장음표시 사용
161쪽
ii, ita quod non aliud haberi possit: Patet hoc per tex. in . l. f. q.
In nouissimo. C. de cad. toll. cum suis simi l. supra alle g. per
3 36 quae iura declaratur, & glosatur illa. l. Sed si de sua. Una enim lex per aliam declaratur. l. Sed & posteriores. ff. de leg. l. Si seruus plurium . g. fi . ff. de leg. i. cum simit. Et declarat hoc in
specie Bart. in . l. Is potest . col. vj. ver. Circa hoc. ff. de acquiren . haeredit. Unde fateor qu bd etiam aliunde, quam ex lectura testamenti potest habere scientiam eorum, quae in ipso continem rur , sed tunc habemus intentum: Quia verum est ipsum habere
scientiam eorum, quae in testamento continentur. postquam ad iovit. Sed & ad istud arg. potest responderi, quoὸ immo certus reddi potest haeres etiam aliter, quam ex inspectione,& lectura ipsius testamenti, Et etiam licci ei non referantur tota series, &singulae dispositiones, de quibus in testamento, puta quo ad legata, de fideicommissa&c. De quarum tamen lingularum dispositi num scientia, vel ignorantia potissimum non dubitatur, cum ab eis non dependeat validitas ipsius testamenti: Unde sufficiet, & si ei dictum fuerit, aut scriptum, suisti institutus in tali testamento. quod validum est, cui ego intersui, vel quod scripsi Sc. Et fati D369 factum erit dispositioni. d. l. Sed si de sua. Neque enim inhaer de requiritur illa scientia certa, ct indubitata, sicut in teste requiritur: Sed sufficit, quia ita credat vehementi opinione, ut per Bart. in . d. l. Is potest. col. iij. in fi . ver. Secundum scilicet, Et in . l. Si quis extraneus. q. sciendum, in ver . opp. ad secundum. ss. de acquiren . haeredit. Et ideo cum habeamus regulam, Qubdignorantia praesumitur. a qua non est recedendum, nisi aliud suadeat ratio, nic non videtur subesse sufficiens causa, licet adierit. 37o ut ab ea recedamus. Praeterea ultra Bart. non obstat, quod dicitur. saltem in suo haerede scientiam necessarib praesumi, per rex. in . l. Octaui. ss. Unde cogn. in. l. De tutela. C. de In intera restit. in . l. Consensu. g. Serui. C. de Repud . Not . per Docto in. l. j.ss. Si cert. pet. Nam respondeo , quia illa praesumptio est respectu eorum, quae respiciunt iura sanguinis, ct proceL1um naturae, seu ordinem agnationis: Non autem quo ad ea, quae in testamento continentur: Quia immo testamentum secreto, ut
plurimum fit: Neque eius scientia quoquomodo praesumitur. Et minus in suo haereὀe, quam in extraneo praesumitur, ut per Bart. hie. Et ita declarat in specie illa iura Bald. an. l. Quoniam sororem. C. de Iure de lib. Et licili Crol. hic in contrarium alleget
162쪽
tex. in . l . Si filium. C. de liber. causa. super quo relinquit cogitandum . Tamen nihil obstat, quia loquitur . pariter in ijs , de quibus in respontione, videlicet in ijs. quae respiciunt conditionem naturae, seu status. Praeterea non obstat aliud arg. quod pro illa opinione Bart. adduci pollat, vs. Nam certum est, quod quando fuit contracta aliqua obligatio, seu facta aliqua conuentio. puta pactio aliqua inter na redem. Spersonas in testamento descriptas non praesumitur amplius ignorantia. nec illa est allegabilis, aut considerabilis, ut Bart. hic dicit, per tex . in . l. De his .ss. 3ri de Transact . Et . l. i. g. j . si . Quem ad . test . aper. Sed sc est. quod haeres adeundo haereditatem dicitur quali contrahere cum legatarijs, ct creditoribus haereditari js. g. Haeres. initi t. de obligat . quae ex quail contr. l. Ex malefici js . g. Haeres. ss. de action.
ct obligat. l. Apud Iulianum . β. fi . ss. Ex qui b c caus. in possess.
