De formalitate siue de identitate et distinctione rerum tractatus

2쪽

INCIPIT BREVIS DE IDENTITATE

& dii tinctione rerum tractatus.1 ea qua de identitare& disti iust one reui tractaturi sumuslucidiora nobis fiat,entis diuissonem primo limite assignenuis:aducrtendum est itaque q uὀd ens in suo ambitu diuiditur inens reale &m ens rationis. a Diuiditur ens reale,in ens quantum,&inensnon quantum

id est, in ens a licui 'perfectionis,& in ens milliuapersectonis. α Diuiditur ens in finitum S in infinitum. Eus finitum diuiditur,inenatranscendens S in enslimita-

Enslimitatu diuiditur in ens ab Iulum,ut Iapasta ens res- vectivum,utactio vel habitus. Elisabsolutum diuiditur in subsantiam, qualitatem ta quali tenu Ens respectivum diuiditur in alia praedicamenta. Secundus articulusdeidentitate&distinctione. De identitate &distinctione rationisponuntur Maeseque.

ces conclusiones. ναPrima.tila sunt eadem ratione,quaehabent eundem conceptum omitino indistinctum a parre Iei,&indis thimia parte pintentiae comparativae,uthomo est Idem sibi, 8 Sortesest idemas Secunda conclusioAlla distinguuntur ratione, qu praeciis distin vutur per actum comparativum alicuiusPotentiar, t Fortes non est idem Sorti,vel Sortes distinguinu aborte,veIsostes est subicctum N pr dicatum ' Ex uuibus infertur,quod omnis distinctio quae fit a potentia ratioti nante solum, esst distinctio rati olus, Ut fit inter primam& secundam intentionem Vt,animal est genus laomo aest species.Et intersecuda Sinietiones:vi SpecieS no est genus vel .pecies est species,caiiendo unum ut quid aliud Vt modus.

entiε. Eedem rastione. Usiuncta, ratione. Corolla s.

3쪽

4e De identitare lacor oll. ll. sequitur secudo,quod distinctio ratiosus semper praesupponit potentiam & actum comparativum potentiae. Lortou.iii Sequitur tertio quod nulla distinctio rationis vel identita. tis, porcst esse ante pocentiam & actum eius. De identitate&distinctiorie ex natura rei, Sponuntur duae conclusone S. ς ς' η Prima Ila sui it idem ex natura rei,de quibus duo praedic

tacontradictioriano ii possulit verificari, ut homo est homo. Sortes est Sortes. in Ictu. ii. Secunda. Illa distinguritur ex natura ret,inter quaessecluso opere potentia comparatiuae,possunt duo co tradictoria praedicata verificari,ut diffinitio & diffinitum. Totum S partes et 'Superius&inserius.De primo dicimus quod diffinitum est costitutum,&diffinitio non est constitutum,constitutum &tio constitutum sunt praedicata contradictoria ergodiffinitum&diffinitio distinguuntur ex natura rei. De secundo totum este ompositum &partes non sunt compositae cum compositum S non compositum sunt praedicata contradictoria ergo totum Spartes distinguuhtur ex natura rei. De terrio,superius es commuisicabile,inserius non est communicabile,comm nicabile& non communicabile sunt praedicata contradictoaria, ergo superius&inferius distilrguntur ex natura rei.

De identitate R distinctione formali ponuntur duae c ones usiones. conclu.l. Prima .lila sunt idem formaliter,quorum virum ineludit a. I iud in sua ratione formali,&est in primo modo dicendi per se thomo est animal ,homo est rationa Iis, homo ess animal rationale,Sortes est substantia. Et se quodlibet inferius e si ideformaliter suo superiori .Quapropter inquit Scotus Voco

identitatem formalem ubi illud quod dicitur sic ide,includit illud eui est sic ide in sua ratioe formali Δ per se primo mod o. Coddu ii' Seeunda. Illa distinguuntur formaliter quae habent aliam realiam rationem, quarum neutra includit aliam sua ratione

