Joh. Kirchmanni Lubeccensis De annulis liber singularis. Accedunt Georgii Longi, Abrahami Gorlæi, et Henr. Kornmanni de iisdem Tractatus absolutissimi

발행: 1672년

분량: 583페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

32 A - ΚIRCHMANuus aliud ex alio in mentem nobis inciderit, ita quodque persequamur. o uisu igitur, vel, ut alii scribunt, 'Anulus, dc Anestus, diminutiva sunt, dc avoce Anus, quae circulum significat, d . rivantur. Nam ut parvuli circuli annuli: ..i magni dicebantur anni, teste Varrone. lib. . de ling. Latina: qui etiam hinc sempus illud, a bruma ad brumam dum sol redit c 'num dici autumat. Cui adstipulatue quis in lib. i. AEneidos: e nnus, id egi, anulus , quod in

se reae oui in secundo Georg. Otque in se flua per 'estigia volvitur annus. Ob

quam ingsani etiam annus apud AEgyptios, ante' inventas literas indicabatur picto dracone caudam suam mordente: quia in se recurrit, ut ait idem Servius ad hηe verba: Septem ingens gyros lib. i. AEnei-c Habet igitur haec vox duplicem signi- seationem, Laxam de Astrictam. Haec est, . qua usiAtum & Vulgo notum digitorum 2 stamen proprie denotatur. Graeci a di miis Δαέυλιον appellavere, teste Plinio lib. 33. cap. I. Prisci interpretati sunt ; quod, praeter Pliolum dicto loco, etestatur Festus: 'guluν Oscorum lingua annulis. Pacuvius in Iliona: Repugnanti ego porro hunc vi detraxi ungulum. Et in Atalanta: Suspensium in laevo brachio omn-

do unaulum. Idem autem Festus notat an-

Mulum quoquo covialum dici selitum:

32쪽

u a mini genu. , a Graeco Κώλλος, quod digiti articulum significat; mutato v in M. ut κυλιξ calix. Plaut. Trinum. 3. Ren. 3. Vers. 7, Satin' in .uem 'o u

eam nominavit, ex qua Varro lib. 6. de ling. Lati locum quendam citat. .

Laxior significatio est cum Annuli appellatione sinamus, quicquid sere orbiculari serma praeditum est. Quo sensu Annalis velares dixit Plinius , quibus at

laea de cortinae contrahuntur, aut expan

aeuritiae , ex quo velares detornant annulos. Loricam quoque esse tunicam ex anulis ferream ait Varrin lib. . de Ling. Lat. Et compedes, quibus noxiorum, vel sugitia vorum pedes vinciuntur, Annulos vocavit Martialis cum alibi, tum lib. 3. Κpia gram. 29. quo Zoilum perstringit, qui ex servo eques factus. priores annulas, put compedes , Saturno dedscabat: mae cum germina compede dedicat cicatenas Saturne tibi Zoilis annulos priores.

33쪽

α Ion AN RIRCA MANNusio pistrino laborantes , quorum noma exiguo tegili tandummodo pubem injectis . cuncti tamen sic tunicari, ut egent per pannullos mam i, frontes literati , ct capi Ium semimas , , pedes a Mati. Sed de do intortis illis crinibus, qui alias cirri diacuntur , usurpat idem Martialis libro Epigri 66.

Unin de toto peccaverat orbe comarum Annidus, incer: non bene fixu acu. De Inauribun Plautus in Poenulo Act. stan. 2. Mi PH. Viden homines sarcisatos con-

dunt cum annulatis auribus. Eodem modo etiam apud Graecos Δακἀκπλω voX varie accipitur. Nam prae r-

quam quod, ut apud Latinos Am , sic ipsa quoque podicem significat, etiam retibus τους λικlυλως tribuit Xenophon libro de Venatione 3 Et utrasque rotae e6 tremitates : & ferreos illos circulos, per quos habenae trahuntur et de perforat lapides, quibus alligare rudentes selent, ρακωλιους appellari , notat Jul. Polluκ lib. I. Onomastici cap. Io, I I. Et lib. I Q.

34쪽

- αnte Troiana tempora extitisse. Gratastimis ἀ- vermibus exesis res quasvis ante iuventos an lor

signasse. rasan m. Romanos ὰ Sabinis τἀHetrusiis annulorum usimn aecepisse. Statuas Psique arim dis fuisse ornatas.