eatur. Ergo sequitur, quod postquam haeres adluit, nedum non praesumitur ignorare, sed nec allegari quidem possit ignorantia eorum, quae in testamento continentur. Quoniam respondetur,
quo i ille tex . in . d. l . De his, Elarg. supra formatum procedit, in propria. & verat ransactione, quando scilicet vertebatur iis , aut controuersa aliqua inter haeredem. θ illum, cum quo transegit super aliquo eorum . quae in testamento descripta erant adeo quod utriusque consensus expressus, ct specificus interueniebat. Et procedit in odium Laeredum tun coccultanti una tabulas testamenti, Et ne voluntates defunctorum lic fraudarentur. ut declarat Rom. in . d. consi. cccc iij. col. si . ver. Primo quia. Quae nullo modo cadunt in obligatione illa causata inter haeredem. & legatarios, seu creditores propter aditionem haereditatis: Quia non solum non fit transactio aliqua inter haeredem, S illos, qui sunt in testamento deseri. pii legatari j: Sed plerunque etiam aditur haereditas, etiam illis id ignorantibus: Inamb etiam potest ipsemet haeres ignorare legatarios existere. vel saltem potest ignorare , qui sint , cum clausi tabulis adiri haereditas possit. ut supra dictum est. Et quod hoc sit verum, quod dispositio. d. l. De his, non procedat in obligatione causata ex aditionc haereditatis, apparet. Quia aditio potest fieri non vilis, sed clausis adhuc tabulis. d. l. j. q. In nouissimo C de cad. toll. cum alijs supra alleg. T ransactio autem, de qua in . d. l. De his . non potest fieri, nisi inspectis.& cognitis verbis testamenti. Ista autem pugnant ad inuicem, ergo &c. Unde ex istis apparet opinione statu contra Bart. de iure posse defendi.
163쪽
Sed tamen pro veritate loquendo, ego non puto esse ab eius sententia recedendum: Et puto faciendam esse conclusionem cum ip-337 so, Videlicet qubd is . qui ex testamento se fatetur haeredem, vel
alias quocunque modo id apparet , quicunque sit, sue extraneus, siue suus, prae matur ex hoc eum habere scientiam corum, quae intestamento continentur: Et consequenter in terminis materiae nostrae praesumeretur in dubio habuisse scientiam fidei commissi: Eerro solido fundamento, Ac pro dilucida veritate huius opinionis, ct ut cessent difficultates, est aduertendum: Quia verum est qubdhaeres potest adire haereditatem etiam non viso ipso testamento, &non vilis ijs, quae in illo continentur, quia etiam clausis tabulis adire potest . d. g. In nouissimo, Et sufficit quod habeat notitiam institutionis suae.& validitatis ipsus testamenti etiam aliunde, ad hoc ut satisfiat dispositioni. l. Sed si de sua .ss. de acquiren . haeredit. Et sic fateor omnia, quae in argumentis contrarijs dicuntur. Sed bene nego consequentiam, quae inde fit, Videlicet ergo ita prinsumendum in dubio est, quia licet possit non viso testamento adire, quod non nego: Tamen etiam potest ille prius velle testamentum videre: Quod pariter non est negandum: Vnde quemadmodum tu sic arguis: Videlicet quia potest adire, non viso testamento , ideo non praesumitur scire, contenta in illo: Ita ego nunc possum arguere: Quia potest adire, illo prius viso, ergo praesumitur scire. Et sic hucusque, quia arg. in v tranque partem flecti potest. est factum ambiguum ,& non concludit. Sed nunc vlterius dico. Quod immo argumentum est sumendum in istam , ct non in illam partem,consequenter ita est dicendum, quia potest haeres adire, vuso prius testamento, ideo credendum est illud potius vidisse, quam 373 contra: Quoniam in dubio illa semper est sumenda interpretatio quae veros milior est, Item quae frequentius contingit: Et ut dicitur quae est magis a communiter accidentibus, iuxta teX. Vtrun-quh dicens in . l. In obscuris. ff. de reg .iur. in . l. Non est verisimile .ss. Quod met. causa, in .g . Idemqud iuris . instit. Qui, Rex quib. Caus. man. non licet. Et illud, quod non est verisimile,
est falsitatis imago, Bald. in . l. j. C. de seru fugit. sequitur Al
dian . in Const. xxvij. prope finem, vol. ij. cum multis simit. Et veri senilitudo dicitur cognata naturae, idem Bald. in cons. clxxx.
