De principali causa dissensionum inter labeonem et capitonem horumque sectatores ... Carolo Ferdinando Hommelio ... d. 16. iulii anno 1750. disputabit Guilielmus Keck lipsiensis ..

발행: 1750년

분량: 39페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

excogitauit noua, quibus semen, ut exemplis demonstrari potest, potius veterum sustinere , quam conuellere studeret disciplinam. Multum ille quidem, . neque tamen tam absurde antiqua Venerabatur, quin nouis etiam visis libenter assensum accommodaret, si a ratione iuris ea non discrepares intelligeret. Erant igitur , quae ipse inducebat, noua quidem, sed artis plena et Veterum regulis plane

idonea Hane antiqui moris reuerentlam cum Labeoni potius commodauerimus, et iure quidem, quoniam ille, ut scribit GELLivs. nihil ratum, pensumque habebat, nisi quod iustum sanctiumque esse, in Romanis antiquitatibus legulet ; quomodo ergo P b M p o NIi verba intelligere debomus, qui non Labeonem , sed Capitonem asiserit in his perseuerasse, quae ei per manus tradita essent λ Aut penitus fallor , aut his ipsis significatur,. Labeonem ingenio, Capitonem.' autem memoria praecelluisse.. Capito enis cum memoria saltim maiorum instituta teneret, artis autem rationem non intelligeret, aut

negli geret saltim ,. idcirco inuenire nihiP, sed. in. veteribus haerere placitis maluit, licet illorum non posset ullam reddere rationem.. Nam I. v LIAN I,. cui Per Sabinum . Cassium et caeteros suae doctrinae alumnosi ultimo Iampadem , Ut in prouerbio ' est , Capito tradidit, iv LrANI inquam illust est: Non omnimn quae amaioribus consistita sunt, ratio reddi potest. Itaque Pythagoricum illud:. Praeceptor dixit et grammaticam illam, Capito, rationem ap-

fobasse videtur; illam dico rationem, quam olim de suis ipse grammaticus edidit

suaerenti cauom sit pro matrone voluntas' ,' Auiduusque usus magnorum grammaticorum. mare, cum liaec POMPO NII oratio, qua Labeo dicitur ii novasse quam plurima ,. Capito autem traditoriim. studiosissimus.1uisse, si non falsa, cerae tamen ambigua et obscura videatur, nam eumdem Labeonem, diueris modo, et veteratorem dici et nouatoren,

posse demonstrauimus , equidem ex his Pomponii vetitis caput huius dissidii. et principalem diuersitatis causam non ausim arcessere. . Neque enim satis comprehendi potest quomodo studium illud nouarum rerum in uno, antiquitatisque in altero, aliquam possit,. nedum tantam,. in causis decidendis diuersitatem inducere ρ Haec noseontra. M ΑsCOVLI; sententiam, cuius de ceteroe praeclara sapientiast monumenta minimopere admiramur, disputauimus, non tam refellendi eum studi6 , quam quod verum. a nobis requirituria Neque

vero.

12쪽

vero hare ipse magna videri debet, sed exigua potiris et perquam , leuis, ab hoc illum i legum interprete, animi nostri declinatio, quem , Plurimum tamen, id enim palam liceat profiteri, tamquam delicatioris molliorisque disciplinae antecetarem sequimur, cuiusque detrahere nec ullo modo possumus, nec Volumus umquam, Haerentem capiti multa cum lauis coronam.

