Joh. Kirchmanni Lubeccensis De annulis liber singularis. Accedunt Georgii Longi, Abrahami Gorlæi, et Henr. Kornmanni de iisdem Tractatus absolutissimi

발행: 1672년

분량: 583페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Isaeiar significant, ob id , quia in se conti

nent occulsatum. Vacui vero ae cavi etiam majores expectationes, quam commoditates

praesagiunt, propterea quia maiorem molem, quam gravitatem habent. Solidis hon licebat uti Flaminibus Dialibus , sed tantum cassis & perviis. Festus in Edera :Sed ne an Mn quidem eerere Flamini Diali licebat solidum. Agellius lib. o. Capite i s . Flamini Diali annulo uti, nisi stemmio cassoque , fas non est, Rursum alii evant sine gemma , qui Graecis ἁλ ροι, α ληφοι dicuntur. Aristoteles li-

σφενα . Etenim annulos illos, qui palacarent , ἀπι-ους sie sunt. Julius Pollux libro 6. cap. 33. Tit. r. 3-, αλιθον αQύλιον , λαιρονα γε λῶO: nuforte scriptum reliquit Pollux Nam ἀπώρων valet quidem idem quod, sed poeticum cst. Artemidorusci ψήφους vocat libro a. cap.s. Cujus verba mox asscribam. Huius generis annuli duo simi apud me, quorum alter exterius octangula , intus rotunda serma constat, & inseriptionem habet GENIOC A S S I S I G N I F. cujus copiam mihi seeit illustris Marcus vetuerus Reituta Augustanae II. VIR Praesectus, columen

antiquitatis, & Germaniae nostrae, 'cum

viveret , lumen; in cujυ obitu quantamitterae

42쪽

literae iacturam secerint, vix decem linguis quis explicare possit. Alter in orbiaculo , qua parte gemmae selent claudi, continet has literas NKR quadrangulae figurae inclusas : Hunc donavit mitu Nob. & amplis . Janus Rutgersius. ρο- sentissimi Sueciae stegis G UST A VI A D O L P HI Consiliarius & legatus, de cujus. admirabili ingenio de insigni nuditione nunquam ita magnifice quicquam dixero. , Uin id virtus illius ispe-

net.

Alii vero gemmam habebant , eamque vel figura aliqua insignem , vel nulla. Plinius libro 33. c. I. Multis hoc modis,

ut cetera, luxuria variavit, gemmu a

denis .exquisiti fulgoris . censuque opimo disgitos onerando: mox er eriles varia λ -- Ianda , uit alibi ars , alibi materia esset iupretio, e μ deinde gemmae. violari πω

fas p. avi , ac ne quis signanaei casi nain ammulis esse integigeret, solidas induit. Quid Z quod duas quoque gemmas fortere plures) uni annulo insertas fuisse, via dere est ex Epistola Valeriani Imperat ris , ubi annuli bigemmei unetalis fit me lio apud TrebelL Pollionem in D. Cbudio. Notat CL. V. AElius Euerhardus Vorstius Celsissimi ac invictissimi. Hemis D. M A v R ITII, Principis Auriaci re

Comitis Natavii Medicus ordinarius in Comment riolo de annulorum origine,

quem Abrahamus Gor φ Dactyliothe-

43쪽

t Iora A N. RIRCΗM ANN u scae suae praefixit , nullum fuisse lapidis; pretiosi genus, modo aut scalpro ant caelo corrumpi posset, quod antiquis illis luxuriae magistris intactum sit relictum e Soli Adamanti ob indomitam, ut credebatur, duritiem parcitum : sed hic quomodo vitiaretur, nostra aetate reperisse

Mediolanensem quendam Jacobum Tre clam, qui Philippi Hispaniarum Regis: gentilicia insignia Adamanti summa arte

insculpsit. Cum vero omnes sere gemmae ad ussim sigillorum inciderentur aut Ca larentur, tres tamen maxime omnium ad hos usus aptabantur, Achates , Onyx, dc Sarda, eo quod ceram non traherent, pulcherrimeque ac sine labe essigiem -- primerent. Vitreas gemmas in annulis vulgus usiurpabat. Plinius libro 3 f. cap. 6 extremo : e multare scolor annularis quod vocant, candidum ea. quo muliebres picturae illaminantur. Fit O ipsium ex creta admixtis vitreis gemmis ex vulgi annulis: de ct annulare dictum. - Ceterum imagines, quae gemmis incidebantur , aliae erant cavae, quae scalpro fiebant: Aliae extuberantes prominentes que, quae caelo: unde & gemmae, quae ejusmodi imaginem exhibebant, si pindicebantur, ,--τ λον et Seneca libro 6. de Beneficiis, c. 26. Pau-λου Praetorius in convivio quodam Tiberii Caesaris habens imaginem ectypa pro--- gemma.

