장음표시 사용
181쪽
2 .. hie I. Λ quonam Pontifice , vel Concilio hoc praeceptum annuae Consessionis latum suerit ΤPraeceptum confitendi saltem semel in anno quolibet , tulit Inno centius III. in Concilio Lateranens
Omnis utri uisue sexus de poenit. diremis. his verbis . Omnis utrius. δε-xus fidelis , postquam ad annos disere. tionis pervenerit, ominia sua solus pee-eata saltem semel in anno fideliter commeatur proprio Sacerdoti, ex insem Iam sibi poenitentiam propriis viribus studeat adimplere e . alioquin es vivens ab ingressu triclisa arceatur , er m riens christiana eareat sepultura , &Concilium I iident. sus. Iq. de poenit. cap. I. de OUessione, prope M. idem declarando ait : Neque enim per Lateranense Concilium Ecclesia statuit, ut christi Adeles confierentur , quod Jure divino necessarium , er institutum esse, intellexerat ; sed ut praeceptum Confessionis saltem semel in anno ab omniabus , s sngulis, eum ad annos discre. tionis pereensi ni , impleretur. Deinde Can. 8. sic. statuit : Si quis dix rit : Confessionem omnium peccatorum , qualem Ecclsa servat , esse impossH-lem, ct traditionem humanam a piis abo
lendam : aut ad eam non teneri omner,
gulos utriusque sexus Christi m les , Juxta magni Concilii Lateran Ur constiιationem semeI in anno r- ο si id sustandum se Christi Melibus ut non corsreantur tempore Padraget a fanathema M. '
QU. II. An aliqua adduei ratio va. 3leat , quae potuerit Christiam Domi. minum movere, ad praecipiendam Con. sessionem, praeter articulum mortis , etiam saepius in vita, si opus esset :& Eeclesiam , ad determinandum , ut fiat saltem semel omni anno'
R. Affirmative: immo non una tam tum , sed etiam plures rationes possutit excogitari . Et quidem I. Pin. nitentiae Sacramentum non est tantummodo institutum ad e sequendam salutem spiritualem in extremo periculo mortis, & fine vitae; sed ad restituendam vitam spiritualem post Baptismum propter actuale peccatum Iethale deperditam : unde a Tridentino sess. I4. Can. 2. de Saeta rimnit. & aliis Patribus appellatur secunda tabula post naufragium . Iam vero ex una parte vitam spiritualem , saepe accidit , homines perdere non muIto post receptum Baptismum, seu paulo post rationis usum primo aquisitum, dc rursus, si longius vivant ,
maxime inter mundi vanitates , dc it . . lecebras , ac negotia saecularia , smpius etiam repetitis mortalibus culpis animae mortem incurrunt , dc iterata naufragia patiuntur . Ex alia parte non convenit hujusmodi iam salutari , extrem O , oc necessario remedio , dc praedicta tabula uti, eamque sibi arripere tunc solum , .cum et i ta immineat mors, sed etiam cum sit spes evadendi, dc cum re ipsa e. vaditur mors . ἰ Merito ergo Christus Dominus praecipere potuit , ut peceatorum Consesso fieret non solum in fine vitae , sed etiam saepius in decursu. vitae si opus esset. . Adhue institutionis hujusmodi a I. tera potest adduci ratio , diitia ex eo, quod Sacramentum Poenitentiae , de Consessionis non est solum insti
182쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae. I79
tutum ad remittenda pereata praesentia , sed etiam ad praecavenda suta. ra , accommodate ad hominis natu. ram , seu ad escax fraenum imponendum hominibus , ne tam iacile in peccata prolaberentur . Porro es.steacissimum haenum est homini ad peccata praecavenda , obligatio , ea distincte manifestandi r eum hoc in xime abhorreat humana superbia , aut certe verecundia r Unde inquit
Job ea. 3ι. v. 33. Si abscondi quas
homo peccatum meum, ἐν celavi ins-nu meo iniquitatem meam . Jamvero huiusmodi alter principalis finis, propter quem Sacramentum hoc est institutum , longe meliori ratione habetur per obligationem saepius confitendi in vita, quanI per unicam Con fessionem in fine vitae ; eum enim omnes homines ex una parie , communiter sibi persuadeant, mortem a
se longius dillare , & post mortem non sint inter alios homines in hoc
mundo amplius versaturi; oc ex alia parte pinnas , di onera , quae' remintiora credunt , vel nihil , vel certe parum timeant , & sversemur , ut quotidiana constat experientia r hine fieret, ut omis Confestionis, di poenam humiliationis , confusionis , di verecundiae , quam solum paterentur in fine vitae, di morti proximi, non adeo timerent , & expavescerent in decursu vitae et & consequenter respe. Eius humanus , & naturalis horror manifestandi propria erimina, & occulta scelera alteri homini, non adeo S a peccando coinpesceret , di re. Iardaret: ut contra accidit, obligatione posita constendi in vita , Setiam saepius, si saepius in vita quis audeat peccare. videri etiam potest Diana R. 66. . 7. er Io. La. Croix
28. qui hisce duabus adductis rationibus favent usibus adhue duas
alias adnectimus. Diei itaque potest tertio : Praece- Iptum Consessionis saepius in vita sa-ciendae Iatum fuisse, ut fideles commonerentur , & intelligerent, quam necessarius & salutaris esset sacramen. talis Consessionis usus, unde frequentius usurparenti r Ita apud AZor. δε- sis. moral. p. I. l. 7. e. 29. qu. 8. δε- M. & Regintil. in praxi to. I. l. 6.
