장음표시 사용
171쪽
&deducet remirabuli terdex re in tu Variam hic a sine notulam in besauem tortam seremuenias,utin Ionicum cantio delabatur Idem in quarta notula ante uersum.Sed id licentia fictum est, ut in atris omnibus horum Modorum cantibus, quod nimium saepe conquesti sumus. Sed neque hoc silentio transeun idum, quod ad horum Modorum commixtionem conflata est, quaein passionem Domini canitur Harmonia,ubi communem duobus Modisdiapente obtinuit Euangelistes, tanquam narrationi aptam, Hypol, duautem diatessaron C H R I s To dederunt, Lyd J Iudaris, acalias a C H R Daro loquentibus. Id superiore quoque uolumine admonuimus. Hieta commiss
172쪽
inmissuras duarum diatessaron cum diapente proscquamur. Ego tarie eam harinoniam primum simplicem,ac,utalia primitiua Ecclesiae,sine sucis aesenociniis compostam fuisse puto. Cuius res argumentum esse potest, quod ipsa Narratio magna ex parte in Lydio mansiri& duntaxat commissurarum altera quae ad inferiorem est diatessaron, in Ionicum de clinauit. Commissuras uoco, noua quidem uoce, sed necessitateexpreia si,quoties ex diapente narratio tendit in diates ron alteram siue superio. rem quam habent I udas, dc alia a Christo loquetes, siue inferiorem quam ipseC H Ri s T U s obtinet. In Ionicum autem ideo, ut puto, altera commisasurarum declinauit,ut attentiorem auditorem saceret ad CHRIATI uerba commiserationem. moueret. Quod quam probem,uix equidem dixerim, simplicitate prisca semper magis arridente. Quanquam fieri potes ut haec sit uera,&germana institutio. Neq; enim una alterauenota tota
immutare potest modum. Qiiod si in Dorio ac Hypomixolydio Syneismeni ex raordinariam aliquam adinittimus uocetra, ut superius etiam exaemplis proditis ostendimus, conuenit hercules&hicadunam est cramue connivere notulam. Caeterum nec in superiore diatcssaron pariterabomnibus ascenditur,nec in inferioreaeque descenditur: Sed neque nare tionis commata atque Periodi ab omnibus eodem pacto accinuntur. .
Quaeomnia latius prosequi, cum non uideam quid utilitatis Leetari adaserre queat, aliquot duntaxat sormulas proponemus o Diui Ioannis Ea n io, ex quibus&narrationis,&diatessaron utriusque ambitus p tescet. Reliquum eius harmoniae,Ecclesiarum consuetudine, & Modi matura, a mediocri ingenio facile percipientur.
173쪽
A Tquebm quidem simplexae primum inueninesse uideturpmnuntiatio, sed nostraeteras longealiter uariat in his arepatris sequentibus periodis, Sitautem eorundem uerborum hoc variationis exemplum.
eres sus ins v seum disci pu lis su is trans torretemeiam ua
bierat hortus, inque intro i uit 1 pse&dis ci pu li e ius. SEd ut in narrationeuariatio accidit ita in ima diatessam quam c Η R IasTo dederunt quod in una sententia,aut,ut uocant,clausula ostende replacuit. Nam eam triti iam diuersis in locis cantari audiuimus. Hais rum prima, quod alteri diatessaron in diapason interuallo respondet, mishi maxime probatur, quanquam fmunda euicit publica consuetudine, unius toni detractione de diatessaron, cui non admodum reclamo.aliaoqui in interrogationibus,ut prior,tono descendit,ut patet in, Quid me caedis: Tertia uero, ut ingenue fatear mihi displicet, Etincomposita uia detur. Sed sequatur Lector quod uolet, per nos licebit ne enim dubiato multas praeterea esse uariationes, at ego de Modo disputo, quem hae n5 multum impediunt.
Si male locutus su,tem montu perhibe de malc,,Sin bene, ad me is. Simal elocutus sintestimoniuphi de malo,
--- Φ - .-ll. Sin bene ad me caedis Simal locutus su, testimoniuphi de malo,Sin bene, d me dis N a Superis
174쪽
S erioris it diatessaron,quae dii est, tres sum formular, de quisbus Ide est iudiciumnoitaim, quod de tribus iam dictis iamri si Quaebreui ita habent.
exemplum. Aue Rex Iudae orum. Aue Rex Iudae orum. Aue RexIudae orum.
ΗMeum ita habeant, sciendum, non eodem modo narrationis fine iungi duabus iam dieitis diatetron, Sed superiori per diapente Lyd 3 Hypolyd ab Inseriori uero per diapete Ionici Hypotonici , adiecti superne tono,ut haec subie mi indicat descriptio. Narrationis commissura ad Eiusdem comissura ad inseri superiorem diaressaron. rem in Ionicu delapsa Modin
Resp5dit Pilatus.Responderui ei. Respodit IESUS.IN longioribus autem C Η R i s T i uerbis, quae interrogationem in s. ne non habent,commissura fit ad narration ,oppido multumhλει grati ad hunc modum.
