aspelaouur, ex man. Neque vox illa Iacra Vox in Rama, audita est, eadem ex origine . ORI GINEM tamen violentior Consileuido stibiugauit. Satini in T non aspero scri-hinu: origo Spiraculum pollulabat a 'no. Nam rii: Didia suit Latium terra laten Deo: ita in Notis uberrimis ac doctissimi; in Ennium Merula coniectat Saturn m a Latebra dictumis, origine Iudaica . Apte ad vocem, apte ad m thulat iam .
Graeca ab Origine miscribantur.
QVA s pura puta Graeca sum flexu,sillabis,textu ipso,qt,inGraecis elementis conscribam
ur, nulla satis est ratio vel in f peciem. Quare in Prologo Perlii 1cribe modo visitatis limo X te. in Plauto. δι ετ : in Suetonio Και συ :εκνον : in Lucretio XMiτω νμux: I Maritale Toraritem Mις ον τ' ἀρα aliaq; propemodii infinita in Atisonio,
Tullisque epistolis ad Atticunia. Nec immerens Cifanii epit tota iecus flatilentis exsibilabitur: nec eum aditarint Codices Chirographi. Nam e& noliris moribus quibus ignara est lingua Graecia, sumo ex Auctoribus Graecis delibatae sententiae, omnia charactere vernaculo sibi-ve facili inarant. Sic&pletique veteres Notarii per imperitiam, quos omnes ad Aristarchi
Praetorium vadari via h&peregrinitatis reos fieri. Qiiod si ciuitare Romana donatae erunt Voces Graecae,stent Romano amidiu,ore,coloi e; Hesior optum mo Lego, Docest, Fero. Disain lamn Proc ne,PAEEM,Phoebin, sexcenta alia quae Graecis et cmentis picta sorticant. Nec distimulandus pulce rimus Epiphanii locus in lib. περὶ Mἐτρων : Ο - δενς καλῶς ποιοῦν ἐστρ&σεν οντως, περὶ του ρύ -
διατ ε λωγικων ἐιδῶνα τΕ 0αὶ κῶν λογαν τὴν δυταμιν. Hoc enim docendi gratia lachim, fierine non incongruens est. Peculiaris Orthograptata I radiorum a Graecis est, cum abire videntura vulgata ratione Latinorum . Thraecia compluribus locis apud Cor. Nepotem legit Gisanius per se prima sillaba. Sicii Chabria Conon plurimum C pili vixit: Iphicrates in Thraecia In Miltiade: Nams tuos Thraeces eas regi ne obtinebant. Nec abnuo. Nam quid magis in procliui fieri, quam ex ΘράκM,TIn aecia' Non&Qμκιω- gignit ex se ΘρMiκιω Aeneide sexta Non Θρῶπα Θρου-α, Thre Ia Aeneide prinasCur non coeant ποιωτικώτερον dimilia,&ab Origine coniuncta elementa vocesia, Qt-ια. Thraecia: Thraecei In Cornelis tamen ex Sauaronis bib liotheca edito non patet superior scriptio. ORIGO denique tibi landet Variantiae rationes.Cur per E Metropolu, Philometor, NI meistra in Exodo,Mesrim iuuenis vocamen Curtii lib. 6 Cur item per A Mater, Ovidio Nimater,Matrix, Materiainatralia festum matronarum Fastor.6 Origo enim ipsa est varia. νήτωρ vulgor Aeolibus, Doribusque Μάτ' : ex altero,& altero. haec fluxere per Α, per E illa. Sic Demaratus, ut Demo phemer,D 33ω Νι-demiu, similia. At Ual. Maximus lib. 3.ca. q. Damarariu primam obtinente prima vocali ut Damon,Damoet ,Damocles,Damium sacrificium Festo. Nam Graecis & Δαμ-. Libro 3. in Verrem, alibique Philodamia: Plutarch. tom I. Tὸ φιλοδέαου πω VERSABILIS a praeterito Versabam: Uersatilis a Versatum ut Trusa:ila Platris. are ut sors
43쪽
CI c s R o in Topicis: mira etiam ex Noratione sumuntur: ea aut ex vi
argumentum eluitur, quam Graeci Cτυμολογίαν vocant, id est, vertim ex veris Ueriloqui .