4쪽

st& D minctione rerum bt iii formati,nee primo modo dic edi perse,ut homo Scrisibile in bile S risi bile. De identitate 8 distinctione reali ponuntur dua conclusiones. Prima alia suntidem realiter,quorum v nu no potest separa conclu. Mri ab alio: vi subiectum S propria passio ,& etiam risibile deflebile,& rationabile. Item creatura&dependetia eius a Deo: δ di muctio unius similitudinis ad aliam .Et finaliter, omnis relatio cuiusfundamentum nonpotest esse sine termino illius Telationis,est idem realiter cum suo fundamento,ut distincti qua paternitas distinguitur a filiatione. Secunda.Illa distinguntur reaIiter, qvies tres&res,Vt Sor Concludi. t s& Plato.ltem illa distinguntur realiter,quorum Vnum potest corrumpi alio remanente , siue per potentiam naturalem, si ue super naturalem, ut subiectum N accidens. Item illa distinguntur realiter quorum unum per se estcausa, dc alterum pose est effectus, siue sit causaintrinseca,sive extrinseca.Item, illa realiter distinguntur,qurum Vnum est gignes,Vel producenF, Salterum genitum vel productum:Ut pater gignens, climam

guttura filio genito,&pater&filiusproduces aspiritu sancto producto,&econtra .Ratio secundumAugustiim quia nulla est res quae gignat se ipsam. Sequitur de identitate R distinctione essentiali

&ponuutur duae e onclusi ornes. Prima illa dicuntur eadem essentiaIiter quae identificantur Conclu .i, realiter uni essentiae singularissime:ut creatura S sua dependentia a Deo totum &sua dependentiaa partibus.

Secunda .illa disti laguntur essentialiter quae possunt separa Conesu. l .ri ab inuicem:vt Sortes&Plato,paries&sua albedo,& sic eadem est distis ictio essentialis Sc realis in creaturis, sed non iadiuini S. De identitate&distinctione se totis subiective, duae conclusiones.

a iii

5쪽

v. De Identitate Ni primulta dicuntur eadem se totis subiective quae conueniunt quidditatiue in aliqua realitate eontrahibili per realita, rem dissi retiae ut corpus &spiritus in substatia,& omnia que conueniunt in aliquo generecontrahi bili per differentiam formalem.

Ex quo i nfertur,quod omnia que ineludunt id e genus,sunt

idem se totis subiective. Secunda.Illa distinguntur se totis subiective,quo risi realit tes sunt distinctae,8 ab inuicem separatae in aeruali existentia viduo indiuidua eiusdem speciei, Sortes Sc Plato. Et ista non sollicidunt cum distinctione reati,quar non requirit extrema esse separata. Et licet partes constituantunum, S sint coniunctae distinguntur realiter.

De identitate&distinctione se totis obiective duae

conclusione 1.

Prima .illa dicuntur ea de m se totis obiee liue,de quibus pintest praedieari idem praedicamentum quidditatiue, siue sit libmitatum , siue irascendens, siue dicat realitatem potentiarem, sine non : Vt, inus Sc creatura sunt idem se rotis obiecti u quia conueniunt in ea te vel in aliquo trascendentali primae vel secunda intentionaliter capto, di etiam decem prae dicamen .sii Secunda. di adiutinguntur se rotis obiective de quibus no poetest predicari idem praedicamentum qui uitatiue ut furit, homo 8 risibile,Vnum,uerili, num, Platoneitas Sc Sorteitas de quibus nullum praedicarum dicitur quiddilative. ae Ex predictis inferuntur aliqua corollaria. Ptii in VI tima disitinctio se totis obiective infert omnes alias distinctionessuperiores.rinultima,sciIicet se totis subi liue infertoannes alias, preter ultimam. Quinta ,scilicet,essentialis,infert realem,& formalem, ex natura rei,& rationis. Quarta, ilicet realis inseret sermalem, S ex natura rei &rationis.Tertia, ilicet essentialis,infert distinctionem ex nat

ra reisc iniosus. Secuda scilicet ex natura rei inseri distinctio.