AT ubi paucissima sunt c Η Ri s et i uerba,non descenditurins adi tessaron sed in diapentenarrationis manenhut in hoc exemplo. Estautem ammiratione dignum,ut diatessamn ipsaeinos istavis laudant, aliquado propemodum paribus notulis, cuius rei fiagmenta duntaxat proponemus.
175쪽
Quid fecisti: Non retu ex discipulis es hominis istius
hoci a lii tibi dixersit demes Quid me disrQui uolet plurimas huius cannas Armas ordine concipere, Incipiat ab his uerbis Introivit ergo iterum in P torium Pilatus,uscpad periodum, Omnisil est ex ueritate,audit uocem meam, Nobis ad alia properadum.
De quarta coneXlone, 'Uς es b c X quarta diapason specie ac
septima, Cap. XXXII. QVarin Di pasen species ex lichano hypaton ad paranete diremismeno h est, ex D magno ad d pamum conne stitur, cum se prima diapasen specie quaeinex lichano mesen ad paraneten hy-- perbolaeon,soces ex G magno ad gparuum, communi diis apenteVi hex lichano meson ad paraneten diezeugmenon,hoc est,ex Gmagno ad d paruum.Insemeaut ex D in G annexa diatessaro Resol quae Hyperiami est, sup e uero ex din gradem quaeMixoly est. Haecc5, nexio iucundissima est,siquidem benelnstituaturad Modi naturam. At ut ipsi Modi iam ab aliquot saeculis I nemine feliciter tentati, ita connexio ipsa rarior est. Eius unicum ponemus exemplum, Prosam illam de Sacrotari staT RIN IT AT E compositam,quam Henricus Isaac,paulo ante aeraatem nostram Symphonetes argutissimus, aliquot uocibus oppido es anter instituit. Meminit ius uiri Angesus Politianus alicubi, sed corrupto nomine. Arrimum enim inepte uocalpro Herim. In prosa illa,quod ad Harmonia attinet hoc singulare est artificium, quod narratio siue praesitionem nominareoporteat maxima ex parte duobus Modis commuis nem seruat diapente. septimo demum uersu prorsus in diatessaron Hypomisolydi j descendiLNihilautem festiuius,nihil quod animum magis inaflammet, aupeste oriatio illa uesibus undecimo duodecimo, quae in
176쪽
Mixolydi instigium tam animose insurgit. Illud auteni Dij bonIquam iucundu,quam suaue,qua dulciteraureis deliniens, ubi TRINITATEM adorandam inuocat quam eleganterin Synemmenon deflexitTetrachor dum, quod quidem postea ad finem us* obseruat, claudit Q cantum in horum quidem Modorum claue finali, sed in diapente Dom, id quod in rationen nihil impedit.De uerborum contextu nihil dicam, Theologoruenim hoc est negociu. Id mirosiquo pacto acciderit,ut quartus uersus nutatum habeat rei pondentem uersiim nam de primo ac ultimo nihil misrum, consuetudine enim aliarum etiam prosarum hoc admittitur Quia dam suspicantur, quintum aliquem, qui quarto respondemiab,latum, ut in Clare Sanetorum, illud, Matthia nouillime. Quidam putant hunc quartum uersum abs quopiam alio, no ab ipso authore,ex Athanasii symbolo adiectum uesut anthypophoriolam. Sunt qui existiment in eo uersu formulas essecolludentes,ut illam. Non tres tamen Dil sunt, illi. Deus uerus unus est. Item illam. Sic pater Dominus, Filius, ad illam, Spiritus quo in Salius. Ego nisi tam pertinaciter in omnibus codicibus eu uelsum pernotatum inuenissem, plane amouissem, ut adieiicium, at pSed qualis qualis est,nunc ipsam adducamus in medium prosam.
E ne di sta sem a Sancta sit Trinitas,Deitas scilicet, Unitas coaequalis glo ri a. Pater, Et lias,Sadius Spiritus,tri a sunt nomina, omni a e adesubstantia.
Deus genitor, Deus genitus in utrosp
sacer Spiritus Deita resecius.Non es tame Dij suLDoueriis unus est.
177쪽
131 Sic Pater Dominus,Filius, Spiritus quo Sa 'RProprietas in psonis, Vnitas est&inessenti a. Maiestas par&potestas,deo,honoretina os
impia Tartara,colit q* que et abyssirinfima.Nuc omnis vox at ligua
lateat huc laudedebita. Que laudat Solat luna,dignitas adorat angolica. Et nos uoce prscelsa nucoesmodu lemus organica calica dulcim lodia. Eia Nesa nuc simul iubilem'altithronoolio laudesi excelsis. O a dorandarei ni tas. O in ne ran da V ni tas. Per te sum creativera arternitas,Pertesum redepti sumatu charitas, Populucvictum Ptege,salu libera,e ripe, emunda. Te adoram' oamnipotes,tibi cantari tibi laus et loria, Per infinita secula seculorum.
