장음표시 사용
191쪽
anitur scientia contentorum in testamento . R dixerint, se renuntiare omne ius praesens, vel futurum, quod eis ab intestato. vel ex testamento iuretidei commissi, vel subiti tutionis, seu quouis alio iure,
competit: Qubd hoc non sufficit ad remissionem fideicommissipa terni testamenti, quia non sufficit generaliter mentionem fieri de testamento, sed requiritur in specie de illo mentionem sacere, in quo fidei commissum illud continetur, quod remittitur. Et hoc quando diuidentes erant de illis, in quibus scientia n6 prauum itur: Quia existis verbis non inducitur scientia, aut praesumptio scientia
ex quo verba illa non se reserunt ad certum testamentum. Secunda conclusio est, quod si pra supponimus scientiam huius fidei commissi inter eos, Secus tunc erit: Quia ad illud fidei commissum, cuius notitiam habebant, censentur se referre. Et alleg. pro hoc tex- in. l. Et uno . g. i. ss. de accept. cum glo. Vt per eum. Cum Bar. in prima conclusione pertranseunt omnes Doct. excepto Ang.
Qui in . ij. Quaestione dicit. 'ubd immo sufficit, Iicci non habeant scientiam in specie illius fidei commissi, eos in genere de omnibus cogitasse, Pro ut in simili casu hoc videmus sui ficere, in. l. Qui
iure militari .ss. de milit. test. Item in alio casu probat tex . in . l. Si
4s I quis extraneus g . pen . si . de ac uir. h: aer ςd. I bi si scriptus haeres ignoret, ex quanta parte sit institutus. si tamen eius intentio si generaliter ex quacunque pavie s r. velle illam adire poterit sc adire. Tertio Ang. sic arguit qui adire vult, debet esse certus 4s a de viribus testamenti: Unde si duo sunt consecta testamenta, & dubitetur, quodnam praeua eat, Non potest scriptus haeres adire. sed si ille sit in utroqu8 testa inento institutus, ct eius sit propositi, Ut ex utrovis velit esse haeres. utique procedet aditio, Et ita declaretur tex .in .d. LEum qui duobus .sside acquir. haered . Et ita dicit Paduae
fuisse iudicatum . Sed tamen non est a conclusione Bart. recedendum, Quam non solum puto esseveram, sed etiam indubitatam
loquendo in terminis, in quibus loquitur, Uidelicet quod isti non habeant scientiam huius fidei commissi, quia tota ista materia fideicommissi remittendi procedit, ct loquitur praesupposta eius scientia: Alioquin nullum est dubium , qu bd non procedit remissio:
Quia ius, quod quis ignorat. non censetur remissum. l. Mater decedens. T de in ossi test.l. Licὰt minimam. si de pet . haeredi. Cum aquiliana. Ei. l. Qui cum tutoribus, in s. Ede Transacti Et hunc casum inter indubitatos posuit Bart. supra in iecunda Osa st. Ubi diximus, Et etiam in Tertia:Nec generalis illa mentio facta de iure fideicoru-
192쪽
missi arguit scientiarn, quae omnino requiritur, Et ultra est heees.saria etiam inspectio testamenti. l. De his. ff. de Trant act. Et . L .ss. Quem ad .test.aper .Cum ergo isti ignorent fidei commissum, soquitur quod non viderant testamentum, ergo est impossibile, qubdde illo dicatur facta remissio. Ex quibus apparet, nihil obstare 6 3 arg. Ang. Et primo non obstat rex. in . l. Qui iure militari, quiali
cet in ex haeredatione requiratur specifica mentio fili 3, tamen non reperitur in iure. etiam eius scientiam requiri: Pro ut in casu nostro est: Immo potius contrarium reperitur, Ut m. d. l. Qui iure militari,
in. l.Titius, in fi .ini. Gallus, per totam .ss. de lib.&posth. Si enim in remissione fidei commissi suinceret, ut de eo specifica mentio fieret, posset procedere arg. Videlicet quod satisfactum esset per illa veraba in genere prolata : Sed cum expressbetiam requiratur scientia, Nisi illa concurrat. non est satisfactum . Ultra quod ille tex. in . d. l. vi iure militari, loquitur in testamento de iure speciali confecto. ut expresid dicit. Unde non licet ex eo ad casum de iure cominiunt arguere: Et hoc ultra responsones traditas per Doct. ad illum tex. Ut hic per Alexan. Ial. Et Moder. Similiter etiam potest rea sponderi ad tex . in . l. LSi quis extraneussi si quis partem .ss. de ac quir. haered. Quoniam non est nec ellaria scientia quotae, ex qua est institutus haeres, Immo expresse contrarium ibi dicitur. In calu au tem nostro secus est. Quia scientia est Omnino necessaria. quam
