M. Antonii Mureti i.c. et ciuis Romani Oratio habita in funere Pii 5. pont. maximi

3쪽

M. ANTONII

M v RETI. I. C. ET CIVI, . ROMANI

ORATIO HABITA. IN. FUNERE

4쪽

HABITA . EST. IN. AEDE D. PETRI. IN. v ATICA Nov. ID. M A I M. D. LXXII. Io. Francisci Ferrarii Mutinensis, ciuis Romani Ad la Antonium Muretum .

Fontifice ereptum meritis dum laudibus ornas, Pendentesq. tuo cernis ab Ore Patres: Ea de opera tibi Marce decus,tibi gloria crescit, Et nomen toto spargitur orbe tuum. Nec fuerat quisquam laudari dignior illo, Nec laudare illum diinror alter erat.

5쪽

ICTVRVS ex ueteri consuetudine de Pij Quincti sanctissimi &in omni uirtutum genere summi Pontificis laudibus, in hoc orbis terrarum augustis simo nobilissimoque consessu, Patres amplissimi, maximopere commoue rer ac conturbarer animo,tum ob ubrium mearum imbecillitatem tum obbreuitatem temporis mihi ad me co parandum datii si existimarem aut ullam in quoquam uim dicendi meritis ipsius parem posse reperiri, aut ullam longitudinem temporis suffecturam et , qui tam copiosi ac multiplicis argumenti partes omnes pertractare ac persequi uellet. Sed cum & omnibus di vobis praecipue, qui pi opius illum cognouistis, notum exploratum q. sit, ijs illum supra ceteros mortales uirtutibus floruisse, quarum praestantiam, non dicam exaequare dicendo, sed assequi cogitando difficile atq. arduum siti ipsa me animosiorem atque A a alacrio

6쪽

alacriorem facit suscepti muneris difficultas, cogitantem , quod mihi n cessario eueniet, ut & multa memoratu dignissima praetermittam,& ea ipsa quae attingam, ieiunius multo atque exilius,quam pro ipsorum digni

tate, percurram,idem cuilibet quamlibet exercitato, & omnibus rebus ad dicendum instruicto homini eventuarum fuisse. Ac quoniam auguratur animus , eum iam in aeternas illas beatorum sedes euectum,&cum Deo coniunctum, quae hoc tempore a nobis dicuntur, quaeq. fiunt, audire atque intueri et eundem in hoc munere obeundo modum tenebo, quem l

nerem, si ipse mortali adhuc corpore indutus, praesens adesset: ut & eo genere orationis utar,quo ipsum praecipue oblectari solitum nouimuS , non

pigmentis ac fucis oblito, sed seuero ac solido: & ea sola in ipso commendem,quae ipse in rebus humanis sola

commendanda ducebat . ut ethnicorum more uixerunt, ethnicorum more

7쪽

more laudeturi ego tam sancto tamq. Christiano principi nullam laudem conuenire arbitror, nisi uere ac proprie Christianam. Itaque in quibus exaggerandis & amplificandis uete, res plurimi erant, & a quibus fere huius generis orationum principia ducebant , patriae claritatem,qua etiam quidam ex illis primam partem felicitatis esse dixerunt, nobilitatem generis,opes ac copias,ea nos, etiam si uere ac copiose id facere possemus, in talis tamen uiri laudibus numeranda non duceremus . Quanti haec sint, declarauit ipse Christus , qui, totius orbis dominus , obscurum & ante id tempus ignobilem pagum, in quo na Mathsceretur elegit: deus &dei filius, fa- M. e. her& fabri filius haberi volvit: rex ic.

omnium. In paupere tugurio natus, a non habuit ubi reclinaret caput. Im- Lucimo uero ij demum gloriosi mihi praeter ceteros atque illustres uidentur, etiam si haec humanarum rationum

momentis expendere libeat, qui deo Aras tantum

8쪽

tantum freti, ea quae inter homines summa habentur, sine ullis eiusnodi oraesidi js, sua sibi uirtute pepererunt. Pulchrum est enim ita abundare, ut

nemini quidquam debeas: ita illustrare alios, ut nihil ipse splendoris ac claritatis ab aliis mutuatus esse dicaris .

Sed his omissis, quae semper sapientissimus quis'. contempsit, iam quasi

thesaurum quendam rerum pulche rimarum ac pretiosissimarum aperiens, spectandum q. proponen Saeuoluam& explicabo uera illa &cii una bona,quae semper illum bonis amabilem, improbis formidabilem, utris . admirabilem reddiderunt. Qui statim ab ipso ineuntis aetatis principio, cum, & diuino lumine collustratus,&domestica ut credibile est, institutione commonefactus, ijs qui in sacculo uiuerent,difficilem esse in caelum uia iudicasset, impulsu spiritus sancti, fugit e patria inferiori ac terrestri , ut Abraham: iterq; illud arripuit, quod ad illam superiorem ac caelestem tenta denti

9쪽

denti tutius atque expeditius esse in . telligebat. Fugit ut Loth; neq. post Getis

tergum respexit cum sciret eos , qui, manu ad aratrum apposita respiciunt Luciperetro,aptos non esse ad regnum dei. Fugit ut lacob. & in ea demum terra Ccaocoquieuit, in qua uidit scalas per quas

itur in caesum. Dedit enim nomen in laudatissimam illam D. Dominici dalitatem, inqua, ut primum instituta est, tamquam in opimo ac fertili agro,eodemq.bene ac diligenter subacto & exculto,uiri & doctrinae magnitudinem uitae sanctitate pra stantes numquam alij alijs succresce re, alij ex alijs continenter propag ri ac proseminari desierunt. In ea ita

uixit, ut iuuenis senibus, tiro ueteranis, nouitius exercitatis, tamquam exemplum continentiaeaolerantiae,

frugalitatis, obedientiae, omnis denique uirtutis proponeretur. Neq. uero coepit quidem ita uiuere, sed in eo

non perstitit et neque perstitit quidem , sed non longius progressius est,

A rum neque

10쪽

neque progressus quidem est, sed in

medio cursu defatigatus. immo uero totum uitae spatium ita transegit, ut cum iampridem ad summam uirtutis perfectionem peruenisse iudicaretur, ipse tamen quotidie seipso melior ac perfectior cerneretur. Cum aute alia in hoc uiro admirabilia fuerunt, tum singulare studium coseruandae uerae ac catholicae religionis, & aduersus, eos qui illam ulla ex parte labefactare conarentur, implacabile odium semper eluxit. Quibus cum ille perpetuubellum gerens, ne punctum quidem temporis in uita ab eis uexandis de exagitandis conquieuit. In alijs erratis condonandis atque ignoscendis , quamquam & sui & aliorum seuerissimus censor , non ita se durum atque inexorabilem praebebat: qui ab ecclesia desciuissent, nisi aut ipsos erroribus,aut ipsis orbem purgaret, uitam sibi acerbam atque insuavem esse ducebat . Exedebat animum ipsius Zelus ecclesiae a neque quisquam unquam veriu