Denique dici potest i Consessionis 6
frequenti im fuisse praecep Iam, ut peccatoribus significaretur magnitudo Misericordiae , ct Charitatis Dei erga illos, qui tam promptus est ad elargiendam ipsis suorum veniam delictoiuin, si ex corde eos poeniteat illorum , ut ipse potius praeveniat, ocinvitet ad veniam, immo praecipiat, ut accedant pro remissione iterum iterumque : Iepties , er septuagies sentes, seu quotiel cumque peccaverim: nec tardent converti ad Dominum :utpote qui non patiatur , animas a se per peccatum longius recedere, sed cito qiiaerat, oc revocet , & in gratiam suam recipere cupiat: eo quod
aquae multae peccatorum non potuerunt extinguere charitatem eius. Et
quamvis videatur, hujusmodi conversionem sufficienter potuisse requiri, dc haberi per simplicem contritionem persectam: nihilominus , cum contriti
perfecta sit imbecillitati humanae dis.ficilis , ideo sapientissimus Dominus
hoc sacramento humans Occurrere voluit imbecillitati , ex saciliorem reddere poenitentiam , remit endo peccatari peccata etiam Attritione sola
183쪽
18o Appendix Not. per Annum Vage
disposito : Vid. Diana est. R. 66.
Hae , & similes rationes ChrIstum
Dominum movere potuerunt ad pra cipiendam Confessionis frequentiam; dc Ecelesiam, ad determinandum , ut saltem semel fiat in anno. Reiiciuntur autem nonnulli , qui putarunt, hujusmodi praecept tim latum fuisse propter periculum oblivionis peccatorum, maxime si haec multa sint, rit eommuniter evenit , & per longum vitae decursum usque ad moristem , si tunc temporis lolum peccatorum omnium seret instituenda Gn. sessio. Huiusmodi quidem ratio rejicitur; videatur Arorins, &Regina id. locis et t. & Suar. tom. q. in 3. Par. 33. 3. n. 9 7. Sed contra rationes a nobis addi Etas oppones : it Ias videri nimis probare , atque adeo nihil evincere. ει nim vero ex iis omnibus , vel certe
ex aliquibus sequi videtur , debuisse Christum Dominum , & ejus Ecel
fiam eonstituere , utque praecipere , ut Consessio toties fieret, quoties in vitae deeursu homines peceata patra
P. Propter rationes a nobis addo. ctas potuisse quidem Christum D, minum , & eius Ecclesiam , hanc quo que ampliorem Consessotiis freque m. i iam praecipere ἔ at non suit expe. diens de facto praecipere , De pusillis I iqueus injiceretur: Dimirum ob respe. tum humanae fragilitatis , negligentiae, torporis, di caecitatis hominum
peccatorum, qui cum animae suae non videant mala , nec intelligant , in quonam discrimine versemiir perdiritionis aeternae, nec eurent spiritualia detrim 'nia, quae propter mortales culis pas incurrunt, ideo communiter aut
nihil, aut parum sunt sol ieiti de re cuperando flatu gratiae. Aetadit, quod naturalis horror , di dissicultas manifestandi proprias culpas , maximc retrahat homines a Consessione: unis de merito timendum fuit , ne , si obligati fuissent ad confitendum toties , quoties, in peccata prolapsi essent , occasio data suisset multipli- eandi potius peccata, quam medium ea minuendi , di auferendi quamplurimi enim absque ullo dubio, tran- grederemur pluries ae pluries fessionis praeceptum illa ampliori semqtientia constitutum. Confirmatur lime ex aIio praecepto Communionis , quod liret longe s cilius sit praerepto Consessionis , adhue tamen Ecelesia tandem coacta fuit non majorem illius see item iam praecipere , quam ut sumatur senis lin anao, eo quod refriguerit multinrum charitas, & ne pusillis Iaqiae uri iniiceret e seu ne plerique inde facerent sibi occasii, in peccandi violai do i Mud praeceptum e si ad majorem illius frequentiam OHigaret , ut n