44쪽

Dg A N N u L r s . Ist Talis igitur annulus, qui gemmam ha-:bet , ut id quoque hoc loco moneam constat tribus partibus: Orbiculo, Pala. Gemma. Apulatus in Floridis de Hippia

ilosopho: Etiari peditim tegumenta crepidas sibi compegerat, ammium in laevae aureum faberrimo signacuti: quem ostenta bat. Ipse Hur annuli ct orbiculum circula, merat, ct palam elaustirat, ct gemmam in seu serat. Orbiculus est ipsa annuli

Pala tquae ecfuma dicitur

Plinio libro 3 c. 8. Praestantioresfunduclauduntur J est pars annuli, cui gemmis interitur. Philargyrus in III. Georg. Paleam appellat. Polluci πυελ . vel σωμλις dicitur: λακωλίου - μ δ

lege Pala, σφινἰλ λικlυλιου. Iulius Philargyrus in III. Georg. Palearia. Vndeo paleae , quae cassum amplestantur , Oea

pars annuli, quae gemmam cohibet, propter similitiatam Ralea dficitis . Cicer. GOD-3- Cum paleam ejus annuis converteret. Quanquam exemplaria Ciceronis antiqui stima palam non 'aleam legunt, ut observavit Iohan a Wower. Gemma annulo inclusa Graecis dicitur ' φ . Sub

midorus libro z. cap. s. -b D

45쪽

ψῆφον. enim vocamin tum lapisium in annulo, tum etiam pecuriarum numerum.

Erat & genus annuloruin, quibus clavis erat adjuncta ad duelicem usum , signa di aperiendique. CH usmodi annulos se reos tamen, ut appareat servorum fuisse, aut vulgarium militum) in Batavis erutos complures se vidisse testatur Justus Lipsius ad Tacitum , qui . semam eorum exhibet , uti ες Hadrianus Junius in Historia Bataviae c. Io. imprimis vero Gor- laeus Num. 42. Salmasius vero negat istos annulos duplicem usum habuisse, nimirum annuli signatorii ες clavis. Siquidem nullum in his sigillum pressum adsignandum aptum. Ac proinde meras claves fuisse putat cum an milo, qualis di hodie fieri seleat in nostri. clavibus, quae sunt longiore scapo, ad Solinum p. 932. Nec vero rex metallo solum, sed&e succino, &Gom, integrisque gemmis annulos factos legimus. Annulunt ex Sarda integra eum pala aurea , & ci culo argenteo exhibet Gortaeus in Dacty boo, a sua Num. 1OI. duccineorum,

46쪽

ρυνα ς συμφέρου Succinei is eburnetier quicunque alii feri amnusi flent, flu

mulieribus conferunt. Suidas eadem :κινοι ε ἐλεφάνωνοι-γ--D. εἰασυμφοροι. Succino autem multum gavia -s fuisse mulieres, testatur Plinius lib. 3 7. c. 2. Proximum locum in delitiis, seminarum tamen adhuc tantum ,succina obtinent, eandemque omnia haec, quam gemmae auro ritatem. Hinc Ovidius lib. 2. Metamorphoseos de Phaetontiadum lacrimis :

gescunt De ramis eleErra noris , quae lucidus

amnis . '

Excipit nuribus mittit gestanda L

C A P. IV.

. . . .

Onulos utraque manu quidem gestator oe poti mi sinistra er quare e Digitos omnes, excepto medio, annulis oneratos Ratio 'stia de - na a corde ad digitum annularem pergente resu tata. Κομινον, Ακαρές.

SED, nec modus gestandi annulbs unus idemque apud veteres fuit. μηx'

47쪽

mira , qui cap. 22. vers. 2. . Deum Induis

cit sic loquentem : Etiamsiesset Conia mus

eim reoli Iudae annulus signatorius in m nu dextra mea, inde mutaM eum. Sirachus Cap. U. vers. 13. Ahomodo amplificemus

Zorobabely nam , ipse quasi Agnum in is

tra manu saeι A pud Romanos vero an te usum gemmarum sit Atido Capitoni apud Macrob. lib. 7. fides habenda est) cum sculptura adhuc annuli materiae imprimebatur, sive exserro foret, sive ex auro, rasabatur, ut qui se velut, quacunque manu, quolibet digito. Sed postquam gemmae etiam addi coeperunt , sinistra potissimum manus huic gestamini destinata fuit: nisi quod interdum homines supra modum molles , 8c luxuriae dediti , et tetm dextram in subsidium vocabant, si fors sinistra serendo oneri non esset id quod subindicare videtur I. ucianus in Navigio, apud quem cum Timolaus multos sibi annulos optasset, quorum beneficio &recte valeret, & robore alios su peraret, de alios in seporem collocare, aut aliud quippiam, quod conditionem humanam excedat. p stare posset, quaerit ex ipsb Lycinust

