Monumenta epigraphica Pompeiana ad fidem archetyporum expressa

21쪽

AD FIDE ARCHETYPORUM EXPRESSA . vperest legimus, non aliter constructioniis rationi respondent, quam si ad ps restata, quod ablativus est, nomen referantur quam brem insequentis locutionis subiectum existimo incertam vocem iu33u, quam nominativo plurali id ilia in s. ii adiectam ei

cum verbo rufa ιιens construciam cernimus, cum etiam a miniivi singulares sint verba reliqua via pumpatiana, ei regimen indirectum alia perest in an kaila itineis setistii sis, quibus prior pars iiivli finem habet. Denique ab ipsis inflexi nibus discimus accusatio esse has vias, via iuvita, ei asst Aviarim, quem singularis genitivus comitatur me distetepumpatianeis ' quos ini particula connectit nec aliter agnoscimus verbum utipsens, cuius subiecium arbitror iussu, nam huic mi profecto repugnani aereusti casus localis atque imaden adiectivus eiusdem casus. cum aliquam mensuram longitudinalem interpretes per est thdenotare vidissent, pretivi vel pedes reddere conali sunt, sed Garruccius tuetur preti qui litteras scas P pro pedes in

quadrivium, bisium, dubium, VI quod te serepantiam adnotavi, ut de nonnullis qui-gitur s. 4 genitivum putavit pag. 16xim hus liber scate habeas exemplum. Probabili iudicio, nam quantum ab his ver ' Inter nominativos plurales adscriptabis distet vis nominem fugit, eum ex duo sunt voma MDlxEIS PUMPAli Ei abus genitivis eonlatis,quos intersiarum per Garrumio pag. 15 et Minervinio pag. 34 , syneo notum laetum est,nimis apertehae quorum eum Eonaonius qui Auseochii sen- verba oonstare videantur. Et nescio quidem tentiam adduxit, severiori lego gramati eou TER NATUST prouarminus ιat in indis relationem reprehendisset pag. M , te retaverit,postquam eiusdem formaeno suam emendavit Garru iust ιι. g. 84ὶ, mina exemplaque retulerit, ubi in litteris prout fideliter ei ad rectam tituli rationem S antiqua simplicitato auxiliarium adum magis Gomodatam ensebat interdumbraium est pag. 16ὶ, ut praeter plautina et uuaeanis hae verba seiunxit ei primum terentiana verba ab his aliis tragieorum la in nominativo, alterum dativo eam relegatinorum, sellioei Naavit ornis i v. M pag. vii pag. 4I , quod italieorum dialectorum is Ribboehi Ennii insti intimat sv.183 pag. peritis quam supervaeanea et ingraves nam , Pacuvii onMumat v. 235, pag. ael, sis opera suarii contendero , constabit, si exeruει v. 3τε. p. 166 ,m sv 424,pag. 112ὶ ipsis duabus voeibus. quae non possunt alio Atili mangues iv. es, pag. iis , inparisa eonsilio esse apposita, ae sativum Drax iv. 174, pag. 33ὶ,nuιι ι v. M8,pag. leo , VIARI modificatum, et a quo ulla mu-

atque incertorum auetorum narreι ι v. los, talion verborum universum loeum plana

pag. 213 ,reiigio ma lv. 148, pag. 21s , explicatum vidissant. νωι ι v. lin pag. 223 eoterisque eolli 3οὶ Diserimen quod inιerpessaea perιω-gitur uinus etiam meis auctor ipso de ea inter dit, eum per se patet ob litterarumdem' o Vm in sequenti pagella, ubi hane formam e propter syncopen littera E informam viam reddidit, ei paullo post ad monogrammato PD, quam et cavedonio oseum VI retulit pag. 34ὶ quam vero di nummorum gentis uuinetiae latccio, inu.

