장음표시 사용
21쪽
adeo stupor et mentis alienatio , vitia organorum secretionis, pulmonum, nuor albus, catarrhus, salivatio etc. Formam vero morbi mutatam, ut subris acutae in lentam,
Assectiones topicae et febriles, quodam temporis spatio praeterlapso et stadiis quibusdam superatis sponte recedunt. Siccatarrhus, gonorrhoea, podagra, Theumatismus Saepe Sanatur, nullo adhibito medicamine, Vel sponte Vel metastasi Vel met, schematismo. Sic dysenteria transit in eorygam, mentis alienatio recedit eXanthemate Vel febri intermittente exorta, suppuratio interna secretione puris in cute subIeVatur; corpus alimnum affluxu humorum reactione facta, Segregatur; arenula oculo iniecta IacrymaIi fluxu, Venenum Ventriculo ingestum Vomitu, et purgatione, irritamentum urestrae g0Π0rrhoea, et cet. cet.
Νatura deinde medicatrix instinctu quodam actionem suam manifestat. Corpori enim organico facultas inest, nulla rati0ne adhibita, Vitandi, quod perniciosum, adpetendi, quod salubre est. Sic Verbi caussa sobri Iaborantes cibos recusant, potum optant: accumulata bili perversa in primis viis, appetitus ac,
dorum invenitur et carnis aversio: eadem de caussa mente capti in aquam frigidam ruere student. Harmonia, quae omnes corporis partes regit singulasque coniungit, organis Singulis assectis, totum organismum non rar0 adiutorem evocat: pulmones assecti sympathicam omnium respirationis organorum reactionem excitant, quam tussis sequbtur, qua, quod irritat, respuatur. Assectio localis febrem eXeitare potest, qua morbus antea fixus movetur, ut cesset: epi-Iepsia, sebri intermittente accedente, eVaneScit. Porro partis assectio, oppositarum partium assectione, per antagonismum curatur: non raro, functione culanea suppre833,
22쪽
Ex metastaseos observatione methodus antagonistica seu revellens prodiit, qua Sympathiae et antagonismi legibus morbi organorum ad Vitam necossariorum periculosi a priori Ioco ad partes minoris momenti deducuntur: maniam remediis drastico purgantibus a cerebro irritato ad tractum intestinalem traducere; tussim convulsivam unguento tartari stibiali inuncto, diminuero ablemus: Antagonistica est curatio internae organorum suppurationis , quae sit sonticulis, eοXalgiae cauteriis actualibus. Quado caussa Caelius AureIianus ses. Morb. acut. lib. I. c. ΙΙ.) capiLI0s decidendos esse censuit, quod Sydenhamius in phronitido, ut a partibus internis derivetur, salutiferum putavit cf. Prax. med. p. 660.) cuius usum Celsus cf. Lib. 3. c. 18.) in ophtha
miis chronicis eXpertus est. Cucurbitae mammis impositae metrorrhagiam sistunt. Ut assiduis virorum doctorum studiis alvi obstructio generatur, Sic, animo ad aliam rem adverso, dia rhoea sedatur. Amaurosis, Orta ex Podagra celeriter suppressa, removeri potest, si restituimus podagram. Blepharoplithalmia sanatur cortice megeret in brachiis imposito. Ex ventriculi spasmo Vomitus excitatus cIysmate irritante deducitur. Iam
Hippocrates cf. Aphor. 2, 46.) dixit: Duobus doloribus simul
infestantibus eundem Iocum, vehementior aIterum Obscurat. Hac tamen methodo inprimis vires spectandae sunt; nam in magno stheniae gradu irritatio quaevis adaucta nocet; quapropter antagonisticas assectiones eVitemus necesse est, donec illa est remota. Quamdiu diathesis inflammatoria tanta est, ut venaesectiones indicatae sint, neque Vesicatoria neque alia irritamenta antagonistica sunt adhibenda. Si vero asthenia adest, secretiones, quae methodo antagonistica promoVeri solent, nos eVitare oportet. Spectandus tamen Semper Stheniae aut asthe-
23쪽
niae gradus, et eomparanda est irritatio antagonistica nune inastituenda cum irritatione, quae Iocum obtinet: sic verbi caussaoneophalitis aut pneumonia, Suppressae p0dagrae pedisequae, brevissimo tempore topica irritamenta postulant, quae partem prius iam assectam irritando pedibus podagram denuo adducunt. Bationalis medicina, quae ab Hippocrate nomen ducit, in singulis morbis accuratissime indicationes et contraindicationes comparet necesse est. Ut methodus haec naturae medicatricis remediorumque, quae adhibet, observatione accurata prodiit: sic semper Via, quam natura in aegrotis curandis sequitur, in singulis casibus denuo iteranda est. Maximam haec antagon, stica methodus utilitatem in morbis acutis praebet, quibus periculosae organorum maioris momenti assectiones quam celerrime in minoris momenti organa transponantur necesse est. In chr0nicis vero morbis liuius methodi utilitas ambigua est, quod diuturna derivatio partim ob dolorem, partim ob virium desectus in uIceribus arto institutis, partim quod partes integrae in aegrotas conVortendae sunt, manifeste malum habebit successum, quem avertere et meliorem reddere rarissime tantum poterimus.
