De precationum apud Graecos formis quaestiones selectae [microform] : dissertatio inauguralis ...

21쪽

Inlinitivo igitur saepe usurpato AriSiophanem fre- lation uni sollemni uni sernionem imitari voluisse cum iam dilucide apparent, tum etiam magis libi persuadebis, si hos, quo postrem, loe, alluli. versus Iragico duos Aeschylum et Euripidem pronuntiantes Aristophanem induxisse vinini advertoris Uterque preenturo uterque infinitivo utitur. Addo donique Herod. V IDA: 'ED. EviId et FG Ad V, 2 su et Getetit et . pree alio p. Plat. Ale. I. Il LA:

Venimus ad forma in quartam qua omissa ipsius dei compellation enuntiatum mplativum diomoe pronuntiat

ipsum exitium Sic precantur, Iuod uterisue pro Suis preces addit, alii praetermitto Adde tamen. Iuod biennio post Euripidis sabulatii Aristophane conioediam composuit, cum illa anno il liae ili docta sit. Neque etiam alibi Electram ludibrii causa comicum imitatum esse te fugiat, cf. Christ, GeSeh. d. gr. Liti. . P. 2 i, adn. l. ix di defixionibus duodeeim eius inlinitivi exempla dunt. 3. unsellium . .

i Fortasse cum Politio l. e. p. 26 et seni controv. i scribenduineS ληetto: Sed repugniat. Iuod P. yi q. de imperativi III pers in precibus usu disserui es inprimis p. 23 adnot. 2.

22쪽

125. - Heronii mim. lI, 1:osettii et Got os, etα α φίλα MODIα . . . f. IV l. 6. Adde Herod. I, 2 v. p. sti) Plut Leg. IV, Isti Hasue et pec Tri TOAZm 'αT GRED iv ET χαλώμεθα et ἀZODIE E ODI ES EDμεν et Titi v ἔλθ sta Ex iis quae adscripsi, exemplis intellexeris, id quod iam antea suspicatus Si S in brevibus plerumque precibus orationi insertis hane quidem formam adhiberi neque ad sollemnes precationes vel hymnos concipiendos ea uti consuesse Graecos. In his enim plerumque forma prima, qua altera verbi persona di appellantur, adhibetur Sunitamen pauci loci, quibus in gravioribus precationibus ea, de qua dicimus, forma usurpatur, iique maxime Aeschyli. Hoc in numero ponas locum Suppl. 25:

Deinde ad formam I poeta transit. Eodem modo tertia verbi usus persona de deo invocato chorus dicit pleniore enuntiato Suppl. IUGd:

23쪽

ipsa omnes deos Delphicos implorat Nullum adloquitur nusquam formam n adllibet, his verbis inem frecandisaeit:

Simili modo precatio, qua Orestes Minervam in voeat phn ibus verbis atque observatis legibus hymno milia qui ZANT EI: OeanlUr, concepta est, es Eum 28 -2IS. Porro etiam Sophoclis locos quosdam, quos Supra contuli, possis hue adhibere. Nec lamen singuli loci id refellini quod supra in universum statuimus, ad breves preces potis finium formam a reservari. Hoc quoque animadvertas in hymnis Orphicis nusquam hane formam, Verum Semper formum i vel , vide infra p. 38 Occurrere. Huius quoque plativi loco interdum imperativifer iam personam inVenimias, Verum tam raro, ut paene solius Aesehyli habeam quaedam exempla, quem hunc quidem modum praeter ceteros adamasse in precationibus supra ostendi p. l). Atque uno loco longiorem precationem hoc modo concipit, vide Suppl. lli:

Similes sunt loci Suppl. log ills. Est l. 68 . so. Unum exstat exemplum Aristophanis, Ran. 135b:

ubi aperte res metri ea poetam, ut hanc formam adhiberet, commovit. ii

Posteriorum exemplic desiderari noli mirario quoniam semper uim hymni Orphicis sapyris quae magicis dorma vota di appellantur.