Mox ab Aristotele dicit appellari de quo mox explicatius. Obstrepit Iul. Scaliger: Verita in oratione et t. inquit, mn in riuu . Ideo Veri,quium non recte dici Opiniatur. O bone, cui rei vox Philippus respondet, non ea Philippum lignificat, non autem . Picti do-philippum . 8 Idem de sexcentis aliis iudicium. Neque is error in philoi hia pusibius: Tam cirim priuis vocabulis singularum rerum Veritas lignatur . quam propositionum-ai si mratione, aut negatione. Hi & falsitas in priuiis vocibus, unde Pseudapostoli, PIeudam Dinus, apud VetcreS Picuω- prophetania, Ψευδαλέζοσι νω, ηευδηρακλῆς, ιυδ xl cro. At ubi falsitas. ibi & veritas ct se potet . Deinde in explicanda vi nominum saepe annuit qui S , aut abnuit et praesertim ii ab Etymologia, seu Notatione ducit argumentum,quini Tullius docet. Plenissime
verba des eudaui. Non enim Etymologia est origo; sed quod ait Anastalius, recta ex ino nomine interpretatio. auia vero Etymologia plerumque 1 emper Originem repetit: ex eo nata confusio. Et quia citiu, Elymum refertur, ad Originem saepe refertur, Etymologiam Aristoteles Συμcs- λον ii digetauit. Vox namque cum suo principio Elymi ope σι α μέτα . Et quia Etymologia causam nominis secum concludit: Notatio quoque a Tullio dicitur. Nota quippe est notionis, bc rei per nomen indiciitae: liue vox ea simplex sit, ii ue composita, siue com P sitae imminem repraesentat aliquam . Porro Elymo nihil uti neque veritate verius. Qilou vero cuiusque sit Elymum, id plerumque vel sapientes latet. Quoties in hunc scopulum impactus et Varro ut non animaduersa extra vocum Origine, aut non perspecta vi ζ Eum cum aliis modeste ridet Fabius. Itidorus quoque minus laudatus, vel cum Etymologiae genera digerit in alii culos: Homo ista ' ex humo. Putidiusculum id Quintiliano visum lib.I cap o. Eriat me taminem, inquit,
appellari, quia sit humo natus Tum longe hoc amolitur : Quasi vero non Ommbus animalibus eadem origor aut illi prιmi morIales ante nomen imposuerιnt terrae, quam siti. Cum ratione meditata repellit receptillimum προδυ ia commentum Fabius; &nos Fabio sauem . Sensere tamen cum vulgo Ambrosius lib. 3. Oissi c. c. 3. Laetantius lib. 2 cap. II. Praeterea li Homo ab Isuino eaque est origo,& Etymologia: cii in Hom. Veterrimi Latii sit vox, non esset asperanda: nam vetere in Latio Vinus scribebant,dicebant. Certe cum Hominem philos phus pronunciarit Animal sociale pulcre ab Homerico nomenclationem esse dixeris, simul - qtie Spiraculum ante vocalem initialem cur praelocetur, intelliges. Verba porro Fabii indicant nominu rationem Etymologia designatam non fere latius re per nomen significata patere Op'rt re quod in p. aucis repet ias Cum Fabio tamen sensisse veteres videntur, qui Elymοι iam etiam Proprietate;n div cm: quia quod rei proprium esset explicat: non quod cum aliis commune. Apuleius fine libri de Mundo: Haec illu cotiditis ex nominis eiusdem propri/tate contingit: ut fit alupos praeteriti temporu fatuin, seii Inversibilis, alibi ut loquitur. sidorus tib is .ca. i. Puteae pe=petuae in latiores ciuitatum viae iuxta proprietatem linguae Graecae alaritud ne nuncupatae. Nonius: Seditionis pioprietas a Is Tullia manifeItata eis in lib. de rep,6. Eas dissensione ciuium, quod seorsum eunt al3 ad abos sedιtio dicιtur. Idem : Superstitiosi proprietaton ex hoc ba
Etymologiae autem aut ex causa dicuntur, ut Reges a regendo: Βασλλευς βάσις λεI, Bois populi. Πλαταιαe ἀπο - πλα ra ς τ κωπων πι2ανον scribit libro nono Strabo. Ibidem . F. λεων διὰ το επι τοῖς ἔλεογν urseM. Idena: Κείπας - τ κωπῶν . quae tria inter ταετυμως λεγομετα numerantur a Goographo. Haec sunt: l'late.ts a Plata , siue Palmula remorum dictas veri ille. Item, II. los,s Elam quod in ἔλεσι, siue in Paludibiis sedeant. Et Copas a Copis seu Remis. Pituita qti petat vitam. Aut cX Origine Coena. Κοινη: Coenum, Κοινο- Frater non est Fere alter. t Gellio visum. Tunc enim prima matura corriperetur: et enim Aster ab obsolem Aliter. Praua ista Hymologia Origine comrigianda. Φρεουμ puteus est:&quia patria domus filiis in connubia noua ituris herciscunda fuit,
44쪽
ita diuisere primitus, ut Puteiu remaneret usus communis pluribus, quod in Artesia non infrequens: hinc ex ptεα- , acta voce, γρηrμ, ps FraternitaS. Homerus: ζητ ηφρη τρηφιν eis κγη, 3c ii τηρ leu mauis Aeolice φρατγr,ptατωι .Frater. aedam Etymologiae ducuntur a sono,icu voce per Onomatopoetam, ut Bautamur de canibus. Quaedam ex contrariiS. Sic Luctu: quia una ora
opacus minime luceat. Haec est opinio Isidori lib. I. c. 28. Fabio parum probata: ecit Ovidius a. Fastorum Isidoro fauere videatur:
Lucis Auentina suberat niger ilicis mbra. Quaedam ex nominum deritiatione. Multa Graeciae debent Elymum .' non pauca barbarorum nationibus. Eo fit, ut Elyma multa in is noratione vertentur. Quod etiam accidit: quia qua iam Mnsie dum quatitatem, qua genita sunt :s Iaarbi inhumatiae νolantasu vocabaia .meperivit. inquit,Isidor.lib. I. cap. 23. Exempla. Amιba ἐτυμ ολογειτα GraIra Dei, seu Bal. Ex ea Etymologia adspiratio iure reculatur.
BARRABA M ex eadem lingua Hebraica, cui assinis Punica, Illium patris interpreteris,&gemino B B scripseris: quia sic a vi propter in dagellatum, Ut magistra loquuntur. EPHOEBUS scribi per Ue vetat Etymologia: eit enim . ip'-, qui in pubertate est, Ephebin. S U B O L E S, non Sobolas a Sub .ct Oleste, ita Festus. Cui Etymologi ae, & scriptioni se ει gantur Libri veteres Lucretii, Virgilii Prudentit, Horatii, Ciceronis. Pandeciae Florentinae. Et cum V, & o vicaria locorum possestione utantur non raro: in praepositura', ea vicissitas
non paret. Deniqueat cum Fabio concitidam, Evinologia continet in se multam eruritiisem fine illa ex Graecis parta tractemin,qirate sunt plurima, praecipue, Aeolio ratione, cM e It sermo noIIer uvissim tu, deauiala: siue ex
historiarum veterum notitia nomιua hominum locorum gentium urbium requiram . vi e BruIi, Publustiae,PιM. Cur Latium, Italia, Beneuentum: quae Capιtolium, colim Quirinalem, ct Argiletum appellandι ratio. .
