Dissertatio inauguralis juridica de jure prohibendi, quo civitates Saxonicæ vtuntur, quam consensu illustris jctorum ordinis almæ ac perantiquæ universitatis Erfordiensis præside dn. Ernesto Tenzell, ... eruditorum censuræ submittit Joh. Christoph. T

발행: 1729년

분량: 39페이지

출처: archive.org

분류:

21쪽

que nec absque speciali privilegio aut praescriptione iisdem exercere ea licere dicendum est. Ulterius ex iis concludendum, ei, cui non permissum, cerevisam vendere, etiam minime licere polentam praeparare & aliis vendere, cum consectio polentae opificii species & negotiationis ad civitates pertinentis sit, Vtia. ResoLgrav.

uno censentur & omnia, ex quibus ad illud pervenitur, prohibita C A R P Z. pG. c. n. def. I.

g. . XX. .

Eximuntur vero huic prohibitioni in Saxonia Electorali veteres cauponae haereditariae die alten Erbiret', mare quibus aliquando nonnisi jus vendendi, aliquan do etiam jus braxandi competit. Posteriori tamen ca su anticipare initium & prorogare terminum ejus an ni temporis, quo urbes proximae braxare incipiunt αdesinunt, iisdem haud licet, Vid. Ord. Prov. So. de Amr Ja. I IT . nec minutim cereVisiam Vendere regulariter possunt, se m)gen molit perlapsenlaber nichistroten. Aliquando certis tantum anni spatiis cere visiam ibi coctam vendere licet, qui terminus ulpiu limum a die Iacobi ad diem Michaelis decurrit. vid.

g. XXI. Utuntur etiam jure coquendae & braxandae cere-vuiae ii, qui vel praescriptione immemoriali, vel peculiari

22쪽

liari privilegio muniti siunt. Probatio tamen hujus juris intra duorum mensium intervallum peragenda est, quod spatium computandum a tempore probationis per sententiam vires rei judicatae adeptam, injunctae, vid. Perilla'. a WERNI ER obfrior. IND

g. XXII. Quicunque autem hoc privilegium braxandae &vendendae cerevisitae adquisivit, sive intercedente privilegio , sive praescriptione immemoriali a praedio, cui id inhaeret, ad aliud praedium,id privato arbitratu tran ferre nequit. Cui asserto suae constant rationes; primo enim privilegium hoc rei concessum, adeoque non excedit limites rei; secundo, Principis privilegium concedentis interesse potest, ne privilegium a se indultum alii proficiat loco, quam cui concessum; Tertio potest hoc corroborari argumento a censu aliisque oneribus non transferendis ducto l. un. C. Me censeTreliqu. Quorsum facit, quod in terris Saxonicis jura braxandi praediis adeo inhaereant, ut eadem ab iis neque omni, neque aliqua ex parte avelli queant; ratio hujus rei in eo collocanda, quia numerus Sexagenarum in Saxo--nia e numero rerum pertinentium dimetiendus est, adeoque separatione praediorum ipsimet Principi insigne damnum afferri posset, vid. Reseri Reg. emissum L II. Aug. I7II. GLAU. P. I. p. II N. . Unde etiam alienatio& oppignoratio luris braxandi separatim absque praedio, cui inhaeret, suscepta vitium nullitatis contrahit . Locare tamen licet jus braxandi, quippe hac locatio

ne interveniente nulla suscipitur alienatio.