48쪽

poten, sed tam miatis revinctur Imi an maςa per singulos aestitas ρ imo vero em

edit numerus , necesse erit etiam dem cram ferendo meri Iucedere. Quod autem 1aeva manus annulorum sedes fuerit, ut hodieque est, multa scriptorum loca testantur. Plin. lib. 33. cap. I. Manus promin sinthae mammam auctoritatem comtςisiavise auro. Horae. lib. 2. Sat. 7.- Saepe notatu . Cum tribus anellis , modo laeva Prisu - inoi Visit inaequalis. Silius Italicus lib. I I. η

mi laeva gestare viris. Tertullianus capite ultiiuri De habitu metallabri: Gracile, aurium inter Kalendariuri

expendum, O finistra per fimusis digitis de Decis sagulis ludit. Sed cur huic poti si

simum manu, annulos aptarit Antiquitas, duas reperio rationes: Unam , quod laeva, sit otiosior, quam dextra, cujus officimn fuisset non solum annulorum gestatione

impeditum, sed 3e ipsi annuli crebro motu facile potuissent laedi. Di serte Attrius Capito apud Macrob. lib. 7. Saturn. ea usuν luxuriantis aetatis signaturas preti sugemmis caepit insculpere, O eertati,n hoomnis imitatio laesivit, ut de axemento pretii, quo su enias lapsides parasnt,riarentur. Hinc factumen , ut Uu a mus urunt

49쪽

M IOHAN. RI Reis MANNus loris exemptus dextrae , quae multum

norim geris, in laevam relegarerur,quae olimsior em ne crebro motu ct incis manuae de reae pretiosi lapides frangerentur. Alteram,

quod haec manus plerumque lateat, nec Ie tam cresam oculis hominum ingerat. Cum enim , qui primum annulos in veri runt , propter rei novitatem dc in lentiam in propatulo eo&gestare erubescerent, finistrae manui tanquam magis late ii annulos induerunt , ne fi aperte gest 'rint, in reprehensionem aliorum incia Terent. Hanc Plinius nobis suppeditat

lib. m. cap. i. s sprimur instituit inquit illo eunctanter id fecit, laevisique manibus metitentibia induis, eum, si honos secum fisi fet, dextra fuerit ostentandus : Nesae si erimentum lytuit in ea aliquor intinui,

uiam sartoris usus retineo veterem l ctionem defensem 8c explicatam ab Adri

Turnebo tib 6- Advers. cap. 22.ὶ argumentum est, m zius A laevafuisse, quas tum capitur. Si etiam in levi, inquit, a tificio fartorum, impedimentum futurum fuit gestato dextra annulo , quanto maius est, cum sinistra eo onerata tractatio clypei impeditur pDe digitis quibus annuli inserebantur, copiose Plinius, quem operae pretium cst audire: Singulis, inquit ille, priino digitis geri mos fuerat, quissent minimis proximi.

Sie in Ni ae ct Sermii digii statuis videmur. 'sua pollici proximo misere, etiam

50쪽

dare. Galliae Bruanniae e in medio dicw ttar R E. Hic nunc solus excipitur , eeteri ominnes onerantur. Vides inter digitos, qui annulo insigniebantur, primum fuisse eum, qui minimo proximus est, dictus ob id Λα κωλιώ ς vel annularis. Macrobius M aicinalem: Auctor ad Herennium lib. Medicum vocat, ubi de memoriae artificio tractans ata imaginem quandam 4nstruit: Et reum ad Iectum ejus saltimus , . dextra, poculum , sinistra tabul- , medico testiculos arietinos tenen em. Non enim dubium est, quin e digito eo, qui sit minimo proximus , sitispensas haberi velit scorteas, id est , e testibus arietiqis pelliceas crumenas, ut Ocum hunc interpretatur Politian eas L. Mistellaneorum. Cur autem Communis consensus annulum in hoc digito. di manu praecipue sinistra gestandum sibi perluaserit, de hac re Macrobius dicto loco duas affert opiniones: unam Hetr scam , dc AEgyptiacam alteram, quas hic' adscribere non pigrabor ; Hetrusca desumitur ex fragmento Atteii Capitonis,quod extat apud Macrobium: Elictus autem in ipsa laeυa manu digitus minimo proximus,

qzasi aptior ceteris , cui commendaretur au-mb Arelistas : Nam Pollex , qui nomen ab eo. quod OP t, accepit, nec in sinistra cessat, προ minπs quam tota manus semper in oscio est, unde apud Graecos voca-a r , quoi manus altera. Pollici vero vicia

SEARCH

MENU NAVIGATION