CAPUT QUARTUM.Analogia , seu Competentia.
V Α κ o lib. y de L L.Cum ab bu ratio, quae a similitudine oriretur. Tocaretur Analogia; reliqca
pars appellaretur Ammalia. Gell. LI i. c. 2 v Duo au em Graeci Grammasica illud res arillarchin, o
Cratessumma ope ille analogiam, hic dr αλιαι defensitauit. Chrysippum Crates in eo sequebatur, Varro l. b. de L L De Analogia libros ad Ciceronem conscriptita aesar, Gel l . lib. I s.ca. . Eam transferens in Latium Proportionem vocavit Tullius lib. de Universitate, Fabius lib. I. cap.6. Diomedes lib. I. Priscianus pallim,Sergius in I. edit. Donati, ConsentiuS in Arte. Similiam comparationem. Tullius lib. de Universitate ἀπλοῦς Comparationem Isidorus lib. I. c. 27 Similium argumentum FH. Sosipater tib I. Varro ipse par librorum inscripsit de Similiturine, itaque nominat Calliodortis. I οτ, τα λογου Aristoteles Ethic s hoc est vel batim, Fationus Orationis institu. o nostio an accommodatius ) paritatem. Similium .lem δει linationem Gell. lib.2. . 2. Idem lib. I. ca. I. Compei ev iam. Placitum Varronis est lib. 8.de L L. Quare qui negat se rationem Analogiae non ridet naturaiιι, non solum orationu; sed etiam mundι. et Maatem vident, θ θροι negant oportere pussanI contra naturam, non conIra Analogiam. Et pugnant volsellu .non latio: cum pauca excepta verba ex peta sermo is puri minus trita egerant,cumicunt propterea Analogiam non esse Analogia autem est sermonis a natura proditi ordinatio: nis aliter barbara in linguam ab erudita, quam arrenturna pluνnbodi sociat, inquit loco supero FI. Sosipater. Graeci magii trilic: A'ναλογία αν συμπλοκηλογων ἀκολουeὼν αν Eius vis haec est , ut quod dubium est, ad aliquid limite de quo non quaeritur referat: et incerta certos probet. R descitur di plici ria, inquit ante Fabius, Coniparatιone milium in extremis ma xime filiabis,o deminutione. Comparatio iii ii ni inibus aut Genus deprehendit aut declinationem. Genus, ut si quaeratur Fum, naa1culinum sit an foena in liuim i simile illi sit Panis. Declinationem, ut si veniat in dubium Abbae, an abbatudicendum. animaduertes Aeneas, Pelias, Andreas ire primo stexu; utpote masculina propria ex primo declinatu Graecorum: riirsus animaduertes Arpinas, Nostras, Supernas similia adiciat tua inclinari per atis: tum perfacilis erit iudicatio recte Plautum in Sticho scriptitasse : Suni3nates νινι. Item licet αρχαικῶς: Ego infimatis in miu. Deminutio genus incia detegit, inquit Fabius. Sic Marmor neutri generis esse Marmusculum indicat,
inquit Isidorus tib t. Orig.c. et . Nam capitis genus transit in subolem. Sed hoc non ubique o tinet: nam a Riminum Pisirilia est auctore Charisio lib. I . Sex
45쪽
Sex alios Analogiae modos Isidorus docebit. Analogiae autem vis quae lit in Orthographicis, ut diluceat, pauca de mestis in meditan
se nenius perquam instituto nostro accommodata.
BRITH NMI A plerique omnes duobus N N efferunt: Camenus in prima Brita niae editione, ad unguem doctus inclinat vi Competentiae ad alterum N obliterandum dicitur enim Luittania, carperoia, Hederanis, Aquit is, Mutinuama super geminis udis co
B V , EQ V A, non Bubsequa: simile, Bucetae Plautini. PENU ARIVS, non Petiaram, ob Analogiam. Siquidem Verrina quarta Peninius: sibi Qv I rain, Fruct rι- rciiarm ab arcu licet areari vi ab arcad Ergo dicemus in Plauto scriptin
Tanquam ex penuaria cella denomar ad grum: etsi Verrina quarta Sicilia reip. R. cella penaria icribitur. Quid si & hoe a Peti in peiuris 'REDHALO cum D interiuncto quid trepidem scribere Competentiae prole S a xiliis Z Redis, Rε tibeo, Rectoistis, Redambulo, i edaccendo, Redintegro, Reduum, Sessitio, indero. Esto, scribant in Lucretio: Terras cumfumos horarem tela rebatet. Sic Re accendo. Atque ita veteres ad explendum hiatum amarunt. SE LINIS lupreniam sillabam occupante I scribitur in omnibus Maronis Libris, in equidem viderint, libro tertio. Qtiid tum Z Selinvi per V Proportio flagitat. 'Υδtin, Ἐδρους. Η Δ M lib. i I. ad Atticum epist.2I. ex quo Hydruntj Plinio: σαεἶς. Opus Opunt 3: D
tionis examine Σελ1νόςς. Σευνους Selmus8 Non de Selm iras in Tullio, ac Geographis legimus Λγque ita rectillime in OLuo Lucani rs uo portu, mittiti, rates, recipiti Selisin. Cur non & in Marone Icribamus vel contra Catholicam Librorum fidem Palinosa Selimis' CLAV DICAT interdum Analogia: nec enim tam ipsa ratione nititur,quam exemplo: neque tam scribendi lex cit, quam similitudinis obseruatio pollea enata. Quare Analogiam aut peperit, aut aluit Coniuetudo, quae cunctis legi S velut refractaria se dominam imponiti imperitatque. Quo de Varronem coruule.Gelliumque l.a. c. i. Id minus obseruatum luculentis scriptoribus fraudi filii. Hydrumios, Opuntios, Sipantrus, Seliuntios a superioribus positionibus ensermata vidimus : an a Platia Phunutios pari Analogiae momento scribemus t Nequaquam. M. Tullius lib6. ad Atticum epist.2. Pbtiasses duι sciebam,ctitas M. ut habeas sin meis scilicet literis, quibus inaraiieram PhltuMira J nos quidem sic tabemin texemplari iam trum emendatoa bia primo me
analogia deceperat Φλιους, Θ πει, Σιπους, quod Opum3. Sipunt: sed hoc contuino cinex M. Nota iterum. parit. Propertius: - Calami Pan Tegeaee tui.