Gallenianum illud: is Contraria contrariis opponenda se methodi antipathicae fundamentum est nititurque eXperientia, qua contraria se tollunt. Ratio igitur huius disciplinae remedia p0stulat, quae contrarium essiciunt eius, quam proximam morbi caussam cogitamus. Methodus haec quasi hominum naturae innata est; nam qui friget, eatorem quaerit, et, qui sitit, bibit. Obstructionibus alvi evacuationes, diarrhoeae obstruentia, ea- Iori febrili refrigerantia, debilitati roborantia opponuntur. Methodus igitur antipathica eXcitantem, roborantem, Sedantem, antiphlogisticam, eVacuantem, resolVentem, adstringentem etc. methodum in se suscipit.
24쪽
Quae vero remedia sint eligenda, ab indicationibus pendet, quas proximas m0rbi caussae proVocant. Quam proximam
eatissam putamus, eurationem fundat, in qua symptomata si gula non respicienda Sunt. Itaque in carditide nec pulsus tremulans nec vultus turbatus nec Syncope nos a methodo antiphlogistica retinebit. Nobis si semper nota esset morbi proxima eausa nostraque phyεiologiae et pathologiae scientia non esset manca, prosecto methodus haec in totum Valeret. Sed confitendum est, etiam diVersissimis de proXima morborum caussa sententiis diversissimisque eXinde adhibitis methodis, morbos non raro esse curatos; ut delirium tremens. Νam omnibus temporibus medici, qui optimum in curandis morbis habuerunt successum, suerunt ii, qui non systematis auctoritati paruerunt, sed, qui naturam obserVare et persequi studuerunt. Ratione adhibita eligere, semper medicinae Hippocraticae erat; nam ex magna eXperiuntiarum copia, eui plus minusve systemata omnia innituntur, depromebat et eligebat, quae in praxi successum
optimum praestiterant. Νovissimis temporibus studium eo Se convertebat, ut essectum remediorum specificorum explicarent. Remedia autem specifica nominantur, quae proprio atque ineXplicabili modo m0rbos, quorum proxima causa ignota est, t0llunt, ut verbi causa hydrargyrum Itiem Veneream, sulphur scabiem, china febrem intermittentem etc. etc. Quum morborum naturam ipsam nesciamus, in explicandis remediis nihil persectum esse, manifestum est. Quod vero a naturae legibus nihil potest recedere, remedi0rum essectum, quam legem sequatur, eXquirere licet. Hahnemanti, specifica remedia in torpore sano eadem Sympt0mata exercere, quae in corpore aegroto morbus, quem curent, obtinuit, quapropter similia similibus curanda docuit. Ut Zel0tes, qui veritatem novam invenisse sibi videtur, sic Hah-
25쪽
nem annus sententiam istam pro principio curandi unico declara. vit; quapropter se non iniustam caussam habere, ut scientim nostram, ex saeculis multis acquisitam, detrectaret, opinatus est. Νec tamen disciplinam suam sine ulla disquisitione reii cere Volumus; nam nonnulla insunt digna studio nostro ac dili gentia. Qui enim scholae Homoeopathicae sunt adscripti remeadiorum, quae deglutiverant, essectus in se ipsis probaverunt;
si curandorum morborum cognitioni per saecula multam operavi dederant medici, in remediorum essectibus tentandis non multum orant progressi; Sic plurium morborum diagnosin habemus, non therapiam, qu0d remediis, quae morbo respondeant, c, remus. Quia remediorum essectus a priori non intelligendi sunt, factum est, ut conamina, eX forma eX terna, chemica rati0ne,clectro - galvanicis aut magneticis legibus, quas sequerentur essectus medicaminum, omnino eX qualitate remediorum esticaciam probare, bono successu frui non potuerint. Cum casu tantum nobis cognitio remedii salubris Vel observationibus non satis accurate institutis deprompta innotuerit; nam in aegrotis, sensibilitato mutata et reactione perversa, medicamina