De precationum apud Graecos formis quaestiones selectae [microform] : dissertatio inauguralis ...

발행: 1905년

분량: 45페이지

출처: archive.org

분류: 시학

31쪽

i Perspectis iis locis ex solis precationibus petitis cuili etiam alibi saepius alternis impetativus et infinitivus inveniantur positi es. Politi exelii pla. l. c. p. ij non ASSentiemur Sol in Senio qui muS. Rhen vol. LVII, 3 b in disceptandis arminibus applius nuper inventis textum traditum:

ita corrigere voluit letalivet, solet , ψ α Cuius emendationis ceterae causae quantum Valeant, mon St nostrum iudieare sed i luod inluti-tivum coniunctum cum imperativo sub pectum Sollia Senius esse eenSet, hoc iam nobiscum negabiS.

Forma si miscetur eum aliis formis. Componitur aeum dorma Pind. l. VIII 8 sq. IZascivODIOD άTαλάλγ.st ' EDI Gμα . μὴ θέμεν. Semel orma si inseritur Aesch. Suppl. 6 5 magnae illi precationi, cuius deformis p. 2 quaesiVimus. AEL A g. bli Sq. Choeph. I sq.

32쪽

Similia passim poteris inVenire. Ex operibus Romanorum poetarum Satis habeo pauca exempla attulisse, ex quibus illo quoque Saepius precandi formas diversas confudisse appareat; ceteros locos

numeris additis breviter indicabo Cat. 63, 2: Cybebejprocul a mea uos sit furor omni S, era, domo: alios age incitatos, alios age rabido S. es. 6l. 85 sq. 6, 2 3 sq. - Tib. I l. i in itis, di i nec CO Urahites es. I, 2, 2 s. lo 15. i. II, , 3. 3, i 5, 1. IV, a, b 5, 13 6 12. - Prop. III, 26, 1: Haec tua, Persephon P, maneat elementia, ne tu, Persephone coniunX SIPVior PS SQ Veli S.

2 l: tu i iubetitis et istum nulta dies . . diducus. L

Caput II.

De singularum Graecoruin re eum qua mittere solent ad deos, et indole et formis hoc capite disputaturi primo loco, qua ratione quoque consilio hanc quidem quaestionem instituturi simus, explicabimus. Ea enim consentaneum est petere a dis homines, quae eos persicere et posse et velle credant. Quare in omnibus precibus, quae situlae Sunt Saepiusque dicuntur, perquirendum est, quaenam sit ratio inter illas et opiniones, quas habent homines de deorum natura eorumque muneribUS. Quod quidem aggressi primum de precationum moribus quibusdam agemus, ex quibus in uni Versum apertissime cognoscatur cognatio illa, quam diximus esse inter preces hominumque de dis sententias, deinde audiendi, tum videndi preces usitatas tractabimUS.

Haec fuit Graecorum in invocandis dis consuetudo, ut eum eligerent deum, cuius ad provinciam pertinerent ea, quae Persici vellent. Rem notam Ausfeldius i. c. pi Glyexein plis quibusdam illustravit. Nec minus id dei cognomen eos elegisse inter omne conStat, quod accommodatum esset rei petitae. Operae tamen pretium mihi videtur esse colligere locos eos, quibus hunc in modum di invocantur in scriptis iis, quae me adhibuisse in praefatione rettuli, cum praesertim Aus seldius i. e. p. IS nisi se holiasiae testimonium ad Hom. l. V ili' nullum

33쪽

exemplum attulerit nec ceterio quod sciam. exempla collegerint. Prudenti igitur consilio cognomen electum est his locis. Juppiter advocatur Aesch. Sept. 85 Er Eetis contra Eteoelum, qui superbis dictis deos laesit Suppl. 1 α; Zetispa supplicibus Danai filiis quae Argos advenerunt: Suppl. 2 GOTIA o Z φύλαj et lov vspissi ab isdem, ut quae ab improbis viris vexentur. OG ευνfetae ab isdem ut a progenie sua Gil . 6 2 Ag. 362 avto; quoniam ius hospitii agitur Suppl. 2 et Ag s 3 ἔλε:oc, tioniam pluta Perficere iubetur Soph. Oed Col. ad Adi fetis Vocatur a choro Oedipodem vidente senem parricidio et incesto pollutiani Trach. Zod Eurip. l. iiii, Herael id SBT: portet sc ad hostes vertendos Andr. 2 ep s v oc, cum cognatum Orestem Hermiona adtolluitur Cyel. 52 εχ oc; Aristoph. The sua. oob toti p; an Is er et bioc; qu GDo