. HIam illorum rationes videamus , qui non, ut seperiores, a smdnam 'ab philosophiae diuerso genere, neque ab aemulatione, sed a morum di isse torum

uerstate ipsaque constitutione corporis huius haereseos causam re-HWs petierunt. Medici sene a sanguine et temperatura quatuor humorum mcorpore humano, qui consant ex quatuor Mementis, his verbis enim eos 3NNOCENT Ius III. Pontifex MaAtinus designat, c. I. X. de com fans. et assis: in in ipsa mente hominum diuersas saepe opiniones exoriri tantum non omnes statuunt; neque omnino videtur alienum a vero MALE ECCIi decretum, qui in Prisc. H . Ration. et Pason. bomia

ita philosophatur: Si partes foliaeae hominum perfecte iter frent, F Mem 6nguis per venas flueret, si sensationes uniformes per i uia,2m corporum ambientiumue inerent homines, fi omnium eadem foret educatio, omnes eruditor eastae . nec oppositas sententias habituras esse. Duplex autem potissimum genus est, unum voluptariorum leuiorumque hominum, quos, cum exuberans sanguinis copia et illi,. qui esse in nobis dicunt , igniculi, hilariores alacrioresque faciant, in nulla cogitatione diu consistere solent, sed ubicunque leuissima species . continouet animum , ad quaelibet facile abripiuntur. Hos leues homine; ac molles videas ad misericordiam et aequitatem multo proniores esse, quam Heraclitos et Catones illos , qui in vita sua duri et inclementes lapientem numquam misereri, non opinari, statuunt. A terum est genus eorum, qui tristiori ingenio nati in rebus nouis plerumque haesitant, et diuersitates rationum ab origine causisque primis ubique repetuntia Qui vero. ita est ad severitatem a natura compositus,. non tantiunt oculis et fronte rugosa totaque facie, sed etiam sermone ipso, nam abstrusius dicendi genus et verborum antiquitates placent, ingenii tristitiam exprimit: Laudat praeteritos, praesenter dei est annosia Hoc tantum rectum, quod facit i se, putatia

Sane, quo quis subtilius coniicit et res comprehendit intelligitque penitius, eo pruinassior esse solet, eoque difficilius a notitiis senuel compre-

13쪽

hensis seiungi se diuellique patietur, ut Herculi citius clavam, quam his diu probatas intellectasque sententias, extorquere pqssis.

Haec si ad sectarios nostros accommodemus, C A P I T O quidem hilaris, urbanus ac popularis homo, utiliora potius et temporibus apta , quam abstrusa, proferre selebat. Novae dominationi, per quam ei potenti esse licebat, quantum studuciit, et quam in absumdam ac paene dixeram seruilem adulationem progressus sit, satis haeda nobis subiecta exempla demohstrabunt. Scribit TACIT us libro tertio Annalium cap. LXX. Luvium Ennis , equitem Romanum

male tis postulatum , quod ejigiem principis promisuum ad usum

argenti vertisset, recipi Caesar inter reos vetuit, palam aspernante' Atteio Capitone, quasi per libertatem. Non enim debere cristi patribus vim statuendi; neque tantum malescium impune halendum , sane lem eius in tuo dolore esset, reipublicae Diurias ne largiretur. Intellexit haec Traberius ut erant magis, quam ut dicebantur, perstititque intercedere. Capito insignitior infamia fuit, quod humani diuinique iuris

sciens, egregium publicum et bonas domi artes dehonestavisset. Haec fatis Capitonem leuitatis arguunt, meritoque infamis, qui ita faeta sua dictaque omnia ad gratiam Caesaris componebat, ut seruire magis, quam viuere Videretur. Non minus illud memorabile est eiusdem a rationis ae leuitatis indicium, quod ex su ETON II, Pustribus grammaticis, capite XXV. proferam. Scilicet Tiberius Caesar, cum aliquando in edicto posuisset verbum minus latinum et rursiis expungere vellet, idem Capito hoc minime dicebat opus esse, vseros enim esse ciues eo vocabulo, postquam principi excidisset. Sed M. Pomponius Marcellus, grammaticus nempe; qui erat semmonis latini molestissimus exactor , sic satis argute rejpondit:. Tui quidem Caesar dare potes rivitatem hominibus, verbis non stores, simul Atteio Capitoni assentationem, et Caesari nimiam illam in

conserenda ciuitate liberalitatem, probrans. Eamdem cum meminerim recontiori tempore actam fuisse fabulam, non possum mihi tona perare,quin tioc loco,tametsi haec otiosi nonnullis videri possit adicelio, huc transcribam, quae de imperatore Sigismundo M A R T I N v s C R V- , si us in Sueuiesrum Annalium Parte III. libro VI. capite x retulit: Anno MCCCCXIV. quia tres papae adulterini erant, atque Hussitica doctrina auctoritati pontisciae plurimum detrahebat, concilium Coof-tiae coeptum es celebrari. Ad quota cum Cumar Sigismundus veniret. dixit ad Patres e Date operam, ut ilia nefandi maschisma eradicetur.