Mortuo filio, vol. iij. Et dicit Oldrad. in consi. xiij. in s. Quod verisimilitudo pro lege seruatur. Et id. quod frequentius contingit,attendi debet.l.Nam ad ea ff. deleg. Et id quod a commu uti
164쪽
ter accidentibus, Glo. Et Bald . in . l. Nequb natales. C. de Pr, bat . Sed non est dubium verisimilius esse, & frequentius accidere solere, ut quis antea velit videre, quid in testamento illo contine 374 tur, quam nae reditatem adeat. Quae plerunque etiam damnosa. est, ut dicit tex. in . l. Si haereditatem .ss. mand . Ultra quod ἄse poliant etiam complures aliae causae, quibus quis abstineret ab aditione haereditatis etiam lucrosae: Et quae causae a lege considerantur, ut est tex. in . l. Qu ia poterat. n. Ad Trebell. Variae enim, dicit tex. sunt hominum voluntates, ideo inquiri ab eis non oportet, cur nolint haereditatem etiam locupletem adire, Quorundam enim negocia, quorundam vexationem litium timentium. quorundam aeris alieni cumulum, quorundam vero volentium
gratificari ijs. quibus haereditas postea est relicta, puta per substitutionem c. Quae omnia aliquando, vel pro maiori parte ex serie ipsius testamenti cognosci possunt, merito non est praesumendum, quod quis adiuerit haereditatem ex testamento. ipso prius non viso. ct lecto, Quia hoc non est veros mile, licet potuisset. Raliter, scilicet illo non viso adite. ut in argumentis contrarijsdicuitur, quod non negatur. Et ex istis remanent in effectu sublata omnia argumenta pro contraria parte adducta, Quia ad hoc tendunt. scilicet quod possit adiri etiam non viso testamento, quia nQn n
gatur hoc: Sed dicitur qubd non est praesumendum in dubio, sed
potius contrarium, videlicet qubd immo illud prius viderit, cum pariter hoc potuerit facere. Et est magis verisimile. Nec obstat presumptio. l. Uerius. ff. ae Probat. Et . c. praesumt-tur, de reg. iur . in . vj. Quia illa potest procedere re integra. sed cum iam de aditione constet, dico qubd per eam resultat prasumptio. qu bd viderit testamentum . & illa praesumptio ignorantiae cessat. Nam una praesumptio tollit aliam. l. Diuus . ubi Bald.ss. de In integr. restit. cum alijs adductis per Crau . in consit. viij.c l. ij. Ver . Una enim presumptio. Non obstat qubd possit adire etiam clausis tabulis. d. g. In nouissimo. Nam omissa responsione Alexan . de qua hic per Ias. Et omisia etiam illa, quam tradit Crol. in quarta conclusione, Uidelicet qubd tex. ille procedit intestamento in scriptis tantum, in quo nullus alius scire potest contem in ipso prix ter ipsum testatorem : Secus autem in nuncup tivo, ut nic per eum. Quae mihi non placet: Quia dico non probatur in iure, qu bd in testamento in scriptis nullus alius scire posisi e contenta in eo, nisi ipse testator: Quia immo posset etiam nota-
165쪽
rius, & testes scire: Neque reperitur contrarium statutum. Unde dico primo, quod licet verum sit, haeredem posse etiam clausis ta bulis adire, neque de hoc dubitatur nunc, An possit, vel non possit, sed de hoc quaeritur, An scilicet praesumatur, vel ne: Et ὀico quod non debet praesumi, per supra allegata. Secundo dico. qubd quando disputamus, An haeres sciat omnia, quae in te suis