Haec sunt, quae de illa Graecorum forma precandiliabuimus disserenda Nunc ad Romanos trunseamia poetas. Romanos anxia quadam fuisse atque religiosa superstitione salis inter omnes constat. Quo sit ut, quidis uid dicant quidquid faciant, Semper deoriam memores, no quid contra voluntatem Vel Sine assensu auxilioque eorum sint, urent ei Saepissime breves invocationes pre- eosque ad deos millant. Quae maxime ea forma concipiuntur, de qua nune dicimus. Locos conferas lios. Catulli . l. 6: Isti di mala villa dent clienti . . . Cf. Nil, 22. ys. 6, 3 6 , Tibulli et I soli: ut deus illa in cinerem et liquidas Iamnera Vertat qNIS. Cf. II, 2. . . . 2. III, i l. s. d. b. 6. Properi. IV, 5.2b: Di faciunt, mea ne terra locet ossa frequenti. es V, b. s. l. 18. - Verg. Aen. I, OS:

di tibi . . . praemia digna ferant. es. I, II lsi. 5 T. III. I lG. IX, OS X. Sib. XII,

Si te diva polens Cypri Sic fratres IIelenae, uel da sidera

Ventoruinque regat Pater . . .ef. I, o, Sat. II, 3, 1 T. I si G, b. P. I, 18, 12. IV. mei. IV. Tost . . . fui esurit modo riremiust et VI, 5 S.

ii Fortasse addendus est locus h. Iloin I, 65, V. P. I adnot. S

24쪽

Huc denique spectant nolae illae formulae it modi non it me di titi erit et Cat. 66, 3 ut me diri iureirit, et i, is 2: tu me tui erit euelites di morusis urit Tib. III, i, mPliorct elint Ov. mel. VII, 3 in melius extu Tib. III, a, s et quae Sunt horum similia. Imperativus III personae exstat Verg. Aen. XII, 1 G: Esto nune Sol testis et haec mihi Terra vocanti.

Jam descendimus ad quintam eamque ultimam, quam Statuimus, Preciam sormam, qua pleniore sententia hunc in modum homo deum alloquitur preeor te, ut milii subvenias, vel siquid aliud petere vult a deo. Quae quidem forma aliena est ab usu Homerico, cuius fruStra quaeres exempla. Alemanis P. I 6 χα TE EDROμα Epo G . . . an non iure huc referatur, eum dubitare possis,' primum apud Pindarum eius formae exempla invenimus compluria his locis.

Alterum formae a, allorum formae 5b exemplum est, luas Separatim tractari non est opus. cf. Nub istb 56b. Vesp. 85. Lysistr. id Thesin. Z ld. 52. Eccles 1 l. Tertia de se ipso usus persona loquitur Oreste patrem linc forma preentus, Eurip. r. l 226:

25쪽

Theocr. XVII, 38 . . . pET TE RE E a Get et Tis. Huc reserendi suiit hymnoriana Orphi eorum ii, quorum preces ita sunt conceptae: ZαAlii . . . Ab EO Vel Similiter. Conseras igitur 6 forps Mouetet su

cf. X, 2b. XVIII, II XX, i. d. XXI, 6. XXIV. I. XXXVll. i. XLI, s. XLIV Io L, Io LXX, II. LXXII. I. LXXV, 2'. LXXXV. s. IXXXVII, lo.

Cohaeret cum hac precandi forma nec nunquam naiscetur, ut non facile se iungas, illa Graecorum consuetudo, quod praemittere precibus verbiani precor vel similem voculam solent. Quam consuetudinem primus Nordenus observavit et in Iloratianis se holis protulit. Sollemnem propriumque Sacrae linguae eum usum fuisse magnus exemploriam numerus nos docet. Quorum primum est

26쪽

Sedeo, quoniam omnia sere Adamius i. c. p. 22 et 22 contulit. Ipsi precationi his quidem, quo congessimus, locis ita praemissum erat illud DRoμαt, ut inter prima verba insereretur. X stant tamen satis multa exempla, quibuS, ut illa vocula lotius carminis in capite poneretur, morem sui SSe Sacrum cognoscamus Anacreontis g. I si incipit: I subsutiet et tλαφηβόλε . f. Pind. Ol. XII l: A Getspitat, Tet 'rivo 'EXED Ep GD, It 1ερα ευρυσθενέ' μ'stret AE mTE p TUIT.Pyth. XII, I Alat s a, ptλα λαε AZpα αc . . te Eandem formam habes loco Aesch. Choepti l do:

