Epistolae medicinales in quibus multa recentiorum errata, & antiquorum decreta referantur

91쪽

m ria medicus grauissim', in k' de abditis

lo,uidisse ait inter sese adeo cohaerentes,ut unus uidelretur quatuor cub rum Ions Minem excedens. Arisnassis quosdam refert, dicentiem cucurbitinos bobae inpetre cuiusdam mgni genera i,que cingulam uocit. Quae sententia a Paulo er Aetio non abhorret. Ex ferioribus adhuc Mbiscum degentibus medicis nonnublas uidisse eos multoties uiuos referunt. Alli non uunoso mortuos. Quicquid autem sit, diaere oportet, antiquos, hosce in numero uernuum non habuisse: quoniam decidi g Iato ueluti segmentu quoddam steris portio uiderenturi sed iudiciu proprii lati uerras esse,sicuti arenam lapidis scripsit eodem loco Graten s Petis delae,ut de progii stis nonnihil scribam, quae nescio quomodo alia epistila praeterieram. Debis

pc scribit Paulus circa febrium initia genitisub istatiam exsubiecta habent corruptione circa consis diuigorem, ex morbi malignitate circa declinationem ad melius omnino proficiut. Ait enim Hippocrates:Bonu σuermes rotudos exire ad crisim existente morbo. Aetius duae ex Herodoti sententia ad hunc nwda,Lubria er in foribus, er absque fibribus fiunt milituis

dine,magnitudine, lare, er tempore inuicem dis earentes. circi enim morbi principia muti, subsistentia ex flubi hi recipiat corruptioneaeirca consillandi uiagore ex morbi i lignitnte circa declinatione ex trifamulatione ad melius.qui Cr celeriter exoriuntur,ndutam eciud exteriora nobecui ac Miem excreri ta

92쪽

propellete.Deteriores uero Iunt minores minoribwt: nullum rubri albis: er uiuetes mortuis. Postreis iis tame Aetj dicto,Raetes atq; Auice.apte repugnatui uos mortuis simpliciter praefretes. Mitto qu e ι bae Atrouersita scripserunt recetiores,ut quae sepius erlegifento tae,eT cuiuis legere in promptu fit. Mihi quidem uidetur firmius semper esse iudicium,quod ex Mortuis fumntur,ut quos necesse 1it expessi, nec sua spote exire. Haereo tamen Hippocraticae senaentiae, qu)dbon sit eo excrementis alui commisaeri, dum morabvi inti m ita ut per hoc intellio mus ,si alio tempore emttitur,fmptomatis,id est,casus potius feri ruis fore,ut Galenus dixit,quam naturae ui: Cr propterea ueloerruptione,uel mal rutile indicitur,ueluti Pauis

livi Aetiusq; disdimere Et haec quide de prognosscis tu praesentia diffsfint. De mitto quos, quam Auiuenti

macram uocat,quaeru quid sit, O' an sit minium. ceris liesi pliiij vel Hermolai,qui locum ci viuit,autoritat stri sequimur ateri oportet milton candem rem egecis minio. Ait enim plintis ab Hermolao emendatus. m op Graeci ramis. Si uero Theophrastis, Diotas de,at put eu quide puto Pliiij uera cas itione, res rint diuersas,quantum distini uenenum er an dilatim. Siquidem minum adeo uencnosium,ipsomet etiam Plinio teste,ctis it,ut quidam olfunis possiint faciem laxis uesicis intelligentur , Cr in respirando periuralem puluerem trabant. Multum tamen abest a

93쪽

Here hepaticos mei, ad ina quoque qua amuntilis reperiatur. Sed e id Plinius libro tries sertio,ubi de minio ait,paulo pori uerba absternislibut diximus emedam,rubicam Crsinopidem, que finii ex milai geuere uel eadem csi ea, res luersas ἱ minio. Item libro tricesimo quinto imium inopid , CT rν bricam inter sedisset It,multi de simopide scribens, que Theophrastis CyDioscorides de initio: σlibro iri