lavimus tr. 2. l. F. par. 2. in ejus I. Par. e. 3. sessi I. n. 2... III. An praeceptum Confessi nis annuae obliget sub gravi yEis: dubitaverint aliqui, aliqui
etiam negaverint e dioendum tamen
Omnino est : ex communi , & certa Doctorum sententia , fc sensu populi Christiani , obligare sub gravi runte Consessio annua inter principalia quoque , seu vulgaria adnumera iur Ecclesiae praecepta , quae constar omnia obligare sub gravi . videatur
184쪽
Cap. XIIL De praecepto Consessioni ann uae . I 8 I
QU. Iv. An praeceptu in annuae Conissessionis obliget absolute , di simpliciter per se, & independenter a praeincepto Communionis annuae : seu in. dependenter a praecepto praemittendae Consessionis sumptioni Euchari. iliae tempore Patarali: sive semel in anno; ita ut, qui non posset adimplere praeceptum Communionis am ἰllae , adhuc tenerctur confiteri , adimplendum praeceptum annuae Confessionis pΛffirmative: nam si annua αι fessio ratione Eucharistiae 1 emel etiam in anno sumendae praeciperetur, piaeceptum non daretur simpliciter de confitendo semel in anno ; sed de Consessione saetenda eo tempore liuo Communio annua sumenda sit . At vero in C. Omnis utriusque sexus. Et in Tridentino sess . I . de poenis. c. F. 9 Can. 8. absolute praecipitur Consessio semel in anno, absque ullo Ordine ad Communionem annuam, ut facile videre est in texi ibus allegatis 'u. I. & communissime notant . di docent Auctores . videatur Arorius c. 28. qu. 9. Suar. Io. in 3. par. disp. 36. ses. l. n. q. t illi uc. c. 3. n. 44. Regina id. n. 34. Fagund. cap.
Accedit sensus, ct usus fidelium ,
ex quo homines , scilicet pueri , α puel ae postquam primum ratio. nis usum aquil visse putantur , de Consesso ne facienda si licite commonentur a Parentibus & Pastoribus animarum: ut notant Filii ue. oc Fagund. Idque tamquam de obligati ne gravi , ne forte aliquod moria Iecommiserint : etsi nondum ad Eucharistiae sumptionem tuerint ad mitis tendi , ob speciales rationes explicandas ubi de praecepto. paschali . Vocantur itaque , & ducuntur pueri rationis usum aggressi , ad confitendum saltem semel in anno , quamvis Communio paschalis ipsis disserenda plerumque congruentius judicetur . Ergo praeceptum Consessionis annuae obligat independe ter a prae c. Communionis. Et confirmatur ex eo , quod si a nua Consessio praeciperetur ratione solius Communionis annuae , super fluum esset praeeeptum , immo meriri nominis; enim vero iam adest praeceptum divinum , vel, si vis, Eeclesiasticum praemittendae Conseisonisium piloni Eucharistiae, di quidem loties , quoties sumi debuerit , & vo
luerit, posta conscientia peccati mortalis . vid. dicta tr. a. l. I. Par. 2. in ejus I. par. c. 3. sect. 3. qu. 3. anum. ψO. Ergo dce.
