장음표시 사용
6쪽
8쪽
I hin. anh quo nomino Nyginum latere volunt, quod Oviclii nomen maledietis laeetaret, et falsis eriminationi hus in inuidiam et odium addueeret. uod porro eius uxorem sollicitaret importune . quodqtie sotiunia inhiaret melae, diris omni hus hie devovat. Nihil esse mali, nullum uspiam suppliciorum poenartimque genus. quo mortalium quisquam sit ad seelua, qtio noti dignus sit nis, nimium suse doeet. vindictae uitia modum indulge .
I empus ad hoc, lustris iam bis mihi quinque peractis,
Omne suit Musae carmen inerme meae
Nullaque , quae possit, scriptis tot millibus exstat Litera Nasonis , sanguinolenta legi. Nec quemquam nostri, nisi nos, laesere Iibelli, β
Poema, quam In IEIN, quod haetentis eireumfertur; neque aliter suum Poema Callimachus inseripserat. Vide
Sisidam iu ε κλώμαχοι. Eulyehes quoque Grammaticus, lib. II, Oriuiam in Ibide eitat, non in Din. Codi a hu-iti, libelli, qui vetustatem et manum
eastigatam prae se serant, vix inveniuntur. Exemplaria tamen, quibus Iure os et Politiantis erant usi. in optimis habenda sunt. Cetera, quae ad manum mihi satia multa suerunt. notae sistit recentioris. Interim in transcursu nune povinatium hoe illunt emus , quod euris Meandi. diligentios stimus laeturi. II.
I. Matria) Lustrum dixerunt Latini spatium quinque annorum, quod Graeei ολυμ-άδα adpellarunt. 4em . in Aeneid. lib. I. va. u83: a Lustrum die tum, quod post quinquennium
ranaquaeque civitas lustrahator. Vnde Romae ambilustrum, quod non ite bat, nisi ambos eensores, Post quinquennium lustrare ei vitatem . . Quamvis Varro a luendo, id est, solvendo lustrum ducit, quod quinto quoquuanno vectigalia, et ultro tributa pex
tensores perso vehantur. DGNIT. a. Carmen inerme ete. Ille mores uos, Candoremque. et ingenitivi mi
uim e maledieum indieat Naso. E. Litera sanguinoleata Carmen maledieum. 5. Nisi me laesere libelli. Nisi nos Iuret. et tres alii. II.
9쪽
P. O tDII NAso ΝIs Artificis periit quum caput Arte sua. Vnus , et hoc ipsum est iniuria magna, Perennem
Candoris titulum non sinit esse mei. Quisquis is est, nam nomen adhuc utcunque tacebo, Cogit inadsuetas sumere tela manus. io
Ille relegatum gelidos Aquilonis ad ortus Non sinit exsilio delituisse suo;
Vulneraque immitis requiem quaerentia veXat, Iactat et in toto nomina nostra soro;
Perpetuoque mihi sociatam foedere lecti is
s. Arre ridem alibi ae frequens querela est poetae: ut Tristi lib. II. vers. I: a Ingenio perii qui miser ipse meo .. Et Pont. II, Eleg. v r. va. 47rvi Arithtis ingenuis quaesita est gloria mollia r Infelix perii doti a ipse
. Unus Ihiat uel quem dei neeps Ibidis nomine nota . s. Titilum De quo III da Ponto,
Eleg. xv, va. a 3r vi Viribus infirmi. vestro raudore valemunt Uuem mihi si demas, omnia raΡta putem . . s. Nomen ad e Mevin e tinebo Neminem interpretum Observasse vi-d o. eue Ovidius Ibidis nomem subisti euarii. Αn. De earminibus Orissiatii, Ibis iuesareseeret I in quam aen tentiam eundem, ni fallor, adloquitur. Ith. IV ex Potito. EI. Iv. v . x m. Vix tamen est . ut haee fuerit mens poῆ-tae . quoniam, posteemo disticto hu-lua lihelli. verum I hidia nomen pol ieetur. Αn Nam reverentia legis duo deeim Tahularum sibi temperavit. qua nimirum famosos libellos proii- re rapitale svit. Eius meminit Tollius, lib. IV TvMulan. in hune in dum e u Qtiamquam id quIdem etiam duodeeim Tabolae deelarant. condi iam tum solitum tumen, quod n
lieoret seri ad altrἀns iniuriam, lega
xo. Tela) Impreentiones. - Inaa- fueras mantis. Quia neminem praeter
Ibidem ea emine offendit. au. Esaias delirtiis a meo I reti eodex et alii qti inque ἔ neque ali- er Eo 1ehes, lib. II. qui et praeee denti versis gelidus a uanis ad oras
agnosciti ΗΕlus. et . nervi et in toto nomina nostra
trat et in toto verba eanina soro . . Misima viai vi Et laeerat toto nomina no stra soro . i De idem versus hia Meuerati Nox enim habebiar a Perhibit inde atiae rahiem nutrieis alumnus. Latrat et in toto verba eanitia soro M.