ρε o graue nominauit: ut Hermolaus quo aestimr, ne alioquin oculatissim i narum est non uidis ,milm, fit rubrica fecundi Plinis ,non posse essemini ιm: nec crastinuidi Plini, ut ex ipsa caβpitio

ne,quod mese periti solet,deterior euadat.D pravit somnino uerbum erat militon, quod antiqua habetis m,s,non mutandum tamen in init sed ut mihi uideletur, in amnion, quod costire potest comparanti es,

quae Plinius scripsit de minio cap. septimo Cr o fullo, libri tricesim tertij, bis quae de amnio scripsit Dioα scorides cupite de onabari, Cr capite de Misagγro, Cr praecipue quae de nessicis circa faciem ponendis superius annotauimus Scriberein ingula,nis timem a te uideri uerbosior. Illud tamen non tacebo,id quos Plinius Dioscoridesque scribtist, quosdi minia soncusse onnaburis,posse de Theophratio intelligi, num sti equaecunque scripsit Plinius de minio,excepta

Milesitar ab his,quae de onnatari in libro de lapidita

94쪽

medis obfuscatu,quarim nonustae possinthi libitios rei jc alias in ipso Plinire referre necesse ficet oti igitur hunc disputatione siccostivimus,quod

misi uocat Plinius, id Graeci αμνιορ , vel κο α I si quod Plinius inop cmuci rubricam,id illi milio. Tiri igitur diuersa res est minium a milto,quam amation uel onnubaris asinopide uel rubrica. Quaenantinὀ res sit,uel quomodo iiDuc uocetur milios haud fatis mihi compertum est. vidi aliquando Trochis stris vi venet ijs pro Lemnia ad nos delatam terrum dona sum, grauem, istapidosam, hepatiteri, hanc ego mino milton,quam sinopisen uocat Dioscorides.Tectesiicen audio cir nuηc ieri a nonnullis pidlaribus exotacra combusta, ut Theophrastus Diosooridesque scriis fere no restrario,ut PliniuT. Ais in archanis haberis quoniam florid tali rubicu laeuadit colore. Vera Enii nescio an uni uiderι: a paucis annis dira coepit eclo ivi caeteris sub nomine uerae t cinnae vendi,uia principibia uiris pro magno munere donam,alba quae iam terra exiguo rubore. Hanc si modo eius generis

s iis tres,rubra, er minus rubes, Cr inter has media,

et enim Theophrastis i iii K pia est, ua

95쪽

hanc ego a reor ess eum,quae nκm,ut dixi,pro utralemnia pota .cuis Cr aliqudndo experiment f. cimus, nerum duabus aviculis propinantes, alteri tantiis laniniam illam exhibentes,quae uixit quiderii initis reliqua,non multo tamen post pariter uitaris niunt. Eiusdem etiam generis est ea, qui insciae pleidicula in rocopola nonnusti uendist,qui se a divom Io orisnem traxi iamin M.Haec habu quae de reo, tis generibgs scriberet n. Asardamomim assedo, quoi Arabes cordumeni vocis, Aia re sub cardam inmine pertramimes. Qinenam uer) res sit Oed potinet conιedhre: quoniam nullim de ea re scribentea Graecum automn adstit Serapion. Ex quo fit, νισψlimem,uel rem ess nouam,hoc est,que pon Θάλni tempora inusin ne ierit medicorum uel errasistis

ea nonsolum interpretes,sed er ipsos autores,nifilii te quispiam putet,cum Plinius quatuor cardamomi steries enumeret,capite de cor men de reliquis capis

eardamomo feruntur: intaer quae, nescio an Mi fit, quod uere cardamomum dici possit. Seriphum diiud a fautonico non filum uoluit Paulus, ius verba cipistola recitabimus: sed er Galenus libro undecim

simplicium medicaminum, er Plinius libro uium :ptimo. Nec te movere debetDioscorides,absinthi Araris i a iisnullis seriphion,ia usi sandonico uotari, scribens. Scis enm quam inconstatessi vi huius a

