Georgii Ludovici Boehmeri ... Observationes iuris canonici

241쪽

nisi et in his maius ius, veluti ius nominandi, virtute fundationiS meruerit. . , Videlicet haee iura sub complexu eΟ-rum, quae vi fundationis competunt, Continentur, quamquam a lege fundationis non minus quam obseruantia Pendeat, quale quantumue ius patrono in singulis ccclesiis relictum sit. Advocatra eccle sica, quae a fundatione natales ducit, eaSdem rationes habet, et cum illa non minus iura vel praesentandi ad beneficium vel inelec Ium consentien- ' cli coniuncta sunt, prout vel fundationis vel obseruantiae leges id serunt in singulis ecclesiis. lus pristinum constitUendi Episcopos ad aduocat iam ecclesiasticam imperialem pertinuit; et recte omnia / no a fundatione et dotatione maiorum ecclesiarum Germaniae indeque descen. te aduocatia imperiali speciali rationem illius iuris repetiit HERMANNUS CON-- RINGIVS l , quod et in aliis regnis, eX eodem fundamento regibus relictum est. Innocentius PP. III. in c. 28. X. de elect. simile ius refert, vi cuius electio

242쪽

debet principi praesentari, ut postulationi praestet aissensum: cuiusmodi ius

a Principibus, ceu fundatoribus ecclesiarum, etiamsi his gratiam electionis fecerint, subinde reseruatum est In ecclesia SS. Simonis et Iudae Gosla-riensi, ab Imperatoribus fundata, ius constituendi praepositum partem facit aduocatiae imperialis specialis. Leo IX. in bulla, dea. IO49. 12 qua eXemtionem istius ecclesiae a iurisdictione Episcopi Hildesemensis definit, ait: dignum duximus eidem eariissimo suo nostro Au-

susto Henrico III.) eiusque successori

us aduocationem ipsiussacri loci ea ratione relinquere, ut semper in potesa

te habeant, ibi praepo itos secundum

Deum ordinare. Quod hoc loco iuri aduocatiae tribuitur, Carolus IV. in dipl. dea. I 86 I. o) ius patronatus, seque praepositurae patronum appellat. In priis

243쪽

priuilegio Rudolphi Episcopi Halherst

diensis de a. II 47. pro ecclesia Cellae B. Mariae, libera abbatem cum assensu eteoninio Aduoeati eligendi potestas vin dicatur p). Vtricus Comes de Lenκ-hurg fundator ecclesiae Beronensis indipi. de a. IO36. q) cauet, ut unus semper heredum ex gente sua esset iustus et pius Ad uocatus atque defensor eiusdem ercisae et Canonicorum atque familiae, et electionem, ase datam Canonicis nequaquam auferre praesumeret. Derogat hoc loco iuri aduocatiae in ipsa laudatione, dum data Canonicis eligendi facultate, ius praesentandi ab

aduocato exerceri noluit. Innocentius

PP. III. in regestis r annuit Alberto II. Marchioni Brandenburgico, ecclesiam conventualem, Leninensem, ut videtur, in

p in LuDE IGII resiq. tom. I. p. 3.cq in I. FR. Se HANNATI vindem. literari e P. LV. 173. et in WILΗ. FRID. PISTORII obseruati his. de eomitib. P. a. p. 37 . Nollem tamen eum Pistorio praecipuum ius Comitum in s eris in indulgenda eligendi facultate exinde r petere: fundatoris iure ibi usus est comes. νὶ apud STEPH. BALvZIvν in epistol. Innocem

244쪽

in Μarchia, a se, fratre, Patre avoque edomita, sundaturo, ut ius praesentandi praepositum in eadem sibi reseruaret. In charta Ernesti Archiepiscopi Magdmburgensis super fundatione capellae dea. Ι494. dicitur: ius vero praesentandi penes Advocatum - - - tanquisis ad patronum laicum pertinere volumus, qui ad nominationem nostram et successorum nostrorum archiepiscopo. rum duntaxat tempore vacantiae ali. quem idoneum clericum - - praesentare

habebit. I. VIII. Cum iure conserendi et praesentandi olim coniunctum fuit ius custodiae seu ius reditus vacantis beneficii custodiendi tamdiu , donec conseratur t . Et hoc ius vi fundationis deberi existima.

tum est, cum conditorum esset, hona ecclesiae eo maxime tempore tueri et dispensare, quo ordinario sacerdote carebat.

o c. s. de scio ordinari in o.

