De moribus philosophorum dialogus

151쪽

hoet quidem si tibi, pjaceat nihil aliud superest; quam uia neges , venam unauam phimsephum in ulla vixi gente. Sed . eo usque laudacin te prog, HIm,inon existimo, , aspidigre derer eo usque , mi Flo-tine, ita respondiuiam ) rem ti men in me insciperem prybatu non adeo dissicit Namque ut Brachmanes tui atre Magi aut

Jaruidae: Easten hi extorqueantinum quas denegaui Socrati,

non est quod speres. Recentiores multo minus hoc a me obtinebunt.sicut nec illi, qui ante S

cratem literarum is philosophiae

sacris operati sunt.1 Nec te, Fl vine, meae refragaturum sentenistiae, arbitror , modo meas recte herceperis rationes. Sapientiam siue philosophiam ,: qui diuinarum humanarumque rerum cO,

152쪽

s ioneri dixerunt , aliqvid xeTII tam: majestatem sapientiae assecuti sint I idubito.. Ego ita 'arbitror, hunc demum sapientis non me odignum esse. , . qui non tantum: omnia mente dc cogni btione; sin eo leo huc quae se

telligi & crenosci abhomine pose sunt, sed distriscipue', qta ad ra

tionis praeseriptum: mores suos tamaccurate componit ut neci

di heefacta; multo minus eOκ- gitata, abditodiscedantunquam Ita&Stoici suum disinterim iam. Pientem; a quo Ghinctum esthvolnerunt pluios bphum, sed per x perat ut ego opi rita Liset e risim Pniagoram quae .hujus Viri fuit modestia,recusato rapientias mine ut superbo 'c Rr osaut

153쪽

sapientes' appellitati sunt. Iam , vero quodStoici es iente

dixerunt nusquam gemitu terrarume eurineque missi quid vetat, quo minus de phil nhosed vero et omni Aquoddia eunt immeris absolino,ssicamus. Et enim quis 'nquam moria.. liuis, ad re rationis legem,omnes suas iationes ita attemperauit uinunquam ab hoc deflexerit tramite laut quis hoc facere potesti Vel unicam si protuleris exemplum. Florine. &vidi as da

manus. ex Stes

154쪽

ppo, suae Principibus . ia

quadam dc divina discimina im

binos , α hinc human' naturaesinfirmitatem,perpetuoque illi adhaerentem ori iras j labem , edoctos decebat, illud. itidem asser

ore, naturae. Viribus ad , perfectam astam cpnsummatamque sapien-mm dc irtutem. peruenIre ne mi et ab msse. . Omnes 4taque .Dhilosopus, quotquot unquam

fruerunt, inter προκοπτοντας siue Proficientesi restro et nec tamen

155쪽

-- dunt mores, aut qui minitunturs viribus oninibus. ut componam '- mores mos ad rationis leges, nimei culpandos aut trepe dendos censeo. Cotitia offui 'magnificet de virtvth:-n ciunt, ipsi autem nunciubes in. animum inducunt vitia sin

156쪽

rex1lere 3 am di ionis praescripto obse aiih . hi quidem-illi tint. Nnisses ita sententiam ignava opera hQmines, quον meritossim execratus. . Pessimi vexo prim sunt, qui ad summum virtutis

se peruenisse, sibi pers dqnt, saltem urb

pe ab eo se abesse , . dehinc sunt,quam ut alioru6 vitia facundρ acc. sent, intercutibus ut Gellii verbis saepe Iaudatis, utar vitiis ipsi piade istes. Et - enim hoste homines ambitione 'exari pa- I mest, I amoitioni 'utem vitiis , nuthum nullum periculosiu3 ,hiclum nia, igis immedicabiliρ esse , illi sciunt, qui veli primi. quod 'jlim .labiis, haec sacri' attige-xunt. Tam vari s enim assumit formas Mod & antea jani indicatii, ut agnoicari Taquam di Seillime,longe dis icilius aia..in pia uti tur medelam sibi afferri ita ergo dei socrate, Seneca, Catone, Mi req Rure- lio , aliisque philosophis kbutaui, a vobis' ita capi velim: omnes hosce viro ingenii idt eruditionia laude sto rentissimos , 'non ta- men virtutis 1 sapientiae consummatae fuisse contendo: de id in euinco,quo' viti9rum , n plane fuerint i immunes. -Largieturia mentis. Posidonius Stoicus Socratem magnos progressus fecis- - se, nec longe a vertiee constitisse dicit: in pessiectae viri is abiisse exemplum,asserera

157쪽

omnes emo .firete saltem 'reo ιοπτοντες. Ad quam vero πτοντων pertinuet i elausem, ipsimee iustieate.' sane omni opera eos allaborasse ut consentirent eum doeti ina 'mores, non negauero: sed annyn umbitio nimia quan-ψoque illos vexaverid , aequus existimatrix narum rerum,Resse videbit. Nihil de gla ria horum virorum detractum cupio: nec tamen vitia illoru laudare potui: sufficit tine .uicisse . & illos non fuisse tales At eum do- Etrii a undiquaque eonspirauerit vita: hoe enim misi demonst antam sumpsera m. si ita, em definias ,in iliebat Fibrinus , non me tantiim; sed cordatos quosvis facile tibi iri etgantes habebis. Modo hosee , rege

a m . hab eam ceteros enim no n curo.

Re iste quidem, istud sic si j ruebat Seue- tus; sed ux sine A imponamgs Hrmoni pus quod me, credo de te ,ad alia ' vocat. Ouin & addebat Florihus,

utut in itum. . Mihi vero, ad haec regere ham,nihil optatius est, quam ejusmodi ub- biseum miscere sermones e sed cum eos abi rumper' vestra negotia graitissima jubeant, ' ingratiinmus mortalium essem, si detinere' vos ulti a vellem. Interim propediem' me u- erumque vestrum hic denuo visurum *ero, ut jucundioribus ejusmodi colloquiis , reta. . . . vere fessam grauioribus curis mente ni-

queamus.