Dissertatio inauguralis juridica de jure prohibendi, quo civitates Saxonicæ vtuntur, quam consensu illustris jctorum ordinis almæ ac perantiquæ universitatis Erfordiensis præside dn. Ernesto Tenzell, ... eruditorum censuræ submittit Joh. Christoph. T

발행: 1729년

분량: 39페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

equidem commerciorum alias est favendum, M AτΥΗ. COLER. de Procos exec. p. I. c. Io. n. s. Utilitatis tinmen publicae ac necessitatis major est ratio habenda, quam istius libertatis. ' Si enim promiscuus taberna' rum vinariarum usiis permitteretur pagis,civitates exinis de insigne caperent detrimentum, dum sustentationis quaedam media solis civibus destinata iisdem eriperentur. Monopolia quidem reipublicae perniciosa esse- censentur a g. l. m. de Monop. Quando pauperibus hisce gravamen insertur, atque cujusdam avaritiae ac negotiationi nimis licentiosae indulgetur. Vid. D M.

Sed sibi invicem probe contradistinguenda sunt privilegia re monopolia. Iura prohibendi civitatibus commma, non siunt monopolia, sed privilegia saluberrimo consilio civitatibus indulta, ne scilicet pagi negotiati

ptum est, nimirum Venditio Vini, qRod aliquis ex proprio fundo consequitur, unicuique, adeoque etiam incolis pagorum quocunque in loco permista est. Quum leges Saxonicae Vini tantum coemti interdicant venditionem, non Vini Venditori nati, si vel maxime signis publice appensis emtores inVitarentur. Vid. Pem,si aEERGER in si pi. di'. on'. r. p. z . quo etiam jure utuntur clerici, quibus tamen alias omnis negoti alio

32쪽

tio interdicta est. Vid. Ores recl. in art. gen. IK. Ill strat hanc thesiin Perillustri a B E R G E R iri Philocat. fori n. quod responsium hasce exhibet rationes: in

. Inter jura Vero civitatibus tanquam propria vindicata, connumeranda sunt commercia, & Omnes pro sus negotiationes. Quare in Res Graυ. de An. I s. tit.

voti Fusit. Sachin 3. cavetur, ut incolae pagorum abstineant prorsus ab omnibus negotiationibus. Praedicta tamen lex provincialis non est capienda de rebus fungibilibus, quae particulatim Venduntur, ut aromatibus taurs merep/ nec de commercio, tempore nundinarum in civitatibus ab incola pagi instituto, etiam quoad res commercio regulari comprehensias. Exulat enim sic ratio modo allatae legis, scilicet ut civitatis & pagi distincta sint commercia.. Vid. supra laudatus B E R G E R in Philocifora Rev. G. . . q. XXXV. Hine merito a venditione salis incolae pagorum i E arcen-

33쪽

arcentur Res Grav. de An. ισυ. G IO T. quippe iisdem hoc commercium sub poena arbitraria interdictum

est. Plerumque quinque thalerorum mulcta eos excipit, qui leges hasce transgressione sua insuper ha- . bent, quarum dimidi pars fisco, dimidia denuncianti cedit, imo ipsemet judex, qui sui ossicii immemor, c, vitatibus hoe privilegio munitis, ossicium suum denegat, & in transgressores legis poenam determinatam

non statuit, mulcta quinque uncialium coercetur, cujus mulctae pars dimidia civitati, in quam judex denegatione ossicii sui injurius fuit, dimidia vero denuncianti cedit. Confirmat hanc sententiam Refer t. inrites. ad Ebstrum LII. Aug. I x emissum. L mir sebea

Torsis affun lede an hehhrigea Drt periviises. Cives pariter obstricti sunt, sal in ea civitate, ubi habitant, eme

34쪽

re, de si hoc neglexerint facere, re ex alio loco sal sibi advehi curaverint, tunc poenam quinque thalerorum luere tenentur, prout pronunciavit Scabinatus Lipsien

f. XXXVI. Tribuendum etiam est civitatibus jus prohibendi

lanae commercium. Pagorum enim incolae ex pra scripto trium mandatorum jussu CHRIsTIANI II. Electoris Saxoniae gloriosissimae memoriae An.I6O3.I6I . I626. promulgatorum jubentur lanam ex ovibus suis redactam in proxime adjacentem civitatem ducere, ibique, & nulliui alibi vendere. Quorsum faciunt verba hisce Mandatis comprehensar Eo ordnent mollen und