Ex his inseres i. Eum , qui non
posset communicare intra annum pleneti nihilominus saltem eonfiteri , si possit; ita Auctores laudati . Inseres 1. Eum, qui confitetur sola
venialia, antequam sumat Communionem annuam ; si post Communio.
nem committat aliquod mortale ,
teneri intra annum illud confiteri ;eisi iterum communicare non teneatur: lenetur, inquam, confiteri , si ante Communionem , nullum unquam aliud mortale consessus fuerit intra ipsum annum, numquam directe absolutum; ita notius : Haec assertio supponit doctrinas tradendas art. 2.qu. ι. dc art. q. qu. 3. vide ibi di
Inseres 3. Eum, qui iacta, quam debebat, Consessione annua , Eucha ristiam in Pasthate non percipit , trunionis praeceptum negligere quidem , oc transgrelsi praecepti Pascha
lis reum esse, at Conic Ilionis annu . e non it-m. AZGr. l. cit.
185쪽
18a Appenae Noti per Annum Vage.
Inseres 4. Eum , qui In Paschate
communicaret eum conscientia peccati mortalis , peccaturum quidem contra praeceptum communieandi in
Paschate , ut suo loco diximus ; &contra aliud prarireptum praemittendae Contestionis sumptioni Eueharistiae :minime vero contra praeceptum Confessionis annuae, si ante tempus Paschale , vel post, saltem semel intra
annum rite consessus suerit, vel eo fiteatur aliquod mortale numquam eonsessiim, nec directe absolutum.
Sed dices : de Consessione annua mentio fit in quinque principalibus, seu vulgaribus praeceptis Ecclesiae si.
mul eum praecepto Communionis Pa schalis, ex una parte ; ex alia par te, si dicamus , praeceptum Confessionis annuae esse distinctum praeceptum a Communione annua, & paschali , sequii tir praecepta Eccletiae non esse quinque, sed sex; quod est
contia sensum, &usum populi Christiani numerandi praecepta Ecclesiae: ergo praeceptum Consessionis annuae non est distinctum a praecepto Com. munionis annuae , & paschalis , sedi solum praecipitiar ratione illius , ex suppositione , quod fiat Communio
annua r atque adeo qui non potest communicare in anno , nec tenetur
confiteri ratione alicujus specialis prae. eepti Ecclesiae obligantis per te ad
I. Retorqueo Argumentum. Dei bstinentia a carne in seria sexta , dc Sabbato mentio fit in quinque praeceptis Ecclesiae simul eum praecopto jejunii in Qtiadragesima , Qu.i itior Temporibus , dc vigiliis . Iam vero vel abstinentia a carne in seria sexta, & Sabbato est praeceptum distinctum a praecepto iejunii, vel non pSi non est disti iactum ; ergo non reonemur abstinere a carne inserta lix. ta, di Sabbato , nisi simul oecurrat
jejunium persectum G imo de in ipsis
diebus jejunii, non tenemur abstine. re a carne , nisi re ipsa jesunemus rQuod non est dicendum: ut constat ex praxi Ecclesiae, dc usu, & sensu fidelium . Si itaque est pi ceptum distinctum : Ergo praecepta Ecclesiae non sunt quinque, sed vere, di proprie sex. Nec consequentia sequitur quod si ea negetur: assignetur, quo, modo praecepta Ecclesiae sint quinque; non obstante, quod praeceptum ieiunii persectr, dc piaeceptum abstinentiae a carne in diebus jeiunii; aut in seria sexta, di Sabbato sint duo praecepta distincta Z Qtiaecunque eterii mratio excogitabitur, & aflignabitur , si recta suerit, illam dc nos assignabimus ad salvandum, quomodo pr cepta Ecclesiae sint quinque nota O, stante, quod praeceptum Consessimis annuae sit distinctum a praecepto Gmmunionis Pasciralis o P . I l. Quinque praecepta Eeclesiae communiter iic solent proponi , ut primum sit de audienda Missa is diebus festivis ex praecepto. Secundum de jejunio servando in diadragesi ara Quatuor Temporibus , dcvigiliis , & de abstinendo a came laseria sexta & Sabbato . Tettium de Consessione saltem semel in annosa- cieada , & Communione ia Paschale ii menda . inartum de Nuptiis solemniter non celebrandi S temporibus nonnullis vetitis . Qiiintuim de
Decimis solvendis Ecelesiae Ita quidem numerari , ec proponi soIent quinque praecepta Ecclesiae principalia , se a vulgaria . At vero Amri Institui. mor. Par. I. IA. Tis numer tquidem quinque praecepta Ecclesiae , sed diverso ordine proponit , quod cisi Di stir Oosla
186쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae. 183
etsi nihil reserat, relati tamen quod omittat praeceptum de non celebrari. dis solemniter Nuptiis temporibus vetitis ; di praeceptum Consessionis annuae separet a praecepto Communi nis annuae, fic distinlio computet numero . Proponit itaque Ator. quinque
prscepta Ecclesiς sie: Primum de Missa audienda: secundum de ieiunio , di abstinentia a carne; Tertium de Decimis : Quartum de Consessione annua: Quintum de Communione Paschali.
