Dqdwq lswn hqds hoc est grammatica linguæ sanctæ institutio, cum vocum omnium anomalarum indice, & explicatione, auctore Josepho Pasino Sacræ Scripturæ, & linguæ Hebraicæ in Gymnasio Taurinensi professore. Accedit ejusdem Oratio habita, cum publicum

31쪽

GRAMMAT. HEBR. 13. et Copulae Vau ante verba monosylIaba aut pecnacuta subjiciunt Xametet loco Sceva 3 ut m*' O mom

inus est. ε . . M

Hae eadem de eaussa In pronomIne masculino secundae personae fit voealium transpositio : ut pro tui, pro te. In Verborum autem pluralibus In r& In semInlala singularibus in ri, & finitis pro Seeva redit ea V calis, quam vox singularis, aut masculina in unoquerque tempore habuit; quae si fuerit Pathach, eonverti tur in Kametet; ut Uns , pro Npn, pq φήμ,

Et haec de usu, numero,& potestate aeeentuum indistinguenda oratione , & elevanda voce dicta sutaciant. De Diuiti so by Corale

32쪽

ne accentu Rhetorico, sive Euphonico.

Unicus est ae centus Metoricus , sive Euphonἰens . qui tonico In eadem dictione praemissas suaviorem pronunciationem effeti, diciturque Melbeth quasi fraenum, quod vocis lectionem dirigat , ac sustentet: de ejus situ, & positione muIta comminiscuntur Ra bini, multIs de more tenebris Involuta, & ad remn stram nihil, aut eerte parum utilia . Figura eius est virguIa recta Instar SiliuΚ, a quo differt v. . SiliuKenim ultimae tantum, vel penultimae versvum syllabis subscribitur; Methegh vero ubique pingitur, exceptis illis duabus syllabis . De hoe accentu duo praeeIpue observanda viden

tur .

unde originem habuit illa regula, Rametx absque -- theth anie Sceva es breve 3 de qua in cap. q. a. Vocales breves ante Sceva accentu Methegis notatae pro longis habentur 3 quam ob rem Sceva Iegitur; ut veἰreM, O timeant : ghemuleeha

xerinἰnum tuum . Unde at quando Sceva componitur cum Pathach; ut Uax.b ct captisam duc

Mahaph est virguIa transversa , quae dictIones a eis centu tonico privatas simul connectit 3 mutando Cho ιem ante consonam mobilem in sine vocis

33쪽

G Ra M M AT. HE BR. . Lo'snultae tamen voces excipiuntur , quae retinent ante M a Xaph ΤZere . . . . . sive Pasel eu aeeentus , qui pronune lationis

celeritatem inhibet, pingiturque inter duas voces hoc modo inimichiam Eo in .

De Nomine. Nominum genera apud Hebraeos duo tantum sunt;

Maseulinum, & Femininum Neutrum enim alia quando per Masculinum 3 frequentius per Femininum e prImunt . . Numers sunt tres, singularIs, dualis, pluralis. Cassium nullae sunt certae notae r , tamen commu riter Dativum designat, quandoque etiam Genitivum rAccusativum, & post Verba passiva Nominativum alo Ablativum. Genera dIgnoseuntur vel signiscatione , vel termia

natione.

vlorum, montium, populorum , mensium . Generis Feminini nomina propria mulierum, ossiet rum muliebrium, urbIum, Regionum , provinciarum, membrorum corporis , quorum tamen quaedam genetia eommunis sunt. Ter natIone.

Ast nulla certa regula praescribi potest : ex Lexia

34쪽

ΣΙ. . ' RUDIMENTA vis,& orationIs eontextu cuiuique voela genus distex- natura

De Motione nominis e Masculino in Femininum.

Motio nominum e masculiuo In reminInum genus stafiumpta syllaba n cum accentu a ut a bonus fit

ut discundu , triata, & fecunda . i Ηaee autem motio Masculini formam persaepe mutat s & quidem Ramex' penultImes syllabae transit In seexa vel simplex, vel eoni positum propter gutturalem , ut ,r Imagnus . magna e uItHaae manet , ut ira I

ri In rapiens . excipe IIVP parπα a parvus. ultimae syllabae praecedente XametZ manet ut vicιnus naz U vicina; alias mutatur in Sceva, ut caecus . penultisae mutatur irasceva, ut Herindus . fecunda . SVοι eum sequente in sine dictionis tollitur , unde praecedens vocalis manet ; ut pulcher , nD

De nominum Declinationibus .