JRigo annulorum incerta est. Fabulae . illorum vestutatem a rupe Caucasea repetunt 8c Promethei vincula eo dem Quent. Narrant en im ipsum , quod ferulaisnem e coelo furtim sustulisset, a Jove ad Caucasiam religatum, & volucri o rectum postea. cum Jovem monuis set, ut a Thetide abstineret , nisi vellet ab

eo, quem ipsa paritura esset, regno e pelli, ejus indulgentia ab Hercule liber tum , hac tamen lege, qu iam juraverat, se nunquam eum soluturum , ut ad poenae praeteritae indicium annulum serreum diagito gestaret, cui saxi fragmentum esset inclusum: hoc exemplo deinde mortales in gratiam Promethei annulos primum digitis induisse. Plinius in praetitione ii bri 6 3c Servius in 6. Eclogam Vistgilii. Verum hoc minio merito videtur esse fibulosum, cum libro 32. Cap. i. inquit: ' Mn vita scelus fecit , quit a nutum primus induit, nec hoc quis fecerit traditur. Nam de Promenseo omnia fabulosa aia miror , quanqualm isti quoqueI risum amra

35쪽

lam dederit antiquitaν, vinculamque, lnon gestamen immgi voluerit. Quomodoti apud Germanos fretismu qisIstue ferrreum annulum signominiosum is gentiJ υε ut vinculum golabat, inre se earia Bois absolverest, teste Tacito de Moribus Geomanorum. Trojanis temporibus Annuli usam fuisse ignoratum affirmat idem Plianius , hac ratione ductus, quod Hom rus eorum nullam fecerit mentionem, cum oe codicillos missitatos epi larum gratia indicet. Iliad. Oinconditas areis me ses, ac vasa aurea , argenseaque stea colligata nodi , non annuli nota Odyss. φ Da Graecis quidem haec vere dicuntur. Nam .hos, dc praesertim Lacones, ante inventum annuli signatorii usum , lignis a vermibus exesis res quasvis signasse , legimus in Graecorum commentariis. Hesychius: o. Λάκωνες

βουλεDF. Ubi ex Philostephano tradidi, Herculis id fui ila inventum. Hinc signacula illa ες λιποψω t, suerunt

36쪽

monem Cassandra , 8e Aristophanem , ut praeter Casau num notavit Clariss. Μeursius ad Lycophronis Cassandram. Notat etiam Theophrastus sita aetate inultos signasse lignis,

quae vermiculi vel heredines pertuderanta. histori cap. I. 'o in Uπο- τ λολορυνοι σκωληκες ἐπι-λης

πο-, οἷς ψ.-aga b. μνες. Caeterum vermes sis eorticini se ii inuantes , truneum in I esse ietem redunt; quia se quidam. λο Mi re utuntur. Quibus verbis vel intelligi dicit Salmanus ad Solinum, pag.933. A Sed apita Hebraeos, de aegyptios etiam ante Iliaca tempora annulos fuisse usi irpatos appareti, cum eKfacto Judae, qui Thamari nurui suae, quam fornieariam esse putabat, mercedem concubitus haedum postenti , pignoris loco dedit annulum,cum monili, 8c virga.

Genes cap. 38. vers. 18. tum etiam ex hi

storia Josephi, qui a Pharaone AEgypti

rege annulo signatorio donatus legitur Gen. cap. r. & apud Joseph. lib.6Cap. 3. Atque ideo non possum satis mirari, cur Plinius lib. 32. cap. t. neget AEgyptios annulis uiss esse: Nustos omnino annados, inquit ille, major parsigentium hominumque, q/ii sub nostro imperio degunt, hodD-que habet. Non Amat Oriens, aut πω etiam nunc , literis eontenta suis. Visi forte Plinius de privatis hominibus in-

37쪽

3 IOHAN. ΚIRCHMANNustelligendus est, cum Moses de regio an

nulo loquatur. Fuit tamen usus annui

xum AEgyptiis etiam tunc cognitus : a quibus ille, ut multa alia, ad Graecos manavit . dc inde rursum λrte ad veteres Italiae populos. Nam Sabinos etiam Romuli temporibus annulos gestasse autor Dionysius Halicar. lib. 2. pag. los. ubi de Tarpeja, Κή αὐτῶo ἔρως τ

ρουν F ακὶυλέων. - Ο - oi Σαςινοι τόπι-Tvρρί-ων is, Amsι. Id est: Hane cupido subiit a Mo-rum , e annitarum , quas , stigestabant in istas brachiu. Gauribant enim tunc S bini aureis ornamentis, non minuε, quam imirusei, moili victu ac custu delectabantur. Suidas de eadem historia: ορω- σφραγῖδας χρυσῆ ταῖς ἐπιν χρυσῆ. Eadem Livius libro i. quanquam de re ipsa dubitare videtur: Odditur Obvia , quod vulgo Sabini a Maae armillas maeni ponderis brachio laeto gemma inque magna specie annulis habu rint , pepigis eam , quia in sinistris manibus haberint. A Sabinis igitur hunc morem Romani videntur accepisse; veleem rc ah Hetruscis, quod innuere videtur Florus , qui inter alia magistratuum insignia , quae Tarquinius Priscus a Tuscis debellatis lam sit, etiam annulos ponit t. l. c. Duodecim Tusciae stoprios frequent

bus armis subegis. edi inde Foscer, Trabeae.