22쪽

XVI MONUMENTA EPIGRAPHICA POMPEIANA

pariete pompeiana ex alas inventi u. areh. nap. 852, pag. 33. Vox iussu, quae pro nominativo plurali pro minis minus quam nitae forinae habetur, a l. ircthin iidem vulgata si u. dewμει. 1852, pag. sin, non solum propter

adfinitatem pronominum scorum ei asinorum, sed quia hoc sensus exigit 3 . nimvero si gu, quae Illabica adiectio est veluti me et e abscindas, ei ius quod resta cum genitivo eius comparaveris, idem facium invenies quod de genitivo pie is elis minativo uctis, nam pronomina quae iuxta secundam nominum declinantur, nominalivum mullitudinis et genitivum singularem

similes habent itaque is i)dum, quod pronomen figurae compositae pate esse iidem, vocale i inter consonantes adiuncta obrationem soni, in plurali ius dum vel ius h dum fecisse suspi- cor, quia 3 su nominativum singularem esse puto, ei dum paragogicum latinae adiectionis dem tenere locum. Alii vero aiunt

x n. 2' exemplo probatur Buli areh. nap. nu. r. 1853, pag. sal, tum elarum fit ipsorum verborum significatione; nam ita legimus apud Balbum in libro de expositione et ratione mensurarum Oee sua, quae eadem perιὰ antilatur, Moe pedes X Gm-ι. vet. pag. in Rudorn quama elissimo mihi quod Garruceius do interpretatione huius vocis contendit, dictum videtur, illumque etiam secuti sunt Bementias et Ausrecht, qui Meum pareat. eum voce pereatibularum Lugubinarum Umbriare. Praeli iaV. I a, s is tau mi, vs. 4s-51, 63 inv vn a, s 46 5i; et inu. vI b, vs Myeomparavit. 3, e quoque verbum iis reuectusexplieandum censuit et Sapevamocinora cho ildeerato tradu vas in Meouanstin , per pili Mampi di riseontro eo latino Daseg-gis epigraneo ora duo volis ineontriamo

is di in dosso ordino sitatio Paro quindicto non debba iniunderet ii decreto dat de- eurioni, a i ordine de magistrato, dat quale emanavano i rogolamenti per gli ossiciali insorior sipag. Hi Ai eum denuo lapidem edidissei, hoe modo suam explicationem emendavit e . . . . it sua νυ della

linea. o ivssu dellara oris, elicio

interpetrava suo tuam, o mi sembra esse hen Hira eosa A quale cangiamentodi opinione non uo averteris influit ilparere dei signor iecthom h Pautoria alimi pii di una polantissima agione,

eho mitiao uisessero lai de iussu vomis, onde non posso allatis paragonario mi iurati latino, dindole odi radios attulto diverso Io prendo adunque ii iurati e me pronomedim irativo plurale eluu,ine inlis 'onelium, proveniente orae da unum, che eoia intoro apparis mel latino antino in Sed-tim, in ser-um, in Donec-um, mi rimaneam a saeile aliaragono dei plurali in ua eomesus queis, que1 quei , n-do i latini anilis eis, ei, o poscia s. Nhpuo lar dissicolis a maneanaa de puniones primo , per ch puo essere sinio omesso in quos lapida, ove haralaseiato attrest in Mupaena ed invius Bial areh. nap. 1852, pag. 82 . Eiusdem vocis suam diversas interprelationes protulerunt Minervinius, qui eam retinuit pro iussu, idest eomando da pompeiano amaιο i pag. 12 , ei e ranis a

23쪽

AD FIDEM ARCHETYPORUM EXPRESSA . XVII

pronomina iam ei iamlua ab ipsus derivata fuisse, ei antiquii ius ex iis terminatione a confectum, deinde Per Incopen is scriptum, cuius forsitan genitivi formam sim dedi Priscianus: sed verba iam et is au comparando, prorsus similia esse et ab Osco is su latinum iam orium, plane ridebis. Qui de significatione verbi ait hariolantes suam latine Verierunt, non absunt quidem a vero, quippe diphthongi usus non insolitus est in derivatis a verbo celare, nec consouanies anie Ennium geminabantur, ui de voce erra, quae in libris Augurum uno r scribebatur, doce Varro De ling. M. lib. V, 3 21ὶ neque discrepa a mentione Iovis sacrarii, qui Graecorum more M inius sive pacificus appellatus est. At contra nihil pro certo in mare ausus sum de adiectivo de Astutarim, quem si cum latina voce deviare comparaveris, devium quod non solum de personis sed etiam de rebus locisque dicium est, habebis, ut dari absolute pro viis a recis iramite aberrantibus usurpatum est in libro in Argonauticorum s. 4s; quod forsitan in lapide destkniarim denotarii, veluti via quae a cursu iuviae deflectens, nomen ivlit meddicis pompeiani amplitudinis vel honoris caussa, ut Romae eonaulares et praesoria appellabantur eae quas Graeci βασίλικώdixere Diseia lib. in iii vim, 2, 3 2R. Verbum aere ostia arbitratus sum reddi posse ilici, quoniam significationem vere rum sectu et Derus, ex quibus facium esse ausae ammavit

