장음표시 사용
311쪽
ne quid de inis uere murmurare queant. Super illud verbum, Praesumpserint, quod enin principio capituli, pracipiunt Patres,ut nemiani comportetur,ut plus audacia ct authoritatis sibi vendice quam oporteat. Etenim aliqui reperiuntur,qui in omnibus, O de omnibus negocijsse intromittere uolunt,o magistrum agere, quod sane arrogantiam,ac superbiamsapit. Sunt enim huiusmodi, quam primum cobercendi, O admonendi,ut bi duntaxat attendant, ae inuigilem Supeν illud verbum Excomunicare. Precipiuna
Patres,ac volunt,ut omnino imprecatores malo
rum puniantur. neq; enim decet Religiosos diesre; vade in malam crucem. infelicem tibi annum det Deus. vade nec amplius reuertaris. Abi uteollum,ne dum tibia tibi frangatur,o huiusmodi qua non nisi bomines plebei,ac stulta muliercula
usurpare uidentvir. Pralatos quos admonent, ut eaueant in se monibus suis,tam tu capitulo,quam extra, a nembis, qua possent pacem perturbare, o non nisi amaritudinem, dibilicetiam asserre fratribus. N inem contemnant; omnes enim ad immagi nem Dei conditi sumus, o eius pracioso redempti sanguise. Tolli ignobilitatem suam,uel pauper ratem in seculo,uel delicta parentum,uel buiusmodi alia improperent: quandoquidem ab uno omnes patre, dam,originem trahimus, ipse quo
que Dei filius pauperrimus fumi ct pauperes in
312쪽
Fratres inuicem. Cap. L X XI. O Bedientiae bonum,non selum Abbati exhibenda
est,sed etiam sibi inuicem obediant fratres, scientes per hanc obedientiae viam, se ituros ad Deum. Pret fio ergo Abbatis,aut Praepositoi um qui ab eo comstituuntur imperio,cui non permittimus priuata imperia praeponi,de eaetero omnes iuniores Prioribust suis omni charitate,& solicitudine obediant. Quod aquis cotentiosus reperitur, corripiatur. Siquis autem fraterinquauis minima causa ab Abbate, vel a quocaque Priore scio corripitur quolibet modo, vel si leuia λter senserit animum Prioris cuiuscunque contra se iratum, vel commotum quamuis modice, nox sine moratam diu prostratus in terra ante pedes eius iaceat sa- uti stactens, usque dum benedictione sanetur illa comes t . Quod si quis contempserit facere, aut corporali vindictae subiaceat,aut si contumax fuerit, de Mon sterio expellatur.
a mulsorsan alicui uideatur eupitvlu bre Regula superuacaneum esse, cum satis βι
perq; insuperioribus capitulis de obedientia differtum sit e re tamen uera , res se aliter habet. Considerans natique Diuus Pater Benedi las , quod ille solae actiones apud Deum meritoria exi sunt, qua eius gratia , O amore fiunt: quo que virtuosi minime dici debent, qui non ob am rem virtutis tum operantur ,sed aliquo alio mne, non recto,ut puta, ob ιnanem Gloriam, Ad lationem, Vanitatem, spem rerum temporalium,
O huiusmodi: Volensque obedientiam noktratu amore Dei, O non personarum intuitu, opus
313쪽
, 8 C Oars T. CAM A L. Dum peragere,praecipit quod non solum Abbas,
superioribus obtemperemus, νerum etia ali shumilitate, charitate Usuggerentibus. Prrcipiunt itaq; Patres,ac volunt,quod monachi nostrae congregationis inprimis obedientes sint Praelatis, tanquam Dei vicem agentibus: post senioribus,deinde vero sese inuicem charitate, ct obse qui spraeueniant. Vt autem omnis uitetur abusus,o omnisscandali occasio tollatur,prohibent, ne quis praesumarri uitios, quisunt jub cura magistri νllo pacto