178쪽
&oetiua, Cap. XXXIII. OVino di p son species ex hypate meson ad neten diezeugmen
ii est,ex E magno ad epinium conneetitur cum oeta diapaason specie, qugm ex Mese ad neten hyperbolarun,hocest, ex a paruo in Aa geminatum, communi diapente ex Mese ad neten
diezeugmenon,hoc ess,exaparuo ade paruum. Inseme autem ex a parito
in E magnum annexa diatessaron mi lata quae Hys,Maeolii est, summe uero exein eadem,quar Aeolri est. Diximus autem initio huius commenatationis de Modorum commixtioncomneis Principes a magiis in qui inconsistere diapason specie duabus interiectis. Dcindenihilresem si nois minabimus pro prima diapason specie, Oet a pro Secunda,Nona,Deani p pro tertia Decimam,siquid o flauas repetere licet exemplo Ptoleamsi,quod ideo rursus admonedu duximus,nequis, contra at libro prioore docuimus, pluress quam septem diapason species Aia credat. Ad inaseriorem autem Scalae partem idostedere nolebamus,quod haec connexio eam excederet. Uerum enimuero ut ipsi Modi Aeolius Hymatolius,
ues ocrediti sunt Dorius Hypodo tu , itaipsorum commixtio credita est Dorq Hypodo . propterea quod la mi diatessaron a sol renon disiunxerunt,Vt supra de otio Hyp dolio. questi sumus. In utrisipuitur error ita inualuit ut Modos ipsos prorsus obliterauerit, Nec qui fuerit multis iam seculis, de musicis etiam ex proseta scribens, qui de eis quiequam certi adducere potuerit quidam etiam,quorum nomina lubens pl
tereo,nenominare quidem. Nunchuius mixtionis exempla ponamus,
acprimum Canticum illud solennede nostra Domina, diua Uirgine M ARIA. quod multi symphonetae inter quos Antonius Brumet in extrenui iam sene Ph&Iodocus Pratensis, quem Iusquinum uulgo uocat) nostrademu aetateoppido et mnter, nec sinequada aemulatione, quatuor uocishta instituerunt, quanquam illi Modorum expatiationem temperarunt. ascensus ipses ac descentus non tenori tantum, sed alternis aliis concedenates uocibus. Id. iudicio saetiam uidetur. Etiamsi ea Iodocus in pis fis pcantibus leuiter curasse uidetur, ut in Et in terra,riusde denostra Domi ana Missaeuidere licet,quem cantu sequente libro reseremus. In hac uero cantione primum Kvri , nam ita cogimur nuncloqui diapente habet duobus communem Mossis,cum consueto inseme tono, Se dum autem
179쪽
In diatessaron Hyporalii modestedelabinari uero uno semitonio diapente superat suavi admodum ascensu, utostendat lami diatessaron huic congruere modo, non ire. Alsecundum in diapente manet, ut primum κυριώ Ultimum autem κυριε, in Aeolri diatessaron splendideas surgit, rediens in diapente tandem ad finalem clauem
EIusdem rationis est Responserium Saetiam Dominum, de Diuo Michaele archangeso, quaquam unum duntaxat habet in Hypolol diatessaron descensum. Quod autem hi cantus Dor 3 Hypodotii uisa fuerint in causa suit,cum Tetrachordon Syri metion tum communio horum Modorum cum illis,de qua in superioribus abunde dieiu est. Reis sponsorium ipsum iccirco apposuimus quod rius uersus uidetur Gla in aliis huius Modi responsirijs. Patet ident in responserijs Isti sunt saneti,MSint lumbi uestri praecincti. Item Quae est ista, quod in diocas Constantiensis equens canitur. Sed in formula Hypophryprj, ad quam ab Henrico Isaacquatuorvocibus conflatum memini me uidere si nomenon mentiatur authorem. Sed nimis uetus est haec querela, iam ipsum a diamus Responsorium. Eorudem
180쪽
EMetu Do mi nuin exces sis laudato mnes mage ii dicen tes, decet laus Rho
Domine, Cherubin quo et Se raphin Sactusa clamat, et mnis coelicus or do dices. Tede. Gloria Patri,&
H li o et Spiri tu i Saeta. de. Η Oscantus in a, quae litera Aeolii Hypoaeol a. Modom est propria,
Minitio 3c fine constituimus ita ut nihil cum tetrachordo synemmenon negocii habeant. Quod si quis nolet omnino in D fines eorum habeare, quod uulgo nunc receptum estpro cclaue signata, ponat F& si in b clauem,quod nos fecimus in Euangesto Diui Matthari, cum de Aeolio superius dissereremus. Nunc uero licentiosam horum Modorum expatiati nem unico exemplo declarabimus. Est in Eremo Helvetiorum,ut uocat Ptolemaeus, siue in capite Hercyniae syluae ut Caesardescirebit, XII milliabus plus minus,passuum a Danubii sontibus,magis tamen ad septentria onem, oppidum Rotuita, in quo aliquot iam aetatious, propter ciuium Oamni tempore egregiam uirtutem, quam rebus asperis saepeostenderunsi ac insignem Rempus. multis eximiis Maus gestis celebrem, Imeratores, Germano.