장음표시 사용
141쪽
hssae nouae, Si ubi vobis turpiter seruirEccepit repente, vestro iudicio, ex faetido hirco licuti pauin ante loquebamini, ad hominis nomen alludete factus catellus Meliis os, qui vobis esset in deliciis.sed ii.
Vuormaciam Vangionum , in qua devo his audita sunt acerbiora Concionatorem Germanoru iudicia, sibi gratulantium. quod,toties licet rogati atque tetati,nunquam tuis sede apud se concedi passiensent,ne tande, quod Francosordiae fa ctum diceban facere cogeretur. Nostri ut quid 4stud tandem esset, magis intelligerer, constituerunt, traiecto Rheno Menoque, illas veterum Francorum s edes, nobili nuc em Porio notas inuisere. Sed prius de conuentu Wormaciensi, qui anno M. D. LVII. conuenit,& in quo visus soli e suisti audierunt, quae tibi minimὸ gloriosa sunt. Non
iubet omnia narrare, quae te nimis onerat.
sed quia fingis teno intelligere quod Baldumus verecude scripserat te illic abs Melanthone audi ille,dica apertius, sicuti in . de nostri ad nos retulerunt. Non enim pa'
reris nos omnia supprimere. Capto Gallia
142쪽
san quintino,trepidate regno, rege attoni. to, venisti ad illum conuentum sollicitaturus, qui Regem potentissimum terrere scilicet possent, ni faceret quod volebas. CuMelanthoni narrares indignum facinus: captos Lutetiae e sse multos, qui nocturnos conuentus religionis agebant: dicebat ilicitati tempore in ea Vrbe non temerὸ Ω-
spectos e sse Regi,& vos debere vobis teperare. Respondisti, Nihil vos agere quodno fecerint Apostoli.Tum jlle, Ergo inquit squo animo patiamini, quod illi lubenter passi sunt. Atqui scribis nihilominus impetra ste te honorificum testimonium a quibusda, qui illic couenerant, sub scriptum etiam Brentio, a Marpachio,1 Ioane Andrea.credo viros humanissimos ad omnia humanitatis osticia paratos futuse. sed quo ore nunc audes tres illos viros, a quibus toties damnatum est dogma tuu .
tuque totiescum tuis tentationibus repulsus, nunc nominare Imo vero, qua fronte illius conuentus Worma ciensis mention glacis, in quo illud ab omnibus subsignatu decretum aduersus vos est , & his verbisque Melanthon ipse ascripsi t editum:DdMnamus dogma quinglianum . Ad ij ciendum n uc est, quod trib' aut quatuor post men-
143쪽
lexerunt. Coierunt Francosordiae imperatoria Comitia. Eo cum multis mandatis
venerat nobilis vir Gaspar de Hu, a Gallicis ut vocas ) Ecclesiijs novis missus, cum supplicibus etiam earum lueris ad Balduinum scriptis, quas cum voles proseremus. Tu dolens sine tuo consilio vel auctoritate aliquid agi, relicta tua Gene uaproperas Francosordiam, neque vocatus, neque missus, neque ullum etiam adferens mandatum: & ir tus statim obtu' has quod Caspar ille satagebat . Meminisi te propterea in cubiculo ipsius Balduini propterea reum ab illo Caspare grauia ter accusatum esse multarum fraudum, multiplicis πολυ-- in inuidiae, ambitionis,nequitiae multiplicis. Meminini,
illum tibi praedixisse, fore ut statim atque in Galliam redijsset,le depingeret , ne bo nos credulosque Gallos diutius ignotus
falleres:se suo sumptu eorum negocia curare:te miserorum pecunia emuncta abu ti ad ea perturbanda.Meministi, te non u- De comminatione respondisse, faceret quod vellet,le operam daturum , ut anteuerteres.Itaque multi existimant, indicio
tuo tuaque opera iactum esse, ut Gasipar
144쪽
Ilatim atque reuersus esse necatus sit. Haec &eius generis plura nostri comites de te Franco fordiae audiebant abs Gallis ipsis. Germanos vero ubi conuenieban audiebant multo atrociora: de imprimis cur cum tu illic clam turbas excitares,
duobus Gallis concio natoribus inter se commissis, quorum alterum, qui tibi in Gallia collega deinde fuit,miserὸ vexabas abs tuis siue opinionibus, sine ce