Tum respondit quidam e Serenissime Caesar Fbfwa est Oeneris nem

14쪽

trius. boc disit 8 quaeris Caesar; respondet alter.' Alexander Gasius. Caesis rursus: et quis iue Alex Her ' responserin es e me nactus. Retulit Sigis misso et nos Rex Romanorum, ideoque m loris anctoritatis. Nonne instituere possumus nouam grammaticam . Haec de Capitonis leuitate. At bone deust quantum ab eo distabat et in alia omnia conuertebatur LABEO. Huius tanta in conseruanda libertate constantia , ut Augusto iam principe et rempublicam obtinente , veritus non sit, hostes etiam Augusti laudare et in senatum allegere. Satis aliquando inciuiliter, eum, sicuti Dio libro LIV. commemorat, mentio facta esset in senatu, ut senatores Augustum per ordinem singuli custodirent, ita sententiam dixit: Quid ceteri facturi sint, se parum curare; ipsum autem se λmnolentuni esse et valde stertere, adeoque excubiis his agendis parum idoneum videri. His is fierialiter non potuit, quin, cum parum ipse memor esset illius conubualis legis in omni vita obseruandae: η nulloque modo nouae dominationi adsuefacere animum posset, ipse contem tior, eius autem colluctator .apud Caesares gr.)tiosior esiet. Itaque

apud principes Capito, apud eruditos maioris Labeo auctoritatis suit. In tot diuetas, de secturum ortu, opinionibus, miror neminem Disanae fuisse, qui causam esse omnino nullam diceret. Epicuri haec clostri. quaedam dena . cuius in philosophia non modo hoc uniuersum, verum etiam mentes hominum casu re latur, utpote qui animorum motum Iuniarium statuit, ut sine causa sacpe velimus et adpetamus aliquid.

Nihil ergo, aliquis dixerit, opus est, ut huius dissidii causas operose exquiramus; est enim naturalis hominum ad dissentiendum facilia

υτ, Vt VLPIANus ait, L I. g. o. IV. V. de recepi. et quaerenti- hiis diuersitatis causas MORAT ius adest, qui hanc mortalium in

diuersa procliuitatem, quam naturalem Vlpianus dicit, his versibus indicat: Trabit sua quemque voluptari sor gaudet equis, ovo prognatus eodem Pugnis. tiuod capitum vivunt, totidem sudis Misiis.

Vrige cuique suum est, nee tofo usus in Bra.

Si fas est, quidni autem p poetis philosephum iungamus , ninuram Sti LGA ad , qui in epistola CII. contraria hominum et dissimilia

iudicia

15쪽

16 DE PRINCIPALI CAvs Aiudicia his verbis notat: Putas tu posse sententiam unam omnium esse λNon es unius una. Quid ergo iurisperitorum factiones miramur, eum in ipsa vita tot studia diuersa sint, nec ulla disciplina habeatur, , ' in qua non magna sit, in contraria abeuntium, ac prope infinita opianionum Varietas. M. TERENTIUS VARRO, homo sapiens et in