mento continentur, vel ignoret, debemus praesusponere terminos habiles, iuxta . l. Qui testamento, in prin. g. de Testamen. Hoc est,qubd res in eo statu sint, ut potuerit testamentum Videri r Neque enim erit dubitandum. qu bd si tabulae testamenti non apparebunt apertae tempore aditae haereditatis, non poterit praes mi ex hoc scientia eorum, quae in ipsis continebantur. Non obstat denique tex. in . d. l. Eius qui in prouincia, in ver. Post aditam, per quem potissimum mouetur Roman. in . d. con-s l. cccciij. Ad tenendum qu bd saltem in suo haerede non praesumatur scientia: Quia dico. qubd inambest longe diuersa ratio etiam inter suum haeredem,& inter haeredem necessarium, de qu tex. ille loquitur: Nam quo ad extraneum nihil facit: Namque non est opus, qubd haeres necessarius prius velit inspicere, quae
in tellamento continentur: Quoniam etsi aliqua essent, ex quibus:
377 abstinere rid vellet ab adeundo, non tamen posset: Quoniam inuitus, ct omnino, velit, nolit, cogitur esse haeres, Ut habeturi g. j. Instit. de haered. qualit.& diss. Et . q. l . Quib .caus. man. non licet. Et de vulg. substit. in prin. Non sic autem in suis euenit: 378 Quoniam cum habeant ex beneficio praetoris facultatem abstinen di, ut in. ρ . Sed sui quidem, ver . Sed ijs permittit praetor, instit. illo tit . de Haered. qualit . di disser. in . l. Impuberibus, Et . l. sqquenti, Et . l. Necessarijs.ff. de acquiren . haeredit. cum alijssimi l. Ideo eorum interest prius videre ea, quae in testamento sunt, Praeterea hoc ita est praesumendum, per dicta supra: Et sic ille tex. Qui loquitur de haerede necessario, non probat de suo: Ne-3 9 que ex eo ad suum est arguendum. Ex quibus concludendo puto non esse recedendum ab opinione Bart. hic, Qubd haeres tam suus, quam etiam extraneus postquam constat, qu bd factus est haeres ex testimento, & sic iam adluit haereditatem, praesumam tur scire ea, quae in ipso testamento continentur, consequenter fideicommitam, di huiusmodi: Pro ut in essectu hoc idem voluit Paul. Castr. in . d. consil. xciiij. in .ij. vol. Idemque voluit Bald.
in . l. agoniam sororem. C. de Iure delib. Et in . l. Caetera. q.
166쪽
fi . si . de leg. j. in . l. Si tutor petitus . in ver. Sexto fallit. C. deperi C . tutor. Alexa n. consit. iiij. col. pen .vol. ij . Et ita eriam
concludit Dec. in . d . l. Eius qui in prouincia. g. Quod si stipulatus, Vbi etiam Curi. Iun. Dec. in . l. Qui in alterius, col. ij. ver. Et praedicta conclusio. ss. de regu l. iur. Et retenta ista opinione, duae limitationes, quae traduntur ad contrariam opinionem, remanent superuacaneae, videlicet quando
constaret ipsum haeredem legisse testamentum: Quia tunc sine dubio praesumeretur scire omnia, quae in illo disposta erant Arg. l. In ciuile . ff. de leg. facit tex. in . l. Non est ferendus. ff. de Transact. Secundo limitabatur. quando haeredes fecissent publicarites lanaentum . R eius exemplum penes eos reperiretur : Et hoc dicebat Paul. Castr. in supra alleg. consi. xciiij. in . ij. vol. R manent enim superfluae ut dixi. tenendo ut tenui in principali conclusione. Alios etiam casus .ct alias coniecturas, ex quibus praesumi posset scientia, ponit Alexan. in . d. consi. iiij. col. pen .vOl. ij. Et Crau . consi. cxciii. col. ij.