quamquam mihi disticton latud d. hiae fidei est. et ex hoe versu videiurlahri t. m. Baholae forenses latrare dieehantur. propter rixas continuas; hine Iair Ius Iori apud Val. Nax. lib. V IlI, eap. 3. Petigentitia Hamaris lig. a Inde eanina solo lateat sue undia toto . . II. Sic Iulianus in Misopogone immo δὴ και Huic D Te - αγοραις επιτρατε λοιδορουvυς. S. Soe vitam ete. Uxorem dieit. quam ad extremum usque diem adis
10쪽
Non patitur miseri sun era stero viri:
Quumque ego quassa meae complectar membra carinae,
Naufragii tabulas pugnat habere mei; Et qui debuerat subitas exstinguere flammas, Is praedam medio raptor ab igne tulit. Nititur ut profugae desint alimenta senectae;
Heu i quanto nostris dignior ipse malis lDi melius i quorum longe mihi maximus ille,
Qui nostras inopes noluit esSe vias. Huic igitur meritas grates,
ε. Non patitur miseri stinera fere inri) Argute Politiani liber et tinus
Vallean. Misi Diri r exsules ei viliter mortui. Senem relegatua in Epigram mate ad Corsicam : vi Paree relegatis. hoe est, iam pareo sepultis. Vivorum eineri ait tua latra levia. I Boiitiua Itinerario, de ami eo vitae monastieae ad dieior a Perditus hie vivo funere civis erat . . Exsia tisi nusquam domi
si . aina reptilem est mortuus, apud P. Syrum. Senem Thebaid. vi unus extendis meum, Longa se vivi dueta exsequias patris . . II. - Fianora. Vivaviri ea lamitatem. et me vivum ne exsulem perinde ae mortuum stinere Prosequi.
s. Stibuas exstinguera flammas a Mihi opitulari, stetit soletit lueenti iis homines extinguendo ignem auxilium
praestare. E. xo. reo praedam medio raptor ah
praedam elegans. Barris. at. Alimentia. Atimenta exponit Glossaeium velua Θριπτηρια χαἰ τροφεῖα, hoe est, praemia educalionia,
sive quod parentibus nutrieationis Musa a filiis rependitur. Legimus liberos parentibus aetata eon laetis alia menta, sive har pici suppeditate legibus eoactos: Graecia νομοι πιλασα
γινοι adpellantur. Sensus est: ille. qtiisquis est, hostia acerrimus, conatur et Oxori et liberis hona adimere . quo mihi aetata Daelo, et in extremas Ponti oras eleeto, alimenta suppedi tare nequeant. Recte pro gam senseeliam vocul, quod proetii a finititia Romanis pulsus, apud Tomitas seneseere ingloriua cogatur. DEM L. aa. Beti l quanto est nostria dignior ilia malilo Otianio nostris dignior ipsa malis 1 aeripit meliores. ΗΕ M.
23. Di melius 3 Nota priseis sommula; Virg. G. III. fit 3. Di meliora piis; Ouid. Mei. VII, 37. Di melioria
mia uti Augustum intelligit, quem
Trist. II, 5έ, praesentem e Victiumque Diaram appellat. Quod vero Augustua metae nostro hona minima ademerit, ipse abunde leatis est; Id- qua Deus sentit, pro qu nec lumen ademptum est; Nee mihi detraetas possidet alter opes . . Helegationis heneficium signis t. ab Α. gusto are Pium : alias eorum . qui exsilio erant damnati et deportati, bona publieahantur. DEM L.