6쪽

N Distinctione rerum N III inemrationis,sed non econtra descendendo,quia distinctio rationis non infert distinctionem ex natura rei,ncque ex natura rei distinctionem esseritialem realem,&c. Secundum identitates non fic se inferunt sic uidistinctiones Corollat. oppositae. Vltima identitatis non arguit penultimam, Scitc descendendo usque ad primam, sed opposito modo se habent quia prima arguit secundam, secunda tertiam, Sis ascendendo usque ad ultimam. Tertium. Minoridentitas quae potestesis,est identitasse to Corol. ii l. gis obiective,quia nullam aliam infert. Q uarturn.Maior identita squae potestesse stidentitas ra. Lores. llil

tionis,quia ipsa insert omnes alias cε Quintum.Μaior distinctio quae potest esse est distinctiost o. totis obiective,& minor,distinisti orationis. Ratio primi est, quia distinctiio se totis obiective,infert omnes alias dissimcti aies. Ratio secundi ei , quia di stinctio rationis nullam aliam

infert.

Sextum.Cum distinctione rationis stat identitas ex natura corol.vi. rei, 8 cum diiunctione ex natura rei, stat identitas formalia S realis S sic de singulisascendendo Unde animal dc homo distinguntur ex natura rei,tame sunt idem sermaliter, cuma nimal includatur in homine in primo modo dicendi per se. Septimum Cum distinctione obiectiva nulla stat idenritas. --i in Octauum.Cum identitate reali fiat distinctio formaliI eπ coibi.αιεῖ Natura rei. c omnia patent eπpraemissis. Sequiturseeunda pars huius oposculi reprobatis aliquas conclusionea praecedentisopinionis Arguitur primo sie contrai IIud quod diciturquod distinctio με ina. ex natura rei non potest stare cu distinctione formali,&quod est minor distineti oneformaliἰQuare lique distingutur ex narura rei,distinguiurformaliter 8c econtra ergo coelusio mir

neposita Fatet inductive de dissinitione &diffinito:Stcadoci toto & suis partibus: Tertio de superiori S inferiori, quπhabent diuersas rationes di formas, & superius non includita iiii

7쪽

st, De Identitare ad inserius in primo modo dicendi per se, neque diffinitio diffinitu neque partes totu, ergo disti tiguntur formaliter & ex natura rei perte,ergo distinctio ex natura rei fiat cudistinctio ite formali,& non est minor illa. Eraumeni ' secundo.quaecunque distinguntur ex natura rei dicunt aliam Sc aliam ratione informalem,sed quae dicunt aliam Raliam rationem formalem distinguntur formaliter,ergo quae distinguntur ex natura rei distinguntur formaliter.

RG .ili. Terti o. quae dicunt aliam 8c aliam quid di ratem distingum tur quidditati ue&sor maliter sed omnia talia distingunturex natura rei,ergo distinctio ex natura rei stat eum dii tinctione formali. Secundo principaliter arguitur,contra modum ponendi seMF-stes s xoti subiective,&primo sic. Si illa solum distinguntur se totis subiective quae habent realitates in loco, Ssitu ac ualiter separatas,d in sua actuali exibsentia ut duo indiuidua eiusdem speciei,ut Sortes S Plato,

sequit ir quod corpus de anima virita non distinguntur se totis subiemue, neque paries 8c sua albedo, neque ammadc sua scientia, cum non habeant realitates separatas quod est fallain,habent enim aliam Raliam realitatem,&etiam aliam Scaliam exissentiam,tam coniunctamquam separatam,ergo co-e Iusio falsa. I