praesupponimus non adesse. Ad tertium respondeo, quod ibi adearat scientia utriusque testamenti, dcqubd id viroquὲ fuerat ipse in 'istitutus haeres. licet ignoraret quodnam illorum testamentorum procederet. Unde puto , qu bd recth fuerit Paduae tunc iudicatum, Sed in casu nostro omnino ignoratur fidei commilium fuisse in t stamento relictum: Ideb termini sunt valde diuersi. Vnde puto conclusonem istam Bari .esse sine dissicultate prorsu L. Non tamen propterea recedo ab ijs, quae dixi supra in praecedenti Quaestione Bart. in prima, ct secunda conclusione, videlicet qubd etiam in silijs scientia praesumatur. Uerum dico conclusonem Bart. in hoc esse veram praesupposta ignorantia, prout ipie praesupponit. 6y Secunda vero concluso Bart. est Qubd, praesupposita scientia huius fidei commissi. de quo nunc agitur . videlicet ex testamento paterno. verba supra dicta sufficient ad illius remissionem, etiari quod non fuerit facta mentio specialis de ipso testamento paterno, in quo dictuni fidei commillam relictum fuerat. Quam etiam con-6ys clusionem puto esse veram: Non tamen per tea. quem pro casu
193쪽
allegat ipse Bari . Videlicet in . l. Et uno. g. i. ss. de accepti l . Immo ego puto, quod parum, aut nihil probet ille tex. Quoniam Iurisconsultus ibi non intendit ponere ea, quae sunt ad remissionem fideicommissi necessaria, sed intendit tantummodo ponere formam stipulationis a Gallo Aquilio introductae pro accepti laxione conficienda. Unde non est opus arguere ex illo texia uidxequiratur, & quid non requiratur in fideicommissi remissione:
auod manifestb apparet, quia ibi nec de scientia quoquomodo
fit mentio, quae tamen etiam secundum Bart. 2 omnes sine d
bio est necestaria. Est tamen, vidixi, vera ista conclusor inita Cum praesupponamus scientiam ipsus fideicommissi in testamento paterno relicti, ct etiam praesupponamus, qu bd appareat eos V, disse. ct intellexisse testamentum. vi satisfiat dispositioni tex. iv.I. De ijs. ss. de Transact. secundum ea, quae supra dicta sunt, Et ipsi iam fecerint mentionem de fideicommisio illud remittendo, lichtin genere,hoc sufficiet. Et hoc casu potest melius deseruire tex o alleg. per Ang. Uidelicet in . d. l. Qui iure militari. g. de milit. test. Et alia duo pereum allegata. Et ultra super ijs non insto.
Circa Sextam Quaestionem Bart.omissis multis, quae per eum dicuntur, principalis conclusio est, Qubd si diuidentes dixerint. se remittere omne ius, quod habent, vel habere sperant, aut pose sunt: Non tamen comprehendetur ius ex testamento proueniens, ct consequenter fideicommissum, quando erant alia iura, puta ex contractu, in quibus dicta verba remissionis poterant verificari:
Alias vero si non aderant alia iura, praeter fideicommissum illud, tunc comprehenditur sub illis verbis generalibus: Quia perinde est, ac si nominatim suisset de illo facta mentio. l. ij. si . de liber.&posth. vi per eum. Cum qua conclusone pertranseunt Do res communiter, ut per Alexan. ct alios hic, Et per Ruin . in comst . clij. col. pen. & s. . vol. ij. Ubi idem tenet, etiam qubd adessent alia iura, in quibus potuisset ipsa renuntiatio verificari U
rum tamen est, quod ibi plura concurrebant. Et inter caetera interpositum fuerat iuramentum: Item verba fuerant in casu suo
apposita, de quibus per Bart. infra in . viij. Quaestione.