rebus indagandis stupendi laboris, quo, Lactantio teste, nemo um- quam doctior ne apud Graecos quidem vixit, iam suo tempore phi- losophorum ad ducentas octo et octaginta sectiones et as numera. uit, sicuti Ausus Ti Nus narrat in libro nono de ciuitate dei, in primo capite. Neque vero in philosephia solum, sed in grammatica e iam, illa tenui ac puerili disciplina, sectae fuerunt, nam et Grammarita eretant. Nihil dicam de medicis. de quorum sectis CELsus seripsit; Alii eorum empirici dicuntur, quidam dogmatici. Recen-- set has medicorum sectas C. PLINIvs H. N. XXIX. cap. I. et hoc postremo addit: -c ine circa aegros miseraefententiarum conis cretationes , nubo idem censente, ne viaeeatur accuso alterisc. Hine

in serfelicis monumenti inscriptio: TURBA SE MEDICORVM PERISSE Mutatur ars quotidie toties interpossis ; et ingenio. ram Graeciae satu impellimur. Palamque es, ut qu sque inter isqs . Ioquendo polgeat, imperatorem illico vitae nostrae necisque fieri. -- minit illarum et sENECA in epistola XCV. Itaque, inquit, alias Hippocratisfecta, alia Asclepiaesis, alia Themisonis.

μ' a 'δε se. Sed nimis diu sumus in aliorum hortis spatiati . iam in memo sententio. tiam illud reuocantes, quod in L IL VIII. F. de seruit. praed. Diuus Pius aucupibus rescripsit: Non es consentaneum, ut per aliena praedia, inuitis dominis, aucupium faciatis, domum nos quidem et ad nostras possessiones reuertimur. Tempus enim est , ut nostrumi etiam, quem habemus, huius rei senim legentibus aperiamus. Vt . breuiter illud et suo tarcuim sectam, M. ANTIsTIUS LABEO, Vt fuit seuerissimis moribus g. V.) et tristi ingenio, ita videtur seueram et subtilem disserendi rationem antepositisse aequitati, ut dicere postiirnus; fuisse eum iuris ciuilis anxie diligentem, quae verba de Volusio Maeciano occurrunt L Ip. XXXVII. Is de iure patron. Ama-hat enim admirabilem illam, quae olim in iuris disciplina maxima erat, continuationem seriemque rerum, ut aliae ex aliis nexae omnes que inter se definitiones aptae et colligatae viderentur. Nunquam enim ad id, quod aequitas et commoditas suaderent , oculos reflactebat ostii in omnibus rebus Piuchritudinem artis et amabilem illum gratisi, mutaque

16쪽

DIs SENSIONUM INTER l. Cros. IImumque rerum concentrum, utili et aequo anteuertebat. Cohaerere volebat omnia, extrema nectebat primis, utrisque media, nec committebat umquam, ut ullum iuris decretum, quae philosophi dogmata, nos regulas vocamus, utilitatis et aequitatis causa violaretur. Nec

vero sine scelere violari regula potest. Si enim vel una perturbatur. constantia illa artis et pulchritudo perit, adcoque id, in quo sum naum iuris decus vorsatur, et ipsa arx iustitiae proditur. Has ergo ob causas factum est, ut sapiens hic admodum leuerus et religiosissimus iuris argumenta ab aequitate deducta, contra ius subtile, numquam probaret sed tamquam - Cipitoa immobile Saxum

Admiror ego in disciplina eius summam maximamquc constantiam, et iuris harmoniam. Nihil ostendas, quod non subtile et elegans videatur; recta, dura et inflexibilia omnia. Nam cum dictata sua et omnes definitiones ad pompam doctrinae et dialecticam subtilitatem referret, cuius peritissimus habebatur, directum in eius disciplina, uniforme, durum, asperum, et certa denique perpetuaque iuris scientia regnant. Subtilis in disserendo et in concludendo cum esset acerrimus, parum quidem commouebatur, si summum, quod numquam deserebat, ius, summa aliis videretur iniuria: non ignorans, dura quae iam esse, quae statueret, sed necessaria tamen et consentanea doctrinae. Sic sapiens noster in omni causa, ut cum poeta ditam, Iusto trutinae examine pensu, Ne quid hiet, ne quid protuberet, avidus aequis Partibus ut coeat, nisis ut aere sinet amussis. At C. AT TE Ivs c Avi To, de cuius leuitate superius dictum est, cum animaduerteret, non posse illam dialectitam in iure seueritatem conseruari, quin saepius ex hoc summo iure summa redundet iniuria, in alia omnia discederer irridere ac spernere doctrinae digniritatem: Labeonis seueritatem, nec non apices illos et perplexi 4 uris tendiculas in inuidiam vorare ; Non ex subtili argutoque iure, sed ex aequo et bono rem iuditari oportere; scriptum sequi calumniatoris esse, iuris periti autem et boni iudicis , aequitatis defendere auctoritatem. Idaque multo superiori remissior, utcumque eum leuis amat aura aequitatis, pallium mutat, artem pro nulla habet, ius reddit incertum , Tationem ciuilem subuertit, regulam deprauat.