Ergo ex comparatione similis rine Ovidius a Nemee Nemeaeine Nempe sub his etiam pessu Neme a lacertis. Haec ut sint, non propterea Nemuin propudiosum videri Enethraeo debuit. Inuenias enivi apud Stephanum apud Pindarum, saepiusque in Fliacis Pausaniae: etiam apud Suidam N μεα pura vocali: nec procul inde: Θ' - δ κατατην Hλ Nelui ας πολίτης, Ni μεγάνα-εται, φ Nεμωλ. Qiiod si sustuleris,quid fiet Nεμ ονίκως' Eneruant porro & illa vires Analogiae. Nomina qiiamuis fiaminina singulari nominaiiuo VS finita nunquam genitivo casu in Rufillabam terminantur: tamen Verruι Vmeris quis negare audeati' Item finita in E S per varios exeunt geniti si nunquam tamen Ris sillaba te minatos : ab hac Proportione non recedit Ceres Cereris ' Quid Vola Volai. cr Volaui, aliaque prope-naodiun infinita, ob quae Aristarcho sese Crates obuiam tulit, aliique ab aliis dissensere. Haut mirumnon enim cum primum fingerentur homines. Analogia de coelo demissa formam loquendi dedit, aut scribendi Dicere vero A nalogiam ασι ςατον esse cum Sexto Empirico lib. I. aduersus Mathematicos capite decimo, perdelirium est. C PUT
46쪽
SVIVITATEM AEnr Grum literarum Tullius in Bruto Euboiam videtur Interpretari,
quam Sinoritatem Alculnus dicit in Grammatica Prisciano haerens in Virgilium. & lib. t.
dixit: secutus est Calliodorus: quis non ' E υτο αἰαν Plato nominauit in Cratylo. Verum alio si tenore scribi voces, enunciari fascit alio, Euphoniae vires in Orthographica ratione scrutanda prostratae sunt. Nam quibus visiim est ob Euphoniam hanc,aut hanc scribendi viam inire, scribendi, ac effandi alienas esse leges responderi potest. Vtrum igitur ita sit, an una eademque scriptionis, ac enunciationis regula sit, dispiciendum . Cassiodorus : Ontis aphia est
rectitudo scribendi nullo errore vitiata . quae marum componit, σ
Ea certe linguam nequira est cεmponere, si ma nus aliud elementrum fingit, lingua fingit aliud. Idem in eodem de orthographia .ibro disertim velut e tripode: Navi auter scribere, ct aliter
pronu retare vecordis est. Marius Uictorinu s G raecos inculitat: In qui bin peccabant, quod aliis literis scribebam, quam quibu/ enunciabam, or aliter legebant, quam scribebant. Iteram: Bis peccatis, quod aliud scribitis,ctalindistitis,quamscriptum est. Qui/ enim facietis in bis, quae vetitis nolitis ct scri enda sunt, caelegenda. νrscripta sunt, vi exempli gratia Existimo, n Exaestimo, ct Conquinat, non inquinat , similia. Papirianus: Aliter scribere,ct aliter Ommc re recordis est. S aurus. Ergo rex scribenda Ausmodo oesonat. Cornutus apud Calsiodorum in parte iuuat hos: Quia νMD. sonat: ibi oscribitur. Cur non de caeteris tantundem Suetonius Augusti cap.8S. Orthographiam, id est formulam, rarisnenis ser
Mndi a Grammaticis institutam non adeo cust diit : ac νι tar eorum potius seqvi opinionem, qui perinde scribendum, ac loquamur, extitimant Augustus autem, Ut circa res caeteras iudicio usus est acri.
sic inscribendo, securus alienae Consuetudinis. Et Quintilianus cum sciret ex Cicerone in oratione voluptati aurium moderari debere orarionem , sic de re tota statuit libro primo capite septimo : Ego, nisi quod Coasiuetudo obtinuerit, se scribendum quia1, iudico, quomodo senat. Rationem apponit non praetereundam . Hic enim est Uin literam , Pt custodiant races, ct velut depositum reddant latratibus. Italid exprimere debent, quod dicturi sumus. Animaduerto tamenta, di quivis mecum Consuetudini per Fabium suum ius integrum esse, quae aliorsem veteres flexit olin in pauculis: unde illa runt a Terentiano Mauro notata: Scribimus praenoMen mirum, θ C quidem praeponimis, G Tamesi Dabis illic, quamis CN EUΜ en cis: Asterum quia vox si rem laeviore interpolat. Clauda est hare ratio: cur enim asperius sonet C in quam ne, talia' Quare sic ex alieno sorsui locutus opinamento, cauiam subiicit alteram :Vel priores G Latini nondum ab apice finxerant. C AIVS prae men pr ade C notatur, G sonat. Eu AMURC Λ, quae vetuste saepe per C scribitur, Esse per G proferenda crediderunt plurimi: cuando A'mi, Graeca τοx est, Gamma origo praeferat. Et haec ratio delumbata est. Nam cum C scriberetur nondum adinvento G, credibile cuiquam est C sonuisse sonore ipsius G Θ Non opinor: non enim erat: quonam igitur ore exprimerent Θ Dicere autem posteros G effatos in Cneo, quamuis litera C scripto, propterea nim G serius in usum venerit quasi αχρηςιαν scribendi pronunciationis crebritate repensare snaderent, inane est. At, si dicitur G in ento. in una, alterave vocula C fando ad sonum ipsius G nouitatis amore quamproxime accellisse, neque Terentiano refragabor,neque Fabiotib.I.cap. 7. idem inculcanti: Quid quae scribuntur aliter, atque enunciamur 8 Nam Cano C Iuera notatur, quae inuersa o mulierem declarat: quia tam Caias esse recitatas, qu- Caios etiam ex nuptiati, sacris apparet. Nec Cnein eam litera m in pronominis nota accipit, qua sonat.
