Glareani Dodekachordon plagij authentae A Hypodorius D Dorius ..

발행: 1547년

분량: 520페이지

출처: archive.org

분류: 철학

151쪽

q rum multa in aduentu,multa diebus paschalibus canuntur,qusdam aliis item tenaporibus: quod si etiam existimo ignorantia discriminandi Modos. Nam quoties huius modi formulam uulgus inuenisi continuo eam corrupit ac pro lamidiatessaron inferiae huius Modi propria, cecinerunt sol rediatessaron Hypodorii,Ita fictu est,utomnes Hypoaeolii Modicantus in Hypodorium ceciderint. Ea causa Phonascis etiam suit nostra aetate, ut hunc modum nonnissignorantes instituerent, Inter quos est Richa re qui Hypodorium Gira, at*uulgus solet, in Hypoa olium uertit, ut supra diximus in Hypodorio. Porro hunc item Modum Iaco. bus Hobrechth aliquoties traelauit suavissime,lit sequente libro ostende mus. Admittit&hic Modus inferne tonum, superne autem semitonidui Princeps eius Rosius, quod pulchreapparetin catu CollineruLQuod quidam ignorantes, at'huius Modi cannim ad Hypodor serniam, aesedem astringentes, semiditono ascensum perquam ineptum secerunt ut in exemplo subiecto,in uerbo: sine usa, quidam secerunt. Hobrechth semitonium superneadiecit, insemeditonum, utposita ostendemus. λὰ

exemplum nuncsubnectemus.

exemplum Ircun de de ruime uiri me Aa

erasi ne cau sissa m lis oeci derunt ' Sed tu Dominedden sor uis di in me.

L 3 Quonia

152쪽

iu uet. Sed tu Glo ri a. &csti , I Numitur etiam hic Modus intere paruum & F magnum, desceto inaferne semitonio,quod in Lydio superne deficere solet,ut capite sequenate mox ostendemus. Ita fit, ut hic modus eisdem saepe limitibus inneadiatur,quibus apud ueteres Ecclesiasticos Lydius,a quo phrasi in immensum distat, finiatur tamen propria sede in a paruo, cum I dius in F m gno. Eius rei exemplum ponemus Antiphona illa quae Diuae Virginis

M A RIAE assunmptionis die canuntur,ea ita habent.

X es tata es Saeta Dei genitrix sup choros angeloru ad coelestia

. in i

a regna. Euouae.

Ita quae proxime sequntur: Paradysi portar, R de diuo Michase archis angelo Gloriosus apparuisti in cospectu Donaini.Irem inaduentu pluria ma&aliis item temporibus &maxime in AINde 3c minorum psalmorum Intonatio colligitur, ad hunc Modiam.

quae phrasi quide haud multu at positu sanhab Hypophrygio disserti

Dixit Dominus Domino meo Sede a dextris meis. v x Aiorum psalmor intonationes nondum inueni. Response ALVI rum puto eum esseuersum, quem in Circundederunt iam exhibuiamus. Sed nem Introituum uersum uspiam me uidisse memini. Atqui ea de re nolim anxium esse taetorem,cum alioqui satis sit Modorum.

153쪽

De Sexta diapason specie

Caput XXV.s Exte di pason specta, quaein ex passimate iraesen ad triten hype

bolaeon,hoc est ab Emaro ad shamum, Unicus est Modus ipsius Diapason nomine Lydius,diuisus harmonic5sincparito. Idco. Princeps in hac classe, quippe qui Plagium habet Hypolydium de

