Henrici Citadini consiliarii medici regii, paradoxum orthodoxum de homoeomeria massae sanguineae : opus novum philosophis & medicis oppido expetitum ; in duos libros divisum

11쪽

patrocinor, sic nec idem iuuat pluri-

bus insectari: a quo tamen semper alienus, id unum molitus sum , ve tantula pro modulo nostro & symbo- lo , reipublicae literariae fieret accesso. Quod mihi anhelanti δc spiranti, demum largiatur numinis benignitas, & tu praeter ea lector, faue,Vale, & perenna. Nucerijs Burgundiae tertio Idus Apriles , anno aerae

Christianae. M. D C. LVI II.

12쪽

qui in hoc opere citantur.

Acruarius: Aetius Albertus Magnus, Amatus Lusianus. Anaxagoras.

Aponensis. Argenterimi Ariuoteles fa m. sclepiades. Averroes pasim. Augenius. Avicenna pasi .

Cardanus. Claueus, Contarenus,

Dauisenus. Democritus. Diocles, Dioscorides.

Empedocles Erin stratus. Erasus.

Fernelius.

Guntherus Billichius. HHermetici.

Hippocrates passim.

13쪽

Isaac. Ioubertus.

Lucretius.

Marsilius Cetrati Mathiotas.

oribasius.

olmarius. Paracelses. Paulus Aegineta. Petrus Hsanu . Philoponus. Ῥhilotheus.

Platerus. Plato. Plinius. Portus. Germanus.

Salernitani. Scaliger, Iulius

Scheunemanus. Scotus. Sennerthus.

Septatius. Servio. Seuerinus Danus. Storici. Laticus. Iulus.

Trallianus.

Valesius.

14쪽

INDEX CAPITUM

ET LIBRORUM.

OBER PRIMUS.

Cap. TVIgaris de massa singul- v nea opinio conuellitur. Cap. 2. Argumenta a diuerss smpliarium facultatibus petita evenduntur. p. 13 Chap., Vera sententia de diuers s plicium quorumdam facultatibus. p. 3IChap. 4. Responsiones ad contextum Hippocratis Galeni, Aripotelis ad argumenta comica. p. 46 Chap. s. Conmmatio Sufferiorum. p. LIBER SECUNDUS.

De his quae ad homoeomeriam sanguinis conseistaria sunt.

15쪽

Chap. 2. Febrium accessiones lapicis nequaquam humorum diuersitati esse tribuendas. p. 8 6 Febrem vulam titulum esse sine re. p. 97 Chap. 4. Grauis de febre nocta tontrouersia dirimitur. p. IOIChap s. An bilis in febribus ante pumgationem coqui debeat. pi 16sChap. 6. momodo intelligendus iste Hippocratis Aphorismus. 22. primae sectionis concocti medi cari , sec. p. IIa Chap. 7. Tumores praeter naturam ex quatuor humoribus mulgatis non esse oriundos. P. I29

16쪽

MEDICI REGII,

conuellitur.

phos hactenus inualuit, eadem mistisinesse hy- uri s a postatica constitutionis ac reso- postat; - lutionis principia. Idalias procu- νbs 'i disie ferunt Anaxagoram,nec non nis quae Democritum quos postea secuti

17쪽

stinoi- sunt Empedocles, Plato, stoici,

Lucretius,Avicenna Philoponus,rxopo Alberius, Zimara, Fernelius, atque uniuersa Sussionum caterua, quae in suas quoque partes Hippocratem aduocare non dubitat. iues A. Quibus omnibus unicum hunc ristote - atque inuictissimum Achillem iu- . '' uat opponere ; Si mistum resoluetetur in ea ex quibus cqnstat, uti

que sequeretur dari in eodem plures formas substantiales, quae Vel essent in actu perfecto, ut statuit Avicenna, primo suae sussicientiae, Capite decimo;& sic unum &4. foret multiplicis naturae, ensper accidens plura per . se & sibi

rum iv losophi vel in actu imperia'o seu A si , refracto,& sicincurritur absurdum secto illud Averrois, qui scribit tertio

ἔς μ' de Coelo commentarij sexagesimo i conso- septimo tractatu de generatione dix*x & corruptione, commentario no- l

18쪽

nagesimo & tractatu primo suae

Epitomes in Metaphystica, formas Averro- Elementorum, Ut p'te formarum omnium imperfectissimas a natu- asseclis

ra substantiarum procul recedere ''

eoque titulo proxime ad naturam cto. accidentium accedentes intensionis ac remissionis capaces esse fingit:cuius certe viri commentum licet Contareno, Zabarellae, Argenteris & alijs melioris notae Philosophis arriserit, ut monstrosum

tamen & insolens a nobis rei jcitur si quidem indubium Aristotelem in categorijs Capite de substantia,

cuiuis lubstantiae intensionem ac remissionem denegasse , nec minus absurdum unum ignem altero imagis aut minus ignem dici, quam unum hominem altero magis vel minus hominem.

Quod quidem fatetur Contarenus libro tertio de Elementis, ubi ait Elementorum formas , 'uκ substantiae sutir ,hoc habere , quod

19쪽

secundum gradum indivisibilem dent esse simpliciter , de substantiale materiae in qua sunt, qui certe gradus si magis aut minus reciperet, non esset sicuti unitas, species, aut numerus, ut vult Aristoteles octauo Metaphysicς, Capite tertio, titulo deci imo; natura enim cuiusque rei cum indivisibilis consistat, ensque unum dicant eandem naturam, necesse est formas Elementorum quae substantiae sunt,

secundum gradum illum indiui-fibilem dare esse substantiale& individuum substantiale suae speciei Constituere: cum vero inquit ab eo indivisibili recesserint per alte

rationem qualitatum, tum naturam accidentium induere, nec pe

nitus interire more substantiarum perfectarum: sed remanere ut accidentia materiam disponentia ad receptionem formae mixti per- fectioris Elementorum natura.

Qinsi vero daretur recessus ille

20쪽

substantiarum ab isto indivisibili earumdem in suo esse substantiali constitutivo, absque ulla sui corruptione 55 sic ingratiis suis induere naturam accidentium quibus intensio & remissio vornacula. Nodum hunc Gordianum se soluisse quam plurimi existimanti admittendo scilicet ' in uno de eodem subiecto piiijs formas verum partiales & subbrdinatas, ς veluti mediastinas adueniendae formae totius quae ipsis quantocius iustitium edicat, & qua recedente iterum siti iuris factae postliminio redeant I aiuntque hanc mul Foimae titudinem formarum subordinatarum mixto i xistentium non 'constituere unum per accidens cum subordinatae habeant rationem potentiae, subordinans autem rationem actus; ex potentia autem& actu eiusdem generi s fieri unum per se. sibus responiueo illud omne