Similiter se gerit Fagunder In suo
opere de quinque praeceptis Ecclesiae: in his enim non tractat de Nuptiis, di separat praeceptum Consessionis a praecepto Communionis, di diverso, ac distincto computat numero . Unde iuxta mentem horum Auctorum praeceptum Consessipnis annuae di. stincto est numero recitandum a prae cepto Communionis rischalis inquin- que praeceptis Ecclesiae; quod procul dubio volunt , ut clarius significetur Christiano populo e Consessionis annuae praeceptum esse distinctum omisnino a praec. Communionis annuae , di per se obligare independenter ab illos R. III. Dicendo: ea, quae voeantur quinque praecepta EcclesiR, si bene considerentur , non esse quinque tantum praecepta , sed plura, & quidem pluralitate specifica; seu omnia inter se specie distincta , rationisque diversae . Unde potius mineta panda videntur quinque capita , in quibus complectuntur nonnulla principalia praecepta Eeclesiae ad Christianum populum eommuniter pertinentia. Neque hoc gratis asseritur e enimvero . in his praeceptis r ut supra n tavimus, unico numero complectuntur abstinentia a carne in seria serata & Sabbato , & jejunium persectum vigiliarum dce. Iam vero satis
constat, ut etiam supra dictum est, praeceptum abstinentiae a earne in seria sexta , di Sabbato esse praeceptum omnino distinctum a praecepto ieiunii ; quin immo in ipsis diebus i ej i. nil obligatio abstinendi a carne est distincta a praecepto servandi unicam
resectionem , unde , qui non tenera. tur ad jejunium , vel non possunti ejunare, tenentur nihilominus a caris nibus abstinere , si septennitim compleverint , di abstinere a carnibus potuerint, ut praxis ostendit. Vide dicta tr. I. lib. a. ubi de Dominicaart. s. de ieiun. qu. 6. n. 94. Sunt ergo numero complexa uno praecepta plura . Rursus in praecepto commuis
nicandi tempore Paschali, juxta Datentiam probabiliorem, S veriorem, de qua suo loco ubi de praee. Pasch.& quam confirmat praxis Ecclesiae ,
continentur duo praecepta , absolutum unum, alterum conditionatum: absolutum, communicandi in Pascha- te: conditionatum eommunicandi ex . tra Pascha intra annum, si quis ex- eusetur a coimunicando determina te in Paschate. Unde etiam hic uni. cci videntur numero praecepta plura eomplecti ; & quidem si eodem
numero , ut communiter solet , recitemus praeceptum Consessionis an. nuae , complectuntur tria praece. ipta e confitendi videlicet se Iiem semel in anno e communicandi in Paschate 3 vel communicandi intra annum , extra Pascha , si in Pascha te non est sacta Communio pimo etiam aliud insuper praeceptum lioc ipso numero computandum esse videtur: hoc est, praeceptum sumendi Communionem Paschalem de manu Parochi sui: quod utique est prae
187쪽
184 Append. Non per Annum vage .
reptum Ecclesiasticum , vel saltem
consuetudo habens vim gravis ora
munionis Paschalis; unde mortaliter pecearet, qui in Paschate communicaret quidem, sid non de manu Parochi tui, aut delegati ab eo : ut suo loco dictum, & explicatum est. Ex his autem clarissime patet , ea quae vocamur quisque praecepta Eccle. sa , non quinque tantum, sed plura Ecclesiae continere praecepta : unde potius dicenda videntur , ut supra notavimus, quinque capita , in quibus nonnulla praecepta Ecclesiae complectuntur principalia, seu vulgaria, &ad Christianum populum communiter pertinentia. Ergo ex eo , quod Consessionis annuae in praeceptis Ecclesiae mentio fiat una cum praecepto Communionis Paschalis , eodemque numero comis plectatur, non sequitur , Confessionem annuam obligare , di praecipi dependenter a Communione Paschali; itaui qui non poli t communicare , non teneatur confiteri. Sed haec duo praecepta omnino distincta sunt, unum obligans independenter ab altero.