23쪽

g. XXIII. Gaudent vero civitates non solum jure prohibendi, sed etiam jure cogendi. Quae jura summopere invicem a se differunt. Ins cogendi enim ad milliare adstrictum est, jus prohibendi vero nequaquam, quae capita Mens. Mart. 1613. Scabini Lipsienses in pe- culiari responso sollicite a se invicem distinxerunt. Ne- que huic sententiae destruendae inservit L 3.-2dii,st. an. s. ubi prohibitio einen Marma bauent i. e.

ctum legitur, ut propterea extra milliare eadem exulare videatur. Argumentum quippe a contrario sensu ductum advelsus leges claras, inter quas saepius laudata ordinatio Provincialis de An. IT . referenda, nullum praestat usum, & si vel maxime idem argumentum sustineretur, de solis personis tantummodo ad subeundum civile commercium habilibus capiendum emet, cum ciVitatum maxime intersit, commoditates

iis illas non intercipi, atque adeo aliis nullo habito spatii discrimine usu earum interdici. g. XXIV. Ius cogendi vero civitatibus vindicatum in eo consistit, quod omnibus civitatibus jus competat proh hendi, ne ii, qui intra milliare ab urbe habitant, cerevisam aliunde, qaum ex urbe ista coemant. Adstipulatur huic sententiae Rescriptum Divi IOHANNIS G EORGII ΙΙ. emissum LII. Decembr. IDL Coae Aug. P. I. p. 16 p. Perillustr. a BERGE R in elect. Proc. Pos. th. II.

erevisiae nomine hic subintelligitur omnis iste cereu siarius

24쪽

sarius potus, quo homines pro necessitate familiae, aut in conviviis sbiennioribus, Vel uti in conviviis nuptialibus, baptismalibus aut sepulchralibus, aut alius rei gratia utuntur, Vid. Res Grav. de An. Ivis. tit. voli Austrariens s. LII. Perista BSRGER. is Oetam jur. p. Q. g. XXV. . Ad milliare jus cogendi civitatum adscriptum esse, modo monui: Quare exinde prono alveo sequitur, incolas pagorum extra milliare sitorum in coemenda ce- revisita suo uti arbitratu. Et quia actus merae facultatis nulli praescriptioni obnoxii, consequitur inde, hanc libertatem salvam esse, si Vel maxime per quadraginta annorum decursum in pago quodam commorantes,cerevisiam sibi ex unica urbe comparaverint, nisi accenserit civitatis prohibitio, pagi incolae huic prohibitioni

acquieverint, & hac prohibitione sabsecuta tantum temporis spatium effluxum sit, quantum praescriptioni sufficit, vid supra laudat. BER GER. 1n Oeconbur. I.21 g. XXVI. Quaenam vero quantitas sit hujus milliaris, aequomodo computandum, quisnam terminus quo. quisnam ad quem constituendus, mirifice Doctores inter se dissentiunt. Primam quaestionem de quantu

halb Ellu vid. MARS CUM ANN. in Milion cf. n. IGNOO . mst tamque dimensionem olim probasse Se . . D binos

25쪽

-binos Lipsienses ostendit eorum sententiaratistbild S, xoniae subjuncta Titi ob Edilliu he avf thren Ythngutem, nihgin Eiet brauent vid. SCHVLT Z. in .Θησέ Dis. Tit. de . excin. tui. sit. Nec de incertitudine metuendum esse statuitur a nonnullis, si per ubiam duo pςdes Leum trici intelligerentur, mena Eat der Seret Eden imidrechnet. ZIEGLE Rus vero in Tract. de juribus Majestatici P. s. δ. deserendam hanc ducit .computationem & calculum geometrarum tequitur. quidem mill riS mediocris, quod quater mille quingentorum pabstum est. Istae tamen lites in terris Saxonicis per pς-culiaria quaedam ex Illustrissimo collςgio, cui redituum ex Accisia provenientium cura demqndata est, omissa, sopitae videntur, quorum alterum An. IZO6. Rromulga

mollens alterum 1Πypiiblicatum hunc in modum cun

. kn gere*net merden muti Terminum Vero a quo non tonstituunt moenia urbi* sed, extrema saburbiorum aedificis et iis LP δε Auribus Majest, L 1. n. is. Idcet enim urbis appellatio muris finiatur l. 2 F. de V. S. aliter' tamen urbs, aliter vim aere 1 ctrandae Civitas enim eo inentibus e a - 1 . G las. .set Neque vero ipsi ldgii fana, urbi, quam.civitati permissa creductur, quae non si miris, ted viris conmsit, adeoque etiam eos, qui estrapbmoeria vel muro habitant, complectitur, vid. Μ A R Ud AN. in Milion c.

membr.

