장음표시 사용
221쪽
ADVOCATIAE ECCLESIASTICAE' CVM IVRE PATRONATUS
I. Aduoearia etaesiasti quid' Eius acquisitio.
II. Duplex, tum eccle- Me tum bonorum eccis fiasticorum. III. Iura, quae ei insint. - IV. Ius Patronatus eius. que indoles. V. Nexus inritisque tuoris. vI. Iuri patronatus da. rum es nomen aduocais
s. VII. In quo eonueniat utrumque ius maxime intuitu prouisionis beonsciorum , ' VIII. et olim intuitu tuis ris custodiae. IX. Hirtusque iuris disserminiua. X. Ius patronatus iure Diu bonorum Gelesiast i eorum comperens , pr rectionem et aduocat am priuatam couliues.
Cum de aduocatiae eeele visae eum
constitui: de utriusque iuris indole et ratione quaedam delibanda esse videm
222쪽
tur. Advocatis echiolastica non uno iure absoluitur, sed continet complexum iurium, in eeelesam eiusue hona intuitu defensionis eompetentium. Per de fensionem eccissae eiusue bonorum deis terminantur iura omnia, quae aduoc riae insunt, siue sine publica siue priuata defensionis iura: eique ideo inestpote spubliea inciendi, ut iura, quae ecelsae in republica eompetunt, Ialua et inte, gra per ant. Iam ex Francorum imhitutis inualuit, ut ecclesiae, monasteria, aliaue corpora ecclesiastica, quae
omnia ecclesiae nomine Veniunt, PO- tentioribus aduocatOS nanciscerentur,
tum constitutos a regibus tum ab ipsis ecclesiis electos; suius instituti sa), maxime in ecclesiis immediatis, haec prae cipua ratio fuit; quod fere omnes immunitate a Ducum Comitum ordinario.
223쪽
rumque iudicum iurisdictione ratione honorum et latifundiorum ipsis collato. rum ex Regum largitione firmerentur. Hae indulta immunitate non id act est, ut iurisdictio secularis in homines ecclesiae transiret in ecclesiae Praesules it , quin potius ecclesiae prospestiam est peculiaribus velut et propriis audici. bus, constitutis protectoribus et aduocatis, quibus, etiam ab ecclesia electis, Principali auctoritate potestas publica, na et iura ecclesia legum auctoritate tuendi, commendata est e . Praeter Ad uocatiam, quae ex imperatorum re gumque constitutione descendit, alia iure fandationis ecclesiarum competere coepit. Quod vistum erat illustrium ecclesiae conditorum, ut ecclesiae a se fundata
Ob Coh . V. C. To. GOTT L. GONNE de Ducatui Manetae Orientalis S. XXV. o In Charta permutationis bonorum pro Mon
in 'tholico Masis offitium adviocationis tradidimas ab Henrico Aucupe.
224쪽
fundatae iura salua permanerent, eius rei efficiendae negotium suum esse cen sentes, in ipsis fundationis tabulis pro eo, quod est conditorum ius, rei suae quam velit, legum dicendi, eam iuris. dictionem, quam ante fundationem dotationemque in praediis donatis exeocuerunt, sub nomine aduocatiae sibi re. servarunt d); Praesertim cum eo tem.