alioqui,uel eis quidpiam praecipere quantumcuq; minimum;quoniam buiusmodi adolescentes, non nisi a Presato, magistro proprio, corrigi, in- frui, ac regi debent; Et qui huic ordinationi contrafecerit,ad arbitrium P ati grauiter puniatur: ouitius uerit in culpa, ὰ Magistro. Quoniam uero in non nullis monasteri s damnaadus abusius subrepsisse videtur,nimirum quod masnriri ouitiorum,cum eis adolescentium cura demadata fueri grauate ferui, ac iniquo animo, Priuatus eos alloquatur corrigat, vel aliquando eis quidpia prycipiat:omnino hunc tollare νο- lentes, clararunt Patres, Priuatum, omnium, tam seniorum,quam iuuenum,ae 2 ouitiorum, comunem Parentem,ac pastorem esse.Omnesq; asi
qui posse,cumctisq; praecipere, ubi O quando ei livuerit:ac propterea,nec magistros Novitiorum nec alios quosvis inferiores, ac privatos Non
chos,iure po se illos super his'redarguere, aut aliquo pacto reprehendere. Vibilommus P ati,
314쪽
arisirigens aliqua occurrat neetistari eorum ram ac regimen magi Iris ad id deputatis reli quere contenti sint. Qui magistri diligenter ipsos in omnibus instruant,ut iam dictum eri: nee νnqua permittat eossolos extra Tirocinium exire. nec cellam aliquam cuiusuis alterius profes ingredi sub poena priuationis ab ossicio, o ab omni
alia dignitate,per annum. Vbi in regula dicitur. Si quis autem frater. Praecipiunt Patres,utfecundum veterem consuetudinem,cum quis a Pralato de quavis re,etiam minima reprehenditur ,sitie priuatimsiue publice; natim gense sectat, erse capite demisso maneat,quousq; PraelaIM eum Benedixerit,ac surgendi signum jecerit . Ita enιm famulus illa Dei,Benedio vestigi s seprouoluit qui ob acceptas mappulas 2 sanctimoniali semiana , increpabatur ab eo P sertim vero sic correpitis a Pralato maxime in publico,sumopere ca- Reat, ne verbuculum quidem respondeat,nisi interrogatus, oe tunc cum modestia, O reuerentia . uod sigrauatumse quisq; sentiet, liceat ei pomniodum Praelatum priuatim in cellam conuenire, o humiliter ab eo petere,H rationes suas audiare velit,o si id permiserit quod a ne facere debet) excusationessuas ueras, O nonsimulatra , ac si coram Deo existere proferat. Et qui secus fecerint,gravιter ad arbitriu P lati puniantur. Quoniam uero non nulli, quippe qui parum hu militati Ruduertit, cum extra monasterium egrediuntur uel reuertuntur,petendo benedictionem,
non integre genμ flectunt ,sed potius aulicorum S uir moro
315쪽
28o Cons T. CAMAt more tantsser inclinant. Volentes huiusmodi abusum elimιnare,praecipiunt Patres, ut in petitione Benedictionis tam Praelati, quam ali' priuati Monachi, realiter inclinent, ac genuflectant ; ita ut genua,terram ipsam attingant. Idq; omnes facilius e*cient,si meminerint Praelatum quemadmodum D. Pater supra in Regula dicit 9 c hristi locum tenere, O qui huic ordinationi contrafeceris grauiter puniatur.
debet Monachi habere . Cap. LXXII.
sΙcut est Zelus amaritudinis malus qui separat a Deo, & ducit ad insernum, ita cst, & Zelus bonus qui separat a vitiis, & ducit ad Deum, & ad vitam
Cternam. Hunc ergo Zelsi scruentisiimo amore exceceant monachi, id est ut honore se inuicem praeu niant. Infirmitates suas siue corporum , siue morum patientissime tolerent,obedientiam sibi certatim impendant. Nullus quod sibi utile iudicat sequatur, sed quod magis alii. Charitatem fraternitatis, casto impendant amore, Deum timeant,abbatem suum sincera,& humili charitate diligant, Christo omnino nihil praeponant,qui nos paritcr ad vitam aeternam perducat. Amen.