scientiam funditus tollit. Mittere eum leges quam saepissime vi leo sub aequitatis iugum, et ad maiorem smplicitatem iuris naturae utc gen-Disiligod b, Cooste

17쪽

DE PRINCIPALI CAvs Amgentium.sine ut dici selet, ad aequius meliusque iustitiainreuocare. Haec γlle cum faceret,scientiam prope omnem tollebat,nec enim scientia paes esse, sed opinatio mera in eo, cuius omne iudicium a circumstantiis pendet. Non enim facta ad ius, sed leges ad facta inflectit, et quoties aequitas postulat, illico et supplet, et frangit, ampliat, restringi Destruit, aMiseat, miscet quadrata rotundis. . Postumus igitur huius sectam declibriam ct quasi suctuantem, immo si placet , vocare, quod non sub formula legis, venim ex aequo et bono iudicat; illam vcro alteram Labeonis familiam , nouo ad id verbo cxcogitato et inaudito antea, Iudiciar Iam dicemus

I. VIII.

sis sinet. Ex his quamquam aliquantulum intelligatur, quid inter vimin--m iu: Z que interst Θ nobis tamen , quibus adcuratius,. quasn secerunt alii, haec pertractare constitutum est, necessarium viderar, Vt hanc complicatam aequitatis et summi iuris notionem ulteriori sermone euoluamus. I rimo igitur, quid sit summum ius 8 deinde etiam , qua nam si ratio aequitatis λ vidcamus. . Non possumus autem hane summi)haris notitiam adquirere mE- dus, quam sit L A B E O N i s facti, qui ei inter omnes maxime stu- . duit, atque doctrinam ipsam per crutemur. Iam enim causas videamus, quae Labeonem, ut aduersus aequitatis patronos illud summum et statile ius defenderet,impulerunt. Animo scilicet cum Labeoaltius: seriapti iuris origines et causas repeteret, Vidit, eam in primis ob causam leges scribi coepi ue, quod illac infitae in animo aequi et iusti notitiae iudiciis exercendis non susscerenti Raro enim liomines in iudicio de aequo et bono conuentiant, quod non solum ex iudicantium diuersis, de re eadem, sententiis, verum etiam ex ipsa litigantiumco tentione manifestumest, quorum uterque se quidem iuste, alterum vero temere altercari, existimat Itaque sita ratio et naturalia praecepta reipublicae adnsinistrandae cum non essent satis idonea, nec umquam satis constitui posset, quisl oporteret, certa sorma, ad quam Viuere mus, instituta est.' Nee enim incorto iure populum gubernari placebat. Hinc iura constitui et leges scribi coeperunt. Optime hanc , naturalium in ciuitate rogenda molestiain et importunitatem designauit vetus iii Saxonia iureconsultila, i MELCHIOR AB Oss E in libro, quem, quod scriptorum sirorum postreinum osse voluit, sirum Te mentum vocavit. p. . I. Audiamus hominem e Man Aet Leute , die fligeben, mann moge dis Ordnuet boschriabeno fieret uvae Gestae ,