38o Secunda concluso Bart. est. Quod si haeres suus dicat se hare demsmpliciter, vel quando de hoc nihil est dictum, tunc non praesumitur. scientia contentorum in testamento . l. Eius qui in prouincia. g. fi . st . Si cert. pri. cum alijs hic per Bart. allegatis. Et ratio est, quia cum iste possit esse haeres etiam ab intestato, ct simpliciter adiuerit. Neque appareat ex quo capite, poterit semper dicere sum haeres ab intestato. non autem ex testamento: Et sic nihil poterit argui ex eo, quod dicit se haeredem, ad scientiam contentorum in testamento. Et cum hac concluso ne pertranseunt Doctores communiter: Eam tamen declarando, R ampliando, ut
non solum in suo haerede procedat, sed etiam in quocunque alio, qui posset ab intestato succedere: Quia militat eadem ratio in isto,qriae in suo: Quod scilicet possit dicere, sum haeres ab intestato. 38i Et per istam rationem cessat unum, quod contra hanc conclus nem Bart. allegabatur, Videlicet quod inamb non debeat fieri disserentia inter suos, ct extraneos: Quoniam sui propter beneficium abstinendi, de quo in. q. Sed ijs permittit praetor. Instit. de haered. qualit. & disser. Ei'. l. Necessarijs. si . de acquiren . here. cum alijs sinit. redacti sunt ad smilitudinem extraneorum pertex. in . l. Nam nec emancipatus .ff. de leg. 1. Quoniam licet qubad essectum, de quo in. d . l. Nam nec emancipatus. ff. de leg. j. Illud verum sit, tamen non tollitur propterea, quin possit etiam
167쪽
ab intestato succedere: Quod non procedit in extraneis. Uerum 38a ego contra ista in conclusionem Bart. arguo, Quia immb videtur, nullam fieri debere disserentiam inter suos haeredes, loquendo se .cundum Bart. vel inter successuros ab intestato, secundum extensionem de qua supra, dicentes se haeredes smpliciter, Et illos, qui
dicunt se ex testamento haeredes, Et consequenter nec inter istos
sinpliciter dicentes se haeredes. Et extraneos: Quoniam isti simpliciter se haeredes dicentes censendi sunt in dubio ex testamento haeredes. ct sc idem dici debet, quod in illis, quo ad scientiam, ut
scilicet praesumantur scire contenta in testamento , sicut extranei,
ut supra conclusum fuit in praecedenti concluso ne defendendo opinionem Bart. Quod autem hoc si verum istos, qui ab intestato, ct ex testamento possunt haeredes esse. dici debere ex testamento
adluisse, quando simpliciter se haeredes dixere, probatur sic, Pra 383 iupponendo prius, od in dubio praelum itur quis gerere actum
eo modo, quo validus sit, ct ita est seni per in dubio sumenda in te pretatio. l. iij.Tde milit , test. l. Quoties. i . Et . l. Ubi est verborum ambiguitas. de reb . dub . l. Quoties idem sermo. is . de reg.
38q iur. Et . l. Quotiens in stipulationibus, supra isto tit. Sed ubi est delata luere ditas illi, qui ct ex testamento, quia scriptus, ct etiam ab intestato, quia proximior coniunctus, potest succedere, debet prius scire,ex qua causa ad illum pertineat haereditas illa, Alias, adeundo , seu se immiscendo nihil agit tex. est in. l. Si is ad quem .sf. de acquiren . haeredit. Vbi , s agnatus ad quem potest ab intestato
haereditas pertinere. sit in testamento scriptus haeres, ' illud igno ret , sed ut ab intestato succedens adiuerit, non tamen est factus haeres: Et idem in casu conuerso, ut ibi dicitur: Certus ergo esse dobet ex qua causa illa haereditas ad eum si delata: Quo stante a guo sc. Iste . qui potest etiam abintestato succedere, scit, prout 1 cire illum oportet, haereditatem ad se ex testamento, & etiam ab- intestato posse pertinere. Et simpliciter agnoscit, seu adit, dico quod est nec et Iarib in dubio, cum aliud non appareat, intelligendum, cum ex testamento adluisse: Quoniam si volumus intellige-38s re . quod ab intestato, uti lud aditio nulla crit .Quia habemus, quod ab intestato haereditas non desertur quandiu adiri illa ex testamento potest. l. Quandiu. ff. de acquiren . haeredit . Iste autem nullam repudiationem fecit, sed smpliciter se pro haerede gessit: E go necessari best intelligendum, quod adiuerit ex illa causa, quae tunc sbi eompetebat, di ex qua sibi erat delata haereditas, conse-