26쪽

i embri I. n. II. S C HIL T E R V S equidem in Prax. r. Rore exere. F. thes. I. contrariae addictus videtur sententiae.

dum ibidem negat, incolas suburbiorum exaequatos esse veris civibus, eorumque privilegiis ac beneficiis gaudere. Sed confundere videtur Vir alias de Iurisprudentia nostra immortaliter meritus originem suburbio rum, eorundemque progressum. Origo quidem sub - .nrbicariorum nonnihil staspecta videtur iedipssis deinde Recessu temporum meliorem conditionem nactos esse abunde constat, Vid. STRAUCH. dig. de centum lapidi bis urbis. Gueden. confra. n. 7.-II. Terminus vero ad quem non esse videtur sepes pagi, neque proxima praedia neque extremitates partis pagi adversie, ned id ipsum aedificium, de quo, an intra milliare situm sit, . quaeritur, scilicet caupona, Vid. B E Y E R. Desin. r. Germ. I. c. IC Lucem faeneratur huic asserto Rescriptum Re gium An. I7I9. emissum cujuS Verba huc facientia ap

3. XXVIL, Jam haud abs re videtur, indicare, quo usque, rintione materiae &effectus inita, Prohibito sit extendem da. Scilicet in legibus cer istariis vetitum reperiturdas aeter erit seni quod capiendum est cum effectu com- Da me

27쪽

sui vero & familiae usum cuilibet concessia est facultas,d coctam in provinciis Saxonicis cerevisiam einlitimis esuad verit utri Eier coemendi, quod & exinde apparet, quia possessores seudorum nobilium, aliaeque personae privilegio hac ex parte munitae, eo utuntur jure, ut extraneam cerevisitam frenid und austandis hes abier ad eundem usum sibi comparare valeant. Res grad. de An.

I i. tit. vlon Iustitiem . Sachen g. Ias. Quae sententia plus simplici vice speciatim in causa iliristian Elast. maldiu contra die Euryrsias' ιum S apn supremo Pr

vocationum senatui in Electoratu Saxoniae se approbavit te . hyberno I696. . g. XXVIII.

Ius prohibendi vero pariter ac cogendi tantum. modo spectat ad civitates, ergo merito ab hoc jure excluduntur cauponae hereditariae,die Erbiternaeari hisce enim & jus cogendi, & prohibendi denegatur, nec huic afferto ossicit I. quod Orae Prov. de M. IUNT. in altero capite scilicet juris prohibendi cum civitatibus alii conjungantur, ibidem, ober andere. Nam hoc verbo in-nuuntur illi, qui jus prohibendi vel ex privilegio, vel praescriptione immemoriali consecuti, vel eo nomine onera subeunt, ' de mesen absonderlidine Turden tragen. Distincta stilicet sunt sibi invicem jura vendendi & prohibendi, neque ab uno ad alterum argumentum ducere licet, sed opus est, quis speciatim sibi jus prohibendi acquisiverit, de eo vel ex littera sententiaque privilegii liqueat, vel actus possessorios prohibitivos accedente

28쪽

tempore memoriam hominum excedente probentur,2. pactum, quod Vulgo die Trau, Convention nuncupamus An. I676. initum, ubi speciatim hoc in argumento cum civitatibus cauponae haereditariae exaequatae, pacti quippe hujus virtus in comitiis Provincialibus An. 1687. celebratis intercedente recessu quodam An. I 688. promulgato ab omni robore est suspensa. Sed facetiam hanc ipsam conventionem hoe loco potius jus Vetus declarare,quam novum constituere, adeoque pri Vatis ex re cauponaria quaestum quaerentibus genera tim exemplo civitatum prohibendi facultatem asserere, praeterea interesse civitatum, alios etiam inprimis levandorum semptuum causa ad agendum contra Usit . patores temeratoresque admitti, imo aliquando etiam actionem ex ordinatione Provinciali popularem eo nomine competiisse, quod visum fuit curiae Provinciali ittebergensi, ordinarie tamen contra privatoS cau