liueris permutatis, cernere si ima vero pro nova accepi, nam quae ima seu extrema ei ultima sunt, nova maxime

dici queunt. Igitur aere ostia ima ego siue nova vulgavi in ,

tituli natura ductus, qui aliquarum viarum curam termina nemque designat.

24쪽

Quamquam vellinius litteram verbiis rumis scripsisset' ConoMeu. o a Uisoria. gann pag. 24 pariterque fecisset Nominenius Unter. Diat iis x n. 20, pag. 80), amen substituendum es Disi in marmore, quod anno 1838 effossum, nunc Regali useo octonico servatur rectius vero edidi hanc vocem Guarinius uem deli R. Aec . reol. iom. V pag. i), qui lilieram sive scalpioris incogitantia missam, sive auxili riam subauditam existimavi alterius T sed mittituro in am- grapho quod dedit Osi verbum pupidita, ei lineola apud I in voce laiau, ac desunt uncia in litteris V verborum ti ei upa an Leptius vero qui non dixit se lapidem vidisse, voculario decepius, quae legitur in apographo Mellini iuxta verbum prum ιιr, eandem lectionem firmavii Insor umbr. eas Pag. Π m in animadvertit quoque deesse puncium in litiem vocis pupidiis ei lineolam prioris I in voce igidu, quas quadratarii incuriae missiones adscripsit quod autem neque ita est, nec puncta vel lineolae absunt, ut in apograph quod ex madimore dedi in ab H D. I. Verbum asstata, quod latine parastatam sive pilam reddiderim, si aliquo in columnario titulus repertus fuisset 'in a

a Tabulas vel trabes arrectarias quibus i mi lignaιiones , quae post columnas in catapultarum et scorpionum machina colloeatae seu columnis coniunctae erant tione assigebantur transversariae Vitruvius in paris postica lib. V cap. 2 tom. , dixit par ιαι- a Graecorum παρα--i, pag. 258ὶ in tertio vero par ιatica no- quas distinxit in exiremas et medianas, minat eum columnis ubi horae describe- quae abierone Μασαλα idos in modio hantur lib. ix, cap. 8, tom u pag. 255l, stantes appellatae sunt lib. x, cap. 13, quod verbum ita scriptum relinquere eo-wm n pag. 32i Marinit. Alier est loeus leum consensus et veterum auctorum ε- Vitruvii ubi parastaιενι dicuntur pilae,quae empla suadent. Vox eadem substantius sustinenturabes in quibus invehunιursor usurpata est in Plinio, aureae amerae et

25쪽

AD FIDE ARCHETYPORUM EXPRESSA . XIXIannellio factum es hortum sive viridarium Veneri et Isidi s crum Velia me imor pag. 8M, quod Guarini explicatur eo lapsam ei Mo seni dicitur porticum Sed verisimillimum Mommsenii iudicium locus effossionis demonstrai quoniam inter

que par ιαicae lib. xxxiii, cap. 15ὶ, ut in 'notis quae Tironi adscribuntur, quibus inter partes ei materias aedificiorum cum

columna iungitur par ιαιωa pag. 163ὶ, veluti legitur in inscriptione aegyptiae inter Syenen et Philas reperta: NOVAE

io ELLIVS, Inter lat. om i, pag. 268, n. 1243ὶ uuare suspicari possumus non aliud esse parastata et parastatisae, nisi pilas quadratas aut lapides pilarum modo adstantes columnarum lateribus, quae vulgo pilastri dicuntur cf. VITRUV. , lib. iv, P. 2, iom. I, pag. iss). Aliam do parastaticis mentionem invenimus in epigraphe biforellio edita Inser.