168쪽
ouenter ex testamento : Non autem intelligamus de causa, ex qua sibi nondum suerat delata haereditas, Et sic ab intestato : Quia sic non valida esset aditio,& in dubio non debemus sumere illam in te
pretationem. qua actus de iure non sit validus, cum alia sumi po i f. ut praedixi. Et ideo non placet id, quod ad tollendam hanc ditacultatem dicebat hic Claud. de Seysello. Videlicet quod intelligamus aditionem haereditatis de facto factam, Et sic illam fateamur nullam , quia dicat se ignorasse testamentum, di ab intestato tantummodo adluisset licet nulliter. Nam haec interpretatio videtur contra iura supra allegata. Et si dicatur. inamo aditio valida erit, ut ab intestato, per tex . in . l. Illud. in fi .ss. de acquiren. haeredit. Ubi eo ipso, quod quis ab intestato adit, centetur edi testamento repudiare. Nam illud est verum , quando constat expressὰ, illum ab intestato acceptare successionem, ita loquitur ille tex. Sed in casu nostro smpliciter adluit neq; constat ex qua causa,
Ideo censendum est . quod ex testamento adiuerit, cum ex ea causas bi suerat delata ipsa haereditas, neq; constet de illius repudiatione expressa, neque etiam de tacita, ex quo non constat illum ad ijsse haereditatem, ut ab intestato delatam. Praeterea qubd suus haeres smpliciter se immiscendo dicatur ex testamento haeres,&non ab intestato, nisi prius ex testamento repudiasset, I ab intestato peisjs.set, est tex. in . l. i. g. Qui sunt in potestate. ss. Si quis omisi. causa test. Ultimo quod is, qui ex testamento, dc ab intestato potest esse haeres, simpliciter dicendo se haeredem, intelligatu ex
testamento, ct non ab intestato, probatur per tex. in . l. De aetate.
9 . Ex causa, in primo responso .ss. de Interrogat. action. , bi siquis interrogatus respondeat. se haeredem esse, I postea, prolato testamento, appareat ipsu in ella ex haeredatum. erit ei succumrendum: Idemque & si testamentum iniquum, in officiosum. aut falsum apparuerit. Ergo illa verba, quibus respondit se haeredem esse . quae inducunt aditionem, ubi alias non fui si et facta .l. Et quia,
g. l. ff. illo tit. de Interrogat. action. fgnificant aditionem ex testamento. Quia ex haeredatio, ct caetera, quae ibi dicuntur, non
cadunt in eo, qui est ab intestato haeres. Ex quibus plane sequitur, quod ille, qui ct ab intestato, S etiam ex testamento potest ellis haeres. si simpliciter se haeredem dicit, debeat intelligi, scilicet ex
testamento . consequenter est idem, quod in praece cienti casu , ut extraneo aequiparetur in hoc: Et sic quod etiam in eo scientia contentorum in testamento praesumatur, prout in illo casu conclusum
169쪽
388 sum fuit in praecedenti conclusione. Et hoc tenendo non o stat tex . in . d. l. Eius qui in prouincia, in. g. s. ss. Si cert. pet.
Quia ille tex. loquitur deseruis, qui sunt necessarij haeredes. Et in illis diuersa ratio militat, qukm in suis, vel in ijs, qui possunt
etiam ab intestato succedere, de quibus nunc loquimur: Quoniam cum illi omnino cogantur esse haeredes. ut in. q. j. Instit. de haered.
qualit.&diss. Et in k. . instit qui b. ex Caus manum. non licet, &.g. dicium est: Ideo non interest, quia sciuerint, aut percunctari prilis voluerint ea, quae in testamento continentur: Quoniam non miniis
propterea suissent necessario haeredes.Non sic autem in istis: Quia fui abstinere pollunt, si eis non placet haereditas Φ.Sed his permittit praetor. Initi t. de haered. qualit . di disser. l. Necessarijs.ss. de acquiren . haeredit. Et supra δ ictum est in praecedenti conclusione:
Ideo est praesumptio, ct iuridica quidem, quod ille noluerit adire,
aut se immiscere, priusquam viderit ca, quae in testamento erant.