as .. v. An, qui non potest sacere
Consessionem annuam, teneatur elicere actum Contritionis persectari R. amrmat Henrie. Henriqii. deSaeram. poe it I. I. e. 6. n. 8. quia,
inquit , Deus non praebet induetas ultra tempus praecepti per Ecclesiam
Negant vero huiusmodi obligati,nem et heologi communiter, quantum est ex vi heclesiastici praecepti Consessionis annuae r quia neque lex naturalis, neque divina, neque humana praecipit contritionem omni anno de
derminatis , sed Consessionem : &hane sententiam docet Suar. tom. q. in 3. pari disp. I . ses. 6. num. I 3.
Trullenet, in Decal. tom. I. lib. 3. c. dub. 2. n. I. Diana tom. I. edit. eoota.
tr. 3. R. 8a. La-Croix lib. 6 par. 2.qu. 3o6. q. 3. & alii : Dicunt autem non teneri: quantum est ex in praerepti Confusoηis annua: quia aliunde ten tur ex vi nimirum praecepti Charitatis ; quod vero praeceptum quando
nam , di quoties obliget in vita tVideri potest apud La Croix lib. a. de Charitate qu. 37- . VI. An , qui confitetur mortale Iohoe anno commissum , si postea denuo hoc eodem anno aliud mortale committat , teneatur hoc eodem
anno illud eonfiteri, etiam ex vi prae cepti Consessionis anmiae y R. Alii negant , alii affirmant ;amrmativam sententiam, ut securi rem, & in pram sequendam tuetur, ae proponit Suarer tom. I. disp. s. qu. F. fessii. a. m. q. prop. 3. n. 3ῖ. Regina id. in praxi tom. I. ι. o. c. 2.
Dicit tamen Regina idus cit. n. 89. non esse negandum, quin, si is, qui post iam sectam semel in anno ab Ecelesia praeseriptam Consessionem , lapsus est in peccatum mortale , videat se casum reservatum habere, a quo absolvi non poterit in proxima Confessi ne iacienda ex obligatione, quia non habebit copiam Consessarii habentis suffieientem iurisdictionem rnon esse ni gandum, ait, quin teneatur uti commoditate, quae tunc ipsi
offertur , confitendi apud aliquem praeditum iurisdictione sumeten ii ad ipsum absolvendiim ; ita Regina Idus. Sed utique hiijusmodi obligatio esse non potest ex vi praecepti Consessio.
nis annuae. Enim vero ex modo significata Theologorum sententia non
potest diei, esse in postu easu obli-
188쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae. I 8s
gationem iterum eonfitendi in eodem anno, ex vi praecepti artimae Coniel. sionis, quod nunc urgeat; huiusmodi
enim praecepto iam satisi actum fuit
per unicam Conselsionem mortalis peccati hoc eodem anno. ut supponimus: profecto hoc p aec plum non obligat, nisi semel confiteri in anno.Qtia propter res p ctu talis peccatoris non amplius urget. Neque pii test diei : huiusmodi obligationem esse ex vi praecepit annuae Conseisionis , quod anno sequenti urgebit : obligationi enim anni sequentis non potest satisfieri per Confessionem factam hoc anno praecedenti e secus , qui praevideret foret ut non poterit per novem sequentcs annos confiteri et teneretur hoc anno decies confiteri, etiam non
retervata : id , quod nequit dici, ut iam modo docuimus , di ipse Reginaldus concedit , nam , ut saepius notavimus : Ecclesia semel tantum praecipit confiteri in anno; ergo qui post iam iactam semel in anno ab Eccles a praescriptam consessionem lapsus est in peccatum mortale , etsi videat se casum reservatum habere , a quo absolvi non poterit in proxima Consessione facienda ex obligatione, quia non habebit eopiam Consessarii habentis iussieientem iurisdictionem: non tenetur uti Commoditate, quae tunc ipsi offeratur , confitendi apud aliquem praeditum iurisi dictione sufficienti ad ipsum absolvendum , non tenetur, inquam , ad
id ex vi praecepti annuae Consessi nis; quidquid sit , an teneatur ex alio capi ie Z quod non esΙ praesentis instituti examinare. Et ita hane sententiam tamquam probabiliorem adis mittit Dieasti l. laudatus a La-Croix
aε .. Utrum , qui hoc anno Appendix TOM. Iv.
