Liber de conscribendis epistolis, ac de progymnasmatis...

331쪽

8llem equidem, Auditores optimi, aliquid in nobis esset inge nij, aliqua vis, facultasque dicendi

ad eius rei causam agendam, partes que defendendas, quae,ut omnium praeclarissima est, sic praestantissimualiquem, eloquentissimumque ora tore postulabat. Sed si quid hac no, stra tenuitate ingenia, si quid exercitatione dicendi consecuti sumus, id certe TQtu vel imprimis ea ipsa res, Atlanx sendetain sulaepimus, a nobis exigere prope suo iure debet u prxesaris artibus, ac disti-ylinis tranquam e perennibus sonis pus haustiam ea, quibus hanc ipsam vocem informare possemus, cum eaedem ipsae nostra nunc opera indigeant,atque do strina, optimo Qerte iure a nobis repetunt ea, quae nos ab

ijsdem ipsis accepimus. in mio illud

mihi laetandum esse video; orationei nub

332쪽

l Prex imisim almae. mihi deesse non posse de ea ipsa re, tui; eaeterarum rerum onanium defensioni materiam subministrat. Ili lud enim in deliberationcm venit: V tri' amplectenda litte rarum stadia,au vero negligeda stat. Quae deliberatio & si apud sapientes viros dubitationem nullam habere potest; a sapientibus tamen viris, quales udunt , qui me audium, quid sit in ea-mXime verum, iudicudum est. Et

quidem, ut dicam ipse quod sentio, nihil preci rhus hominii esse pote ,

, nihil ipsius ex ce maj - qu es stantia, quam si in dea e stadia penitus dederit, quae ingenii excesunt pr*claris artibus , metem que psam imbuunt optimis insciplinis. Cum enim natura nostra asit, ut corporibus animisque consi mus,habeantque multa corpora in sina cum bestijs ipsis,ani mi vero Dravita cum caelestibus an alta CO mu-

333쪽

Progymna ala lueria: nu nos cubitare philumus quasi in medio posita n utram partem inclinare ; num vel ad diuinas mentes imitandas erigi, ataue excitari, Vel ad seqv ndas immanes bellis as ab-

jci , ac deprimi debeam 8 Atqui praeclara , honestaque coc trina hoc in primis hominib us quidem praemstat, Vt eorum anim , qui ncit a ip' sa ad rertina caelei ni amorom aram Viunttir, si minus illis in hac in odi tali Villi mi pqigant, id taein tam n cognose endis, ec contemplaridis eximia, quadSm- voluptate palati tur. Quantum ver' litterarum co-i gnitia, titudinirique sapienuq valeat ad hanc animi tacultatem, ut mCr- tali etiam corpore inclusus inter ip- fas beatas mentes possit cogitatio ' ne, &Contemplatione vertari, Vel ipsi xtidiores homines, atque omni 'Lo litterarum te pertes icitim mira

334쪽

Praexercitationes Oratoriae. cognitione carearu , DURI βo caer-

lestia , sed 'ne humana quidem, lae quae sunt ire crin iactu proposita, aet

neoue se in si nouerunt x Iatri nemo profecto tam rudis re perietur. tale-heti ingenio, agressiquem'ura, qvini iviae rite plane destitutus sit non sentiat in animo vacuitateni quandam, & eadem explendi insatiabile simul cupiditate. cha in quide, quo, i hia citi ei Eu bbnorii est, tisani'e' bres e pleri uno modo posse, stoliti est dicere: eortini autem desidere Ubiis aut insorum diim mortales muS,Contempl*tione aliqua ex parite lemri, aut nulla praeterea ration

profecto potest uare si quid est,

in quo humanus animus in hac tam J milera, ct calamitosa vita,aut molem stiarum aliquam ab rationem, aut aliquid etiam interdum voluptatis inueniat , est ad quidem iis premis pessimarum artium ac d sciolina Emitiidiunctis

335쪽

studium, quod ipsius quasi pabulum i

quoddam est,quo eadem illa compa trantur, quo suam ipse dignitatem, sprqstatim e cognoscit. Quq Vna iratio veteres illos Philosophos mo- init, ut se litterarum studiis ita penitu dederent,atque dicarent, ut etiandatures,Vit que conseruand* neces stati tempus eriperent, quod vel rerum c mentationi, vel aliorum libras lege' invet suis scribendis tam lrent; vei tiam denique aliqua rati, ine dosinnam amerent. Quid enim sil Socratis vigiliae c

quid immiti uid Aristotelis,mul

t umquePr ereaPhilosophorum linivpluerunt Quid illa Platonis ta slonga, tamque diuturua peregrinam itio su epta fuit nisi ut ille doctili, smorum homin*m, qui ubicunque terrarum essent, consuetudine quo tidie aliquid addisceret, de ad maiorem c testium rerum cognitionem