Ultra quod ille tex .est omnino extra propositum: duia loquimur nos, quando isti sciebant se esse haeredes institutos: Alioquin frustra quaereretur . An scirent contenta in testamento: Ibi vero non tum illi non adiuerant haereditatem, sed etiam ignorabant seu riptos fuit se haeredes, ct forte etiam testamentum fuisse condi rum. Non obstant alia iura allegata per Barr. Aia nihil probant. Non ob. ratio illa, quod poterit dicere se haeredem esse ab intestato, ex quo ex utroque capite ad ipsum pertinebat haereditas: Quoniam ex supra dictis apparet responsum, quia cum appareat de repudiatione ex causa testamenti, non potest dici, quod a bintestato successioni locus factus suerit. d. I. Quandiu .si. de acquiren . haeredit. Neque expresse etiam apparet ipsum tunc agnouisse, ut successurus ab intestato. quo casu loquitur tex. in . l. Illud . eo. tit. Sed ipse similiter adluit, nec aliquid circa hoc apparet: Ideo aditio est intelligenda ex illa causa fusta, ex qua erat tunc delata haereditas. Et sic ex testamento, atque ita ut valida sit. Neque oblita, si dicatur. quod cum istud pendeat ab eius mera voluntate.
Cx qua causa adiuerit, num ex testamento, vel abintestato, poterit temper hoc declarare, dicendo ego tunc adiui abintestato. &repudiaui ex testamento, ut in . d. l. Illud. Quoniam dico, quod non potest nunc facere hanc declarationem, licet ab initio, scilicet quando adluit, potuisset hoc declarare: moniam contrarium in iure expresse probatur, videlicet quod imitali simpliciter adeundo non dicitur abintestato adire, &ex testamento repudiare: Sed ex
170쪽
testamento intelligitur adire, tanquam ex causa ex qua ad se est delata haereditas, ut in. d. l. j. g. Qui sunt in potestate. ss. Si quis omitti causa test . cum alijs supra deductis. Et tex . in . l. Illud procedit . ut dixi, quando ille tempore aditionis expressὰ declarauit. legitimam succelsionem, hoc est ab intestato velle ad se pertinere: Vnde videtur ius quaestum quodammodo ipsis aduersarijs: Et se concludo, quod si ille . qui est successurus ab intestato, si etiam
institutus. & adeat: Nisi expresse repudiauerit ex testamento, vel nisi expresse dixerit, se ab intestato succedere, censebitur ex testamento adluisse, quia illa tantum successio tunc sibi competebat. ct consequenter quod praesumetur scire contenta in testa in ento secundum opinionem Bart. ut in praecedenti conclusione fuit defensatum. Quae nota. Quod ultimum multo magis procederet, quan do penes filium reperiretur exemplum testamenti, Ut per Paul.
Cattren . indicto consil. xciiij. in .ij. vol. Vel quando constaret ipsum haeredem legisse testamentum . quia ct tunc praesumeret uescire omnia in ipso contenta, Arg. l. Inciuile . ss. de leg. Et facit tex. in . l. Non est ferendus. ff. de Transact. Et tradit Aret. hic in vj. col. Et etiam ponit Alexan. in consi. iiij. col. pen. Vol. ij . Et Crau. in confit. cxciij. vol. ij. Et idem ubi concurreret aliqua ex coniecturis, de quibus hic per Bart. Super quibus non in .sto, quia non expedit. tenendo ut tenui in duabus istis conclusio-3 89 nibus, neque sunt necessariae istae coniecturae. Circa illam in men , quam ponit Bart. de solutione legati, puto eam esse veram: Et eam in specie ad hoc considerat Curi. Iuu . in consi. xlix . col. pen. ver. Aggredior, licet. D . M. hic eam impugnabat. dicendo. quod imino potest soluere legata haeres etiam non viso tenore testamenti: Et dicit esse casum contra istam coniecturam in . l. fi . C . de reb. cred. R iureiur . Nam ego dico, salua reuerentia Domini mei, quod haec sua consideratio ad propositum non concludit. Nam verum est, quod possunt solui legata etiam non viso testamento, neque de hoc dubitatur. Sed dico quod non praesuinitur in dubio, quod id fecerit, licci potuisset. Nam, prout vidimus supra in prima conclusione, potest Daeres adire. etiam clausis tabulis, tamen hoc non praesumitur., per ea, quae ibi dixi . Et tex. in 3 os d. l. s. C. de reb. cred. non est ad propositum, quia nos loquia mur de coniecturis, quando sumus in dubio , An haeres viderit
testamentum,necne. Si enim essemus in casu claro, non esset locus
coniecturis. l. Gutinuus. 9. Cum ita, tit. noltro. l. Ille aut ille.