remoniis neutrum ad Germanicas accedere patereris,caetus peregrinorum disso lutus sit.Nostri responderunt sese ea de re multa iam antea in Gallia cognouisse ex
libello dissensionem illam delibante. Et
nondum pudebit, te nobis imponere vel Ie, quasi consentientes Germanos &sub- Icriptores haberes. Fortasse dices, te, etsi cu Germaniq cocionatoribus minime conuenias,cum Equitibus tamen optime conuenire. O pret sidium patrociniumque potens & magnum,& te dignum . Nostri in illa sua proiectione nullos Equites conuenerunt,ut scirent quo modo cym illis tuis
transigas. sed quod in Gallia iactare soles tot etiam habere te symmystar, illud vero non esse hominis ingenui &pudentis facile intellexerim de intellexissent K i multo
145쪽
mui tomastis,si diuertissent in Saxoniam: Quam tamen abs tuo parete & praesule frustra tentata suisse satis superque audierui. Quid Saxoniae ministri sexcenti , cum ille
unum Hamburgensem oppugnans, eoru iudicia temere appellatat, responderint, vix ciuisquam ignorare potest, qui librosea de re peruulgatos inspexerit. Mirabilis vero rei appellantis aequitas. Iudices illos prouocans demulcent blandis appellatio nibus. Vocat patres, fratres, m my stas, viros, honorandos & fidelissimos Christi
seruos. Statim vero atque audit eos aliter pronunciasse , quam putabat:clamat esse asinos, nebuloes, pecudes, Gigantes, Dia. bolos. Cum autem & tu coniunciis cum
hoc patre tuo clamoribus, ut illum Hamaburgensem intemperatius proscidisti, lic& in eadem sacramentaria disputatione in alterum magni nominis minstrum Ma- deburgensem dico, scurrilius incurristi ut per utriusque latus, Germaniae coniscionatores omnes, qui ut loqueris essent Luterani, consederes, magis atque magis orbi terrarum exposuisti, quam pulchre tibi cum iis conueniret.Caeterum illud vea
recunde secisti, ut cum Magdeburgensiis ille tuis asinis atque cyclopicis sarcophasgicis
146쪽
gicisque sic enim loqueris conuiciis re . spondendo, qualis tu Angelus esses, indi.
casset, nescio quo pudore confusus ob mutueris.Saxoniae etiam Duces aliquan
do blande appellare ausus est magister tuus cum munere bene polito. Quid re. sponsacceperit, si supprimas & dissimules,cautὶ iacis. Sed eorum Edicta SPro scriptiones non patiuntur nos ignorare quid de vobis sentiant. Vt igitur Rhenus in Oceanum, Danubius in Pontum, se Albis in mare Ballicum cum suo fluctu multas de vobis querelas vestrorum ut videri vultis sociorum voluitque vehit que, non ut aquis obrutae sepeliantur. sed ut vocem longius mittant. Sed quia procul a Gallia eae scilicet vagantur, vos illum fremitum securὸ contemnitis. Nostri, Saxonicas illas Baltici littoris ciuitates,& ipsam imprimis Magde burgam, cuius ministros Caluinus paulo iracundius
Vexauit, quam eius maenia Caesaris exercitus antea concusserat magnopere inuise re cupiebant.Multa audiuerant antea de
Ecclesiastica Magdenburgensum histoaria: quae Gene uae minime bona fide conuersa in linguam Gallicam esset non sine turpi crimine salsi, neque minus inii
147쪽
deliter, quam commenta ius Lutherῖ ad Galatas,in illa officina veritatis atque fide ilitatis,factus antea Gallicus fuit.Sed maiores causae suberant,cur cum Saxonibus iulis nostri colloqui vellent. Nam & memi
nerant Caluinum,cum in eos detonaret,
ita scripsi sici imaduerto in eorum scriptis vesrisimum esse quod mibi amicus quidam celebris dos dirime oe facundiae scripsit, mirabiliter in illi maritimo truci apere quosdam homines , ut si hodie vivat Subitu Cumana, ad eos mittenda sit, suὸμ inedisceret.Sed quia satis su perque ex eo rum libris,ecquid de vobis iudicarent in telligi potest, nostri longius non excurrerunt.Alioqui etiam in Danica, Gothica, Suecica Regna traiecissent. Quid euims Idem Caluinus . scripsit in ijs Spiritale Christi regnum altero vindice suffultum