i. es H ' ἰ δ 3. ii tempore Hermannus Comes in fundatione monasterili Insulae S. Mariae Marion erder in dioecesi Verdensi in charta de a. 116I. septem Manfos. .P, hereditatis suae ea ratione donauit si infe eiu
que silua , vel f flii defuerint, quicunqu8Jenior in cognatione ebbet, defensor et aduoca-tra eiusdem Geloide diceretur et esset. Uid. Lv- DE IGII relig. tom. IX. p. 97. Henricus i . VII. in dipl. de a. Iaas. pro monasterio Scheia - i tedihelmens in CHRIST. ERNESTI MANSEL: IM ANNI tr. vanider Landeshoheit des Ha es- HOhenlah. in app. N. XIX. p. 39'. sibi iure fundationis tribuit aduocatiam. Quia ipsum monasteris in su fundo patrimonii nostri eo atesse fundatum, nusium 1 per se et bona ' pra
terquam nos recognoscat et teneat Advocatum. Gethardus Nobilis de Monte 4n pharta pro mo- nasterio Lodensi de a. 1286. I in HRIST.LνD U. SCHEID tr. υ- hOhen und Meder- Adet in apy. p. san prouocat ad ius fundatio- nis . attendentes, quod huiusmodi elati strum avoris es fundatum parentibua et dolorum, ad
225쪽
tempore clerici secularia iura non tractarent, et cauendum videretur, ne Cin
ra istorum suscepta a functionibus ecclesiasticis auocarentur. Institutum illud, una fundatione, ecclesiae adeo proficua, connexum, non improbatum est canonibus, quin potius pro iure habitum est e , iure fundationis competere adum catiam, si inodo iura, quae aduocatiae insunt, fundatoribus in praediis donatis
Aoe tenemuν et teneri volumus, quod eaedem fo- : rores defensari debeant in adusatia praedinape et q*icunque post mortem nostram nobis fuccesserit et domissi ius obtinuerit, dictas inrores
flodia, gnardia, aduocatio sis a efensio in eccle-- fis, monasteriis, seu quibuslibet aliis piis locis Ad gereralem conuietudi nem prouocat Henricus IV. in tabulis pro monasterio inraugiensi apud
226쪽
Duplicem in ecclesiis aduocatiam occurrere , annales ostendunt, aliam ipsius ecclesiae, aliam bonorum ecclesiastico. tim. Illa ecclesiam eiusque iura generatim concernit ad certa bona haud ad. stricta: haec ad certa bona ecclesiastica
adstricta est D. Non infrequens est,
in una eademque ecclesia plures nume. rari aduocatos, Vnum principalem ecclesiae aduocatum, reliquos particula
res g): id quod contigit eo frequen
tius cum largitoreS praediorum malo. rum sibi haberent seruarentque eorumdem aduocatiam, et hinc tot saepius in una
τRITHEΜIVΜ in Chronico ad a. 1ω . ubi ad uocato tribuitur tertium hanκtim et eo uetudia Maria inflitia et Iex quam celeri adtiocati in aliis tiberis monasteriis habent super furra, proter titam et censuales, et cetera talia. Cons. AN T. DAD. ALT ES ERRA de ducib. et Comit. cap. VL. p. M. FRAN c. DE BOVE de trire patron. cap. XV. et M AGERVS I. c. n. 53α . Aduoeatia eretorum mansorum frequenter appellatur apud RETTNERum in antiquit. Quia ιinburgo p. 255. 257.26T. 295.
227쪽
Iot eiusdem essent praedia maiψra. bseruat SCHANNA TvS h , Praeter, unum Ecclesiae Fuldensis principalem Ad uocatum Comitem de Ziegenhain , iam seculo IX. nominati m recenseri XVIII. particulares honorum aduocain. tos. In diplomate Friderici I. dea. II 88. pro ecclesia Ss. Simonis et Iudae Gosla-xiensi i tum recensentur plures aduo. cati particularium videlicet praediorum,
quorum eXcessus Imperator coercet, tum mentio iniicitur bonorum, aduocattorum Onere carentium: quamquam
ipsa ecclasia i ure fundationis aduocatiae Imperiali speciali esset obnoxia, quam procurabat aduocatuS, ab Imperatore eonstitutus; qualis erat Albertus Μar. chio Brandenburgicus, Gosluriensis ecclesiae post Regem aduocatum se nominans in diplomate de a. II S. st). '.'. . g.
h in histor. Fulsi. P. II. e. a. S. I. p.