bus parastaticis sensisse videtur,nam quod de ornamentis et regulis et de serrea conmmoratione ibi dicitur, non ad imagines argenteas sed ad pilas sive parastatas referre debetur et avELLino, Deser di unae a pomp. eo eviι. D. pag. 3 35ὶ; quam vocem ad explicandam Isidorus Io- eum tuli deperditum Catonis, quo lege-hatur malum deligarum par ιalae vinetas soris lib. ix.,cap. 2 , quem locum conser eum alio Vegetii ubi parastata dicuntur duo ossa genuum equorum, quas ipsi habent ab utroque latere lib. vi cap. 1, 2ὶ. M Praeclarus loeus Vitruvii est qui oscam vocem a 33ιαι explicat, uommseniique confirmat sententiam. Ita enim legimus in capite septimo libri sexti, quo de aedisseiorum urbanorum partibus graeco more extruendis disseritur minia ea in-ιrsuus in peristylium id peristylium in tribus partibus halbet porticus, imus paris, quae meta ad meridiem, duas πιι inter os spatio amplo disιantes, in quibus

mus dicitur inm n pag. 37-M quae

nomina προστας sive παρασπις vestibulum indicare videntur, quod ad magnos oecos dueebat, quoniam forsitan erat λ παρασυσι,

scilicet antas habebat, ut graeco de aliquis saeris aedibus dicebatur viradu , lib. li, cap. 2, iom. I, pag. imi. Extat apud Athenaeum descriptio mirificas navis, quae Ptolemaeo Philopatore extructa, ut in Nilo fluvio navigaret, Thalameρυι ides thalamum vehens vocatatur, ubi haec adnotanda sunt: φ - δ'εl-

ρμα - , amm QNaestit tibiisvo i lib. , cap. 38, iom. Π, pag. 289-29 Seh. Quibus etiam verbis, vomac quod παραπια est, ut ex loeo Vitruvii innotesoit, vestibulum recto interpretari posse videtur, atque paullo aliter a tuam et diverse, quae Inia vel ianuarum postes, - Θυρῶ παρ- έ ως, vel anta sunt aut columellao, ut ex eiusdem Athenaei loco, quo menaculum

Ptolemasi Philadelphi deseribitur, appa

pag. 81 143.

26쪽

M MONUMENTA EPIGRANICA POMPEIANA

marmorea Dagmenta, quae Paullo longe a porticibus, in quibus templum puteal ac bidental Numeri Trebi sunt, eruta fuere, hunc lapidem exitiisse comperimus ab actis elissionum ei a schedis miconis, ui ipsemei mihi per liueras tradidii β . Igitur ad hanc porticum iiivlus spectare idetur, quae lapideis columnis instructa locum lanei ubi olim Pompeianorum acropolis fuit in . Ad eumdem Vibium Popidium V. filium alia auine inscriptio, quae die quini mensis iunii anno I 813 est in in loco qui Poris di Nola vel Porta Iaias appellatur, nunc deperdita est ac ubi tale ignotum. Primus eam vidi comes de clarac Pomp. pag. 81 cf. pag. 8 83 iis. Iv n. 77ὶ, atque in relationibus effossionum quae semel per hebdomadem a Pedio La Vega architecto missae erani Neapolim ad praefectum Regii Museii, sic ille de ea loquebatur alis Missas ancora alia poris desis eiu in resis alla paris diissumisione, ed a quatia a rare rae suarda alla pari interna, alia Mave dessareo, i Donais acturi tana Data di tufo suo degradasa e alia

Eiusdem gentis Popidias alis Vibius uian 'V sui Epidii filius, qui porticus Basilicaoeta Gareuoeius, qui uommsenii sententiam

ciendas curavit, ut ex marmore, quod ad oppugnat, hane unieam esse assima quae- porticus eirea Forum retulicuommsonius storum pompeianorum memoriam , quae