18쪽

DII SENSIONUM INTER I. CTO S. Is

vortro is, , dissi or dear b si ies erun Rechten uvae Gefitear, B Horeb violer aevoiser Leiae avarust trita clatrAbest Bede hon gremiaci, zor zoz db n. - - - - Dem es E hi manebem elae ncte bilyig π, se dota im Gronae zam obch a uidistis unis ungerent i Eiu misi θ Lmn halu dureb Evordentilebe Neielmgen gehlendet Cuerdet , da, is es bosor s, bo Aem Risbischeid zu blessen. Quare cum, in tot λdiscrepantibus hominum circa bonum et aequum sententiis, nihil umqu im certum ac definitum sit, leges scriptae sueruire, ut iis iudicantium lubrico fiuctuantique arbitrio , sed certo iuri ac tirmis regulis vitae reorum et sortunae subiicerentur. Ab his, quae quidem certissime vera sunt, suum primum decretum, a quo deinde longe plurima consequuntur, LABEO mutuatus est: scilicet

se certum sit. enim interest, im nullae,an incertae leges sint ρ -- lenter NERAT Ius, quem sub Labeonis signis militasse nonam est, HL a. XXII. F. de iuri et fact. io. scribit: sis finitum et esse potest,

et deber. Praestat autem et multo satius est, certum ius habere , quam aequum, et nullas potius Romani leges, quam ancipites et i ritas voluerunt. Cum igitur, ut diacimus, massimum iuris decus infirmitate ac constantia versetur,, ex eo porro collegit Labeor

sonendum se. Nam, si a talpto recedoeetur, et rationi leges ibiicerentur, rem putauit ad pristitiam redire iuris fiaturalis et aequitatis Causam , quam turbulentam, inchoatam tantumniodo et imperfectam, mancam, et lucticiis exercendis parum idoneam esse, luperius dictum est. Hanc Labeonis regulam ipsi in sanctissima religione nostra, as uersiis c A L v INv M, qui rationi plurimum deseri, nos, qui Lu T H E-Ri dogmata et litteram pressius sequimur, maXimopere probamus, atque comparatione facta eadem propemodum liuer hos cultus diuina restauratores, quae inter Labeonem et Capitonem suit, intercedere diuersitas videtur. Ex his intelligi potest, quamobrem scrip saepius contra aequitatem et rationem nominetur. . C I C E R O sine ita

19쪽

Si contra VERBIs ET LITTERIs, ac ut dici sui, su AMMo iv-κ E contendituri et eodem loco scriptum Opponit aequitati, quando dicit: vERBO fCRIPTo plurimis in rebus aequi honique et rationem esse seiunctam. Simili ratione v LPIANVs L sto. in sin. XII. F. de reb. creae subtilitatem Verborum commemorat, eamque committit cum aequitate. Haec, ait, intelilaenaea sunt propter subtilitatem v ERaORvM, benignius tamen est, utrumque valere. I U-s TINIA N V s autem I. a. g. r. C. M cons. ρα. antiquam iurisprudentiam et ipsam Labeonis similiam, quae non voluntatem mentemque legis, sed potius scriptum amplectitur, his .verbis notat: Sedui subtilitati eorum satisfiat , qui non sensum, sed vava nominum vo-c A v v L A amplecti Aesiderant. Scripto igitur , ut ius certum euadat, tenacius esse inhaerendum esse, ille statuebat. I. ap. XXXII. β. de Ie- gat. I Cum autem multiplex potestas saepe verborum sit, ut etiam . -Qv IN TILIA N V s GLi Insit. s. scribat: Nudium esse verbum, quod

non plura riviscet, maximus acribodieaei labor esse debet, m. v kbiectae verbis notiones adcuratu me iantur , ex quo euenit, ut potissimum iurisconsulti maxime diligant proprietates Ner rum ἱ nam his, Vt I V S T N I A N v s g. S. I. quib. in . resam. ait, marius visum es, vulas causes singulis appetrationibus ae ingui. Non possunt autem proprietates verborum melius erui, quam si in origines vocabulorum attendamus. Hinc