Ego Vero teneo totum contrarium. Et puto indistincth fideicom. missum non comprehendi sub illis verbis generalibus, ct consequenter etiam illo casu, quando aliud ius non fuisset inter ipsos, in quo potuissent verba illa verificari. Et moueor in effectu, quia habemus, prout Bart. R Doctores fatentur . qubd iura ex testa
194쪽
mento prouenientia requirunt expressam ct specificam mentionem . ad hoc ut remissa censeantur. alias sermo generalis non trahitur ad prouenienti .ex testamento . Ut not. in . l. Tres fra.
tres. si . de pact. Nec reperio alicubi in iure traditam limitationem ad illam regulam, ut non procedat, quando non adsint alia iura. sed immbindistincte illud dicitur, non considerato, An sint, vel non snt alia iura: Neque obstant ea, quae dicta sunt supra in Quarta Quaestione in secunda conclusione: Qunniam ibi fuerat
facta nominatim mentio de fideicommisso ex testamento paterno.
s Quibus sic stantibus succedit,quod sermo generalis non comprehendit casus, in quibus requiritur specialis mentio. ut est casus iuc. Qui ad agendum . de procurat . in .vj. Et in . l. Sed di si quis. s. Quaesitum . ff. Si quis caul. Praeterea cum hic nulla mentio fiat de testamento, aut de fideicommisso, non potest dici fuisse satisfactum dispositioni legis De his. ss . de Trantact. Intelligendoqubdilla dispositio habeat locum non solum in vera, ct propria trans ctione, prout loquitur, sed etiam in huiusmodi pactionibus, seu diuisionibus . cum S ipse transactiones appellentur, ut in isto
tex. Et cum si,qubd Bart. Et alij Doctores in tota ista materia id
praesupponant, scilicet illam legem ct hic habere locum. Quibus stantibus. Non obstant ea, quae in contrarium adduci posilant. Et primo tex. quem allegabat hic Bart. Videlicetin. l. ij.ss. de liber. ct posth. Quod cum nullum aliud ius sit. in quo veri. sicari possint illa verba remissionis, verificentur in fideicommisso. perinde ac si de eo specifica mentio facta fuisset, ut in simili in id.
l. ij.dicitur. Nam respondeo. quod non sumus in terminis illius logis,Fateor enim quod si hic fuisset sermo eo modo,quo ibi, suffice, rei ad fideicommissum remittendum . Lex enim in illa materia requirit exhaeredationem nominatim fieri, instit . de exhaeredat;
Iiber. in prin. I. Inter caetera. ff. de liber. R posth. cum simit. Sed dico. quod ibi scilicet in . d . l. ij. ex haeredatio fuit nominatim
As 8 facta: Quando fuit tale quid expressum, per quod necessario significatur filius ille . neque aliud quicquam comprehendi potesta
Dixit nanque filium meum exhaeredo: Unde cum nullus alius,praeater unum,extaret, necessarib ad illum resertur: Quia nullus alius est, cui conueniat illa qualitas denominationis per testatorem ex
pressa, videlicet filiationis,nisi ille,merith dicitur exhaeredatio nominatim facta: Ut est tex. in . l. . eo. tit. deliber. 2 posth . Vbi sufficit nomen, pronomen, vel cognomen exprimere', ad hoc ut
195쪽
ss. DE UERBO R. OBLIG. O . ' in,