38쪽

Praetexta. Sed quicquid sit sive . ab his, sive ab illis annulorum usus ad Romanos Pervenerit, hoc constat, i psos tarde hans Consuetudinem amplexos. 8c ne Reges quidem omnes annulis delectatos fulge.

Nam praeter Numae & ser. Tullii statuas, nullim aliam ex iis , quae Regibus in Capitolio Mositae erant, annulum habuis auiar Plinius lib. 33. cap. 1 - 2- et Romuli in Capitosio flatu, nec praeter Numae Serviique Tussit alia , ac ne L. Miam Bruti. Hoc in Tarquiniis maxime miror,.quomm e Graecia fuit origo, unde hic annuiorum Uur venit, quanquam etiam Nune

Lacedaemo ne Ierro utantur. Sed a Prisco Tarquinio omnium primo flium, cum in praetextae annis oecidisset hostem , bulla aurea donatum tangat: unde mos bullae dura' vit, ut eorum , qui equo meruissent, Mi insigne id haberent, ceteri lorum. Et ideo miror Tarquinii ej- statuam fine ametuis es. Quod vero de statuis annulo ornari

silitis Plinius seribit, idipsum etiam Cicero confirmat, qui lib. . Epist, i. ad Atticum ex statu , amictu , annulo, imagine

colligit ejussiem Sciρionis Africani sta-mwna esse de quae ad Opis de quae ad Pollucis aedem posita esset: De statua Afieani

ain' tu ' Siniis hie integus proavum suum nestis Censorem non fuisse' setqui nibiἰ habuit aliud inscriptum nisi Gosi ea statua, - σι Opis per te posita tu excelse eo.

39쪽

Aoulis vel e simplici metasio vel ἐ mixto. Sa- lmothracii qui Annulos partim flidos , ραγ- tim cassos. Flamiκes Diates quin annulo in Annulos alios gemmam fusi spe, alios ea ca- νuisse. Gemmas fui se vel figura aliqua insignes, mel nulti. Tres annuli partu Orbisulum, Pa- tam sive Fundam , , Gemmam. πυελὶς , σφενδόνη , --ulas etiam

ex integra gemma , ὸDcciso ct ebore fui . λ Nnulorum non unum genus reperio. fiebant c simplici metallo, puta ferro, argento, auro. Alii autem e m talio mixto. Nam vel inaurabant serrum,& argentum, Vel aurum serro cingebant. Erant enim quidam Annuli οι ia ς αῖ - , quidam σι De his Artemidorus lib. 2. ον υκ ἶκῶν cap. s.

num quidem, sed non citra laborem 'sabona signifeant. De illis Plinius lib. 33.

cap. r. Nec non est servitia jam ferrum cingunt : e sit per sese. mero auro decol rant , cuiuν Ecome origo nomine ipse HSamothrace id institutum declarat. Utrius ique generis. annuloS gestasse videtur Trimalcio

40쪽

Dg A N N U L I s.' Ietmiacio ille Petronianus, de quo Satyricus Vmbebat etiam in minimo digito sinistrae manus annu π gramdem, si uratim; ex tremo mero artici G digiti sequentis min

rem, ut mihi videbatur, totum aureum,

Da plane ferreis velut flens ferruminatum. Dicti vero hi annuli Samus meti teste Pilianio , sive e serro es&nt fabricati, dc auro, cincti; sive e mero auro , & colore quodam fusto decoloratio Neque enim audiendus Isidorus, quota I cap. F. de Annulis Samst racium, auareum qui-aeem esse asserit , sed capi ulo ferreo a loco , ita vocatum. Nam etiam e serro fieri se-litos indicat Lucretius lib. 6. disserens de magnete serrum alliciente: multare etia- Samothracia ferrea viso. Erant etiam alii , quibus cum circulus tu-xus esset aureus s. sigillum tamen gemmae loco erat argenteum , dc e contrario quibus circulus erat argenteus , sigillum. Vero aureum: Cususmodi videre est apud Gortaeum Num. 9s-US 97.98. Rursum alii erant solidi, alii Cassi , dc pervii. Ar

με tονα τ οβον ζ βάρους- id per autem meliores sunt annuli ex toto D-bessam, nulla inanitate or completi. --ι- enum cavique qui divinum ac fi-

SEARCH

MENU NAVIGATION