Sensius quoque Ammam per C scribi vult, per G pronunciari.
47쪽
Verum huic scito aduersamur alii. quorum si ibobscura mentio ante facta est a Suetonio, Η multa aliter notanda. aliter loquenda rati sunt. Velius Longus notat veteres scripsisse Coni uecum legeretur per V Consul. In eodem de Orthographia libro Veiij verba sunt ubi de Primiti-
riuos, de Adoptiuos in nominandi casu agit : Appareis eos Megenus nomistin aliter aliter m-ciasse. Nam cum per O si riberem, pre V tamen mis cia bot Sta ratio illos praesumpta decepit. Pieri Valerianus Notis ad VIII. Aen. Inpulit per N scribatur praepositione incolumi ad modunci propendo: ut vero per M istud N pronuncietur, naturae concedit. Festus: Tommvt cer Torridum, Aridum per unum η titim Rantiqua Consuetudine scribit in . Sed quasi per duo R R scribatur,pm-
-nctari oportet e natu antiqui nec mutas , nec semisocales literas gemmaba't. Omnibus autem
inter se comparatis nunquam, aut rarisiime pronunciatio diuertetur a Icriptione, nec admi tam illud Velii Longi: Vnde si, ut saepe aliud scribamus, aliud mumi M. Certum namque est mortalibus iam ad ciuilius vitae genus traductis odio fuisse pastoralem scribendi,to tendique normam, & auribus dedisse multa, multa politiuς Euphoniac, seu melioris concentus studiis douitasse. Calliod .lib de orthog. Minutu Iabin illabis, literis , tractandis modo famu ex nocinitium diri
vatione. modo casibus serimnum, modo ex mptu, aliive stu. modo ex Euphoniae consonanIta, modo ex Graeca-
rmn literarum similitudine Ea re Marius Victorinus ait in Orth raphia: Namur celor oculo minia.d1cio , sapor palati, odor narium diu βι tur: ita sonus aurium iudiito subiectus et t. Eapropter idem Victa rimis animadtiersa veterum Consueri inescribendi rulec per G A ceps, ncιssa, Atavctum ac talia tuis ob Euphoniam per N scribenda praecipit. Sicut per duo G G, quoties duorum G sonum, inquit,am es exigerit, ut Suggillar, Ssurundum, S 'emim, ct milia Sic in Oratore Tulliu torcinas tamen. or Ma tones, istolam, Caepiones. Sepulcra. Coronas, Lacrym; dicimus: quia per aurium irilicium semper licet. Meridiem cur non Μeridiem scribimus 8 Respondet Tullius in Oratore: Cria quod erat insuauius. Pri1cian. lib. r. Mediates, hodie Meridies. Idem lib. . Cicero rursus ibidem Euphoniam in scribendo dicendoque commendat : Quid si etiam abfugit turpe risum est y ct abfer miserant, /ufer maluerunt. Qvae praepost o praeter haec duo verba nulla alio in Perbo reperitur. Noti erant. θ Naui. Nari, quibus cum In praeponi oportet, dinias usum est Ignori, Ignavi, unari dicere, quum xt raritas pol jι labat. Qui locus Ciceronis docte a Gellio examinarur lib. II. cap. 3. & Prisciano lib. 8 Gellius quoque lib. I 3. cap. 9. v elut Eubomae tibicen: Aurem tuam mi erroga, quo qurdiora conuentia dicere: quod tela suaserit, id profecto erit rectisimum. Itaque aurium iudicio per E scribenda statuit Vrbes. Tanem, Securem. Tres, quibusdam locis, aliis per. Ι illa omnia. Idem Cicero supra: Ex Uudicant or E republica. quod in altero Pocalis excipiebat, in altera set η'erita literam sui Italisses: νt.Exerit. Edixit, Refecit Retulit, Reddissit ad ricti verbi primam literam praepositis comitin tauιr, νt: Subegit, Summa tauit. Suhulit. Quid in verbis iunctu ' aram scite Insipientem, non Insapientem ' Iniquum, non Inae aune Tricipitem, nam Tricapitem' Concisum, non CUc sum. Et post pauca: Consule veritatem, reprehendete refer ad aures. probabunt. Q ere cur. Ita se dicent lauari. MIuptati ergo aurisim morigerari tibet oratis. Viden' Euphoniae in scribendo, ac loquendo Ciceroni riationem habitam Manutilis in Orthographia verbo D ta: quis dubitet eadem ratione Srlla potius, quam stilla scribent m. pronuncianom. Veteres Attici 'Eζποιω. Ehαλιγον, quae serior aetas Euphoniae amore inserto A 'Eξάπotu . 'Eξάκλινον.
Epigrammata, seu Inscriptiones.