quo antea.Communis duorum Modorrum diapenteiasa.Clauis finalis. Fmagnum. Diatessaron ut is, hicsuperneadnectit, cum Plagius inseriae. Porro hic Modus apud ueteres Ecclesiasticos in mamo filii usu, ut ex cantibus uetustioribus satis liquet, sed tetricus uidetur Modus, quem Luci nus,B- μοι uocat, Apuleius querulum, Horatius uero Lydium pro Ioanico, utPersas pro Parthis usurpasse uidetur. Plato in Republica libroteirio,ter binas Harmonias numerat. Alteras kννα Hor,hoce'lugubres siue querulas id est, Mixolydias S Syntonoly, dias,quas ne mulieribus quidem utiles ait,nedum uiris. Alteras υσυι ποῖ, G,id in molleis ac temulentas, Lei viis Λυδιαι id est, Ionicas Se Lydias,quotcun PM 'hoc est,relaxae, remissae.&resolutic ita enim copiose exponit interpres uocantur. Sed nem has bellicosis uiris uti, les existimat. Relinquntur igitur duae, iραμε im id est, doricaeae Phrygiae, De quibus tamen nihil certi pronunciat. Sed adhibendas omnino eas harmonias praecipit,quaeanimum uirilem ad generosa deco, ra inflammant excitant. Haec tamen obiter Glaucus apud Platonem Socrati nescire se Harmonias sista,reseri, Ita Plato ianu ipsi no satis nota disseri quanquam illum haec perspecta habuisse puto,ut erant illo doctissimo saeculo omnia mathematica. Quo Pacto autem ab interprete sint inteste ti,haud iacile dixerim,Illud eMΦλ αἰ, uertendum erat mixolydiat; quomodo omnes musici composito pro simplici utuntur, alcuadeo pro limae diapason speciei nomine. Idem de omisia licia seliatio, quod haud scio an pro Aeolio posuerit Modo, Quod si esset Plato, nis nomisturain sex Modorum principibus prorsus nobiscum conue, nireti Fieri autem potest ut Plato Syntonolydium intentum Lydium intellexerit, ut musici uocat nisnudiatonum, quo pacto et Cleonides in introductorio&ίη musici tetrachorda pertriasreaigenera. Iulius aut Polluxta. cap.y. xit principes ponitius uerbis.

154쪽

Apud que Mixolydius abest, ut apud Platone Aeolius, Nisias Λοπι p. pro Mi lydio posita cJtendat ca Cleonides Hypodortuita uocatu scribaiade Pollux paulo postra. io.ubi de tibiariis Harmoniis dis rit ita est.

ἰμυρε. Nec mestigit apud eundem Polluce paulo post inter saltationis spe, cies&Syntonon enumerari, uerum ibi de Harmoniis non loquitur, Et Misoe, x ex appellativo multis rationibus .ppria fieri potest.Sedad Platonem redeo,quem uno oreaiuntLydium reiecisse Modum uileuem Omihi quidem non uidetur. Nam Mixolydium & Syntonolydium cum Lydio eundem esse, non puto existimabunt. Et Plato ita uidet dens Mois dis locutus, ut in uniuersum nihil certi assi et. Sed eos eligendos praeci pit,ut iam admonuimus, qui masculum retineantanimum 8c ad uirilia ficta stimulent. Verum enimuero quod prius nobis dictum est,negari non potest,antiquitatemhos uariasse,sed ne* dubium esse Modorum natura alio torqueri posse, ut si uideat leuis Modus, eum ad grauia adhiberi peris dissicile non in modo accedatselix ingenium,Et contra grauem ad leuia quo p. Quod in carmine El aco apud Ovidium contra generis cius naturam factum grammatici contendunt. Ego ita Lydium egrestu Moadum existimo, siquis ita tractetquemadmodum ueteres Ecclesiastici. Sed nunc uerborum fatis est. Apud ueteres igiturEcclesiasticos uideo dupliacem huius Modi fuisseusum, alterum inter Feteparuum,ut ipsi diapasensumme deesset semitonium minus, Alterum inter duo Fs, integra di pason: sed eum plerun esse corruptum. Prioris usus breueinti exemplii Enedic a ni mea Domino &noliob liuisci Gmnesretribiniones e ius et renovabit si cui a qui se suis

155쪽

Liber II.

uentus tu a.

Ad hanc se am est: quinar de testimoniis nuxImmit de Virginibus,&plurimi ueterumcantus. Reperias eundem hunc ueterem Lydium descendere in E graue, ciuemadmodum supmus de Ionico diximus inqgraue, aut in Synemmeno in Bgrauci uius hoc exemplum est.

On tes 5 omnescolles humiliabuntur.Eteruntpraua in diis rei ta&a spera in ui as planas Veni Domine & no ii tarda Alleluia Euo ua αΗVius aut Modi aliasuel minorum uel maioruptamoruintonatio/nes, Item Resposerioru Introituu Versus alios qua priore libro de quintouulgi Modo exhibuimus,haud eade inuenisseme memini.Imbinea sum opinione, quas intona nes, quos. Introituum Resposerioru&VMus uulgus habet in quinto suo Modo, hoc est Ionico ea omnia olim Lydii filisse. Vera posteaquam solum uerterit Lydius, etiam hae successis risiacta uel belli, uel mauis delatoris iure Admonuimus hoc etiam sumarius deModi huius plagi nempe Hypolydis,at padmetiam deHypoarolio. Nee haec corruptio dissiciliorest quam in Gradualibus,ut mox dietiuissimus,ubi ex mi filia in b claue,qus mutatio tortos sane nobis dedit

cantus.