EPilogando humilis Dei seruus penedictus iis
hoc penultimo, ac breui capitulosus Regulae,nuacuque superius dicta sunt, ac ueluti su b oc
ιis omnia colligendo, quemadmodum, inquit, ni mis gelus, ac inordinatus amor rerum subluna
rium nos separat a Deo, ct ad inferna deducit .
316쪽
rata viti's, ct ad ipsum Deum, aternamque patriam perducit. Hic,inquam, anctissimus Plur, Deum super omnia nos diligere facit cor in cyle- .sibussemper tenere ;supremam erga nos Christi dilectionem pre oculis iugiter habere: ad aeternum iliam, ac superbeatam gloriam nunquam nJ.s spirare: omnia mundi huius oblectamenta δε- spectui habere, pro nihilo ducere. Hic,hic sanctus amor edocet,qua miseram hic vitam ducant, qui demoni, qui carni, qui mundo , qui peccatis deseruiunt. Quantis νndique erumnis premantur, qui legem Dei derelinquunt . Quam nultus,
y uecors ille sit, qui spem suam in his caducis, ae
transitoris,s rebus collocat . e contra νero quans
prudens, quam sapiens, O vere felix isse habendus sit,qui omnibus mundi rebus poRhabitis,νni,
acsoli Deoseruire satagit: Hunc amare ιuuat,
hunc diligere, hunc laudare, huic soli obsequi, ei
vivere,ac mori desiderat. Sanctus item hic amor,
non suam,sed Dei gloriam, in omnibus querere docet, omnia credit, omnia sperat, omnia sub-Binet: diligit omnes, odit neminem, nulli nocet, iuuat omnes, cunctis bona exoptat; rogat pro omnibus, ct in singulis denique , qua agit, non hominibus placere, sed Deo , totis viribus conatur. Hunc sanctismum elum cuncti homines amplecti deberent , praecipue uero Mona-ebi,ac religiosi, qui veluti lucernae ardentes, ac
super candelabrum Ecclesia positi, laicos luce, doctrina, oe uita exe ἰρ istuminare debent ,
317쪽
CONs T. CAM A quiq; utisal terrs insipida hominum corda eondiare,seas omni contagio , corruptione custodire asseruare deberent. Monachi igitur,qui hoc amore, ac Zelo sunt praediti,inuicem se diligunt, honorant,iuuant,ut Dei famuli, ut Christi mebraret altera alterius onera,cu animi,tu corporis,libenter
portant. Vbi exulat hic anctus amor,ibi confusis Amam Babilonem en uidere iubi uero regna non nisi Paradisu inuenias. Donet igitur nobis Deus
hunc sancterium gelum,ut eu propter se, O pro
ximum propter eum,diligere ratemus. Amen.
obseruatio iustitis in hac sit regula constituta. Cap. LXXIII.
REgulam. autem hanc descripsimus, ut eam obse uantes in Monasterijs aliquatenus, vel honestate morum, aut initium conuersationis nos demonstr mus habere. Caeterum ad persectionem conuersati nis, qui festinant sunt doctrinae sanctorum Patrum, quarum obseruatio perducit hominem ad celsitudine persectionis . Quae enim pagina,aut quis sermo diuinae auctoritatis veteris ac noui testamenti non est rectissima norma vitae humanae . Aut quis liber sanctorum catholicorum patrum hoc non resonat, Vt r .eto cursu perueniamus ad creatorem nostrum 3 Ne non & colisutationes patrum & instituta & vitae eoru,
sed & regula sancti Patris nostri Basilij, quid aliud
sunt nisi bene viventium& obedientium Monachorem exempla S instrumenta virtutum Z Nobis autem desidiosis , & male vivetibus,atque negligentibus rubor confusionis est. Quisquis ergo ad patriam coel sem sessinas, hanc minimam inchoationis regulam descriptam,adiuuante Christo, perfice, di tunc demu
318쪽
ad maiora, quae supra eomemorauimus, doctrinae viris tutumq; culmina Deo protegente peruenies Amen.