IN CR pτro Nεs Librorum, velut aedium, sunt antepagmenta,&alias Tmli,Epigr Phae. Lemmata, Librorum quaedam breuiaria. Vtroque igitur Libro in hac trabatione post ferimus. Adeo tamen notus hic orthographicae rationis Canon, ut qui familiam in literis ducunt, sibique quodam modo principatum arrogant, eam pene sibi solam caeteri sique legem recte scribendi imponant. &lapidem e sepulcro pro Apollinis cortina venerentur: haut tamen sane scio an non postremae auelaritatis sit hic Canon. Sunt enim, sunt & vere in intifico st idio principes viri, ac iudicii integerrimi qui longe senserint,quam illi, aliter. Arridinus in epistola ad Adrianum commemoratis ad TrapeEuntem aris, de earum Inscriptione sic
μν. Graeca Inscriptio perinde pucat ac si a barbara scripta sit. Et quisquam sanus ex damnato Epigrammati
48쪽
mate scribendi figat ρ I. Scaliger lib. t. de Causis L L. Masta minora .inquit, barbariguem fueravn Minibvi posteru in veterum contemtum. Manutius in Orthographiae ratione,& si veteribus monimentis saepicule sit Caatis per T, sequi nolle se profitetur. Idem in voce .Lapides Capit linos licet a Verrio Grammaticorum scriptos non sequitur in scriptione sit. pradicti nominis: n octoritates sie comparantur, 'num Ciceram Romae principem esiquerulaemcmitu Viniis facila anteposueram. Pictores,lapicidas, marmorarios, scalptorum quisquitias quo loco prae Uer rio habebimus: si non a Manutii sensu abimus' Atqui is homo est,qui pene A ntiquitatem adorat. Desiderius Erasmus aeui sui Phoenix: Rursus a*fuluam scripturam in cariosactaria, aut in saxo vetustate semeso, aut in nommate peruetusto reperuint, eam vocant in exemplum dicendi, scrιbendus. Equidem hec genus hominum ridere Aleo. - ed se. Delectam enim nos antiquitatis studio: nonnunquam e prosunt Non pe mittam autem illis,ut e suu desiis sequenssi leges nobis praescribant. Isqvitim Oro paphiae ratre nec eodem seculosuit apud omnes. Exempla. Tergestae Lapis:
MURUM. RE EDIFICARI. IUSSIT.Ε hi uocali pars imperite deciditur. Fabius litat .c. . nimium Adspirationis Vsum, damnandumque probat Inscriptionum testimonio: Erupit breuite Vore ninitus Uus, ut Chormae, Chenturiones, Praechmes adhuc qaibubdam Inscripti bus maneant. M. Ilius I.6.ad Atticum Epist. i. At Hercule cum in turma inauratarum equestrium, quas hic Metellus in Capitolio posvit, animaristrissem in Se apaenis subscriptione Ahι ni imaginem, errarum fabrili putaui nunc video Metelli: ο ἄνιςορησίαν turpem Temptamenta cum P omni u fere Codicum habet congeries,& Marmorum.Error& ille Inscriptionum Pae s Atlans, ADenans. Marmorum aeuocatus, rariussitae, Venaer i, F aeri pro Veneri, Funers, C era prouincia pro Creta. Libra pro Libens, Praecatione cum bi cali. Belluni rinii manu exaratum:
CVM sEDIBUS. LABEFACTIBUS Romae in impluvio Archiepiscopi Rauennatis: DEDICATA PRIDIAE NONAS NOvEMBREIS Romae in Templo D. Mariae PARENTES. AEIVS. SIBI. ET SUIS. POSTERISQUE AEORUM Brixiae ad aquam Sanctam : MEN. XI. DI A ES VII. Via Flaminia: HOC MO N V M ENT V M EXTAE R v MHEREDEM. NON SEQUITUR Diphthongos ita pereeram regestas vides. Neque satis est seculi alicuius Consuetudine istatueri: nonnulla namque1ecula fuere barbarissima. Neque per ea tempora qui mos fuit, vim Consuetudinis obtinere potuit contra euidentem rationem, & recte recta sentientium. hominum consensum. Quare nonnunquam deuium est Inscriptionibus adhaerescere. His tamen ii uper habitis viri magni, & a plebecula eruditiorum seductiores nubila sp cie A ntiquitatis abrepti in Saxa, & ruderum quisquilias impinguntur: nobisque nouas de Orthographia leges pro ingenio cudunt calcatis veterum Oratorum,Grammaticorum ac scripto Tu Omnis poene aeui Inititutionibus. ae non eo queror quod Inscriptiones inutiles existimem ad rectam scribendi normam sed quia iudicium hic,v t omni alia in re interuenire vclim. Nos enim Imagines vetustas protero: non cum Saxis pugno: non Apsides rumpo: non Sepulcris religionem adimo: Pyramides, Columnas Peristylia non dissic ,non dispuluero Trophaea mitieuerto: Nummos non omnes adulterinos iudico: Annulos non horreo : Pocula, Pateras, Vasa, aliaque Inscriptionum suggesta non proculco non uniuersam caelaturam a minor. Melior mihi mensi Scio Pausaniam Inscriptiones omni iactare pagina: Diogenem densissima, tuintilianum