IV. sudiose exquirit Labeo, unde verba ductasint Z lil studium,

tecti notationem c I C E R o. TU.IUILappellauit: Miato inquit, xx notatione fumumur 9 ea es autem, cumretii amninisor umentumelicitur, quam Graeci ἐτυμολογίαν voca in Miata igitur in disputando notatione eliciuntur ex verbo, ut eum quaeritur, P iminium quid fit 8 Linheoni autem curam verborum maximam suisse,ostendit G E L L I V s.XIII, M. cuius linee verba Lalea Auri Minris quidem ciuilis disimi-mam remes ali ino exercuit, et consulentibus de iure pultice responsta- .is,ceterarum quoque bonarum artium non expers fuit et in grammati eam sese atquae dialecticam litterasque antiquiores aularesque penere .erat, Latinarumque vocum origines rationesque percaluerat, eaque oraecipua Ventia ad en an os i plerosque ruris laqueos victumn Quantam vero in iurisprudentia, vorborum origines et proprietates nota, et ad conseruandum doctrinae splendorem, et adlegum interp*etationem, et ad res iidendum vim habeat, et quomodo e . origine vocis Labeo plerosque iuris laqueos, ut Gellius stribit,. enodare .potuerit, exemplo demonstrabinius. Quaerebatur inter iurisperitos:

20쪽

virum, s quis alterius domum clam occuparet, haec contrectatio, furtum dici possit 8 s Aai Nus, qui non a verbis , sed ab aequitate et natura rerum argumenta ducebat, erat enim Capitonis allecta, in libro de surtis, teste eodem GELLIO non hominum tantum et rerum mouentium, quae auferri occulte et surripi possent, sed fundi quoque et aedium fieri furtum statuit, furem existimans 'eum, qui clam domino rem qualemcumque subtraxisset; At PRO CVLus, qui Labeonis dogmata probabat, et huius iudiciariae sectae ampliator maximus et patronus habebatur, verbis inhaerens, non posse furtum , quod ab auferendo nomen habeat, fieri, nisi earum rerum, quae auferri et de loco in locum moueri queant, statuit. - . II. in M. XLI. f. M vfres'. Si praeterea, aliud quis eXemplum. quo demonstrari possit, iurisconsultos ex verbi notatione plurimas causas decidisse , desideret, adeat P R A E s i D I s Grammaticas Obseruationes ius civile iduserantes. Specim. L Obs x Dictum est has tenus, Labeonem, ut perpetuitatem doctrinae et iuris constantiam' conseruaret, in primis in verborum originibus enodandis et circumscribenda vocum potestate occupatum fuisse; nec tamen verba solum, Verum effam -

- mus, inconcussa ae perpetus esse voluit, utpote qui Pro pter aequitatis causin, numquam se ab iis diuelli pateretur, sed

omnia potius efiata ac responsa sua ad leges et receptas iuris sen- tentias componeret nihilque magis vereretur, quam ut aliquid definiret, quod vel leuiter in aliquo illam silauistimam iuris harmoniam laederet. Itaque nullam ob causam leges inflectebat: nulla eum sa- Cies rerum, nulla occasio a recto auertebat, sed utcumque aderant Personae, ius aequabiliter inter omnes tribuebat.

. Mignitatis azpersbirarum conditionem, sed aequaliter omnia metitur. C A F I TO e contrario seciandon geometricam proportionem iura reddebat, utpote qui locis et temporibus adcommodata iudicia exerceretis. P LYTA R C H v s περὶ φιλαδελφίας capite XII. geometricam proportionem' extollit prae arithmetica, et secundum eam Lycurgum rem publicam tuam administrasse tradit in libro VIIL Συμποσιανιων ; sed Labeo sine discrimine summis et infimis, omni loco omnique tempore: eadem iura dirimens , omnia recta et innexibilia exigebatia Quae nos hucusque demonstrauimus, eo collineant omnia , Ut lim Naam Labeonem operam nauasse intelligi possit, quo ius certum et '

SEARCH

MENU NAVIGATION