Tertio principaliter arguitur contra illud quod dicitur, si, distinctio se totis subiective infert alias distinctiones, Hoc est falsum 8 similiter quod sit maior distinctio aliis est falsum, quod sic probo. Ergume .i Risibile deflebile,&risbile R homo distinguntur se totis

obiective quia no includunt aliquem conceptum. quiddita riuum &tamen non distinguntur realiter,ergo distinctiqse totis obiective non infert alias disinctiones. Erg* i - Secudo probatur sic. nitas&bonitas passione sentis disinguntur se totis obiective quia in nulIIo conceptu quidditatibuo conueniunt & tamen non distinguntur realiter.

Eesu. lit. Tertio. Quae differentiae ultimae distinguntur se totis obi cliue,tamen non distinguntur realiter, ergo ista distinctis no

8쪽

st &Distinctiione rerum. V v. infert alia S Antecedens probo. Ultima differentia specifica albeditiis,&disserenti, indiuidualis huius albedinis distingim-tur se totis obiective,& sunt primo diuersa cum sumantur ab ultima realitate specici,& ab ultima realitate indiuidui,& dicunt cvceptus simpliciter simplices non ramen distinguia,tur essentialiter neque realiter,cum omnis disserentia speciei realiter identiscetur cum indiuidito, vel disserentia indiuidu

li,Vt rationale cum Sorte vel cum Soricitate. Haec sunt de mole Sc oti in tertio Disr. pri.& secula.

I Quarto principaliter arguitur contra illud quod dicit,q, distinetio realis S essentialis non inserunt formale distinctione i mdc uidelitate formali stat distinctio formalis N essetitia .eli Primo. Anima Scorpus sunt idem quidditatiue&formaIiter homini es tamen realiter S essentialiter distinguntur ab

homine. Antecedens patet, a uia tam anima quam corpuSinc Iuduntur quidditatiue in homine sed anima Sc corpus distinguntur realitet, ut notum est.

Quinto principaliter arguitur cotra illud quod dicit, id etitas rationi si nisi talia fidelitates .Hoc est fallum quodaebo sic. Pater 8 filius,&spiritus sanci'suntide ratione vel habent idetitatem rationis,& tamen non sunt idem realiter Spersonalirer .Antecedeus probo,De eis dicitur via us&idem respectus

rationis, puta,Vnus dominus,vnus c reator, nus c onseruator 8c rector.Item omnis relatio Dei ad creaturam est communistri S ergo habent identitatem rationis. Quod autem distinguantur realiter fides catholica pa dicat quae asserit alium esse patrem, alium filium alium spiritum sanctum. εἶ Sexto principaliter arguitur. Praedicamenta sunt idem ratione,& tame u non sunt idem realiter&essentialiter ergo idelitas rationis non insert alias edentitates. Anteceden Sprobo, Quia omnia praedicamenta conueniunt in ista intentione, Genus generalissimum.Secunda pars patet,Μulta enim pradicamenta distinguim realiter Sc omnia formaliter,quia secudum Philosophu,Essentiae praedicametorii sunt impermixtae.

Confirmatur. Homo S lapis habent identi ratem rationis, tamen distinguntur realiter,ergo identitas rationis non in-

Q onfirma.

9쪽

De Identitate. stasert alias identitares. Antecedens probo. Quia dicendo homo currit Sc lapis est incerὶtro terrae,conuenituit in hoc,quddest esse subiectum vel subiici, ergo sunt unum ratione, UIὲitate se ilicet specifica.

sit, , eon sit matur Vltimo. Aqua pura,&ista verba Ego te baptizo,

firmatio. In nemine Patris.&Filii,&Spiri rusSancti, sunt viiii ratione, ii unitate speci fica sed numerica,q uia unus baptism . na accedes Verbum ad elementum fit sacramentu secundum Augustinu sed aqua & verba distinguntur realiter,ut patet,ergo idelitas rationis non infert identitarem realem.