non parca. Latinis veteribin l. I ci . scribitὶ D phtrimu in verbis ritimam adiectam quod manifestum etiameit ex columna roItrata quae est C. illis inforo pota Idem cap. inare minus mirumst in vetuIiis operibus urbis nostrae ct celebribus templis Iegantur Alexarater, r Cassantra. Et quantum sit Inscriptionum pondus,ut noris, habe e Tirone Tullii liberto in epistola 'hiadanti. Cum Pompeius aedem Victoriae dedi caturin foret, cuius gradus vice theatri essem, nomens eiis, o bonores inscriberentur: quaeri coeptum eli utrum Consul tertio inscribendum esset, an Tertium. Eam rem Pompeiia exquisissime retalit ad doctifimos civitatis. Cum dissentiretur,er pars Tertio,ali' Tertium scribendum contenderem: rogauit Ciceronem Pompeius, ut quod iei re videretur. scribi iuberet. Tum Ciceronem iudicare de viris doctis retitum esse,ne quorum opinionem ιm prob set psos rideretur improbare. Persuasit igitur Pompeio. ut nes Tertio scriberetur: sed ad se- sandum que Τ ferent literae Tert. ut verbo non perscripto res quιdem demon iraretur: sed diltio tamen ambigua ποι lateret. Id autem quod & Varro, & Tiro dixerunt, inquit Gellius, in eodem nunc theatro non est ita scriptum. Nam cum multis annis postea scena,quae prociderat, refecta esset,laum e-
Ius tertij consillatus, non uti initio prioribus uteris Tert. sed tribus tantum lineolis III. incisis
49쪽
significatus est. Victorius Codices quoseam M Sia respuit ,quibus est Caset rapm Castra. ARuem friuolaciim Inscriptionum faciem repraesentauimus: probatarum frontem intuere. Plinius lib.7.ca.s 8. Veteres Graecώ sui' dem portu,quae nuru sunt Latirae, indicis erit Delphisa tabista aruiqui aeris,qirae est hodie in palatιo, d o Principum Mineruae duata us Fib theca. Posse scribi Cratera primore casu discimus ex altera tabella. Festus: P. R. crateram feceraπ,or eam Apollini Delphos miserat, nest te- simonio m ex tantia Ex tabula aenea,quae Firmi in apro Piceno docemur olim Mircuris scripmmcum i in lillaba principe.Suidas Acesilaum genealditas ex tabulis pertexuisse meminit etastis patri a manu: a δελτων M-ὲυρειν φ-αυτοῦ orὐξανειάτεια τοπον j ὀικία, α,τὼ. Scripsit seruingivi extabisIis aereis, quas fama est a patre tym refossia ex quodam loco domessico. Addo illustrem relatam a Piliciano lib. I. Inlcriptionem, de qua ille lib. r. Epigrammata, quae mmer legi in tripode vetuit imo Apollinu, qui stat in Xerolubου iis scriptae ΔHMOpΩN. Λ Ap ΟΚΑpΩN Ibidem de eadem relib.6. etiam ingratiis audiendus: Oitem drat Epigrammata vetuli ιma quae literis a siquis musa is semustu tripodibin legi, o maxime in tripode
Apollinis, quieti Constantinopoli laco. quem Xerolophon νομM. Sint autem scripta με. Δ IIMO popΩN pro pro Λαοκοων.
SEPULCRORUM ex disciplina veterum firmat, & ridet idololatriam Prudentius
lib. i. contra Symmachum: Et tot templa deum Romae, qaot in urbe sepulcra Ηeroum numerare licet - Ibidem: sa patruin Manumenta probant : DIS. MANIBUS EMMarmora secta lego, quacans Latira vetustaε Custodιt cineres , densui Salaria bustis.
sepulcra igimr variae cognitionis voto adiri possunt, visi, Iegi, in testimonium scripti,scriptioniive proferri. TROPHAEA quoque orthographiae rationem iuuerint. Sic Plinius historiam gloridirum Pompeii, Sc victoriarum confert in literra ex Trophaeis eius, quae statuerat in Pyrenaeortum gentium Inalpinariam nomina lib. q. cap. 3. exactius Vt transscribat, refert inscriptionem e Trophaeo Alpii im,eamque bene promissiam STAT VAE eodem conliderint. l deo Terent. Scaurus in orthographia memorat laedus Graeciae camelo aereo in hortis Caesaris incisiam, ubi serma posita sit antiqui Κappa, quo via
N V M M o S denique literatos occo sumeret affatim : Gortaeus annesos: Gruterus In scriptiones omne genus, a quibus cui ij bido, petat: nos modus iuuerit.
LIB R Lquorum pensiculatis impulsa momentis regitur τοῦ ὀρθορύν-- manus aut publici
iuris 1 unt.aut priuati cuiusque; partem editi partem inedici. Nec facile stam retris plus deferas. l ublicari plurium cenuira castigatiores videntur. aut certe plurium censuram ne incurierdi.castigatiores esse debuerant. Inediti qui cuiq: felici forte obtigerin uni interdum castiores. & fere a librariorum inconsulta transscribendi praecipitantia meliore fato vindicati.Tanto namq: longius ab Archodpo refugit secundi,tertiique notarit opera,quanto a ctoris manus in principe libm exstat expressior. Ea re Fabius unicus scribendi artifex vi s v calibus porrectis geminum subiectit olim fuisse persuadeat in his Cassin, Caussu Diuisiones Tullii, Maronisq; manum exoscillatur capite septimo. Gellius item lib. 1. 3. vi ahmiu interiuncto spiritu scribi comprobet fidem aduocat Libri Aeneidos sec di mirandae vetustatis emti in Sit Iariis XX. aureis, quem ipsius Virgilii fuisse credebat multi nominis Romae Grammaticus. Idem Gellius Itb.l c.a l. legit non Sensa torquebit amare: sed am-r Librum praecipue s cumq,qui fuerat Virgile. vii loquitur. Vt enim sata in alienum solum traducta degenerant: ita Libri a non auctore uvara i. Cur Sibyllini versus panim absoluti persectique sunt 3 Cura modo musico quandoque abeunt ' Respondet Suidas : Ο,ι 3οι ς οι ἀ/της ἀτελεῖς, φ
sint.aut quod Mosti ct in arte scribendi parum ex erit. Nam n instiratia defit, ct dictorum memoria. exare versus eius imperfecti reperisnitur. O sementia claudit. Par
50쪽