228쪽
Cum aduocatia ecclesiastica non mi. NuS publica quam priuata defensionis'. iura complectatur: eam quoque tam quam publicam potesatem considera. mus; siquidem non minus virtute impririi titillis indeque factae concessionis, , quam ui iurisdictionis, in praediis ecclesiae donatis iam antea competentiS, 'exercita est. Ex quo intelligitur, effi-' facem omnino sub ea contineri potestatem ad iura et bona ecclesiae salua et integra praestanda: quae in eorum defensione, in cura inde dependente, ne ali
. - aduoeati, quibus vicarium aduocatiae exercutium ex mandato exercendum committebatur. . Hos nimiis exactionibus graues expertae sunt ecclesiae, de iisdem non admittendis veheme ter laborantes. Idque sub Conrado III. et Fride. - . rico I. interdictum esse monet wILH. FRID. PisTon Ius in obf. hi'. de Cornilib. P. H. p. 186. ad cuius rei illustrationem secit diplomaeo NRADI III. pro ecclesia Havelbergenti de a. XX5O. in GE. OOT P. HlisTERI COIIest. Marth. ' ' Part. 17. p. I28. Subaduocatos vero omnino in- . et ter dicimus, quos etiam communis lex totias regni nostri ab aduoeatiae iusso iudicio removeti . Idem repetitum in dipl. PRIDERI ex I. de a. 3179. ibid. p. ἔ- V
229쪽
narentur, nec non subinde in fideli imrium bonorumque secularium admin,
stratione, ad ea tuenda non minus comparata, Occupata est m). Placuit inde defensionis, defensorumque vocabulum ad iura aduocatiae designanda n): cuius vim neruose ita exprimit Burchardus Comes de Lutterberg, ecclesiae Poleden-
heu des Hauses Hohenish-app. XXXII. m. s. ita exprimit: tam ego quam omnes heraea et Decessores mei tueri tenebimur ipsam eccis fiam in bonis eiusdem in omnibus stius inrihur, prout spectat ad ossicium aduocati. M Desensionis vis in diplomate fundationis e clesiae Ohringensis de a. Io37. apud HΑNfEL NANNvN I. c. N. II. p. 36 . ita proponitur. Burchartam Comitem de Cambum praedicto Boo aduocatum designaui, ut Ilae se et sudi sus ereditae Mi potestatis executor existeret, scia. ιieri in adueos ecclesiam defensando, propae , gnando, rebelle3 inhibendo, murum se ex avi Merso opponendo, in prosperis vero olandiendo,, fouendo, subueniendo, vlerios serenum se ine rendo, atque se ipsos et res eorum fue colon o nulla petition m vel exaction&m opportunitata vel hespitandi molestia grauaret. Gebhardiss . . de Arn Irin in charta a. rara. in PHIL. ILH. GERREN fragm. Maria. P. III. n. a. p. 3. de
230쪽
sis aduocatus, in formula chartae dea. I 24Ι. Ο euius, aduocatiaeo ratione honis eiusdem ecclesiae dominabar. Defensio publica non armis modo sed et sine illis, non in iudicio modo, sed et extra istud, interpositis ossiciis, praestatur. Non minor eius vis posita est in iudiciaria potestate, qua, suscepta securitatis publicae tutela, essicitur, ut iura et bona βngulorum aduersus alio. rum iniurias salua sint, et suum cubque tribuatur. Ita sere comparata fuit aduocatia ecclesiastica, cuius vel praecipua pars in iurisdictione seculari per praedia ecclesiastica posita est; ut vide. 1icet ecclesiae, ab ordinariorum iudi-- cum iurisdictione intuitu bonorum exemtae, his velut propriis iudicibus uterentur sp . Quid vero quantumue tu. ris
fensionem eccla eLitriensis eum iudicio insubdiatos 1llius nominatim suscipit, se defensorem et imauem subditorum futurum repromittens. Subli. nus aduocatiae vis exprimitur in elogio Dese