confitetur unicum mortale, anno praeterito commissum , satisfaciat praesenti obligationi Consessio:iis annuae . ita ; ut si hoc eodem anno aliqvud
aliuὸ mortale committat. non tenea
uir illud hoc eodem anno consteri y'. Affirmative, si nondum fuit rite consessu in , nec directe absoluti im rquia Confissio annua , quae praecipitur, est Conisessio de matella necessaria Sacramenti pαιaitentiae r hujus. modi autem est peccatum mortale nondum rite consessum , nec dilecte absolutiim . Et nihil reseri , utrum hoc , aut quadraginta ab hine annis fuerit commissum . Semel ergo posita materia necessaria Sacramenti poenitenti R , eaque praesenti anno coninsessa. dc rite absoluta , facta est praeis senti anno Consessio, qualis requiritur ab Ecclesia . Ergo satisfactum est eius praecepto Conseisionis annuae . Et ita docet Regina id. I. ci . n. ψI. α La Croix n. ro o. Ubi affirmat: satisfecisse praecepto Conscitionis anianuae illum, qui mortale anno praecedenti commissum, di per oblivionem omissum , hoc anno consessus est equia , inquit, licet remissum esset in is
directe , adhuc tamen erat materia
necessaria hujus Consessionis. Dixi : se nondum fuit rite eonfessum , nec directe absolutum : quia si fuit rite consessum , di directe absolutum e iam
non est materia necessaria novae Con.
sessionis. Ergo non satisfit praecepto Consessionis annuae . vide dicenda
.. VIII. An hoe procedat , etiamsi 17
anno praeterito non fuerit sacta Conissessio annua, ita ut, qui anno praeterito, eum esset reus peccati lethalis, numquam tamen fuerit Conseia sus t f hoe praesenti anno confitea
189쪽
i86 Append. Not. per Annum Vage.
hoc eodem anno: unde s post Confessionem committat praesente anno aliquod mortale, non teneatur ilIud praesenti anno confiteri , ex vi praecepti annuae Consessionis pph. Alii absolute negant , alii a lalute affirmant, alii distinguunt: si Consesso fiat post medium anni se-
qtientis , non Obligant ad iteratam Consessionem, si iterum mortale committat; secus autem si ante medium,
di a sortiori , si ei rea initium novi
anni confiteatur peccatum anno praeterito commissum . Alii alias adhibent distinctiones : omnes probabili
18 QU. IX. Utrum per Consessionem
in articulo mortis satisfiat etiam praecepto Consessionis annuae , ita ut , qui confiteatur propter periculum mortis, si deinde evadat perieulum illud, di incidat in mortale
peccatum, non teneatur eo anno ite
rum confiteri, nisi forte inciderit m e sus in mortis periculum ληι. Satisfieri praecepto consessionis annuae. Probo a simili casu in simi li materia praecepti communionis an. nuae, seu paschalis: enim vero licet sit praeceptum communicandi tempore paschali , seu semel in anno , &st praeceptum communicandi in ariticulo mortis ; attamen moribundus tempore paschali communicans ex
Vialieo satisfacit simul praecepto communicandi pro Paschate , ut eum Francisco De Lugo, & Pelli rario docuimus tr. 2. lib. s. a. parte in eius I. par. c. 3. sea. a. qu. T. quia tune
illa duo praecepta concurrunt in idem tempus , ec motivum taeIesastieum praecepti solum est , ne diutius Com. munio differatur: quod jam habetur
per viaticum tali tempore receptum: Rursus uno, eodem'ue actu satisfieri potest pluribus praeceptis, materia. liter tantum diversis. Cons dicta tr. I. in Septemb. par. I. n. ψς. ob easdem rationes idem diximus i. cit. qu 13. de eo , qui ante Pascha communicavit ex viatico : si
deinde in Paschate nequeat communicarer eum quidem excusavimus aeommunicando post Pascha ex fine satisfaciendi Communioni annuae ;huie enim iam satisfecisse diximus per illam Communionem sumptam ex viatico . Ergo a pari e licet sit obligatio confitendi tempore mortis, S confitendi semel in anno ; adhue
tamen moribundus confitens , ut satisfaciat praecepto confitendi in finevitae , satisfacit simul praecepto conis flendi semel in anno. Illo enim anno, quo confitetur propter periculum mortis , haec duo praecepta concurrunt in idem tempus , & motivum Ecclesiasticum praecepti Communio.
nis annuae, solum est ne diutius Consessio differatur e quod iam habetur per Consessionem factam in articulo
mortis . Rursus uno , eodemque actu
satisfieri potest pluribus praeceptis ἔvt supra diximus.