Iteratam hanc formam legis Choeph abis:

Propriam hanc incantantentorum fuisse consuetudinem intellegimus perlustralis magicis papyris. Quarum legiti-inum invocandi Verbum est et2 χαλOυμα , quo Saepi SSimst precatio incipitur. Cf. P Lugd. I, 8 Aero H e et levoc

i Quocum si contuleris locu in Aesch. Clioeph. 56: Cetot E is, cur Evob, T Te . . et Diopli. Sphetl carm. V. 1 T δE GO . . ET 'am O RE . . . aetati qua in priscae illine papyrorum formulae sint, elare perspicieS.

27쪽

Interdum illud a JZoμα : vel sinitiis vox rin extrema vel rin medix precatione constituitur Haec conferus exempla illius verbi in me positi Aeseli Eum III:

Faciunt huc Homeri hymni ii, quorum extrema sunt verba Leto: 1oc et' αoccvj XV XVIlI XX IIymnus in Dianam qui exstat in pap. Paris. 252q-2θη , linitur vPrbis:

Quibus explicatis addere placet, quibusnam precandi verbis uti soleant Graeci.' Atque maxime iam pertum est in censum Venire Verba EDRoμα eiusque composita et 1 etetortoet vel setota octi. Ili velim exemplo sint loci.

i Pauca coitiinemorat Adam l. c. P. y i.

28쪽

ssi Euli p. te l6l. et Iob5. h. Orpli. LXXXVII, II. Theocr. XVII, I S.

1 Ex compositis vel bi καλε usitatissimurn esse TtRαAE et et in papyris p. ii q. Stendi. Verum in universum semper fere de ad

vocandis dis hoc usurpari composiluin ut tibi persuadeas, confer hos locos Herod. I, T. III. II, 3s. III S. A. IV, o V, et T. s. VII OSI. VIII GL IX, 1. 62. Plat Euthyd. AT , D. Tim. Ti. C. M D. Critias io C. Leg. IV. Tl B. XI. bl E. Aristoph. Lys. 2 s. et en isterum, Das Colle uni de SechZeli Fraueri . . Dionysos-diens in Elis'. Pi g. einiar SSI, P. t.

A Tippodroes aes elis Choeph. IIS. - et poetae Duis: Aristoph. Plui. I. Ilat. Pol ab A. Nun de poetarum In omanorum usu formae 5 quaeramus Quorum haec habemus exempla. Cat. 6, 23: Non iam illud quaero, contra me ut diligat illa, Aut quod non potis est, esse pudica velit: Ipse valere opto et taetrum liune deponere morbum. Tib. I, si V Nunc te vocales inpellere pollice chordas, Nunc precor ad laudes flectere Verba mea. Verg. Aen. VIII, Vitam Oro . . id. b. XI, bo . . non exuVias pulsaeve trOPIPUm Virginis aut spolia Ulla Pet . . . Or. Sal. II, nil amplius oro, Maia nate nisi . . Paucos vides locos esse sunt sane plures, tamenii, de quibies dubites, an non iure huc adhibeantur. Eos die locos, ubi eum coniunctivo copulata est vox precor atque ambigi potest, pendeat ne coniunctivus ex Verbo precandi an enuntiato principali plativo verbum illud sit adiectum vel inserti m. Tib. I, Abstineas uvidas, Mor S, Precor, utru munUS. Prop IV, 3, 2 Ante meos obitus sit, precor, illa die S. id V, 6.1 Caesar Dum canitur, quaeso, Juppiter ipS VaeeS. Verg. Aen. VI, 6 IPSI Cana Or . . . id ib. X, 6l: Te precor Alcide coeptis ingentibus adsis. Or. e. I, 2, 3 o Tandem Veni RS, precamur . . id. b. l. 8, i Reddas incolumem, precor, i et SerVe . . Ov. et VII, 6sto Accipio, sintque ista, precor felicia mentis

Signa Uue . . .

id. b. X, ct A: Sit coniunx, opto . . similis mea eburnae. id ib. X, is Cytherea . . compreeor. IV Si iSSit. id. b. XIV, Si nune sis mitissimUS. Opto. Sine dubio autem insertam habes precationi verbum precor vel limilem vocem dis do eis, qui laus missi proces

29쪽

concipiendas imperativus advocatus est Tib. II, I, 82: Et procul ardentes hinc, precor, abde fae PS. cf. II, , 8. IV, 5, 12 6 8 Prop. III, 35 di. Verg. Aen. VIII 5 2 At Vos O SUPeri, et . . . Juppiter, Areadii, quaeso, misere Scite regis.