336쪽

yraexercitarimes alaria.., i pervenireti id aliorum illius t tis, atque etiam consequentium I in litterarum studijs labor assiduus,qui s dulcedine quadam, ac voluptate cam: pti in libris in hqrentes,aut in rerum contemplatione fixi dies, nocte ;in somnes traducebant Num hi om nes tantam, contentionem serre potuissent, si non abundarent incredibiliginadam voluptate,eamque hominis dignitate dignissimum iudicarent Et quiseam eriliqui honestissimo litterarum otio negotiorum molestissimas curas pr*ferendas putet: qui corpus,quod omnibus animan tibus commune est, quam mentem, atque animum, quo uno homines abes ijs maxime disserunt, exemere malit qui animi ipsius bona,quq hac ratione comparantur, non pluetissemeiat, qua onimes diuitias, atq; opea,

qus condiorum sunt potius, qu2ani morum ema nisi amuis si uti

337쪽

m mutili litatis habetur ratio, vi priuata relin

id est, suod in commune b Onum plus afferat, quod plus valeat ad tub-dam Rempti. & con Iemanda, quam illae artes, ac disciplinae, uti,ns ad

Onanem honestatem emdiuntur cinue , in ossicio quo con inentur, ac

praui in Republica mores corrigiat tur. An parum in sapientibus homi ni bus esse praesidij eΣistimamus, ut, i& uniuersum imperium, & singulae lciuitates aranquill o otio paceq; fruatur Ecquid cogitauerut maioreS nostri,culitterarios ludos publice aperiri voluerunt , celeberrimas ac dem lmias fundarunt,oerta prccepi uibus ssipendia in annos singulos eo nota sne decreuerunt, ut Omnibus hone- istis disciplinis,atque artibu mentutem imbuerenti Nonne illud sapienter viderunt: qua ratione imman quonda'

338쪽

yremeiae iam orare i luondam homines ad lau manitate nit radacti essen' eade omnino eosdeesse in humanitam retinendos brisami lino disper Os per agroS homines, atque vagos sine ullis legibus, do in iactitutis polacionS vitae barbar spotius ac fero b e ne cordati viri, atq u e sapientes doctrina mansuefactos Incerta loca colaput erunt, eqsci; dc c6mmiter vivere , & ciuitates Const ituere, de stabitare Rei p. docuerunt.

vid igitur verius dici ootes qdi m

edie quade sapientes vir fundameta Reie sine quib' illa aut seruari, cui stare idiutiust minime posset: ae

339쪽

A facillis

Pro 'mamar siue seruari, tanti profecto refert, e via quam abistis sapientes desint, quorum consilio gubernentur, quorum sapientia prata rixores tollantur, ho- ne th useruetur. Hoc vero ta. pr et clarum Reipub decus, & ornamen tum in quo Bfius Reipsab .incoluta res, salusque'consistit, quam tacili negotio recineri potest Ego enim sic existimo, multo facilius magnam sapientium hominum copiam inRe publica quam artificum in qua re que arte, vel in omnibus simul arti

bus coparari posse: si prq sertim quae

sapientiae debetur laus, atque praevmium sapientibus viris ab ipsis Rei. p .moderatoribus ecpr ponarur, de deferatur. Si enim nihil homnesi aut studiosius aggrediuntur, aut facilius obtinent , quamquq sunt cum ipsorum niluras comuncta,cum sci di cupiditas tam sit humanis meriti

340쪽

diae rationes Oratoria.

imulus adolescetibus accedat, qua multos , & quam long sutamus in studiorunx cursu processuros t Itaqiquod alijs rebus fere eontingit , ut quo priciariores,atque excellentiores sunt,eto plus laboris, ac difficultitis habeant, hoc huic omnium pra stantissimae contra euenit, quae quidquid dissicultatis habet , rerum cognoscenditam hominum animis innata cupiditas facile vincit, ac seperat. Quis igitur ille est tam auersus d vem, qui litteraru studiosos homine tanquam otios, in Rep. ac desides

reprehendat e quis eidem Reip.ratrum infestus hostis , qui quibus eadem dc

maxime honestatur, do continetur, em ut pariani utiles negligetud imac

i puteit Quod si qui, A Beeen

ga mente est , ut litterarum ras parum necessaria existimet , pyopu

s nat sibi Rema. ientibu viris dein