I er regni neop. ιαι. pag. 113 n. 2IM , primis deductionis coloniae Siliana tem- quamquam in aetis diurnis, vulgo Giorna poribus tribuenda sit λωι.pomp. pag. xl. te disti aeavi, Pompei 24 mari. 1814 37 Animadvertere liceat hoc in apogra-

27쪽

ΑD FIDE ARCEATYPORUM EXPRESSA . XXI

rin etiam de eodem lapide cuminius, qui oscum Emd

explicavi i m ac tria postrema verba cum latinis comparavit meis . curari idem probavit commons XI, pag. 20ὶ, quod Avellinio probatum si G h. Opra m ster. iam pag. 23ὶ; at omnes fere itinerariorum auctores, Iannellius Vet. m. imer.

BIIS. Addam orba claracii, quorum altera ad effossionem lapidis pertinent, altera specimen exhibent studiorum linguae osmo ineunte saeculo XIX. e Uinscriptionque presente cetio planche tab. IV n. πὶ vient , propos apphcauoi part d Isis et de son templo, iij est eneore question dela Messo Pinscription est grav6men auxearaciares fur du marbre blanc les leures decla promthre ligneon si lignes do haut, te auires en ontris pelle est en osque et retrograde, o qui se iii de drotiora gau-che, comme inutes colles en cetis langue; et viant d 'tiro trouulo meoia dela cloidola vostis d'uno porto de la ille, nouvellement exeavles Pompei uuoique la terro solleasiae, Pinseription est enithre, comme leprouveni les lignea qui 'e adrent; et dyailleum to sensis est complet o novoti pas bien ourquo uno terre insimutilis arata placeo dans u endroit obelle est tres en ue, et l'on semit tent&dseroire qu'ellem' pacti satis ou cetis pia cla o verra cependant qu'elle a tou-joum lin destinio h ceu porte, et eo tonide ces bigrarreries de constructio qu'on re onus ouvent dans te monumens de

Quandae latin tui en sage o finit mur

28쪽

XXII MONUMENTA EPIGRAPHic POMPEIANA

pag. 3 ei Grotelandius Rud ling. acae pag. 26-27ὶ qui hunc litulum publici iuris fecere, lapidem deae Isidi sacrum ei caput muliebre diadematum, quod Veneris Fisicae est, deae Isidi

adscribendum censuerunt β).

In e clivo qui viae immine Nuceriae, ubi scholam eii rologium L. Semnius Sanditianus ei M. Herennius Epidianus dum viri fecerunt, prope putealis bidentalisque reliquias epistylium invenium est, quod titulum suprascriptum exhibet Rosiae Di fert. εω cap. XVI, 3 30 pag. 87, ab Mx-xxin, anno 1796 die quartodecimo mensis mai, nunc in R. Mus Borb. n. 78. Primores interpretes qui verbum aman affod veriebant amb re, circumdare, sprum ponere, inde septo conemai legimus apud Groiefendium, qui hanc vocem a praepositione a ei praeterii manasse ides munivit compositum esse pulavii Rud ling. Meae pag. 25 l . , n M, Uncium non viderunt post ni nec in litteras vocis tuo, neque t pro nomine patris Niumeri qui Trebius etiam appellabatur, accepere. Sed tandem lecti a Lepsio Insor umbr. Misaeae pag. 67 iab. XXm n. 12, ei Mommsenio firmata est Untem Dial pag. 182, ictb. X n. 22ὶ, cuius ver novam inierprelationem non sequar, dum eam ipse- mei Mommsenius reiecisse videtur in explicando angi nudet aaman affed, quae leguntur in marmore vellini edilo R. M. Borb. - . Vn pag. Is in quia non suo iussu sed 0rhmparastin eis anginu quaestor pus ignotum perfi-

Εx claracii apographo haud sino ma istaci eutius symbolum habens,quem Pom-xima diligontia meum expressi, et pro petis tardius adpulisse videtur, postquam tome quam dixi huius libri titulum exor scilicet Romae turbatus interpellatusque navi caput muliebre in arcu portae s tandem prorsus invaluit, cum aliquibus pinnirionalis locatum, ἔ-αλ is ναλε l a numinum protomis comparandum est in RisTOTEL.,De mundo cap. 6,iom. i, pag.863 arcubus portarum amphitheatri Campani Duvat Isidi deae ut dixi irihuium, nullum repertis ALvino, Lansit eamp. tab. XV .