Par Antonii Mureti querela litar. Vatiarum c.r6.Μultus enirn Wiscar mutili lauro emaptos.e ausimnbrutilourtum, qMd mlesti Mess.descripωs ab ho bin peruismu, ideorere ιλκεσι-νt inrulem increditas et Medam misitia extasmoda st. Idem Muretus lib. I s. p. s. pertinacia librariorum fixas fuisse mendas bonis auctoribus pertendite Solibant enim homus imperiti, qui Moram ι proauorum noII strum temporibin victiιmyi describendis Libris q eruasint, quae terperambripseram, imi deIare: M Libros sitas, multis lituris deformator minis vendibiles redorent; item . tot vi pannas d scribere regerentur: sed tu, ut erant, omissis caetera persequi . Atque ea res innumerabilem eorum copiam
is omne scriptorum genus bisexit. Haec ille. Vt autem notari j singuli praepropere dicentem, quamuis expediti, minus adsequuntur: sic&ipsi citissima manu usi, quod praeuident exserisbendunt,gon satis nonnunquam pemident,&minus exacte imitantur. Ex quo sparguntur in Libros mendae arena erebriores. Cui incommodo si accesserit eorum imperitia r malum fit immedicabile. Nam alii definde, qui ex incorrectis nouum parant exemplar, resertissimos errorum Libros posteris transmittunt. Fabius hoc dequeritur ub.7.cap a. Caeteria saetiones iquae sub nomine meostraentur,neragentis excipientium in quaestum notarιorum corruptiae, minimam partem
mei habent. Ex iisdem sentibus nata in Libris Variantia. Autographa ipsa quidem uniuimodi sunt: antigrapha, plurifbrmia. Cum igitur dubitatum erit de3enuina lectionealiis Libris collatis iuuabimur. Sic Eustathius vir multiiugae eruditionis, & in legendo circumstediiis factitasse deprehendor. In Dionysium: 3 τ πρὸς φ μυχω τὼ αυῶ κολπου κατ- τε φ γεωγρά
Haec sunt: Quare correctiombia Exemplaribus scribit , Οἴτ' En ut alia cum aliis Exemplaria comparat vir accuratissimus, & meliora deligit. Neglige hanc inter se Librorum compositionem: infoeda prolaberis errata. Strabo lib. 3 . Bicia πῶλαι
ιιινων βιπίων,* e. ah e A'λεξοωδρεια. Biblispilae nonae, scribis scinctis νβ, c non comparantes inter se hisos, quoa aliis etiam accidit Libris, dum vivendotur, scribuntur, o hic, o alexandraa Quod si haec plurium inter se Librorum collatio, ciam de verbis statuendum est,aut orthogra- Phia , opus est: quanto magis cum sententiam venamur 3 etsi difficile est diuersis iub verbis non iuuersam tegi sententiam. D. Hieronymus in Matth. cap. . De die autem illa, ct hora nemo sit, neque aveis coelm r nis sesin Pater, testatur in quibus in Codicibus Latinis additum olim fuisse: Neque Filiin: in Graecis, Pierii maxime, non Hii se idem docet. Quo super Diuus Bernardus in retractatione: NMn cum textin habeat tantummodo. Neque Fili scit: ego deceptis metu. i quam Iallere resens, siterae quoque immemor, sed non sen M: Nec ipse, inquam, Din bomis is scit. Cum iuitur super sententia quaestio erit, non dubitabis S. Augustinum imitari, cuius indi stria lib. is. de Ciuiti cap. I q. explicatur: Nam in quibusdam etiamCod:cibia Graecis tri , ct mis Latino, orno etiam Syro inter se consentientiis inuentus est Mathusalam sex amris anto dilarium fuisse defunct-.Sicut autem Exemplaribus, quam sibi, plus tribuens Augustinus,ea in consilium adhibet: & Diuus Ba silius Magnus Homil in Hexaem. Προκ ται θ ἔν τισι τ αντι γράφων . Est palam in quibusdam Exemplaribus. Item: Τά τοίων ἀκις. τ ἀνωγραφ- ὼςἐMςαι 4 3 ociλις ἀξιώσεως συριζολον. Ac curatiores Libri Obeis conixi sunt. Ea autem Obelus distogendi nota. Animaduerte correctionis fenus veruculo signare voces inducendas, quod a libraris, aut lectoris prudentia fitat. Hinc illa ibrorum commendatio Gellis non oblita: lib.I. cap. 7. In oratione Ciceronis quinta mUerrem Zibrastinataefisi, Tironiana cura, atque risciplina facto. Cap. 16. Versabatin, non Versabamtur, quod in Libris minin accurauis scri tum est. S.Gregorius, Homil. 3. in Evangelia: Septem quippessior, festingestis elinemradatioritas lemur, epis timuit vivos resinurre. En sanctis limi viri prudentiam, qui non τοις ταὼσιν adhaerescit: lectiora legio, emendatiora sequitur. Pleraque enim Antigrapha incorrecta, nec amendis immunia. Earuspicio Plinium tetigit lib.6. cap. 2ς. Iuba qui videtur diligentissim prosecutus, o mi is in hoc tractu in Exemplarium vitium est alteram serenicen . quae
παγχρυ-- nominata est. Lilatus lib. 38. In L. 'one, malim quidem Librar3 mendum, quam mendaciam riptoris es, in βιmma auri, atque argenti. D.Ηier .li. i. Commentariorum in Matthaeum: Librariorum hic error est. Patamus enim ab Euan gehra prunam editum, ficus m ipse Hebraico legimus Iudae, non Iudaeae. Quae in Ghn aliarum gentiam Bethlehem, ut ad disti actionis eius hic Iudaeae poneretur Iudaeae aurem idcirca strabitur e quia est alia
sublabem in Galilaea. Non male tamen Librarios hoc loco tuetur Pontacus, & Iudae reti ieri posse persuasus est. B x Idem