Luloe, doneS. C. Precor, integra

Cum monte . . .

id. c. IV, 1, 2 Paree, recor, reeor. Ov. . mel. V 28les Nec dubitale, precor lecto grave sidus et imbrem . . Viluere.

cf. VIII, ol. IX, V, o Fer precor, inquit. PCm. XI, XIlI, SIS XIV Ies. 8 XV, T T. In suae precationis inlis vox posita est Ves g. Calai. XIV, sl: Adsis, o Cytherea tuus e Caesar Olympo Et Surrent iiii litoris ora oeul. Cf. Aeseli inum II 6 v. p. asti et Horati tarminis I, 22

Exstant denique loe quidam, quibus secuti Graecorum exempla omnia poetae precationi anteponunt verbum preeor vel similem locutionem. Conse Prop. IV, G i: Nunc, o Bacche, tuis humiles advolvimur aris. Sequitur precatio: Da mihi paenio vela seeunda, ut Or. Venus Amorem ilium legitimis hymnorum formis usa sic adloquitur, Verg. Aen. l. 66l:

Nate, meae Vires, In ea magna Olenii a Solus,

Nate, patris summi qui tela Typhoea temnis, Ad te confugio et supplex lua numina POSCO.Deinde, quibus Malis 3exetur quidque cupiato exponit. cf. Aen. IX. 2I:

Vos, o Calliope, preeor adspirale canenti. ib. XII, Faune, precor: MiSerere . . . Hor. Sal. II 6, 3 . . In prece te oro: Pingue pecus domino lassia . . ov. mei . . stis Di, preeor, et Pietas sacrataque Jura parentiam, Hoc prohibete Ela . . .

XV, 36les Di, precor, Aeneae comite . . . Sequitur longa omnium deorum invocali et precatio v. 68 Tarda sit illa dies . . . Accuratis sitne vero Moratius Graecorum consuetudinem imitatus est in carmine ad lyram compOSito, V. C. I, 22, 2Poscimus ' sititi l . . lusimus, me dic Lystrirem . . Cctrmes i. Resial ut, quae precandi verba apud poeta Romanos in usu sint, explicemus. Primum igitur locum apertum eAt ipsum Vecbum precor obtinere quod his locis legitur: Tib. I, I, 3. II, 1, 82. . . I 8. IV, I, 2. Prop. IV, 2, 2.

Tib. IV. 6.8. Prop. III, 25, di . , , id Verg. Aen. VIII, A Z. - opto Cat. 6, 25. Ovid. met. X, 2 5. XIV, b T. oro vel doro): Verg. Aen. VIII, 5 T. VI. 6. X, 6 T. Hor.

i Sic enim nec poscimur ex optiniorum codicum auctoritato Seribendunt esse hoc ipso consuetudinis Sacrae argumento optimo sit mari Nordenus vidit.

30쪽

Haec inbui, quae de quinque illis formis preeum dispularem. Liceat deni lue breviter enarrare exemplisque addilis declarare semper sero in longiore precatione miseeri quasdam illarum formarum neque unam conlinito SNrpori. Inde a prima forma usque ad suintam cordine progressi exscriptis singulis verbis rem illustrabimus. Formarat, miscetur eum forma las Optativus II pers cum imperativo i Pini Ol. XIII. 26:

Formarat, miscetur eum forma a. Oplativus II pers eum plativo III. Vel I. perS. 3. Om.

Formam miscetur cum aliis Ormis. Figuram iri eum coniunctivo Saepius in precibus cum Alia forma coniungi non mirabimur, quoniam plerumque, eum explicaverint, tu id nolint, addere soleant homines, quid malint, tuam ad rem proferendam alia opus est sorma. s. Hom. Od. III, 5 q. Hoc . . μηδέ με pauc