245쪽

sebat. Itaque et ad ius patronatus et Hus aduocatiae relatum est. Sed id ipsum usu et obseruantia abiit in ius re ditus vacantis beneficii percipiendi, et supellectilem defunctorum clericorum occupandi, quippe quae instar pec inlii ecclesiastici ad vacantem ecclesiam recidebat, cuius reditus suos faciebant fundatores. u Atque in huius iuris

exercitio eadem quoque in aduocatis ecelesiarum ac in patronis obseruamus: et constitesiones quae de eodem abolen-

α De hoe iure, quod spolii ius dicitur, ab

lendo, vehementer laborarunt ecclesiae. Praeter iuris Canonici sanctiones, quae huic iuri. Obseruantia firmato, abolendo vix suffcere visae sunt, particulares etiam extant secularium principum constitutiones. Advocatis illud interdixerunt Otto Strenuus Dux Brunsvicensis eiusque filii into et Wilhelmus in constitutione dea. 13 8. apud CHRIST. LUI . SCHEID I. e. n. CXIX. p. 58x. In episcopam Hilde me si a. 1166. a Friderico I. Imp. datum est praeceptum, ne ullus aduocatorum seu secul ridpersona aliquam rem defuncti clerici diripere praesumeret: quod huius est tenoris. Frid ricus dei gratia Romanorum Imperator et se

per Augusus. Di Iecto Meli suo B. Hilden. Ucopo, totique clero, inbenesciatis, miris malibus, ceteris uniuersa per Episeogratam

246쪽

do latae sunt, ad non minus aduocatis quam

Hilden. eonsitutis, gratiam suam et omne F Bum. Cum imperatorie nostre serenitatis hoe potissimum deceat magnitussinem, ut uniuersis in Imperio nostro commorantibus, ut dinnumes, provideamus, suamque unicuique is titiam .equilibriter conferuemus; maxime tamen follia

citudinem hane sacrosancto Dei impartiri debere videmur Ecclesis, praefertim sancte Gelasis Hilae eniensi, que ab ipso sue fundationis emordio nos, o cognoscitur Ita perio Melissima femper extitisse. Quia igitur, ut audiuimus, e

dem Hilden. Ecclesa violenta aduocatorum importunitate grauiter molestatur, in tantam, Demonentium etiam reliquias Mi vindicent sacerdotum; hanc tantam Aduocatorum illorum tamquam temerariam praesumtionem imperato

rie nosre . maiestatis benignitati prorsus dissi Leere nouerint. Volumus enim, scut iussum est, et uniuersy imperii nostri principibus, sane Deum timentibus, complacere dinoscitur, vi sancta Dei Eeele .' ac persone Mese pice, quemadmodum a gloriosismis predecessoribus nostris imperatorius sancitum es, libera gaudeant i immunitate. Quapropter venerabilis Episcope. - - tae discretioni presentibus literis IIudiose imiungimus, quatinus ad obseruandum in taIibus antique morem insitutionis animum omnium a Aibeas vigilantie, ita, ut, decedentibus pers nis aIiquibus Eceissasticis, vel maxime sacerdoribus, nullum Advocatorum auesecularium per sonarum aIiquam defunm supellemIem, vis aIn quid eorum, sue dereliquit, diripere patiaris, quin potius as tuam ves eccis si rum perso-

247쪽

9uam patronis negant x , nisi lege fundationis vel vi specialis priuilegii

competeret.

f. IX. Ceterum quamquam aduocatia ecclesiarum, quoad nata est ex earum fundatione, ad ius patronatuS tamqUam ad complexum iurium, ex fundatione ecclesiarum descendentium, recte reseratur: ratio tamen, non difficulter datur, quare hoc ius peculiari nomine distinguatur,narum, quarum id Qeii interes, dispositionem omnia pertinere facias. Si vero fundus Eeri se ad Iaice persone dominium spectat, i fas sellax, fecundum pri line consuetudinis obserua.. tionem, in tres portiones diuidatur; quarum prima Meleste, fecunda parentibus, tertia d mino fundi Ecclese eonflignetur; -IIam vero Advocati portionem in hiis constituturus. Omnia vero λα, ut, secundum quod supra statuimus, rata omnino et incontiussa premaneant, nusiti que conares lac aIiquid machinari presumat, imperiaIis auctoritatis ηUre i pone decernimus, tibique - - - Episcope I ut ad h&ius statutipem hennem stabilitatem toto nisu, Onmique conamia ne rue discretionis mimum diligenter impendas, 'misme precipimus. G c. ra. X. de poenis c. v. de rectione in 6.