29쪽

AD FIDE ARCHETYPORUM EXPRESSA . XXIlIcere dicii, ut umbsnni eis anssinu quaesis Viniciustri ibum faciundam locavit, ei V. Popidius quaestor haud B silicae porticus fieri iussit, sed faciundis curam adhibuit Propter quod liceat mihi paullo a sententia doctissimi viri discedere, ei denuo illam in lucem proferre, per quam verbum a manasse alatinae formulae faciendam curavi respondere existimetur AveLlinius qui recie huius verbi significationem intellexit, hoc sci dii in am vel a m ei a naffsd, ides in particula a quae

amnis pag. 16 amtermini pag. 17 amaeseis pag. 21 Mulier in ei in verbo an affed praeterii temporis tertiaeque personae

singularis, quod ab an Vel anno deductum eademque voce Gra corum collatum facere indicasse putavii Quamobrem mannare ui perannare vel perennare, quod eliam invenitur in sacris Amnae Perennae MACROB. Saturn lib. I, cap. 2ὶ pro faciendum curare retinui vh. O . Uiser. 8am. Pag. 233.

ri abrupto marmore reperis in via quae a Foro ad The iram ducii 'in haec edita sunt a Leptio Inare umbr. e meae' Iin habet ommseni a. e. e Gesan lacrisis smea, alterum qui nomina exhi- da mi dem Fragment einer insehris der et ministrorum Mercurii et Maiae ipso hannis pomprianistae ministri cim Nommsenius deseripsit Inare regni ne . Tempei de Venus a Pompeii amri Aug. M. pag. iiI n. 22M : ipsisque aetis subim inae de Boriehis dos Aulsehere diaris deosmb. 1818 seriptum est . Nella Amieone . Attamen in aetis eius diei duos spirante settimana vitro non , coruom lapides repertos legimus, quorum alter iis vidi Pompei, e trala torre si sonograecis litteris exaratus erat, una baae eon invenui due rammanti ' iseriaioni, una

30쪽

XXIV MONUMENTA EPIGRAPHICA POMPEIANA

pag. 6s, iis xxm n, ill et Ommsenio Unter. Diri pag. 84, lab. X n. 26ὶ quo nescio cur Ah ad femininum ei ablativi casus vulgatum si h c. ala enim ex numero litterarum primi ei postremi versus, in quinto verbum esse rufa TTED, in primo nomen quaestoris ei patris eius, in altero conlineriis cretum cuiuspiam collegii sive magistratus qui opus fleri iussit, laritum vero dicere quod quaestor hoc opus faciendum dedit: quid iumen in s. 4 exprimeretur incerium est, nam verba desunt, et pronomen is id quod supplevit mmmmnius, apud se

accusativum requirere ridetur.

Mὶ si Hl H lo . . . Ita ai est y . . . . Tribus fragmeniis collatis haec modo leguntur in titulo, cuius reliqua desiderantur 'in, lamen duobus ex verbis, quae nobis restituere datum, palam si agi de ierminatione ei me sura cuiusdam viae quam aediles curarunt Leptius quoque Imre. umbr. et Meae pag. 70, in . XXIII n. 16 ei Mommmnius Unter. Diri pag. 182, ab X n. 23ὶ quibus iam editus si in s. 3viderunt te rem nai ac nihil aliud in s. 4 ante litteras... mens, ubi Garruccius inventi u. arch. nap. 1852, pag. 84 atque mihi visum est legere I, postquam prioris litterae fragmentum cum vocum idi. . . ei eremn. . . com paravi. Propterea quod verbum , quod Garruccius hariola ii, sere uel dimens, indicendum non arbitror.

eari' aliis latina cte qui si traserimno. tum o. o. pag. 11s n. 2282 In quo me uuae vero sunt inscriptio quam supra de tio est ministrorum Fortunas Augustae. di tab ili n. the nunc in R. uus Bom. a. conser titulum in R. uua Boeb. n. n. 2365, et fragmentum nominent edi 2400, quo advectus est anno iras