Y 2 felices sane ii sunt, indigni, qui religiosi,
I O Dei famuli dicantur, quibus asi era,dura, aefere intolerabilis videtur huius Regulae disciplina. Cum D. P. Benedictus asserat in hocpostremo capite, se istam incipientibus dumtaxat sdidi1 se. Quinans ad perfectioncm aspirant, non debent in i s si iere,sed ulterius progredi, pro regula sibi assumere vitam,ac doctrinas Sanctorum Patrum,qui penitus huic mundo mortui si Deo in abditis solitudinibus vivebant: Itaq; qui in hoc, quasi Tirocinio uite spiritualis; diu versatus
fuerit, omnia,que hic Diuus Pater ponit,adunguem seruauerit,si desiderio maioris perfectionis,adsacram Heremum nostram ire voluerit, petita ὰ patribus licentia,poterit. Attamen nullus hoc attentare praesumat, nisi prius virium suarum experimentum sumpserit. Etenim qui centum librarum pondus ferre nequit,multo minus poterit maiorem ferre sarcinam. Dedecus quoq; est manus ad aratrum ponere,oe deinceps retro aspicere; captum nimirum propositum deserere. Et re uera summa imprudentia est, quod aliquis rem agogrediatur , uirium suarum metas excedente: Siquidem ei, aut paulo post ab incepto desinendum, aut sub se
319쪽
Iu electio Abbatum ali ruq; P latorum uti iam dictum estὰ hodie fieri nequeat.
quemadmodum tempore Dius Patris Benedicti, quando una quodq; monasterium sibimet. leges condebat; nec erant sub una congregatione plura ZUonaseria,uti modosunt; ordinarunt summi Pont. quodsiiugulis annis,aut quolibet tertio anno,iuxta diuersos congregationu ritus, in qualibet Congregatione,supremus Magistratus crearetur:cuius partes essent destribuere monasteriorum regimina, ac praelaturas. Cum itaq, supremus hic magistratus,que nos vocamus D EFFI NITOR i v M summa habeat authoritatem, σθeciatim creandi Abbates, alios Praelatos, qui monasteria ex anno in annum regant; antequam ad alia descendamus, opere praecιum uidetur Aeclarare,quo vam pacto ab uniuersa creetur congregatione supremus isse magistratus e deinde uero dicemus quomodo relique dignitares,ac Prelat inter Patres sint distribuenda . Sed Mum illud praemittam,nempe authoritatem hane summam De itori', non solum ex diuturna, O antiqua consuetudine robur habere,verum etiam ex inst tutio-
320쪽
L r a g R II. asseatione plurium summorum Pont. praecipue u ro Alexandri Quarti, O Quinti, Calli Tenui, Gregorij 2 oes,Pij Secundi, Sisti, Innocati' Octaui,ae demum Leonis Decimi. Qui motu proprio Priuilegia omnia,O indulta Eremo,et congregationi,tam per Pontifices praefatos,quam per Imperatores,ac Reges eoncessa nec non statuta, O ordinationes in capitulo Florentino super hoc edita, postolica autboritate approbauit, confirmauinuti est uidere in ipsorum priuilegiorum iniario, presertim .3.sexto cum sequentibus Uq; adsextu Decimuinclusive. Que quide priuilegia Leonis Decimi ab omnibus eiussuccessoribus usq; in hunc diem confirmata coe approbata fuere.
& ijs qui ad capitulum venire tenentur. Cap. II. Irodus itaq; errandi De storium,quihactens nusseruatus en in nostra Cogregatione,σcue modo mandant Patresseruari inuiolabiliter, hie est. In primis omnes Praelati, quisilicet babent ad minus numerum decem monachoru professorum subsua cura;quindecim, vel viginti dies ante capitulum,teneantur uocales omnes in una pose coirigere,ut putasteria secunda,uel tretia paschatis sanctissima Resurrectionis , atque eis intimare qualiter eos ibi in Mum uocauit, ut conuentualis de more creetur. cuius sane pauca erunt uniuersam Monacteri, indigentiam