Plura exempla in iis inVenieS, quae Sessulantiar.Elenim ut etiam clarius appareat rite atque legitime deum invocari, in ipsis precibus Graeci verbis utuntur ex eadem stirpe derivalis, unde cognomen dei ductum est, adeo ut an nominatione saeta ita dicant O deus, quoniam hoc vel illud tui muneris esse ipso cognomine tuo indicatur noli eo indignus Videri, sed eum te praesta, quem te credinius et appellamus. Hanc sententiam maxime depreliendimus in precationibus, quas Aeschylus perSonus suas spei proferentes. Cuius clarissimum exemplum est Clytaemestrae precatio, Ag. id:

Cf. Choopli. a 6, it Isti secundum Mormanni versuumilis tributionem, quae lues ipsa, te qua dicimus, si gura

34쪽

Lyricorun hi sunt locis Archil la 2 :

tissima illa apud omnes precandi forma, qua Surpato verbo avtσθα vel rarius a vet deus oratur, ut is sint, qui cognomine vocetur Minervam igitur mulieres Thebanae POSCUnt, Aesch. Sept. Isti:

Jovem Eteocles ibid. 8:

Cognomen usitatum etae et Yfp habes his locis.

35쪽

tet nos; et infra p. I stria elum eum Evteti et exstat locis Platoni ei p. 6 laudatis et in schol ad Pind. l. XIV, 5 Emακos: sua ratet de s Par: ib: TT ZOec pol. Evou. JHis ex locis id maxime egisse Graecos intellegi nitis, ut, quae deorum in potestate esse se irent, ea ab iis peterent. Atque haec quidem sententia omnibus in preentionibus inest, nisi quibus singulae hominium curae narrantur certaque remedia petuntur.' Ustialis vero illis precibus, quas apud omnes fere scriptores identidem deprehendimus, preces die audiendi videndi veniendi servandi custodion didandi iuvandi aliasque multas, quae de dis existimationes sub sint, quae in illis sormae observentur, tuo modo existi-inationes et formae per saecula vel eonserventur Vel mute Illur, diligentius quaerendum milii proposui, et ni ab iis, qui ante me precationes per se rutuli sunt, ut iam in praefatione

dixi illa quaestiones relictas sere es Se og HOSCE rem .

De usitatis illis audiendi precibus haut ita mulla sunt explicanda ouarum de indole si quaerimus, duplicem suisse eos nos ei mi s. Primum enim invocatione offudi nihil aliud essiicere homines studebant, quam Ut de US, Uem procul a Se ver Suri putarent e s. enigerum l. e. p. 3aurem ad Verteret et nudi I quae dicerentur. Potest enim audire deu S, quamvis absil, es. Hom. Il. XVI, 5li, ubi Glaucus Apollinem adorat:

Similiter Plato iudicat deos ea. une Suae clarae permissa sint, acriter audire, Leg. XI, 2 o et psileto laev

Dissicilius ut mortui audiant, impetratur. Quo sit, ut tum maxime illae preces dicantur et iterentur. In medio igitur invocationum Agamemnonis positae iant prece Saudiendi inmola Cho ephororum tabula. f. V. a ZApDIGO

36쪽

inferos deos Terram Mercurium Dilem invocat, deinde incerius, possintne preces ad Darei aures pervenire, interrogat Aesch. Pers. 6 33:

Dubilat etiam Orestes, eum dicit Eurip. r. 23li:

Huc aliquantum pertinere mihi videtur etiam locus illo Aristoph. I an ii 2 sq. ubi cum Aeschylo Euripides obiecerit, quod Choephororum fabulae in exordio Orestem induxisset, cum synonymis Verbis ADE: αγ.suetet usurpalis patrem citaret, haec ille respondet v. lib):

Hoc loco eis mos Atheniensium indicatur, quo pugna laeta mortuos amissosve ter voce voeabant', tamen, nisi fallor, etiam opinionis illius Graecorum alio habetur. qua non facile mortuos precibus altingi arbitrarentur ideoque saepius ferarent precandi verba. Neque lamen auditis precibus iam impetratum est, ut deus optata faciat in uno sieri potest, ut audiens non obsequatur. Quod colligas ex loco Hom. Il. XII, stis: postquam enim Achilles ut Patroclus Troianos repelleret integerque ipse rediret precatus est, ita pergit poeta:

i v. Κockii ad hos versus annotationeni.

Neque Nestoris preces non audit Il. XV, ), tantum autem abest, Ut exaudiat, ut Troianorum animos tonitrui efficiat. Quare non audire Solum, sed auditis precibus benignum venire deum iubet hospes Atheniensis loco Plat. Leg. IV, t B: eo . . trit scλtabis.E 'EI OGGE Eeta καὶ ἀκODGα; AES Eulaevi TE Tilae: ἔλθst.