esse: in ijs esse sacrarium caelestis philo sophiae.Non enim probabile est, eum haec scripsisse,ut ex illorum Regum argent: fodinis aliquid emulgeret It tamen multa
erant,cur multi crederent, eum neque ex
animo neque serio ita locutum esse. Maior erat ratio,cur in Britanniam nostram nauigare vellent, vobis tam amicam, ut eti in num praedices serenissimam eius Regina,
cuius scilicet praesidio domueris Galliam
148쪽
rebellantem. Sed aut valde sallimur aut si
illius sereni tax nunc te constrictum teneret, curaret, pq nas ut turbarum dares, quas excitasti, utroque regno ex serenissima tranquillitate in bellorum tumultu coniecto ac veluti commita. Certὸ quam vobis cum Anglia bene conueniat incere monijs Ecclesiasticis dictum alias est. Vellein mus nunc. ne dubitatio aliam suspicionem gignat, alijs narrares, cur illinc nuper discesserit Saulus tum relicti sua Ecclesia nova:& quo nihilominus iure, qua arte vos in illam insulam plus iuris vobis actogastis, dico cognitionem transmarinaruappellationum qum ulli unquam in Europa patriarchae concessum fuisse conten, ditis. De Scotia stituere quoque pro ve stro arbitrio vi audimux eo luistis immisso in eam Arano Comite & Cnoxo conocio natore. Sed serenissima Scottae regina vos magis nouit, &in tumultu Ambo sano, quantum audeatis , non sine suo ®is maritique sui & suorum parentum periculo magis experta est, quam ut illi os facile sublinere deinceps pol sitis. Denique Utraque eius insulae R. egina,cu istinc
eo missus est seditiosissimus vester libeIlus aduersus Imperium regnum iustem in
149쪽
rum,vix ignorare potest, quo tεdatis praetextu religiois.Si eo nostri traiecissent, plura retulissent.Sed secundo Rheno descenderut Coloniam, ubi cum alios quosdam, doctissimos viros,lum vero Georgiu Cassandrum salutarunt, hominem prope senε morbis consectu,& in lectulo decumben .
tem,sed tam peritum rerum, atque antiquitatum Ecclesiasticarum , tamque sedatum religiosae moderationis suasorem, ut non temere vos ab illo vobis metuatis.
Ditas magistrum tuum scripsisse, eum nihil nisi Lamiam e se in sterquilinio sedentem:Bona verba, mi homo . Tales Lamiae sunt, quae vos terrefaciant.Neque vero vestra immanis rabies non esset nota satis,
ii vel in hoc solo viro vexando tantum sese essu disset. Nempe, quia Nero AElium Lamiam innocentem crudeliter occidit, vos Neronianu vestrum stylum nobilitai re simili aliquo exemplo voluistis . Sed cogita, quid nocuit Lamiarum caede ma denti: ut vetus tibique familiaris poeta
Tandem nostri peruenerunt Antuer-piam, ubi vulgarem quadam, & vestra scis
licet regeneratione dignam causam audierunt,cur non unum.cassandrum, sed om
150쪽
nes Belgas oderiti, magis qu3m vicinos vestros Vulgas:& smul cognouerunt, quibus tamen insidijs atque artibus efficere vultis,ut illi se vestrae fidei credant, neque suas modo animas , sed S sortianas. Ergo fidei scilicet tuae consessionem etiam Flandrica lingua conscriptam: ergo Apostolos vestrae coniurationis,ad illam gentem subinde istinc emitti narrabant, neque non quosdam, quos insat uastis, lactare atque inescare potuist is .Nam & ingeniosos nego elatores & subtiles aeruscatores esse vos aiunt. Sed non omnes illic esse Midas audi bamus. Soletis eorum simplicitatem irridendo dicere, Omnes esse fatauos. Sed erratis: acutius pleriq; vident, quam vobis expediat. Illic ergo nostri audierunt vestrae in multos eorum,ingratae impietatis indigna exempla. Ipsum, ipsum Erasmum, paulo ante quam istuc migrares, BeZa, praedicabas talem tantumque virum, ut fuit,suisse, ut nec ipsa terra totum capere posset. Denique nil fuisse,nec suturum doctius. Statim vero atq; istic initiatus es, passim clamas fuisse illum impiu & indoctu: quia Bautauus erat. Caeterum bene habet quod de eo ipso tibi respondeamus, imprudens