dicatur ex haeredatio nominati in facta: Et probatur etiam in. l. Utius, in prin. illo tit. Unde Sin proposito nostro. si fuisset dem deicommisso facta mentio, licet simpliciter, & absolute.& non nominatim, seu specifice de illo facta fuisset mentio: Posset forte dici illud sufficere, ct tunc essemus in terminis illius legis. ij. Et corum . quae diximus supra in Quinta Quaestione. Verum hic fuit expressum unum verbum, quod non solum huic fidei commisso. aut alij et iam, si quod aliud extaret, potest conuenire, Sed etiam cuicunq; iuri undecunque prouenienti, R. sic etiam aliunde, quam cae testamento. Ideoque nullo modo possumus dicere, qu bd sum xit facta specifica mentio de fidei commisso, prout requiritur, &prout dicitur facta in casu . d. l. ij.ss. de liber. ct postli . Nam Verbum illud, remiserunt omne ius Rc . Non solum fideicommissum, sed etiam alia quaecunque iura, ct undecunque prouenientia ex sui sgnificatione est aptum importare: Ideo non potest dici specifica mentio de fideicommisso facta, prout requiritur. Non obstat, ii dicatur, qu bd cum hic nullum aliud ius subesset, ad quod
xeferri possint illa verba, qu bd sint ad fidei commissum referenda, ne alias actus remaneat inualidus, 2 sne essectu, contra. l. Si quando. ss. de leg. j .Et. c. Si Papa, de priuil. in . vj. cum multis sna. Nam ct alias propter illam rationem extenditur actus ad ea, quae non fuissent comprehensa, ut in. l. Pediculis. I. Item cum qua Teretur, cum ibi not. ff. de Auro.' arg. leg. Et in . l. Fundus
qui locatus .ss. de Fundo instr. Et dixi supra in Quarta Qua t. Nam respondeo, quod cum specialiter requiratur ut fiat specifica
mentio iurium ex testamento prouenientium, ad hoc ut censeantur remissa. Item cum non possit fieri remissio. nis inspectis,&cognitis verbis testamenti. d. I. De his. ff. de Transact. Non licebit hoc casu facere hanc extensionem, prout licet in contrarijs: Quia in illis haec ratio cessat, Et in casu Quintae mestionis fuerat facta expressa mentio de fidei commisso . Et licet adiecta ibi fuisset illa qualitas debitum, de facili illa rei jcitur, ut non remaneat actus iuualidus: Praesertim cum verbum illud non omnino repugnet fidei commisso conditionali: Item cum scientia ibi interueniat, ut ibi plene dictum fuit. Sed non idem quoque in casu nostro est dicendum , ubi Verba omni oo deficiunt, quia nullo modo de fidei commisso mentio facta fuit, quod tamen requiritur. Item nec apparet, qu bd inspectis .ct cognitis verbis testamenti facta fuerit talis
promissio: Alioquin si simpliciter volumus inhaerere illi rationi ,
196쪽
videlicet ne actus reddatur frustratorius, de facili omnes formaenomnia quae sunt necessaria ad aliquem actum, subuertentur, dicendo debet valere, ne alias actus sit sine effectu, quod satis absurdum si 'la est, ergo &c. l. Nam absurdum .is. de Oper. liberi. Non ob flat quod ista verba sunt generalia, immb uniuersalia Sc. Quia rea misit omne, di quodcunque ius Sc. Et qui omne dicit, nihil excludit. l. Iulianus . ff. de leg. iij. c. Si Romanorum. xix. distinct. cum vulg. Nam ista non sussciunt in iis, quae specialiter requirunt specificam mentionem. Nam & in. c. Quid agendum, verba erant seneralia, ct tamen non referuntur ad ea, quae requirebant specia Ie mandatum, nisi de ijs fuisset facta mentio nominatim. Unde concludo indistinctd non censeri in terminis istis remissum fidei commissum , quod etiam tenet Corn. in cons. cccxxxix.col. 6.vol. .ubi allegat consit. Bart. cxxiiij. ut per eum. Hoc idem quoqud tenuit Curi. Iun. in consil. xxiij. in prima dubitatione, Et erant in casu suo verba multum generalia, ct ampla, ultra quod fuerat etiam appositum iuramentum. 