divorsissi exercent essectus; cum denique ex consuetudine remedi0rum commiscendorum noVum quid gignatur necesse sit, quod nullo modo singulorum remediorum essectus complectens nos decedincre non sinit, cui medicamini attribuendus sit hic vel ille esse ctus, cognitio nostra de remediorum ossicacia manca mansit. Effectus quidem praestantissimi noti erant: nota erant vomitum excitantia, diaphoretica, diuretica etc.; quae deinde asticiantur organa ut quomodo irritabilitas diminuatur Vel augeatur etc. non effugerat: sed vires minus eminentes nec tamen minoris m0- monti latebant. Quapropter fortasse non raro factum est, ut medicaminum ossectus pro signis morbi haberentur; curandiquo methodus mutaretur. Magnam igitur utilitatem, remedi0rum
26쪽
hilleacia inquirenda, auctor disciplinae Homoeopathicae praebuit. Quod studium medicaminum in corpore sano tentandorum assectae sch0Iae Hippo fraticae, ut Illustr. Rergius, necessarium
esse dixerunt et Usurparunt. Experimenta Vero remediorum tentandorum caussa in corpore sano instituta iterum iterumque sunt repetenda; nam repetita tantum maioris momenti Sunt, quia medicamini facile attribuatur, quod eorΡ0ri etiam sano accidere potest: deinde sunt instituenda a personis Utriusque generis, diversae aetatis, indolis, dispositionis; personas p0rro, qui periculum facturi sint, sanas esse et remedium apta dosi, ut essectus primarius distinetius animadvertatur, SuScipere oportet..Nec minus necessarium est, ut symptomatum a medicamine eVocatorum series
assidue observetur: denique distinguendum est inter essectum primarium, sympathicum et secundarium. Rhei adhibiti primarius essectus, tunica tractus intestinalis mucosa irritata, diar- rhoea est, sympathicus esse Videtur, si pectoris oppressio ac tussis sicca, quam ipse obserVavi, ex assectione nervi vagi et sympathici exorta accedit; secundarius Vero esseetus, quam rea- eti0nem nominare solemus, in alvi Obstructione cernitur. Praeterea observandum est, quae partes praecipue assici soleant: nux Vomica systema gangliorum, hydrargyrum glandulas, a nitum arterias et telas fibrosas, digitallis cor et interdum rencs. Decacuantia ventriculum tangit. Quum remedia quaedam in toto lystemate aliquo Vim suam eXerceant, si organon assicitur, ab eius vitalitate dependet: post usum Vini, actionem systematis arteriosi augentis, qui pulmonum tuberculis Iaborat, sentiet pe- et0ris angustias nec raro haemoptysi Iaborabit. Νec vero remedii esticaciam in hoc vel ilIo systemate manifestatam scire sat est; et scire Volumus, qua ratione in organo
mutationem gignat, in systemate disturbationem procreet.
27쪽
IIahuemann , qui reiiciens omnem the0riam omneque ra. tionis studium, quo dynamici organismi pr0zessus eNplicari psis. sint, mechanismum quendam medicinae e0mmendat; ut signas deliter et accurate describantur, non demonstrentur, postulat. Quo factum est, ut medicaminum a Schola Homoeopathica pru batorum essectus et symptomata a capite usque ad pedes enume
Itaque, qui effectus, medicamine Suscepto euique et sansi homini accidere soleant, accuratissime animadvertendum, qu0- modo sensibilitatem, irritabilitatem et reproductionem tangant, diligentissime disserendum est. Quo sacto, multis remediis tentatis, sperandum est, lare, ut pharmacodynamicen impetre. mus, ex qua fructus in praXi optimos percepturi simus. Do methodo vero IIomoeopathica, de qua medici nostri maxima ex parte diiudicare solent a priori, quod prosecto medicinae Hippocraticae, in qua summum naturae studium cum eclecticismo empirico - rationali c0niunctum est, male respondet, ego iudicium, quod eXperientia nitatur necesse est, serre null