pones haereditarios die Erbfrehψ imae in Collegiis Electoralibus Saxonicis constanti judicio pronunciatum fuisse constat. Pronunciatum hanc in rem fuit in Supremo Senatu provocationum in causa Spanns adamson Ende und Conc contra Christian Ulars alla son Tiberastein Mens Mart. 1697. pariter in Supr. Cur. Eiect. Sax Mens Mart. I7O2. in causa Dans Deinrios contra

S. XXIX.

Cauponas publicas instituendi ius solis ei vitatibus in terris Saxonicis eomperit, adeoque in pagis caupo nas erigere nequaquam licet cuidam, nisi et, qui privse'

29쪽

- - t 3ο in legio quodam hanc libertatem impetravit, potius in

orae Prou. de A I. UTF. constituta poena centum fior norum in eos, qui absque concessione Principis in vicis cauponas exercere non dubitant, mulcta tamen ipse

r privilegiata, destituitur tamen jure braxandi, ac quum sita sit intra milliare, ab urbe cerevisam exinde sibi comparare tenetur- vid. . aerimmifch. Taetras; d. aa

Nequaquam tamen jura hospitandi vel cauponam exercendi, consecuti juris prohibendi, fiunt participes. Neque enim qui tale jus hospitandi impetravit, eo nomine glium ab . usu ejus juris excludere par est, nisi speciatim jure prohibendi ex speciali Principis concesisione munitus sit, aeque ac is, cui jus venandi hi sito solo concessum, propterea prohibitione sita emcere nequi , quo minus & alter Venetur. Superiori scilicet Principi relinquitur prohibendi facultas, non alii, nequidem domino, cum occupatio non jure soli concedatur, sed unice Principis concessioni sua debeat incunabula. Hospitatio vero, quatenus et jus prohibendi cohaeret, est jus aeque ac cereVisiarium civitatibus datum, non autem singulis, multo minus iis, qui in pagis coaunprantur. .. Quibus omnibus huc usque assertis.

30쪽

nequaquam repugnat Ordin. Polit. de An. I I. tit. n. g. . Verbis enim ibidem obviis die privilegirtense innuuntur tantummodo istae tabernae, quae speciatim hoc jure prohibendi praeditae. Unde merito miror, ICtos mittebergenses in responso, quod ZILOL. intract. de jur. Maj. l. I. c. I. g. s . exhibet, Veluti certum

aliquod principium praestruxisse, ex jure hospitandi rite consecuto simul proficisci jus prohibendi. Aberrant enim a scopo, qui hujus sententiae robur in Ord. μου. de An. INIT. Verbis, collocant, Riid 'demand

neue Eapthhist da vor Uttrs telae gemeseni austuri tenunterfiehen solle. Ex hisce enim verbis jus prohibendi

hospitibus; tributum nequaquam colligi poterit, actio eoi nomine non privatis, sed civitatibus data, quippe quarum favorem jus istud prohibendi tanquam scopum sibi praefixum habet. Ex lege nemo potest age. re, nisi cui speciatim hoc jus agendi sit concessum. Actionis vero cujusdam popularis in modo comm morata ordinatione nulla fit mentio. . NMU . XXXI. . . Pagis itaque jura Vendendae cerevisiae interdicta deprehenduntur; Sed an non venditio vini iisdem sit licita, investigari meretur ὶ Res Grav. de An. I I. Ist. von gust. Saoeli g. ior. η*1 clarum huic rei praebet fundamentum, dum ibidem in eos, qui tabernas vinarias erigunt, Poena quinquaginta florenorum statuta.

s. XXXII. . . t - Et haec singula ciVitatibus huc usque vindicata ju.ra di aequitate sua, & regulis juris nituntur. Libertati equi

SEARCH

MENU NAVIGATION