46o Septima Quaestio Bart. est, An per illa verba generalia, de quiabus supra censeatur remissum ius pupillaris substitutionis. quae fomte inter fratres diuidentes erat. Et concludit qubd non sit tale ius remissum, ut per eum . Cum qua conclusione omnes indisserenter pertranseunt. Intellige tamen, quod fuerit facta mentio de testamento, ali s vana esset ipsa Quaestio, per ea, quae supra dicta sunt in Q inestione praecedenti, Quod etiam Ripa hic animaduertit. Et eam conclusionem puto indubitatam esse, ultra allegata per Bart. Alex. Ias. Et alios Mode r. hic. Potissimum quia isti diuidunt l, reditatem, 2 bona paterna, ct promittunt illi diuisioni non contra- uenire: Ac renuntiant omne ius, quod habent, vel habere possunt. vel sperant in dictis bonis ex quacunque causa&c. Certe cum inhaereditate, aut in bonis paternis, non contineantur haereditas aut
bona pupilli. l. Sed si plures . I. Ad substitutos .ff. de vulg.& pupil. 661 Succeditur enim per pupillarem ipsi pupillo, ct in bonis suis . non
autem testatori, aut in eius bonis, ut probatur in .d. . Ad substitutos, ct instit. de pupil. substit. in prin. in . ij. Responso,ergo inepta quodammodo videtur ista Quaestio, An per remissionem iuris
competentis in bonis unius censeantur etiam remissa iura competentia in bonis alterius. Duo enim sunt quodammodo testamenta,
institutio patris. ct substitutio pupillaris filio facta, aut certe duae haereditates diuersae, ut est tex. in . g. Igitur, instit . illo tit . de pu-
197쪽
pil. substit. Et idem quoque puto, quando fuisset appositum iuramentum, ut per Ang. Quicquid in contrarium teneat Alex. hic, 662 quia iuramentum non operatur extensionem . sed tantummodo confirmationem ipsius actus: Neque enim extendit consensum partium ultra qu in prius esset. l. si . C. de Non numer . pec. l. fi . C. Qui satisd.cog.Et in terminis tradit Corn.in .d. cons. cccxxxiX.cOl. 6. vol. 1. ver. Idem si interuenit iuramentum. Et Curi. Iun. in .d.
consili. xxiij .col. iis . Ad finem, in ver . Nec praemissae conclusioni. Et dixi supra in Rubr. in Decima sexta quaestione in ver . Iuramentum enim. Et illa ratio supra allegata ad principalem conclusionem magis placet, quam alia Bart. Et Doctorum, videlicet quod ageretur de haereditate viventis, quod est improbatum &c . Quia. eum interueniat consensus illius, de cuius haereditate agitur. Uidelicet ipsus pupilli diuidentis, vel suorum tutorum, poterit pactio procedere, per tex. in . l. fi . C..de pact. Unde tene praece dentem rationem . Et idem quoquc dicunt Doctores procedere in exemplari substitutione, si fortEsurio .aut mente capto iacta suis. set. Caetera vide per Bart. Et Alios. Alias dicam.
198쪽
Ch. c. linea. iij. ss. haeredit. Legas .ss. de haeredit. Ch . 7 . a tergo linea a . l. Vsum fructum Legas Vsusructum. α .idem error ch. ix. linea iij. Ch . s. linea I 8 . per totum. Legas per totam. ICh . t 6. linea s . Ne alias. Legas Nealias iCh. Is .li tergo linea II. Fl. Legas Et iCh . 3o . a tergo linea 23. pignor. Legas pigri . . t u MYL. illitata Ch. 37. linea . Cuique. Legas cuiquam in 'Ch . 46. a tergo linea 34. contrahen . Legas contrahitur. Ch. s 3 . linea ultim . promsiorem. Legas promissorem Ch . . linea I s. l. Cum indebito . Legas. I. Cum de indebito. Ch. 7o. a tergo linea I9. An sciuerint. Legas. An diuidentes scia
Ch. 73 . linea. i . non aliud , Legas non aliunde.