Confirmatur: quia de eo , qui consessiis est propter periculum mortis , affirmari utique cum omni veritate potest, suisse saltem semel hoc anno consessus. Sed Vcclesia non praecipit, nisi simplieiter, ut confiteatur saltem semel in anno, dummodo fiat Confessio, quae explicabitur art. 2. 2 3. Ergo satisfactum est in praedicto casu praecepto Consessionis annuae. Scimus, di cit. quaest. 7. vidimus Quin
190쪽
Cap. XIII. De praecepto Confessionis annuae. I 8
Quintanadvennam contrariam sententiam sustinere in priori ea su praece. pii Communionis paschalis; sed ibiadem notavimus, ipsum sateri nihi Io,
minus, sententiam nostram esse probabilem; adeoque dc probabilem sat retur praesentem doctrinam similem ;nos autem adhuc contendimus de ejus certitudine dubitandum non esse.
9 QU. X. Utrum, qui semeI conse Lsus est , sed mortale dubium , ea
Consessione satisfecerit praecepto Ecclesiae , ita , ut non teneatur intra annum amplius confiteri ex vi praecepti annuae Consessionis , quamvis incidat in mortale peccatum pSi una eum mortali dubio consessus est venialia certa et docent satisfeeisse Lugo, dc Dicast. quos citar, di sequitur La-Croix no 2 4I Si vero solum mortale dubium conis
sessus est . quamvis Lugo , DieastilI.ic Aversa apud eumdem La.Croix adhuc velint satisfecisse, nihilominus ipse La.Croix dicit , oppositum esse probabile , quia , inquit, si i Ilud peccatum dubium non sui I vere peccatum, absolutio fuit nulla, nec Sacramentum re ipsa susceptaim est ;Ergo nec est certum , se esse valide Consessum e lex autem est de Consessione , quam sequatur valida abs Iulio, & quae sit verum Sacramentum , quae lex est in certa possessione r & cui non videtur satisfactum
go Qu. XI. Utrum ille , qui sciat ,
se hoc anno habuisse mortale , dc prudenter dubiter et utrum hoc anno unquam sit valide eonfessus Padhuc teneatur confiteri hoc eodem anno δ'. Affirmative ; qu a in hoc du, bio adhue Iex eit in possessione . Ita
.. XII. Virum , qui multis an- 2Inis non est consessus , satisfaciat pro illis , si hoc anno semel conta .
ptum Consessionis annuae adhue semper urgere ultra annum : de quare erit agendum art. s. qu. I. Iam vero etiam stando in sententia affirmativa: nihilominus respondetur as. firmativer quia per unam hane Conis fessionem obtinet finem praecepti , qui est reeonciliatio cum Deo per Consessionem omnium mortalium e usque commitarum, di quamvis confiteretur saepius , non obtinerer ait rum finem, qui erat , non differre Consessionem ultra annum , quod nune est impossibi Ie ; ita eum aliis La. Croix num. 2o47. videantur tamen dicta qu. 8.
U. XIII. Utrum, qui habet duo ri
mortalia , & unum confitetur pro consessione annua , a Itcrum vero
omittit ex oblivione; si deinde hoe
eodem anno recordetur omi .si moritatis , teneatus illus confiteri hoe eodem anno et adeoque ad duplicem Consessionem obligetur ex vi praec. Cons. annuae pS. Negative ἔ quia tantum praeeupitiir Consessio mortalium memoriae oecurrentium ; & alias fieri posset , ut decies hoc eodem anno quis te. neretur confiteri . si deetes recorda.
retur novi mortalis . Et hanc se tentiam , quam Suar. tom. q. an
Pari diis. 36. se I. q. n. 6. dieit ei usitatam , & in praxi satis securam:& quam Castropalaus dicit esse ceriatum: docent Azor. Instit. morai. Par. I. lib. T. c. 29. qu. 3. Fili iuc. c. 3.