35쪽

Idem etiam commode applicari potest ad commercium pannorum. . Nemini enim jus vendendi pan-nOS competit, quam pannariis, prout Verba mpra allegatorum mandatorum innuunt. Es soli audi temer

g. XXXVIII. Cumque leges plerumque suo destituantur effectu, nisi in transgresIores earundem certa statuatur mulcta, providentissima cura Legislatorum Saxoniae fuit, quod eum, qui sive jus vendendi cerevisiam, sive hospitandi invita lege usurpavit, poena centum florenorum eoercendum duxerint. Commonstrant id orae Pol. de An. I M. Iis. II. n. 7. clarissima Verba: Da fit

selyn. Elucescit ex hisce verbiS, poenam centum floreia .norum cedere Principi. . Interest amen investigare, cujusnam ministerio. utatur Princeps in poena hac exi,

genda ὶ . Ubi equidem vix alii haec sparta demandata r a . est,

36쪽

est, quam Procuratori fisci Electoralis. Sed num actio tendens ad prohibendum Procuratori fisci competat, ambigendi ansam suppeditare posset, quia ordinatio provincialis tantum decernit poenam, quae toties committitur, quoties huic sanctioni non mos geritur, alia vero quaestio est potestatis, alia voluntatis. Principem vero hoc jure prohibendi uti posse extra contro

versiam positum. . Sed num hac facultate semper uti selit, non adeo expeditum videtur, praeprimis cum civitatibus tantummodo eo nomine agendi facultas conet cessa animadvertatur. Sed quicquid hujus rei sit, in ea me esse sententia ingenue profiteor, procuratori fisci non denegatam esse actionem ad interdicendum tendentem. Ius enim, vendendi cerevisiam est regale, M.que adeo a nemine, nisi cui a Principe concessum, exerceri valet. Neque opus est, peculiarem Procur

tori fisci ex lege tribui actionem, cum sussiciat eidem

Fac autem , civitatem alicui vel iure vendendae celevisiae nunquam praedito, vel eo per praescriptionem excidenti idem illud jus concedere, num Procur tori fisti nihilominus integrum erit, ab eodem poenam IOO. florenorum exigereὶ Procuratoris fisci partibus accedendum duco, quia Ι.) illud ius non civitati proprium , aut partem ejus patrimonii constituit, & ex stylo Ordia. Prov. de Anno I 32. glastL SMesen betris' concediturque non nisi per modum privilegii , ac civitates municipales regalium non sunt capaces. STEPH.

binis1 13 a . a. quia hac ex parte Princi,

37쪽

tapis interest propter Poenam centum florenorum eo nomine constitutam. Reponi quidem hisce posset poenam inhibitionibus comprehensam transactione partium, antequam sententia desuper lata, tolli. Sed diversa est utrimque poenae ratio. Namque cum de poena praesenti cassi in temeratores juris cerevisitarii quaestio incidat, gale quoddam violatum occurrit, Cuius violationis vindicandae ius ad Principem spectat, in inhibitionibus vero omne fisci interesse pendet ex semientia inhibitionis confirmatoria, quae inita a partibus transactione evitatur. in I XL. Invaluerunt Vero in nonnullis Saxoniae locis laeo poenae modo allegatae praecipue in civitatibus Varistiae

eruptiones vulgo die eiusfallet quae fiunt ab ipsis civibus

harum civitatum, quae jure cogendi gaudent adversus eos, qui cereVisiam aliunde, & non ex civitate ista eoemerunt, dum plane cereVisiam aliunde coemtam amferunt, vasaque, quibus cerevisia ista contenta fuit, penitus confringunt.

Istas eruptiones illicitas prorsus ac prohibitas esλα propemodum ad crimen fractae pacis publicae accedere non nemini videri posset; speciale tamen Decr tum Ducis Saxoniae M A v R I T H 167Ι. publicatum hasce eruptiones ab omni injustitiae labe immunes esse pronunciavit. Haud incongruum erit, integrum hujus

38쪽

istae eruptiones approbatae, & exinde etiam robur

situm ceperunt.. XLII. .

. Quod vero reliquis juribus evenit, ut scilicet pra striptione extinguantur, idem etiam juri prohibendi, de quo mhi jam fuit sermo, contingit. Extinguitur itaque per praescriptionem, ubi quaestio incidit, an or dinaria sussiciat praescriptio, an desideretur immemorialis ὶ Indolem juris prohibendi evolventi apparet, istud jus descendere ex lege prohibitiva, cujus virtuti nulla praescriptio, nisi immemoralis quicquam detrahit. In memoriali enim tempore praestribuntur jura, quae bre vioris temporis decursu extingui nequeunt Cap. 26. X, de V. S. ita respondit Fac. Iur. Lips in Sachen dea Dirthm S. contra S. P. Sinnoth aber und vaferne praescriptionem immemorialem sebubtend bepbringen

g. XLIII. - - Sed quod quaeso robur possessioni constat, si stilueet aliquis possessionem juris sui coquendae & vendendae

39쪽

dae cerevisiae docuerit, num in ista erit defendendus Nonnulli in assirmantem, nonnulli in negantem concedunt sententiam. Amrmativae addicti sententiae collocant fundamentum suum in eo, quod possessor in yossessione defendendus sit, juraque facilius conc inni retentionem possidenti, quam non possidenti

actionem l. r. pr. f de pign. AN T. F AB. in C. l. . tus. deff. n. s. Negantes vero hac ratione siram tuentur

opinionem, quod ea,quae lege fieri prohibentur contraria possessione licita non essiciantur, nam facta contra legem sunt inutilia, & pro insectis habentur l. s. C. de LL. quae opinio & mihi videtur firmissima, quare eandem subsequenti responso inclytae Facultatis Iuridieae Lipsiensis in causa contra S. P. Menc Mart. IIII. illustrare liceat. Sennot aber und dieiveil mider die Lan.

SEARCH

MENU NAVIGATION