96쪽

His in baste sequamur,abrotonum idem dicet

quod absinthium ponticum,cton eodem autore Diosconde Romilia is abrotonum uocent: atque idem Posc sentonioe quoniam,ut reri GaD-,abrotonum

4Rorraim uocari antonictim scripsi Pamphilius. Vocti Itur tintisquisque prout in ridit Galenus, modo scies res esse diuersas.Tutiuου tamen dis qui antiquourust,praesertim Galani nomina,ne in rebus quoque Iapsus continnit. Verim ex Dioscorides ipse, serracilarus sit codex, anton cum rem diuer seripho fidi libro tertio in me capitis uice miseexti. Pro uerbolim ardoi m legedum, andonium, quod nedum ex si leni,Phny, Serapioniss concordi sententia patere potest ed quia nulla eri in Gallia Sardonis regio,sed Santonis Efis ardonium asia herba, de qua Dioscors rides libro secundo inter Batrach st)ecies, Cylibro sexto rite enena mentione facit. A qua sardonius risus sirmi si prouerbiu no bonae famae is nitalitat nota scorides,Paulusq; tinitim, γ' lib. . Avicena, ub nomise starit,licet ignorauerit de qua re scriberet, nec

ZIruleat quid scripserit,nisi ab his qui ea quae is Vbi hil aliubi didicerat. Obscurius quos i Auicera scrip tu deseripho erfantonico libro secundo sub

Meae nomine in capitis principio,ut ne d umido pos pias qui quid uoluerit. Et ne in no stra tutam aediffovi putes difficultatem,consule Cr hebraeam, Cristrum: non modo aequam inuenies obscuritatemmis

97쪽

idolu erexere. sed de his aliis maiore odo. petis tuteria quid sit grumirari si e grammi utrunque enim depud Graecos sev Ριικlo te', t pondus duorum obolo

os: quo sit ut m g mirario tactos duodecim intestis nitis,in obolo sexim tamen in Plinio libro duodectis in sine, obolum continere decetu tachos scriba tur. ruris post du quod Paulas drachmam, uel q43MIs irarunissim,drachms duas euphorbi j exhibeati Potuit striaste te in huiκ modi admirationem trahere Ioannes,cognomento Moxe,qui ex Dio foridis sci hit autoritate,aureum unum interfoere.Ego in hoc lira,ut virultoties,im hoc in loco sidem requiro cum rastidiu hoc apud Dioscoridem legeris,sed apud Pitu in Iim capilae proprio ingenerim,drachmum pituitam eraquam educure. vique Auicentiam tertio libro, mpite de ephialte,id est, de incubo, dractaris tertiani partem samony, e T quartam colo illidos superati

Apudque eundem Avicennam Cr Serapionem, qgo tres drachme,non autem unus aurem,interficiunt.Noauderem tamen tantam quantitatem exhibere. Pr enim allitando exiguum quid,benes per assationc, e nonnullarum rerum coni xtionem repressan, coαpisses admodum purgauit. Sed simus hoc tepore pirate q esset opus timidiores. Instrumenti illius eo ginari ego quos libentissime'rmum perdiscernit, sed nolim