Lydij Modi exemplum.

Vis dabit exSion silutare Ista es: mauerterit Domin eaptiui

156쪽

Do decachordi

tores in nullo esse usu, cuius omness cantus in Ioni cum defleehinc go mi in b claue si substinieres. Quae consuetudo ita inualuit, ut purum Faeum nuneram inuenias,cui non alicubi si sit insertum, quasicospiraationein eum facta, de exilio eius publice sit decretum.Haud quaqua tamenegauerim eam mutationem aliquando comode fieri,siquando necesistate urgente: Commode fitin una altera nota, quae tamen Modum non mutat.Neeessitate uero propter Tritonum in genere diatonico uitandum Atqui ea mutatio corruptos nobis smi,utiam diximus, tantus, in gradualibus potissimum uidere licet, praesertim simiam aliquotlocis mutationemi insa. Dcinde uero cum more suo hic Modus in a paruum ascendat,ac descensus fiat subitus in besauem,necesse est remeare mirenim ibi is cani potuit, ut inrelias praecedentibus notulis:fieret enim Tritonus. Caeterum inF magnum delatus,ac rursus in b clauem assurgens. necessario mutat mi in se, alioqui rursus tritonus interuenireti Inuenies

autem quosdam huius Modicantus, qui in a paritum ne ita subito conascendunt, nisi etiam s paruum attingant, ne rursus subito ae uno lapsis ex a in bre labuntur, sedex sine: Quos omnino in Ionicum deflectere queas,bi am catare uel a diapete Lydii se se, ascendedo tiresi,desceis dedo se la fit uel per diapente Ionici in Synemeno tetrachordo uises,ascera dedo,ulmi set descendendo sol mi utiQuanquam haudscio, qui fiat, ut cum uoluptate quadam libentius Ionico acquietamus, tinniat psuauius illud is quam mi in auribus nostris, sed puto u lassuetudinem per omne uitam Ionico obnoxiam in causaesse, uel, quod uero similius est,Ionicum dio naturaliorem esse, grauiorematit Lydium. Sed huius modi exemptu pomamus, quodHfriam canipoterit.

Exemplum

157쪽

Liber II. a t

nici, sed alterius in dic Zeti eno,

alterius in syneni enon tetractordo. te

or in est Etambula bunt gentes in lumine tu o,& reges in spledo re ortus tu LEt o ri a. Eumatis huius naita uociuit unius syllabarplurimas notulas cereo I i tionis agmineincedenteis quartam abfanenotulam, item decismam,s 3 in b dsintaxat leuant,ut Ionico soli fiatapta cantio, alii in e sustollunt,utrissaptum Modo,quod nos, risi rarius ita inuenitur, secuti tamen lumus,ut res ipsa,cui gratia exemplum adduximus, clarior esseLIn fine etiam uersus omnes in si libentius inclinant, potest tame dc mi cantatadurissicula Ionat. Verum haec de Lydio sitis. De

158쪽

altero.

. Lter huius diapason Modus esse debebat iisdein quidem limitibus

A quibus hic Lydius sed mediatio obstitit, quo minus in usum uenearit. Nam plagiorum l*e, inferne diatessaron, superne diapente habere debebat, quod hic fieri nequiti Ex Fenim magno, in mi quod est in besaue Tritonus est. Ex eodem autem mi, in e paruu semidiapente est. Hie Hyperarolin, de quo in Hypophrygio diximus, plagius est, quapropincum 'nominanduserat,sed Hypohyperoeotius nemo unus dixerit, quando Hypomixolydium etiam quidam dicere non audent, Sed Hyaperphrygius non incommode a quibusdam dicitur, nempe ad se amHyperia in Hypermixolydii ac Hypervilii. Estenim hic proxime sua praPhrygium, nec aliud habet nomen, ut habet, cuius systema obtinebs dius. Quod autem Politianus ac Franchinus Hype lydium uocatuscribant, scire uelim, quibus authoribus tradant. Ego herclecodicum errore deceptos crediderim,ita enim omnes corrupti nostra sunt aetate, ut iis, quoties res contrarium clamat, prorsus nihil silconfidendum. Nisi serie quis nouo more,ω-ὰ-ὶφ bπό, accipi putet. Hicenim Modus 8c si male uersus, ad Lydii tame systema consistit. At ne Ptolemaeus Hypermixolydiu,nem Aristoxenus Hyperiamum sic intellexere,quare mendum in libris esse existimo, non nouam appellationem. Hunc Modum apud Ecclesiasticos semel at 3 iterum celebratum reperio, sed aliquadon5 pleno systemate, Cuius duo hic exempla subiicereplacuit.