248쪽

guatur, cum non modo tamquam ius proprium considerari possit, verum ei. iam ius patronatus regulariter desti tutum sit iure defensionis publicae, quamquam eidem insit protectio pri

Primo enim I. aduocatia iure funda. . tionis xvi obuenit aliis conditoribus , quam quorum iurisdictioni bona, in funuclationem ecclesiae data, antea fuerant obnoxia: id quod fere tantum contigit in fundatione ecclesiarum maiorum, cathedralium, collegiatarum, monasteriorum a Principibus proceribusque pe acta. . Contra vero eX fundatione ecclesiarum minorum, capellarum parOchiarumque vel ideo rarius enata est ad. uocatia, tum quod his praedia minora reditusque varii generis obuenirent, tum quod a priuatis fundatoribus, quae antea non competebat, reseruari non posset iudiciaria et publica in bona eccle- .

Deinde II. per fundationem beneficiorum minorum et singularium ius

praesentandi vel simile in prouisione ius b

249쪽

sine dissicultate acquiri potuit: quod diL

ficulter licuit in fundatione ecclesiarum maiorum. Teste historia laicis iura circa earum prouisionem adeo sunt in dubium reuocata, ut quae olim ex fundationis et aduocatiae iure Imperatoribus' competebant nominationis iura, negata sint, cautumque sit generatim x , fundatori in ecclesia collegiata vel in monasterio non nisi ius consentiendi honorissum ex regula competere. Quibus re-hus emuctum est, ut cum iuS aduocatiae, in specie sic dictum, plerumque in ecclesiis maioribus obtinuerit, aduocatiS raro maius in prouisione ius, quam ius consentiendi, relictum sit. Contra vero ius patronatus in beneficiis minoribus ut plurimum annexum habuit ius praesentandi, ex eoque potissimum aestimari coepit. Denique III. rus aduocatiae, in specie sic dictum, in aliis ecclesiis prorsus sublatum

M e. u. x de iure patronat. c. . C. XVIII,

250쪽

latum est, in aliis iura eius admodum imminuta sunt: ut a pactis et ab obseruantia pendeat, quaenam aduocatiae iura conseruata sint. Iam inde a sec. XIII. ecclesiarum praesuleS de acquirenda iurisdictione ciuili et criminali sollici. ti, aduocatiae iura redemtione aduoemtiarum obtinuerunt γ), redemtasque

tibi

cy Hoc in omnis generis aduocatiis ecclesiastiacis contigit; quo sine redemtionis facultatem ab imperatoribus sibi dari saepius petierunt: qua

r. OpUS videbatur in aduocatiis ab imperatore da tis vel infoeo datis. Indulgentiam Lo THARII ΠΙ. dea. ITU. et PRIDERICI Ι. dea. TIT pro ecclesia fialdenbrunnensi habet LuDEwIGIus retiq. tom X. p. I T. Similem indulgen- . . tiam super aduocatiis inlaudatis vel redimen-c dis vel quocunque titillo acquirendis ecclesiae

Hildesemensi his literis fecit Fridericus II. dea. Iam. Fridericus dei gracia Romanserem imperator semper angustus, Ierusalam et Sicilierem per presens scruptum notum facimus υniuersis res imperii Melibus, quod . eum magna snt meru. tu fisi venerabilis Hildensemen' e iscopi diI Bri principis nostri in conspectu nsro, tanto m gis idem episcopus spectasi debet prerogatiua gaudes e et a nobis grata premia reportara, quanto maiori 'abilitate preeminet fides eius, maxume cum ab ipso non nis gratum et fidele feruncium recolamus omni tempore recepisse. Et iri circo sbi graciam specialem volentes facere, δε- Ο 3 mus