dum ingeni qui docerent. bdeminit eius er Pollux, oli

98쪽

detur iuris usiori . Res uero ipse ut superiore parte

pse instriore adeo angulatur,ut in malicula quod dim,reucosi desinat,instir illius,per quod uint milharis immitivrus. Per hoc igitur instrume sit , ubi tomer fis ijs diutur uo praecipue cose inviarier quod ficiliori amror rei deglutiendae non persentittar, ex quod procliuis descensus fit. Altero quod es lyrido ide in Paulus nuncipat,uiolenta impulsio fit. Coin cirrentibus autem simul natura ex ni,vela distinus motur: it: re graui sponte iubis lora pellante, Gr ad eadent vehementissime fuist impulsa. Hum cla hi j forni. Drio modo imaginari possvnuis sed ea,cuius meminis , extremum os aliquantisper pateat, utis apta uia bitur. Erigeronti quadrant quaecῖq scribis,pro ter taendula nonaen,quod nos alteri rei ascribinias;

hoc est,herbae cu dum coronariae, gliae a noni uillis ut sis

his editur, flore aureo quasi perpetuo,qui ex hoc aris PNeto cuius libet mensis flos, uulgὀ dicitur . de qua alisllario dubitaui,essetne I simachia. Nec sponte apud Eos prouenit,sicuti uera erigeron es in hortis, praeci ρ epensilibus, seritur. Postremo petis an tria ά me

co scripti remedia euidenter conferre cognouerim,

se ne aliquando Pauli Cr A et rc medijs usus. ED ut uerim invi e satae r,in hoc pecta quod raro ijsd Wi xiiijs pluries utor ed modo hoc,modoillo, pulseses' Iri int, sir intentioni meae, particularibusque rebus deseruire uidenturi olim dxo ista ab experimentatoriis

99쪽

medici βει est, i quodJuixis, ea Uus est,mvis ficesimare affirmabat. Hech ibui,quae tuis inremotionibus responderem: in quibussi quid displicuerit,

EPISTOLA s EcvNDA . Antonio pauentino, Noua quinti mori iii libri primi expositio.

Me,quo modo eu,quae ab Hippocrate,sis lenoq- interprete quinto apho mo primae particulae dicebantur, essent inlatagenda: G bis,quae ab eisdem autoribus secundo libra deuictι acutorum morbor scribuntur,consentane . Nam quae a recentioribra dicuntur, praeter hac, qνοι parum inibi satis Sciebant, plurimis quoque erroris fatere uidebantur. Tmen dum diebus praeteritis αHoris num illum pro mea prolesyione citarraturus, orineis ingens neruos, in boni sonis hauriendis sensibili

rubendorem,ue his quidanm radius, nescio quo do mentis aciem collustrauit: cui dum acrius intento,

ipse demuni initas,ossim di cullis culigine, sciat m

100쪽

rugi que excutio, er aleno quoque examini publica propo ita de more disputatione subi se, eo lucidiore experior . eritus tamen propris imbeci intren iudiei,

scies s proprium nihil mogis esse hominis,qua iis cerrare,decipi inproprijs praesertim inuetis er medicitis, laricem cens renis mihi quempii conmuendum decreti,cui arbitrium decernendae huiuου rei demando

.Occurris alitem tu,ut qui extra omne controuera

m primas inter professores medicinae iandiu tenes, qllime uerὀ si per suinam autoritate refulseris. Accipe igit*r hanc qualecunq; Manari tui lucubrata triculi, atque aliquid orij 4 magnis tuis illis medit iis, quibus scio te assidue insudare , sulfuratus, per

proximas ferias ad haec nostra lauicula descende ais acri Ago isto iudicio,in examin ,ut uel uiti,uel fenteatum subest capitalem. No ab re aut 'erit,priusquam expositionem aggrediamur,aphorismum i sim,uerabam ex uerbo ex Graeco trans I rre: quonia apud u rios interpretes uario modo legi consueuit. In tenuibus resis rationibus peccant aegrotantes: ideo magis DistantsKOmne enim quodcunqκest, magnum sit ma si,qum in paulo plenioribus. Propter hoc igitur erssini Aracessu it ualde. tenues constitutae, en exacte aistus rationi: quoniam precatu difficilius fersit. Pro ρter hoc igitur tennes er exactae uictus rationes fati

ci ut putriri sint paulo plenioribus. Haec est