Exemplum Hyperphrygij scini

tomo minore desectum

Scintroi te ina tri a

159쪽

Liber II.

adobriue Domnum au lasan me ius. E Si huic similis ascensu descensu cantio Domine Lemecum miseria cordiam tuam, quamvestremus libro sequente in Lydio, ubideHyapriphrygio exempla adducemus, at adeo huicinam sequentiprorsus simile alterium ut hocpraecedens suum habet alibi.

Eiusdem Modi cXemplum tono

superans diapason.

ucrucis ce ini micis nostris. Libera

nos Deus no ster.

De Septima diapason specle,

Caput XXVI. Urim diapason speciesin Lichano meson ad Paraneten hyperabolaeo hoc est a G magno adgparuum,duos habet Modos, alterum ipsius diapason nomine, mxolydiu, harmonicos diuisum in paranete diezeugmenon, hocin, in d paruo. Alterum Dionicum diuisum arithmeticos in c paruo, dequo paulo post. Muxolydius igitur,uulgo sitimus dictis, indeutputo nomen habet,quod cum Lydio permixtus sit, quippe cuius septem possideat chordas, quana quam aliam quo causam huius denominationis superius assignauimus.

160쪽

Apud uemvs Ecclesiasticos in maximo erat usu,nostra urio tempestate In novis thematis, quemadmodum &eius Plagius, Mixolydius, at adeo Lydius eum suo Plagio Hypolydio prope ignotus.Quod indeaccidisse reor, Quod Ionicus celebrior Modus,& ut puto,antiquior hominu Mut thabeatdiapete.&sii 5 positu specie tamecu Mixolydio commund eterum assuetiistio eae si ut cantores ad eam perpetuo adiecerint ut si, quae diatessaron est Ionici,superneadicisti, non resol, quae Mixolydi, est diatessaron. Porro ad hunc Modum multae sunt iucundissimae canationes, utin mille Responsor is Introitibus patet. Viri Galilaei huius est

Modi Inestus. Item: puer natus est nobis, ciuem Petrus Platensis Gallus elegantissime quatuor instituit uocibus, ex Mixolydio tamen Doriuinastituens non abs* licentia,sicut postea Ioannes Moulon in Ionicum vinodem mutauit: Responseria, uitaues Apostolorum:&,Summa Trinit ii Utruncpoppido eleganter hune Modum reseres. Qua exempla, ubi obuia studiosis,examinanda ueniunt. Nos Prosam illam omnium elogantissimam,&ab D. E R A s M o Roterodamo praeceptore nostro mire olim probatam, in medium adducemus, Quae est ad Apostolorum Sonatum precatio, omni reserta ornatu, omnibus decorata floribus. In

qua primus quidem uersus loco Propn a est. Secundus uersus petitionem brevissimam estinet, Tertius iustr petitioni tionem subiicit, Quartus Diui Petri Apostolorum principisEncomtum Quintus Pauli, Mus septimus. Mathri. Octauus ac nonus reliquorum Apostolorum nomenclaturam, Decimus congratulationem habet. Ulumus Conclusionem. Qua in re etiam at etiam ed derandum, quam sobrieexordium,quisa quis hie fuerit author, sumata Diapente Rhetorica, de qua in Hyperi stio diximus, quam aptos &minime fucatos titulos, nulla superlatione. nulla quaesitos pletiva ponatiDcindepetitio qualis estet ut ditescantEccleanae minime, Sed ut earum uitam ac mores chirus illeSenatus moderetur.

Petri autem ingenium, ulmitissimi Apostoli uno uerbo, Concedunt, e pressit,& Antiochum ac Remum pro Antiochia ac Roma figurate quisdem,sed apteposuit. Needignatus Romulum,ut fiatricidam,nomin re,Remum innocentertrucidatum posuiLDiuumuero Paulum ut Troum pugilem designatis etiam uerbis pingit inuasisti inquit, &non quamlibet nationem, Graeciam.Titanni autem mihiola est Illud uero ingen a specimen uide in Mathos laudibus, utPeriphrasi immaculati gni, ut antitheto candidi uesteris ad horridos Aethiopas pieludit, quam pulchre, &plusquam succinclaienumerationemitat taedium nimis loris gaeorationis futurae,siquidem omnium Apostolorum praeconia singulastim, reserre uoluisset. Atqui id haud immerito quis stomachetur, quosnam pacto acciderit, ut tot nunc seculis Mathiam omiserint jam codia

SEARCH

MENU NAVIGATION