- Sequitur vltimus articulus,in quo ponitur mens Stepha ui Brulipheri, pro q uo ponuntur c inrclusio I S. conclu. f. Psim .lsitati linctiones no ordinatur inter se per modusuperioris&inferioris, nec habet necessario habituditae necessaria per modii inferetis&illati: Probatursic,Cuidelitate reali fiat distinctio formalis, cu idelitate formali stat distinctio realis Nessentialis,ergo intentum .Primum probo, Quia risibilitas flebilitas&hurnam ras sunt idem realiter, tanae cisi in itur formaliter c si sint diueris forrnalitates,quarum una no incIuditaliam in primo modo dicendi per se. Secundumprobo,Homo enim est ide formaliter animae intellectivae, S etiam corporicum includat ipsa formaliter in primo modo dicendi perse,ta men distinguntur realiter Resi uri aliter ab ipsis sicut manifestum ess ergo non habent habitudinem necessariam,&c.

secundo principaliter probatur qubd non habeat necessario

talem habitudinem,quia distinctio se totis obiective, non infert distinctionem realem nec essentiale, nec ecotra distinctio realis infert distinctionem se totis obiective ergo non ordinatur, sicut superius Scin serius vel per modum inferentis Scillati. Prima parsprobatur, Quia unitas&bonitas, risibilitas&flebilitas distinguntur se totis obiective Scramen sunt iderealiter&essentialiter.Secundo probatur, Quia quesular primo diuersi,distinguntur se totis obiective, sed omnes differenti evitimae sunt primo diuersae ergo distinguntur se totis obiective

Maior patet,Quia primo diuersa Itoli conmeniuntin concep

10쪽

R Z Distinctione rerum. N Vitu comant,alioquin non essent prim odiuersa,sed differentia. Minor probatur ,quia si disserentiae non essent primo diuersae includerent aliud commune dictum de eis in quo conueniunt. Et per conseqtiens non e1sent eaedem disterentiae aliis differentiis a se inuicem β sie non essent ultimae disserentiae sed illae aliae quibus differunt,vel esset processus in infinitum indifferentiis Se disse rent1bus.s Secunda pars antecedentis probat,Quia homo S asinus distinguntur realiter 8c essentialiter tamen ii 5 di stingsitur se totis obiective,cum coueniat in aliquo coceptu cona uni S quissi

s Secunda conclusio.Non esit necesse ponere nil si disti iustiolie φης rationis&distinctionem reale Sc formalem. Prima sequitu. operationem potentisc omparativae,cum negocietur per tale operationem.Duae ultimae praecedant ipsam potentia, & omnem actum eiu qiliasunt in re ex natura rei .Proquo aduerte

dilest quid fit identitas realis,& similiter distinistio formalis. 4 Nota igitur quod sunt aliqui gradus identitatis seri,identitas in unitate.

Prima estidentitasaggregationis Ex est minima unitas, ut Quotu aceruus lapidum. plex sit ide i Seciunda est identitas ordinis,que addit super primam ordi 'i'. nem partium adinvicem,ut caput, collum, S humeri. 4 Tertia estidentitasseu unitas per accidens, quae vitra ordinem partium,additinformationem accidentalem, ut Sortes S sua albedo. Quarta est unitas seu identitasex per se actu,& ex per se potentia vi,unitascompositi exprincipiis essentialibus,vthomo qui componitur exanima tanquam ex per se actu,& ex corpore tanquam ex per se potentia. quintaestvnitas seu identitas simplicitatis,quae est vera idelitas. quicquid enim est ibi, est reaIiteri de cuiliber,¬antum est unum illi,unitate unionis sicutin aliis modis,u essentia diuina,sapientia bonitas,8 omnia attribura diuina,querationes persectionis&infinitatis ideiatificata se mutuo.

Sextaestvnita1 livide illitas formalis, Sest quando iIIuda vi