De locis Hom. Il. I, 2. A . ibi. V lyl. XVI, 2 6.52 . XXIII, T l. XXIV. I l. d. XX lost, quibus audivisse et peregisse Vota deos narratur, dubites, an non in verbo κλυε: iam insit sententia annuendi. Hanc enim plerumque in illo observamus, quod ut mihi concedas, eonferas velim loco Hom. l. I, 5 . X, 2bb. d. III, SI.l VI, 28. IX, 36. His omnibus locis audivisse preees deo enarratur neque additur, Utrum obsecutus sit deus necne verum ad alias statim res transit oratio Atqui peragere optata deos postea videmus idem igitur audire atque adnuere sit necesse est. Eandem sententiam videntius inesse in his locis Philoni eis. Phileb. 25 B: εό μευ υν, cur E TE μαῖ EDT α β ei T ZOO T Tv ATTI I gi iura Menex sti D: TαTtpα καὶ 1 Tlpet I p ναμ μvη -

37쪽

Quaenam fuerint Grae eorum de iis rebus sententiae quaeque fuerit vis in illis precibus audiendi cum satis nobis videamur illustravisse, quaerannis nune de Verbis formisque, quibus illae preces sint conceptae. Quarum proprium est Verbum Luetti, quod his ostis exsint.' Apud Homerum habenuis has ornans: D

et Exstat in papyro et vi sua, luod esset in En Ros eorrigit: falso, quoniam mediis in epithetis et vocibus magicis illud TY sua positum est i S: -l Sosi), quorum seriem continuam prece interrumpere verebimur, neque unquam in iapyri ET RODE XStat, Sed Semper ET RODION, Os infra P. iii Correxi igitur orti Ros. 3 Partem locorum praebent Adamius I. c. p. 22 et Aus feldius i. c. P. 16. j s. quae de his optime disseruit Guil Schulge, quaestiones epicae Guetersio hae I sq. p. so sq. qui in precationibus omericis semper ,λuo: alibi saepius a Ludit usui liari ostendit. excepto loco It X. Si ubi sormae gκλub positae in precatione causam Peculiarent prosert p. 3s . - Quod vero in sorma κλύ o semper notionem exaudiendi inesse censet p. 2 36 , non SSentior es. Supra P. I.

Aristophanis nullum est Xenapilam. In Orphicis hymnis usitata est formula . udi:

I l. Id ilI, 3. VIII. I. IX, t. XVII, t. XXVIII. l. XXXIV lo. XXXVI. I. XLVIII. s. XLIX, a L. f. IV, t. VI, i. LXXVIll l. LXXXIlI, G. LXXXVII, 1. LXXXVIII, J.

38쪽

a . .

His locis examinalis hanc possumus intuere sormarum historiam, qua, ait concipiendas audiendi precem adhibebantur. Poetae ii, quorum in copia verborum usitata Verbum ZADE: est plerumque in precationibus eo verbo utuntur atque . quamvis imperativus 'x legitima sit invocandi dormula, tamen etiam alias verbi eius formas usurpant, id quod tragici imprimis solent sacere qui ex sermone epico illud verbinia ad usum suum transtulerunt. Postea etsi verbum Lot: non est cotidiano in usu, tamen in lymnis tonservatur Alienum mutem reuisse M vivo Sermonis su eo perspicuum est, quod sola soriami illa

vetusta j ud et que 2 λύetax et dies Orphicis hymnis si in papyris i adhibetur Vulgo autem ut celeris in rebus ita

in precationibus verbum 1 sat evanuit et Verbum ZIDE v1 Loeurn Alist Nub. 2 3 ubi sic Nubes dea Socrates appellat:

et cf. p. 62 adnot. i. 3 Exeuipla forniuiae Lud: quae ex Papyri p. 6 congeSSi, Inversibus exstant heroicis papyris insertis praeter loco I Lugd. III. Tet L ibis quibus in pedestri oratione XGot usurpatur. eκλύ repetitur ex versu brevi ante l. o citato om. Il. I. T.

iusque composita in locum successerunt. Neque igitur unquam Aristophanes in tot precationibus verbo Xuttvulitur Sermonis nagici propria et sacra formula, ut ante fueral κλύθ , faela est vox TαZouetou. Similiter adiectivum ' peos magnani tenere provinciam in sacris rebus p. 6 ostendimus. Quo denique loco audiendi ponantur preces si quae-iimus, initio plerumque vel totius hymni eas diei videmus vel invocato deo celebratisque dei laudibus ipsam precationem ea formula incipi. Primum precationis verbum est uiri locis Homericis omnibus, multorumque Orphei liymnorum in capite illam sormulam collo eatam esse vides ex collectione locorum p. 63 data Pariter res se habet locis pluribus, quos ex arminibus lyricorum congessi, et tragicorum locis his Aesch. Sept. 26. Choeph. 156 332. iiii bos. Soph. l. 63 . yy Eurip. g. 62ο - Procl. h. et VII Coleris in locis omnibus fere, quos collegimUS, post dictum dei nomen primae audiendi preces proferuntur. it etiam, ut in extrema precatione iterum ut audiat ea, quae petita sunt, oretur deus, velut Aesch. Suppl. siblongum chori eum, quo Danaides VXilium cum ceterorum deorum lum Jovis implorarunt, his verbis concluditur:

sq, sh , ' o Zetho l1Evoc ZEDci. f. Choeph. II. Eum ill - Prali n. g. l. i. - Proetus ut in primo ita in extronio hymno VII ea formula utitur. Hoe loco commemoretur id tuoque Sperne con Siletudinis fuisse, ut precibus audiendi participium precantis adiungeretur ita, ut dicerent: o deus, audi me precantem. Apud omnes eius usus habemus Xempla, uno Salis aperte precationum proprium eam siguram S se cognoscitur Verum non modo cum formulis audiendi, sed etiami Oinnino quater in Aristophanis sabulis Lustra occurrit Av. io et illi in cantilena lyrica et Ran ii dii, ubi Aeschyli verba citantur.

39쪽

Romani quoque poetae illum Graecorum morem imitati interdum audiendi preces precationibus inserunt, ef eas. l. lyb: Eumeni desi

Huc huc adventate, meas audite querellas. Verg. Aen. I ly et nostras audite prece . . . id. b. VIII, 5 i et patrias audite prece . . . Hor. C. Saec di Supplices audi pueros, Apollo: Siderum regina bicornis, audi Luna puelluS. Ov. met. VI, bis di audiat laee aether et si deus udus in illo St. Audire deos preces hominum vel non audire commemoratur his locis Verg. Georg. IV uultque oculi StasOVO. Hor. e. I, 2,2i iniret Siri limitesni cui minet Vestum II, 18, do: i Cliaron i oculus tque Non Oculus u li f. IV. Id i Iudii e P. Lyce, di Hu Olu, diraticii Ure. e. nee Tl: Dianai rotis puUrorum micus di licctfratii CS. Additi participii precantis in eum modum, de quo paulo ante diximus, auea Sunt Xempla. Verg. Aen. XII, a Ges Esio nunc Sol festis et haec mihi Terra vocanti. Hor. e. I, o 2: et vocantis Ture e mulio Glycerae decoram Transsor in aedem. id. b. I, 22, 5 salve rite Vocanti. Ov. mei. VI, 38 . . Veniam dabit illa roganti . .

id. b. XV, 3 o caput Augustum)aecedat caelo faveatque precantibus ubSens. Participium perfecti habes locis Verg. Georg. IV. et Ior. e. II, 18, to vide supni et ei Od b, :. . . Si Vocula partubus Lucina veris adfuit.

Jam de precibus iis quibus videre res et calamitates hominum di iubentur, quaeramus, et quae de iis opiniones fuerint Graecorum, et quae formae verbaque u Surpata Sint Ac

40쪽

primum quidem homines sicut in precibus audiendi sentire et animadvertere deos se suasque causas volunt. Facile tamen duas in partes mera videndi Sententia augelu Primum enim eodem illam abire videmus quo Latini verbi tuendi sensuin attente aspicere et tutelae suae res humanas committere di iubentur. Altera propriae sententiae amplificatio est, quod benigne ut aspiciant homines iisque faveant, di rogantur. Id quoque velim memineris, quantum omnes populi obtutum oculi valereo in bonam et in malam partam et olim existimaverint et nunc existiment.')Aeriter inspicere deos et diligenter observare omnia ea quae ad provinciam suam faciant, ut ait Plato. Leg. I, 2 o, es supra P. M semper Graecorum opinio fuit. Quod clarissime epithetis quibusdam usitati apparet, quae hoc loco animadvertenda sunt.*Jteti et oris c. Sol. g. a 3 με αθυμs EmGRO oc Seil.

i es. o. Jahn, ober de Aberglauben d bosen licks in Ber. in saetis Ges. d. Wiss VII ISAo p. 28. 2 Praetermitto talia epitheta sualia Eset onoc Mercurius apud Homerum). oeuδεp luod cognomen Argis Minervae indebatur, Preller-Robert p. Isb) similia quae minia ad meam quidem Pertinent rein Ne Iu dis poe(etri Retet et ori aec TroeZene, . Pr.-Rob. 3bo, d mentio hic facienda St. a Nullum additum est dei nomen Ilo maxime loco ducor ut nesciam, an in numerum eorum, Ilios Sondergouer' dicit, etiam dian etκores ab Usenero fuerint recis,iendi.

SEARCH

MENU NAVIGATION