35쪽

a FerunInorum , quae singulari aditeli syllabam rDe prima Declinatione. '

Prima Declinatio Igitur est Massicuti rum, quae Nois minativo singuIari addit syllabam ut a C, bonus, α' 'ita quando lue descit ': ut drae nes r multa etiam Chaldaeorum more amant I', ut alἰι . Pleraque denique desinunt in pro Σ', ut toeusae, montes, principes , &e. Ceterum propter hane flexionem nonnullae mutam tur literae vocaleS. metu penultimae syllabae eonvertitur in Sceva; ut a verbum est verba . Excipe , si Κametet.

sit Ioeo ejecti Daghes, ut Er ri artifex

fices. Ultisae sere semper manet et aI uando tamen transit in Pathach , & Daghes , ut carmelus s cameli. Tu re penuit. In Seeva , ut IIber Γrii exelpe, si Tetere sit loco eiecti Daghes, ut ordus . Ultimae non praecedente Κa

metet, In Sceva, ut IpI eque/-: multa exeipiuntur. Praecedente vero Κametet, manet, ut vicinus , ita a tu vicini . Multa excipias , quae ΤΣere ultImae eonvertunt In ChireΚ , & Daghes, ur

SQοι penuItimae In Sceva; ultimae ante consonam m

36쪽

as RUDIMENTAchοIem penultimae non mutatur 3 ut seu

aut Pathach pro

Saeg I, mutatur in Sema Vel simpIex, veI eompositum propter gutturalem; tunc autem Pathach est loco Sae-gol, eum accentu tonicus est In penultima θllaba,

timae manet . Euphoniae tamen caussa nonnunquam mutatur in ΚlbbutΣ , & Daghes , ut rUux

Multa varIant. Terminatio ri abiicitur , unde praee edens voealis quaecunque manetis ut ny3 pulcher, CT pulchri. Τerminatio etiam ' tollitur , ut Iudaeus .

Iudaei et quaedam communem analogiam sequuntur, ut Pa innocens, Innocentes, & quae udam

37쪽

G R AM M AT. R EBR. 1 dam chipe matant in KametΣ , ut Medus haedi. Sic suit pluralis. Dualla vero flectitur a singulari in ci' , eadem seis e voealium servata mutatIone , quae In pIurali, ut α' . Nomina vero , quae habent duplex Sae gol, prius mutant In Pathach , alterum in sceva; ut I R. rnu, cornua.

De secunda Declinatione.

secunda Deelinatio est rem . flectiturque a singua lari In eadem mutationis lege, quae In prima Deinclinatione tradita est: ut Terminatio ri tollitur; unde praecedens voealis non

r 'in arv Iathia. Multa variant, quae usu , & lectio.

ne discenda. . . Dualis numerus Masculinorum legem sequitur 3 ut femur , IV femora, Quae desinunt in me veris

Sicut autem In omnibus Linguis multa sunt nomina anomala, & eteroelita, quae aliter , atque aliter fle. Ehuntur, quae tantum sunt vel lingularia , vel pluralia, vel dualia ; ita di in Hebraica quamplurima id

38쪽

De . absoluto, satu Regiminis

Nominum o

NomIna IlebraIea ves absoIute usurpantur , Ides millum aliud post se nomen regunt , & dicuntur esse in statu absoluto, ut 'I vel aliud nomen regunt in easu Genitivo, & dicuntur esse in statu regiminis 3 ur , verbiisu Regis d Hebraicae autem linguae hoc proprium , & peeuliare est, quosdIctio regens vel In literIs , veI In vocalibus , vel in utrisque mutationem patitur; quae autem regitur , invariata manet, qWod contra fit In Linguis Graeca , &Latina . Quam mutatIonem Igitur propter statum t svinis subeant nomina, explicandum

au vocalium mutatione propter

Tegimen . . penultimae syllabae in utroque numero , di genere mutatur in sceva , sive simplex , sive eomposi- um Propter gutturalem, nisi sit Ioeo eiecti Daghes ultimae non sequente te, In Pathach o ut

In sing. penultima sequente Κametet in Seeva;

39쪽

Nomina, quae habent geminum Sae gol, aut Pathaeli pro Sargol sub gutturalibus , vel TZere , & aegol, quae Hebraeis voeantur nomina quinque, vel sex pu ciorum, nullam patiuntur mutationem.

De mutatione literarum propter

Regimen . Maseulina pluralia, & duaIIa terminatIonem dri Mmutant in ut a cauum , fit meaeu .

. - .. . - π

Feminina singuIaria in ri desinentia commutant n

40쪽

CAPUT Vl I.

De Pronomine. ΡRommisa dupliel. sunt in genere 3 alia dIeuntur IN

. parata, alia coniunctAE . Separata sunt vel ini gra, vel defectisas integr , quae genere, & numero distinguuntur, & sunt tria, tres personas indicantia, flectunturque hoc. modo is

Prima Persona.

nos nostrum

Babylonii a nobis umlegunt Utata.

Saeunda Persona .

vestrum da,et

. .. . .. . . . .